Άρθρο 1
Σκοπός
Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η θέσπιση διατάξεων που συμβάλλουν στην αποτελεσματική πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας, αδικημάτων που αφορούν τη γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, καθώς και της τέλεσης των ανωτέρω εγκλημάτων στον χώρο της πληροφορικής.
Άρθρο 2
Αντικείμενο
Αντικείμενο του παρόντος μέρους είναι:
α) η τροποποίηση της νομοθεσίας για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας μέσω της ενσωμάτωσης στην ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας,
β) η πρόληψη αδικημάτων προσβολής γενετήσιας ελευθερίας και γενετήσιας αξιοπρέπειας και η ικανοποίηση θυμάτων γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, και
γ) η ικανοποίηση θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ-ΟΡΙΣΜΟΙ ΟΔΗΓΙΑΣ (ΕΕ) 2024/1385
Άρθρο 3
Πεδίο εφαρμογής
(άρθρο 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385)
- Το πεδίο εφαρμογής του παρόντος μέρους καταλαμβάνει ποινικά αδικήματα στους τομείς της γενετήσιας ελευθερίας, της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, της βίας κατά γυναικών και παιδιών και της γενετήσιας ελευθερίας στον χώρο της πληροφορικής, όπως προβλέπονται στο παρόν μέρος, στον ν. 3500/2006 (Α’ 232) περί της αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας και τις σχετικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95) που αφορούν τη γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, καθώς και την τέλεση των ανωτέρω εγκλημάτων στον χώρο της πληροφορικής και ειδικότερα τα αδικήματα της παρ. 2Α του άρθρου 184, περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, του άρθρου 315, περί ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, της παρ. 3 του άρθρου 330, περί παράνομης βίας – καταναγκασμού σε γάμο, του δευτέρου εδαφίου της παρ. 1 και της παρ. 2 του άρθρου 333 περί παρενοχλητικής κυβερνοπαρακολούθησης, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα, περί εκδικητικής πορνογραφίας, καθώς και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 927/1979 (Α’ 139) όταν αφορά εκ προθέσεως υποκίνηση βίας ή μίσους κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το φύλο.
- Οι διατάξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρ. 1 τίθενται για την προστασία όλων των θυμάτων αδικημάτων βίας κατά των γυναικών και εξ οικείων βίας, ανεξαρτήτως φύλου.
Άρθρο 4
Ορισμοί
(άρθρο 2 της Οδηγίας 2024/1385)
Για τις ανάγκες του παρόντος χρησιμοποιούνται οι ακόλουθοι ορισμοί:
- «Βία κατά των γυναικών»: όλες οι πράξεις έμφυλης βίας, οι οποίες στρέφονται κατά γυναίκας ανεξαρτήτως ηλικίας, επειδή είναι γυναίκα, ή που πλήττουν δυσανάλογα γυναίκες, που έχουν ως αποτέλεσμα ή ενδέχεται να προκαλέσουν σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική ή οικονομική βλάβη ή ταλαιπωρία, συμπεριλαμβανομένων των απειλών διάπραξης τέτοιων πράξεων, του καταναγκασμού ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας, είτε στη δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή.
- «Εξ οικείων βία»: όλες οι πράξεις σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή οικονομικής βίας, οι οποίες λαμβάνουν χώρα εντός της οικογένειας ή της οικιακής μονάδας ή του φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας, ανεξάρτητα από βιολογικούς ή νομικούς οικογενειακούς δεσμούς, ή μεταξύ πρώην ή νυν συζύγων ή συντρόφων, ανεξάρτητα από το αν ο δράστης μοιράζεται ή έχει μοιραστεί την ίδια κατοικία με το θύμα.
- «Σύντροφος»: το πρόσωπο που τελεί σε σταθερή σχέση προσωπικής δέσμευσης, ανεξαρτήτως συγκατοίκησης ή μη, ο πρώην σύζυγος, τα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και ο πρώην σύντροφος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Άρθρο 5
Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων – Αντικατάσταση άρθρου 315 Ποινικού Κώδικα
(άρθρο 3 της Οδηγίας 2024/1385)
Το άρθρο 315 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α΄ 95) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 315
Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων
- Όποιος με τη χρήση κάθε μορφής βίας ή απειλής βίας ή άλλων εξαναγκαστικών μέσων ή με επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας ή αποσπώντας τη συναίνεση με τη χρήση απατηλών μέσων ή παρασύροντάς την, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκεται, εξαναγκάζει ή εξωθεί γυναίκα να υποβληθεί σε εκτομή, αγκτηριασμό ή οποιοδήποτε άλλο ακρωτηριασμό στο σύνολο ή σε μέρος των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, των μικρών χειλέων του αιδοίου ή της κλειτορίδας, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή αν δεν συντρέχει περίπτωση να τιμωρηθεί αυστηρότερα με άλλη διάταξη. Αν η πράξη διαπράχθηκε από μέλος της οικογένειας ή από πρόσωπο που συνοικούσε με το θύμα ή από δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή με χρήση όπλου ή απειλή χρήσης όπλου ή σε βάρος ανήλικης γυναίκας ή από λόγους εκδίκησης, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.
- Αν κάποια από τις πράξεις της παρ. 1 στις οποίες εξαναγκάστηκε το θύμα, είχε ως επακόλουθο τον θάνατο ή προξένησε βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται κάθειρξη.
- Με τις ποινές των παρ. 1 και 2 τιμωρείται και όποιος, για λόγους μη ιατρικούς και υπό τις περιστάσεις της παρ. 1, διενεργεί εκτομή, αγκτηριασμό ή οποιοδήποτε άλλο ακρωτηριασμό στο σύνολο ή σε μέρος των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, των μικρών χειλέων του αιδοίου ή της κλειτορίδας σε βάρος των προσώπων της παρ. 1.».
Άρθρο 6
Παράνομη βία – Καταναγκασμός σε γάμο-Προσθήκη παρ. 3 στο άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα
(άρθρο 4 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί παράνομης βίας, προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 330 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 330
Παράνομη βία
- Όποιος με σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης εξαναγκάζει άλλον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για τις οποίες ο παθών δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή, ανεξάρτητα αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον εκείνου που απειλείται ή κάποιου από τους οικείους του.
- Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών.
- Όποιος με τη χρήση οποιασδήποτε μορφής βίας ή απειλής βίας ή άλλων εξαναγκαστικών μέσων ή με επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας, ή αποσπώντας τη συναίνεση με τη χρήση απατηλών μέσων ή παρασύροντάς τον, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκεται, εξαναγκάζει, προσελκύει ή ωθεί άλλον να συνάψει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή. Αν η πράξη αφορά στη σύναψη γάμου ή συμφώνου συμβίωσης στο έδαφος κράτους άλλου από εκείνο στο οποίο διαμένει ο εξαναγκαζόμενος ή αν η πράξη διαπράχθηκε από μέλος της οικογένειας ή από πρόσωπο που συνοικούσε με το θύμα ή από δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή με τη χρήση όπλου ή απειλή χρήσης όπλου, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.».
Άρθρο 7
Παρενοχλητική κυβερνοπαρακολούθηση – Τροποποίηση άρθρου 333 Ποινικού Κώδικα
(άρθρο 6 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί απειλής, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 αα) διαγράφονται οι λέξεις «Με την ποινή του προηγούμενου εδαφίου τιμωρείται και» και «, χωρίς απειλή βίας ή άλλης παράνομης πράξης», αβ) μετά τη λέξη «παρακολούθηση» προστίθενται οι λέξεις « των κινήσεων και των δραστηριοτήτων», αγ) μετά τις λέξεις, «αντίθετη βούλησή του», προστίθεται η φράση «τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο (2) έτη», β) στην παρ. 2, οι λέξεις «ή χρηματική ποινή» διαγράφονται και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις το άρθρο 333 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας αυτόν με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία με την επίμονη καταδίωξη ή παρακολούθηση των κινήσεων και των δραστηριοτήτων του, όπως ιδίως με την επιδίωξη διαρκούς επαφής με τη χρήση τηλεπικοινωνιακού ή ηλεκτρονικού μέσου ή με επανειλημμένες επισκέψεις στο οικογενειακό, κοινωνικό ή εργασιακό περιβάλλον αυτού, παρά την εκφρασμένη αντίθετη βούλησή του τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο (2) έτη.
- Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη.
- Για την ποινική δίωξη της πράξης της παρ. 1 απαιτείται έγκληση.».
Άρθρο 8
Κυβερνοπαρενόχληση – Προσθήκη παρ. 5 στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα
(περ. γ άρθρου 7 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, προστίθεται παρ. 5 και το άρθρο 337 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 337
Προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας
- Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση, εκτός αν ο παθών είναι ανήλικος.
- Με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της προηγουμένης παραγράφου, αν ο παθών είναι νεότερος των δώδεκα (12) ετών.
- Ενήλικος, ο οποίος μέσω διαδικτύου ή άλλων μέσων ή τεχνολογιών πληροφορικής αποκτά επαφή με πρόσωπο που δεν συμπλήρωσε τα δέκα πέντε (15) έτη και με χειρονομίες ή προτάσεις, προσβάλλει την τιμή του ανηλίκου στο πεδίο της γενετήσιας ζωής του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών. Αν επακολούθησε συνάντηση ο ενήλικος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
- Όποιος προβαίνει σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος τη θέση προσώπου που έχει ενταχθεί σε διαδικασία αναζήτησης θέσης εργασίας, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη.
- Όποιος κοινοποιεί ή αποστέλλει σε άλλον, χωρίς τη συναίνεσή του, με οποιονδήποτε τρόπο ή με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών, πραγματική ή σχεδιασμένη εικόνα ή οπτικό ή οπτικοακουστικό υλικό αποτυπωμένο σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα, που απεικονίζει γεννητικά όργανα, κατά τρόπο που δύναται να προκαλέσει φόβο, ανησυχία ή ψυχολογική βλάβη στο πρόσωπο που λαμβάνει το υλικό αυτό, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη. Αν το αδίκημα του προηγούμενου εδαφίου διαπράχθηκε κατά προσώπου που φέρει την ιδιότητα δημόσιου εκπροσώπου, δημοσιογράφου ή υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ο δράστης τελεί σε ιεραρχική σχέση ή σχέση εξάρτησης με το θύμα, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.».
Άρθρο 9
Διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια – Προσθήκη παρ. 2Α στο άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα
(περ. δ άρθρου 7 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019 Α’ 95), περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, μετά την παρ. 2, προστίθεται παρ. 2Α ως εξής:
«2Α. Όποιος με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών διαθέτει στο κοινό υλικό που περιέχει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα άλλου προσώπου, χωρίς τη συγκατάθεσή του, με σκοπό την υποκίνηση άλλων ατόμων να του προκαλέσουν σωματική ή ψυχολογική βλάβη τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως τριών (3) ετών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ
Άρθρο 10
Διαδικασία υποβολής καταγγελίας βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας
(άρθρο 14 της Οδηγίας 2024/1385)
- Η καταγγελία για τα εγκλήματα του άρθρου 13 μπορεί να υποβάλλεται πέρα από τα οριζόμενα στις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προφορικά μέσω τηλεφώνου ή άλλων συστημάτων φωνητικών μηνυμάτων ή μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, προσβάσιμης και σε άτομα με αναπηρία, στην αρμόδια υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.). Σε κάθε περίπτωση, ο καταγγέλλων έχει δικαίωμα να λάβει αντίγραφο της καταγγελίας του, παροχή βοήθειας πρόσφορης και ανάλογης με την ηλικία του, συμπεριλαμβανομένης και της αναγκαίας γλωσσικής βοήθειας, η οποία περιλαμβάνει τη δωρεάν μετάφραση του έγγραφου αποδεικτικού της καταγγελίας του και κάθε πρόσφορο μέσο υποβολής αποδεικτικών στοιχείων.
- Η αρμόδια υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. προβαίνει:
α) στην άμεση διερεύνηση του περιεχομένου της αναφοράς, ενεργώντας σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, A’ 96) και λαμβάνοντας τα προβλεπόμενα στον νόμο μέτρα για την προστασία του θύματος και την πρόσβασή του σε νομική συνδρομή με την τήρηση των υποχρεώσεων εχεμύθειας του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232),
β) στην ενημέρωση και υποβολή του προανακριτικού υλικού στον αρμόδιο εισαγγελέα μετά την ολοκλήρωση της αυτεπάγγελτης προανάκρισης.
- Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, προσδιορίζονται οι όροι σύστασης και λειτουργίας της τηλεφωνικής γραμμής και της ηλεκτρονικής πλατφόρμας υποβολής καταγγελιών της παρ. 1.
Άρθρο 11
Κοινωνική συμπαράσταση- υποχρεώσεις επαγγελματιών, ατομική αξιολόγηση θυμάτων και διαχείριση της δευτερογενούς θυματοποίησης
(άρθρα 14, 16, 17, 18, 25, 26, 27 και 30 της Οδηγίας 2024/1385)
Τα άρθρα 21, 23 και 23Α του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της υποχρέωσης κοινωνικής συμπαράστασης στα θύματα, της υποχρέωσης και της ενθάρρυνσης καταγγελίας των επαγγελματιών, της ατομικής αξιολόγησης των θυμάτων και της διαχείρισης του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης τους, και ο ν. 3811/2009 (Α’ 231), περί της διαδικασίας αποζημίωσης του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, εφαρμόζονται αναλόγως για κάθε αδίκημα βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας σύμφωνα με το άρθρο 3 του παρόντος.
