• Σχόλιο του χρήστη 'ΦΛΩΡΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ' | 24 Σεπτεμβρίου 2017, 20:39

    ΑΡΘΡΟ 5 ΠΑΡ 1β Δεν καλύπτονται οι περιπτώσεις όπου: 1) ο εναγόμενος διάδικος θα καταστρέψει τα αιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία πριν ξεκινήσει η διαδικασία «ενώπιον της εθνικής αρχής ανταγωνισμού». Η φράση «ενώπιον της εθνικής αρχής ανταγωνισμού» οδηγεί την σκέψη ότι αφορά την πρώτη συνεδρίαση της εθνικής αρχής ανταγωνισμού. Θα έχει όμως προηγηθεί πολυετής έρευνα της υπηρεσίας (ΓΔΑ στην Επιτροπή Ανταγωνισμού), ερωτηματολόγια, συλλογή πληροφοριών κλπ, οπότε και ο εναγόμενος διάδικος θα γνωρίζει ότι ελέγχεται για αδικήματα του ανταγωνισμού και θα μπορεί σε αυτόν τον χρόνο να καταστρέψει τα, από το δικαστήριο, αιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία. Ειδικά για την Επιτροπή Ανταγωνισμού τα στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι υπάρχει τεράστια καθυστέρηση από την πρώτη ενέργεια της ΓΔΑ έως την πρώτη συνεδρίαση ενώπιον της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Συνεπώς η συγκεκριμένη φράση «ενώπιον της εθνικής αρχής ανταγωνισμού» θα πρέπει να αντικατασταθεί από φράση που θα ορίζει ως χρόνο την πρώτη ενέργεια που πραγματοποιεί η ΓΔΑ για μια υπόθεση και έρχεται εις γνώση του εναγόμενου. 2) ο εναγόμενος διάδικος θα απωλέσει τα αιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία με δική του ευθύνη, από δόλο ή βαριά αμέλεια. Περιορίζοντας η πρόταση νόμου το «αδίκημα» στην καταστροφή αφήνει ανοιχτό παράθυρο στον εναγόμενο να ισχυριστεί αδυναμία προσκόμισης αποδείξεων λόγω απώλειας, καταστροφής από άλλα αίτια κλπ. Συνεπώς ο Νόμος δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στην «καταστροφή» εκ μέρους του διαδίκου αλλά να αναφέρεται σε όλες τις περιπτώσεις απώλειας αυτών. ΑΡΘΡΟ 5 ΠΑΡ 2 Η προτεινόμενη χρηματική ποινή είναι εκτός πραγματικότητας και αποτελεί χάδι για τις επιχειρήσεις που παραβαίνουν το Δίκαιο του ανταγωνισμού. Καθώς μια κακόπιστη επιχείρηση που ενάγεται, έχοντας αποκομίσει κέρδη δεκάδων ή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ τα έτη που παρανομούσε, θα προτιμήσει να πληρώσει 100.000€ χρηματική ποινή από το να παραδώσει αποδεικτικά στοιχεία. Οι ποινές στο παρόν άρθρο θα πρέπει να γίνουν ιδιαιτέρως αυστηρές. Καταρχήν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ποινικό αδίκημα η καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων και να προβλεφθεί ποινή φυλάκισης αναλόγως του αδικήματος, όπως ορίζει ο Ν3959/2011 για τις ποινικές κυρώσεις. Ποινή φυλάκισης επιπλέον της ποινής φυλάκισης που ορίζεται για τις παραβάσεις του δικαίου του Ανταγωνισμού. Κατά δεύτερο η χρηματική ποινή θα πρέπει να προσδιοριστεί ως ποσοστό των πωλήσεων της επιχείρησης και όχι ως ένα αδιάφορο χρηματικό πρόστιμο. Ένα ποσοστό το οποίο θα είναι αποτρεπτικό για την επιχείρηση.