Μεταφορτώστε τον ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΞΙΟΠΛΟΪΑΣ -ΕΣΚΑ 66- ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ
Μεταφορτώστε την ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΡΥΘΜΙΣΗΣ
Μεταφορτώστε τον ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΞΙΟΠΛΟΪΑΣ -ΕΣΚΑ 66- ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ
Μεταφορτώστε την ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΡΥΘΜΙΣΗΣ
|
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License![]() Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Προσάρτημα 1 Απαιτήσεις Βασικών Γνώσεων Πίνακας Γνωστικών Αντικειμένων 13 – παρ. 13.4 Επικοινωνία / Ναυτιλία (Σύστημα 23/34)
Απαιτείται διόρθωση του χρησιμοποιούμενου όρου «Σύστημα επικοινωνίας δεδομένων και αναφοράς» σε «Ζεύξη δεδομένων», ως απόδοση στην ελληνική του αγγλικού όρου «link» στην φράση «(Data link / two-way Data link)»
Προσάρτημα 1 Απαιτήσεις Βασικών Γνώσεων Πίνακες Γνωστικών Αντικειμένων 10 και 11
Οι Πίνακες Γνωστικών Αντικειμένων 10 και 11 απαιτείται να διαχωρισθούν διότι εκ παραδρομής απεικονίζονται ως ενιαίος Πίνακας, με επανάληψη των δύο πρώτων γραμμών του Πίνακα 10 σε έκαστη σελίδα και για τον Πίνακα 11.
Γενικό – Όλο το κείμενο
Απαιτείται διόρθωση του χρησιμοποιούμενου όρου «αδρανειακό σύστημα ναυτιλίας» σε «σύστημα αδρανειακής ναυτιλίας», σύμφωνα με την αρχή λειτουργίας – ναυτιλίας του εν λόγω συστήματος.
Γενικό – Όλο το κείμενο
Απαιτείται αποκατάσταση του παροράματος «εν πτήση» σε «εν πτήσει», σύμφωνα με την κλίση του εν λόγω ουσιαστικού (δοτική πτώση).
Με την έκδοση των ΕΣΚΑ 66 και 147:
α. Αναμένεται η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ποιότητας των υπηρεσιών της εγχώριας αμυντικής αεροναυτικής βιομηχανίας, διότι θεσπίζεται το κανονιστικό – ρυθμιστικό πλαίσιο που απαιτείται βάσει του ν.4609/2019 και του π.δ.85/2020, με την ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία των αντίστοιχων Ευρωπαϊκών Στρατιωτικών Απαιτήσεων Αξιοπλοΐας (European Military Airworthiness Requirements – EMAR), οι οποίες έχουν γίνει αποδεκτές και εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (European Defence Agency – EDA) και είναι διεθνώς αναγνωρίσιμες από κράτη και οικονομικούς φορείς εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
β. Παρέχεται η δυνατότητα αδειοδότησης προσωπικού συντήρησης αεροσκαφών στην ημεδαπή και απόκτησης εγκρίσεων οργανισμών εκπαίδευσης συντήρησης σε οικονομικούς φορείς της χώρας βάσει των EMAR 66 και 147 αντίστοιχα, οπότε αυτό το αδειοδοτημένο προσωπικό και αυτοί οι εγκεκριμένοι οργανισμοί θα αποκτήσουν τα απορρέοντα προνόμια, αμφότερα επ’ ωφελεία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, καθώς και των Ενόπλων Δυνάμεων και οικονομικών φορέων της αλλοδαπής.
γ. Τυποποιείται ότι το προσωπικό συντήρησης όλων των υποσυστημάτων (ήτοι μηΕΑ, σταθμός ελέγχου, σταθμός ζεύξης δεδομένων κ.ά.) των ΣμηΕΑ πιστοποιημένης κατηγορίας εκμετάλλευσης πρέπει να είναι κάτοχος κατάλληλης Στρατιωτικής Άδειας Συντήρησης Αεροσκάφους (ΣΑΣΑ), ώστε η συντήρηση αυτών των ΣμηΕΑ να συμμορφώνεται με τις EMAR 145, M και CAMO, έως την έκδοση των αντίστοιχων ΕΣΚΑ 145, Σ και ΟΔΑΣ από την ΕΣΑΑ.
Πέραν των ανωτέρω, εκτιμούμε ότι για την απρόσκοπτη εφαρμογή των ΕΣΚΑ 66 και 147, όπως και όλων των ΕΣΚΑ που θα εκδοθούν από την ΕΣΑΑ, απαιτείται η έκδοση των Αποδεκτών Μέσων Συμμόρφωσης και του Υλικού Καθοδήγησης (ΑΜΣ & ΥΚ) από την ΕΣΑΑ, ταυτόχρονα με τη δημοσίευση του ΕΣΚΑ στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Θα είναι δε ιδιαιτέρως επωφελές εάν η ΕΣΑΑ εκδώσει τα ΑΜΣ και ΥΚ εξ αρχής στην Αγγλική (Acceptable Means of Compliance and Guidance Material – AMC & GM), για τη διευκόλυνση της δραστηριότητας και συνεργασίας των Ελληνικών εταιρειών στο διεθνές πεδίο του αεροναυτικού τομέα.
1. Εισαγωγή
Η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΜΥΑ) αποτελεί θεμελιώδη εκπαιδευτικό πυλώνα της Πολεμικής Αεροπορίας, με αποστολή την παροχή υψηλού επιπέδου γνώσεων και δεξιοτήτων στους μελλοντικούς υπαξιωματικούς. Το ρυθμιστικό πλαίσιο (ΕΣΚΑ-147 και ΕΣΚΑ-66) εισάγει μοντέλα εκπαίδευσης βασισμένα σε modules επαγγελματικής κατάρτισης, τα οποία, αν και χρήσιμα για τη συνεχιζόμενη επιμόρφωση, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τον ακαδημαϊκό και τριτοβάθμιο χαρακτήρα σπουδών της ΣΜΥΑ.