Άρθρο 12
Μέτρα για την αφαίρεση ορισμένου διαδικτυακού υλικού
(άρθρο 23 της Οδηγίας 2024/1385)
- Με πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πρωτοδικών, μπορεί να διατάσσεται, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η αφαίρεση από τον διαχειριστή της ή τον πάροχο φιλοξενίας του περιεχομένου ιστοσελίδας που φιλοξενείται στην Ελλάδα και το οποίο εμπίπτει στις αξιόποινες πράξεις της παρ. 2Α του άρθρου 184 περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, των παρ. 1 και 2 του άρθρου 333 περί παρενοχλητικής κυβερνοπαρακολούθησης, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα περί εκδικητικής πορνογραφίας , καθώς και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 927/1979 (Α’ 139) όταν αφορά εκ προθέσεως υποκίνηση βίας ή μίσους κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το φύλο, από τον διαχειριστή της ή τον πάροχο φιλοξενίας. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των ανωτέρω προσώπων εντός είκοσι τεσσάρων (24) ωρών από την κοινοποίηση της διάταξης του προηγούμενου εδαφίου, διακόπτεται από τους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο (ISPs) η πρόσβαση στη διεύθυνση διαδικτυακού πρωτοκόλλου (IP address) ή στο όνομα χώρου (domain name). Η διάταξη κοινοποιείται στον διαχειριστή της ιστοσελίδας, εφόσον έχει εντοπισθεί, και στους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο μέσω της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), η οποία ζητά την άμεση εφαρμογή τους και την ενημέρωση των χρηστών. Ως πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο νοούνται οι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Παρόχων Δικτύων και Υπηρεσιών Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, που τηρεί η Ε.Ε.Τ.Τ., σύμφωνα με την περ. (κδ) του άρθρου 12 του ν. 4070/2012 (Α’ 82).
- Σε κάθε περίπτωση, ο διαχειριστής της ιστοσελίδας μπορεί να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου εισαγγελέα εφετών, εντός προθεσμίας ενός (1) μήνα από την κοινοποίησή της. Στην περίπτωση άσκησης της προσφυγής του πρώτου εδαφίου, ο εισαγγελέας εφετών αποφαίνεται εντός τριών (3) ημερών.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’
ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ (Ν. 3500/2006)
Άρθρο 13
Απειλή μέσω επίμονης καταδίωξης ή αθέμιτης παρακολούθησης μέλους οικογένειας – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 7 ν. 3500/2006
(άρθρο 6 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής, προστίθενται οι λέξεις «ή τελεί την πράξη του δευτέρου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα, περί απειλής, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας,» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας απειλώντας το με κάθε μορφή βίας ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου ή τελεί την πράξη του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα, περί απειλής, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».
Άρθρο 14
Ειδικές ρυθμίσεις για την προδικασία, τη λήψη προληπτικών μέτρων και μέτρων δικονομικού καταναγκασμού, την αρμοδιότητα, την παραπομπή, την εκδίκαση και την εκτέλεση της ποινής επί αδικημάτων ενδοοικογενειακής βίας – Προσθήκη άρθρου 10A στον ν. 3500/2006
(άρθρο 19 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο Κεφάλαιο Γ’ του ν. 3500/2006 (Α’232), περί ποινικών διατάξεων, μετά από το άρθρο 10, προστίθεται άρθρο 10Α ως εξής:
«Άρθρο 10Α
Ειδικές διατάξεις
- Αν τα εγκλήματα που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 1 έχουν τελεστεί από υπότροπο, τα όρια της ποινής αυξάνονται σύμφωνα με το άρθρο 82Α του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95). Υπότροπος θεωρείται όποιος έχει καταδικαστεί αμετάκλητα: α) σε βαθμό πλημμελήματος μέσα στην προηγούμενη πενταετία από τον χρόνο τέλεσης της πράξης, για αδίκημα ενδοοικογενειακής βίας ανεξαρτήτως ύψους ποινής ή για αδίκημα βίας σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και β) για τα αδικήματα της περ. α) όταν έχουν τελεστεί σε βαθμό κακουργήματος μέσα στην προηγούμενη δεκαετία από τον χρόνο τέλεσης της πράξης.
- Στις περιπτώσεις των εγκλημάτων που εμπίπτουν στον παρόντα νόμο, η ανώτερη των δύο (2) ετών στερητική της ελευθερίας ποινή, δεν μετατρέπεται και δεν αναστέλλεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ. Περιοριστικοί όροι που αποσκοπούν στην προστασία του θύματος, και ιδίως η απαγόρευση προσέγγισης και κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα και άτομα του συγγενικού του περιβάλλοντος, μπορούν να επιβληθούν από το δικαστήριο και ως παρεπόμενη ποινή με τη δημοσίευση της καταδικαστικής απόφασης, στην οποία καθορίζεται και η διάρκειά τους. Η εκτέλεση της παρεπόμενης ποινής δεν αναστέλλεται.
- Στα κακουργήματα, και σε όσα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι δεν επαρκούν οι περιοριστικοί όροι κατά τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, Α’ 96) και τον παρόντα νόμο, κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ή, εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι δεν επαρκεί ούτε αυτός, προσωρινή κράτηση, όταν με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης και την εν γένει προσωπικότητα του κατηγορουμένου κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανόν να διαπράξει και άλλα εγκλήματα και ιδίως όταν η πράξη τελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα ή κατά συρροή ή κατ’ εξακολούθηση ή καθ’ υποτροπή κατά την έννοια του παρόντος νόμου ή όταν προκύπτει σκοπός φυγής αυτού με βάση τα κριτήρια της παρ. 1 του άρθρου 286 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ή όταν δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή όταν παραβίασε τους τεθέντες περιοριστικούς όρους. Στα πλημμελήματα το ανώτατο όριο των ανωτέρω μέτρων είναι διάρκειας έως έξι (6) μήνες, μη δυνάμενο να παραταθεί, με ενδιάμεσο έλεγχο της διάρκειας αυτών στους τρεις (3) μήνες. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι γενικές διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιβολή των μέτρων αυτών.
- Για τα αδικήματα του άρθρου 1 ο αρμόδιος εισαγγελέας δύναται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, να παραγγέλλει στις υπηρεσίες των φορέων της γενικής κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), την κατά προτεραιότητα και κατά παρέκκλιση οποιασδήποτε ειδικής ή γενικής διάταξης, απόσπαση ή μετάθεση του υπαλλήλου – θύματος ενδοοικογενειακής βίας, σε θέση αντίστοιχη, λαμβανομένων υπόψιν των τυπικών προσόντων που απαιτούνται από τον φορέα υποδοχής. Για την αξιολόγηση του αιτήματος λαμβάνονται υπόψη ιδίως τα χαρακτηριστικά της αξιόποινης πράξης, ο κίνδυνος για την ασφάλεια του θύματος, η σωματική και ψυχική υγεία του θύματος και των μελών της οικογένειάς του, οι οικογενειακές και οικονομικές ανάγκες του θύματος, καθώς και η αναγκαιότητα αλλαγής εργασιακού περιβάλλοντος. Για την εφαρμογή της παρούσας απαιτείται προηγούμενη αίτηση του θύματος στην υπηρεσία του, η οποία, αφού επισυναφθεί εισήγηση του φορέα υποδοχής, διαβιβάζεται από αυτή, αμελλητί, στον αρμόδιο εισαγγελέα.
Αν ο φορέας υποδοχής δεν αποστείλει την εισήγησή του εντός σαράντα οκτώ (48) ωρών από τη λήψη του αιτήματος, συνάγεται η συμφωνία του. Η απόσπαση ή μετάθεση του υπαλλήλου που πραγματοποιείται κατόπιν της ανωτέρω εισαγγελικής παραγγελίας υλοποιείται υποχρεωτικά με την έκδοση σχετικής απόφασης από το αρμόδιο όργανο των ανωτέρω φορέων, το αργότερο εντός ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση της εισαγγελικής παραγγελίας. Η απόσπαση ή μετάθεση ισχύει για χρονικό διάστημα ενός (1) έτους από την εμφάνιση στην υπηρεσία, με δυνατότητα ισόχρονης παράτασης με νεότερη εισαγγελική παραγγελία κατά την ανωτέρω διαδικασία και μέχρι τη συμπλήρωση συνολικά τριών (3) ετών.
- Η προδικασία για τα αδικήματα του παρόντος διεξάγεται στον απολύτως αναγκαίο χρόνο και η εκδίκασή τους προσδιορίζεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα. Η διαδικασία του άρθρου 309 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περί περάτωσης κύριας ανάκρισης, κατ’ εξαίρεση εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις κακουργημάτων του παρόντος νόμου, ανεξαρτήτως του καθ’ ύλη δικαστηρίου παραπομπής.
- Σε κάθε περίπτωση αναβολής της εκδίκασης των αδικημάτων του άρθρου 1 στο πλαίσιο της διαδικασίας των άρθρων 417 έως 427 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αν ο χρόνος αναβολής δεν υπερβαίνει τις τρεις (3) ημέρες, και για λόγους ανωτέρας βίας τις πέντε (5), η κράτηση διατηρείται, εκτός αν το δικαστήριο, αφού ακούσει και το θύμα, κρίνει αιτιολογημένα ότι δεν συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων.
- Οι διατάξεις που αφορούν τα πρόσωπα της περ. δ) του άρθρου 110 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δεν εφαρμόζονται για τα αδικήματα του παρόντος, οι δε δράστες αυτών δεν εξαιρούνται από την αυτόφωρη διαδικασία.
- Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 135 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περί μη παραπομπής σε άλλο ισόβαθμο και ομοειδές δικαστήριο, εφαρμόζεται και για όλα τα αυτόφωρα εγκλήματα του παρόντος.
- Ο εισαγγελέας πρωτοδικών που επιλαμβάνεται καταγγελίας για ενδοοικογενειακή βία εξετάζει άμεσα και αυτεπαγγέλτως την περίπτωση εφαρμογής του πέμπτου εδαφίου του άρθρου 1532 του Αστικού Κώδικα, περί συνεπειών κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, και, αν κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του, προβαίνει σε σχετική σημείωση στο σώμα της δικογραφίας.».
Άρθρο 15
Ένταξη της αναγνώρισης βασικών περιστατικών της υπόθεσης και της υποχρέωσης κάλυψης άμεσων οικονομικών αναγκών στους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης- Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 11 ν. 3500/2006
Στην παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των προϋποθέσεων της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο εισαγωγικό εδάφιο, προστίθενται οι λέξεις «αναγνωρίζει τα βασικά περιστατικά της υπόθεσης και», β) στο πρώτο εδάφιο της περ. γ), προστίθενται οι λέξεις «, καθώς επίσης και αποζημίωση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών αυτού» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι η υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι αναγνωρίζει τα βασικά περιστατικά της υπόθεσης και είναι πρόθυμο σωρευτικά:
α) Να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
β) Να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στον φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος. Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παρ. 3 του άρθρου 13.
γ) Να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα, καθώς επίσης και αποζημίωση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών αυτού. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.
δ) Να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.».
Άρθρο 16
Απόρριψη συμφωνίας διαμεσολάβησης με αιτιολογημένη διάταξη του εισαγγελέα – Κριτήρια απόρριψης και δικαίωμα προσφυγής ενώπιον του εισαγγελέα εφετών – Τροποποίηση παρ. 5, 6, 7 και προσθήκη παρ. 5Α στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006
- Στην παρ. 5 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται, β) προστίθενται εδάφια, τέταρτο, πέμπτο και έκτο, και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις η παρ. 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«5. Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Ο εισαγγελέας σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ενόψει του συμφέροντος και των αναγκών του θύματος, δύναται να μην δεχθεί τη συμφωνία των μερών για διαμεσολάβηση, με αιτιολογημένη διάταξή του, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, κριτήρια, όπως η σοβαρότητα, η σκληρότητα τέλεσης και η κατά συρροή ή καθ’ υποτροπή τέλεση του εγκλήματος, η εξακολουθητική παραβίαση της σωματικής, ψυχολογικής ή γενετήσιας ακεραιότητας του θύματος, ο βαθμός του ψυχικού τραύματος που του προκλήθηκε, οι ανισορροπίες συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ δράστη ή υπόπτου και θύματος, η ηλικία, η ωριμότητα ή η νοητική ικανότητα του τελευταίου, οι κίνδυνοι επανειλημμένης βίας ή σωματικής ή ψυχολογικής βλάβης ή κακοποίησης παιδιών ή χρήσης όπλων, καθώς, επίσης, και η κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ, κατάσταση ψυχικής υγείας ή συμπεριφορά παρενοχλητικής παρακολούθησης από τον δράστη ή τον ύποπτο και εν γένει οποιοιδήποτε ισχυροί παράγοντες, που θα μπορούσαν να μειώσουν την ικανότητα του θύματος για συνειδητή επιλογή ή προδικάζουν αρνητικές συνέπειες σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, για τη διαμόρφωση της κρίσης του εισαγγελέα, διενεργείται προηγούμενη κλήτευση και ακρόαση των μερών, ενώ δύναται να ζητηθεί από αυτόν, συμβουλευτικά, η γνώμη των επιστημόνων που αναφέρονται στην παρ. 3 του άρθρου 18. Το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξης έχει δικαίωμα προσφυγής κατά της διάταξης του τρίτου εδαφίου στον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 52 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν ο εισαγγελέας εφετών, αφού καλέσει και ακούσει τα μέρη, δεχτεί την προσφυγή, παραγγέλλει τη θέση της δικογραφίας στο ειδικό αρχείο της εισαγγελίας, διαφορετικά την κίνηση της ποινικής διαδικασίας κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και την καταστροφή του σχετικού υλικού με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 302 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».
- Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006, μετά την παρ. 5, προστίθεται παρ. 5Α ως εξής:
«5Α. Ο εισαγγελέας δύναται, ύστερα από αίτημα του θύματος ή και αυτεπαγγέλτως και αφού εξετάσει νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία κατόπιν κλήτευσης και ακρόασης των μερών, να τροποποιήσει τους όρους της διαμεσολάβησης, τάσσοντας νέους όρους σύμφωνα με τα κριτήρια και τη διαδικασία της παρ. 5.».
- Στην παρ. 6 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006, οι λέξεις «της παρ. 5» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των παρ. 5 και 5Α» και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«6. Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις των παρ. 5 και 5Α.
- Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006, οι λέξεις «του δεύτερου εδαφίου» διαγράφονται και η παρ. 7 διαμορφώνεται ως εξής:
«7. Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες της παρ. 5 του παρόντος.».
Άρθρο 17
Διακοπή της διαμεσολάβησης και καταστροφή υλικού διαμεσολάβησης σε περίπτωση μη ολοκλήρωσής της – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 13 ν. 3500/2006
Στην παρ. 3 του άρθρου 13 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των ποινικών συνεπειών της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «ή η άσκηση ποινικής δίωξης για αδίκημα του παρόντος που τελέστηκε κατά τη διάρκεια της,», β) προστίθεται τρίτο εδάφιο, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Η διαπιστούμενη από τον εισαγγελέα υπαίτια μη ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης ή η άσκηση ποινικής δίωξης για αδίκημα του παρόντος που τελέστηκε κατά τη διάρκεια της, διακόπτει τη διαδικασία και προκαλεί την αναδρομική άρση των επελθόντων αποτελεσμάτων. Στην περίπτωση αυτή ο εισαγγελέας ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο, η δε ποινική διαδικασία συνεχίζεται κατά τις οικείες διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χωρίς να επιτρέπεται πλέον η υποβολή νέου αιτήματος για ποινική διαμεσολάβηση. Το σχετικό υλικό καταστρέφεται με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 302 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί ποινικής συνδιαλλαγής.».
Άρθρο 18
Έκδοση διάταξης επιβολής περιοριστικών όρων – Τροποποίηση παρ. 1 και προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 18 ν. 3500/2006
- Στην παρ. 1 του άρθρου 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των περιοριστικών όρων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο, μετά τις λέξεις «ξενώνες φιλοξενίας,» προστίθενται οι λέξεις «η απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, η παράδοση στην οικεία αστυνομική αρχή όπλων που νόμιμα κατέχει, η ηλεκτρονική του επιτήρηση με τη χρήση τεχνολογίας εντοπισμού θέσης και κίνησης, η εμφάνισή του στο οικείο αστυνομικό τμήμα και η παροχή στοιχείων επικοινωνίας διαθέσιμων στις αρχές ανά πάσα στιγμή,», β) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «τα στοιχεία της προσωπικότητας και», γ) στο τρίτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «στον καθ’ ου, στο θύμα και» και δ) το τέταρτο εδάφιο καταργείται, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή, ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί σε κάθε δικονομικό στάδιο της υπόθεσης, με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, η παράδοση στην οικεία αστυνομική αρχή όπλων που νόμιμα κατέχει, η ηλεκτρονική του επιτήρηση με τη χρήση τεχνολογίας εντοπισμού θέσης και κίνησης, η εμφάνισή του στο οικείο αστυνομικό τμήμα και η παροχή στοιχείων επικοινωνίας διαθέσιμων στις αρχές ανά πάσα στιγμή, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, τα στοιχεία της προσωπικότητας και η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στον καθ’ ου, στο θύμα και στις διωκτικές αρχές.».
- Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 προστίθεται παρ. 4 ως εξής:
«4. Κατά της διάταξης του εισαγγελέα πρωτοδικών που επιβάλλει περιοριστικούς όρους, ο καθ’ ου μπορεί να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών εντός προθεσμίας δέκα (10) ημερών από την κοινοποίηση. Η προθεσμία αυτή και η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλουν την ισχύ της διάταξης. Στο διατακτικό της τελευταίας μνημονεύονται ειδικά το δικαίωμα και η προθεσμία άσκησης προσφυγής. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση. Το θύμα ενημερώνεται αμελλητί για την παραβίαση του περιοριστικού όρου της προσέγγισης του θύματος από την αρμόδια αστυνομική αρχή, εφόσον έχει περιέλθει σε γνώση της.».
Άρθρο 19
Τρόπος εξέτασης των ανηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας – Κλήση και τρόπος εξέτασης ενηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας – Τροποποίηση παρ. 2 και προσθήκη παρ. 3 στο άρθρο 19 του ν. 3500/2006
Στο άρθρο 19 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της εξέτασης μαρτύρων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 2, προστίθεται δεύτερο εδάφιο, β) προστίθεται παρ. 3, και το άρθρο 19 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 19
Εξέταση μαρτύρων
- Σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας, μέλη της οικογένειας εξετάζονται ως μάρτυρες χωρίς όρκο.
- Οι ανήλικοι, κατά την εκδίκαση των υποθέσεων της προηγούμενης παραγράφου, δεν κλητεύονται ως μάρτυρες στο ακροατήριο, αλλά αναγιγνώσκεται η κατάθεσή τους, εφόσον υπάρχει, εκτός εάν η εξέτασή τους κρίνεται αναγκαία από το δικαστήριο. Ειδικά για τα ανήλικα θύματα ενδοοικογενειακής βίας εφαρμόζεται το άρθρο 227 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
- Το θύμα ενδοοικογενειακής βίας κλητεύεται νόμιμα για μαρτυρία στο δικαστήριο. Αν απουσιάζει και το δικαστήριο κρίνει ότι για λόγους προστασίας της ψυχικής ή σωματικής του υγείας δεν είναι δυνατή η εμφάνισή του, τότε αναγιγνώσκεται η κατάθεσή του κατά την προανάκριση, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 363 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».
Άρθρο 20
Ένταξη των φαρμακοποιών και των φυσιοθεραπευτών στους επαγγελματίες που έχουν υποχρέωση αναφοράς εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας – Τύπος και διαδικασία αναφοράς – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 23 ν. 3500/2006
Στην παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των υποχρεώσεων των επαγγελματιών, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο αα) μετά τη λέξη «προπονητής» προστίθεται η λέξη «, φυσικοθεραπευτής», αβ) οι λέξεις «, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ανηλίκου εγκλήματος», β) το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται, δ) προστίθενται εδάφια, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος, επιμελητής, προπονητής, φυσικοθεραπευτής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ανηλίκου εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες διωκτικές αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ο φαρμακοποιός ή ο φυσικοθεραπευτής που, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, διαπιστώνει ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ενηλίκου εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, καθώς, επίσης, και ο ιατρός που διαπιστώνει τέτοιες ενδείξεις, με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης του ενηλίκου. Η υποχρέωση ισχύει ανεξαρτήτως ύπαρξης επαγγελματικού απορρήτου. Η αναφορά υποβάλλεται εγγράφως ή ηλεκτρονικά ή προφορικά και συντάσσεται σχετική έκθεση. Σε κατεπείγουσες περιπτώσεις, μπορεί να υποβληθεί αναφορά τηλεφωνικά, η οποία καταχωρείται σε σχετικό αρχείο της Ελληνικής Αστυνομίας, και ακολούθως υποβάλλεται και κατά το προηγούμενο εδάφιο.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’
ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 21
Τελική διάταξη
(άρθρο 11 της Οδηγίας 2024/1385)
- Η τέλεση των αδικημάτων του άρθρου 3, όταν ο δράστης έχει καταδικασθεί αμετάκλητα στο παρελθόν για ομοειδή εγκλήματα, συνιστά επιβαρυντική περίσταση.
- Για τις αξιόποινες πράξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3500/2006 (Α’ 232), ως μέλη της οικογένειας θεωρούνται τόσο οι παρέχοντες όσο και οι αποδέκτες υπηρεσιών φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας.
- Για τα αδικήματα της παρ. 5 του άρθρου 184, περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, των παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 315, περί ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, της παρ. 3 του άρθρου 330, περί παράνομης βίας – καταναγκασμού σε γάμο, του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 περί απειλής, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 περί εκδικητικής πορνογραφίας του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ημεδαπό, ακόμα και αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε, μη εφαρμοζόμενων των προϋποθέσεων των παρ. 1 και 3 του άρθρου 6 του Ποινικού Κώδικα.
Μέτρα για την αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των αντρών πότε θα πάρετε? Η ενδοοικογενειακή βία δεν αφορά μόνο τις γυναίκες. Η βία δεν έχει φύλλο. Πως προστατεύετε τους άντρες και τα ανήλικα παιδιά από την βία των γυναικών? Είτε σωματική, είτε ψυχολογική, είτε πνευματική. Δεν υπάρχει ο όρος έμφυλη βία. Είναι κατασκεύασμα της woke ατζέντας.
Ελλιπής, διχαστική και επικίνδυνη οδηγία. Δεν γίνεται καμία αναφορά στην τεράστια ψυχολογική, σωματική, αποξενωτική κακοποίηση σύμφωνα με όλες τις μελέτες που υφίστανται οι άνδρες.
Ελλιπής διότι Δεν προβλέπει έναν μηχανισμό αντιμετώπισης των ψευδών καταγγελιών εκ μέρους των γυναικών είτε αυτές αφορούν σεξουαλική κακοποίηση προς τις ίδιες είτε προς τα παιδιά με κακόβουλες προθέσεις σε βάρος των ανδρών/πατεράδων. Η αποκάλυψη κυκλωμάτων με παιδοψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κα που επί χρόνια και έναντι αμοιβής εξέδιδαν βεβαιώσεις «δήθεν» κακοποίησης των παιδιών στερώντας την επαφή των πατεράδων με τα τέκνα τους για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγώντας τους στην απόγνωση (και μερικές φορές στην αυτοκτονία) αλλά και οι πολλές απαλλακτικές δικαστικές αποφάσεις σε κατηγορίες περί «βιασμού» από αδίστακτες νεαρές γυναίκες με σκοπό την εκδίκηση ή την αποζημίωση (αν οι κατηγορούμενοι είναι εύποροι) είναι ενδεικτικές.
Διχαστική διότι μονομερώς θυματοποιεί τον μισό πληθυσμό (γυναίκες) σε βάρος του άλλου μισού αγνοώντας επίσημα στοιχεία όπως αυτά του Χαμόγελου του Παιδιού που δείχνουν ότι η πλειονότητα των περιστατικών βίας προς τα παιδιά προέρχεται από τις μητέρες ή τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό καταγγελιών από άνδρες-θύματα κακοποίησης από τις συντρόφους τους (5583 καταγγελίες το πρώτο δεκάμηνο του τρέχοντος έτους).
Μία επικίνδυνη οδηγία διότι δεν στοχεύει στην ενότητα της κοινωνίας αλλά στον περαιτέρω διχασμό δαιμονοποιώντας συλλήβδην τους άνδρες και ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου σε βαθύτερη κοινωνική και οικογενειακή κρίση. Η πλήρης επικράτηση της ιδεολογίας απέναντι στην πραγματικότητα.
Υπάρχει διάκριση των φύλων στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας και δυστυχώς δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα νομικά! Επιτέλους να δωθεί η ανάλογη σημασία στους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας από την σύντροφό τους ή σύζυγό τους, και αντίστοιχα να βρεθεί τρόπος φιλτραρίσματος για τις ψευδο καταγγελίες ενδοοικογενειακς βίας από γυναίκες!!!
Στο Άρθρο 19 ως προς τον τρόπο εξέτασης των ανηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, είναι σημαντικό να αξιοποιήσετε τους υπάρχοντες, αλλά και να φροντίσετε να προσλάβετε ψυχολόγους στα Δικαστήρια, οι οποίοι θα αξιολογούν τα ανήλικα θύματα ενδοοικογενειακής βίας και αντίστοιχα θα μπορούν να παραπέμπουν. Μόνο ο κατάλληλος ειδικός μπορεί να εξετάσει και αξιολογήσει τα θύματα.
Ως κράτος δικαίου και ισότητας απέναντι σε όλους τους πολίτες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται και τα δυο φύλα ισότιμα. Με υποτιμάει ως γυναίκα να αναφέρονται ότι είμαστε υποδεέστερες και χρειάζεται το κράτος να καταπατήσει το Σύνταγμα της ισότητας των δυο φύλων. Αποτελεί οπισθοδρόμηση για εμάς και όλους τους πολίτες. Να μην ξεχνάμε ότι οι ρολόι των δυο φύλων θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. Δεν ζούμε στην εποχή του ‘50 & ‘60 για να ψηφίζονται τέτοιοι νόμοι. Τα περισσότερα εγκληματα διαπράττονται εναντίον των αντρών και θα φτάσουμε να συμπεριφερόμαστε σε αυτούς με ευνουχιστικο και υποτακτικό τρόπο. Η κοινωνία δεν έχει ανάγκη από διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Αναρωτηθείτε εάν όλα αυτά τα εγκλήματα ευθύνεται το ίδιο το κράτος με τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες που δημιουργεί. Το κυριότερο είναι ότι ποτε μέχρι σήμερα δεν υπάρχει δικαιοσύνη και αυτό το αποδεικνύει περίτρανα η ψήφιση αυτών των δημοσίων διαβούλευσης νόμων. Αισθάνομαι ως Γυναίκα αδικημένη και υποτιμημένη αν ψηφιστεί κάτι τέτοιο. Τα εγκλήματα είναι στους ανθρώπους και όχι στο φύλο.
