• Σχόλιο του χρήστη 'Αθανασιάδου Ανθή' | 30 Δεκεμβρίου 2010, 20:48

    Είμαι ειδικευόμενη Παιδοψυχίατρος και αναμένω το διορισμό μου στο τελευταίο στάδιο της ειδικότητας. Με προσοχή διάβασα τα σχόλια των συναδέλφων όσον αφορά στο άρθρο 69 του νομοσχεδίου και θα ήθελα να θέσω υπόψη του Υπουργείου, για να υπάρχει μία πλήρης εικόνα, τις κάτωθι πληροφορίες και απόψεις: Α. Ιστορικό 1. Η προϊσχύουσα νομοθεσία στις εν λόγω ειδικότητες (ΥΑ α9γ/38800/20.11.1998) προέβλεπε ότι για την υποβολή αίτησης για κάθε επόμενο στάδιο έπρεπε να έχει προηγηθεί ο διορισμός μας στο προηγούμενο στάδιο. 2. Την 28η Μαρτίου 2007 δημοσιεύθηκε αιφνιδιαστικά η υπ’αριθμ. Υ10δ/οικ. 38059/21 Μαρτίου 2007 απόφαση του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρίου Αθανασίου Γιαννοπούλου, η οποία έδωσε τη δυνατότητα σε ιατρούς που είχαν επιλέξει ειδικότητα για την οποία απαιτούνται περισσότερα των δύο σταδίων, μετά την τοποθέτησή τους στο πρώτο προκαταρκτικό στάδιο, να υποβάλουν αίτηση για τα επόμενα στάδια ειδίκευσης ταυτόχρονα. Δημιουργήθηκε χάος στις λίστες αναμονής μας, καθώς όλοι εμείς πληροφορηθήκαμε εντελώς αιφνιδιαστικά την αλλαγή της νομοθεσίας και σπεύσαμε να κάνουμε αιτήσεις για το δεύτερο και τρίτο στάδιο της ειδικότητάς μας, χωρίς να έχουμε προλάβει να σκεφτούμε και να σταθμίσουμε τους παράγοντες και τα κριτήρια της επιλογής νοσοκομείου. Με λίγα λόγια απλά τρέξαμε να προλάβουμε να δηλώσουμε, ουσιαστικά σε όποιο νοσοκομείο βρέθηκε μπροστά μας. 3. Με τις λίστες αναμονής των νοσοκομείων να ασφυκτιούν, το υπουργείο αποφάσισε να μεταφέρει ορισμένες θέσεις (8 από τις 15) του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Ραφήνας στα νοσοκομεία Αγλαϊα Κυριακού και Σισμανόγλειο. Έτσι λοιπόν όσοι από εμάς ήμασταν στη λίστα της Ραφήνας για το τελευταίο στάδιο κληθήκαμε ένας ένας να επιλέξουμε αν θα παραμείνουμε εκεί ή αν θα διοχετευθούμε στα ως άνω νοσοκομεία, με βάση τη σειρά που είχαμε στη λίστα της Ραφήνας, ήτοι με βάση το ποιος πρόλαβε να δηλώσει πρώτος μετά τη δημοσίευση της υπουργικής απόφασης Γιαννόπουλου και όχι με βάση την παλαιότητα, δηλαδή το διορισμό μας στο δεύτερο στάδιο. 4. Στη συνέχεια, όπως είναι επίσης γνωστό, εκδόθηκε η 38/2010 απόφαση του Δ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ακύρωσε την ανωτέρω υπουργική απόφαση Γιαννόπουλου και σε συμμόρφωση προς αυτήν την απόφαση το Υπουργείο απέστειλε προς τις Νομαρχίες το με αρ.πρωτ. Υ10δ/οικ.68417/09.06.2010 έγγραφό του, με βάση το οποίο οι νομαρχίες έπρεπε να ανασυντάξουν τις λίστες αναμονής σε όλα τα νοσοκομεία με βάση τα κριτήρια της προϊσχύουσας νομοθεσίας, δηλαδή χρονολογική κατάταξη στις λίστες του τελευταίου σταδίου της με βάση το πρωτόκολλο διορισμού στο προηγούμενο β’ στάδιο της ειδικότητας. Β. Απόψεις 1. Η διατύπωση της παραγράφου 3 του άρθρου 69 του νομοσχεδίου «Όλοι οι ιατροί των οποίων οι αιτήσεις για ειδίκευση εκκρεμούσαν κατά τις 2-8-2010 στα κύρια στάδια των ειδικοτήτων Ψυχιατρικής, Νευρολογίας, Παιδοψυχιατρικής και Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης θα τοποθετηθούν για συνέχιση της ειδίκευσής τους σύμφωνα με την ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων αυτών…» ισοδυναμεί και επιφέρει πλήρη υποσκελισμό και κατάφωρη παραβίαση της ανωτέρω 38/2010 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας και ως εκ τούτου ενέχει πλήρη αντισυνταγματικότητα. Και τούτο διότι οι ημερομηνίες υποβολής των αιτήσεων για τα κύρια στάδια ανατρέχουν χρονικά στην περίοδο δημοσίευσης της υπ’αριθμ. Υ10δ/οικ.38059/21 Μαρτίου 2007 απόφασης του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρίου Αθανασίου Γιαννοπούλου, της απόφασης δηλαδή που ακυρώθηκε από το Σ.