Άρθρο 3 Επιλέξιμες δαπάνες, κατηγορίες και όρια ενισχύσεων για τις Νέες Καινοτόμες Επιχειρήσεις – Eιδικές προϋποθέσεις και περιορισμοί χορήγησης των ενισχύσεων

1. Ως Νέες Καινοτόμες Επιχειρήσεις νοούνται οι Επιχειρήσεις  οι οποίες πληρούν σωρευτικά τα ακόλουθα κριτήρια:

  • Είναι Μικρές σύμφωνα με τις διατάξεις του ΕΚ 800/2008 όπως ισχύει.
  • Έχουν συσταθεί και κάνει έναρξη οικονομικών δραστηριοτήτων λιγότερα από 6 (έξι) χρόνια πριν από την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης  και

Οι δαπάνες τους σε Ε&Α αντιπροσωπεύουν 15% τουλάχιστον του συνόλου των λειτουργικών δαπανών της επιχείρησης σε τουλάχιστον ένα από τα τρία τελευταία έτη πριν την χορήγηση της ενίσχυσης ή σε περίπτωση επιχείρησης σε φάση εκκίνησης, που δεν έχει οικονομικό ιστορικό, στον έλεγχο της τρέχουσας φορολογικής χρήσης, όπως πιστοποιείται από εξωτερικό ελεγκτή.

ή

μπορεί να αποδειχθεί, ύστερα από αξιολόγηση από εξωτερικό (ους) εμπειρογνώμονα (ες), ότι η επιχείρηση δύναται να αναπτύξει προϊόντα, υπηρεσίες ή διεργασίες που είναι τεχνολογικά νέες και ουσιωδώς βελτιωμένες σε σχέση με την υπερσύγχρονη τεχνολογία στον σχετικό κλάδο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενέχουν κίνδυνο τεχνολογικής ή βιομηχανικής αποτυχίας

Με Απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζονται τα κριτήρια και οι διαδικασίες υποβολής, αξιολόγησης, ένταξης, ελέγχου, παρακολούθησης και επιβολής κυρώσεων,  των ενδιαφερομένων στις διατάξεις του παρόντος.

Σχετικοί ορισμοί για την καινοτομία παρατίθενται στο Παράρτημα (Α) του παρόντος.

2. Οι επιχειρήσεις της παραγράφου 1 τυγχάνουν δέσμης προνομιακών μέτρων, όπως αυτά εξειδικεύονται ακολούθως και τα οποία υπόκεινται στους περιορισμούς και όρια που καθορίζονται από το Κοινοτικό Πλαίσιο για Έρευνα, Τεχνολογική Ανάπτυξη και Καινοτομία :

α. επιχορήγηση επενδυτικού σχεδίου:  επιχορηγείται με ποσοστό 75 % το κόστος επενδυτικού σχεδίου. Ως κόστος επενδυτικού σχεδίου νοούνται οι δαπάνες για: γη, κτίριο (αγορά ή ενοικίαση), μηχανολογικό εξοπλισμό, ειδικές εγκαταστάσεις, εξοπλισμό εργαστηρίων, λοιπό εξοπλισμό, αγορά μεταφορικών μέσων -πλην επιβατικών αυτοκινήτων μέχρι έξι θέσεων-, εξαγορά πάγιων περιουσιακών στοιχείων που συνδέονται άμεσα με παραγωγική εγκατάσταση η οποία έχει κλείσει ή θα έκλεινε αν δεν εξαγοραζόταν, απόκτηση δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας, άδειες εκμετάλλευσης, αγορά τεχνογνωσίας ή μη νομικά κατοχυρωμένων τεχνικών γνώσεων, τεχνολογικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες, συμμετοχή σε εκθέσεις.

β. επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης εξοπλισμού : επιδοτούνται κατά 75 % οι καταβαλλόμενες δόσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης, που αντιστοιχούν στο πραγματικό κόστος απόκτησης του εξοπλισμού και η οποία συνάπτεται για την απόκτηση μηχανολογικού, εργαστηριακού και λοιπού εξοπλισμού και για διάρκεια μέχρι δέκα ετών με την προϋπόθεση ότι κατά την λήξη της χρηματοδοτικής μίσθωσης η κυριότητα του εξοπλισμού περιέρχεται στον μισθωτή.

