• Σχόλιο του χρήστη 'Στέφανος' | 24 Σεπτεμβρίου 2012, 10:46

    Ο νόμος θα έπρεπε να είναι 2 σελίδες, και να αναφέρει ΓΕΝΙΚΑ όλες τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων. Η κάθε υπηρεσία στη συνέχεια (αγορανομία, επιθεώρηση εργασίας, κτηνιατρικές υπηρεσίες κλπ) θα έπρεπε να ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ πως εφαρμόζεται αυτό στις αρμοδιότητες της, και να αναπροσαρμόζεται ανάλογα, σύμφωνα με ερμηνευτικές εγκυκλίους. Το πλεονέκτημα είναι ότι αν αυτές οι εγκύκλιοι ήταν κακογραμμένες, μπορούν εύκολα να προσβληθούν στα δικαστήρια, αφού ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ νόμος. (Το μειονέκτημα είναι ότι το προσωπικό πρέπει να ξέρει τι του γίνεται. Αλλά είναι και καιρός να ξεσκαρτάρουμε την ήρα από το στάρι, και να πάνε και μερικοί σπιτάκι τους.) Τώρα, έχουμε ένα προς διαβούλευση νομοσχέδιο που προσπαθεί να κάνει μικρο-ρυθμίσεις σε όλο το φάσμα των παρεχόμενων υπηρεσιών, και μάλιστα χωρίς αιτιολόγηση. Ενδεικτικά, τα ξύλα πωλούνται με το κυβικό ενώ τα βιοκαύσιμα (πέλλετ, μπρικέτες κλπ) με το κιλό. Δηλαδή δεν μπορώ να πουλήσω ξύλα με τον τόνο όπως είναι, αλλά πρέπει πρώτα να κάνω σκόνη, μετά πέλλετ και μετά όλα καλά. Δηλαδή αν αρχίσω να πουλάω ξύλο σε κυβάκια μπορώ να τα πουλάω με το κιλό ή με το κυβικό; Εεεε; Το προτεινόμενο νομοσχέδιο βρίθει από σχετικά παραδείγματα. Άλλο παράδειγμα: Στο άρθρο 149 ορίζεται περιοδικός έλεγχος για όργανα μετρήσεων. Αν αντί αυτού οριζόταν ότι όλες οι εταιρείες που ελέγχουν, πρέπει να έχουν πιστοποίηση σύμφωνα με σχετικό πρότυπο (πχ ISO 17025 για τα ΚΤΕΟ, 17020 για εργαστήρια κλπ κλπ), τότε και εξασφαλιζόμαστε ότι κάνουν καλά την δουλειά τους, αλλά και τους ελέγχουν όχι μόνο για τα όργανα, αλλά για το καθετί που κάνουν. Και όχι δημόσιοι υπάλληλοι, οπότε φεύγει ένα (τεράστιο) γραφειοκρατικό βάρος. Το Δημόσιο, μετά θα έχει να ελέγχει μόνο τους φορείς που κάνουν τους ελέγχους, που είναι ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ. Έτσι πατάσεις τη γραφειοκρατία.