• Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Ελευθεριάδης, Δασολόγος (ΚΑΠΕ)' | 28 Σεπτεμβρίου 2012, 14:35

    Σχετικά με τα αναφερόμενα στο άρθρο 124 των ‘Κανόνων διακίνησης προϊόντων’ και τα σχόλια που έχουν γίνει θα ήθελα να κάνω τις παρακάτω επισημάνσεις: • Όπως φαίνεται, προσπάθεια όλων πως είναι η εδραίωση ενός τρόπου διακίνησης των καυσόξυλων στην Ελληνική αγορά, για τα εγχώρια παραγόμενα αλλά και τα εισαγόμενα, ώστε να αναπτυχθεί το διαφανές εμπόριο που θα εξασφαλίζει την διασφάλιση της ποιότητας, των τιμών και τελικά την προστασία του καταναλωτή-τελικού χρήστη των καυσόξυλων. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό γίνεται στα πλαίσια διαβούλευσης για ένα συγκεκριμένο θέμα και συνεπώς χρειάζονται τα ανάλογα σχόλια. • Ο έλεγχος της ποιότητας, των τιμών αλλά και ο φορολογικός έλεγχος αφορούν όλα τα προϊόντα που διακινούνται στην αγορά, συμπεριλαμβανομένων και των καυσόξυλων. Η αναφερόμενη εμφάνιση φαινομένων φορολογικών παραβάσεων είναι σοβαρή αιτία για επιπλέον ελέγχους. Νομίζω ότι οι παρεμβάσεις έχουν προτάσεις πάνω σε αυτό και δεν χρειάζεται να σχολιάσω περαιτέρω. • Το πρώτο βήμα για την πώληση του καυσόξυλου είναι η αναγραφή στον τιμοκατάλογο και στο τιμολόγιο-απόδειξη πώλησης του είδους και της προέλευσής του. • Από τα σχόλια σε αυτή τη διαβούλευση προκύπτει το μείζον θέμα της υγρασίας κατά την πώληση του καυσόξυλου και τον χρόνο χρήσης του στην παραγωγή θερμότητας, αφού είναι ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας της πρώτης ύλης που επηρεάζει την απόδοση της ενεργειακής αξιοποίησης. Η μέτρησή της στο χώρο λιανικής πώλησης θεωρώ και εγώ ότι είναι το βασικό ζήτημα για την διακίνηση των καυσόξυλων. • Η πώληση του καυσόξυλου, μπορεί να γίνει με μονάδα μέτρησης είτε το βάρος του είτε τον χωρικό του όγκο (χωρικό κυβικό μέτρο στοιβαγμένου ή χωρικό κυβικό μέτρο χύδην). Στην Ευρώπη χρησιμοποιούνται και οι δυο τρόποι, επικρατεί όμως η πώληση με βάση τον χωρικό όγκο που χρησιμοποιείται από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσόξυλων και θρυμματισμένου ξύλου. Σχετικές πληροφορίες αναφέρονται στο ‘ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΞΥΛΟΥ’ (γίνεται αναφορά παρακάτω). • Στην περίπτωση που επιλεγεί το βάρος ως μονάδα μέτρησης, θα πρέπει να μετράται υποχρεωτικά η περιεχόμενη υγρασία του. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον καταναλωτή να πληρώσει το πραγματικό βάρος του καυσόξυλου και όχι το περιεχόμενο σε αυτό νερό, αλλά και να αρνηθεί την αγορά του εξαιτίας υψηλής υγρασίας. Τα σχόλια του Καθ. Κ. Μαντάνη περιέχουν περιεκτικές επισημάνσεις στο θέμα και γενικά συμφωνώ μαζί του. Επίσης, η επισήμανση από τον ίδιο, του 20% ως μέγιστη επιτρεπόμενη υγρασία για τη χρήση των καυσόξυλων είναι νομίζω γενικότερα αποδεκτή. Βέβαια κάποιοι καταναλωτές έχουν την επιθυμία να αγοράζουν ξύλα, νωρίς πριν την περίοδο θέρμανσης, με υψηλότερη υγρασία και να τα ξηραίνουν στο χώρο τους. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να καθορίζεται η τελική τιμή με βάση την περιεχόμενη σε αυτά υγρασία ώστε να έχουν ένα οικονομικό όφελος (χαμηλότερη τιμή αγοράς λόγω υγρασίας με επιτόπου μέτρησή της). Ένα σχετικό παράδειγμα παρατίθεται στο ‘ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΞΥΛΟΥ’ (γίνεται αναφορά παρακάτω), παράρτημα Α, για την πώληση θρυμματισμένου ξύλου με βάση το βάρος και την υγρασία του. Μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και εδώ, δηλαδή να υπάρχει ο ανάλογος τιμοκατάλογος στο χώρο πώλησης ώστε να ξέρει ο καταναλωτής τι αγοράζει και σε ποια τιμή. Περιεχόμενη υγρασία (Κλάσεις) M (%) Τιμή Χωρίς ΦΠΑ Μ 20 ≤ 20 103 M 25 ≤ 25 95 M 30 ≤ 30 88 M 35 ≤ 35 81 M 40 ≤ 40 73 M 50 ≤ 50 62 M 60 ≤ 60 48 • Στην περίπτωση της πώλησης με βάση τον χωρικό όγκο του καυσόξυλου η υγρασία δεν επηρεάζει τον καθορισμό της τελικής τιμής που θα πληρώσει ο καταναλωτής, έχει όμως σημαντική επίδραση στην διαδικασία παραγωγής θερμότητας (πχ. καύση). Υπάρχει λοιπόν περίπτωση κάποιος καταναλωτής να αγοράσει με βάση τον χωρικό όγκο, αποφεύγοντας σπατάλη χρημάτων, και να αντιμετωπίσει προβλήματα χρήσης στο σύστημα θέρμανσης που διαθέτει, λόγω υψηλής υγρασίας του ξύλου. Συνεπώς η περιεχόμενη υγρασία θα πρέπει και πάλι να μετριέται. Είναι επίσης σημαντικό να δηλώνεται και η πυκνότητα του στοιβαγμένου ή χύδην υλικού. Παράδειγμα από το ‘ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΞΥΛΟΥ’ (γίνεται αναφορά παρακάτω). Οξυά (με ποσοστό άλλων πλατύφυλλων ειδών) 1 χ.κ.μ. στοιβαχτού = 450 kg 1 χ.κ.μ. χύδην = 320 kg Μήκος ως 7 χ.κ.μ.χύδην ως 5χ.κ.μ.στοιβαχτού >5 χ.κ.μ. στοιβαχτού 100 cm 79,00 € 75,05 € 50 cm 84,00 € 79,80 € 33 cm 59,70 € 84,00 € 79,80 € 25 cm) 63,30 € 89,00 € 84,55 € Ερυθρελάτη (με ποσοστό άλλων πλατύφυλλων ειδών) 1 χ.κ.μ. στοιβαχτού = 300 kg 1 χ.κ.μ. χύδην = 215 kg Μήκος ως 7 χ.κ.μ. χύδην ως 5 χ.κ.μ. στοιβαχτού >5 χ.κ.μ. στοιβαχτού 100 cm 69,00 € 65,55 € 50 cm 74,00 € 70,30 € 33 cm 59,70 € 74,00 € 70,30 € 25 cm 56,60 € 79,00 € 75,05 € • Μια άλλη μέθοδος, πιο ολοκληρωμένη, χρησιμοποιεί ως μονάδα μέτρησης το ενεργειακό περιεχόμενο το οποίο μπορεί να αποδώσει το καυσόξυλο πριν την τελική του χρήση. Για την υλοποίησή της απαιτείται η μέτρηση του βάρους και της περιεχόμενης υγρασίας αλλά και η γνώση της θερμογόνου δυνάμεως του είδους του ξύλου που χρησιμοποιείται. Η μέθοδος αυτή είναι πιο ακριβής, αλλά δύσκολα θα εφαρμοστεί σήμερα στην ελληνική αγορά. Ίσως να μπορεί να εισαχθεί στο μέλλον. • Για τον καθορισμό των κατάλληλων συσκευών μέτρησης υγρασίας και των προδιαγραφών τους, σε μια αγορανομική διάταξη, δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις για να κάνω κάποιο σχόλιο. • Αναφορικά με την ξήρανση του