Στόχος της παρούσας εισήγησης είναι να τεκμηριώσει την ανάγκη διατήρησης και ενίσχυσης του υψηλού ακαδημαϊκού επιπέδου της ΣΜΥΑ, το οποίο υπερκαλύπτει τις απαιτήσεις των κανονιστικών πλαισίων ΕΣΚΑ-66 και ΕΣΚΑ-147.
2. Ανάλυση
2.1. Διαφορά εκπαίδευσης – Ακαδημαϊκή έναντι Επαγγελματικής
• ΕΣΚΑ-66: Επικεντρώνεται σε επαγγελματικά modules κατάρτισης, περιορισμένου εύρους και χρονικής διάρκειας, τα οποία στοχεύουν στην πρακτική εξοικείωση με συγκεκριμένες δεξιότητες.
• ΣΜΥΑ: Παρέχει ολοκληρωμένο ακαδημαϊκό πρόγραμμα σπουδών (βάσει Οδηγού Σπουδών 2025–2026), με μαθήματα θεωρητικά και εφαρμοσμένα, εργαστηριακή εξάσκηση και ανώτερα μαθηματικά/τεχνολογικά πεδία, οικοδομώντας στέρεο επιστημονικό υπόβαθρο.
Η ΣΜΥΑ επομένως υπερβαίνει κατά πολύ τις απαιτήσεις απλής κατάρτισης, διαμορφώνοντας στελέχη με ικανότητα ανάλυσης, κρίσης και προσαρμογής.
2.2. Επιχειρησιακή Αξία Στελεχών ΣΜΥΑ
• Οι υπαξιωματικοί της ΠΑ καλούνται να υπηρετήσουν σε σύνθετα και δυναμικά επιχειρησιακά περιβάλλοντα, που περιλαμβάνουν τη συντήρηση και αξιοπιστία αεροσκαφών, τα συστήματα αεράμυνας, την κυβερνοάμυνα και την ολοκληρωμένη υποστήριξη επιχειρήσεων. Οι απαιτήσεις αυτών των πεδίων υπερβαίνουν τις απλές τεχνικές δεξιότητες και προϋποθέτουν ολιστική επιστημονική κατανόηση.
• Η κατάρτιση που προβλέπει το ΕΣΚΑ-66, αν και προσφέρει εξειδικευμένες τεχνικές γνώσεις, περιορίζεται σε εφαρμοστικό επίπεδο και δεν καλλιεργεί την κρίσιμη ικανότητα στρατηγικής ανάλυσης, σύνθεσης και λήψης αποφάσεων υπό συνθήκες πίεσης.
• Η ακαδημαϊκή εκπαίδευση της ΣΜΥΑ παρέχει στους αποφοίτους την απαιτούμενη θεωρητική βάση και μεθοδολογία, ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται σε νέες τεχνολογίες και απειλές, να κατανοούν σε βάθος τη λειτουργία συστημάτων και να επιδεικνύουν επιχειρησιακή ανθεκτικότητα και αυτονομία δράσης.
• Η ποιότητα του επιπέδου γνώσεων των αποφοίτων τεκμηριώνεται καθημερινά από τη συμβολή τους στη διασφάλιση της ασφάλειας πτήσεων και εδάφους, όπου απαιτείται όχι μόνο τεχνική επάρκεια αλλά και κριτική σκέψη, υπευθυνότητα και ακαδημαϊκή συγκρότηση.
2.3. Διεθνή Πρότυπα και Συγκριτικά Στοιχεία
• Σε χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ (π.χ. ΗΠΑ, Ην. Βασίλειο, Γερμανία), οι σχολές υπαξιωματικών διαθέτουν πανεπιστημιακό/ακαδημαϊκό χαρακτήρα, ώστε να παράγουν στελέχη υψηλών προδιαγραφών.
• Η υποβάθμιση της ΣΜΥΑ σε απλή επαγγελματική κατάρτιση θα δημιουργούσε κενό αξιοπιστίας και θα απομάκρυνε την ΠΑ από τα διεθνή πρότυπα εκπαίδευσης.
2.4. Θεσμική Αναγνώριση και Εξέλιξη Στελεχών
• Η ΣΜΥΑ παρέχει τίτλο σπουδών με ακαδημαϊκή ισοδυναμία, γεγονός που θωρακίζει θεσμικά τους αποφοίτους και επιτρέπει μελλοντικές σπουδές (π.χ. ανώτατες σχολές, μεταπτυχιακά).
• Το ΕΣΚΑ-66 οδηγεί μόνο σε επαγγελματικά πιστοποιητικά χωρίς ακαδημαϊκή αναγνώριση, περιορίζοντας τις δυνατότητες εξέλιξης των στελεχών και δημιουργώντας άνιση μεταχείριση.
2.5. Μακροχρόνια Επιχειρησιακή Βιωσιμότητα
• Η εκπαίδευση ΣΜΥΑ επενδύει σε στελέχη που μπορούν να εξελίσσονται, να καταλαμβάνουν επιτελικές θέσεις και να λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές γνώσης.
• Η κατάρτιση ΕΣΚΑ-66 έχει βραχυπρόθεσμο ορίζοντα και οδηγεί σε στελέχη που χρειάζονται συνεχή εκπαίδευση, με αυξημένο λειτουργικό κόστος και μειωμένη ευελιξία.
3. Συμπεράσματα
• Η ΣΜΥΑ παρέχει εκπαίδευση ποιοτικά ανώτερη από αυτήν που απαιτείται από τα κανονιστικά πλαίσια ΕΣΚΑ-66 και ΕΣΚΑ-147.
• Η διατήρηση του υψηλού ακαδημαϊκού χαρακτήρα είναι αναγκαία για την ποιότητα των στελεχών, την επιχειρησιακή ετοιμότητα και τη διεθνή σύγκλιση της ΠΑ.
• Η υποβάθμιση σε επαγγελματική κατάρτιση θα οδηγούσε σε απώλεια θεσμικού κύρους, μειωμένη αναγνώριση και κίνδυνο δημιουργίας προσωπικού χαμηλότερων δυνατοτήτων.