Κάνεις δεν διαφωνεί στο ότι τα θύματα κακοποίησης πρέπει να προστατευτούν. Αυτό όμως οφείλει να γίνει στο πλαίσιο της ισότητας των φίλων. Με απλά λόγια να προστατεύονται και οι άντρες και όχι μόνο οιγυναίκες. Οτιδήποτε λιγότερο είναι καθαρά μέροληπτικό εις βάρος της ισότητας των φύλων. Ένας μονομερής και μεροληπτικός νόμος δεν μπορεί παρά να φέρει περαιτέρω δίχασμο και ένταση στην κοινωνία. Επίσης μεγάλο βάρος πρέπει να πέσει στο φαινόμενο των ψευδών καταγγελιών. Θα πρέπει να υπάρχουν αυστηρές επιπτώσεις σε αυτούς που ψευδώς καταγγέλουν ώστε κάποια στιγμή να ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι
Η βία δεν έχει φύλο!
Σταμάτησε την εμφυλλη διάκριση , η οποία μόνο έξτρα κόντρες ανάμεσα στα φύλλα…
Δώστε λύσεις στα πραγματικά προβλήματα που οι ίδιοι έχετε δημιουργήσει!
Εξασφαλίστε την ασφάλεια σε όλους ! Ανδρες γυναίκες παιδιά !
Δείτε τα επίσημα στοιχεία που υπάρχουν !
Δείξτε την ραγδαία εξέλιξη της βίας κατά των ανδρών κι των παιδιών !
Δώστε την κοινωνία μας !
Παρακαλώ πολύ στις νέες μορφές βίας να συμπεριληφθεί η γονική αποξενωση η οποία είναι ψυχολογική κακοποίηση παιδιών και παγκόσμια μάστιγα
Επίσης είναι αφορμή για βίαιες συγκρούσεις
Το κακό πρέπει να καταπολεμηθεί στην ΡΊΖΑ ΤΟΥ
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ !!!
ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΦΥΛΟ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ 5.583 ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΔΡΕΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 10 ΜΗΝΕΣ ΤΟΥ 2024 ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ;;;
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΙΣΟΤΗΤΑ; ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ -ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ – ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ Β’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ;;;
ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΕΙΤΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ;;;
Ειμαι γυναικα και ντρεπομαι γι’αυτα που διαβαζω.
Δεν μπορει να συνεχιστει αυτο που προωθειτε.
Εχω τον αδερφο μου που ηταν υπο καθεστως ψυχολογικης βιας και κανεις δεν νοιαστηκε ουτε νοιαζεται.
Τα υπολοιπα θα τα πουμε στην ΚΑΛΠΗ
Η πρώην γυναίκα μου απειλούσε ότι θα με σκοτώσει εκεί που κοιμάμαι.
Ανέφερε πως θα με βρούνε με ένα μαχαίρι στον λαιμό κτλ και έφτασα στο σημείο να φοβάμαι να κοιμηθώ δίπλα της ή ακόμα και να γυρίσω σπίτι.
Δημιουργούσε φασαρίες και ούρλιαζε απειλώντας με ενώ όταν προσπαθούσα να την πιάσω για να την ηρεμήσω φώναζε βοήθεια και ότι την χτυπάω.
Κατέληξα να φάω ξύλο δύο φορές για να την χωρίσω και προφανώς μου έκανε μήνυση μετά.
Εμάς τους άντρες ποιος θα μας προστατέψει; Έχουμε λιγότερα δικαιώματα σαν πολίτες;
Και αν εμείς οι άντρες αμυνθούμε θα είμαστε πάντα οι θύτες;
Ντρέπομαι να ζω σε ένα κράτος που είμαι πολίτης δεύτερης κατηγορίας.
Σωστή η πρόληψη για τη βία εναντίων των γυναικών αλλά πρέπει ασχοληθεί η πολιτεία και με την βία που ασκείται από τις γυναίκες εναντίων των αντρών. Είναι άνιση μεταχείριση η μονομερής αντιμετώπιση του θέματος της βίας όταν δεν γίνεται με αντικειμενική και ισότιμη μεταχείριση και προς τα δύο φίλα και αντίκειται στο ευρωπαϊκό ιδεώδες για ισοτιμία και ισονομία. Επίσης πρέπει η πολιτεία να αντιμετώπιση σοβαρά την βία ενάντια στα παιδια που στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι από γυναίκες. Ζούμε σε μια απόχη που οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί και πλέον δεν υπάρχει η πατριαρχία άλλων εποχών και σε αυτό πρέπει να εναρμονιστεί η Πολιτεία.
Και τέλος πρέπει να γίνουν άμεσα σχολές γονέων και να προστατευθεί η οικογένεια με βοήθεια στους γονείς αν θέλουμε την πρόοδο της κοινωνίας μας.
Αποκρύπτετε την βία που υφίστανται οι άντρες από τις γυναίκες.
Το πνεύμα και η διατύπωση του νομοσχεδίου αποτελεί μία κατάπτυστη πράξη προσβολής με απροκάλυπτα σεξιστικά κριτήρια κατά της υπόστασης ,παρουσίας και αξιοπρέπειας του ανδρικού φύλου και πληθυσμού.
Την εποχή της ισότητας των δύο φύλων ,θα έπρεπε το πνεύμα του νομοσχεδίου να αφορά εξίσου και τα δύο φύλα καθότι οι πράξεις λεκτικής ,ψυχικής και τώρα τελευταία και σωματικής βίας των γυναικών κατα των αντρών έχει φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα.Με αυτή τη μονόπλευρη οπτική και στοχοποίηση των ανδρών κινδυνεύει ο θεσμός της οικογένειας και κατά επέκταση ολόκληρος ο κοινωνικός ιστός .
Μας λέτε για ένδο οικογενειακή βία πολύ ωραία. Δεν πρέπει να γίνεται διαχωρισμός στην ενδοοικογενειακή βία και να δίνεται βάρος στη γυναίκα. Δηλαδή με λίγα λόγια σε φύλλο. Η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει φύλλο μπορεί να γίνει από άνδρα σε γυναίκα και από γυναίκα σε άνδρα. Επίσης τον τελευταίο καιρό μας έχετε πει ότι τα φύλλα δεν είναι δύο δηλαδη αρσενικό και θηλυκό. Εδώ έχει ψηφιστεί νόμος ότι να υπάρχουν και ομόφυλλα ζευγάρια. Πού είναι λοιπόν ιδιάταξη που θα προστατεύει τα ομόφυλλα ζευγάρια αν αυτός που χαρακτηρίζεται ως γονέας α ή γονέας β, ασκεί ψυχολογική η σωματική βία σε παιδί ή στον άλλον η άλλη σύντροφο; Ως εκ τούτου δεν πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός ως προς το φύλλο στην ενδοοικογενειακή βία. Η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει φύλλο απλά έχει αποτρόπες πράξεις και καταδικαστέε.ς
Η ΒΙΑ ΔΕΝ έχει φύλο
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ με τις γυναίκες
ΜΗΝ ΑΓΝΟΕΙΤΕ τις αποδείξεις από τις έρευνες της ελληνικής αστυνομίας και από τον ΟΗΕ.
ΝΤΡΟΠΗ η ευρωπαϊκή οδηγία να προάγει την εμφυλη βία.
Να ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΑΜΕΣΑ και ο όρος άντρας,σύντροφος
Παράπονο για κάθε πατέρα που δεν υπάρχει ηλεκη κακοποίηση για τον άντρα γονέα.
Πρόταση για ενσωμάτωση.
1. Διαρκείς και εκδικητική Δικαστική καταρράκωση του πατέρα.
Με εκτελεστικά μέτρα που τον φτωχοποιουν μειώνοντας την δυνατότητα πραγματικής ενίσχυσης των παιδιών.
2. Δίωξη καταγγέλοντας για ψευδή καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία.
3. Όλα τα διαζύγια που έχουν εκδοθεί μετά το 2000 να μετατρέπουν σε διαζύγιο με συνεπειμέλια και όλα 50-50 επιμέλεια, τόπο κατοικίας του-των παιδιών, και όλα τα έξοδα που έρχονται από τις ανάγκες το ενός γονέα να τον επιβαρύνου.
4. Τέλος καμιά αναγκαστική εκτέλεση είσπραξης αν υπάρχει πρόταση από τον υπόχρεο και αν πρώτα δεν έχουν συμφωνηθεί τα ποσά μέσω και δικαστικής απόφασης.
Όλα τα παραπάνω είναι ενδοοικογενειακή βία ή μέσω εξαναγκασμού σε πράξεις οικογενειακής βίας.
Νέα μορφή βίας είναι αυτή των γυναικών προς τους άντρες! Ειδικά σε ζευγάρια με παιδιά!Κ αυτό γιατί οι αποφάσεις είναι υπέρ των γυναικών κ είμαι εκεί υπό των απειλή ότι τα παιδιά τα δικαιούνται,οι άντρες δέχονται απίστευτο ψυχολογικό πόλεμο! Αυτό κ αν είναι βία!
Την ακραία βία που υφίστανται καθημερινά οι περισσότεροι κυριωσ Παντρεμένοι και κυρίως χωρισμένοι οι σε διάσταση άντρες δεν γίνεται λόγος. Υφίστανται ακραία λεκτική βία, οικονομική εξαθλίωση, αποξένωση από τα παιδιά τους αφού τα εργαλιοποιουν οι μανάδες τους ώς όμηρους σε εμπόλεμη περίοδο αποκομίζοντας συνεχή οφέλη… υποτιμούν την προσωπικότητα τους καθημερινά και εκείνοι λόγο αξιοπρέπειας ανάγκης δεν μπορούν να αντιδράσουν. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση η δικαιοσύνη και το σύστημα των δικαιωματιστων δεν τους δίνουν ούτε δίκιο ούτε κάνα καταφύγιο. Γιαυτό έχουμε έξαρση της βίας γιατί δεν υπάρχει ισότητα και δικαιοσύνη ανεξαρτήτως φύλου. Οπότε το μόνο όπλο που απομένει είναι η αυτοδικία!!! Όσο της στηρίζεται τόσο θα μεγαλώνει το κύμα της απελπισίας και της οργής.
Ειμαι γυναικα κ θελω ισοτητα. Μην θεωρειται οτι για ολα φταιει μονο ο ανδρας, πολλα τα προκαλουμε κ εμεις οι γυναικες.Φτιαξτε τα μετρα κ υπερ των ανδρων.
Καθημερινα δεχομουν βια απο γυναικες, ειτε απο μητερα, ειτε απο αδερφη ειτε απο συζυγο. Θεωρω τον εαυτο μου πολυ ανωτερο για να καταφυγω σε μυνησεις κ να μπω σε ενα τρυπακι πολεμου κατα των γυναικών και να δωσω χαρα στους δικηγορους κ στους δικαστες κ στο συστημα που υποβιβαζει τον ανθρωπο κ ειδικα τον ανδρα. ΝΤΡΟΠΗ κ ΛΥΠΗ.
Υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των φύλων, και αυτή συχνά ευνοεί τις γυναίκες. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι καταγγελίες που προέρχονται από άνδρες έχουν φτάσει τις 5.583 τους πρώτους δέκα μήνες του 2024. Τα μέτρα που προωθείτε, υπό την πίεση φεμινιστικών συμφερόντων, φαίνεται να στοχεύουν την υποβάθμιση του ρόλου της οικογένειας και τη δυσφήμιση του ανδρικού φύλου. Ωστόσο, υποχρέωσή σας είναι να προστατεύετε όλους τους πολίτες, όχι αποκλειστικά τις γυναίκες. Παρά τις όποιες εντολές λαμβάνετε, δεν πρέπει να ξεχνάτε την ευθύνη σας απέναντι στους πολίτες, οι οποίοι θα σας κρίνουν αναλόγως.
Η δημόσια διαβούλευση προγραμματίστηκε μέσα στις γιορτές, γεγονός που εγείρει ερωτήματα για τα κίνητρα πίσω από αυτήν την επιλογή. Αυτή η διαδικασία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και χρειάζεται να ακυρωθεί, καθώς αγνοεί πλήρως την αρχή της ισότητας μεταξύ των δύο φύλων. Οι άνδρες δεν είναι ούτε κατά συρροή κακοποιοί ούτε εγκληματίες. Αντίθετα, και αυτοί είναι θύματα βίας, εγκλημάτων και άλλων μορφών καταπίεσης. Παρ’ όλα αυτά, οι δομές και τα προγράμματα στήριξης προσανατολίζονται αποκλειστικά στις γυναίκες, αφήνοντας τους άνδρες χωρίς καμία υποστήριξη.
Επιπλέον, η αύξηση των περιπτώσεων ψευδών καταγγελιών από γυναίκες κατά ανδρών δημιουργεί σοβαρές κοινωνικές συνέπειες. Πολλοί άνδρες έχουν δει τη ζωή τους να καταστρέφεται από τέτοιες κατηγορίες, που συχνά χρησιμοποιούνται για εκδίκηση ή άλλους ιδιοτελείς σκοπούς. Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει αυτεπάγγελτη δίωξη για τις γυναίκες που υποβάλλουν ψευδείς καταγγελίες, με αντίστοιχες ποινές για την πράξη που ψευδώς αποδίδουν.
