• Σχόλιο του χρήστη 'Μπαργιώτας Κων/νος' | 24 Σεπτεμβρίου 2011, 07:58

    ως μέλος υγειονομικής επιτροπής έχω να παρατηρησω τα εξής. Πρέπει να διαχωριστούν εντελώς οι πάσχοντες από χρονιες μη αναστρεψιμες ασθενειες ή αναπηρίες (παραπληγίες, κληνορομικά συνδρομα κα) καθως η εφαπαξ εξεταση τους αρκει και η εικόνα ειναι συνηθως απολυτως σαφής.Ο χαρακτηρισμός μπορει να αποδιδεται εφ όρου ζωης. Η αστεια δικαιολογία πως ο ασθενης μπορει να αποβιωσει και η συνταξη να εξακολουθει, δεν αφορα τις επιτροπές αλλά την οργάνωση του ληξιαρχείου. Υπαρχουν μια σειρά ασθένειες και "ασθένειες" που θα έπρεπε να αναθεωρηθεί ο τρόπος αξιολογησης τους. Τυπικο παραδειγμα τα προβλήματα της Σπονδυλικής στήλης όπου οι διατυπώσεις του κανονισμού μοιαζουν να ειναι φτιαγμένες για να διευκολύνουν τα ρουσφέτια. Πρέπει να συσταθει ενα τριτοβάθμιο οργανο με αντικειμενο τον διαρκή τυχαίο έλεγχο των αποφάσεων των επιτροπών σε ποσοστό τουλάχιστον 10% επι του συνόλου με δυνατότητα επιβολής κυρώσεων τοσο στα μέλη των επιτροπών όσο και στους ασθενείς.