4. Προτάσεις
1. Θεσμική κατοχύρωση του ακαδημαϊκού χαρακτήρα της ΣΜΥΑ ως σχολής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και αναγνώριση της υπερκάλυψης των ελαχίστων απαιτήσεων γνώσεων ΕΣΚΑ-66 για λήψη σχετικής ΣΑΣΑ.
2. Ενσωμάτωση των απαιτήσεων ΕΣΚΑ-66 στο υφιστάμενο πρόγραμμα της ΣΜΥΑ, ως επιμέρους πιστοποιητικά, χωρίς αλλοίωση του βασικού ακαδημαϊκού κορμού.
3. Συνεχής παρακολούθηση της επικαιροποίησης του Οδηγού Σπουδών της ΣΜΥΑ ώστε να συνάδει με τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις επιχειρησιακές ανάγκες.
Σε συνέχεια της αιτιολογικής έκθεσης για τον ΕΣΚΑ-66, κατατίθενται οι εξής παρατηρήσεις:
Σχετικά με τη Σύμβαση του Σικάγο (1944)
Η Σύμβαση και τα Παραρτήματά της αφορούν αποκλειστικά την πολιτική αεροπορία και όχι τα στρατιωτικά αεροσκάφη (Άρθρο 3). Συνεπώς, η μη πλήρης συμμόρφωση με τα πρότυπα ICAO δεν συνιστά παράβαση, αλλά φυσικό αποτέλεσμα του διαφορετικού θεσμικού πλαισίου που διέπει τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Το Π.Δ. 85/2020, σε συνδυασμό με τους εσωτερικούς κανονισμούς κάθε Κλάδου, παρέχει πλήρη επάρκεια για την αδειοδότηση, διασφαλίζοντας την ασφάλεια πτήσεων και την επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Συνεπώς, το «πρόβλημα» που αναφέρεται στην παρ. Α.1. δεν υφίσταται.
Σχετικά με τις διεθνείς πρακτικές (παρ. Α.6.)
Οι στρατιωτικές Αρχές Αξιοπλοΐας στις χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ δεν εφαρμόζουν ενιαία πρότυπα. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν ως βάση το EMAR-66 του EDA, το οποίο προσαρμόζουν στις ιδιαίτερες επιχειρησιακές τους ανάγκες.
Δεν υφίσταται «υποχρεωτικό μοντέλο», αλλά θεσμοθετημένη ευελιξία και διαφοροποίηση.
Σχετικά με τους στόχους της ρύθμισης (παρ. Α.8.)
Η αναφορά σε «αναβάθμιση του επιπέδου εκπαίδευσης» μέσω προτύπων όπως το EASA Part-66 ή το EMAR-66 δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τα εν λόγω πρότυπα αντιστοιχούν σε επίπεδο επαγγελματικής κατάρτισης χαμηλότερο από το επίπεδο εκπαίδευσης των αποφοίτων ΑΣΣΥ.
Οι ΑΣΣΥ παρέχουν τριτοβάθμια εκπαίδευση, με εισαγωγή μέσω πανελλαδικών εξετάσεων και πολυετή φοίτηση, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί εξειδίκευση και εξουσιοδότηση ανά τύπο αεροσκάφους. Το ισχύον ελληνικό πλαίσιο όχι μόνο καλύπτει αλλά και υπερκαλύπτει τα αντίστοιχα διεθνή πολιτικά πρότυπα, εξασφαλίζοντας υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας και αξιοπλοΐας.
Το προτεινόμενο κανονιστικό πλαίσιο οφείλει να αναγνωρίζει και να κατοχυρώνει εξαρχής το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης που παρέχουν οι ΑΣΣΥ, ώστε να αποφευχθεί εξίσωση προς τα κάτω και να αποτραπεί μελλοντικό κόστος για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τη χώρα.
Καταληκτικά:
Το ισχύον εκπαιδευτικό και αδειοδοτικό πλαίσιο του τεχνικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων είναι απολύτως επαρκές, επιστημονικά ανώτερο από τα διεθνή πολιτικά πρότυπα και πλήρως προσαρμοσμένο στις επιχειρησιακές απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, τυχόν αναφορές σε «προβλήματα» ή «υποχρεωτική εφαρμογή» ξένων προτύπων θα πρέπει να απαλειφθούν από την αιτιολογική έκθεση.
Τέλος να καθορίζεται η αναγνώριση των ΑΣΣΥ (ξεχωριστά ανά Σχολή), όσον αφορά το Πρόγραμμα Σπουδών των ειδικοτήτων Αφων
Με εκτίμηση,
Σγος (ΤΜΑ) ε.α. Αραμπατζής Πασχάλης
Απόφοιτος ΣΤΥΑ
Απόφοιτος Σχολής ΚΟΕ/Τμ. Πολιτικών Επιστημών
(εάν μπορεί παρακαλώ ο διαχειριστής να συμπληρώσει με το παρακάτω το προηγούμενο σχόλιο μου)
Σε συνέχεια του σχολίου μου θα ήθελα να επισημάνω ότι στο πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα 72/2025 – ΦΕΚ 147/Α/11-8-2025 με τίτλο Οργανισμός πολιτικού προσωπικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Ότι σε όλες τις θέσεις όπου απαιτείται Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης υπάρχει μαζί και το <>. Είναι αδικαιολόγητος και θα επιφέρει λειτουργικά προβλήματα ο αποκλεισμός των ΤΕ Μηχανικών.
Είμαι απόφοιτος ΤΕΙ και έχω παρατήρηση επί της παραγράφου 3.Για την κατηγορία C: του άρθρου 66.Α.30 με τίτλο Απαιτήσεις Βασικής Πείρας :
Στο προτεινόμενο κείμενο αναφέρεται:
«(iii) Προκειμένου για απόκτησή της μέσω της ακαδημαϊκής οδού:
ο αιτών κατέχει ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών σε συναφή τεχνικό κλάδο από Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΕΙ) της ημεδαπής ή ισότιμο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών της αλλοδαπής, αναγνωρισμένο από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (ΔΟΑΤΑΠ), ή από Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΣΕΙ), ο οποίος (τίτλος σπουδών) είναι αποδεκτός από την Αρχή και …».