Επίσης, το τεκμήριο της αθωότητας φαίνεται να έχει σχεδόν εξαλειφθεί για τους άνδρες, καθώς μία και μόνο ψευδής κατηγορία αρκεί για να τους στιγματίσει, να τους οδηγήσει στην απώλεια εργασίας ή ακόμα και στη φυλακή. Στο ίδιο πλαίσιο, ο νόμος 4800/2021 δεν εφαρμόζεται σωστά, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των αποφάσεων για την επιμέλεια των παιδιών δίνει προβάδισμα στις μητέρες, συχνά παραβλέποντας την αρχή του 1/3. Οι ποινές στις μητέρες που παραβιάζουν δικαστικές αποφάσεις σχετικά με την επικοινωνία πατέρα-παιδιών είναι συνήθως με αναστολή, γεγονός που υπονομεύει την ισότητα δικαιωμάτων.
Η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό, και είναι καιρός να αντιμετωπιστούν όλες αυτές οι αδικίες.
Η ανισότητα ανάμεσα στα φύλα είναι πραγματικότητα, και μάλιστα υπέρ των γυναικών! Είναι χαρακτηριστικό ότι, μέσα στους πρώτους δέκα μήνες του 2024, οι καταγγελίες από άντρες έφτασαν τις 5.583. Παρόλα αυτά, συνεχίζετε να προωθείτε μέτρα που βασίζονται σε μονομερείς φεμινιστικές αντιλήψεις, υπονομεύοντας την οικογένεια και στοχοποιώντας το ανδρικό φύλο. Οι άντρες όχι μόνο διασύρονται, αλλά και καταρρέουν κοινωνικά, ενώ αγνοούνται πλήρως οι ανάγκες και τα δικαιώματά τους.
Η υποχρέωσή σας είναι να προστατεύετε ισότιμα όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως φύλου, και όχι να δείχνετε φανερή προτίμηση και στήριξη αποκλειστικά στις γυναίκες. Οι αποφάσεις σας δεν απαλλάσσονται από την ευθύνη. Οι πολίτες παρακολουθούν και θα αντιδράσουν ανάλογα. Ακόμα και η δημόσια διαβούλευση στριμώχτηκε μέσα στις γιορτές, γεγονός που εγείρει ερωτήματα. Η διαδικασία αυτή πρέπει να ακυρωθεί, καθώς ξεπερνά κάθε όριο λογικής και δικαιοσύνης.
Η ισότητα των φύλων είναι θεμελιώδης, και οι άντρες έχουν επίσης δικαιώματα. Δεν είναι όλοι κακοποιητές ή εγκληματίες! Οι άντρες επίσης πέφτουν θύματα βιασμών, δολοφονιών, και καταγγέλλουν περιστατικά κακοποίησης, αλλά οι διακρίσεις που προωθείτε τους αποκλείουν από το ρόλο του θύματος. Παράλληλα, η υποστήριξη υπέρ των γυναικών είναι εντυπωσιακή: αμέτρητες δομές, προγράμματα, και προνόμια, τόσο από το κράτος όσο και από ιδιωτικούς φορείς. Την ίδια στιγμή, για τους άντρες δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα.
Φτάσαμε στο σημείο να τίθεται υπό αμφισβήτηση το τεκμήριο αθωότητας για τους άντρες. Μια απλή ψευδής καταγγελία από κάποια που θέλει να εκδικηθεί ή να εκμεταλλευτεί έναν άντρα αρκεί για να καταστραφεί ολοκληρωτικά: να διασυρθεί, να χάσει τη δουλειά του, ακόμα και να βρεθεί στη φυλακή. Είναι ώρα να αναλογιστείτε τις συνέπειες και να επιδείξετε πραγματική ισότητα και δικαιοσύνη.
Υπάρχει σαφής διάκριση ανάμεσα στα φύλα, και μάλιστα υπέρ των γυναικών! Οι καταγγελίες ανδρών έχουν φτάσει τις 5.583 μέσα στους πρώτους δέκα μήνες του 2024. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι όλα τα άτομα – άνδρες, γυναίκες και παιδιά – μπορούν να είναι θύματα αυτών των μορφών βίας και θα πρέπει να επωφελούνται από τα ίδια μέτρα προστασίας που προβλέπονται για τα θύματα, όπως ορίζεται από την παρούσα οδηγία. Ως εκ τούτου, ο όρος «θύμα» πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα άτομα, ανεξαρτήτως φύλου. Όλα τα θύματα, χωρίς εξαιρέσεις, πρέπει να έχουν πρόσβαση στα δικαιώματα που σχετίζονται με την προστασία, την υποστήριξη και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, καθώς και στα προληπτικά μέτρα.
Θεωρώ καθήκον της πολιτείας να προστατεύει ακόμα και τον πιο μικρό αριθμό πολιτών από τη βία, αντί να αγνοεί 5.583 ανδρικές καταγγελίες και να υποστηρίζει ότι οι καταγγελίες των γυναικών υπερτερούν. Εάν οι άνδρες δεν βρίσκονται σε κίνδυνο, τότε γιατί τους χορηγούνται κουμπιά πανικού; Σε κάθε περίπτωση, η οδηγία αυτή προέρχεται από την Ε.Ε., αλλά η εφαρμογή της αποτελεί ευθύνη της Ελληνικής Κυβέρνησης, η οποία πρέπει να λογοδοτεί για το αποτέλεσμα.
Οι Ενεργοί Μπαμπάδες για τα Δικαιώματα του Παιδιου ΑΜΚΕ διαμαρτύρονται έντονα για την συγκεκριμένη νομοθετική κίνηση ακριβώς κατά την περίοδο των εορτών ( Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνεια) η οποία ειναι άκρως ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΉ, ΑΔΙΚΗ, ΔΙΧΑΣΤΙΚΗ, ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΤΙΚΗ, ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΤΙΚΗ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ προς τον μισό πληθυσμό της Ελλάδος που ειναι το ανδρικό φύλο.
Παρα τις επανηλειμμένες διαμαρτυρίες-διευκρινίσεις μας υποκύψατε για μια ακόμα φορά στην φεμινιστική ατζέντα δαιμονοποιώντας το αντρικό φύλο και δίνοντας μαθήματα ρατσισμού.
Ή ΕΥΘΥΝΗ ΔΕΝ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝ.
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΤΑΛΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 21/12/24 ΠΡΟΣ :
—-Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών
—-Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
—-Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Ισότητας (Γ.Γ. Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)
—-Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (Δ.ΥΠ.Α)
Κύριοι,
Με έκπληξη διαβάσαμε την ανακοίνωση της Δ.Υ.Π.Α1 για το «Ειδικό Βοήθημα Ευάλωτων Ομάδων» που δίδεται σε διάφορες ομάδες (μια εξ αυτών όπως έχει αναρτηθεί και από τον Συνήγορο του Πολίτη2, σύμφωνα με το ΦΕΚ 7469 Β’/2023 Α.Α. 113582 Αρ.1 παρ.4 «Γυναίκες θύματα έμφυλης ή και ενδοοικογενειακής βίας») στην οποία έχετε παραλείψει να συμπεριλάβετε ΚΑΙ τους άνδρες, θύματα έμφυλης ή/και ενδοοικογενειακής βίας, στους οποίους το κράτος, προ πολλού, χορηγεί το Panic Button3 μετά από επέμβαση της ΑΜΚΕ «Ενεργοί Μπαμπάδες για τα Δικαιώματα του Παιδιού»4 το οποίο περίτρανα αποδεικνύει ότι ασκείται βία ΚΑΙ από τις γυναίκες πρός τους άνδρες, όπως άλλωστε δηλώνουν οι καθημερινές καταγγελίες στα Αστυνομικά Τμήματα της χώρας και όπως ανακοινώνονται και από τα ΜΜΕ5 για την ενδοοικογενειακή ή και εμφυλη βία που δέχονται ΚΑΙ οι άντρες.
Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ6 (επιλέγοντας δολοφονίες, ενδοοικογενειακά Φ.1 τα αποτελέσματα είναι τα κάτωθι:
Έτος 2020 θύματα: Γυναίκες 9, Άνδρες 4
Έτος 2021 θύματα: Γυναίκες 23, Άνδρες 11
Έτος 2022 θύματα: Γυναίκες 24, Άνδρες 13
Έτος 2023 θύματα: Γυναίκες 12, Άνδρες 7
Ακολουθούν επίσης τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας7 (σελ.114) με συνολικά στοιχεία περί «σωματικής βλάβης αδύναμων ατόμων» σε συνδυασμό με το Ν.3500/06 περί «Ενδοοικογενειακής βίας».
Ετος
Θύματα Γυναίκες
Θύματα Άνδρες
2022 129 59
2023 382 131
Αξίζει να σημειωθεί πως για το και να τονισθεί το εξής. Από τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής αστυνομίας για το 20237 (σελ.100) η συνολική ποσοστιαία μεταβολή περιστατικών που αφορούν Ενδοοικογενειακή βία συγκριτικά με το 2022 είναι 0% αντίστοιχα και η αύξηση θυμάτων σε κάθε φύλλο. Εδώ να σημειωθεί και να τονιστεί πως η ενδοοικογενειακή βία και τα νούμερα από τα στατιστικά της αστυνομίας για το 20237 (σελ.118) αφορούν βία μεταξύ συντρόφων, συζύγων καθώς και τέως αυτών αλλά ΚΑΙ βία μεταξύ συγγενών όπως αδελφός/η, θείος/α, Ανιψιός/α, Εξάδελφος/η καθώς και από ΓΟΝΕΑ. Έτσι σύμφωνα με τα στατιστικά του «Χαμόγελου του παιδιού»10 το 2022 και το 2023
Αναφορικά με την σχέση μεταξύ θύματος (παιδιού) και θύτη στο σύνολο αναφορών προέκυψαν τα ακόλουθα στοιχεία σχέσης θύματος – θύτη:
Για το 2022 στο σύνολο των 1191 αναφορών
Θύτης Μητέρα : 400
Θύτης Πατέρας : 159
Για το 2023 στο σύνολο των 1324 αναφορών
Θύτης Μητέρα : 433
Θύτης Πατέρας : 191
Κι αυτή η παραπομπή – αναφορά γίνεται για να τονιστεί πως και οι γυναίκες ασκούν βία χωρίς δισταγμό όπως φαίνεται ακόμα και στα ίδια τα παιδία τους σχεδόν κατά τριπλάσιο αριθμό σε σχέση με του Πατεράδες. Σαφώς υπάρχουν και άντρες και Πατεράδες με ειδεχθή εγκλήματα αντίστοιχα αλλά σίγουρα δεν πρέπει να παραβλέπουμε και να μεροληπτούμε ως κοινωνία για την αποδεδειγμένη βία που ασκείται ΚΑΙ από Γυναίκες.
Σε κάθε περίπτωση είτε δολοφονίες είναι είτε ενδοοικογενειακή βία ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΒΙΑ5 (5.583 ανδρικές καταγγελίες τους 10 πρώτους μήνες του 2024). Βέβαια πολλές περιπτώσεις ψυχολογικής βίας στους άνδρες από τις γυναίκες δεν έχουν καταγραφεί, αλλά έχει καταγραφεί το τεράστιο ποσοστό ανδρών που αυτοκτονούν9 (78% Ανδρες και 22% γυναίκες) γιατί δέχονται ψυχολογική βία, ΚΑΘΩΣ Ή ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. Αυτό αποδεικνύεται και από την διάταξη που αναφέραμε παραπάνω (ΦΕΚ 7469/2023) όπου και πάλι παραβιάζεται η ισότητα των πολιτών και τα ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
Γεννιούνται λοιπόν τα ερωτήματα:
1. Γιατί η Υπηρεσία σας παραγνωρίζει το γεγονός οτι το κράτος, στην
προσπάθειά του να προστατεύσει και το αντρικό φύλο χορηγώντας του Panic Button, εσείς έρχεστε σε αντίθεση και εξαιρείτε το βοήθημα αυτό απο τους άνδρες;
2. Γιατί κωφεύετε στα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας;
3. Γιατί δεν γίνεται αναφορά και δεν λαμβάνονται υπόψην τα στοιχεία διεθνών
οργανισμών όπως του ΟΗΕ;
4. Γιατί παραβιάζεται το Άρθρο 4 του Συντάγματος της Ελλάδος;
Η εν λόγω απόφαση (ΦΕΚ 7469 Β/2023) θα πρέπει να προσαρμοστεί στο Σύνταγμα της Ελλάδος (Αρ.4) περί ισότητας πολιτών. Πρέπει να γίνει διευκρίνηση από όποιο Υπουργείο κρίνετε απαραίτητο, καθώς προσυπογράφουν ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών καθώς και ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Σας εφιστούμε την προσοχή καθώς μετά την ψήφιση του ν.4800/2021 οι ψευδείς καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία κυρίως από γυναίκες αυξάνονται καθημερινά (εκδίδονται πολλές αθωωτικές αποφάσεις υπέρ των ανδρών) προφανώς με σκοπό να απομακρύνουν τον έτερο γονέα από την ζωή τους και την απολαβή επιδομάτων και λοιπών παροχών όπως εξηγούνται και στα άρθρα των ΜΜΕ8.
Ο αριθμός των 5.583 ανδρικών καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία τους 10 πρώτους μήνες του 2024 5 ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΗΘΕΙ!
Αναμένουμε απαντήσεις και διευκρινίσεις για τα ανωτέρω σύμφωνα με το Άρθρο 10 Σύνταγμα της Ελλάδας & Άρθρο 4 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας Ν.2690/1999 για την παραβίαση του Άρθρου 4 του Συντάγματος περί ίσων δικαιωμάτων
Ευχαριστούμε για την προσοχή σας.
