• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 29 Οκτωβρίου 2009, 13:05

    Αγαπητοί Συμπολίτες και Κυβερνητικοί Αντιπρόσωποι, Μπαίνω στην διαδικασία του σχολιασμού στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης για τον εν λόγω νόμο, ελπίζοντας ότι αυτή η διαδικασία δεν αποτελεί ένα άλλοθι για να νομιμοποιηθούν κάποιες ήδη ειλημμένες αποφάσεις. Η πρακτική των τραπεζών δεν είναι ασύμβατη με τους σκοπούς που επιδιώκουν με βάση το καταστατικό τους και οι οποίοι είναι η απόκτηση κέρδους και η μεγιστοποίησή του. Ως προς τούτο δεν μπορεί κανείς να κακίζει τις τράπεζες που απλά... κάνουν την δουλειά τους! Αυτοί που πρέπει να κακίζονται είναι οι ταγμένοι στην υπηρεσία του πολίτη, υπεύθυνοι των τριών εξουσιών οι οποίοι νομοθετούν, δικάζουν και εκτελούν, σε μία χώρα που αποτελείται από Πρόσωπα, δηλαδή άτομα με προσωπικότητα και αξία, λογίζοντάς τους ως απλά νούμερα που απαρτίζουν και στοιχειοθετούν τα μεγέθη της χώρας(όπως το ΑΕΠ). Υπάρχει μία λέξη που υπάρχει στην Ελληνική Γλώσσα και δεν έχει αντιστοίχηση σε καμμία άλλη γλώσσα του κόσμου και αυτή είναι το ΦΙΛΟΤΙΜΟ. Γνωρίζετε ότι οι Έλληνες είναι ικανοί για τα πιό μεγαλοπρεπή κατορθώματα. Γνωρίζετε ότι οι Έλληνες έχουν ικανότητες να παράγουν υπό τις πιό δύσκολες συνθήκες και να επιβιώνουν επίσης. "Δός μοι πά στώ και ταν γάν κινήσω" είπε ο Αρχιμήδης. Δώσε μου χώρο να σταθώ και θα σου μετακινήσω όλη την γη! Έτσι είναι ο Έλληνας! Όμως εδώ και πολλά χρόνια, ο Έλληνας είναι φτωχός: σε μέσα, σε έσοδα, σε παιδεία, σε κίνητρα! Πιστεύει κανείς σας ότι άν μας είχε δοθεί η δυνατότητα, δεν θα είμασταν πιό παραγωγικοί; Πιστεύει κανείς ότι άν τα εισοδήματα των ανθρώπων ήταν αυτά που έπρεπε να είναι, και οι διαμορφώνοντες τις τιμές των προϊόντων δεν συμπεριφέρονταν ως ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ, μειώνοντας το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, θα υπήρχε λόγος να γίνεται σήμερα αυτή η διαβούλευση; Όπως προανέφερα, ο Έλληνας έχει φιλότιμο και (των εξαιρέσεων επιβεβαιουμένων τον κανόνα)δεν είναι κατά συνθήκην μπαταχτσής. Δανείζεται από τον φίλο του και ο κόσμος να χαλάσει, μα αργά μα γρήγορα θα τον ξεχρεώσει. Δανείζεται από την τράπεζα για να ΦΤΙΑΞΕΙ, πρώτα ένα σπίτι. Απαραίτητο αγαθό γιά την εξασφάλιση της ελάχιστης ποιότητας διαβίωσης, που θα του επιτρέψει να δουλέψει, να παράγει, να καταναλώσει και να φτιάξει οικογένεια: Τον ιστό της συνέχισης αλλά και της ανάπτυξης των εσόδων του κράτους. Τον ιστό της ενδυνάμωσης της αγοράς. Τον ιστό της Ανάπτυξης. Έπειτα δανείζεται, προσβλέποντας στην καλή εξέλιξη των πραγμάτων, για να βελτιώσει το βιοτικό του επίπεδο. Να πετυχαίνει μικρούς ή μεγάλους στόχους στη ζωή και με αυτόν τον τρόπο να αποκτάει νέα κίνητρα, ενέσεις παραγωγικότητας και ηθικού. Τί