• Σχόλιο του χρήστη 'Ευγενία' | 7 Απριλίου 2015, 01:20

    Σύμφωνα με το ευρωπαϊκό προφίλ του λογοπεδικού, το οποίο τον καθιστά υπεύθυνο πρόληψης, αξιολόγησης, θεραπείας και επιστημονικής μελέτης της ανθρώπινης επικοινωνίας και των διαταραχών, που συνδέονται με αυτή, θεωρώ ότι τα προγράμματα σπουδών τα οποία περιλαμβάνουν θεωρητική κατάρτιση και ιδίως πρακτική άσκηση είναι ικανά να εξασφαλίσουν το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος λογοθεραπευτή. Για διασφάλιση των ανωτέρω χαρακτηριστικών είναι αναγκαία είτε η τετραετής φοίτηση σε αντίστοιχη σχολή είτε πτυχίο συναφές με τη λογοθεραπεία όπως παιδαγωγικού τμήματος και κατόπιν τουλάχιστον διετές μεταπτυχιακό με υποχρεωτικές ώρες κλινικής πρακτικής σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Λογοθεραπείας Συμβουλευτικής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης της Αθήνας πληροί αυτές τις προϋποθέσεις καθώς πέραν των άλλων, κριτήριο εισαγωγής στο Π.Μ.Σ. είναι οι υποψήφιοι να είναι απόφοιτοι σχολών με αντικείμενο που συνδέεται άμεσα και στενά με την Αγωγή του Λόγου. Επιπλέον κριτήριο εισαγωγής είναι η επιτυχής γραπτή εξέταση σε μαθήματα όπως "Διαταραχές λόγου και Ομιλίας". Η φοίτηση είναι διετής, τα μαθήματα διεξάγονται από ειδικούς στη θεραπεία του λόγου και της ομιλίας και, τέλος, η πρακτική άσκηση τελεί υπό την εποπτεία λογοθεραπευτών και διαρκεί τουλάχιστον 700 ώρες. Όπως όμως προκύπτει από το γράμμα του άρθρου 1 περ. (δ) του υπό διαβούλευση π.δ., τα άτομα που φοιτούν τώρα στο μεταπτυχιακό του Παιδαγωγικού Τμήματος Αθηνών, δε δύνανται εκ των πραγμάτων να έχουν διετή επαγγελματική εμπειρία με αποτέλεσμα να αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω νομοθετήματος, παρότι πληρούν όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές για την άσκηση του επαγγέλματος του λογοθεραπευτή. Προκειμένου να αποκατασταθεί η έλλειψη πρόβλεψης για τη συγκεκριμένη κατηγορία μελλοντικών επιστημόνων,δεδομένου ότι αυτοί δε θα μπορούν, εφόσον τεθεί σε ισχύ το κείμενο του διατάγματος ως έχει αυτή τη στιγμή, να ασκήσουν νόμιμα το επάγγελμα του λογοθεραπευτή και να υπαχθούν στις σχετικές ρυθμίσεις, θα μπορούσε να τεθεί ως κριτήριο απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος ένα ελάχιστο όριο ωρών πρακτικής άσκησης. Η έλλειψη πρόβλεψης αυτή θα μπορούσε σε κάθε περίπτωση να χαρακτηριστεί ακόμη και άδικη, καθώς εισάγει δυσμενή διάκριση για τους τωρινούς φοιτητές σε σχέση με τους αποφοίτους του ίδιου Τμήματος, που είχαν τη δυνατότητα να ασκήσουν με βάση το προϋφιστάμενο καθεστώς το επάγγελμα και αποκτώντας έτσι διετή προϋπηρεσία, να περιλαμβάνονται στις υπό ψήφιση ρυθμίσεις[περ. δ του άρθρου 1]. Ελπίζουμε όλοι σε ένα δίκαιο προεδρικό διάταγμα με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών και των ενηλίκων που έχουν την ανάγκη σωστής διάγνωσης καθώς και ποιοτικής και αποτελεσματικής παρέμβασης.