Ενεργοί Μπαμπάδες για τα Δικαιώματα του Παιδιού Α.Μ.Κ.Ε
(Ακολουθούν οι σχετικές παραπομπές)
1 Ανακοίνωση ΔΥΠΑ
https://www.dypa.gov.gr/anighei-i-aitisi-ghia-to-eidiko-boithima-efaloton-omadon-ypsoys-71850-efrw
2 Ανάρτηση Συνηγόρου του Πολίτη
https://www.synigoros-solidarity.gr/1618/eidiko-voithima-pou-xorigei-i-dypa-se-eyalotes-omades
3 Punic Button σε άνδρες (μερικα)
https://www.flash.gr/erchetai-panic-button-kai-gia-andres-thymata-endooikogeneiakis-vias-to-spot-ton-energon-mpampadon-938713?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR01-sI25iw-iTtn_H1xgp9ngD71-ReWQR3EXTFvgbz7FHL2VejG8tMAG-M_aem_GTEhUQB_tNWy2AkgdY5oqw
https://www.in.gr/2024/07/27/greece/larisa-endooikogeneiaki-via-andras-patise-panic-button-synelifthi-syntrofos-tou/
https://www.in.gr/2024/07/05/greece/endooikogeneiaki-via-panic-button-zitise-49xronos-apo-ta-xania/
https://www.in.gr/2024/07/05/greece/endooikogeneiaki-via-gynaika-apeilise-ton-syzygo-tis-maxairi-o-49xronos-egkatestise-panic-button/
https://pameevro.gr/top-news/via-kata-ton-andron-40-andres-katevasan-to-panic-button-stin-anatoliki-makedonia-kai-ti-thraki/
4 Παρέμβαση Ενεργών Μπαμπάδων για την διάκριση χορήγησης Panic Button μόνο σε γυναίκες
https://www.energoimpampades.gr/wp-content/uploads/2024/05/%CE%95%CE%9D%CE%95%CE%A1%CE%93%CE%9F%CE%99-%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%94%CE%95%CE%A3-PANIC-BUTTON-1.pdf
5 Δειγμα από ΜΜΕ για βια κατά ανδρων
https://www.trikalanews.gr/h-via-kata-ton-andron-oloena-kai-ayxanetai-i-apokalyptetai/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR0eLrmb4USGTv7pt2PagSML2U-5AVv-mIqyVi8AT2HT15JS7q4X0y-jrp0_aem_W4LW-eTgfNwhpTat64oSmw
https://www.ertnews.gr/video/diplasiastikan-oi-kataggelies-endooikogeneiakis-vias-sto-proto-dekamino-tou-2024/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR2n3CH8px_jyRZ7eCe3bGXcGmKuIFWKcKyl4Ych9wv-yJD-d66Lxpae70E_aem_VGEx8O-N_L6p6jbzDQ-odQ
6 Στοιχεια από ΟΗΕ
https://dataunodc.un.org/dp-intentional-homicide-victims
7Στατιστικα στοιχεια Ελληνικης Ατυνομιας ετος 2022 και 2023
https://www.astynomia.gr/file/2023/11/20112023etisiaekthesiapologismouendooikogeneiakisvias2022.pdf
https://www.astynomia.gr/file/2024/07/%CE%94%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%A4%CE%97%CE%A3-1.pdf?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR0e1zVEqEwuPMcH0zpt2hw1Wa9076vnM6bKcZ0mpVDUWrGd_z88l83CEvg_aem_M2FU-0t2RDqmNCDubsCicg
8 Ψευδεις καταγγελιες (μερικες)
https://themakritis.gr/greece/xristina-florou-mastiga-pseudeis-kataggelies/
https://www.in.gr/2022/06/10/greece/fake-kataggelies-gia-kakopoiiseis-ti-lene-oi-astynomikoi-gia-fainomeno/
https://www.parapolitika.gr/ellada/article/1439932/endooikogeneiaki-via-oi-fake-kataggelies-kai-ta-kinitra-piso-apo-autes-ta-peristatika-pou-apodeihthikan-pseudi/
9 Ποσοστά αυτοκτονιών σύμφωνα με τον κοινωνικό φορέα ΚΛΙΜΑΚΑ
https://www.klimaka.org.gr/paratiritirio-aytoktonion-stoixeia-aytoktonion-maios-2024-klimaka-org/
10Σταττιστικα Στοιχεια από «Χαμογελο του Παιδιου» 2022 και 2023
https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2023/01/19/p1gn5moohu1uql4k41fjq1dc81tdt3b.pdf
https://drive.google.com/drive/folders/1Dsk2l2fb-weQAnL8TviEqHDv3DJaN0Y5
Φ.1
Μήπως θα έπρεπε πριν η Πολιτεία ασχοληθεί με τις «νέες μορφές βίας κατά των γυναικών», που φυσικά αποσκοπούν αποκλειστικά στην περαιτέρω υποβάθμιση του ήδη στερούμενου βασικών δικαιωμάτων του άντρα έναντι της γυναίκας, να ασχοληθεί με τις «παλαιές μορφές βίας κατά των ανδρών» που μαστίζουν την χώρα;
Πού είναι το φύλο μας σε αυτό το νομοσχέδιο, ένα φύλο που δέχεται τεράστια ψυχολογική, σωματική, αποξενωτική κακοποίηση σύμφωνα με όλες τις μελέτες;
Είναι νόμιμο και συνταγματικό να εξαιρείται συλλήβδην ο αντρικός πληθυσμός από ένα νομοσχέδιο που θα έπρεπε βάσει Συντάγματος να περιλαμβάνει τους πάντες ανεξαρτήτως φύλου;
Είναι τόσο δυνατές οι φεμινιστικές φωνές που καθιστούν εντελώς αόρατη την τεράστια βία κατά του άνδρα;
Δεν καταλαβαίνετε ότι με αυτά τα απροκάλυπτα σεξιστικά νομοσχέδια θα καταστραφεί εντελώς η ήδη ρημαγμένη κοινωνία – κι εσείς μαζί;
Και τέλος πάντων, ποιες είναι αυτές οι περίφημες «νέες μορφές βίας κατά των γυναικών» που δεν καλύπτονται καθ ολοκληρίαν από τους υπάρχοντες νόμους;
Μήπως σε αυτές θα συμπεριληφθούν όλως τυχαίως και οι υπόλοιπες παράλογες απαιτήσεις του φεμινισμού;
Θα θεωρείται βία ας πούμε το να περπατάς στο ίδιο πεζοδρόμιο με μια γυναίκα; Το να ανασαίνεις κοντά της;
Αποσύρετε πάραυτα το σεξιστικό νομοσχέδιο, και δώστε επιτέλους και λίγη αξία και αξιοπρέπεια στον έτερο θεμέλιο λίθο του κόσμου μας, τον άντρα!
Είναι εντυπωσιακό ότι εισάγονται μόνο μέτρα υπέρ των γυναικών. Φυσικά και είμαι υπέρ της στήριξης και της προστασίας των γυναικών ΑΛΛΑ όμως με μία προϋπόθεση, ότι θα υπάρχουν και αντίστοιχα νομοσχέδια για τη στήριξη και την προστασία των ανδρών. Κύριοι της Βουλής παραβιάζετε κατάφωρα το Σύνταγμα της Χώρας μας αλλά και την αρχή της αναλογικότητας και της διάκρισης που οφείλεται να επιδεικνύεται κατά την ψήφιση τέτοιων νομοσχεδίων. Ερωτώ ως Δημόσιος Λειτουργός, δια τίνα λόγο δεν εμπεριέχονται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο και αντίστοιχες νομοθετικές διατάξεις για τη διαφύλαξη και την προστασία του ανδρικού φύλου. Ποια Ατζέντα ακολουθείτε και ποια συμφέροντα εξυπηρετείτε; Με βάση ποιο γνώμονα προωθείτε τέτοιο αντισυνταγματικό νομοσχέδιο δίχως να υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη και για το ανδρικό φύλο; Γνωρίζετε ότι προβαίνετε σε ευθεία παραβίαση των Συνταγματικών Επιταγών της Χώρας μας; Ποιοι σας έδωσαν τέτοιου είδους εξουσία για να προωθείτε τέτοιου είδους αντισυνταγματικά νομοσχέδια; Δια τίνα λόγο δεν εισάγονται εντός του συγκεκριμένου νομοσχεδίου σαφείς και ρητές διατάξεις προστασίας του ανδρικού πληθυσμού; Τα ερωτήματα πολλά και όπως το βλέπω για ακόμη μια φορά θα απευθυνθούμε στο ΣΤΕ και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια.
Η συστηματική στοχοποίηση του αντρικού πληθυσμού από τον φεμινισμό συνεχίζεται με σταθερά βήματα, φτάνοντας σε ακραία σημεία. Χωρίς πια καμία προσποίηση ή δισταγμό, ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας παρουσιάζεται ως εγκληματικός, ενώ η ενδοοικογενειακή βία που υφίστανται οι άντρες από τις γυναίκες αγνοείται πλήρως. Η κοινωνία φαίνεται να αποδέχεται τον ρατσισμό κατά του αντρικού φύλου που προωθείται από τη φεμινιστική ατζέντα, χωρίς να υπάρχει καμία ουσιαστική αντίδραση απέναντι σε αυτόν τον προφανή σεξισμό.
Ενώ υπάρχουν πολυάριθμες δομές στήριξης για τις γυναίκες, πλήθος προγραμμάτων από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και γενικά ευνοϊκή αντιμετώπιση σε κάθε κοινωνικό επίπεδο, για τους άντρες δεν υφίσταται καμία αντίστοιχη μέριμνα. Έχουμε φτάσει σε σημείο όπου αμφισβητείται ακόμα και το τεκμήριο της αθωότητας για τους άντρες. Μια απλή, ψευδής καταγγελία από μια γυναίκα μπορεί να καταστρέψει έναν άντρα, προκαλώντας διασυρμό, απώλεια εργασίας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και φυλάκιση.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα που επιδιώκετε; Περισσότερη διάκριση κατά των ανδρών; Περαιτέρω γενίκευση του όρου «έμφυλη βία», ώστε να διευκολύνεται η στοχοποίησή τους; Ακόμη μεγαλύτερη ανισότητα και υποταγή του αντρικού φύλου;
Δεν αντιλαμβάνεται ο νομοθέτης την αδικία αυτή; Δεν γνωρίζει για τις εκατοντάδες ψευδείς καταγγελίες που γίνονται κάθε χρόνο κατά ανδρών; Δεν έχει πληροφορηθεί για τους άντρες που φυλακίστηκαν άδικα ή τους πατέρες που οδηγήθηκαν σε αυτοκτονία λόγω αποξένωσης;
Πότε επιτέλους η κοινωνία θα στρέψει την προσοχή της στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άντρες; Πότε θα σταματήσει η πολιτεία να στηρίζεται αποκλειστικά στη φεμινιστική ατζέντα για τη χάραξη πολιτικών;
Γιατί η συγκεκριμένη νομοθετική πράξη είναι ξεπερασμένη και διχαστική
Η πρόσφατη νομοθετική πρωτοβουλία που εστιάζει αποκλειστικά στη «βία κατά των γυναικών» δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα, τη δικαιοσύνη και τις προθέσεις της. Ενώ η πρόληψη και η καταπολέμηση της βίας είναι θεμελιώδεις στόχοι, η συγκεκριμένη προσέγγιση όχι μόνο αγνοεί σημαντικά στατιστικά δεδομένα, αλλά αποτυγχάνει να λάβει υπόψη την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας και τον αντίκτυπο στις σχέσεις των δύο φύλων.
1. Αγνόηση στατιστικών δεδομένων
Τα στοιχεία που έχουν καταγραφεί για το 2024 δείχνουν ότι:
Υπάρχουν 5.583 καταγγελίες ανδρών για ενδοοικογενειακή βία στους πρώτους 10 μήνες του έτους. Ο αριθμός αυτός είναι σημαντικός και δεν μπορεί να παραβλεφθεί.
Οι αθωωτικές αποφάσεις σε υποθέσεις ανδρών κατηγορούμενων για ενδοοικογενειακή βία δείχνουν ότι πολλές καταγγελίες μπορεί να είναι ψευδείς ή να στερούνται επαρκών αποδείξεων.
Παρά τα παραπάνω, η νομοθεσία εστιάζει αποκλειστικά στις γυναίκες ως θύματα, αγνοώντας τους άνδρες που βιώνουν σιωπηλά παρόμοιες καταστάσεις βίας. Αυτό δημιουργεί μια παραπλανητική εικόνα ότι η βία είναι πρόβλημα ενός φύλου, παραβλέποντας την πραγματικότητα.
2. Η σιωπηλή υπομονή των ανδρών
Οι άνδρες που πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας συχνά δεν καταγγέλλουν τα περιστατικά, καθώς:
Φοβούνται τον κοινωνικό στιγματισμό και την απόρριψη.
Αντιμετωπίζουν στερεότυπα που τους παρουσιάζουν ως «δυνατούς» και «απρόσβλητους.»
Δεν έχουν πρόσβαση σε κατάλληλες υποστηρικτικές δομές, όπως καταφύγια ή γραμμές βοήθειας.
Η απουσία νομοθεσίας που αναγνωρίζει τη βία κατά των ανδρών ενισχύει τη σιωπή αυτή, αφήνοντάς τους χωρίς στήριξη και επιτρέποντας την επιδείνωση του προβλήματος.
3. Η υποτιθέμενη προστασία και τα δικαιώματα των παιδιών
Η νομοθεσία επίσης αποτυγχάνει να προστατεύσει αποτελεσματικά τα παιδιά, τα οποία είναι συχνά τα πιο ευάλωτα θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Τα δικαιώματα των παιδιών παραβιάζονται συστηματικά:
Σε περιπτώσεις που χρησιμοποιούνται ως εργαλεία σε διαμάχες μεταξύ γονέων.
