• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Κιούρτη' | 3 Νοεμβρίου 2022, 11:23

    Ζητούμε για τους παρακάτω λόγους την έξοδο μας από την ΕΣΑΝ και τη σύσταση οργάνου με αρμοδιότητες και στελέχωση από το επαγγελματικό περιβάλλον των μαιών από εκπροσώπους των συλλογικών οργάνων των μαιών, εκπροσώπους από την Ακαδημαϊκή Κοινότητα και Προεδρεύων Ανώτατος Δικαστής. Το 2005 στον Καναδά συστάθηκε αντίστοιχο όργανο στην Οτάβα που εκτός των άλλων μελών συμμετείχε η ΒΟΥΛΗ 2. Επειδή η Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, αποδίδει τον διακριτό και αυτόνομο χαρακτήρας του γνωστικού αντικειμένου της Μαιευτικής που είναι ήδη αναγνωρισμένος από την Ευρωπαϊκή Ένωση . 3. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 35 του νόμου 4272/2014, η κατ’ οίκον νοσηλεία μπορεί να αναπτυχθεί και να οργανωθεί από μαίες/μαιευτές που εργάζονται σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ) που παρέχουν υπηρεσίες υγείας και δεν υπάγονται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), σε δημοτικά ιατρεία και νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ) των δήμων που παρέχουν υπηρεσίες υγείας, σε ιδιωτικές μονάδες υγείας, καθώς και από μαίες που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα ως ιδιώτες επαγγελματίες υγείας. 4. Επειδή στο άρθρο 39Β3 ν. 4600/2019 ορίζεται μεταξύ άλλων ότι κάθε ιδιωτική κλινική μπορεί να αναπτύσσει : « Τμήμα μαιευτικής - γυναικολογίας. Στην Κλινική που προβλέπεται τμήμα μαιευτικής - γυναικολογίας πρέπει να υπάρχει: α) Μαιευτική νοσηλευτική μονάδα και γενική νοσηλευτική μονάδα (για γυναικολογικές παθήσεις), σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές των Παραρτημάτων Β΄ , Γ΄ και Δ΄, 1102 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ TΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ Τεύχος Α’ 43/09.03.2019 β) Τμήμα μαιευτικών επεμβάσεων, σύμφωνα με τις προδιαγραφές των Παραρτημάτων Β΄ , Γ΄ και Δ΄ γ) Μονάδα νεογνική 6 τουλάχιστον απλής νοσηλείας (επιπέδου Ι), σύμφωνα με τις προδιαγραφές των Παραρτημάτων Β΄ , Γ΄ και Δ΄,» Στα παραρτήματα δε του εν λόγω νομοθετήματος γίνεται αναλυτική, εξαντλητική θα λέγαμε περιγραφή της οργάνωσης και της λειτουργίας που άπτεται του ρόλου και του λειτουργήματος των μαιών-μαιευτών στις ιδιωτικές κλινικές. Η συνοπτική , ως άνω, παράθεση διατάξεων του εσωτερικού και του κοινοτικού δικαίου που άπτονται της φύσης , της οργάνωσης αλλά και της διοικητικής διάρθρωσης του μαιευτικού λειτουργήματος, αποδίδει ένα θεσμοθετημένο κατ’ ελάχιστον πλαίσιο έκφρασης και λειτουργίας του ρόλου των μαιών-μαιευτών τόσο στις δημόσιες δομές υγείας, όσο εσχάτως κυρίως μετά το νόμο 4600/2019 και στον ιδιωτικό τομέα. Περιγράφει λεπτομερώς τα καθήκοντα (γενικά και ειδικά) του κλάδου, ενώ εμπεριέχει αναντίρρητα τον αυτόνομο και διακριτό εκ της φύσεως του λειτουργήματος χαρακτήρα του. Επειδή εν γένει ως προς τις εργασιακές σχέσεις γίνεται δεκτό ότι ισχύει η γενική αρχή της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων από τον εργοδότη ανεξάρτητα αν η εργασία παρέχεται στα πλαίσια του ιδιωτικού ή του δημόσιου τομέα. Αυτή απορρέει και από το άρθρο 288 ΑΚ, αλλά βρίσκει έρεισμα και στα άρθρα 4 (παρ.1 και 2) και 22 (παρ.1) Συντ., καθώς και στο άρθρο 141 ΣυνθΕΚ. Έτσι στα πλαίσια της εργασιακής σύμβασης δεν επιτρέπεται η άνιση μεταχείριση από τον εργοδότη μισθωτών της ίδιας εκμετάλλευσης, με τα ίδια προσόντα, εφόσον παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες υπό τις αυτές συνθήκες, εκτός αν δικαιολογείται εξαίρεση ή απόκλιση εξαιτίας επαρκούς αντικειμενικού λόγου. (ΑΠ 7/1996). Είναι προφανές ότι η κατεύθυνση που έδωσε ο νόμος 4600/2019 (ΦΕΚ Τεύχος Α’ 43/09.03.2019), πρέπει να βρει τη νομοθετική της αντανάκλαση και στις Δομές Δημόσιας Υγείας στις οποίες απασχολούνται μαίες και μαιευτές. 