γίνεται όμως όταν σε έναν πεινασμένο κουνάς μπροστά του μια λαχταριστή μπριζόλα; Δέν θα παραβλέψει κάθε έννοια ηθικής, αξιοπρέπειας και περηφάνειας προκειμένου να φάει; Ακόμα και άν στη θέση της μπριζόλας υπάρχει μόνο ένα ξεροκόμματο. Ποιός λοιπόν έλεγξε τον προσφέροντα την "μπριζόλα" τραπεζίτη; Ποιός έθεσε τους πΕριορισμούς στην άκρατη διαφήμιση των τραπεζικών προϊόντων που διαφήμιζαν ακόμη και δάνεια για τζογάρισμα στο χρηματιστήριο; (Προσέξτε, δεν μιλάω για ΕΠΕΝΔΥΣΗ, διότι αυτό θα ήταν θεμιτό, αλλά για ΤΖΟΓΑΡΙΣΜΑ). Ποιός έθεσε τέρμα στις πρακτικές των πανωτοκίων που λειτουργούσαν σαν έμμεση δήμευση περιουσιών και έκαναν τους ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ να ωχριούν και να αλλάξουν επάγγελμα; Και που έκανε πλούσια τα "ΚΟΡΑΚΙΑ" που λυμαίνονταν τους πλειστηριασμούς και αφαίρεσαν περιουσίες υπερτριπλάσιας αξίας από τις οφειλές που ο οφειλέτης είχε στην τράπεζα; Και μην μου πείτε για τον νόμο! οι νόμοι υπήρχαν, οι παραβάτες επίσης ήταν γνωστοί, αλλά οι διαφυλάττοντες τον νόμο ήταν απλώς... άφαντοι! Τί να κάνει ένας νόμος,όταν κανείς δεν τον εφαρμόζει και κανείς δεν τιμωρείται γι' αυτό! Ο κόσμος χρεώθηκε γιατί βρήκε έναν, μάλλον λανθασμένο τρόπο, ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ! Δανείστηκε ξανά, για να ξεχρεώσει τα προηγούμενα δάνεια. Δεν επιδιώκει να μην πληρώσει! Θα πρότεινα λοιπόν -και συγχωρήστε μου την μακρυγορία μου- τα εξής: 1. Πάγωμα όλων των τόκων στα δάνεια που είναι υπερήμερα, ή καταγγελθέντα. Να κεφαλαιοποιηθούν οι οφειλές που προέκυψαν έως και ένα εξάμηνο μετά την καταγγελία του δανείου και εφεξής το κεφάλαιο που προκύπτει να παραμείνει άτοκο. Αυτό για δάνεια που έχουν καταγγελθεί πρίν την ισχύ του νόμου. Μετά την ισχύ του νόμου να μήν εφαρμόζεται ανατοκισμός στα καταγγελθέντα δάνεια. 2. Ρύθμιση Αναχρηματοδότησης, με σύσταση φορέα ελέγχου και παρακολούθησης της εξέλιξης της πορείας της αποπληρωμής της τελικής δανειακής υποχρέωσης ο οποίος θα αποτελεί κλιμάκιο της Αρμόδιας ΔΟΥ του υποχρέου για την αποφυγή δόλιας εκμετάλλευσης της διάταξης. Η αναχρηματοδότηση (DEBT CONSOLIDATION) θα αφορά την αποπληρωμή των χρεωστουμένων από τον οφειλέτη ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ σε οποιαδήποτε τράπεζα ή φορέα (χωρίς ο Δανειολήπτης να παίρνει χρήματα στο χέρι)και η υποχρέωσή του να αποπληρώνει στό κράτος ή στον οποιονδήποτε προβεί στην συγχώνευση των χρεών του(τράπεζα ή άλλο φορέα), μία δόση που θα είναι υποφερτή. Επίσης να προβλέπεται η κατάσχεση υπέρ του ΤΕΛΙΚΟΥ πιστωτή κάθε ακινήτου που δεν αποτελεί πρώτη κατοικία του οφειλέτη, στην αντικειμενική του αξία πλέον 35% . Σε περίπτωση που ο οφειλέτης αδυνατεί να εξοφλήσει λόγω ανυπαρξίας περιουσιακών στοιχείων ή εισοδήματος, να προβλέπεται η προσφορά από αυτόν όπου