• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ.' | 14 Απριλίου 2014, 21:23

    Στο άρθρο 3 ταραγραφος β πρεπει να ληφθει προνοια ώστε το σύνολο των τετραγωνικών μέτρων -και όχι μόνο το μήκος του εκθετηρίου- να έχει ανώτατο όριο π.χ τα 6 τετραγωνικά μέτρα. Ταυτόχρονα θα πρέπει νά υπάρχει πρόβλεψη ώστε τα βιομηχανικά είδη ώς σύνολο τετραγωνικών μέτρων, σε σχεση με το συνολο των τετραγωνικων όλης της λαικής- και όχι μόνο ώς ποσοστό μεταξύ των αδειών- να τηρούν μια αντίστοιχή αναλογία τετραγωνικων μεταξυ βιομηχανικων και γης και θαλασσης της τάξεως του 90/10 π.χ Παράδειγμα για την πρώτη περίπτωση εκθετηριου μήκους 6 μετρων και βάθους 4 μέτρων καταλαμβανει 24 τετραγωνικα μετρα επιφάνεια. Για τη δεύτερη περίπτωση εάν δεν υπάρχει ποσόστωση μεταξύ βιομηχανικών και παραγωγικών παρουσιάζεται το φαινόμενο 200 πάγκοι γής και θαλάσσας να καταλαμβάνουν π.χ. 200 εκθετήρια*5 τετραγωνικά μέτρα=1000 τ.μ γης και θαλάσσας. Αντίστοιχα στην ιδια λαικη στα βιομηχανικά 20 εκθετήρια με βιομηχανικά με 25 τ.μ επιφάνεια το καθενα μας κανουν 20*25=500 τ.μ. βιομηχανικά είδη. Συμπέρασμα σε μια λαικη που η αναλογια αδειων ειναι 200/20 οπως αναφερω παραπάνω δηλ δίνεται η εικονα μιας απολυτης κυριαρχιας των ειδων γης και θαλασσας, στην πραγματικοτητα η αναλογια ειναι 1000 τ.μ επιφάνειας εκθετηριου /500 τ.μ επιφανειας εκθετηριου βιομηχανικων. Δηλ η αναλογια 200/20 των αδειων ειναι στην πραγματικοτητα 1000/500 ως προς την επιφανεια εκθετηριων και αρα τα βιομηχανικα καταλαμβανουν το 1/3 της επιφανειας των εκθετηριων της λαικης.Για περαιτερω επεξηγησεις θα επιθυμουσα να επικοινωνησετε μαζι μου.