• Σχόλιο του χρήστη 'Αναστασία Μπέκα' | 25 Δεκεμβρίου 2010, 23:01

    Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 69 αναφέρεται ότι θα υπάρξει ενιαία τοποθέτηση των ειδικευομένων στις οικείες ειδικότητες, ότι η τοποθέτησή τους στα επί μέρους τμήματα της ειδικότητας θα γίνεται σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο της ειδίκευσης και ότι ο σχετικός προγραμματισμός θα γίνεται με ευθύνη του επιστημονικού διευθυντή του οικείου τμήματος. Θα πρέπει να διευκρινισθεί αν οι ειδικευόμενοι σε κάθε μία από τις παραπάνω κύριες ειδικότητες θα τοποθετούνται αποκλειστικά στις θέσεις της κύριας ειδικότητας και τι θα ισχύει για τα διαστήματα που θα είναι τοποθετημένοι στα κομμάτια της ειδίκευσης, τα οποία τώρα είναι προκαταρκτικά. Για παράδειγμα ας πάρουμε την ειδικότητα της Παιδοψυχιατρικής: έστω ότι σε ένα νοσοκομείο υπάρχουν 4 θέσεις ειδικευομένων παιδοψυχιατρικής. Όταν θα τοποθετούνται στο παιδοψυχιατρικό τμήμα αυτοί οι 4, θα πρέπει ο διευθυντής του τμήματος να συννενοηθεί με τα τμήματα νευρολογίας και ψυχιατρικής ενηλίκων του νοσοκομείου (ή και άλλων νοσοκομείων-αν το δικό του δεν διαθέτει κάποιο απαραίτητη κλινική για να ασκηθούν οι ειδικευόμενοι σε συγκεκριμένο κομμάτι της ειδικότητας-) και να στείλει εκεί εκ περιτροπής τους ειδικευόμενους για να κάνουν τους απαιτούμενους χρόνους. Αυτό σημαίνει ότι στο παιδοψυχιατρικό τμήμα θα μένουν 1 ή 2 ειδικευόμενοι, οπότε ούτε τις ανάγκες σε εφημερίες του τμήματος θα μπορούν να καλύψουν, -που αποτελούν σημαντικό μέρος της εκπαίδευσής τους- ούτε και να παρακολουθήσουν οργανωμένο θεωρητικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, όπως γίνεται τώρα. Θα καλύπτουν οι ειδικευόμενοι αυτοί θέσεις των τμημάτων στα οποία θα είναι "αποσπασμένοι", όπως γίνεται τώρα; Δηλαδή τώρα, όταν κάποιος κάνει το κομμάτι της ψυχιατρικής ενηλίκων, καταλαμβάνει μία θέση ειδικότητας του τμήματος ψυχιατρικής ενηλίκων και όχι του παιδοψυχιατρικού τμήματος, το ίδιο αφορά και την νευρολογία. Ή μήπως θα είναι υπεράριθμοι στα τμήματα στα οποία θα είναι "αποσπασμένοι"; Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό, στα τμήματα όπου χορηγείται η κύρια ειδικότητα, να ασκούνται ανά πάσα στιγμή τόσοι ειδικευόμενοι όσες και οι θέσεις ειδικότητας που τα τμήματα αυτά διαθέτουν (και όχι αυτοί να είναι σε διάφορες άλλες κλινικές και να πηγαινοέρχονται σε άλλοτε άλλα διαστήματα). Η ρύθμιση αυτή αποτελεί βασική προϋπόθεση για ποιοτική εκπαίδευση των ειδικευομένων και ποιοτική λειτουργία των μονάδων υγείας. Με εκτίμηση Αναστασία Μπέκα