• Σχόλιο του χρήστη 'Κακοποιημένα παιδιά' | 23 Φεβρουαρίου 2023, 09:00

    Παρακάτω σας αναφέρω δείγματα κακοποίησης ψυχικής που έχω δεχτεί εγώ κι τα παιδιά μου, χωρίς ποτέ η πολιτεία να έχει ενδιαφερθεί. Χώρισα πριν 3 χρόνια, κατά τη διάρκεια έκδοσης συναινετικού διαζυγίου από τη μεριά της μητέρας και του δικηγόρου της υπήρξε οικονομικό παζάρι του χρόνου τον οποίο θα βλέπω τα παιδιά, συνιστώντας κατάφορη ψυχολογική κακοποίησης τόσο δικιά μου, όσο και της ίδιας της υπόστασης ενός ανήλικου τέκνου. Αντίστοιχες, πρακτικές εξακολουθούν να εφαρμόζονται στη χώρα, με το επιχείρημα εκ μέρους των μητέρων και κυρίως των δικηγόρων τους, πως αν πάμε στα δικαστήρια θα βλέπεις το παιδί πχ 50 ημέρες το χρόνο, αν θες παραπάνω πλήρωσε. Και το κράτος εξακολουθεί, να διατηρεί σε ισχύ την άδεια άσκησης επαγγέλματος σε δικηγόρους που εφαρμόζουν ανάλογες πρακτικές. Απευθύνθηκα για ψυχολογική υποστήριξη στις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου, όπου κατοικώ, χωρίς καμία επιτυχία, καθώς με δήλωσαν πως δεν προβλέπεται από το κράτος ψυχική κακοποίηση του άντρα από τη γυναίκα, και πως δεν υπάρχουν κοινωνικές δομές υποστήριξης αντρών στο Δήμο. Βρίσκομαι σε δικαστικό αγώνα 2 ετών, όπου τόσο εγώ όσο και τα παιδιά μου κακοποιούνται ψυχικά από την Ελληνική Πολιτεία. Ως ενδεικτικό παράδειγμα κακοποίησης των παιδιών μου, τα δικαστήρια της χώρας αρνούνται να ακούσουν τη γνώμη τους με το επιχείρημα πως εκείνα είναι ανώριμα (13, 14 ετών), με τη στρόγγυλη σφραγίδα του κράτους. Ωστόσο, στην υπόθεση C. κατά Κροατίας της 08.10.2020 (αρ. προσφ. 80117/17), υπήρξε καταδίκη της Κροατίας επειδή δεν μερίμνησε να ακούσει σε δίκη επιμέλειας την άποψη του παιδιού, ανάλογης ηλικίας με τα παιδιά μου. Στην υπόθεση Khusnutdinov και X. εναντίον Ρωσίας της 18.12.2018 (αριθμ. προσφ. 76598/12), αναφέρει πως ένα παιδί 13 ετών έχει το δικαίωμα στην ακρόαση και έχει το δικαίωμα να επιλέξει με ποιόν γονέα θα μείνει και πως δεν μπορεί θεωρηθεί ανώριμο για αυτόν τον λόγο, με καταδίκη Ρωσίας. Αλλά ακόμα και από τον προηγούμενο αιώνα, στην υπόθεση Hokkanen κατά της Φινλανδίας της 23.9.1994, καταδικάστηκε η Φιλανδία, επειδή έκρινε ως ανώριμο παιδί 12 ετών να το ακούσει σε δίκη επιμέλειας, καθώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα παιδί 12 ετών ως ανώριμα σε θέματα επιμέλειας, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Επιπλέον, σύμφωνα με Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η μη ακρόαση των παιδιών μου (13 και 14 ετών), αποτελεί Παραβίαση δικαιώματος σεβασμού της οικογενειακής του ζωής για τα παιδιά μου. Στις «Κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για μια φιλική προς τα παιδιά δικαιοσύνη», στη σελίδα 30 αναφέρει «Η ηλικία του παιδιού δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί από μόνη της λόγο μη ακρόασής του.» Οπότε, θα πρέπει μέσω του σχετικού νομοσχεδίου, να στείλετε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους εφαρμοστές του δικαίου, πως σχετικές συμπεριφορές που προκαλούν ψυχική κακοποίηση ανηλίκων (με τη στρόγγυλη σφραγίδα τους κράτους) δεν δύναται να συνεχίσουν να γίνονται ανεκτές από την Πολιτεία.