γ. φορολογική απαλλαγή:  απαλλάσσονται από την καταβολή φόρου εισοδήματος μη διανεμόμενα κέρδη από το σύνολο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης κατά την πρώτη δεκαετία από την πραγματοποίηση του επενδυτικού σχεδίου, το οποίο αφορά σε πάγια στοιχεία ενεργητικού ή σε δαπάνη χρηματοδοτικής μίσθωσης. Ο φόρος εισοδήματος, από τον οποίο απαλλάσσεται η επιχείρηση, δύναται να φθάνει μέχρι 75 % του κόστους της επένδυσης και η εν λόγω απαλλαγή συνίσταται στον σχηματισμό ανάλογου αφορολόγητου αποθεματικού.

δ. ενίσχυση απασχόλησης: επιδοτούνται οι θέσεις απασχόλησης που δημιουργούνται από το επενδυτικό σχέδιο και η παραπάνω επιδότηση συνίσταται στην κάλυψη, επί μια διετία, κατά 75 % του μισθολογικού κόστους των δημιουργούμενων, εντός της πρώτης τριετίας από την ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου, καθαρών θέσεων απασχόλησης.

ε. επιδότηση επιτοκίου: επιδοτείται κατά 75% το επιτόκιο δανείου επένδυσης για το χρονικό διάστημα μέχρι την αποπληρωμή του δανείου και όχι πέρα των δέκα ετών.

3. Τα παραπάνω προνομιακά μέτρα δύνανται να εφαρμοστούν με τις παρακάτω προϋποθέσεις και περιορισμούς :

α)   i     Οι ενισχύσεις των περιπτώσεων α, β και δ της παραγράφου 2 εφαρμόζονται μεμονωμένα

ii   Οι ενισχύσεις των περιπτώσεων γ και ε της παραγράφου 2, αναγόμενες σε Ακαθάριστο Ισοδύναμο Επιχορήγησης, δύνανται να εφαρμοστούν συνδυαστικά και μέχρι ανωτάτου ποσοστού 75 % του κόστους της επένδυσης

iii.  Το ανώτατο όριο του ποσού των παρεχομένων ενισχύσεων των περιπτώσεων i και ii δεν υπερβαίνει το 1,5 εκατ. € για το διάστημα που η περιοχή της Ζώνης Καινοτομίας Θεσσαλονίκης είναι επιλέξιμη βάσει της παρέκκλισης του άρθρου 87, παράγραφος 3, στοιχείο α) της Συνθήκης ή το 1,25 εκατ. € για το διάστημα που η περιοχή της Ζώνης Καινοτομίας είναι επιλέξιμη βάσει της παρέκκλισης του άρθρου 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ) της Συνθήκης.

β)   i.  Ο δικαιούχος μπορεί να λάβει τις ενισχύσεις της παραγράφου 2 μόνο μία φορά κατά την περίοδο κατά την οποία θεωρείται νέα καινοτόμος επιχείρηση ενώ δύναται να λάβει ενίσχυση η οποία καλύπτει τις προϋποθέσεις του Κοινοτικού Πλαισίου σχετικά με τις Κρατικές Ενισχύσεις για την Έρευνα, Ανάπτυξη και Καινοτομία και των Κατευθυντήριων Γραμμών για τα Κεφάλαια Επιχειρηματικού Κινδύνου σε ΜΜΕ, όπως εκάστοτε ισχύουν.

ii. Ο δικαιούχος μπορεί να λάβει άλλη κρατική ενίσχυση, με εξαίρεση τις ενισχύσεις για Έρευνα, Ανάπτυξη, Καινοτομία και κεφάλαια Επιχειρηματικού κινδύνου, μόνο 3 έτη μετά την χορήγηση των ενισχύσεων της παραγράφου 2.

