• Σχόλιο του χρήστη 'Λεωνίδας Ζερβάκος' | 2 Οκτωβρίου 2019, 15:20

    Δυστυχώς το έργο μάλλον θα επαναληφθεί. Αυξάνοντας τις περιπτώσεις απαγόρευσης (ορθώς), το μόνο που θα καταφέρει ως δομή το κράτος είναι να αυτοεξευτελιστεί πολλαπλώς (κακός). Και εξηγούμαι: όταν θεσπίσεις δύο απαγορεύσεις και δεν τις τηρείς θα εξευτελιστείς δύο φορές. Όταν όμως θεσπίσεις είκοσι τότε η μη τήρησή τους σε εξευτελίζουν σε πολλαπλάσιο βαθμό. Ζητούμενο λοιπόν, όχι η θέσπιση πολλών απαγορεύσεων αλλά η τήρηση των ελαχίστων βασικών! Πρόταση μία και μοναδική: Θέσπιση ενός (πιστέψτε με είναι αρκετός) θεσμοθετημένου ατόμου ανά Νομό, που θα καταγράφει την καθημερινή πραγματικότητα κατόπιν ολιγόωρης επίσκεψης σε δημόσιους χώρους μεγάλων και μικρών οικισμών. Ένα οκτάωρο αρκεί για καταγραφή σε τουλάχιστον δέκα οικισμούς την ημέρα. Δεν χρειάζεται να είναι αστυνομικός ή ένστολος ή να δημοσιοποιεί την ιδιότητά του. Θα αρκεί η καταγραφή ότι μετά την επίσκεψη σε τρία εστιατόρια, διαπιστώθηκε κάπνισμα στα δύο. Αυτόματα θα χτυπά το καμπανάκι για τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος της περιοχής. Εάν ακολουθήσει και δεύτερη καταγραφή παραβατικότητας, τότε διαπιστώνεται ανεπάρκεια ελέγχου τήρησης της νομοθεσίας του Α.Τ. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα. Αν τώρα το Α.Τ. θελήσει να εφαρμόσει τη νομοθεσία δεν απαιτείται ιδιαίτερος κόπος. Μια φευγαλέα επίσκεψη το μήνα κάποιου ένστολου σε έναν δημόσιο χώρο - κατάστημα, αρκεί για να συνετίσει τον ιδιοκτήτη ή διαχειριστή του. (Βέβαια η αποτύπωση της πραγματικότητας με αυτή τη μέθοδο θα μπορούσε να κτυπά πολλά καμπανάκια και για τροχαίες παραβάσεις. Π.χ. σε δέκα λεπτά στη τάδε διασταύρωση πέρασαν δέκα δίκυκλα εκ των οποίων οι εννέα οδηγοί δεν φορούσαν κράνος… καμπανάκι ανεπάρκειας -ανάλογα και τις συνθήκες- για το τοπικό τμήμα.)