• Σχόλιο του χρήστη 'Κων/νος Παπαδόπουλος' | 13 Ιουλίου 2020, 10:37

    Κάθε προσπάθεια η οποία κατατείνει στη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας στους τελικούς λήπτες πρέπει να χαιρετίζεται και να υποστηρίζεται. Θεωρώ ότι το παρόν νομοσχέδιο αυτό το σκοπό έχει και γι᾽αυτό πρέπει να υποστηριχθεί. Στο πεδίο όμως της αποτελεσματικότητάς του έχω αμφιβολίες, γιατί πουθενά δεν τίθεται ή αναφέρεται ως κριτήριο το επίπεδο της χρηματοδότησης ενός τομέα ή μονάδας. Η ποιότητα μίας υπηρεσίας εξαρτάται, όχι αποκλειστικά, αλλά σε μεγάλο βαθμό απο το ύψος της χρηματοδότησης, και σε αυτόν το τομέα η συνιστόμενη Επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητα να εισέλθει καθόλου. Τομείς οι οποίοι υποχρηματοδοτούνται αναγκαστικά θα έχουν χαμηλότερη ποιότητα ή και έλλειψη δυνατότητας να πετύχουν τους στόχους που έχουν τεθεί από την Επιτροπή, σε σχέση με τομείς που υπερχρηματοδοτούνται ή χρηματοδοτούνται δίκαια. Επίσης μονάδες του ίδιου τομέα που λαμβάνουν μεγαλύτερη χρηματοδότηση θα έχουν καλύτερη ποιότητα και επομένως πρόσβαση στις ανταμοιβές (υπό στ´) που προβλέπονται στο παρόν άρθρο ενώ οι υπόλοιπες θα αποκλείονται και επομένως θα καταργείται και η όποια δυνατότητά τους να βελτιωθούν. Πουθενά στο νομοσχέδιο δεν λαμβάνεται μέριμνα η συνιστόμενη Επιτροπή να εξετάζει το επαρκές ή μη εκάστης χρηματοδότησης (είτε από το Υπουργείο είτε από τον ΕΟΠΥΥ είτε από τις ιδιωτικές ασφάλεις) για την αξιολόγηση ενός τομέα ή μίας μονάδας και να προβαίνει σε προτάσεις επί αυτού. Κατά συνέπεια ο έλεγχος της ποιότητας και η αξιολόγηση θα πρέπει να επεκτείνεται και στους οργανισμούς που χρηματοδοτούν (Κράτος, ΕΟΠΥΥ κλπ) και στο κατά πόσο αυτοί ακολουθούν στην κατανομή των πόρων που διαθέτουν τους διεθνείς κανόνες. Π.χ. ο ΠΟΥ αναφέρει ως βασική του αρχή ότι αναγκαία συνθήκη για ένα αποτελεσματικό, δίκαιο και ποιοτικό σύστημα υγείας είναι να εξασφαλίζεται ότι το μεγαλύτερος μέρος των πόρων που διατίθενται κατευθύνονται και όντως καταλήγουν προς όφελος αυτών που τους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Συμβαίνει αυτό σήμερα; Ακολουθεί το Υπουργείο και ο ΕΟΠΥΥ αυτόν τον κανόνα; Υπάρχει χώρος βελτίωσης στη κατανομή και στον έλεγχο της αποτελεσματικότητας των ήδη υπαρχόντων πόρων; Δεν πρέπει η Επιτροπή να έχει την αρμοδιότητα να εξετάζει και αυτό και να ελέγχει και αυτούς που χρηματοδοτούν και τα κριτήρια που αυτοί χρησιμοποιούν; Συμπερασματικά, μόνο ο έλεγχος της ποιότητας υπό το πρίσμα KAI της εκάστοτε χρηματοδότησης μπορεί να οδηγήσει σε ορθή αξιολόγηση της λειτουργίας ενός τομέα ή μονάδας και, ακολούθως, σε προτάσεις για τη βελτίωσή της. Ως εκ τούτου πρέπει να επεκταθεί η αρμοδιότητα της Επιτροπής ούτως ώστε να υποβάλει προτάσεις για τη σωστή κατανομή των πόρων στους τομείς και μονάδες υγείας.