• Σχόλιο του χρήστη 'GRIVALIA PROPERTIES ΑΕΕΑΠ' | 13 Μαΐου 2016, 22:49

    Στην περίπτωση ζ της παραγράφου 3 του άρθρου 21, είναι υπερβολική η απαίτηση, σε περίπτωση μίσθωσης μέρους ή του συνόλου της επένδυσης σε τρίτο, να απαιτείται η τροποποίηση της απόφασης ενίσχυσης. Θεωρούμε ότι αρκεί η θεμελίωση της υποχρέωσης του φορέα της επένδυσης και συνακόλουθα της ενίσχυσης να περιλάβει σχετικό όρο περί διατήρησης της επένδυσης στο μισθωτήριο συμβόλαιο που θα καταρτίσει με τον τρίτο μισθωτή. Στην περίπτωση ι της παραγράφου 3 του άρθρου 21, η υποχρέωση τήρησης των Ετήσιων Μονάδων Εργασίας δεν θα πρέπει να αφορά αποκλειστικά τους φορείς της επένδυσης και άρα και δικαιούχους της ενίσχυσης. Σε πολλές περιπτώσεις και ιδίως στον τουριστικό και ξενοδοχειακό τομέα, ο φορέας της επένδυσης ολοκληρώνει ο ίδιος το επενδυτικό σχέδιο με δικά του κεφάλαια (και φυσικά και με τα κεφάλαια της ενίσχυσης) και μετέπειτα είτε εκμισθώνει πλήρως ή μέρος της τουριστικής επιχείρησης σε τρίτον, ειδικά όταν πρόκειται για Σύνθετο Τουριστικό Κατάλυμα, εισπράττοντας συνεπώς μόνο ένα μίσθωμα. Επίσης, θα ενδέχεται να αναθέσει τη διοίκηση, τη διαχείριση ή/και λειτουργία της τουριστικής μονάδας σε έναν εξειδικευμένο operator ξενοδοχείων. Στις περιπτώσεις αυτές, ο αρχικός φορέας της επένδυσης και δικαιούχος της ενίσχυσης δεν χρειάζεται, αλλά ούτε έχει καμία λογική να διατηρεί συγκεκριμένο προσωπικό και άρα Ετήσιες Μονάδες Εργασίας. Αντιθέτως, σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να είναι σε θέση να μετακυλίσει την υποχρέωση αυτή στον τρίτο μισθωτή ή διαχειριστή ξενοδοχείων - operator, κάτι που, ωστόσο, δεν προβλέπεται υπό το γράμμα του παρόντος σχεδίου νόμου.