Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 8. Επιτρεπτός χρόνος τήρησης και χρήσης δεδομένωνΣχόλιο του χρήστη Πάνος Μπεκιάρης | 29 Οκτωβρίου 2009, 20:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πάνος Μπεκιάρης' | 29 Οκτωβρίου 2009, 20:49

    Προτάσεις επί του συνόλου του νομοσχεδίου: 1. Όπως υπάρχει ο "ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ" για τους πολίτες και επιχειρήσεις, έτσι πρέπει να υπάρχει και κάτι αντίστοιχο (ας το πούμε π.χ. "ΚΑΛΧΑΣ")για τις τράπεζες. Ο πολίτης πρέπει να γνωρίζει αν μια τράπεζα έχει "κακή συναλακτική συμπεριφορά", δηλ. αν αρνείται να εκτελέσει τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, αν επιβάλλει καταχρηστικούς όρους στις συμβάσεις της κλπ, αρνούμενη να τηρήσει τους νόμους ή/και συστήνοντας αφανή καρτέλ που βιάζουν τον υγιή ανταγωνισμό (κοινές πρακτικές όλων των τραπεζών). Τα αποτελέσματα θα πρέπει να δημοσιεύονται. Το διαδίκτυο είναι πλέον μια καλή πηγή ενημέρωσης. 2. Οι διαφορές μεταξύ τραπεζών και πολιτών/επιχειρήσεων πρέπει να λύνονται γρήγορα. Ως εκ' τούτου τα ελληνικά δικαστήρια είναι εντελώς ακατάλληλα. Κάποιες ειδικές επιτροπές που θα μπορούσαν να συστηθούν στις κατά τόπους νομαρχίες θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα του χρόνου. Θα πρέπει να είναι ολιγομελείς (μέγιστο 5 άτομα) και να συμμετέχει οπωσδήποτε κι ένας δικαστικός λειτουργός. Η υποχρέωση παρουσίας δικηγόρου (με οποιονδήποτε τρόπο) στην διαδικασία επίλυσης μιας τέτοιασ διαφοράς, είναι μάλλον αποτρεπτική για τον πολίτη. Θα πρέπει ο πολίτης να μπορεί να καταφύγει και μόνος του σε μια τέτοια επιτροπή. Ευχαριστώ όποιον έκανε τον κόπο να διαβάσει τα παραπάνω.