• Οι Επιστήμονες Διαιτολόγοι-Διατροφολόγοι κατέχουν εξέχοντα ρόλο στην προαγωγή ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Εκπαιδεύονται στη διατροφή, την υγεία, τη συμβουλευτική και τις στρατηγικές τροποποίησης συμπεριφοράς, και εμπλέκονται ενεργά στη δημόσια υγεία, την προαγωγή της υγείας και την πρόληψη νοσημάτων, την κλινική θεραπεία, τη διαχείριση νοσημάτων και την έρευνα. Ως εκ τούτου, θα έπρεπε όχι μόνο να θεωρείται δεδομένη η συμμετοχή τους αλλά και να αποτυπώνεται ευκρινώς σε ένα νομοσχέδιο, του Υπουργείου Υγείας, του οποίου οι δράσεις δημόσιας υγείας υπέρ των πολιτών, βασίζονται στην υγιεινή διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα. Αιτούμεθα να προβλεφθεί στο νομοσχέδιο ο ρόλος των Διαιτολόγων – Διατροφολόγων με άδεια άσκησης επαγγέλματος και να συμπεριληφθούν στο άρθρο 9 του παρόντος σχεδίου νόμου θέσεις ΠΕ Διαιτολόγων – Διατροφολόγων στις Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας των ΔΥΠΕ, ώστε να διασφαλίσουν το σωστό συντονισμό και οργάνωση προγραμμάτων που θα αφορούν την προώθηση της υγιεινής διατροφής και σωματικής δραστηριότητας. Ο επιστήμονας Διαιοτολόγος Διατροφολόγος δύναται να ενταχθεί και στο Τμήμα Προγραμματισμού Δράσεων Δημόσιας Υγείας,αλλά και στο Τμήμα Εφαρμογής Δράσεων Δημόσιας Υγείας. Επιπλέον, στο άρθρο 11 (παρ.3), η Εθνική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας, οφείλει να συμπεριλαμβάνει και έναν Επιστήμονα με ειδίκευση στην Διαιτολογία-Διατροφή, καθώς επίσης στο άρθρο 13 (παρ. 7) η Επιστημονική Γραμματεία της ΕΕΔΥ, θα πρέπει να περιλαμβάνει έναν (1) υπάλληλο του κλάδου ΠΕ Διαιτολογίας Διατροφής. Η επένδυση στην υγεία, στην ισορροπημένη διατροφή και στους διαιτολόγους διατροφολόγους αποτελεί μια δια βίου επένδυση στην στρατηγική δημόσιας υγείας, η οποία εκτός από αποτελεσματική είναι και οικονομικά αποδοτική (δείτε κι εδώ http://www.efad.org/en-us/reports-and-papers/efad-reports/efad-white-paper/). Η συμβουλευτική από τον διαιτολόγο έχει διάφορα κοινωνικά οφέλη. Η υγεία του ασθενούς (και της οικογένειάς του) βελτιώνεται, το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και της φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να αποφευχθεί ή να μειωθεί, ενώ η παραγωγικότητα στην εργασία αυξάνεται κ.α. Η θεραπεία για παράδειγμα των ασθενών με παχυσαρκία και των συνοδών αυτής παθήσεων δημιουργούν κοινωνικά οφέλη από 0,4 έως 1,9 δισ. ευρώ σε περίοδο 5 ετών. Μάλιστα, για κάθε €1 που δαπανάται για τη διατροφική συμβουλευτική των ασθενών αυτών, η κοινωνία εισπράττει καθαρό ποσό €14 έως €63 σε αντάλλαγμα. Ωστόσο, αν και το παρόν Σχέδιο Νόμου ευστόχως προβλέπει δράσεις προαγωγής της υγιεινής διατροφής σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης, δεν περιλαμβάνει ούτε προβλέπει πουθενά το ρόλο του επιστήμονα Διαιτολόγου – Διατροφολόγου. Θεωρούμε ότι αυτή η παράλειψη μπορεί να επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από τους στόχους του προγράμματος, αφήνοντας το κομμάτι της διατροφικής εκπαίδευσης σε μη ειδικούς, ή σε άλλες ειδικότητες ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελμάτων με ελλιπείς γνώσεις πάνω στον τομέα της διαιτολογίας-διατροφής. Κάτι τέτοιο θα ήταν δυνητικά επικίνδυνο για τη Δημόσια Υγεία. Στα πλαίσια αυτά η ενεργή συμμετοχή και στελέχωση με επιστήμονες Διαιτολόγους-Διατροφολόγους ΠΕ, κατόχων άδειας άσκησης επαγγέλματος Διαιτολόγου-Διατροφολόγου, θα πρέπει να θεωρείται αναγκαία και αυτονόητη, για την εκπλήρωση των παραπάνω σκοπών του νομοσχεδίου. Οι επιστήμονες Διαιτολόγοι-Διατροφολόγοι ΠΕ, έχουν εκπαιδευτεί (θεωρητικά και πρακτικά/ Κλινική πρακτική άσκηση) να εφαρμόζουν την Επιστήμη της Διαιτολογίας και της Διατροφής για τη βελτίωση των διατροφικών συνηθειών και της διατροφικής κατάστασης τόσο μεμονωμένων ατόμων, όσο και ομάδων του πληθυσμού, υγιών ή ασθενών, π.χ. νεογνών, βρεφών, παιδιών, και εφήβων, αθλουμένων καθώς και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Το αντικείμενο δε, των σπουδών τους, καλλιεργεί επίσης έρευνα υψηλού επιπέδου συμβάλλοντας στην προαγωγή της επιστημονικής γνώσης και της δημόσιας υγεία. Ρόλος του διαιτολόγου σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα: Οι διαιτολόγοι διαθέτουν τις δεξιότητες και ικανότητες να μεταφράζουν και να μεταδίδουν τη θεωρητική γνώση διευκολύνοντας τους ανθρώπους να κάνουν τις κατάλληλες επιλογές σε σχέση με την τροφή και τον τρόπο ζωής, διδάσκοντας τους παράλληλα πώς μπορούν να διατηρήσουν τις υγιείς αυτές συνήθειες και συμπεριφορές. Οι διαιτολόγοι εκπληρώνουν το ρόλο τους στην πρόληψη, τη θεραπεία, την παροχή τροφής και την έρευνα σε ποικίλους διαφορετικούς χώρους: • Υγειονομική περίθαλψη πρωτογενής πρόληψη, οξεία, κατ’ οίκον και ιδιωτική πρακτική • Εκπαίδευση, στο προσχολικό περιβάλλον, σχολεία, ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα • Εργασιακός χώρος • Βιομηχανία τροφίμων • Πολυμέσα (πληροφορική, τηλεδιασκέψεις, επικοινωνία) • Ευρωπαϊκή Ένωση, εθνικές και περιφερειακές κυβερνήσεις Σύμφωνα, μάλιστα, με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συλλόγων Διαιτολόγων (EFAD), οι Διαιτολόγοι-Διατροφολόγοι στη Δημόσια Υγεία παρουσιάζουν τις εξής δεξιότητες: • Ενσωματώνουν, συνθέτουν και επικοινωνούν την επιστημονική γνώση σχετικά με τις δομές της δημόσιας υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, προκειμένου να αιτιολογήσουν τις στρατηγικές που θα υιοθετηθούν για την πρόληψη των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας. • Έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν σε ένα απρόβλεπτο και σύνθετο περιβάλλον προκειμένου να προωθήσουν και να εφαρμόσουν την ατζέντα της τοπικής Διακυβέρνησης σε διαιτολογική πρακτική. • Έχουν την απόλυτη κατανόηση της αξίας των επιδημιολογικών πληροφοριών, ιδιαιτέρως όσων βασίζονται σε δεδομένα τοπικού επιπέδου, και αφορούν τον σχεδιασμό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. http://www.efad.org/media/1356/briefing_paper_on_role_of_european_ph_dietitian.pdf Με εκτίμηση, Δρ. Ντορίνα Σιαλβέρα, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διαιτροφολόγων Παναγιώτης Βαραγιάννης, Γεν. Γραμματέας Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων-Διαιτροφολόγων