Όταν εκτίθενται σε περιβάλλοντα βίας, χωρίς κατάλληλη παρέμβαση από το κράτος.
Η μονομερής εστίαση στη «βία κατά των γυναικών» αφήνει ανεξερεύνητες τις επιπτώσεις της βίας στα παιδιά, κάτι που υπονομεύει το υποτιθέμενο προστατευτικό πλαίσιο.
4. Διχασμός και διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των φύλων
Η συγκεκριμένη νομοθετική πράξη φαίνεται να έχει ως αποτέλεσμα όχι την προστασία, αλλά τον διχασμό:
Ενισχύει την αντίληψη ότι τα δύο φύλα βρίσκονται σε αντιπαράθεση, αντί να ενθαρρύνει τη συνεργασία για την εξάλειψη της βίας.
Δημιουργεί την εντύπωση ότι οι άνδρες είναι αυτόματα θύτες και οι γυναίκες αυτόματα θύματα, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Αυτό το πλαίσιο συμβάλλει στη διεύρυνση του χάσματος στις σχέσεις των φύλων, υπονομεύοντας τη δυνατότητα μιας δίκαιης και ισότιμης κοινωνίας.
Συμπέρασμα
Η συγκεκριμένη νομοθετική πράξη είναι ξεπερασμένη και αναποτελεσματική, καθώς:
Δεν λαμβάνει υπόψη τα στατιστικά δεδομένα που δείχνουν ότι η βία δεν έχει φύλο.
Αγνοεί τη σιωπή των ανδρών θυμάτων και τις ανάγκες τους για στήριξη.
Αποτυγχάνει να προστατεύσει τα δικαιώματα των παιδιών.
Ενισχύει τον διχασμό μεταξύ των φύλων αντί να προάγει τη συνεργασία.
Για να αντιμετωπιστεί πραγματικά το πρόβλημα της ενδοοικογενειακής βίας, χρειάζεται μια συμπεριληπτική νομοθεσία που θα προστατεύει όλα τα θύματα, ανεξαρτήτως φύλου, και θα προωθεί την ισότητα και την κοινωνική συνοχή. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση δεν είναι μόνο άδικη, αλλά και επιζήμια για την κοινωνία στο σύνολό της.
Συνεχίζεται τον διαχωρισμό των δυο φύλλων …εναντίον των ανδρών δεν υπαρχει οι ψεύτικες καταγγελίες η γονεϊκή αποξένωση πράγματα τα οποία γνωρίζετε τι κάνετε με αυτά ;τα στατιστικά απο χαμόγελο του παιδιού δεν τα βλέπετε δεν τα ξέρετε ούτε για εκει να κάνετε κάτι ; Δεν διαφωνεί κανείς ότι υπαρχει το πρόβλημα αυτο αλλα πρέπει να καταλάβετε επιτέλους ότι δεν ειναι μονόπλευρο αλλα ότι αφορά και τα δυο φύλλα …
Ντρέπομαι για την μεροληπτική σας στάση για τέτοια θέματα. Αντιλαμβάνεστε ότι κάνετε εμφυλες διακρίσεις; Η βία δεν έχει φύλο ούτε ηλικία και είναι καταδικαστέα απο όπου και αν προέρχεται. Επιτέλους ξυπνήστε και πάρτε μέτρα για τη μάστιγα των ψευδών καταγγελιών.
Για τους άντρες που δέχονται τη μεγαλύτερη ψυχολογική αλλά και σωματική βία; Αυτοί δεν είναι άνθρωποι, ξέχασα… καταπάτηση του Συντάγματος και της ίσης μεταχείρισης όλων των ανθρώπων! Η κατάσταση πια έχει γίνει επικίνδυνη
ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΝΟΜΟΘΕΤΉΣΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΝΑ ΙΣΧΎΣΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ. ΝΑ ΜΗΝ ΕΞΑΙΡΕΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΛΆΧΙΣΤΟ. ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΏΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΟΤΙΔΉΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΡΑΤΣΙΣΜΌ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΌΝΟ, ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΌΜΟΡΦΑ. Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΊΣΕΙΣ!!!!
Η βία δεν έχει φύλο
Διακριση οχι μονο φυλων αλλα και προς τα παιδια .
Δεν βλέπω να γινονται οι ίδιες κινησεις προστασιας των παιδιων οταν το ιδιο το «Χαμογελο του παιδιου» στα στατιστικα δείχνει να κακοποιουνται 3 φορες περισσοτερο απο μητερες απο οτι απο πατεραδες.
Γιατι σε αυτο δεν υπαρχουν ΑΜΕΣΕΣ και το ιδιο σκληρες ενεργειες απο αντιστοιχα νομοσχεδια ?
Γιατι δεν λαμβανεται υπόψη οτι 78% αντρων αυτοκτονουν εξαιτιας ψυχολογικης βιας απο γυναικες και δεν υπαρχει ιδια αντιμετωπιση και αντιστοιχα νομοσχεδια ή δεν περιλαβανονται στα αρθρα του συγκεκριμένου νομοσχεδιου ?
Μηπως γινεται παραβαση ισοτητας ανθρωπων και πολιτων κατα παραβαση του Συνταγματος με το συγκεκριμένο νομοσχεδιο?
Όσοι άνθρωποι καταλήγουν ή καταφεύγουν στη βία και γενικά στο έγκλημα είναι οι ίδιοι/ίδιες θύματα του εσωτερικού κόσμου τους. Αν είναι δυνατόν στη χώρα που γέννησε και συνεχίζει να προάγει το Θέατρο και τον Άνθρωπο να αγνοούμε (επιδεικτικά) τον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων.
Κοινωνικά, απουσιάζει η πρόληψη και η εστίαση στους ετεροκανονικούς άνδρες (που πλέον βλέπουν να «χάνουν τον αγώνα» έναντι των μη-ετεροκανονικών, όχι μόνο στο σκέλος που αφορά τον ομόφυλο γάμο και απευθύνεται μόνο στους ομοφυλόφιλους, αλλά και σε όσους τάσσονται κατά των συμβατικών κοινωνικών ετικετών και μέσω ψυχοθεραπείας ή προσωπικής αυτοβελτίωσης τείνουν να απαλλάσσονται από αυτά τα απαρχαιωμένα νοητικά βαρίδια).
Ωστόσο, υπάρχουν και εκείνοι που «έχουν μείνει πίσω». Που δεν έχει ακόμα επέλθει συνειδητοποίηση ότι η κοινωνία μεταβάλλεται και πως χρήζουν προσαρμογής στη νέα πραγματικότητα (τάξη πραγμάτων).
Έτσι λοιπόν, αρκετοί ετεροκανονικοί άντρες βρίσκονται σε κρίση (συνειδητοποιημένη ή ΜΗ). Πολύ απλοϊκά, ο «κάγκουρας», ο «νταής» ο «παλιάς κοπής», το «αρσενικό», ο «100%» έπαψε να περνάει για μάγκας και πλέον θεωρείται παρείσακτος. Η παγίδα εδώ ΟΜΩΣ είναι ότι κανείς δεν πολύ-ασχολείται μαζί τους. Αντιθέτως, βρίσκονται στο περιθώριο της απο-πατριαρχικοποίησης της κοινωνίας όπερ σημαίνει ότι πλέον έχει γίνει κανονικό να αναφέρεται κανείς μόνο αρνητικά ΧΩΡΙΣ ίχνος ενσυναίσθησης.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ, απουσιάζουν πρωτοβουλίες για δράσεις συνειδητοποίησης, υγιούς ετεροκανονικής ενδυνάμωσης ΚΑΙ η δημιουργία SAFE SPACE για άντρες που αδυνατούν να διαχειριστούν τις ορμόνες, πάθη, συναισθήματά τους (στις υφιστάμενες συνθήκες, διότι σε περίπτωση πολέμου θα κάνουμε λόγο για ανδρεία να σκοτώνουν -μόνο οι άντρες- τον εχθρό).
Είναι απαράδεκτο να προωθούνται τέτοιοι νόμοι.
Ξεκάθαρα φτιαγμένοι με πιέσεις από φεμινιστικές οργανώσεις.
Η προσπάθεια του διαχωρισμού των φύλων στην αντιμετώπιση της βίας είναι από μόνο της, ΑΣΚΗΣΗ ΒΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΦΥΛΟ.
Απορώ πως όλες αυτές οι οργανώσεις εισακούγονται, αντί να διώκονται.
Η ΒΙΑ υπάρχει και είναι μεταξύ 2 ανθρώπων. Υπάρχει το ΘΥΜΑ και ο ΘΥΤΗΣ και μόνο αυτοί οι όροι θα πρέπει να υπάρχουν σε κάθε νομοσχέδιο για ΒΙΑ.
Βγάλατε τόσους νόμους για γυναικες, για λοατκι, για παιδιά, για ζωντανά, αλλά κανέναν για άντρες. Τόσες δομές για γυναικες, παιδιά, καμία για άντρες. Ακόμα και οι δομές για παιδιά δέχονται αγόρια έως 12 χρονών, μετά αντιμετωπίζονται ως κακοποιητες.
Όλα αυτά είναι καθοδηγουμενα από τις γυναίκες.
Έχουν μάθει σε πολλά προνόμια και βλέποντας να χάνουν κάποια, ξεκινούν πόλεμο. Δεν είναι τυχαίο που όταν ο νόμος άλλαξε και αναγνώρισε ισάξια τον πατέρα μετά από ένα χωρισμό, (συνεπιμέλεια), τότε άρχισαν οι περισσότερες γυναίκες να κατηγορούν τους άντρες για ΒΙΑ κατά των γυναικών και των παιδιών. Κατηγορίες που αποδεικνυονται τελικώς ψευδής, με μοναδικό σκοπό να μη χάσουν τα προνόμια, αποκλειστικής επιμέλειας, διατροφής, επιδομάτων και αποξένωσης των παιδιών από τον πατέρα τους.
ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ άμεσα αυτόν τον εμφύλιο πόλεμο.
Αυστηροποιηση τον νόμων περί ΒΙΑΣ κατά παντώς.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ.
ΑΚΡΩΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ως νομοσχέδιο (ΜΕΡΟΣ Α’ & Β’) ως εναρμόνιση με την ΟΔΗΓΙΑ 2024/1385 ήδη από το Αρθρο 1 που αποτελεί και Σκοπό του νομοσχεδίου παραβλέποντας κατά παράβαση και ΣΚΟΠΙΜΗ παράβλεψη του άρθρου 12 της ΟΔΗΓΙΑΣ που ρητά λέει περι ισότητας φύλων και θυμάτων και πιο συγκεκριμένα αναφέρει: «(12) Τα μέτρα στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας σχεδιάστηκαν ……….. Ωστόσο, άλλα πρόσωπα πέφτουν επίσης θύματα αυτών των μορφών βίας και θα πρέπει επομένως και αυτά να επωφελούνται από τα ίδια μέτρα που προβλέπονται για τα θύματα στην παρούσα οδηγία. Ως εκ τούτου, ο όρος «ΘΥΜΑ» θα πρέπει να ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ ΤΟΥΣ και, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στην παρούσα οδηγία, όλα τα θύματα θα πρέπει να επωφελούνται από τα δικαιώματα που σχετίζονται με την προστασία των θυμάτων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, την υποστήριξη των θυμάτων και τα προληπτικά μέτρα.»
Ξεκαθαρη μεροληπτικη αντιμετώπιση κατά παραβαση του Αρθρου 4 του Συνταγματος περι ισοτητας φυλων και πολιτών που και η ΟΔΗΓΙΑ προβλέπει αλλα ΟΧΙ όμως το συγκεκριμένο νομοσχεδιο.
ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ή ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΩΝ
Η βία δεν έχει φύλο και τα θύματα αξίζουν ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φύλου είτε αφορά άνδρες είτε γυναίκες είτε παιδιά
όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Αυτή είναι η αρχή της ισότητας, το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος. Το βασικό θεμέλιο για την ύπαρξη και λειτουργία ενός δημοκρατικού καθεστώτος.
Επιπλέον ποινικοποίηση των ψευδών καταγγελιών για βία,της ψεύτικης χρήσης του panic button και απασχολούν τις Αρχές χωρίς λόγο από πραγματικά περιστατικά κακοποίησης και ποινικοποίηση της γονεϊκής αποξένωσης.Εγκληματουν απέναντι σε γονεις αλλά πρωτίστως στα παιδιά τους.
Όχι άλλη εμφυλη ανισότητα και βία από όπου και αν προέρχεται και όπου και αν ασκείται.
Και επιτέλους Τέρμα η Πατριαρχία αλλά και ο ακραίος εμμονικος φεμινισμός.
Η βία δεν έχει φύλλο, οπότε αν πρέπει να ψηφιστεί νόμος θα πρέπει να ισχύει χωρίς διάκριση φύλλων. Επίσης δεν πρόκειται για νέες μορφές βίας, αλλά για συμπληρωματικές διευκρινίσεις. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει η συστηματική αυτή διάκριση των φύλλων από την κυβέρνηση, η οποία εκτός από ανήθικη είναι και αντισυνταγματική.