καυσόξυλου, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι για την Ελλάδα οι συνθήκες της φυσικής ξήρανσης είναι αρκετά ευνοϊκές. Είναι χαρακτηριστικό ότι η φυσική ξήρανση στον αέρα χρησιμοποιείται και σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Άρα λοιπόν η ξήρανση δεν θα πρέπει να αποτελεί ζήτημα για τη χώρα μας. Άλλωστε, η μέτρηση της περιεχόμενης υγρασίας κατά την πώληση θα αποκλείσει τα υγρά ξύλα από τη λιανική, οπότε θα οδηγηθούμε στην εφαρμογή επαρκούς φυσικής ξήρανσης πριν την πώληση. Επίσης, η εποχή της υλοτομίας αν και επηρεάζει την περιεχόμενη υγρασία είναι ένα ζήτημα που εμπλέκει και το σύστημα εκμετάλλευσης των δασών (και τους εμπλεκόμενους φορείς) και δεν μπορεί να διευθετηθεί από μια αγορανομική διάταξη. Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι το καυσόξυλο δεν είναι το μόνο προϊόν των δασικών εκμεταλλεύσεων, συνεπώς το σύστημα θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη και την παραγωγή καυσόξυλου σε συνδυασμό με τα άλλα προϊόντα για τη βέλτιστη αποδοτικότητα του συστήματος εκμετάλλευσης των δασών. • Πολλά ζητήματα από αυτά που συζητάμε και έχουν σχέση με την ποιότητα των καυσόξυλων αναφέρονται στο πρότυπο ΕΛΟΤ-ΕΝ 14961-1 ‘Γενικές απαιτήσεις και ΕΛΟΤ-ΕΝ 14961-5 ‘Καυσόξυλα για μη βιομηχανική χρήση’. Η χρήση τους είναι εθελοντική, μπορεί όμως να συμβάλλει στον καθορισμό κανόνων ποιότητας των καυσόξυλων που πωλούνται στη λιανική. • Θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η παραγωγή θερμότητας δεν αφορά αποκλειστικά το καύσιμο αλλά το συνδυασμό του με το σύστημα θέρμανσης, τη θερμική εφαρμογή και την σχετική υποδομή για την παραγωγή της θερμότητας. Συνεπώς επιλέγουμε το κατάλληλο στερεό βιοκαύσιμο (pellets, μπριγκέτες, καυσόξυλα κωνοφόρων-πλατύφυλλων, θρυμματισμένο ξύλο, πυρηνόξυλο, κ.α.) για το κατάλληλο για τις ανάγκες μας σύστημα θέρμανσης. Αυτό θα μας δώσει καλύτερη απόδοση και θα αποτρέψει δυσμενή και επικίνδυνα φαινόμενα. Τα pellets και οι μπριγκέτες ως εξευγενισμένα στερεά βιοκαύσιμα έχουν πιο σταθερές ιδιότητες, στην περίπτωση όμως των καυσόξυλων απαιτείται επιπλέον προσοχή. Γενικά πάντως στη χώρα μας θα πρέπει να χρησιμοποιούμε κυρίως ξύλο πλατυφύλλων στην παραγωγή θερμότητας στα σπίτια, αφού βέβαια αποφασίσουμε να χρησιμοποιήσουμε καυσόξυλο. • Συμφωνώ απόλυτα ότι η πώληση του εμποτισμένου ξύλου στην αγορά θα πρέπει να απαγορευθεί. Είναι ακατάλληλο για θέρμανση κατοικιών και ρυπογόνο. • Για θέματα σχετικά με το αντικείμενο της διαβούλευσης νομίζω ότι δίνει κάποιες χρήσιμες πληροφορίες το ‘ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΞΥΛΟΥ’ που βρίσκεται στην ιστοσελίδα http://www.biomasstradecentre2.eu/biomass-trade-and-logistics-centers/biofuel-handbook/ , όπου υπάρχει και η Ελληνική έκδοση. Θεωρώ ότι η ορθή και τεκμηριωμένη προσέγγιση των ζητημάτων θα μας οδηγήσει στην καλύτερη διατύπωση του συγκεκριμένου άρθρου.