  • Άρθρο 3 παρ. 2
    Η προκλητικά ευνοϊκή μεταχείρηση των επιχειρήσεων εντός Ζώνης σε σύγκριση με αυτές που τελικά έμειναν εκτός, δεν θα συμβάλλει στην υποστήριξη του όλου εγχειρήματος.
    Για να πετύχει το εγχείρημα, η Ζώνη δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από την επιχειρηματική ζωή της χώρας. Τα κίνητρα δεν πρέπει να ευνοούν μόνον τις εταιρίες που είναι μέσα στη Ζώνη αλλά και όποια εταιρία ανά την Ελλάδα θα συνεργαστεί με εταιρίες που είναι εντός της Ζώνης. Διότι θα πρέπει να ενισχυθεί και η εγχώρια επιχειρηματικότητα και παραγωγή.
    Έτσι, θα πρέπει να υπάρχει αμφίδρομο όφελος για όποια εταιρία εντός Ζώνης συνεργάζεται με άλλη ελληνική εταιρία, και, επί παραδείγματι, αναθέτει την παραγωγή του καινοτόμου προϊόντος που παρήγαγε, σε μια εταιρία που εδρεύει στην Ελλάδα (και όχι στην Κίνα). Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει τα προνομιακά μέτρα να εντείνονται και η επιχείρηση εντός Ζώνης που αναθέτει έργο σε ελληνική εταιρία εκτός Ζώνης, να έχει επιπλέον φορολογική απαλλαγή (φυσικά μεγαλύτερη από το κέρδος που θα της απέφερε η παραγωγή εκτός συνόρων).
    Αλλά και το αντίθετο ακριβώς, δηλαδή οφέλη πρέπει να έχει και όποια ελληνική επιχείρηση συνεργαστεί με επιχείρηση που εδρεύει εντός της Ζώνης, είτε ως εργολάβος – παραγωγός που αναλαμβάνει να παραγάγει το καινοτόμο προϊόν που παρήχθη μέσα στη Ζώνη κατά το παραπάνω παράδειγμα, είτε με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, π.χ. εάν αναθέσει σε εταιρία που βρίσκεται εντός της Ζώνης την εκπόνηση έρευνας και την εκμετάλλευση εν συνεχεία του ερευνητικού αποτελέσματος που προέκυψε εντός της Ζώνης. Σε όλες τις περιπτώσεις αυτές, αυτή η εταιρία που εδρεύει στην Ελλάδα και που συνεργάστηκε με εταιρία που εδρεύει εντός Ζώνης, θα πρέπει επίσης να έχει κάποιο κίνητρο συνεργασίας, όπως φοροαπαλλαγή, ή μείωση φορολογίας.
    Έτσι, η Ζώνη θα ενσωματωθεί και θα αποτελέσει κομμάτι της επιχειρηματικής και ερευνητικής ζωής όλης της Ελλάδας και όχι μόνον της Θεσσαλονίκης.

  • 24 Αυγούστου 2011, 20:29 | ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

    Θα επιθυμούσα να δώ και έναν όρο για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η επιχείρηση θα λαμβάνει τα οικονομικά κίνητρα. Είναι γεγονός ότι στο παρελθόν πολλές νέες επιχειρήσεις ξεκίνησαν επενδύσεις βασιζόμενοι και στις επιχορηγήσεις, λαμβάνοντας δάνεια από τράπεζες. Η καθυστέρηση καταβολής των επιδοτήσεων είχε ώς αποτέλεσμα οι τόκοι των δανείων να ξεπεράσουν τις οικονομικές δυνατότητες των επιχειρήσεων που οδηγήθηκαν σε διακοπή εργασιών.

  • 22 Αυγούστου 2011, 16:23 | Στέφανος

    Είναι απαράδεκτο να υπάρχει κατάλογος με επιλέξιμες δαπάνες για μία καινοτόμο εταιρεία, αφού εξ’ ορισμού εάν εισάγει καινοτομία θα κάνει κάτι με διαφορετικό τρόπο από τον υφιστάμενο.