Με παλαιότερη νομοθεσία, άλλαξαν τα ΤΕΙ και έγινα Πανεπιστήμια. Στην ΠΑ υπάρχει μεγάλος αριθμός αποφοίτων ΤΕΙ με σημαντική εμπειρία/γνώση, σε σημαντικές/σχετικές θέσεις για την περίπτωση αυτή, όλοι αυτοί αποκλείονται με την συγκεκριμένη παράγραφο !!! Υπάρχουν απόφοιτοι ΤΕΙ σε Εργοστάσια και Πτέρυγες Μάχης. Αρκετοί από εμάς παρακολουθούν τις σχετικές Διημερίδες της ΕΣΑΑ.
Πρέπει να γίνει διόρθωση στην σχετική πρόταση και να γίνει ως εξής :
… Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΕΙ) ή Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ) της ημεδαπής ή ισότιμο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών της αλλοδαπής …
«Το παρόν σύστημα συντήρησης μέσων και αεροναυτικών προϊόντων της Πολεμικής Αεροπορίας ακολουθεί τα πρότυπα της Αμερικάνικης ΠΑ. Διακρίνεται για την ποιότητα, την ασφάλεια και την ευελιξία στις επιχειρήσεις. Μέσω αυτού του συστήματος η ΠΑ καταφέρνει να έχει σχεδόν μηδενικούς δείκτες ατυχημάτων, εξειδικευμένο προσωπικό (το οποίο ασχολήθηκε μέχρι και με την αναβάθμιση των F-16 σε Viper) και, το κυριότερο, ΔΕΝ κοστίζει στον Έλληνα φορολογούμενο. Μέσω της φοίτησης των Τεχνικών στις Σχολές ΑΣΣΥ επιτυγχάνεται αυτό το επίπεδο.
Η αλλαγή αυτού του συστήματος με ένα σύστημα (ΕΣΚΑ) το οποίο θα βασίζεται σε πρακτικές της πολιτικής αεροπορίας (η οποία λειτουργεί με βάση το κέρδος και ΟΧΙ την Άμυνα της χώρας) και σε προσωπικό αντίστοιχο με αποφοίτους Λυκείου (και όχι καταρτισμένους Στρατιωτικούς από Σχολές ΑΣΣΥ) είναι επικίνδυνο και έχει πολλές αρνητικές προεκτάσεις στο ίδιο το Στράτευμα, την Ασφάλεια Πτήσεων και την Άμυνα της Χώρας.
Η απόσυρσή του είναι μονόδρομος.»
1. Στην αιτιολογική έκθεση για τον ΕΣΚΑ-66 θα ήθελα να επισημάνω ότι η Σύμβαση του Σικάγο (1944) και τα Παραρτήματά της αφορούν αποκλειστικά την πολιτική αεροπορία και όχι τα στρατιωτικά αεροσκάφη.
Το ίδιο το Άρθρο 3 της Σύμβασης ορίζει ρητά ότι η εφαρμογή της εξαιρεί τα στρατιωτικά αεροπλάνα και ότι τα κράτη έχουν την πλήρη ευθύνη για την οργάνωση, τους κανονισμούς και τον έλεγχο της στρατιωτικής αεροπορίας τους.
Συνεπώς, η μη πλήρης συμμόρφωση των διαδικασιών αδειοδότησης με τα πρότυπα της ICAO δεν συνιστά «παράβαση» ή πρόβλημα, αλλά φυσικό αποτέλεσμα του διαφορετικού θεσμικού πλαισίου που διέπει τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι η διαχείριση στρατιωτικού προσωπικού και στρατιωτικού υλικού είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας.
Η χώρα μας, όπως και όλα τα κράτη-μέλη του ICAO, δεν έχει νομική υποχρέωση να εφαρμόσει αυτούσια τα πολιτικά πρότυπα στη στρατιωτική της αεροπορία.
Αντίθετα, τα κράτη έχουν την ευχέρεια να θεσπίζουν δικό τους πλαίσιο (όπως μέσω π.χ. του Π.Δ. 85/2020) προσαρμοσμένο στις ένοπλες δυνάμεις τους.
Σήμερα, στην πράξη, τα Γενικά Επιτελεία έχουν εκδώσει εξειδικευμένους κανονισμούς και τεχνικές οδηγίες, οι οποίες συμπληρώνουν τις γενικές διατάξεις, ώστε να διασφαλίζεται πλήρως η ασφάλεια πτήσεων και η επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Άρα, το νομικό πλαίσιο είναι συμβατό με τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και δεν δημιουργεί κενό ασφάλειας.
Συνεπώς το «πρόβλημα» που αναφέρεται στην παράγραφο Α.1. στον πίνακα της αιτιολογικής έκθεσης για τον ΕΣΚΑ-66 δεν υφίσταται, διότι τα στρατιωτικά αεροσκάφη εξαιρούνται από τη Σύμβαση του Σικάγο και διέπονται από εθνικό – στρατιωτικό κανονιστικό πλαίσιο, το οποίο καλύπτει πλήρως τις ανάγκες ασφάλειας και επιχειρησιακής ετοιμότητας. Το δε Π.Δ. 85/2020, σε συνδυασμό με τους εσωτερικούς κανονισμούς κάθε Κλάδου, παρέχει επαρκή βάση για την αδειοδότηση και δεν απαιτείται πλήρης αντιγραφή των πολιτικών προτύπων.
2. Η αναφορά στην παράγραφο Α.6. στον πίνακα της αιτιολογικής έκθεσης, που αφορά στις συναφείς πρακτικές σε άλλες χώρες της ΕΕ & του ΟΟΣΑ είναι παραπλανητική καθώς θα έπρεπε να επισημανθεί ότι οι στρατιωτικές Αρχές Αξιοπλοΐας δεν εφαρμόζουν ενιαία πρότυπα, αλλά χρησιμοποιούν ως βάση το EMAR-66 του EDA και προσαρμόζουν το κανονιστικό τους πλαίσιο στις δικές τους επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Αυτό επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει «υποχρεωτικό μοντέλο», αλλά ευελιξία και διαφοροποίηση.