7 Η άνιση δε μεταχείριση επιρρωνύεται στο Δημόσιο τομέα και από την επαναλαμβανόμενη και πολλάκις υπ’ ημών καταγγελλόμενη αντινομία που επισυμβαίνει όταν υποχρεώνεται ο μαιευτής-μαία να απασχοληθεί σε αλλότρια καθήκοντα και δη νοσηλευτικά, (εάν δεν έχει αποκτήσει σύμφωνα με το άρθρο 104 ν. 2071/1992 την ειδικότητα του νοσηλευτή). Αυτά ως γνωστόν ρυθμίζονται και προβλέπονται στο άρθρο 1 του Π.Δ. 351/8-06-1989 σε συνδυασμό με το άρθρο 103 του ανωτέρω Ν. 1579/23-12-1985. Τα καθήκοντα αυτά ασκούνται ΜΟΝΟ από νοσηλευτές. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται έγγραφη απόφαση της Διοίκησης για απασχόληση στα τμήματα γενικής νοσηλευτικής μαιών-μαιευτών για να καλύψουν νοσηλευτικές ανάγκες εκτός ειδικότητος, η οποία θα έχει προσωρινό χαρακτήρα και δεν αρκεί η προφορική εντολή, γιατί δημιουργούνται ευθύνες ποινικές και αστικές πέραν των κατά καθήκον εκτελουμένων, ώστε την ευθύνη να φέρει η Διοίκηση και όχι ο απασχολούμενος, καθόσον σε περίπτωση που συμβεί περιστατικό μαιευτικό-γυναικολογικό που εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της μαίας-μαιευτή, την ευθύνη από πράξη ή παράλειψή τους φέρουν αποκλειστικά αυτοί και επομένως προέχει η εκτέλεση του κυρίου καθήκοντος και όχι του παρέργου. Εσχάτως δε είχαμε και περιστατικά στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκάδας, με παρουσία μαιών σε διενέργεια πράξεων αναισθησίας ή κατά την μεταναισθητική διαδικασία (!!!), γεγονός απολύτως παράνομο που ήδη αρμοδίως καταγγείλαμε, αλλά και την διενέργεια χειρουργικών μαιευτικών πράξεων στο κεντρικό χειρουργείο και όχι στο μαιευτικό χειρουργείο που ενώ υφίσταται και λειτουργεί de facto, δεν προστέθηκε στο οργανόγραμμα του Νοσοκομείου. Σε δεύτερο επίπεδο βέβαια και υπό την προϋπόθεση εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης, είναι απολύτως κρίσιμο , η οργάνωση, η λειτουργία και η εποπτεία του κλάδου των μαιών-μαιευτών, να εμφανίζει μια κοινή συνισταμένη, προσδιοριστική της αυτοτέλειας του χώρου και του μοναδικού χαρακτήρα της παρεχόμενης υπηρεσίας: Αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από την αποκλειστική ανάθεση του συντονισμού του έργου των μαιών, σε Μαία-Μαιευτή 8 Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με αυτόματη διάχυση του συντονισμού αυτού σε όλες τις δημόσιες πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες δομές υγείας του Δημοσίου Τομέα. Το μείζον και αυτό που πρέπει να αναδειχθεί ως το συνεκτικό στοιχείο που προσδίδει στις μαίες και στους μαιευτές τον αυτόνομο ρόλο τους και την λειτουργική τους αυτοτέλεια είναι το καθηκοντολόγιό τους. Είτε δρουν στο δίκτυό τους , είτε δρουν στις λοιπές δημόσιες δομές, είτε σε ιδιωτικές κλοινικές είτε κατ’ οίκον, οι μαίες/μαιευτές δεσμεύονται και λειτουργούν συνεκτικά, συνδεόμενοι από ένα λειτουργικό νήμα που τους ενώνει, που είναι το νομοθετικά και συνταγματικά κατοχυρωμένο καθηκοντολόγιό τους. Η συνοχή αυτή και η αυτοτέλεια του λειτουργήματος, οφείλει να βρει την δέουσα αντανάκλαση στην επεκτατική εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης των μαιών-μαιευτών τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Μια μαία όταν λαμβάνει τραχηλικό επίχρισμα (τεστ Παπανικολάου) ή όταν κατά το νόμο όταν και όπου επιτρέπεται εκτελεί τοκετό, είτε το πράττει σε ένα κέντρο Υγείας , είτε σε εξωτερικά ιατρεία, είτε σε μια Μαιευτική Κλινική Δημόσια ή ιδιωτική, αυτοπροσδιορίζεται λειτουργικά από την πράξη της και όχι από το ποιος την εποπτεύει ή την αξιολογεί. Ο νόμος 4600/2019 (ΦΕΚ Τεύχος Α’ 43/09.03.2019) δίνει την σωστή κατεύθυνση, εντοπίζοντας την οργανωτική αυτονομία του ρόλου των μαιών-μαιευτών και αποδίδοντάς τους λειτουργική ανεξαρτησία στις ιδιωτικές κλινικές. Η αρχή της ίσης μεταχείρισης επιβάλλει να δούμε να συμβαίνει το ίδιο και στις Δημόσιες Δομές και δηλώνουμε ως κλάδος πρόθυμοι να βοηθήσουμε με την νομική μας υπηρεσία προς την κατεύθυνση αυτή.