    Ενδεικτικά:
    1. Εάν δημιουργήσω μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών video on demand, δεν μου επιτρέπεται να επιδοτηθώ για τον απαραίτητο εξοπλισμό που θα εγκατασταθεί στον πελάτη, γιατί ο εξοπλισμός αυτός απλά δεν θα είναι στον χώρο της επιχείρησης μου.

    2. Εάν ξεκινήσω μια εταιρεία ανάπτυξης λογισμικού για κινητά που σου επιτρέπει να ελέγχεις πχ το αυτοκίνητο σου από απόσταση (εντελώς καινοτόμο), το μόνο που θέλω είναι υπολογιστές, κινητά, ένα αυτοκίνητο για δοκιμές και μερικά ανθρωποέτη εργασίας.
    Ο νόμος αυτός δεν επιδοτεί τα κεφάλαια για την ανάπτυξη. Το υφιστάμενο προσωπικό όμως πρέπει να πληρωθεί. Και όχι, δεν τους απολύω για να τους ξαναπροσλάβω. Σε τι ακριβώς θα μου χρησιμεύσει αυτός ο νόμος;

    3. Θέλω να αναπτύξω από το μηδέν (να καλλιεργήσω) έναν κοραλιογεννή ύφαλο, να κάνω ξεναγήσεις και να πουλάω κοράλια νόμιμα. Καινοτόμο? ΝΑΙ Επιδοτείται; ΟΧΙ

    Η λύση δεν είναι να βάζουμε και να βγάζουμε επιλέξιμες δαπάνες σε ένα τεχνικό παράρτημα. Η λύση είναι να αφήσεις την κάθε εταιρεία να σου πει αυτή τι θέλει να κάνει, ο χρηματοδότης να δίνει το κεφάλαιο, η εταιρεία να πιάνει τους στόχους που συμφωνήθηκαν, και ο χρηματοδότης να ελέγχει την πορεία του business plan.

    Αυτό που χρειάζεται είναι σοβαρό, ιδιωτικό venture capital. Το ΤΑΝΕΟ (http://www.taneo.gr/) τι κάνει; Μάλλον ότι και το υπόλοιπο δημόσιο..

  • Στο 2(α) στη λίστα δαπανών θα πρέπει να προστεθούν δαπάνες για αγορά αδειών χρήσης λογισμικού.

    Το 3.α.(i) ίσως πρέπει να αναδιατυπωθεί, γιατί δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς περιορισμό ενοεί: Ότι η νέα επιχείρηση έχει δικαίωμα να επιλέξει μόνο μια μορφή ενίσχυσης από τις α, β, δ?

  • -Επειδή η έρευνα πιθανόν να αποτελεί μηδενικό κλάσμα των δαπανών Ε&Α μήπως πρέπει να μπει ένα ελάχιστο (συμπεριλαμβανομένης και χρηματοδότησης έρευνας που πραγματοποιείται από τρίτους);

    -Παρόλο που στο παράρτημα καθορίζονται επακριβώς οι διάφορες μορφές καινοτομιών, στο κύριο μέρος γίνεται στενή μόνον αναφορά σε «τεχνολογικές καινοτομίες ή βελτιωμένες σε σχέση με την υπερσύγχρονη τεχνολογία στον κλάδο….»
    Αυτή η «έλλειψη» θα μπορούσε να καλυφθεί ικανοποιητικά από την προβλεπόμενη γνωμάτευση εμπειρογνώμονα, εάν όμως νομοθετηθεί από τώρα η κατάλληλη ευρύτητα στην έννοια της καινοτομίας.

    -Δεδομένου ότι η αποτελεσματικότητα ενός προγράμματος και η απόδοση ενός εργαζόμενου δε μπορεί να φανεί σε μια διετία, ίσως ενδείκνυται η επέκταση του χρόνου κάλυψης του μισθολογικού κόστους για περισσότερα των δύο ετών, π.χ. τρία, με βαθμιαία μείωση του ετήσιου ποσοστού επιδότησης.