3. Όσον αφορά στους στόχους της αιτιολογούμενης ρύθμισης (παράγραφος Α.8. του πίνακα), η αναφορά σε «αναβάθμιση του επιπέδου εκπαίδευσης» μέσω εφαρμογής προτύπων όπως το EASA Part-66 ή το EMAR-66 δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Τα εν λόγω πρότυπα αφορούν γνώσεις επαγγελματικής κατάρτισης προ-λυκειακού επιπέδου και δεν παρέχουν το ίδιο βάθος επιστημονικής γνώσης ούτε το ίδιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο.
Αντιθέτως, το τεχνικό στρατιωτικό προσωπικό στην Ελλάδα εκπαιδεύεται σε σαφώς ανώτερο επίπεδο, ακολουθώντας πολυετή φοίτηση σε στρατιωτικές σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΣΣΥ), με εισαγωγή μέσω πανελλαδικών εξετάσεων. Στη συνέχεια αποκτά εξειδίκευση και εξουσιοδοτήσεις ανά τύπο αεροσκάφους, λειτουργώντας υπό αυστηρό πλαίσιο αδειοδότησης προσαρμοσμένο στις στρατιωτικές επιχειρησιακές ανάγκες.
Συνεπώς, το ισχύον ελληνικό σύστημα όχι μόνο ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις ασφάλειας και αξιοπλοΐας, αλλά και υπερκαλύπτει τα αντίστοιχα διεθνή πολιτικά πρότυπα.
Το ισχύον εκπαιδευτικό και αδειοδοτικό πλαίσιο του τεχνικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, με εισαγωγή μέσω πανελλαδικών εξετάσεων και πολυετή φοίτηση σε στρατιωτικές σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΣΣΥ), παρέχει σαφώς ανώτερο επίπεδο επιστημονικής και τεχνικής κατάρτισης σε σχέση με τα διεθνή πολιτικά πρότυπα (EASA Part-66/EMAR-66), τα οποία αντιστοιχούν σε επαγγελματική εκπαίδευση χαμηλότερου επιπέδου. Κατά συνέπεια, το προτεινόμενο κανονιστικό πλαίσιο θα έπρεπε να προβλέπει την αναγνώριση και την κατοχύρωση εξαρχής του υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης που παρέχουν οι ΑΣΣΥ, ώστε να διασφαλίζεται πραγματική αναβάθμιση της συντήρησης αεροναυτικών προϊόντων, χωρίς οριζόντιες υποβαθμίσεις που θα οδηγούσαν σε εξίσωση προς τα κάτω.
Η μη αξιοποίηση του ήδη υψηλού εκπαιδευτικού υπόβαθρου των ΑΣΣΥ και η υιοθέτηση χαμηλότερων προτύπων θα επιφέρει, σε βάθος χρόνου, σημαντικό κόστος για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τη χώρα, στη συντήρηση αεροναυτικών προϊόντων ή σε ανδριάντες στις πλατείες …
Σε συνέχεια του προηγούμενου σχολίου και όσον αφορά στην αιτιολογική έκθεση, θα ήθελα να επισημάνω ότι:
η Σύμβαση του Σικάγο (1944) και τα Παραρτήματά της αφορούν αποκλειστικά την πολιτική αεροπορία και όχι τα στρατιωτικά αεροσκάφη.
Το ίδιο το Άρθρο 3 της Σύμβασης ορίζει ρητά ότι η εφαρμογή της εξαιρεί τα στρατιωτικά αεροπλάνα και ότι τα κράτη έχουν την πλήρη ευθύνη για την οργάνωση, τους κανονισμούς και τον έλεγχο της στρατιωτικής αεροπορίας τους.
Συνεπώς, η μη πλήρης συμμόρφωση των διαδικασιών αδειοδότησης με τα πρότυπα της ICAO δεν συνιστά «παράβαση» ή πρόβλημα, αλλά φυσικό αποτέλεσμα του διαφορετικού θεσμικού πλαισίου που διέπει τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι η διαχείριση στρατιωτικού προσωπικού και στρατιωτικού υλικού είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας.
Η χώρα μας, όπως και όλα τα κράτη-μέλη του ICAO, δεν έχει νομική υποχρέωση να εφαρμόσει αυτούσια τα πολιτικά πρότυπα στη στρατιωτική της αεροπορία.
Αντίθετα, τα κράτη έχουν την ευχέρεια να θεσπίζουν δικό τους πλαίσιο (όπως μέσω π.χ. του Π.Δ. 85/2020) προσαρμοσμένο στις ένοπλες δυνάμεις τους.
Σήμερα, στην πράξη, τα Γενικά Επιτελεία έχουν εκδώσει εξειδικευμένους κανονισμούς και τεχνικές οδηγίες, οι οποίες συμπληρώνουν τις γενικές διατάξεις, ώστε να διασφαλίζεται πλήρως η ασφάλεια πτήσεων και η επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Άρα, το νομικό πλαίσιο είναι συμβατό με τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και δεν δημιουργεί κενό ασφάλειας.
Συνεπώς το «πρόβλημα» που αναφέρεται στην παράγραφο Α.1. στον πίνακα της αιτιολογικής έκθεσης για τον ΕΣΚΑ-66 δεν υφίσταται, διότι τα στρατιωτικά αεροσκάφη εξαιρούνται από τη Σύμβαση του Σικάγο και διέπονται από εθνικό – στρατιωτικό κανονιστικό πλαίσιο, το οποίο καλύπτει πλήρως τις ανάγκες ασφάλειας και επιχειρησιακής ετοιμότητας. Το δε Π.Δ. 85/2020, σε συνδυασμό με τους εσωτερικούς κανονισμούς κάθε Κλάδου, παρέχει επαρκή βάση για την αδειοδότηση και δεν απαιτείται πλήρης αντιγραφή των πολιτικών προτύπων.
