Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 6. Ορισμός συνδίκου -Προστασία κύριας κατοικίαςΣχόλιο του χρήστη γρηγορης παπαδοπουλος | 27 Οκτωβρίου 2009, 21:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'γρηγορης παπαδοπουλος' | 27 Οκτωβρίου 2009, 21:14

    Θα αρχίσω με ένα παράδειγμα. Η σύζυγος- οικοκυρά προκειμένου να λάβει χρηματοδότηση από την τράπεζα η μικρομεσαία επιχείρηση του άντρα της αναγκάζεται να βάλει το σπίτι της-πρώτη κατοικία σε υποθήκη. Η επιχείρηση πτωχεύει. Υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις εγγυητών σε δάνεια επιχειρήσεων.Οι εγγυη τές συνήθως δεν έχουν την παραμικρή ιδέα τι υπογράφουν αφού κατά κύριο λόγο παραιτούνται όλων των ενστάσεων και ευθύνονται ως πρωτοφειλέτες με την επιχείρηση. Το πρόβλημα που ενδεχομένως να δημιουργηθεί εδώ είναι ότι ενώ η προστασια του παρόντος άρθρου δείχνει να συμπεριλαμβάνει και τις εν λόγω περιπτώσεις, τα άτομα που έχουν εγγυηθεί δεν έχουν την δυνατότητα να αποπληρώσουν το 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου τους ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν υψηλά εισοδήματα, είναι δημόσιοι υπάλληλοι , νοικοκυρές κτλ. Πρόταση α) Να αποφασίζει το δικαστήριο αφού εκτιμήσει την ιδαίτερη περίπτωση του καθενός και την οικονομική του δυνατότητα να αποπληρωθεί μικρότερο ποσοστό της εμπορικής αξίας του ακινήτου. β) Να μπορούν και άλλα μέλη της οικογένειας να συμβάλλουν στην εν λόγω αποπληρωμη προκειμένου να μην βγει στο σφυρί η οικογενειακή τους εστία. γ) Να ακολουθηθεί η λύση που επέβαλλε το Γερμανικό Ακυρωτικό Δικαστήριο όπου έκρινε καταχρηστικό και αντίθετο με την οδηγία για την προστασία του καταναλωτή τις περιπτώσεις όπου για να πάρει δάνειο επιχείρηση, εξαναγκάζεται να μπαίνει σε υποθήκη το ακίνητο της συζύγου -οικοκυρας που δεν έχει καμία σχέση με την εταιρεία του συζύγου της.