• Άρθρο 3 παρ. 2 Η προκλητικά ευνοϊκή μεταχείρηση των επιχειρήσεων εντός Ζώνης σε σύγκριση με αυτές που τελικά έμειναν εκτός, δεν θα συμβάλλει στην υποστήριξη του όλου εγχειρήματος. Για να πετύχει το εγχείρημα, η Ζώνη δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από την επιχειρηματική ζωή της χώρας. Τα κίνητρα δεν πρέπει να ευνοούν μόνον τις εταιρίες που είναι μέσα στη Ζώνη αλλά και όποια εταιρία ανά την Ελλάδα θα συνεργαστεί με εταιρίες που είναι εντός της Ζώνης. Διότι θα πρέπει να ενισχυθεί και η εγχώρια επιχειρηματικότητα και παραγωγή. Έτσι, θα πρέπει να υπάρχει αμφίδρομο όφελος για όποια εταιρία εντός Ζώνης συνεργάζεται με άλλη ελληνική εταιρία, και, επί παραδείγματι, αναθέτει την παραγωγή του καινοτόμου προϊόντος που παρήγαγε, σε μια εταιρία που εδρεύει στην Ελλάδα (και όχι στην Κίνα). Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει τα προνομιακά μέτρα να εντείνονται και η επιχείρηση εντός Ζώνης που αναθέτει έργο σε ελληνική εταιρία εκτός Ζώνης, να έχει επιπλέον φορολογική απαλλαγή (φυσικά μεγαλύτερη από το κέρδος που θα της απέφερε η παραγωγή εκτός συνόρων). Αλλά και το αντίθετο ακριβώς, δηλαδή οφέλη πρέπει να έχει και όποια ελληνική επιχείρηση συνεργαστεί με επιχείρηση που εδρεύει εντός της Ζώνης, είτε ως εργολάβος – παραγωγός που αναλαμβάνει να παραγάγει το καινοτόμο προϊόν που παρήχθη μέσα στη Ζώνη κατά το παραπάνω παράδειγμα, είτε με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, π.χ. εάν αναθέσει σε εταιρία που βρίσκεται εντός της Ζώνης την εκπόνηση έρευνας και την εκμετάλλευση εν συνεχεία του ερευνητικού αποτελέσματος που προέκυψε εντός της Ζώνης. Σε όλες τις περιπτώσεις αυτές, αυτή η εταιρία που εδρεύει στην Ελλάδα και που συνεργάστηκε με εταιρία που εδρεύει εντός Ζώνης, θα πρέπει επίσης να έχει κάποιο κίνητρο συνεργασίας, όπως φοροαπαλλαγή, ή μείωση φορολογίας. Έτσι, η Ζώνη θα ενσωματωθεί και θα αποτελέσει κομμάτι της επιχειρηματικής και ερευνητικής ζωής όλης της Ελλάδας και όχι μόνον της Θεσσαλονίκης.