Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 3. Αρμόδιο δικαστήριο – ΔιαδικασίαΣχόλιο του χρήστη Ιωάννα Τζουβάρα | 27 Οκτωβρίου 2009, 21:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννα Τζουβάρα' | 27 Οκτωβρίου 2009, 21:07

    Υπάρχουν υπερχρεωμένα νοικοκυριά, που ακόμα έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν εμπρόθεσμα τις μηνιαίες ελάχιστες καταβολές. Ομως με τα υπέρογκα επιτόκια και το πάγωμα νέων πιστώσεων, σε σύντομο διάστημα και αυτών των νοικοκυριών τα δάνεια καί οι κάρτες θα περάσουν αρχικά στις καθυστερήσεις και ακολούθως αναπόφευκτα σε στάση πληρωμών. Γιά όσους λοιπόν, προβλέποντας την εξέλιξη αυτή, ζητήσουν συγκέντρωση και διακανονισμό των οφειλών, να υπάρχει πρόβλεψη του νόμου. 1ο. Να συγκεντρώνεται το σύνολο των οφειλών σε μία τράπεζα με επιτόκιο euribor+2o/o και εγγύηση του δημοσίου,εφόσον πρόκειται για οφειλέτη που έχει σχέση εργασίας με το δημόσιο, ή δημόσιου ταμείου εγγυοδοσίας, εφόσον πρόκειται για ερτγαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα ή συνταξιούχο. 2ο. Ο χρόνος αποπληρωμής να είναι ανάλογος του ύψους της οφειλής και της οικονομικής δυνατότητας του οφειλέτη (Ισως από 120 έως 240 μήνες). 3ο. Τα όποια περιουσιακά στοιχεία των οφειλετών δεσμεύονται-προσημειώνονται υπέρ του Δημοσίου και μέχρι εξοφλήσεως του διακανονισμού. Οι κρατικές Τράπεζες (ΑΤΕ,ΤΤ) θα μπορούσαν να αναλάβουν το μέγιστο μέρος του διακανονισμού αυτού και να χρησιμοποιηθούν και ως μέσο πίεσης προς τις ιδιωτικές, ώστε να συμμετάσχουν κι αυτές. Τέλος να αφαιρεθούν από τις οφειλές τα ποσά που καταχρηστικά έχουν χρεωθεί από τις Τράπεζες από την έναρξη της συναλλαγής με τον οφειλέτη. (έξοδα φακέλλου,έξοδα έγκρισης,έξοδα ανάληψης μετρητών, έξοδα τήρησης και αποστολής λογαριασμών κλπ).