Αρχική Σχέδιο Νόμου «Νέο Θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις»Κεφάλαιο Α’- Άρθρο 1 – Σκοπός – Γενικές ΑρχέςΣχόλιο του χρήστη Κατερίνα Μιχελή | 22 Αυγούστου 2016, 14:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα Μιχελή' | 22 Αυγούστου 2016, 14:54

    Α. Η εμπειρία της εφαρμογής των γνωστοποιήσεων σε επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, όπως αυτές αναφέρονται στις υπ’ αριθ. ΔΙΑΔΠ/Φ.Α.2.1/34824/2013 (Φ.Ε.Κ. 3402/2013 τ. Β’) και ΔΙΑΔΠ/Φ.Α.2.1/34825/2013 (Φ.Ε.Κ. 3403/2013 τ. Β’) Κ.Υ.Α. δείχνει ότι δεν λειτούργησε θετικά. Κατά τους ελέγχους διαπιστώθηκε ότι στην πλειοψηφία των επιχειρήσεων δεν πληρούνταν οι βασικοί υγειονομικοί όροι λειτουργίας και οι υπεύθυνοι αυτών δεν διέθεταν τα απαραίτητα δικαιολογητικά στοιχεία. Β. Με την διεύρυνση της μεθόδου των γνωστοποιήσεων σε όλες τις επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος: i. Καταλύεται η δυνατότητα ελέγχου των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού των ΕΥΕ πριν την έναρξη λειτουργίας τους, προκειμένου να πραγματοποιηθούν, εφόσον είναι εφικτό, οι απαραίτητες αλλαγές/ βελτιώσεις. ii. Τίθενται απευθείας σε λειτουργία ΕΥΕ, παρέχοντας προϊόντα και υπηρεσίες σε πολίτες, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί ο παραμικρός υγειονομικός ή άλλος έλεγχος σε αυτές, με αποτέλεσμα να τίθεται σε πιθανό κίνδυνο η Δημόσια Υγεία, μέχρι να πραγματοποιηθεί αυτός. iii. Καθίστανται δύσκολες ή αδύνατες να πραγματοποιηθούν κτηριακές αλλαγές σε ΕΥΕ που ήδη λειτουργούν. iv. Αντί να δίνεται βαρύτητα στον προληπτικό έλεγχο ώστε να προλαμβάνονται προβλήματα και κίνδυνοι πριν εξελιχθούν, μετατοπίζεται το βάρος στον κατασταλτικό έλεγχο αυτών. Γ. Σύμφωνα με το Σύνταγμα η υγεία ανήκει στα πρωταρχικά αγαθά. Το Σύνταγμα με το άρθρο 21 παρ. 3 και με την νομολογία ΣτΕ 400/86, κατοχυρώνει το δικαίωμα της υγείας καθώς «ιδρύει ευθεία εκ του Συντάγματος υποχρέωση του Κράτους για την λήψη θετικών μέτρων προς προστασία της υγείας των πολιτών, στους οποίους δίνει δικαίωμα να απαιτήσουν από την πολιτεία την πραγμάτωση της αντίστοιχης υποχρεώσεώς της». Το δικαίωμα αυτό έχει γίνει αιτία περιορισμού άλλων δικαιωμάτων διότι θεωρείται προτεραιότητα η διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας. Π.χ. απόφαση ΣτΕ 2412/1993. Άρα προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία της Δημόσιας Υγείας των πολιτών που αποτελεί προτεραιότητα για το κράτος, δύναται να υπάρχει περιορισμός της οικονομικής ελευθερίας. Με το παρουσιαζόμενο σχέδιο, πόσο λήφθηκαν υπόψη οι εμπειρίες από την ήδη αποτυχημένη εφαρμογή των γνωστοποιήσεων; Με το παρουσιαζόμενο σχέδιο, τι αποτελεί τελικά προτεραιότητα; Τι θεωρείται πιο σημαντικό;