αυτό είναι δυνατόν από άποψης ηλικίας ή σωματικής ικανότητας, κοινωνικής εργασίας(όχι υπό μορφήν ποινής αλλά υπό μορφήν προσφοράς)σε υπηρεσίες που συνάδουν με την αποκτηθείσα από αυτόν γνώση και εμπειρία στις προηγηθείσες εργασιακές του σχέσεις. Έτσι και το κράτος αλλά και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα θα ωφελούνται από τον Δανειολήπτη, αλλά και δεν θα υπάρξει έξαρση του νοσηρού φαινομένου διάφοροι επιτήδιοι να μεταβιβάζουν περιουσιακά τους στοιχεία, ώστε να εκμεταλλεύονται τις ευνοϊκές διατάξεις του εν λόγω νόμου. Να υπάρχει επίσης για τους αδυνατούντες να αποληρώσουν λόγω ανεργίας, υποχρεωτική βεβαιωμένη αναζήτηση εργασίας από την ελεύθερη αγορά αλλά και τον ΟΑΕΔ η οποία θα υποβάλλεται στον φορέα μηνιαίως για να συνεχιστεί η ισχύς της ρύθμισης. Στα πλαίσια της επανένταξης στην αγορά εργασίας να μοριοδοτείται και να έχει προτεραιότητα στις Προσλήψεις στο Δημόσιο, ο οφειλέτης αλλά επίσης να μην χάνει το επίδομα ανεργίας σε περίπτωση επιδοτούμενης ανεργίας, όταν κατορθώνει να εργαστεί με ημιαπασχόληση. Να προσφέρεται επίσης φοροελάφρυνση ως κίνητρο στις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν τέτοια άτομα. 3. Να μήν επιτρέπεται σε καμμία περίπτωση η εκποίηση περιουσιακού στοιχείου, εάν το τοκοχρεωλυτικό δάνειο έχει ήδη διανύσει την ημιδιάρκειά του και έχει αποπληρωθεί σημαντικό μέρος των τόκων που του αναλογούν. Στην περίπτωση που κατατεθεί αίτηση για ρύθμιση από τον οφειλέτη σε αντίστοιχη χρονική στιγμή του δανείου, να παύουν να είναι απαιτητοί οι λοιποί τόκοι και η ρύθμιση να περιλαμβάνει ΜΟΝΟ το ΑΛΗΚΤΟ κεφάλαιο! 4. Τέλος, να πάψει να ισχύει ο όρος ότι σε περίπτωση παράλειψης πληρωμής τριών συνεχόμενων δόσεων (ή περισσότερων, αναλόγως της πολιτικής κάθε τράπεζας και του είδους του δανείου)θα καθίσταται απαιτητό όλο το υπόλοιπο του δανείου (δηλαδή ληγμένο κεφάλαιο και δεδουλευμένοι τόκοι μαζί με το υπόλοιπο άληκτο κεφάλαιο), διότι ως είναι φυσικό, αυτός ο όρος, μετατρέπει μια προσωρινή αδυναμία πληρωμής κάποιων δόσεων του δανείου, οι οποίες αποτελούν κλάσμα του συνολικού οφειλόμενου ποσού, σε οριστική και μόνιμη αδυναμία αποπληρωμής. Διότι πώς είναι δυνατόν, κάποιος ο οποίος δεν έχει την ευχέρεια να αποπληρώσει κάποιες δόσεις, να μπορεί να αποπληρώσει εφάπαξ ολόκληρο το κεφάλαιο; Και μόνη της αυτή η ρήτρα, παράγει των πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τώρα. Με αυτόν τον τρόπο η τράπεζα τιμωρεί όποιον είναι πελάτης της!!! Μοιάζει σαν να μην θέλει πραγματικά να εισπράξει τα χρεωστούμενα! Και αυτό κατά την ταπεινή μου άποψη, υποκρύπτει ΔΟΛΙΑ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ που οδηγεί στην υποδούλωση και υποθήκευση όχι απλώς ανθρώπινων ζωών αλλά ολόκληρων γεννεών! Με εκτίμηση σε όλους, Δημήτριος Α. Ζαφείρης