2. Η αναφορά στην παράγραφο Α.6. στον πίνακα της αιτιολογικής έκθεσης, που αφορά στις συναφείς πρακτικές σε άλλες χώρες της ΕΕ & του ΟΟΣΑ είναι παραπλανητική καθώς θα έπρεπε να επισημανθεί ότι οι στρατιωτικές Αρχές Αξιοπλοΐας δεν εφαρμόζουν ενιαία πρότυπα, αλλά χρησιμοποιούν ως βάση το EMAR-66 του EDA και προσαρμόζουν το κανονιστικό τους πλαίσιο στις δικές τους επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Αυτό επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει «υποχρεωτικό μοντέλο», αλλά ευελιξία και διαφοροποίηση.
3. Όσον αφορά στους στόχους της αιτιολογούμενης ρύθμισης (παράγραφος Α.8. του πίνακα), η αναφορά σε «αναβάθμιση του επιπέδου εκπαίδευσης» μέσω εφαρμογής προτύπων όπως το EASA Part-66 ή το EMAR-66 δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Τα εν λόγω πρότυπα αφορούν γνώσεις επαγγελματικής κατάρτισης προ-λυκειακού επιπέδου και δεν παρέχουν το ίδιο βάθος επιστημονικής γνώσης ούτε το ίδιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο.
Αντιθέτως, το τεχνικό στρατιωτικό προσωπικό στην Ελλάδα εκπαιδεύεται σε σαφώς ανώτερο επίπεδο, ακολουθώντας πολυετή φοίτηση σε στρατιωτικές σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΣΣΥ), με εισαγωγή μέσω πανελλαδικών εξετάσεων. Στη συνέχεια αποκτά εξειδίκευση και εξουσιοδοτήσεις ανά τύπο αεροσκάφους, λειτουργώντας υπό αυστηρό πλαίσιο αδειοδότησης προσαρμοσμένο στις στρατιωτικές επιχειρησιακές ανάγκες.
Συνεπώς, το ισχύον ελληνικό σύστημα όχι μόνο ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις ασφάλειας και αξιοπλοΐας, αλλά και υπερκαλύπτει τα αντίστοιχα διεθνή πολιτικά πρότυπα.
Το ισχύον εκπαιδευτικό και αδειοδοτικό πλαίσιο του τεχνικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, με εισαγωγή μέσω πανελλαδικών εξετάσεων και πολυετή φοίτηση σε στρατιωτικές σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΣΣΥ), παρέχει σαφώς ανώτερο επίπεδο επιστημονικής και τεχνικής κατάρτισης σε σχέση με τα διεθνή πολιτικά πρότυπα (EASA Part-66/EMAR-66), τα οποία αντιστοιχούν σε επαγγελματική εκπαίδευση χαμηλότερου επιπέδου. Κατά συνέπεια, το προτεινόμενο κανονιστικό πλαίσιο θα έπρεπε να προβλέπει την αναγνώριση και την κατοχύρωση εξαρχής του υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης που παρέχουν οι ΑΣΣΥ, ώστε να διασφαλίζεται πραγματική αναβάθμιση της συντήρησης αεροναυτικών προϊόντων, χωρίς οριζόντιες υποβαθμίσεις που θα οδηγούσαν σε εξίσωση προς τα κάτω.
Η μη αξιοποίηση του ήδη υψηλού εκπαιδευτικού υπόβαθρου των ΑΣΣΥ και η υιοθέτηση χαμηλότερων προτύπων θα επιφέρει, σε βάθος χρόνου, σημαντικό κόστος για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τη χώρα, στη συντήρηση αεροναυτικών προϊόντων ή σε ανδριάντες στις πλατείες …
Στο άρθρο 66.Α.30 (α) 3. (iii) του ΕΣΚΑ-66, η αναφορά περιορίζεται σε τίτλους σπουδών ΑΕΙ και ΑΣΕΙ, γεγονός που οδηγεί στον αποκλεισμό των αποφοίτων Ανώτερων Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ) από την απόκτηση ΣΑΣΑ κατηγορίας C μέσω της ακαδημαϊκής οδού.
Ωστόσο, σύμφωνα με το Π.Δ. 45/2017 (άρθρο 1), οι ΑΣΣΥ ανήκουν στην ανώτερη βαθμίδα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και παρέχουν σπουδές εξειδικευμένες σε τεχνικά αντικείμενα (μηχανικά, ηλεκτρονικά, οπλικά συστήματα) απολύτως συναφή με τις απαιτήσεις του κανονισμού. Επομένως, η μη ρητή συμπερίληψή τους οδηγεί σε αδικαιολόγητη υποβάθμιση της αξίας των σπουδών τους και σε περιορισμό της δυνατότητας αξιοποίησης εξειδικευμένου προσωπικού συντήρησης αεροσκαφών.Προτείνεται η ακόλουθη τροποποίηση:Νέα διατύπωση 66.Α.30 (α) 3. (iii):
«… ο αιτών κατέχει ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών σε συναφή τεχνικό κλάδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΕΙ, ΑΣΕΙ, ΑΣΣΥ) της ημεδαπής ή ισότιμο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών της αλλοδαπής, αναγνωρισμένο από τον ΔΟΑΤΑΠ, ο οποίος (τίτλος σπουδών) είναι αποδεκτός από την Αρχή και …».Με την προτεινόμενη αλλαγή:
Αποκαθίσταται η ισοτιμία των ΑΣΣΥ με τα υπόλοιπα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αναγνωρίζεται η εκπαιδευτική και επιχειρησιακή αξία των αποφοίτων ΑΣΣΥ, οι οποίοι διαθέτουν ήδη κατάλληλη τεχνική κατάρτιση.
Διασφαλίζεται η βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων στην κατηγορία C, προς όφελος της αεροπορικής ασφάλειας και της επιχειρησιακής ετοιμότητας.
