• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλειος Παπαδόπουλος' | 2 Οκτωβρίου 2019, 01:27

    Ως νομικός θα πρέπει να παρατηρήσω ότι στο συγκεκριμένο άρθρο εγείρονται πολλά ζητήματα ερμηνευτικά, αλλά και ουσίας. Καταρχήν είναι ακατανόητος και δεν αναλύεται στη αιτιολογική έκθεση του νόμου ο λόγος της αντικατάστασης του άρθρου 3 του Ν. 3730/2008 κάτα τρόπο ώστε να καταργείται η εξουσιοδότηση του Υπουργού Υγείας να αποφασίζει την υπαγωγή και άλλων χώρων στις ισχύουσες απαγορεύσεις. Είναι μια δυνατότητα που έχει δώσει το ελληνικό κοινοβούλιο στον αρμόδιο Υπουργό προκειμένου να εκπληρώνει το ρόλο του και την αποστολή του της προστασίας της υγείας του πληθυσμού, κατά τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι τέτοια δυνατότητα υφίσταται σε πολλά κράτη δικαίου της ΕΕ, όπου η Υπουργική Απόφαση ως νομικό μέσο χρησιμοποιείται ευρέως, ενά πολλές απαγορεύσεις του καπνίσματος είναι αρμοδιότητα μέχρι και των θεσμών τοπικής αυτοδιοίκησης, πόσο μάλλον των αρμόδιων Υπουργών. Ως κίνηση, σε περίπτωση που δεν αποτελεί παραδρομή, είναι τελείως προς τη λάθος κατεύθυνση αφού στερεί στο μελλον την πιθανότητα να προστατευθεί η δημόσια υγεία και σε άλλους χώρους. Η εμπλοκή της αστυνομίας είναι μια πολύ καλή κίνηση, ωστόσο, επίσης είναι ακατανόητο και ερχεται σε αντίφαση με την ανάγκη προστασίας των ανηλίκων, ως βασικό αντικείμενο προστασίας του Ν. 3730/2208, γιατί σε αντίθεση με τις προϋπάρχουσες αρχές εκχωρείται σε αυτήν η αρμοδιότητα μόνο για τον έλεγχο του καπνίσματος, και όχι για τον έλεγχο του συνόλου των προβλεπομένων απαγορεύσεων. Επιπλέον, από τη νέα διατύπωση λείπουν πολλές αρμόδιες αρχές που εως τώρα έχουν αρμοδιότητα ελέγχου όχι μονο το κάπνισμα, αλλά και όλες τις απαγορεύσεις που προβλέπουν οι διεθνείς συμβάσεις που έχει κυρώσει η χώρα για τον έλεγχο της εξάπλωσης του καπνού και την προστασία της υγείας του πληθυσμού. Επίσης κι εδώ η αιτιολογική έκθεση δεν αναφέρει τίποτα ως προς την σκοπιμότητα αυτής της τροποποίησης αυτής όπως ακριβώς προετείνεται. Η προτεινόμενη διάταξη πρέπει να επαναδιατυπωθεί καθώς με αυτη τη μορφή έχει ως αποτέλεσμα την απομείωση της προστασίας του κοινού και ιδίως των ανηλίκων, από τη διαφήμιση, την πρόωθηση, τις παράνομες πρακτικές πώλησης των καπνκών προϊόντων, συνιστώντας παραβίαση των στόχων και των αρχών των διεθνών συμβάσεων που έχει κυρώσει η Ελλάδα. Είναι προφανες ότι τα όργανα της ελληνικής αστυνομίας είναι πολύ πιο αποτελεσματικά σε αυτές τις περιπτώσεις ιδιαίτερα, που εγγίζουν και δράσεις με ποινικό χαρακτήρα και όχι μόνο στον έλεγχο του καπνισματος. Ακόμα θα πρέπει να προβλεφθεί ο ποινικός χαρακτήρας για κάποιες από τις παραβάσεις που στοχευουν ή έχουν αντίκτυπο στους ανηλίκους, όπως είναι η πώληση, διαφήμιση, η δωρεάν διανομη και η προώθηση των προϊόντων. Είναι εξαιρετικά ασαφές με τις προτεινομενες αλλαγές, αλλά και τη διατήρηση των άλλων άρθρων του Ν. 3730/2008 ως έχουν,ποιες είναι εν τέλει οι Αρμόδιες Αρχές και για ποιο είδος παραβάσεων του νόμου καθίστανται υπεύθυνες ελέγχου, ενώ ελλείψει καταργούμενων διατάξεων παρουσιάζονται πολλές επαναλήψεις, που οδηγούν σε πολλές παρερμηνείες. Τέλος, θα πρέπει να νομοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση την επέκταση όλων των απαγορεύσεων του άρθρου 2 του νόμου και σε όλες τις συσκευές ή αντικείμενα που χρησιμοποιούνται σε σχεση με τα προϊοντα καπνού και τα ηλεκτρονικά τσιγάρα κι έχουν ως έμμεσο αποτέλεσμα και σκοπό την κατ'ουσίαν και όχι μόνο τύποις καταστρατήγηση της νομοθεσίας. Βασίλειος Παπαδόπουλος Δικηγόρος Αθηνών