• Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Ξυνός' | 10 Δεκεμβρίου 2017, 21:13

    Το νομοσχέδιο κινείται στην ορθή κατεύθυνση, προσπαθώντας να περιορίσει την αυθαιρεσία και την αναξιοκρατική κρίση. Κατωτέρω προτείνονται επιγραματικά ορισμένες αλλαγές, οι οποίες αφορούν την σύνθεση των Συμβουλίων Κρίσεων (ΣΚ) και την Μοριοδότηση των αιτούντων, με σκοπό την βελτίωση ορισμένων προβληματικών κατά την γνώμη μου διατάξεων. - Η επιλογή των μελών των ΣΚ με αδιάκριτη κλήρωση παραπέμπει περισσότερο σε κλήρωση "διαιτητών ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου" και λιγότερο στην κλήρωση "βουλευτών στην αρχαία Αθήνα". Κατ' αρχήν, οι "θεματικοί κριτές" πρέπει να επιλέγονται με βάση την ποιότητα του αντίστοιχου κλινικού, εκπαιδευτικού και ερευνητικού τους έργου και την εμπειρία τους σε θέση κριτών σε παρόμοια σώματα. Εν συνεχεία, είναι θεμιτό από αυτούς να κληρώνονται όσοι πρέπει να πληρώσουν τις θέσεις του ΣΚ. Σε περίπτωση έλλειψης επαρκούς αριθμού ιατρών-κριτών σε μία ΔΥΠΕ, προτείνεται να υπάρχει ήδη συντεταγμένος κατάλογος επιπλέον ιατρών-κριτών από άλλη ΔΥΠΕ. Συμβουευτικά και στην περίπτωση ειδικοτήτων ή εξειδικεύσεων με περιορισμένο αριθμό επιστημόνων-μελών προτείνεται να ζητείται η συνδρομή των αντιστοίχων επιστημονικών εταιρειών, πριν την εφαρμογή του μέτρου της πλήρωσης των κριτών του ΣΚ με επιστήμονες συναφών ειδικοτήτων. - Ενώ είναι ορθός ο εξ officio περιορισμός του καρθοριστικού ρόλου του Διευθυντή από το ΣΚ ιατρών για προκηρυγμένη θέση στην Κλινική ή την Μονάδα την οποία διευθύνει, ο κατ' αρχήν αποκλεισμός του από την διαδικασία απάδει των αντιστοίχων διεθνών (ευρωπαϊκών) πρακτικών. Προτείνεται η συμμετοχή του στα ΣΚ όπου θα λαμβάνεται υπόψη η πλήρως αιτιολογημένη γνώμη του, ιδιαίτερα της αρνητικής γνώμης για κάποιον υποψήφιο. - Προτείνεται να αυξηθεί η αναλογία στην μοριοδότηση του εκπαιδευτικού έργου ως "εκπαιδευτή" του υποψηφίου για κάθε βαθμίδα. - Η στόχευση των ΣΚ πρέπει να είναι όχι απλώς η επιλογή αδιακρίτως του καλύτερου, αλλά και "του επαρκούς" για μια θέση. - Επειδή η λανθασμένη επιλογή, παρά τον εδελεχή έλεγχο και το "αδιάβλητο της κρίσης", ελλοχεύει και παρατηρείται ακόμη και εκεί όπου οι θεσμοί επιλογής έχουν ιστορία και θεωρούνται επιτυχημένοι, προτείνεται η ενδιάμεση αξιολόγηση των πεπραγμένων του πρωτοδιοριζομένου, σε διάστημα ενός έτους.