Υπόμνημα – Παρατήρηση επί του άρθρου 66.Α.30 (α) 3. (iii) του ΕΣΚΑ-66
Στο προτεινόμενο κείμενο για τη ΣΑΣΑ κατηγορίας C, αναφέρεται:
«(iii) Προκειμένου για απόκτησή της μέσω της ακαδημαϊκής οδού: ο αιτών κατέχει ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών σε συναφή τεχνικό κλάδο από Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΕΙ) της ημεδαπής ή ισότιμο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών της αλλοδαπής, αναγνωρισμένο από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (ΔΟΑΤΑΠ), ή από Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΣΕΙ), ο οποίος (τίτλος σπουδών) είναι αποδεκτός από την Αρχή και …».
Με τη διατύπωση αυτή προκύπτουν σοβαρά ζητήματα καθώς παρερμηνεύεται η αντίστοιχη αναφορά στο αγγλικό κείμενο του EMAR-66, “… Category C obtained through the academic route: an applicant holding an academic degree in a technical discipline, from a university or other higher educational institution, recognised by the NMAA, plus: …”.
Ο όρος “higher educational institute” αφορά σε εκπαιδευτικό ίδρυμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γεγονός που δεν αποτυπώνεται με σαφήνεια στην ελληνική απόδοση.
Πρόταση νέας διατύπωσης
66.Α.30 (α) 3. (iii):
«… ο αιτών κατέχει ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών σε συναφή τεχνικό κλάδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της ημεδαπής ή ισότιμο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών της αλλοδαπής, αναγνωρισμένο από τον ΔΟΑΤΑΠ, ο οποίος (τίτλος σπουδών) είναι αποδεκτός από την Αρχή και …».
Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται:
• Η υποβάθμιση των Ανώτερων Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ), παρότι οι ΑΣΣΥ ανήκουν στην ανώτερη βαθμίδα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (άρθρο 1, Π.Δ. 45/2017).
• Ο περιορισμός των Επιτελείων, τα οποία διαφορετικά δεν θα μπορούν να αξιοποιούν τους αποφοίτους ΑΣΣΥ ως δικαιούχους της άδειας κατηγορίας C μέσω της ακαδημαϊκής οδού.
• Ο αδικαιολόγητος αποκλεισμός εξειδικευμένου προσωπικού, παρότι οι απόφοιτοι ΑΣΣΥ έχουν εκπαιδευτεί σε γνωστικά αντικείμενα άμεσα συνδεδεμένα με τη συντήρηση και ασφάλεια αεροσκαφών.
Παράλληλα, με την προτεινόμενη αλλαγή:
• Αναγνωρίζεται ρητά η εκπαιδευτική και επιχειρησιακή αξία των αποφοίτων ΑΣΣΥ.
• Διασφαλίζεται η ισότιμη μεταχείριση αποφοίτων ΑΣΣΥ με αποφοίτους ΑΕΙ και ΑΣΕΙ.
• Ενισχύεται η επιχειρησιακή ετοιμότητα και αξιοποίηση του εξειδικευμένου προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας.
Εισαγωγή
Ακαδημαϊκή εκπαίδευση (ΣΜΥΑ/ΑΣΣΥ): τριετής ακαδημαϊκότητα, θεωρητική γνώση, ακαδημαϊκά εργαστήρια, επιστημονική μέθοδος, καλλιέργεια γνώσης και ήθους.
Επαγγελματική εκπαίδευση (ΕΣΚΑ-66/147): modules, εξετάσεις, OJT, type ratings, Στρατιωτική Άδεια Συντήρησης Αεροσκαφών (ΣΑΣΑ).
Παρατήρηση
Η τριετής ακαδημαϊκή εκπαίδευση των Σχολών ΑΣΣΥ/ΣΜΥΑ (θεωρητική γνώση, ακαδημαϊκά εργαστήρια, επιστημονική μέθοδος) δεν πρέπει να συγχέεται με την επαγγελματική εκπαίδευση που προβλέπεται στα ΕΣΚΑ-66 και ΕΣΚΑ-147.
Τα Προσαρτήματα 1-4 του ΕΣΚΑ-66 (modules, εμπειρία, OJT) και οι απαιτήσεις του ΕΣΚΑ-147 (άρθρα 147.A.100-155 και Άρθρο 1δ για προγράμματα σπουδών MTOs) αφορούν αποκλειστικά επαγγελματική αδειοδότηση ΣΑΣΑ.
Πρόταση
Προτείνεται η προσθήκη ρητής διάταξης:
«Η έγκριση προγραμμάτων σπουδών από την ΕΣΑΑ κατά τα άρθρα ΕΣΚΑ-66/147 αφορούν αποκλειστικά οργανισμούς επαγγελματικής εκπαίδευσης συντήρησης (MTOs) και δεν επεκτείνεται ούτε υποκαθιστά τα ακαδημαϊκά προγράμματα σπουδών των Σχολών ΑΣΣΥ.»
Διευκρίνηση
Συμπληρωματικότητα: Τα δύο συστήματα είναι παράλληλα και συνεργατικά· το ένα θεμελιώνει τον Απόφοιτο ΑΣΣΥ/ΣΜΥΑ σε (γνώση – ήθος, τεχνολογική επιστημονική μέθοδος), το άλλο παρέχει την αναγκαία επαγγελματική άδεια υπογραφής, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις Σχολές ΑΣΕΙ οι οποίες δεν υποχρεούνται σε αναδιάταξη των ακαδημαϊκών τους προγραμμάτων σε επίπεδο πρακτικής αριθμητικής (module Μαθηματικών κατά ΕΣΚΑ) για να έχουν αδειοδότηση υπογραφής συντήρησης αεροπορικού προϊόντος.