τ.Ε. καθώς κρίθηκε ότι εκδόθηκε παράνομα και ότι παραβίαζε την αρχή της χρονικής προτεραιότητας. 2. Όπως αναφέρεται παραπάνω, όταν δηλώσαμε νοσοκομεία για την κύρια ειδικότητα μετά τη δημοσίευση της υπουργικής απόφασης Γιαννόπουλου, το μοναδικό κριτήριο της επιλογής μας ήταν αποκλειστικά αυτό της ταχύτητας υποβολής αίτησης σε όποιο νοσοκομείο είχε μικρότερη ουρά… Δεν προλαβαίναμε άλλωστε να σκεφτούμε και τίποτε άλλο, να σταθμίσουμε γεγονότα και να πάρουμε έτσι την απόφασή μας (αναμονές σε κάθε νοσοκομείο, άνοιγμα θέσεων κλπ.), γιατί όλα έγιναν κυριολεκτικά μέσα στη νύχτα και απλά έπρεπε να τρέξουμε να κάνουμε αιτήσεις σε όποιο νοσοκομείο μας φαινόταν (;) καλύτερο. Γι’αυτό και πολλοί από εμάς δηλώσαμε σε νοσοκομεία εκτός Αθηνών, αν και μένουμε στην Αθήνα μόνιμα, γιατί έτσι όπως διαμορφώθηκαν οι λίστες αναμονής με την υπουργική απόφαση Γιαννόπουλου, τα νοσοκομεία της επαρχίας φαίνονταν να έχουν μικρότερες αναμονές αφού εκεί έτρεξαν λιγότεροι να δηλώσουν. 3. Με βάση τα παραπάνω το Υπουργείο οφείλει να δώσει τη δυνατότητα σε όλους εμάς που περιμένουμε το διορισμό στο τελευταίο στάδιο της ειδικότητας, με βάση την αρχαιότητά μας στο σύνολο, δηλαδή στις λίστες αναμονής όλων των νοσοκομείων, να υποβάλλουμε και εμείς εκ νέου αιτήσεις για σειρά προτεραιότητας στην κύρια ειδικότητα. Με τον τρόπο αυτό, θα αποδοθεί πλήρως δικαιοσύνη για όλους και δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει το περιθώριο να διαμαρτυρηθεί κανείς για το παραμικρό. 4. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να υπάρξει αναδιάταξη στις λίστες αναμονής μας με βάση κριτήριο διάφορο αυτού που ίσχυε μέχρι σήμερα (δηλαδή διορισμός στο β’ στάδιο), όπως προτείνεται από κάποιους συναδέλφους (π.χ. διορισμός στο α’ στάδιο, πτυχίο, ημ/νία υποβολής αίτησης κλπ.). Και τούτο διότι όλα αυτά τα χρόνια από τότε που ξεκινήσαμε την ειδικότητα, έχουμε κάνει όλες μας τις επιλογές και ενέργειες με βάση το κριτήριο που μέχρι τώρα γνωρίζαμε, ήτοι το διορισμό στο προηγούμενο στάδιο για να πάμε στο επόμενο. Με βάση αυτή τη γνώση έχουμε επενδύσει την καριέρα μας, επιλέγοντας νοσοκομεία και κάνοντας όλες τις απαιτούμενες κινήσεις με γνώμονα αυτό το κριτήριο. Πώς είναι δυνατόν τόσο ξαφνικά, και ενώ πλησιάζουμε προς το τέλος της ειδίκευσης, να μας τεθεί νέο κριτήριο που μας αλλάζει τελείως τον προγραμματισμό που είχαμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια και που τους περισσότερους από εμάς μας θέτει σε εντελώς διαφορετικές σειρές στις λίστες αναμονής των νοσοκομείων για την πλήρη ειδικότητα; Η ισχύουσα κατάταξή μας στις λίστες αναμονής για την Παιδοψυχιατρική (τελικό στάδιο), είναι αποτέλεσμα των επιλογών και αποφάσεων του καθενός από εμάς, οι οποίες στηρίχθηκαν και πραγματοποιήθηκαν με βάση τα δεδομένα της μέχρι σήμερα ισχύουσας νομοθεσίας. Βασικό παράδειγμα για το ανωτέρω, αποτελεί η περίπτωση του άγονου αγροτικού, καθώς ο νόμος, ως κίνητρο για να επιλέξει κανείς άγονο ιατρικό, μας έδινε τη δυνατότητα να δηλώσουμε και τα δύο πρώτα στάδια της ειδικότητας μαζί. Αυτό όμως σήμαινε πρακτικά, ότι ο γιατρός που επέλεγε το άγονο αγροτικό καθυστερούσε να διοριστεί στο πρώτο στάδιο όσο καιρό πραγματοποιούσε το άγονο αγροτικό, αλλά προσέβλεπε σε καλύτερο και νωρίτερο διορισμό στο δεύτερο στάδιο, που ήταν και το βήμα του για μικρότερη αναμονή στο τελικό κομμάτι της ειδικότητας.