Με ολα αυτά τα μέτρα που περνάτε κατόπιν φεμινιστικών ίδιοτελών κραυγών εναντιον της οικογένειας αλλά και του ανδρικού φύλου, το οποίο όχι μόνο κατασυκοφαντείται αλλα καικαταποντιζεται, κάποια στιγμή θα ξυπνήσετε και δεν θα πιστεύετε τις συνέπειες.Υποχρέωσή σας ειναι να προστατεύετε ΟΛΟΥΣ τους πολίτες και οχι να εκδηλώνετε εξώφθαλμα την στήριξη σας με ολους τούς τρόπους ΜΟΝΟ στίς γυναίκες.Οσες εντολες και να παιρνετε να μην ξεχνάτε οτι η ευθύνη ειναι δική σας και οι πολιτες θα απαντήσουν ανάλογα.Ακόμα και την Διαβουλευση την στριμώξατε μεσα στις γιορτές.Γιατι άραγε?
ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΩΣΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΤΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ.ΕΠΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ 2 ΦΥΛΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΕΣ ΟΥΤΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΟΥΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ! ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΑΛΛΑ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΥΜΑΤΑ…
Ειναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ που αναφέρεστε ΜΟΝΟ στο γυναικείο φύλο λές και δεν υπάρχουν καταγγελίες απο ανδρες.Ειναι δυνατόν,τέτοια απροκάλυπτη διάκριση???? Ποιός σας δίνει τέτοια δύναμη ? Το Σύνταγμα? Γιατι αυτό μιλάει για ισότητα στά φύλα. 5.583 ανδρικες καταγγελιες ενδοοικογενειακής βίας ανακοινωσε για τους 10 μήνες του 2024 η ΕΛ.ΛΑΣ.Αληθινές καταγγελίες όχι ψευδείς..Γι αυτο εχουμε τόσες πολλλες αθωωτικές αποφάσεις ανδρών.
Πόσο καιρο ακόμα θα θα περνάτε μέτρα υπέρ των γυναικών και κατα των ανδρών? Πώς ανέχονται τετοιο υποβιβασμό και περιφρόνηση του φύλου τους οι κύριοι της Βουλής??
Ξαφνικα ολοι οι ανδρες μετατράπησαν σε τέρατα??
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ γιατι δεν μπορώ να δεχθώ οτι αυτο ειναι αφέλεια. Ειναι καθαρά σκόπιμο..
Με αργά αλλά σταθερά βήματα, η δαιμονοποίηση του αντρικού πληθυσμού από τον φεμινισμό προχωρεί όλο και πιο βαθιά. Χωρίς πλέον τον παραμικρό δισταγμό, χωρίς καν να κρατούνται έστω τα στοιχειώδη προσχήματα, στοχοποιείται διαρκώς ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας ως εγκληματίας, ενώ παράλληλα αγνοείται παντελώς η αντίστοιχη – και τεράστια – ενδοοικογενειακή βία που υφίσταται ο άντρας από την γυναίκα. Ολόκληρη η κοινωνία πάλλεται στον ρατσισμό εναντίον του ανδρικού φύλου που επιβάλλει η φεμινιστική ατζέντα, και δεν υπάρχει από πουθενά η παραμικρή αντίδραση γι αυτόν τον εξώφθαλμο σεξισμό.
Υπάρχουν τόσες και τόσες δομές αρωγής για την γυναίκα, τόσα προγράμματα υποστήριξης από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα γι αυτήν, τόση ευνοϊκή μεταχείριση σε κάθε κοινωνική έκφανση υπέρ της, τόσα υπερπρονόμια παντού, ενώ για τον άντρα απολύτως τίποτα. Έχουμε φτάσει στο σημείο να κοντεύουμε να καταργήσουμε εντελώς μέχρι και το τεκμήριο της αθωότητας για τον άντρα, μια και μια απλή ψευδής καταγγελία από μια γυναίκα που θέλει να αποξενώσει, να εκδικηθεί ή να εκμεταλλευτεί έναν άντρα αρκεί για να καταστραφεί αυτός από κάθε άποψη, να διασυρθεί, να εκδιωχθεί από την εργασία του, μέχρι και να μπει φυλακή.
Με το παρόν λοιπόν τι προσπαθείτε να πετύχετε παραπάνω ; Μα ακόμη μεγαλύτερη διάκριση εις βάρος του αντρικού φύλου. Ακόμη μεγαλύτερη γενίκευση του αδόκιμου όρου «έμφυλη βία», ώστε να καθίσταται ολοένα και πιο εύκολο για μια γυναίκα να καταστρέφει τον άντρα. Ακόμη περισσότερους αόριστους λόγους για να δαιμονοποιείται. Ακόμη περισσότερη υποταγή του αντρικού φύλου. Ακόμη περισσότερη ανισότητα.
Δεν τα βλέπει αυτά ο νομοθέτης;
Δεν ξέρει τις εκατοντάδες ψευδείς καταγγελίες που γίνονται κάθε χρόνο εις βάρος των ανδρών;
Δεν γνωρίζει το πόσοι άντρες έχουν καταλήξει αδίκως μέχρι και στην φυλακή, ή πόσοι αποξενωμένοι πατεράδες έχουν αυτοκτονήσει από απελπισία; Πότε επιτέλους θα ασχοληθεί η κοινωνία με τα ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ προβλήματα που αντιμετωπίζουν και οι άντρες, αντί να εξαντλεί τις δυνάμεις της σε όλο και περισσότερα προνόμια στην γυναίκα, σε όλο και μεγαλύτερη ισχύ στα χέρια της; Πότε θα πάψει η φεμινιστική ατζέντα να αποτελεί τον μοναδικό θεμέλιο λίθο της πολιτείας, τον μοναδικό οδηγό χάραξης πολιτικής;
Άλλο ένα φεμινιστικό νομοσχέδιο για την «βία κατά των γυναικών». Με πρόφαση αυτή την φορά το «νέες μορφές βίας».
-Ως πότε ο νομοθέτης θα κλείνει τα μάτια και στην αντίστοιχη και τουλάχιστον ισόποση σύμφωνα με όλες τις διεθνείς κρατικές μελέτες βία των γυναικών κατά των ανδρών;
-Πού βρίσκονται οι άνδρες – θύματα αυτής της βίας στην παρούσα διαβούλευση; Δεν αποτελεί εξώφθαλμο σεξισμό κατά του ανδρικού φύλου το να μην συμπεριλαμβάνεται στα θύματα της βίας;
-Ως πότε ο νομοθέτης θα κλείνει τα μάτια στους χιλιάδες άνδρες που καταστρέφονται κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά, μέχρι και κλείνονται αδίκως φυλακή, εξαιτίας ψευδών καταγγελιών από γυναίκες που θέλουν να τους εκμεταλλευτούν/εκδικηθούν;
-Ως πότε όλες αυτές οι γυναίκες θα έχουν το απίστευτο προνόμιο να καταγγέλουν ψευδώς όποιον θέλουν χωρίς καμία απολύτως συνέπεια; Γιατί δεν εφαρμόζονται αυτεπάγγελτα αυστηρές ποινές στην κάθε περίπτωση που αποδεικνύεται ψευδής; Ως πότε δεν θα τιμωρούνται;
-Πότε ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ η κοινωνία μας θα πάψει να αντιμετωπίζει τον άνδρα ως δεύτερης κατηγορίας πολίτη και θα σκύψει και πάνω και από τα δικά του προβλήματα; Πότε θα υπάρξει ισότητα και θα πάψει αυτή η κατάφωρη αδικία κατά των ανδρών που υπάρχει ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΈΤΩΣ τους τομείς; Πότε θα τελειώσει αυτός ο αδιανόητος ρατσισμός κατά του άνδρα;
Η βία δεν έχει φύλο ,δεν υπάρχει ούτε μια δομή για Άντρες σ αυτήν τη χώρα , αν και τα στατιστικά μιλούν διαφορετικά , παιδιά ηλικίας ανω των 12 χρόνων σε περίπτωση που είναι αγόρια δεν τα δέχονται σε μισανδρες δομές γυναικών , που θα πηγαίνουν όλα αυτά τα παιδιά κανένας δεν ενδιαφέρεται μόνο ότι έχει να κάνει δήθεν για τη βία εναντίον των γυναικών , έχοντας βιώσει ο ιδιος λεκτική αλλά και σωματική βία κατά επανάληψη έχοντα τρεις πραγματοσυνες ή δύο από κρατικό πραγματογνώμονα στη δικάσιμο που έγινε μετά από τρία και πλέον χρόνια , η βιοικοινωνικη γυναίκα κηρύχθηκε αθώα , έλεος με αυτό το διαχωρισμό ανάμεσα στα δύο φύλα που κάποιοι μανιωδώς προσπαθούν να μας επιβάλουν σε αυτή τι νέα τάξη πραγμάτων ,τι 80% των αυτοκτονιών στην Ελλάδα γίνεται από Άνδρες γιατί εκεί τους οδηγήσατε εσείς με τις μισανδρες αποφάσεις σας .
Γενικά μπορεί να φαίνονται καλά τα άρθρα, ωστόσο θα επισημάνω πολλές προτάσεις σχετικά με την (αν)ισότητα των φύλων.
Καταρχάς, συμφωνώ και με τους άλλους που σχολιάζουν γιατί έχω σχεδόν την ίδια άποψη με τους υπόλοιπους.
Στο άρθρο 3, του άρθρου 1 της οδηγίας 2024/1385 καλά έκανε η κυβέρνηση που στην παράγραφο 2 επισήμανε ότι οι διατάξεις που εμπίπτουν στο πεδίο της εφαρμογής της παραγράφου 1 τίθενται για την προστασία όλων των θυμάτων αδικημάτων βίας κατά των γυναικών και εξ οικείων βίας, ανεξαρτήτως φύλου.
Το ανεξαρτήτως φύλου είναι σωστή τοποθέτηση.
Στο άρθρο 5, του άρθρου 315 του ποινικού κώδικα σχετικά με τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γενετικών οργάνων συμφωνώ εν μέρει. Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχει ρητός νόμος (όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο) που να λέει το ίδιο άρθρο για τον ακρωτηριασμό των ανδρικών γενετικών οργάνων και να έχει και ανάλογη ποινή για αυτό. Ίσως να με καλμάρει ότι στην Βραζιλία μία γυναίκα ακρωτήριασε τα γενετικά όργανα του συζύγου της και πήγε 5 χρόνια κάθειρξης. Ελπίζω η ίδια (ή ίσως και αυστηρότερη) ποινή να επιβάλλεται σε όποιον ή όποια ακρωτηριάζει τα ανδρικά γενετικά όργανα.
Στο άρθρο 10, του άρθρου 14 της οδηγίας 2024/1385 μπορεί να συμφωνώ εν μέρει με την υποβολή καταγγελίας βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας (γυναίκες και άνδρες) αλλά λείπει και ένα άρθρο που θα πρέπει να περιλαμβάνει την διαδικασία υποβολής καταγγελίας βίας κατά των ανδρών με αποτέλεσμα να μετονομαστεί σε διαδικασία υποβολής καταγγελίας βίας γενικότερα ή έμφυλης βίας.
Διαβαζω και δεν πιστευω αυτα που διαβαζω…
Κυριοι το ξερετε πως ενας ανδρας δεχεται πολυ περισσοτερη ψυχολογικη βια?
Και οχι μονο αυτο,δεν μπορει πλεον να υπερασπιστει τον εαυτο του,αλλα ουτε υπαρχει εστω μια δομη για να φιλοξενηθει? .
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οι βιαιοι και οι βιαιες να πανε στη φυλακη,αλλα βουηξε ο τοπος πως οι περισσοτερες καταγγλειες ειναι ψευδεις.
Στο τελος κυριοι δεν θα υπαρχει Ελληνικη οικογενεια,εκτος κι αν ειναι εντολη ανωθεν και το προωθειτε.
Προσωπικο παραδειγμα δεχτηκα ψυχολογικη βια και απειλη κατα της ζωης μου,το κατηγγειλα,κι ακομα περιμενω..
Μπραβο Ελλαδα. !!
Νέες μορφές; Τι εννοείτε νέες μορφές; Ηδη στον ΑΚ και στον ΠΚ προβλέπονται ποινές για κάθε είδους έγκλημα. Και γιατί αυτά τα εγκλήματα να αφορούν αποκλειστικά και μόνο γυναίκες; Δηλαδή μαε λέτε ότι άνδρες θύματα τέτοιων εγκλημάτων δεν υφίστανται; Ως γυναίκα νιώθω τρομερό υποβιβασμό και προσβολή από όσα γράφονται παραπάνω
Για ακόμα μια φορά η φεμινιστική παράνοια ενσωματώνεται στο νομικό μας πλαίσιο.
Τι σημαίνει κυρίες και κύριοι νέες μορφές βίας; Ήδη η καθεμία μπορεί να καταγγείλει τον οποιοδήποτε για οτιδήποτε και αρκεί ο λόγος της για να μπει φυλακή. Έχετε συνειδητοποιήσει πως το τεκμήριο της αθωότητας έχει ήδη καταργηθεί στη πράξη; άντρες ήδη φυλακίζονται, αυτοκτονούν καταστρέφονται ποικιλοτρόπως.
Τώρα τι κάνετε; Πολλαπλασιάζετε τους λόγους που μπορεί κάποια να καταγγείλει ψευδώς κάποιον; Λίγη ενσυναίσθηση έχετε; Έχετε υπόψιν σας πόσοι άντρες έχουν καταστραφεί από τέτοιες καταγγελίες;
Και δύο ακόμη ερωτήματα.
Γιατί δεν υπάρχει αυταπαγγελτη δίωξη γυναικών που καταγγέλλουν ψευδώς βιασμό, βία και σεξουαλική παρενόχληση με ποινή όμοια της πράξης που καταγγέλλουν;
Γιατί αγνοείται συνεχώς τη βία που ασκείται σε άντρες και είναι ισόποση σύμφωνα με πάνω από 300 έρευνες;
Bravo