Επίσης να επισημανθεί πως για την Απόκτηση Στρατιωτικής Άδειας Συντήρησης Αεροσκαφών κατηγορίας «C» υποψήφιοι δύνανται να προέρχονται είτε:
α) από κατόχους αναγνωρισμένου πανεπιστημιακού τίτλου σπουδών (degree) στον τομέα Αεροναυπηγικής «Aeronautical – Aerospace) με την απαιτούμενη εμπειρία, είτε
β) από κατόχους άδειας κατηγορίας Β1 ή Β2, με τουλάχιστον τριετή εμπειρία σε εργασίες Base Maintenance καλύπτοντας επαρκώς το φάσμα των καθηκόντων. Η διάταξη αυτή διασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση τόσο της ακαδημαικής όσο και της επαγγελματικής διαδρομής σύμφωνα με τα πρότυπα EMAR 66 και EASA PART 66. Και αυτό είναι κανονιστική συμόρφωση και όχι προσωπική άποψη.
Ευχαριστώ που λάβατε υπόψην τις ανωτέρω ανησυχίες και ενέργειες σας
Μάρκος Κωνσταντίνου
Σ/γος ε.α.
EASA Auditor
Σχόλιο – Πρόταση Τροποποίησης
Στο άρθρο 66.Α.30 (α) 3. (iii) του ΕΣΚΑ-66, η αναφορά περιορίζεται σε τίτλους σπουδών ΑΕΙ και ΑΣΕΙ, γεγονός που οδηγεί στον αποκλεισμό των αποφοίτων Ανώτερων Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ) από την απόκτηση ΣΑΣΑ κατηγορίας C μέσω της ακαδημαϊκής οδού.
Ωστόσο, σύμφωνα με το Π.Δ. 45/2017 (άρθρο 1), οι ΑΣΣΥ ανήκουν στην ανώτερη βαθμίδα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και παρέχουν σπουδές εξειδικευμένες σε τεχνικά αντικείμενα (μηχανικά, ηλεκτρονικά, οπλικά συστήματα) απολύτως συναφή με τις απαιτήσεις του κανονισμού. Επομένως, η μη ρητή συμπερίληψή τους οδηγεί σε αδικαιολόγητη υποβάθμιση της αξίας των σπουδών τους και σε περιορισμό της δυνατότητας αξιοποίησης εξειδικευμένου προσωπικού συντήρησης αεροσκαφών.
Προτείνεται η ακόλουθη τροποποίηση:
Νέα διατύπωση 66.Α.30 (α) 3. (iii):
«… ο αιτών κατέχει ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών σε συναφή τεχνικό κλάδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΕΙ, ΑΣΕΙ, ΑΣΣΥ) της ημεδαπής ή ισότιμο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών της αλλοδαπής, αναγνωρισμένο από τον ΔΟΑΤΑΠ, ο οποίος (τίτλος σπουδών) είναι αποδεκτός από την Αρχή και …».
Με την προτεινόμενη αλλαγή:
Αποκαθίσταται η ισοτιμία των ΑΣΣΥ με τα υπόλοιπα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αναγνωρίζεται η εκπαιδευτική και επιχειρησιακή αξία των αποφοίτων ΑΣΣΥ, οι οποίοι διαθέτουν ήδη κατάλληλη τεχνική κατάρτιση.
Διασφαλίζεται η βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων στην κατηγορία C, προς όφελος της αεροπορικής ασφάλειας και της επιχειρησιακής ετοιμότητας.
Υπόμνημα – Παρατήρηση επί του άρθρου 66.Α.30 (α) 3. (iii) του ΕΣΚΑ-66
Στο προτεινόμενο κείμενο για τη ΣΑΣΑ κατηγορίας C, αναφέρεται:
«(iii) Προκειμένου για απόκτησή της μέσω της ακαδημαϊκής οδού: ο αιτών κατέχει ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών σε συναφή τεχνικό κλάδο από Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΕΙ) της ημεδαπής ή ισότιμο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών της αλλοδαπής, αναγνωρισμένο από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (ΔΟΑΤΑΠ), ή από Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΑΣΕΙ), ο οποίος (τίτλος σπουδών) είναι αποδεκτός από την Αρχή και …».
Με τη διατύπωση αυτή προκύπτουν σοβαρά ζητήματα καθώς παρερμηνεύεται η αντίστοιχη αναφορά στο αγγλικό κείμενο του EMAR-66, “… Category C obtained through the academic route: an applicant holding an academic degree in a technical discipline, from a university or other higher educational institution, recognised by the NMAA, plus: …”.
Ο όρος “higher educational institute” αφορά σε εκπαιδευτικό ίδρυμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γεγονός που δεν αποτυπώνεται με σαφήνεια στην ελληνική απόδοση.
Πρόταση νέας διατύπωσης
66.Α.30 (α) 3. (iii):
«… ο αιτών κατέχει ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών σε συναφή τεχνικό κλάδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της ημεδαπής ή ισότιμο ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών της αλλοδαπής, αναγνωρισμένο από τον ΔΟΑΤΑΠ, ο οποίος (τίτλος σπουδών) είναι αποδεκτός από την Αρχή και …».
Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται:
• Η υποβάθμιση των Ανώτερων Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ), παρότι οι ΑΣΣΥ ανήκουν στην ανώτερη βαθμίδα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (άρθρο 1, Π.Δ. 45/2017).
• Ο περιορισμός των Επιτελείων, τα οποία διαφορετικά δεν θα μπορούν να αξιοποιούν τους αποφοίτους ΑΣΣΥ ως δικαιούχους της άδειας κατηγορίας C μέσω της ακαδημαϊκής οδού.
• Ο αδικαιολόγητος αποκλεισμός εξειδικευμένου προσωπικού, παρότι οι απόφοιτοι ΑΣΣΥ έχουν εκπαιδευτεί σε γνωστικά αντικείμενα άμεσα συνδεδεμένα με τη συντήρηση και ασφάλεια αεροσκαφών.
Παράλληλα, με την προτεινόμενη αλλαγή:
• Αναγνωρίζεται ρητά η εκπαιδευτική και επιχειρησιακή αξία των αποφοίτων ΑΣΣΥ.
• Διασφαλίζεται η ισότιμη μεταχείριση αποφοίτων ΑΣΣΥ με αποφοίτους ΑΕΙ και ΑΣΕΙ.
• Ενισχύεται η επιχειρησιακή ετοιμότητα και αξιοποίηση του εξειδικευμένου προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας.