• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Αναγνωστάκη' | 3 Δεκεμβρίου 2014, 00:49

    Η προτεινόμενη ρύθμιση δεν λύνει κανένα πρόβλημα από τα υπάρχοντα, σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης. Τα προβλήματα αυτά όπως επισημαίνει και η αιτιολογική έκθεση συνοψίζονται στο ότι οι εργαζόμενοι «δεν απολαμβάνουν … θεσμοθετημένα εν γένει και ισχύοντα εισέτι δικαιώματα … ενώ το εργασιακό του[ς] καθεστώς, η ιδιότητά του[ς] και ο χαρακτηρισμός του[ς] τυγχάνει διαφορετικών κατά περίπτωση κάθε φορά ερμηνειών, συμπεριφοράς και μεταχείρισης» (σελ. 39). Η παράλειψη αυτή σαφούς θεσμοθέτησης του εργασιακού και νομικού καθεστώτος λειτουργίας των Κέντρων Πρόληψης έχει οδηγήσει στην ύπαρξη εργαζομένων πολλών ταχυτήτων, στην καθημερινή παραβίαση δικαιωμάτων σε καθεστώς λειτουργίας ιδιωτικού τομέα και στην παραβίαση των αρχών της ισότητας και ιδίως της ίσης μεταχείρισης στο χώρο της εργασίας. Η προτεινόμενη ρύθμιση δεν λύνει κανένα από τα παραπάνω προβλήματα καθώς δεν υπάρχουν σήμερα οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στους εργαζόμενους των Κέντρων Πρόληψης: οι αστικές εταιρίες (που αποτελούν τη νομική μορφή των Κέντρων Πρόληψης) διοικούνται από Διοικητικά Συμβούλια χωρίς δικαίωμα έκδοσης διαπιστωτικών πράξεων ενώ η λειτουργία των εταιριών διέπεται από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και μόνο (αρ. 61 παρ. 1 Ν. 3459/2006). Η «οιονεί» εφαρμογή ενιαίου μισθολογίου σε ορισμένα Κέντρα Πρόληψης ως σήμερα έχει δημιουργήσει σειρά σοβαρών παραβιάσεων εργασιακών δικαιωμάτων ενώ η υπαγωγή στο μισθολόγιο αυτό έχει γίνει κατά περίπτωση και ευκαιριακά καθώς απουσιάζει οποιοδήποτε νομικό πλαίσιο που θα δώσει απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα υπαγωγής (για παράδειγμα το επίδομα ευθύνης, το οποίο άλλοτε καταβάλλεται και άλλοτε όχι στους επιστημονικά υπευθύνους). Περαιτέρω, η αιτιολογική έκθεση ορίζει ως κρίσιμο χρονικό σημείο για την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου την μεταβολή του καθεστώτος χρηματοδότησης των Κέντρων Πρόληψης η οποία επήλθε με τη «δημοσίευση του Ν. 4262/10.05.2014» (σελ. 39) ήτοι μετά την 10η Μαΐου 2014. Επομένως οποιαδήποτε μεταβολή θεωρηθεί ότι επιφέρει ο νόμος αυτός ως προς την επικαλούμενη σταθερότητα της χρηματοδότησης δεν μπορεί να ανατρέχει σε προγενέστερο χρονικό διάστημα, δηλαδή την 1η Ιανουαρίου 2014 όπως παρουσιάζεται στην προτεινόμενη διάταξη. Συνοψίζοντας, προτείνεται ότι μέχρι την σαφή ρύθμιση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Κέντρων Πρόληψης, άλλως μέχρι την ψήφιση ενιαίου κανονισμού λειτουργίας όπως έχει προβλεφθεί ήδη από 24.5.2011 με την παρ. 6 του άρθρου 61 Ν. 3459/2006 (όπως προστέθηκε με το άρθρο 58 παρ. 4 του Ν. 3966/2011) και σύμφωνα με τις διαδικασίες που έχουν προβλεφθεί στο άρθρο 10 της από 16.5.2014 Προγραμματικής Σύμβασης η οποία απέκτησε αυξημένη νομική ισχύ με την από 10.5.2014 ένταξή της στο νομοθετικό καθεστώς που διέπει τα Κέντρα Πρόληψης (προσθήκη στην παρ. 4 του Ν. 3459/2006 με το Ν. 4262/2014), κάθε μεταβολή του εργασιακού καθεστώτος των εργαζομένων παραμένει άδικη, ανεφάρμοστη, επιτείνει τις ήδη υφιστάμενες εργασιακές ανισότητες και ως εκ τούτου είναι παράνομη και αντισυνταγματική. Μαρία Αναγνωστάκη Νομικός – εγκληματολόγος, ΥΔΝ Στέλεχος πρόληψης, Κέντρο Πρόληψης Δήμου Ζωγράφου