Άρθρο 1
Σκοπός
Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η θέσπιση διατάξεων που συμβάλλουν στην αποτελεσματική πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας, αδικημάτων που αφορούν τη γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, καθώς και της τέλεσης των ανωτέρω εγκλημάτων στον χώρο της πληροφορικής.
Άρθρο 2
Αντικείμενο
Αντικείμενο του παρόντος μέρους είναι:
α) η τροποποίηση της νομοθεσίας για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας μέσω της ενσωμάτωσης στην ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας,
β) η πρόληψη αδικημάτων προσβολής γενετήσιας ελευθερίας και γενετήσιας αξιοπρέπειας και η ικανοποίηση θυμάτων γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, και
γ) η ικανοποίηση θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ-ΟΡΙΣΜΟΙ ΟΔΗΓΙΑΣ (ΕΕ) 2024/1385
Άρθρο 3
Πεδίο εφαρμογής
(άρθρο 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385)
- Το πεδίο εφαρμογής του παρόντος μέρους καταλαμβάνει ποινικά αδικήματα στους τομείς της γενετήσιας ελευθερίας, της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, της βίας κατά γυναικών και παιδιών και της γενετήσιας ελευθερίας στον χώρο της πληροφορικής, όπως προβλέπονται στο παρόν μέρος, στον ν. 3500/2006 (Α’ 232) περί της αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας και τις σχετικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95) που αφορούν τη γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, καθώς και την τέλεση των ανωτέρω εγκλημάτων στον χώρο της πληροφορικής και ειδικότερα τα αδικήματα της παρ. 2Α του άρθρου 184, περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, του άρθρου 315, περί ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, της παρ. 3 του άρθρου 330, περί παράνομης βίας – καταναγκασμού σε γάμο, του δευτέρου εδαφίου της παρ. 1 και της παρ. 2 του άρθρου 333 περί παρενοχλητικής κυβερνοπαρακολούθησης, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα, περί εκδικητικής πορνογραφίας, καθώς και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 927/1979 (Α’ 139) όταν αφορά εκ προθέσεως υποκίνηση βίας ή μίσους κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το φύλο.
- Οι διατάξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρ. 1 τίθενται για την προστασία όλων των θυμάτων αδικημάτων βίας κατά των γυναικών και εξ οικείων βίας, ανεξαρτήτως φύλου.
Άρθρο 4
Ορισμοί
(άρθρο 2 της Οδηγίας 2024/1385)
Για τις ανάγκες του παρόντος χρησιμοποιούνται οι ακόλουθοι ορισμοί:
- «Βία κατά των γυναικών»: όλες οι πράξεις έμφυλης βίας, οι οποίες στρέφονται κατά γυναίκας ανεξαρτήτως ηλικίας, επειδή είναι γυναίκα, ή που πλήττουν δυσανάλογα γυναίκες, που έχουν ως αποτέλεσμα ή ενδέχεται να προκαλέσουν σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική ή οικονομική βλάβη ή ταλαιπωρία, συμπεριλαμβανομένων των απειλών διάπραξης τέτοιων πράξεων, του καταναγκασμού ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας, είτε στη δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή.
- «Εξ οικείων βία»: όλες οι πράξεις σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή οικονομικής βίας, οι οποίες λαμβάνουν χώρα εντός της οικογένειας ή της οικιακής μονάδας ή του φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας, ανεξάρτητα από βιολογικούς ή νομικούς οικογενειακούς δεσμούς, ή μεταξύ πρώην ή νυν συζύγων ή συντρόφων, ανεξάρτητα από το αν ο δράστης μοιράζεται ή έχει μοιραστεί την ίδια κατοικία με το θύμα.
- «Σύντροφος»: το πρόσωπο που τελεί σε σταθερή σχέση προσωπικής δέσμευσης, ανεξαρτήτως συγκατοίκησης ή μη, ο πρώην σύζυγος, τα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και ο πρώην σύντροφος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Άρθρο 5
Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων – Αντικατάσταση άρθρου 315 Ποινικού Κώδικα
(άρθρο 3 της Οδηγίας 2024/1385)
Το άρθρο 315 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α΄ 95) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 315
Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων
- Όποιος με τη χρήση κάθε μορφής βίας ή απειλής βίας ή άλλων εξαναγκαστικών μέσων ή με επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας ή αποσπώντας τη συναίνεση με τη χρήση απατηλών μέσων ή παρασύροντάς την, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκεται, εξαναγκάζει ή εξωθεί γυναίκα να υποβληθεί σε εκτομή, αγκτηριασμό ή οποιοδήποτε άλλο ακρωτηριασμό στο σύνολο ή σε μέρος των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, των μικρών χειλέων του αιδοίου ή της κλειτορίδας, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή αν δεν συντρέχει περίπτωση να τιμωρηθεί αυστηρότερα με άλλη διάταξη. Αν η πράξη διαπράχθηκε από μέλος της οικογένειας ή από πρόσωπο που συνοικούσε με το θύμα ή από δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή με χρήση όπλου ή απειλή χρήσης όπλου ή σε βάρος ανήλικης γυναίκας ή από λόγους εκδίκησης, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.
- Αν κάποια από τις πράξεις της παρ. 1 στις οποίες εξαναγκάστηκε το θύμα, είχε ως επακόλουθο τον θάνατο ή προξένησε βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται κάθειρξη.
- Με τις ποινές των παρ. 1 και 2 τιμωρείται και όποιος, για λόγους μη ιατρικούς και υπό τις περιστάσεις της παρ. 1, διενεργεί εκτομή, αγκτηριασμό ή οποιοδήποτε άλλο ακρωτηριασμό στο σύνολο ή σε μέρος των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, των μικρών χειλέων του αιδοίου ή της κλειτορίδας σε βάρος των προσώπων της παρ. 1.».
Άρθρο 6
Παράνομη βία – Καταναγκασμός σε γάμο-Προσθήκη παρ. 3 στο άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα
(άρθρο 4 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί παράνομης βίας, προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 330 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 330
Παράνομη βία
- Όποιος με σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης εξαναγκάζει άλλον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για τις οποίες ο παθών δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή, ανεξάρτητα αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον εκείνου που απειλείται ή κάποιου από τους οικείους του.
- Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών.
- Όποιος με τη χρήση οποιασδήποτε μορφής βίας ή απειλής βίας ή άλλων εξαναγκαστικών μέσων ή με επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας, ή αποσπώντας τη συναίνεση με τη χρήση απατηλών μέσων ή παρασύροντάς τον, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκεται, εξαναγκάζει, προσελκύει ή ωθεί άλλον να συνάψει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή. Αν η πράξη αφορά στη σύναψη γάμου ή συμφώνου συμβίωσης στο έδαφος κράτους άλλου από εκείνο στο οποίο διαμένει ο εξαναγκαζόμενος ή αν η πράξη διαπράχθηκε από μέλος της οικογένειας ή από πρόσωπο που συνοικούσε με το θύμα ή από δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή με τη χρήση όπλου ή απειλή χρήσης όπλου, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.».
Άρθρο 7
Παρενοχλητική κυβερνοπαρακολούθηση – Τροποποίηση άρθρου 333 Ποινικού Κώδικα
(άρθρο 6 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί απειλής, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 αα) διαγράφονται οι λέξεις «Με την ποινή του προηγούμενου εδαφίου τιμωρείται και» και «, χωρίς απειλή βίας ή άλλης παράνομης πράξης», αβ) μετά τη λέξη «παρακολούθηση» προστίθενται οι λέξεις « των κινήσεων και των δραστηριοτήτων», αγ) μετά τις λέξεις, «αντίθετη βούλησή του», προστίθεται η φράση «τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο (2) έτη», β) στην παρ. 2, οι λέξεις «ή χρηματική ποινή» διαγράφονται και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις το άρθρο 333 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας αυτόν με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία με την επίμονη καταδίωξη ή παρακολούθηση των κινήσεων και των δραστηριοτήτων του, όπως ιδίως με την επιδίωξη διαρκούς επαφής με τη χρήση τηλεπικοινωνιακού ή ηλεκτρονικού μέσου ή με επανειλημμένες επισκέψεις στο οικογενειακό, κοινωνικό ή εργασιακό περιβάλλον αυτού, παρά την εκφρασμένη αντίθετη βούλησή του τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο (2) έτη.
- Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη.
- Για την ποινική δίωξη της πράξης της παρ. 1 απαιτείται έγκληση.».
Άρθρο 8
Κυβερνοπαρενόχληση – Προσθήκη παρ. 5 στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα
(περ. γ άρθρου 7 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, προστίθεται παρ. 5 και το άρθρο 337 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 337
Προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας
- Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση, εκτός αν ο παθών είναι ανήλικος.
- Με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της προηγουμένης παραγράφου, αν ο παθών είναι νεότερος των δώδεκα (12) ετών.
- Ενήλικος, ο οποίος μέσω διαδικτύου ή άλλων μέσων ή τεχνολογιών πληροφορικής αποκτά επαφή με πρόσωπο που δεν συμπλήρωσε τα δέκα πέντε (15) έτη και με χειρονομίες ή προτάσεις, προσβάλλει την τιμή του ανηλίκου στο πεδίο της γενετήσιας ζωής του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών. Αν επακολούθησε συνάντηση ο ενήλικος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
- Όποιος προβαίνει σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος τη θέση προσώπου που έχει ενταχθεί σε διαδικασία αναζήτησης θέσης εργασίας, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη.
- Όποιος κοινοποιεί ή αποστέλλει σε άλλον, χωρίς τη συναίνεσή του, με οποιονδήποτε τρόπο ή με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών, πραγματική ή σχεδιασμένη εικόνα ή οπτικό ή οπτικοακουστικό υλικό αποτυπωμένο σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα, που απεικονίζει γεννητικά όργανα, κατά τρόπο που δύναται να προκαλέσει φόβο, ανησυχία ή ψυχολογική βλάβη στο πρόσωπο που λαμβάνει το υλικό αυτό, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη. Αν το αδίκημα του προηγούμενου εδαφίου διαπράχθηκε κατά προσώπου που φέρει την ιδιότητα δημόσιου εκπροσώπου, δημοσιογράφου ή υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ο δράστης τελεί σε ιεραρχική σχέση ή σχέση εξάρτησης με το θύμα, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.».
Άρθρο 9
Διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια – Προσθήκη παρ. 2Α στο άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα
(περ. δ άρθρου 7 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019 Α’ 95), περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, μετά την παρ. 2, προστίθεται παρ. 2Α ως εξής:
«2Α. Όποιος με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών διαθέτει στο κοινό υλικό που περιέχει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα άλλου προσώπου, χωρίς τη συγκατάθεσή του, με σκοπό την υποκίνηση άλλων ατόμων να του προκαλέσουν σωματική ή ψυχολογική βλάβη τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως τριών (3) ετών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ
Άρθρο 10
Διαδικασία υποβολής καταγγελίας βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας
(άρθρο 14 της Οδηγίας 2024/1385)
- Η καταγγελία για τα εγκλήματα του άρθρου 13 μπορεί να υποβάλλεται πέρα από τα οριζόμενα στις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προφορικά μέσω τηλεφώνου ή άλλων συστημάτων φωνητικών μηνυμάτων ή μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, προσβάσιμης και σε άτομα με αναπηρία, στην αρμόδια υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.). Σε κάθε περίπτωση, ο καταγγέλλων έχει δικαίωμα να λάβει αντίγραφο της καταγγελίας του, παροχή βοήθειας πρόσφορης και ανάλογης με την ηλικία του, συμπεριλαμβανομένης και της αναγκαίας γλωσσικής βοήθειας, η οποία περιλαμβάνει τη δωρεάν μετάφραση του έγγραφου αποδεικτικού της καταγγελίας του και κάθε πρόσφορο μέσο υποβολής αποδεικτικών στοιχείων.
- Η αρμόδια υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. προβαίνει:
α) στην άμεση διερεύνηση του περιεχομένου της αναφοράς, ενεργώντας σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, A’ 96) και λαμβάνοντας τα προβλεπόμενα στον νόμο μέτρα για την προστασία του θύματος και την πρόσβασή του σε νομική συνδρομή με την τήρηση των υποχρεώσεων εχεμύθειας του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232),
β) στην ενημέρωση και υποβολή του προανακριτικού υλικού στον αρμόδιο εισαγγελέα μετά την ολοκλήρωση της αυτεπάγγελτης προανάκρισης.
- Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, προσδιορίζονται οι όροι σύστασης και λειτουργίας της τηλεφωνικής γραμμής και της ηλεκτρονικής πλατφόρμας υποβολής καταγγελιών της παρ. 1.
Άρθρο 11
Κοινωνική συμπαράσταση- υποχρεώσεις επαγγελματιών, ατομική αξιολόγηση θυμάτων και διαχείριση της δευτερογενούς θυματοποίησης
(άρθρα 14, 16, 17, 18, 25, 26, 27 και 30 της Οδηγίας 2024/1385)
Τα άρθρα 21, 23 και 23Α του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της υποχρέωσης κοινωνικής συμπαράστασης στα θύματα, της υποχρέωσης και της ενθάρρυνσης καταγγελίας των επαγγελματιών, της ατομικής αξιολόγησης των θυμάτων και της διαχείρισης του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης τους, και ο ν. 3811/2009 (Α’ 231), περί της διαδικασίας αποζημίωσης του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, εφαρμόζονται αναλόγως για κάθε αδίκημα βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας σύμφωνα με το άρθρο 3 του παρόντος.
Άρθρο 12
Μέτρα για την αφαίρεση ορισμένου διαδικτυακού υλικού
(άρθρο 23 της Οδηγίας 2024/1385)
- Με πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πρωτοδικών, μπορεί να διατάσσεται, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η αφαίρεση από τον διαχειριστή της ή τον πάροχο φιλοξενίας του περιεχομένου ιστοσελίδας που φιλοξενείται στην Ελλάδα και το οποίο εμπίπτει στις αξιόποινες πράξεις της παρ. 2Α του άρθρου 184 περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, των παρ. 1 και 2 του άρθρου 333 περί παρενοχλητικής κυβερνοπαρακολούθησης, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα περί εκδικητικής πορνογραφίας , καθώς και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 927/1979 (Α’ 139) όταν αφορά εκ προθέσεως υποκίνηση βίας ή μίσους κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το φύλο, από τον διαχειριστή της ή τον πάροχο φιλοξενίας. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των ανωτέρω προσώπων εντός είκοσι τεσσάρων (24) ωρών από την κοινοποίηση της διάταξης του προηγούμενου εδαφίου, διακόπτεται από τους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο (ISPs) η πρόσβαση στη διεύθυνση διαδικτυακού πρωτοκόλλου (IP address) ή στο όνομα χώρου (domain name). Η διάταξη κοινοποιείται στον διαχειριστή της ιστοσελίδας, εφόσον έχει εντοπισθεί, και στους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο μέσω της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), η οποία ζητά την άμεση εφαρμογή τους και την ενημέρωση των χρηστών. Ως πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο νοούνται οι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Παρόχων Δικτύων και Υπηρεσιών Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, που τηρεί η Ε.Ε.Τ.Τ., σύμφωνα με την περ. (κδ) του άρθρου 12 του ν. 4070/2012 (Α’ 82).
- Σε κάθε περίπτωση, ο διαχειριστής της ιστοσελίδας μπορεί να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου εισαγγελέα εφετών, εντός προθεσμίας ενός (1) μήνα από την κοινοποίησή της. Στην περίπτωση άσκησης της προσφυγής του πρώτου εδαφίου, ο εισαγγελέας εφετών αποφαίνεται εντός τριών (3) ημερών.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’
ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ (Ν. 3500/2006)
Άρθρο 13
Απειλή μέσω επίμονης καταδίωξης ή αθέμιτης παρακολούθησης μέλους οικογένειας – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 7 ν. 3500/2006
(άρθρο 6 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής, προστίθενται οι λέξεις «ή τελεί την πράξη του δευτέρου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα, περί απειλής, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας,» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας απειλώντας το με κάθε μορφή βίας ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου ή τελεί την πράξη του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα, περί απειλής, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».
Άρθρο 14
Ειδικές ρυθμίσεις για την προδικασία, τη λήψη προληπτικών μέτρων και μέτρων δικονομικού καταναγκασμού, την αρμοδιότητα, την παραπομπή, την εκδίκαση και την εκτέλεση της ποινής επί αδικημάτων ενδοοικογενειακής βίας – Προσθήκη άρθρου 10A στον ν. 3500/2006
(άρθρο 19 της Οδηγίας 2024/1385)
Στο Κεφάλαιο Γ’ του ν. 3500/2006 (Α’232), περί ποινικών διατάξεων, μετά από το άρθρο 10, προστίθεται άρθρο 10Α ως εξής:
«Άρθρο 10Α
Ειδικές διατάξεις
- Αν τα εγκλήματα που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 1 έχουν τελεστεί από υπότροπο, τα όρια της ποινής αυξάνονται σύμφωνα με το άρθρο 82Α του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95). Υπότροπος θεωρείται όποιος έχει καταδικαστεί αμετάκλητα: α) σε βαθμό πλημμελήματος μέσα στην προηγούμενη πενταετία από τον χρόνο τέλεσης της πράξης, για αδίκημα ενδοοικογενειακής βίας ανεξαρτήτως ύψους ποινής ή για αδίκημα βίας σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και β) για τα αδικήματα της περ. α) όταν έχουν τελεστεί σε βαθμό κακουργήματος μέσα στην προηγούμενη δεκαετία από τον χρόνο τέλεσης της πράξης.
- Στις περιπτώσεις των εγκλημάτων που εμπίπτουν στον παρόντα νόμο, η ανώτερη των δύο (2) ετών στερητική της ελευθερίας ποινή, δεν μετατρέπεται και δεν αναστέλλεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ. Περιοριστικοί όροι που αποσκοπούν στην προστασία του θύματος, και ιδίως η απαγόρευση προσέγγισης και κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα και άτομα του συγγενικού του περιβάλλοντος, μπορούν να επιβληθούν από το δικαστήριο και ως παρεπόμενη ποινή με τη δημοσίευση της καταδικαστικής απόφασης, στην οποία καθορίζεται και η διάρκειά τους. Η εκτέλεση της παρεπόμενης ποινής δεν αναστέλλεται.
- Στα κακουργήματα, και σε όσα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι δεν επαρκούν οι περιοριστικοί όροι κατά τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, Α’ 96) και τον παρόντα νόμο, κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ή, εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι δεν επαρκεί ούτε αυτός, προσωρινή κράτηση, όταν με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης και την εν γένει προσωπικότητα του κατηγορουμένου κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανόν να διαπράξει και άλλα εγκλήματα και ιδίως όταν η πράξη τελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα ή κατά συρροή ή κατ’ εξακολούθηση ή καθ’ υποτροπή κατά την έννοια του παρόντος νόμου ή όταν προκύπτει σκοπός φυγής αυτού με βάση τα κριτήρια της παρ. 1 του άρθρου 286 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ή όταν δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή όταν παραβίασε τους τεθέντες περιοριστικούς όρους. Στα πλημμελήματα το ανώτατο όριο των ανωτέρω μέτρων είναι διάρκειας έως έξι (6) μήνες, μη δυνάμενο να παραταθεί, με ενδιάμεσο έλεγχο της διάρκειας αυτών στους τρεις (3) μήνες. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι γενικές διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιβολή των μέτρων αυτών.
- Για τα αδικήματα του άρθρου 1 ο αρμόδιος εισαγγελέας δύναται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, να παραγγέλλει στις υπηρεσίες των φορέων της γενικής κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), την κατά προτεραιότητα και κατά παρέκκλιση οποιασδήποτε ειδικής ή γενικής διάταξης, απόσπαση ή μετάθεση του υπαλλήλου – θύματος ενδοοικογενειακής βίας, σε θέση αντίστοιχη, λαμβανομένων υπόψιν των τυπικών προσόντων που απαιτούνται από τον φορέα υποδοχής. Για την αξιολόγηση του αιτήματος λαμβάνονται υπόψη ιδίως τα χαρακτηριστικά της αξιόποινης πράξης, ο κίνδυνος για την ασφάλεια του θύματος, η σωματική και ψυχική υγεία του θύματος και των μελών της οικογένειάς του, οι οικογενειακές και οικονομικές ανάγκες του θύματος, καθώς και η αναγκαιότητα αλλαγής εργασιακού περιβάλλοντος. Για την εφαρμογή της παρούσας απαιτείται προηγούμενη αίτηση του θύματος στην υπηρεσία του, η οποία, αφού επισυναφθεί εισήγηση του φορέα υποδοχής, διαβιβάζεται από αυτή, αμελλητί, στον αρμόδιο εισαγγελέα.
Αν ο φορέας υποδοχής δεν αποστείλει την εισήγησή του εντός σαράντα οκτώ (48) ωρών από τη λήψη του αιτήματος, συνάγεται η συμφωνία του. Η απόσπαση ή μετάθεση του υπαλλήλου που πραγματοποιείται κατόπιν της ανωτέρω εισαγγελικής παραγγελίας υλοποιείται υποχρεωτικά με την έκδοση σχετικής απόφασης από το αρμόδιο όργανο των ανωτέρω φορέων, το αργότερο εντός ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση της εισαγγελικής παραγγελίας. Η απόσπαση ή μετάθεση ισχύει για χρονικό διάστημα ενός (1) έτους από την εμφάνιση στην υπηρεσία, με δυνατότητα ισόχρονης παράτασης με νεότερη εισαγγελική παραγγελία κατά την ανωτέρω διαδικασία και μέχρι τη συμπλήρωση συνολικά τριών (3) ετών.
- Η προδικασία για τα αδικήματα του παρόντος διεξάγεται στον απολύτως αναγκαίο χρόνο και η εκδίκασή τους προσδιορίζεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα. Η διαδικασία του άρθρου 309 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περί περάτωσης κύριας ανάκρισης, κατ’ εξαίρεση εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις κακουργημάτων του παρόντος νόμου, ανεξαρτήτως του καθ’ ύλη δικαστηρίου παραπομπής.
- Σε κάθε περίπτωση αναβολής της εκδίκασης των αδικημάτων του άρθρου 1 στο πλαίσιο της διαδικασίας των άρθρων 417 έως 427 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αν ο χρόνος αναβολής δεν υπερβαίνει τις τρεις (3) ημέρες, και για λόγους ανωτέρας βίας τις πέντε (5), η κράτηση διατηρείται, εκτός αν το δικαστήριο, αφού ακούσει και το θύμα, κρίνει αιτιολογημένα ότι δεν συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων.
- Οι διατάξεις που αφορούν τα πρόσωπα της περ. δ) του άρθρου 110 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δεν εφαρμόζονται για τα αδικήματα του παρόντος, οι δε δράστες αυτών δεν εξαιρούνται από την αυτόφωρη διαδικασία.
- Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 135 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περί μη παραπομπής σε άλλο ισόβαθμο και ομοειδές δικαστήριο, εφαρμόζεται και για όλα τα αυτόφωρα εγκλήματα του παρόντος.
- Ο εισαγγελέας πρωτοδικών που επιλαμβάνεται καταγγελίας για ενδοοικογενειακή βία εξετάζει άμεσα και αυτεπαγγέλτως την περίπτωση εφαρμογής του πέμπτου εδαφίου του άρθρου 1532 του Αστικού Κώδικα, περί συνεπειών κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, και, αν κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του, προβαίνει σε σχετική σημείωση στο σώμα της δικογραφίας.».
Άρθρο 15
Ένταξη της αναγνώρισης βασικών περιστατικών της υπόθεσης και της υποχρέωσης κάλυψης άμεσων οικονομικών αναγκών στους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης- Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 11 ν. 3500/2006
Στην παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των προϋποθέσεων της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο εισαγωγικό εδάφιο, προστίθενται οι λέξεις «αναγνωρίζει τα βασικά περιστατικά της υπόθεσης και», β) στο πρώτο εδάφιο της περ. γ), προστίθενται οι λέξεις «, καθώς επίσης και αποζημίωση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών αυτού» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι η υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι αναγνωρίζει τα βασικά περιστατικά της υπόθεσης και είναι πρόθυμο σωρευτικά:
α) Να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
β) Να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στον φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος. Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παρ. 3 του άρθρου 13.
γ) Να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα, καθώς επίσης και αποζημίωση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών αυτού. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.
δ) Να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.».
Άρθρο 16
Απόρριψη συμφωνίας διαμεσολάβησης με αιτιολογημένη διάταξη του εισαγγελέα – Κριτήρια απόρριψης και δικαίωμα προσφυγής ενώπιον του εισαγγελέα εφετών – Τροποποίηση παρ. 5, 6, 7 και προσθήκη παρ. 5Α στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006
- Στην παρ. 5 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται, β) προστίθενται εδάφια, τέταρτο, πέμπτο και έκτο, και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις η παρ. 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«5. Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Ο εισαγγελέας σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ενόψει του συμφέροντος και των αναγκών του θύματος, δύναται να μην δεχθεί τη συμφωνία των μερών για διαμεσολάβηση, με αιτιολογημένη διάταξή του, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, κριτήρια, όπως η σοβαρότητα, η σκληρότητα τέλεσης και η κατά συρροή ή καθ’ υποτροπή τέλεση του εγκλήματος, η εξακολουθητική παραβίαση της σωματικής, ψυχολογικής ή γενετήσιας ακεραιότητας του θύματος, ο βαθμός του ψυχικού τραύματος που του προκλήθηκε, οι ανισορροπίες συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ δράστη ή υπόπτου και θύματος, η ηλικία, η ωριμότητα ή η νοητική ικανότητα του τελευταίου, οι κίνδυνοι επανειλημμένης βίας ή σωματικής ή ψυχολογικής βλάβης ή κακοποίησης παιδιών ή χρήσης όπλων, καθώς, επίσης, και η κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ, κατάσταση ψυχικής υγείας ή συμπεριφορά παρενοχλητικής παρακολούθησης από τον δράστη ή τον ύποπτο και εν γένει οποιοιδήποτε ισχυροί παράγοντες, που θα μπορούσαν να μειώσουν την ικανότητα του θύματος για συνειδητή επιλογή ή προδικάζουν αρνητικές συνέπειες σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, για τη διαμόρφωση της κρίσης του εισαγγελέα, διενεργείται προηγούμενη κλήτευση και ακρόαση των μερών, ενώ δύναται να ζητηθεί από αυτόν, συμβουλευτικά, η γνώμη των επιστημόνων που αναφέρονται στην παρ. 3 του άρθρου 18. Το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξης έχει δικαίωμα προσφυγής κατά της διάταξης του τρίτου εδαφίου στον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 52 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν ο εισαγγελέας εφετών, αφού καλέσει και ακούσει τα μέρη, δεχτεί την προσφυγή, παραγγέλλει τη θέση της δικογραφίας στο ειδικό αρχείο της εισαγγελίας, διαφορετικά την κίνηση της ποινικής διαδικασίας κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και την καταστροφή του σχετικού υλικού με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 302 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».
- Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006, μετά την παρ. 5, προστίθεται παρ. 5Α ως εξής:
«5Α. Ο εισαγγελέας δύναται, ύστερα από αίτημα του θύματος ή και αυτεπαγγέλτως και αφού εξετάσει νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία κατόπιν κλήτευσης και ακρόασης των μερών, να τροποποιήσει τους όρους της διαμεσολάβησης, τάσσοντας νέους όρους σύμφωνα με τα κριτήρια και τη διαδικασία της παρ. 5.».
- Στην παρ. 6 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006, οι λέξεις «της παρ. 5» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των παρ. 5 και 5Α» και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«6. Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις των παρ. 5 και 5Α.
- Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006, οι λέξεις «του δεύτερου εδαφίου» διαγράφονται και η παρ. 7 διαμορφώνεται ως εξής:
«7. Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες της παρ. 5 του παρόντος.».
Άρθρο 17
Διακοπή της διαμεσολάβησης και καταστροφή υλικού διαμεσολάβησης σε περίπτωση μη ολοκλήρωσής της – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 13 ν. 3500/2006
Στην παρ. 3 του άρθρου 13 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των ποινικών συνεπειών της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «ή η άσκηση ποινικής δίωξης για αδίκημα του παρόντος που τελέστηκε κατά τη διάρκεια της,», β) προστίθεται τρίτο εδάφιο, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Η διαπιστούμενη από τον εισαγγελέα υπαίτια μη ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης ή η άσκηση ποινικής δίωξης για αδίκημα του παρόντος που τελέστηκε κατά τη διάρκεια της, διακόπτει τη διαδικασία και προκαλεί την αναδρομική άρση των επελθόντων αποτελεσμάτων. Στην περίπτωση αυτή ο εισαγγελέας ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο, η δε ποινική διαδικασία συνεχίζεται κατά τις οικείες διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χωρίς να επιτρέπεται πλέον η υποβολή νέου αιτήματος για ποινική διαμεσολάβηση. Το σχετικό υλικό καταστρέφεται με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 302 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί ποινικής συνδιαλλαγής.».
Άρθρο 18
Έκδοση διάταξης επιβολής περιοριστικών όρων – Τροποποίηση παρ. 1 και προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 18 ν. 3500/2006
- Στην παρ. 1 του άρθρου 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των περιοριστικών όρων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο, μετά τις λέξεις «ξενώνες φιλοξενίας,» προστίθενται οι λέξεις «η απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, η παράδοση στην οικεία αστυνομική αρχή όπλων που νόμιμα κατέχει, η ηλεκτρονική του επιτήρηση με τη χρήση τεχνολογίας εντοπισμού θέσης και κίνησης, η εμφάνισή του στο οικείο αστυνομικό τμήμα και η παροχή στοιχείων επικοινωνίας διαθέσιμων στις αρχές ανά πάσα στιγμή,», β) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «τα στοιχεία της προσωπικότητας και», γ) στο τρίτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «στον καθ’ ου, στο θύμα και» και δ) το τέταρτο εδάφιο καταργείται, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή, ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί σε κάθε δικονομικό στάδιο της υπόθεσης, με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, η παράδοση στην οικεία αστυνομική αρχή όπλων που νόμιμα κατέχει, η ηλεκτρονική του επιτήρηση με τη χρήση τεχνολογίας εντοπισμού θέσης και κίνησης, η εμφάνισή του στο οικείο αστυνομικό τμήμα και η παροχή στοιχείων επικοινωνίας διαθέσιμων στις αρχές ανά πάσα στιγμή, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, τα στοιχεία της προσωπικότητας και η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στον καθ’ ου, στο θύμα και στις διωκτικές αρχές.».
- Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 προστίθεται παρ. 4 ως εξής:
«4. Κατά της διάταξης του εισαγγελέα πρωτοδικών που επιβάλλει περιοριστικούς όρους, ο καθ’ ου μπορεί να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών εντός προθεσμίας δέκα (10) ημερών από την κοινοποίηση. Η προθεσμία αυτή και η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλουν την ισχύ της διάταξης. Στο διατακτικό της τελευταίας μνημονεύονται ειδικά το δικαίωμα και η προθεσμία άσκησης προσφυγής. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση. Το θύμα ενημερώνεται αμελλητί για την παραβίαση του περιοριστικού όρου της προσέγγισης του θύματος από την αρμόδια αστυνομική αρχή, εφόσον έχει περιέλθει σε γνώση της.».
Άρθρο 19
Τρόπος εξέτασης των ανηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας – Κλήση και τρόπος εξέτασης ενηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας – Τροποποίηση παρ. 2 και προσθήκη παρ. 3 στο άρθρο 19 του ν. 3500/2006
Στο άρθρο 19 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της εξέτασης μαρτύρων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 2, προστίθεται δεύτερο εδάφιο, β) προστίθεται παρ. 3, και το άρθρο 19 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 19
Εξέταση μαρτύρων
- Σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας, μέλη της οικογένειας εξετάζονται ως μάρτυρες χωρίς όρκο.
- Οι ανήλικοι, κατά την εκδίκαση των υποθέσεων της προηγούμενης παραγράφου, δεν κλητεύονται ως μάρτυρες στο ακροατήριο, αλλά αναγιγνώσκεται η κατάθεσή τους, εφόσον υπάρχει, εκτός εάν η εξέτασή τους κρίνεται αναγκαία από το δικαστήριο. Ειδικά για τα ανήλικα θύματα ενδοοικογενειακής βίας εφαρμόζεται το άρθρο 227 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
- Το θύμα ενδοοικογενειακής βίας κλητεύεται νόμιμα για μαρτυρία στο δικαστήριο. Αν απουσιάζει και το δικαστήριο κρίνει ότι για λόγους προστασίας της ψυχικής ή σωματικής του υγείας δεν είναι δυνατή η εμφάνισή του, τότε αναγιγνώσκεται η κατάθεσή του κατά την προανάκριση, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 363 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».
Άρθρο 20
Ένταξη των φαρμακοποιών και των φυσιοθεραπευτών στους επαγγελματίες που έχουν υποχρέωση αναφοράς εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας – Τύπος και διαδικασία αναφοράς – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 23 ν. 3500/2006
Στην παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των υποχρεώσεων των επαγγελματιών, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο αα) μετά τη λέξη «προπονητής» προστίθεται η λέξη «, φυσικοθεραπευτής», αβ) οι λέξεις «, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ανηλίκου εγκλήματος», β) το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται, δ) προστίθενται εδάφια, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος, επιμελητής, προπονητής, φυσικοθεραπευτής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ανηλίκου εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες διωκτικές αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ο φαρμακοποιός ή ο φυσικοθεραπευτής που, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, διαπιστώνει ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ενηλίκου εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, καθώς, επίσης, και ο ιατρός που διαπιστώνει τέτοιες ενδείξεις, με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης του ενηλίκου. Η υποχρέωση ισχύει ανεξαρτήτως ύπαρξης επαγγελματικού απορρήτου. Η αναφορά υποβάλλεται εγγράφως ή ηλεκτρονικά ή προφορικά και συντάσσεται σχετική έκθεση. Σε κατεπείγουσες περιπτώσεις, μπορεί να υποβληθεί αναφορά τηλεφωνικά, η οποία καταχωρείται σε σχετικό αρχείο της Ελληνικής Αστυνομίας, και ακολούθως υποβάλλεται και κατά το προηγούμενο εδάφιο.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’
ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 21
Τελική διάταξη
(άρθρο 11 της Οδηγίας 2024/1385)
- Η τέλεση των αδικημάτων του άρθρου 3, όταν ο δράστης έχει καταδικασθεί αμετάκλητα στο παρελθόν για ομοειδή εγκλήματα, συνιστά επιβαρυντική περίσταση.
- Για τις αξιόποινες πράξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3500/2006 (Α’ 232), ως μέλη της οικογένειας θεωρούνται τόσο οι παρέχοντες όσο και οι αποδέκτες υπηρεσιών φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας.
- Για τα αδικήματα της παρ. 5 του άρθρου 184, περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, των παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 315, περί ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, της παρ. 3 του άρθρου 330, περί παράνομης βίας – καταναγκασμού σε γάμο, του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 περί απειλής, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 περί εκδικητικής πορνογραφίας του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ημεδαπό, ακόμα και αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε, μη εφαρμοζόμενων των προϋποθέσεων των παρ. 1 και 3 του άρθρου 6 του Ποινικού Κώδικα.
Οι γυναίκες είναι πολύ πιο βίαιες από τους άνδρες, αλλά δεν το λέμε βία. Tο λέμε κωμωδία.
Σκεφτείτε το.
Στατιστικά ένα στα τρία θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι άνδρας
Ετος 2022 Θύματα Γυναίκες 129 Θύματα Άνδρες 59
Ετος 2023 Θύματα Γυναίκες 382 Θύματα Άνδρες 131
Όμως ακόμα και αυτές οι στατιστικές που δείχνουν ότι τα δύο στα τρία θύματα ενδοικογενειακής βίας είναι γυναίκες, υπάρχουν επειδή οι γυναίκες ΠΟΤΕ δεν συλλαμβάνονται ή δεν εισάγονται σε κανένα είδος βάσης δεδομένων όταν είναι βίαιες.
Οι γυναίκες που κακοποιούν τους άνδρες αποτελεί, στερεοτυπικά και απολύτως εσφαλμένα, αντικείμενο γέλωτα σε οποιαδήποτε ταινία ή κωμική σειρά παρακολουθείτε.
Μια γυναίκα που χτυπά τον φίλο της επευφημείται γιατί «μάλλον έφταιγε».
Σε περίπτωση γυναικών που κακοποιούν τους συζύγους τους στο σπίτι, η αστυνομία θα συλλάβει τον σύζυγο αν προσπαθήσει να ζητήσει βοήθεια.
Ως ανέκδοτο, έχω υποστεί σωματική (και ψυχική) βία αρκετές φορές από την πρώην σύντροφο μου, η οποία δεν το βλέπει καν ως βία. Δεν έχω χτυπήσει ποτέ κανέναν ούτε έκανα ποτέ κάτι βίαιο.
Μέχρι να θεωρηθούν οι γυναίκες εξίσου υπεύθυνες για την αχαλίνωτη βία τους εναντίον των ανδρών, θεωρώ ότι όλα αυτά τα νομοσχέδια είναι λάθος. Επιτέλους εφαρμόστε την ισότητα στα δύο φύλα! Οι άντρες δεν είναι κατώτερα όντα!!!
Βία υπάρχει και εναντίον των αντρών!!!
Μιλάτε για βία μόνο προς τις γυναίκες, φορώντας παρωπίδες για τη βία εναντίον των αντρών. Ιδιαίτερα ένα μεγάλο ποσοστό των χωρισμένων αντρών με παιδιά υπόκεινται σε συνεχή βία από τις μαμάδες των παιδιών τους (που έχουν αποκλειστική επιμέλεια των παιδιών ακόμα και σε περιπτώσεις που τα κακοποιούν!!!!!). Συγκεκριμένα τα παιδιά αυτά προσβάλλουν συστηματικά τον πατέρα και εκφράζονται με μειωτικούς χαρακτηρισμούς γι αυτόν κυρίως λόγω της πλύσης εγκεφάλου που δέχονται από τη μητέρα τους.
Επίσης γίνεται μια συνεχής προσπάθεια κακολόγησης ή κατηγορίας του πατέρα χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Δεν μιλάμε απλά για μια συκοφαντική δυσφήμιση του πατέρα αλλά για μια ολοκληρωτική αποκοπή του σωματικά και συναισθηματικά από το παιδί.
Έπειτα από πολλές έρευνες νομικών και ψυχολόγων σε παιδιά διαζευγμένων οικογενειών κατέληξαν στο ότι το φαινόμενο αυτό αποτελεί σύνδρομο βαθιά ριζωμένο στον ψυχισμό τους. Μπορεί να εμφανιστεί σε ήπια, μέτρια και βαρία μορφή. Στην βαρια μορφή το παιδί δεν θέλει καμία επαφή με τον άλλο γονέα, υπάρχει μια τρομερή απέχθεια που σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα γίνεται και βίαιο ενώ δεν αισθάνεται ενοχές γι αυτό.
*** Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ***
*** ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ***1) Πρόταση προσθήκης και των 2 φύλων ισότιμα στην «Αντιμετώπιση Νέων Μορφών Βίας»
2) Δημιουργία Ξενώνων φιλοξενείας και για άντρες θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και συνεδριών συμβουλευτικής αντιμετώπισης αυτής.
3) Συμπερίληψη και των αντρών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας στα επιδόματα-βοηθήματα που χορηγεί το κράτος.
4) Δωρεάν Νομικής Βοήθειας και στους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας
5) Αυτεπάγγελτη τιμωρία στο ίδιο δικαστήριο για τις ψευδείς καταγγελίες ή τις καταγγελίες που αρχειοθετούνται με ανάλογη ποινή αυτής της ψευδής καταγγελίας.
Συμφωνώ με τα σχόλια των Ενεργών Μπαμπάδων για τα Δικαιώματα του Παιδιού Α.Μ.Κ.Ε. Βία υπάρχει και στα δύο φύλα
Γιατί μόνο για γυναίκες; Η ενδοοικογενειακή βία κατά των ανδρών συμβαίνει πολύ πιο συχνά από ό,τι θα περίμενε κανείς. Συμβαίνει σε άνδρες από όλους τους πολιτισμούς και όλα τα κοινωνικά στρώματα, ανεξαρτήτως ηλικίας ή επαγγέλματος. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ένα στα τρία θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι άνδρες. Ωστόσο, οι άνδρες συχνά διστάζουν να αναφέρουν την κακοποίηση επειδή νιώθουν αμήχανα, φοβούνται ότι δεν θα τους πιστέψουν ή φοβούνται ότι η σύντροφός τους θα εκδικηθεί.
Ένας καταχρηστικός σύντροφος μπορεί να χτυπήσει, να κλωτσήσει, να δαγκώσει, να γροθιά, να φτύσει, να πετάξει πράγματα ή να καταστρέψει τα υπάρχοντά σας. Οι γυναίκες για να καλύψουν οποιαδήποτε διαφορά στη δύναμη, μπορεί να σας επιτεθούν ενώ κοιμάστε ή με άλλο τρόπο να σας αιφνιδιάσουν. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσουν ένα όπλο, όπως όπλο ή μαχαίρι, ή να σας χτυπήσουν με ένα αντικείμενο, να κακοποιήσουν ή να απειλήσουν τα παιδιά σας ή να βλάψουν τα κατοικίδιά σας.
Συμφωνώ σε όλα, αλλά το ζητούμενο είναι να ισχύουν και όταν το θύμα είναι άντρας και το κύριοτερο να υπάρχει προστασία των παιδιων όταν ο θύτης είναι η μητερα, δυστυχώς στην Ελλάδα είναι εδραιωμένη η εμφυλη διάκριση σε όλους τους τομείς τις ελληνικής δικαιοσύνης, κοινωνικές υπηρεσίες κτλ. Που θα έπρεπε να προστατεύουν τα παιδιά.με αποτέλεσμα να μην τα προστατεύουν οι θεσμοί τα παιδιά όταν οι καταγγελίες είναι ενάντια στην μητερα.
Χαρακτιρικες υποθέσεις όπως η ψυχολόγος τις ΕΛΑΣ όπου ακόμα αυτές οι γυναίκες έχουν την επιμέλεια των παιδιών ενώ εμφανώς έχουν κακοποίηση με τον πιο βάναυσο τρόπο τα παιδιά τους με την χρήση παοδοψυχολογου.
Η ελληνική δικαιοσύνη αργη σε βαθμό συγκαλύψεις του εγκλήματος αλλά και συνενοχής στην συνεχόμενη κακοποίηση των παιδιών.
Αποτέλεσμα είναι τα δίνετε η επιμέλεια σε γυναίκες οι οποίες κατηγορούνται για βία ενάντια στα ίδια τα παιδιά τους και να συνεχίζουν να έχουν την επιμέλεια και να συνεχίζουν να τα κακοποιούν σωματικά και ψυχολογικά.
Επίσης θα πρέπει στην ενδοοικογενειακή βία να επιτρέπεται η χρήση καταγραφής μέσω βίντεο η ηλεκτρονική καταγραφή του εν λόγω εγκλήματος για να μπορεί κάποιος να στειχειοθετηση την καταγγελία του η την υπεράσπιση του.
Δεν μπορεί κάποιος να κινδυνεύει με ποινή φυλάκισης επειδή κατέγραψε την κακοποίηση του η την υπεράσπιση του.
Πρέπει να υπάρχει μια εξαίρεση ώστε να φαίνεται η αλήθεια και ναην υποστηρίζει κάποιος αναληθή ψέματα και να κρύβετε πίσω από τον νόμο ότι δεν μπορώ να σε καταγράψω όταν με κακοποιός.
Προτείνεται πρώτα και κύρια η άμεση κατάργηση του ν. 4800/21 ως ενός εκ των βασικών αιτιών της ιλιγγιώδους αύξησης των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος των γυναικών και των γυναικοκτονιών. Παράλληλα να θεσμοθετηθεί η προκαταβολή 50% της αμοιβής του δικηγόρου του θύματος από τον φερόμενο ως θύτη, με ολοσχερή καταβολή της δικηγορικής αμοιβής μετά την καταδίκη του θύτη, που να καλύπτει όλους τους βαθμούς της δικαιοδοσίας η σε αντίθετη περίπτωση την επιστροφή αυτής μετά την τελεσίδικη απόφαση
Απόλυτο δίκιο έχει ο Κωνσταντίνος Βαλαβάνης σχετικά με την αντιμετώπιση της βίας κατά των ανδρών. Όλοι ίσοι είμαστε και επίσης να επιταχυνθεί η απονομή δικαιοσύνης με σκοπό την ελαχιστοποίηση του στιγματισμού των αθώων από ψεύτικη καταγγελία. Για αυτό τον λόγο δεν είμαι υπέρ των υπερβολικά αυστηρών ποινών, γιατί σίγουρα υπάρχει πιθανότητα να είναι ο καταδικασθέντας στην πραγματικότητα αθώος
H Οδηγία (ΕΕ) 2024/1385 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024 εκτός από τις γυναίκες αναφέρεται και σε άλλα πρόσωπα εννοώντας προφανώς άντρες και παιδιά, το οποίο όμως παρατύπως δεν το ενσωματώνετε στην παρούσα Διαβούλευση.
Επίσης το ισχύων Ελληνικό Σύνταγμα με τις τελευταίες προσθήκες-τροποποιήσεις δεν κάνει διάκριση στα φύλα. Αντιθέτως τα αντιμετωπίζει ως ίσα και στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις.
Με την παρούσα Διαβούλευση στην ουσία προάγετε την «έμφυλη Διάκριση» ή αλλιώς τον ρατσισμό, καθώς η βία δεν είναι αποκλειστικά γένους αρσενικού. Αν ανατρέξουμε σε σωστά στατιστικά στοιχεία και όχι σε αυτά που προβάλλουν στοχευμένα τα ΜΜΕ καθοδηγούμενα από γυναικείες οργανώσεις, και τα 2 φύλα έχουν θύτες και θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Οι καταγγελίες γυναικών φερόμενων θυμάτων μπορεί να είναι συντριπτικά περισσότερες. Έχετε όμως ποτέ αναλογιστεί ποιοι είναι οι πραγματικοί παράγοντες για αυτό;
Μήπως είναι το γεγονός ότι έχουν καταντήσει μάστιγα πλέον οι ψευδείς καταγγελίες διαζευγμένων μαμάδων με σκοπό τη στέρηση του πατέρα της συνεπιμέλειας;
Μήπως επειδή αποτελεί ακόμη στην Κοινωνία μας ταμπού η καταγγελία ενδοοικογενειακής βίας άντρα κατά της συζύγου του;
Ξέρετε αλήθεια τι χλευασμός ακολουθεί από τον κοινωνικό περίγυρο , ακόμη και από τους αστυνομικούς;
Γνωρίζετε πόσοι πατεράδες που έχουν καταστραφεί από τις πρώην συζύγους τους με οικονομική βία (συνεχόμενα δικαστήρια για να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες ή να διεκδικήσουν το να είναι κομμάτι της ζωής των παιδιών τους) ή από τον στιγματισμό με ψευδείς καταγγελίες ακόμη και για ασέλγεια στα ίδια τα παιδιά τους αυτοκτόνησαν ή πέθαναν από καρκίνο-έμφραγμα-εγκεφαλικό; Η αναλογία αυτοκτονιών αντρών – γυναικών είναι 78% – 22%
*** Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ***
*** ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ***
1) Πρόταση προσθήκης και των 2 φύλων ισότιμα στην «Αντιμετώπιση Νέων Μορφών Βίας»
2) Δημιουργία Ξενώνων φιλοξενείας και για άντρες θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και συνεδριών συμβουλευτικής αντιμετώπισης αυτής.
3) Συμπερίληψη και των αντρών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας στα επιδόματα-βοηθήματα που χορηγεί το κράτος.
4) Δωρεάν Νομικής Βοήθειας και στους άντρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας
5) Αυτεπάγγελτη τιμωρία στο ίδιο δικαστήριο για τις ψευδείς καταγγελίες ή τις καταγγελίες που αρχειοθετούνται με ανάλογη ποινή αυτής της ψευδής καταγγελίας.
Υπάρχουν 20 ξενώνες μόνο σε όλη την Ελλάδα για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους όταν σε έναν χρόνο υπήρξαν 15.500 καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία και απειλή. Πολλές από αυτές τις γυναίκες συνεχίζουν να μένουν με τον κακοποιητη τους καθώς πολλές φορές η οικογένεια τους ζει σε άλλη πόλη και δεν μπορούν να φύγουν καθώς υπάρχει ο νόμος να μην αλλάζει ένα παιδί νόμο χωρίς την συγκατάθεση τον άλλου γονέα και ας είναι αυτός ο γεννήτορας καθώς γονέας δεν είναι σίγουρα(να καταργηθεί αυτός ο νόμος) ο κακοποιητης της μητέρας τους και μπορεί ο αυριανός της δολοφόνος. Πολλές από αυτές τις γυναίκες δεν εργάζονται καθώς τους το απαγορεύει ο κακοποιητης τους και αν εργάζονται ακόμα όλα τα χρήματα τα παίρνει την ημέρα της μισθοδοσίας ο άντρας κακοποιητης για να εγκλωβίζει ακόμα περισσότερο το θύμα του. Να αυξηθούν τα κέντρα φιλοξενίας για τις γυναίκες και τα παιδιά καθώς και τα συμβουλευτικά κέντρα γιατί τα 44 και αυτά ελάχιστα είναι δυστυχώς με την μορφή επιδημίας που έχει πάρει η εμφύλια βία σε βάρος των γυναικών.
Μέτρα της ΕΕ για τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών
Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της εργάζονται από κοινού για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, την προστασία των θυμάτων και την τιμωρία των δραστών.
Στοιχεία και αριθμοί σχετικά με τη βία με βάση το φύλο
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών συνιστά μία από τις συστηματικότερες και συνηθέστερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως. Οι χώρες της ΕΕ δεν αποτελούν εξαίρεση. Δυστυχώς, μία στις τρεις γυναίκες έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία, κυρίως από συντρόφους.
45% έως 55%
των γυναικών στην ΕΕ έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση από την ηλικία των 15 ετών
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 καταγράφηκε σημαντική αύξηση της σωματικής και ψυχικής βίας κατά των γυναικών. Σύμφωνα με τα αναφερόμενα περιστατικά, οι κλήσεις σε τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας για ενδοοικογενειακή βία έχουν πενταπλασιαστεί σε ορισμένες χώρες.
Η βία στο διαδίκτυο αυξάνεται επίσης, στοχεύοντας ιδίως τις νέες γυναίκες και τις γυναίκες στον δημόσιο βίο, για παράδειγμα δημοσιογράφους και πολιτικούς. Οι γυναίκες υφίστανται βία και στην εργασία: περίπου το ένα τρίτο των γυναικών στην ΕΕ που έχουν αντιμετωπίσει σεξουαλική παρενόχληση την υπέστησαν στην εργασία τους.
Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της εργάζονται σε διάφορα μέτωπα για τον τερματισμό της έμφυλης βίας, την προστασία των θυμάτων αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος και την τιμωρία των δραστών.
Ένα ιδιαίτερο τρόπο σκέφτηκε η Ελεονώρα Μελέτη προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες, με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Με τη βοήθεια γνωστών πρωταγωνιστών, οπτικοποίησε έξι μορφές βίας, μέσα από μικρής διάρκειας σποτάκια που μόλις σε λίγα δευτερόλεπτα δείχνουν με ωμό τρόπο το πως η βία κατά των γυναικών κυριαρχεί στη καθημερινή ζωή, μέσα από διαφορετικές εκφάνσεις.
Συναισθηματική και ψυχολογική βία, οικονομική βία , βία στο χώρο εργασίας, σεξουαλική βία, εξωτερικευμένος μισογυνισμός και βεβαίως σωματική βία, έρχονται στο προσκήνιο μέσα από αληθινές μαρτυρίες θυμάτων βίας
Να δοθούν και άλλα χρήματα από την κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση σε σποτ, διαφημίσεις για την τηλεόραση, τα σοσιαλ μίντια ώστε να ακουστεί όσο γίνεται περισσότερο το πρόβλημα της εμφυλης βίας και όχι μόνο τον Νοέμβριο που είναι η παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών! Κάθε μέρα κακοποιούνται γυναίκες σωματικά, ψυχικά, σεξουαλικά και στο τέλος δολοφονούνται
Σε ΟΛΕΣ τις ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ που πρέπει επιτέλους να θεσμοθετηθεί ο όρος και νομικά επιβάλλεται ο θύτης ο Γυναικοκτονος να δίνει όλη του την περιουσία στα παιδιά αν υπάρχουν και στις οικογένειές των δολοφονημένων γυναικών για να μεγαλώσουν τα παιδιά που μένουν πίσω με τις ψυχολογικές συνέπειες από την βάρβαρη δολοφονία των μαμάδων τους και την στήριξη στην οικογένεια που θα έχει καθήκον να τα μεγαλώσει από εδώ και μπρος. 15 Γυναικοκτονιες για το 2024 82 από το 2020! Τα ισόβια ισόβια!
Βία υπάρχει και στους άντρες! Γιατί την αποκρύπτετε και γιατί δε νομοθετείτε γι’ αυτό; Περισσότεροι από τους μισούς άνδρες που υφίστανται ενδοοικογενειακή κακοποίηση από σύντροφο δεν την αποκαλύπτουν, σύμφωνα με το Queen’s University Belfast για τα θύματα εγκλημάτων. Περισσότερο από το 70% των ανδρών που πήραν συνέντευξη από ερευνητές είπαν ότι είχαν σκεφτεί να αυτοκτονήσουν και η πλειοψηφία είχε βιώσει κατάθλιψη ή άγχος. Η έκθεση ανέφερε επίσης ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη παροχής υποστήριξης στα θύματα που όντως εμφανίζονται και καταβάλλονται προσπάθειες για την αντιμετώπιση του στιγματισμού γύρω από αυτό το ζήτημα. Η καθηγήτρια Cherie Armour, μία από τις συγγραφείς της έκθεσης, είπε ότι υπάρχει «κρίσιμη έλλειψη έρευνας σχετικά με τον επιπολασμό και τις επιπτώσεις στην υγεία της βίας από στενούς συντρόφους εναντίον ανδρών και αγοριών».
Θύματα είναι και οι άντρες!!! Οι άνδρες σε συγκρίσιμα ποσοστά κακοποιούνται (ενώ τα παιδιά κακοποιούνται σε υπερτριπλάσιο ποσοστό από τις μητέρες τους, σε σχέση με τους πατέρες τους). Προσθέστε στο νομοσχέδιο και τη βία κατά των αντρών. Πως είναι δυνατόν να την παραβλέπετε; Μόνο εσκεμμένη βλέπω αυτή την απόκρυψη της βίας κατά των αντρών!!!! Ιδιαίτερα μετα από ένα χωρισμό που υπάρχουν παιδιά, πολλές γυναίκες καθίστανται πολύ επικίνδυνες για τα παιδιά τους με σκοπό συνήθως την «εκδίκηση» εναντίον των αντρών.
Η ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΥΚΟΛΗ. ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΙ; Ο μισογυνισμός τής Πατριαρχίας, που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, έχει διαπεράσει και αλλοτριώσει, άνδρες και γυναίκες. Οι γυναίκες εσωτερικεύουν τον μισογυνισμό και τον στρέφουν 1) εναντίον τής εαυτής τους, εναντίον δηλαδή τού εαυτού τους ( βλέπε χαμηλή αυτοεκτίμηση, έλλειψη αυτοπεποίθησης, ενοχές, μαζοχισμός κλπ) 2) εναντίον άλλων γυναικών (βλέπε ανταγωνισμός, ζηλοφθονία, «οι φίλες είναι φίδια», χαιρεκακία κλπ) και 3)οι άντρες στρέφουν τον μισογυνισμό τους, εναντίον τών γυναικών, που ξεκινάει από το αίσθημα ανωτερότητας, απέναντι στις γυναίκες και φτάνει στο αίσθημα ιδιοκτησίας και κυριαρχίας επάνω στις γυναίκες, ιδιαίτερα στις γυναίκες τους και εκδηλώνεται, με σωματικές και ψυχολογικές και λεκτικές προσβολές και κακοποιήσεις και φτάνει μέχρι τον βιασμό και την γυναικοκτονία. Αυτό σημαίνει ότι μια γυναίκα, από την στιγμή, που θα γεννηθεί, έχει να αντιπαλέψει τούς τρεις, πιο πάνω μισογυνισμούς, που τούς δημιουργεί η Πατριαρχία. Βέβαια, όλα τα εγκλήματα τών αντρών, εναντίον τών γυναικών δεν είναι γυναικοκτονίες. Ο ληστής, που θα σκοτώσει την γυναίκα, επειδή αντιστάθηκε, διαπράττει ανθρωποκτονία. Αν θεωρήσουμε, όμως, ότι ο ληστής σκοτώνει μια γυναίκα, από μισογυνισμό, ενώ θα μπορούσε, απλά, να την αναισθητοποιήσει, χωρίς να την σκοτώσει, τότε και αυτό το έγκλημα χαρακτηρίζεται γυναικοκτονία. Εν ολίγοις, η γυναικοκτονία εκπορεύεται από την αντίληψη τού άντρα, ότι η γυναίκα είναι ιδιοκτησία του, ή από το μίσος τού αντρα, εναντίον τής γυναίκας γιαυτό και προκύπτει, συνήθως, σε έμφυλες σχέσεις, πατέρα κόρης, ερωτικές σχέσεις άντρα με γυναίκα κλπ. Για την πρόληψη τών γυναικοκτονιών, αλλά και για την θεραπεία τών εγκλημάτων, τών ανδρών, που αφαιρούν την ζωή τών γυναικών, λόγω έμφυλων διαφορών και επειδή είναι γυναίκες, στην διαβούλευση, που γίνεται στο Υπουργείο ΠΡΟΠΟ, καλό είναι να ληφθούν υπ όψιν, τα ακόλουθα: 1.Πρέπει να υπάρχει προσχολική και σχολική εκπαίδευση, με μάθημα, σε όλες τις τάξεις τών σχολείων, που θα αναλύει τον βιολογικό και κοινωνικό ρόλο τών δύο φύλων, που θα αναλύει και θα φωτογραφίζει την Πατριαρχία και τον μισογυνισμό, που θα φωτίζει και θα αναλύει και τον βιολογικό και κοινωνικό ρόλο τής γυναίκας και τής γυναίκας- λεσβίας, φτιαγμένο από γυναίκες με φεμινιστικη συνείδηση και ιδεολογία 2. Κάθε εβδομάδα, σε όλα τα σχολεία τής χώρας, να γίνεται ένα δίωρο σεμινάριο, για τους γονείς, που θα αφορά τις ενδοοικογενειακές τους σχέσεις, και η μη παρακολούθησή του, να επιφέρει χρηματικό πρόστιμο, που θα εισπράττεται μέσω τής Εφορίας και θα προστίθεται στο Ταμείο τού Συλλόγου Γονέων, για σχολικές δραστηριότητες 3.Οι γείτονες, που καταγγέλλουν περιστατικά βίας και κακοποίησης, να μπορούν να τα καταγγέλλουν, ανωνύμως, χωρίς να χρειάζεται να δηλώσουν ονοματεπώνυμο, στην Αστυνομία. 4.Όταν υπάρχει καταγγελία να υποχρεώνονται και οι δύο σύζυγοι να παρουσιαστούν στο τμήμα, άμεσα και ατομικά και κατ αντιπαράσταση. Τα Αστυνομία όργανα να είναι υποχρεωμενα να εξετάσουν την γυναίκα και τον άντρα, από ψυχολόγο και την γυναίκα να την εξετάσουν, με προσοχή, σε όλο της το σώμα, για αποδείξεις κακοποίησης. 5.Εφόσον τα παιδιά είναι σε θέση να καταθέσουν, με την παρουσία και συνδρομή παιδοψυχολόγου, να εξετάζονται, οπωσδήποτε και τα παιδιά. 6. Εφόσον είναι δυνατόν, να εξετάζονται και οι κάτοικοι τών διπλανών διαμερισμάτων και ο διαχειριστής τής πολυκατοικίας, πάντα, ανώνυμα 7. Όλα τα περιστατικά να καταγράφονται στο Αστυνομικό Τμήμα, σε ειδικό Αρχείο 8.Σε περίπτωση γυναικοκτονίας, με Δίκη αυτεπάγγελτη, εκ μέρους τού Κράτους, να υποχρεώνεται ο γυναικοκτόνος με την προσωπική του περιουσία, αλλά και με την περιουσία τού πατέρα του, (αφού ως επί το πλείστον, ο κακοποιητικός πατέρας λειτουργεί σαν πρότυπο, στον γιο του), να αποζημιώσει τα παιδιά τής γυναίκας του, είτε δικά του είτε άλλου πατέρα, τούς γονείς τής γυναίκας του, τούς παππούδες και τις γιαγιάδες τής γυναίκας και τα αδέλφια τής γυναίκας του. ( Με βάση το ισχύον Ελληνικό Δίκαιο, όταν ένας οδηγός σκοτώσει, εξ αμελείας, και όχι εκ προθέσεως, όπως στη γυναικοκτονία, έναν άνθρωπο, υποχρεώνεται να αποζημιώσει την γυναίκα του, τα παιδιά του, τούς γονείς του, τις γιαγιάδες και τούς παππούδες και τα αδέλφια τού θανόντος. Πόσο μάλλον, στη περίπτωση τής γυναικοκτονίας, που ο φόνος δεν είναι εξ αμελείας, αλλά εκ προμελέτης.) 9.Σε περίπτωση γυναικοκτονίας, να οφείλει το Κράτος, με Κρατικές δαπάνες, χωρίς Δικαστήριο, να συνδράμει τούς συγγενείς τής θανούσας, που θα αναλάβουν τήν κηδεμονία τών παιδιών, αφού πλέον τα παιδιά είναι ορφανά και εφόσον δεν υπάρχει συγγενής, πρέπει να αναλάβει το Κράτος τα ορφανά παιδιά, μέχρι και την ολοκλήρωση τών σπουδών τους. 10. Πρέπει να αφαιρείται η επιμέλεια τών παιδιών, από τον γυναικοκτόνο πατέρα, αμέσως μετά τη γυναικοκτονία, άμεσα, αφού ο γυναικοκτόνος έχει κληρονομικό δικαίωμα από την περιουσία τών παιδιών του και από την περιουσία της γυναικας του, οπότε πρέπει και τα παιδιά, αμέσως μετά την γυναικοκτονία τής μάνας τους, να παίρνουν, αυτομάτως, το επώνυμο τής μάνας τους, και να εκδίδεται, άμεσα, διαζύγιο τού γυναικοκτόνου, με την δολοφονημένη απο αυτόν, οπότε να μη δικαιούται, όπως συμβαίνει τώρα, να κληρονομεί, ο γυναικοκτόνος την γυναίκα, που σκότωσε και να μη δικαιούται την σύνταξη τής δολοφονημένης. 11. Τα ισόβια για την γυναικοκτονία, να είναι πραγματικά, να εκτίονται, δηλαδή, κανονικά, ως προς τον χρόνο, επομένως μέχρι και τέλος της ζωής τού γυναικοκτόνου, χωρίς κανένα, απολύτως, ελαφρυντικό. 12. Μέσα στη φυλακή, να υποχρεώνεται ο δράστης να εκτελεί κοινωνικό έργο, σαν μία επιπλέον τιμωρία του, χωρίς αυτό, να επιφέρει αντίστοιχη ελάφρυνση τής ποινής του. Αυτό πρέπει να γίνεται, επειδή ο Νόμος έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Μέχρι τώρα οι γυναικοκτόνοι έλεγαν: Εγώ θα φάω 6 χρόνια φυλακή αλλά χαλάλι, προκειμένου να φάει η μούρη της χώμα. Με όλα αυτά, θα το σκέφτονται διπλά και τριπλά, πριν προχωρήσουν στη γυναικοκτονία, ακριβώς επειδή ο Νόμος έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα. (Πριν γίνει ο νόμος με την τιμωρία τής κακοποίησης ζώων, οι γάτες και οι σκύλοι, γίνονταν αντικείμενο κακοποίησης, από όλους. Μετά τον νόμο, οι κακοποιήσεις ζώων μηδενίστηκαν, και από τον φόβο τής τιμωρίας και επειδή συνειδητοποιήθηκε, ότι τα ζώα έχουν την ίδια αξία, με τους ανθρώπους και συναισθήματα. ) 13. Η κακοποιημενη γυναίκα δεν μπορεί να κρύβεται στο σπίτι της ή σε Στέγες κακοποιημένων γυναικών, αφού δραστηριοποιείται επαγγελματικά, πρέπει να δει τα παιδιά της και τους γονείς της και τους φίλους της, επομένως, αυτός, που πρέπει να κλείνεται, κάπου, και να εξαφανίζεται από το περιβάλλον τής κακοποιημένης, είναι ο κακοποιητής, και αυτό επιτυγχάνεται, με άμεση φυλάκιση, που θα είναι εξώδικη, σε περίπτωση απόδειξης τής κακοποίησης, σε περίπτωση, επίσης, που δεν συμμορφωθεί στην απομάκρυνσή του, από την κακοποιημένη γυναίκα, η φυλάκιση θα είναι, πάλι, εξώδικη και αυτεπάγγελτη. Εξώδικη διαδικασία είναι αυτή που συμβαίνει, εκτός της Δικαστικής οδού. Δεν θα χρειάζεται, δηλαδή, δίκη, για την φυλάκιση τού κακοποιητικού και η φυλάκιση θα είναι άμεση, προκειμένου να νιώσει ο κακοποιητικός «τα καλά τής φυλάκισης» και να φοβηθεί, να προχωρήσει, στην γυναικοκτονία, όπως συμβαινει με την κακοποίηση ζώων. 14. Επειδή στους δράστες τών γυναικοκτονιών, υπάρχουν πολλοί αλλοδαποί, ο αριθμός τών ντόπιων γυναικοκτόνων είναι πλασματικός. Πρέπει να καταγράφονται οι εθνικότητες τών γυναικοκτόνων, οπότε να δίνεται μια ιδιαίτερη προσοχή και έμφαση, από την Πολιτεία, προκειμένου να απολαμβάνουν προστασίας, πρόληψης και θεραπείας, οι αντίστοιχες προσφύγισες. 15. Ο όρος Γυναικοκτονία πρέπει να ενσωματωθεί, στο Ποινικό μας Δίκαιο και το έγκλημα να τιμωρείται, με μεγαλύτερη ποινή, σαν ιδιώνυμο, όπως στην Κύπρο. Η Ελληνική κυβέρνηση κωφεύει, επειδή αυτό συνεπάγεται κοστοβόρες δράσεις από μέρους της και επειδή κινδυνεύουν οι περισσότεροι Ελληνες, να μπουν ισόβια φυλακή και επειδή ο Δικηγορικός Σύλλογος, ο οποίος συμμετέχει στην παραγωγή τών νόμων του Κράτους, δεν επιθυμεί ισόβιες ποινές, αφού χάνει πελάτες, αφού ο ισοβίτης δεν πρόκειται να αποφυλακιστεί και να ξαναδιαπράξει αδίκημα, όπως συμβαίνει, συνήθως, και επειδή, με τον φόβο τής ισόβιας κάθειρξης, μειώνονται οι γυναικοκτονίες και, αντίστοιχα, οι πελάτες τών Δικηγόρων, δηλαδή, οι εγκληματίες. 16. Όλοι οι ένορκοι, σε ενδόφυλες διαφορές, πρέπει να είναι γυναίκες, και δεν πρέπει να εξαιρούνται, επειδή αυτές κρίνουν καλύτερα και οι δράστες δεν απολαμβάνουν, με τις γυναίκες ενόρκους, την Πατριαρχική Ασυλία, που απολαμβάνουν, με τους άντρες ενόρκους. Είναι σαν να βάζεις έναν δολοφόνο ή εναν ληστή, αντίστοιχα, σαν ένορκο, σε μια υπόθεση δολοφονίας ή ληστείας. Εξυπακούεται ότι θα προσπαθήσει να αθωώσει τον δολοφόνο ή τον ληστή αντίστοιχα, με δεδομένη την αλληλεγγύη τους. Οπότε, όχι μόνο να μη μπορούν να εξαιρεθούν οι γυναίκες ένορκοι, αλλά οι γυναίκες να απαρτίζουν όλο το σώμα τών ενόρκων, σε ενδόφυλες Δικαστικές υποθέσεις. Στη περίπτωση τού Λιγναδη οι 4 ένορκοι ήταν αυτοί, που τον καταδίκασαν, αφού οι 3 Δικαστές ψήφισαν την αθώωσή του, χωρίς, δηλαδή, την παρουσία τών ενόρκων, ο Λιγνάδης θα ήταν αθώος. Είναι τόσο ισχυρό το σώμα τών ενόρκων, το οποίο εκπροσωπεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα, χωρίς τον κίνδυνο τού χρηματισμού ή του φόβου ή τού υπολογισμού, που ένας άντρας ένορκος, σε ένα φόνο, προϊόν μισογυνισμού, μόνο εμπάθεια, προκατάληψη και μεροληψία εγγυάται. Στη περίπτωση τού Λιγνάδη τα θύματα ήταν ανήλικα αγόρια και τόσο οι γυναίκες, όσο και οι άντρες ένορκοι έδειξαν πραγματική ευαισθησία. 17. Σε όλα τα Δικαστήρια έμφυλης βίας, να υπάρχουν Παρατηρητήρια, που να απαρτίζονται από μέλη Φεμινιστικών Σωματείων και ευαισθητοποιημένα μέλη-γυναίκες, τού Δικηγορικού Συλλόγου, που να ακούγονται, κατά τη διάρκεια της Δίκης, με ερωτήσεις και παρατηρήσεις και ενστάσεις, εν είδει υποστηρικτικής Πολιτικής αγωγής. 18. Πρέπει η Πολιτεία να προχωρήσει, σε αλλαγή τού Νόμου και να τιμωρούνται, ποινικά, ως παιδοβιαστές, όλοι αυτοί, που διαπράττουν το έγκλημα τής κατάχρησης, σε ασέλγεια, ανηλίκων κοριτσιών και αγοριών και το έγκλημα τών γενετησίων πράξεων, εις βάρος ανηλίκων, που με το Ισχύον Ποινικό μας Δίκαιο, πέφτουν στα μαλακά. 19. Να θεσπιστεί νόμος, που να τιμωρεί, αυτεπαγγέλτως, την κακοδικία τών συνηγόρων υπεράσπισης τών κατηγορουμένων, για έμφυλα αδικήματα, που σπιλώνουν την τιμή, την υπόληψη των επιζωσών, από την σεξιστική βία, γυναικών και την μνήμη τών νεκρών γυναικών -θυμάτων γυναικοκτονιών και να τους υποχρεώνει να αποζημιώνουν τα θύματα τής κακοδικίας τους, τις επιζώσες και τις οικογένειές τους, όπως και τις οικογένειες και τα παιδιά τών νεκρών δολοφονημένων γυναικών, από γυναικοκτονίες 20. Να ενεργοποιηθούν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, με Παρατηρητήρια, σε τέτοιου είδους υποθέσεις ή με καταγγελίες τών Δικηγόρων τής Πολιτικής Αγωγής, η με καταγγελίες τών θυμάτων και τών οικογενειών τους, προκειμένου να ασκηθούν πειθαρχικές διώξεις, σε όσους Δικηγόρους κακοδικούν, εις βάρος των γυναικών-θυμάτων, σε έμφυλες διαφορές. 21. Να αποδεικνύεται, και να απαντάται εμπεριστατωμένα, από τους συνήγορους τών βιαστών, δηλαδή, με αποδείξεις, ο λόγος, ο σκοπός, η αιτία, που το θύμα προχώρησε στην καταγγελία, τού βιασμού, που υπέστη, αφού αυτή είναι μια ερώτηση, που είναι μόνιμη, στα χείλη τών Δικαστών και απευθύνεται, πάντα, στους συνήγορους τών κατηγορουμένων, για βιασμό, ( χωρίς απάντηση, όμως), αφού είναι τόσο εξευτελιστική και επώδυνη η δικαστική ακροαματική διαδικασία, για το θύμα τού βιασμού, με πλείστες όσες φορές, χωρίς καμία, απολύτως, δικαίωση, δυστυχώς. Με αυτό θέλω να πω, ότι θα μπορούσαν να αποδείξουν, σαν αιτία τής καταγγελίας, τον χρηματισμό, κάτι που δεν έχει αποδειχθεί ποτέ!!!! 22. Η θεσμοθέτηση ουσιαστικών ισοβίων, σε βιασμούς ανηλίκων και ενηλίκων και σε γυναικοκτονίες και, εν τέλει, αναρωτιόμαστε, μήπως οι Δικηγόροι, που έχουν κατακλύσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο, και είναι οι Έλληνες νομοθέτες, και οι βουλευτές και τα μέλη τών νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών, είναι υπέρ της μείωσης τών ποινών, τών συγχωνεύσεων τών ποινών, τών ελαφρυντικών, κλπ, προκειμένου να μη σαπίζουν και πεθαίνουν, στη φυλακή, οι εγκληματίες, αλλά να αποφυλακίζονται, γρήγορα, και να επαναλαμβάνουν το έγκλημα, ώστε να μη χάνουν την πελατεία τους, όπως πολλές φορές εχει συμβεί, δεδομένου ότι με τον φόβο τής ουσιαστικής ισόβιας κάθειρξης, θα μειωθούν, κατά πολύ, οι πελάτες τους, αφού, ο φόβος της ποινής θα ανακόψει την δολοφονική τους επιθυμία, που προκαλεί, η τωρινή Ποινική «ατιμωρησία», ενώ στην περίπτωση τής ουσιαστικής και πραγματικής ισόβιας κάθειρξης, δεν θα προχωρήσουν, ούτε, στην γυναικοκτονία, ούτε στον παιδοβιασμό. Οπότε, είναι αναγκαία, η πραγματική έκτιση τών ισοβίων, στα ιδιώνυμα εγκλήματα τού παιδοβιασμού, τού βιασμού και τής γυναικοκτονίας. 23. Να ισχύει η συνεχής αυτόφωρη διαδικασία , σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και σε περιπτώσεις κακοποίησης γυναικών, επειδή τα αδικήματα αυτά, έχουν ιδιώνυμο χαρακτήρα, και είναι αναγκαίο μέτρο, κάτω από την πίεση τών χιλιάδων κακοποιήσεων, που συμβαίνουν, καθημερινά. Οπότε, είναι απαραίτητη η συνεχής ισχύς τού αυτοφώρου, σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, βιασμών, παιδοβιασμών και κακοποίησης γυναικών. 24. Να μη παραγράφονται οι βιασμοί, είτε ανηλίκων, είτε ενηλίκων, να προκρίνεται, δηλαδή, το απαράγραπτον, σε αυτού τού είδους τα εγκλήματα. Ένα απλό παράδειγμα βίας εναντίον τών γυναικών, είναι το χυδαίο πείραγμα, η απρεπής χειρονομία, το κολλητήρι, στα μέσα μαζικής μεταφοράς (και όχι μόνο) και η αναγκαία αντιμετώπισή του, από την Πολιτεία, με την έννοια, να γίνει αυτεπάγγελτο πλημμέλημα, χωρίς, δηλαδή, να απαιτείται μήνυση. Εχετε σκεφτεί ότι υπάρχουν μισογύνικες και φασιστικές συμπεριφορές τών αρσενικών, οι οποίες, λόγω τής συνεχούς και ατιμώρητης ενάσκησής τους, από αυτούς, θεωρούνται δεδομένες και κανονικές και φυσιολογικές, και μάς ξενίζει η αντιμετώπιση και η τιμωρία τους;;;;;???? 25. Η απαγόρευση τής κυκλοφορίας πορνοπεριοδικών, που ενισχύουν τον σεξισμό, τον μισογυνισμό και την Πατριαρχία 26. Η απαγόρευση τής πορνείας, και η τιμωρία τών πελατών, που ενισχύει τον σεξισμό, τον μισογυνισμό και την Πατριαρχία, αφού υποβιβάζει την Γυναίκα, σε ένα, επί πληρωμή, δοχείο εκσπερμάτωσης, κατόπιν βιασμού, αφού την θέση τής συναίνεσης, καταλαμβάνει η πληρωμή. Σε αυτήν την περίπτωση, η Πολιτεία να εξασφαλίσει σε αυτές τις γυναίκες – θύματα τής φτώχειας, έναν αξιοπρεπή βιοπορισμό. 27. Τα παιδιά, με την γέννησή τους, να παίρνουν το επίθετο τής μάνας τους και να μη συνοδεύονται με το εγκληματικό *αγνώστου πατρός*, αφού τα παιδιά έχουν την μοναδική βεβαιότητα τής μητρικής τους προέλευσης. 28. Να καταργηθεί το αποτρόπαιο, Πατριαρχικό, εξευτελιστικό, μισογύνικο και βάρβαρο Άβατο τού Αγίου Όρους, που είναι αντισυνταγματικό και παράνομο, με βάση το άρθρο 5 παρ.4 τού Συντάγματος. 29. Να γίνει πλημμέλημα, που διώκεται, αυτεπαγγέλτως, η χυδαία χειρονομία και το «κολλητήρι», στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή όπου αλλού. Είχε γίνει θέμα, στα μέσα επικοινωνίας, πρόσφατα, η εκσπερμάτιση φοιτητή, στη πλάτη φοιτήτριας, στο Αναγνωστήριο τού Πανεπιστημίου Αθηνών. 30. Οποιαδήποτε, υπό μορφή τέχνης, ρητορική σεξισμού και μισογυνισμού, (πχ επιθεώρηση τού μισογύνη Σεφερλή ή στίχοι τραγουδιών τής τραπ μουσικής κλπ,) να απαγορεύεται και να τιμωρείται, αυτεπάγγελτα, από τον Νόμο, Τα χρήματα τών αποζημιώσεων να διανέμονται στα, εγνωμένου σκοπού και δραστηριότητας, Φεμινιστικά Σωματεία 31. Να προστεθεί στον Νόμο 4285/2014, για την καταπολέμηση τού ρατσισμού και ξενοφοβίας και ο ΜΙΣΟΓΥΝΙΣΜΟΣ. 32. Να αναχθεί στο αδίκημα τής προσβολής προσωπικότητας, που τιμωρείται συνταγματικα και ποινικά, οποιαδήποτε μορφή βίας, εναντίον των γυναικών, από οπουδήποτε και αν προέρχεται. 33. Οποιαδήποτε μορφή σεξισμού και μισογυνισμού, που εκφράζεται, δημόσια και όχι ιδιωτικά, ακόμη κιαν δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένες γυναίκες, να τιμωρείται εκ του Νόμου και αυτεπαγγέλτως 34.Να δικαιούνται τα Φεμινιστικά Σωματεία, εγνωσμένης δράσης, να αποζημιώνονται, δικαστικώς, από οποιαδήποτε δημόσια προσβολή τής προσωπικότητας τής Γυναίκας. 35. Όλες οι Δικαστικές υποθέσεις σε έμφυλες διαφορές να έχουν τον χαρακτήρα του επείγοντος με άμεση εκδίκαση. 36. Να καταργηθεί ο νόμος της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, που προκαλεί κακοποιήσεις μητέρων και τών παιδιών τους, από τους πρώην συζύγους 37. Η υποχρεωτική εκμάθηση των κοριτσιών, από την προσχολική, κιόλας, ηλικία, Πολεμικών τεχνών, δωρεάν, από την Πολιτεία. 38. Η υποχρεωτική και ισόβια υποχρέωση του κακοποιητή να φοράει το βραχιολάκι, που θα επισημαίνει την παρουσία του και θα προειδοποιεί το θύμα του, προκειμένου να προστατευτεί. 39. Η κατάργηση τής παρενθεσίας, τού νομικού δηλαδή θεσμού τής παρένθετης μητρότητας, ακόμη και μεταξύ συγγενών. 40. Το βραχιολάκι να θεσμοθετηθεί και στην δική μας Νομοθεσία. Όλα αυτά είναι απαραίτητα, στο πλαίσιο της πρόληψης της βιας κατα των Γυναικών και τών γυναικοκτονιών, αφού η Πολιτεία πρέπει και οφείλει, να δημιουργήσει ένα αντισεξιστικό και ελεύθερο μισογυνισμού περιβάλλον, προκειμένου να αισθάνεται ασφαλής και ελεύθερη η Γυναίκα. Η γυναίκα μάνα. Η γυναίκα αδελφή. Η γυναίκα κόρη.
Θύματα είναι και οι άντρες!!! Υπάρχουν πολλές χαμένες ευκαιρίες για τον εντοπισμό και την υποστήριξη ανδρών θυμάτων ενδοοικογενειακής κακοποίησης, καθώς κανείς δεν κατανοεί το ζήτημα. Ως αποτέλεσμα, οι επαγγελματίες αναγνωρίζουν λιγότερο εύκολα τα θύματα και οι άνδρες αισθάνονται ότι δεν θα γίνουν πιστευτοί ή δεν θα τους πάρουν στα σοβαρά».
Με το νομοσχέδιο σας καθιστάται ακόμα πιο δύσκολο για τους άνδρες θύματα να μιλήσουν. Θα πρέπει να υπάρχει εξίσου ισχυρή υποστήριξη για άνδρες και γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης. Θα πρέπει εκ του νόμου να εντοπίζονται και να υποστηρίζονται τα θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης που είναι και παιδιά και άντρες και γυναίκες.
Με την κατάλληλη εκπαίδευση, περισσότερη χρηματοδότηση και λιγότερες προκαταλήψεις, θα μπορούσαμε να αποστιγματίσουμε την άποψη ότι μόνο οι γυναίκες είναι θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης, αφού και οι άνδρες σε συγκρίσιμα ποσοστά κακοποιούνται (ενώ τα παιδιά κακοποιούνται σε υπερτριπλάσιο ποσοστό από τις μητέρες τους, σε σχέση με τους πατέρες τους) και να παρέχουμε την απαραίτητη υποστήριξη σε όσους υπόκεινται σε αυτή τη βίαιη ταπείνωση.
Γιατί οι άνδρες παραβλέπονται ως θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης;
Η ενδοοικογενειακή κακοποίηση παρουσιάζεται στο παρόν νομοσχεδίο ως έγκλημα με βάση το φύλο, που διαπράττεται από άνδρες εναντίον γυναικών. Γιατί; Διαιωνίζετε μία λανθασμένη στερεοτυπική αντίληψη. ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!!!
Η αλήθεια είναι ότι, σε παγκόσμια κλίμακα, το ένα τρίτο των θυμάτων ενδοοικογενειακής κακοποίησης είναι άνδρες.
Παρά το γεγονός ότι αντιπροσωπεύουν ένα τόσο σημαντικό ποσοστό θυμάτων, οι άνδρες φιμώνονται από την εχθρότητα και την δυσπιστία που συναντούν όταν ανοίγονται για τις εμπειρίες τους στην αστυνομία και τις υπηρεσίες προστασίας.
Οι υπηρεσίες υποστήριξης συχνά αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν την κακοποίηση ανδρών και παραβλέπουν υποθέσεις που αφορούν γυναίκες θύτες.
Υπάρχουν μόνο γυναικείες γραμμές βοήθειας και δεν μπορούν να προσφέρουν καμία βοήθεια σε άντρες καθώς δεν έχουν τη χρηματοδότηση για να στηρίξουν τους άνδρες θύματα. Εσείς γιατί συνεχίζετε αυτη την εγκληματική κατάσταση, αφήνοντας επιδεικτικά απροστάτευτους όλους τους άντρες;
Το κοινωνικό στίγμα γύρω από την ενδοοικογενειακή κακοποίηση είναι ακόμη πιο έντονο όταν το θύμα είναι άνδρας και ο θύτης είναι γυναίκα.
Η βία εκδηλώνεται και στα δύο φύλα, με πολλούς τρόπους και με ποικίλα αποτελέσματα. Οι άνδρες μπορούν να υποστούν τόσο σωματική όσο και ψυχολογική βία. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε η Miessakit ry με τίτλο «Normal Violence – Men as Victims of Street Violence» (2021), η βία μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικό και σωματικό πόνο στο θύμα. Σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες ανέφεραν κατάθλιψη, άγχος και μείωση της αυτοεκτίμησης ως αποτέλεσμα της βίας.
Έρευνα από τη Στατιστική Υπηρεσία της Φινλανδίας, με τίτλο «Βία κατά των φύλων και βία στενού συντρόφου στη Φινλανδία 2021», δείχνει ότι η βία είναι συχνή στη Φινλανδία: το 46 τοις εκατό των ανδρών έχουν βιώσει κάποια μορφή σωματικής βίας, απειλών ή σεξουαλικής βίας στη ζωή τους. Το 18% έχει βιώσει παρόμοια βία από νυν ή πρώην σύντροφο. Η ψυχολογική βία έχει επίσης συνέπειες για το θύμα και συνιστάται η αναζήτηση βοήθειας για αυτό.
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορούν να είναι θύματα και δράστες σωματικής και σεξουαλικής βίας. Ωστόσο, όλες οι αναφορές σας στο νομοσχέδιο είναι ξεκάθαρα έμφυλες, κωφεύοντας στα στοιχεία που αναφέρουν ως θύματα τους άντρες. Οι άνδρες είναι πιο πιθανό, συνολικά, να πέφτουν θύματα σωματικής βίας (ABS, 2017).
Υπάρχει κακοποίηση και εναντίον των αντρών. Δεν το βλέπετε; Είναι δυνατόν να βγαίνουν ακόμα νομοσχέδια που προάγουν την άνιση μεταχείριση αντρών και γυναικών; Οι κακοποιημένοι άνδρες, αντιμετωπίζουν τη στερεοτυπική αντίληψη που τους βλέπει μόνο ως κακοποιητές και όχι ως κακοποιούμενους! Υπάρχει έλλειψη πόρων, έλλειψη κατανόησης από τους φίλους και την οικογένεια και τεράστια νομικά εμπόδια, ειδικά αν προσπαθούν να κερδίσουν την επιμέλεια των παιδιών τους από μια κακοποιητική μητέρα.
Υπάρχει συγκρίσιμη βία και εναντίον των αντρών. Γιατί πάντα γράφετε μόνο για γυναίκες; Γιατί; Η κακοποίηση ανδρών μπορεί να λάβει τη μορφή σωματικής βίας, συναισθηματικής, λεκτικής ή σεξουαλικής κακοποίησης. Η βία κατά των ανδρών συμβαίνει πολύ πιο συχνά από ό,τι θα περίμενε κανείς – τόσο σε ετεροφυλόφιλες όσο και σε σχέσεις του ίδιου φύλου. Συμβαίνει σε άνδρες από όλους τους πολιτισμούς και όλα τα κοινωνικά στρώματα, ανεξαρτήτως ηλικίας ή επαγγέλματος. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ένα στα τρία θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι άνδρες. Ωστόσο, οι άνδρες συχνά διστάζουν να αναφέρουν την κακοποίηση επειδή νιώθουν αμήχανα, φοβούνται ότι δεν θα τους πιστέψουν ή φοβούνται ότι η σύντροφός τους θα εκδικηθεί.
Ένας κακοποιητικός σύντροφος μπορεί να χτυπήσει, να κλωτσήσει, να δαγκώσει, να γροθιά, να φτύσει, να πετάξει πράγματα ή να καταστρέψει τα υπάρχοντά σας. Οι γυναίκες για να καλύψουν οποιαδήποτε διαφορά στη δύναμη, μπορεί να επιτεθούν κατά τη διάρκεια του ύπνου ή με άλλο τρόπο να αιφνιδιάσουν. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσουν ένα όπλο, μαχαίρι, ή άλλο αντικείμενο, να κακοποιήσουν ή να απειλήσουν τα παιδιά ή να βλάψουν τα κατοικίδιά.
Φυσικά, η ενδοοικογενειακή κακοποίηση δεν περιορίζεται στη βία. Η συναισθηματική και λεκτική κακοποίηση μπορεί να είναι εξίσου επιζήμια.
Συγκρίσιμη βία ασκούν και τα δύο φύλα. Η σεξουαλική βία κατά των ανδρών συχνά υποεκτιμάται και δεν δίνεται έμφαση. Όμως, η National Intimate Partner and Sexual Violence Survey του CDC κατά την περίοδο 2010-2012 διαπίστωσε ότι ο αριθμός των γυναικών που βιάστηκαν τους 12 μήνες πριν από την έρευνα ήταν 1.270.000 ενώ ο αριθμός των ανδρών που αναγκάστηκαν να διεισδύσουν ήταν 1.267.000.
Γενικά, υπάρχει συγκρίσιμη βία ανάμεσα στα δύο φύλα γεγονός που αποκρύπτεται εσκεμένα σε αυτό το νομοσχέδιο εμφανίζοντας ως βίαιο μόνο τον άντρα.
Σταματήστε την έμφυλη διάκριση εναντίον των αντρών!
Σταματήστε το ρατσισμό εναντίον των ανδρών. Οι γυναίκες και οι άνδρες δράστες ενδοοικογενειακής βίας τείνουν να διαπράττουν διαφορετικά είδη πράξεων βίας. Για παράδειγμα, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να πετάξουν ή να χτυπήσουν με αντικείμενα, να κλωτσήσουν, να δαγκώσουν ή να χτυπήσουν, ενώ οι άνδρες είναι πιο πιθανό να πνίξουν ή να στραγγαλισουν. Η National Intimate Partner and Sexual Violence Survey του CDC κατά την περίοδο 2016-2017 διαπίστωσε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 42,3% των ανδρών και το 42,0% των γυναικών ανέφεραν ότι είχαν υποστεί σωματική βία από οικείο σύντροφο στη διάρκεια της ζωής τους. Για σοβαρή βία, το 24,6% των ανδρών και το 32,5% των γυναικών ανέφεραν έκθεση σε όλη τη ζωή. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2021, περίπου 1079 άνδρες σκοτώθηκαν από τις συντρόφους τους, σε σύγκριση με περίπου 1690 γυναίκες. Αφού είναι συγκρίσιμη η βία ανάμεσα στα δύο φύλα, γιατί εσείς επιμένετε αρρωστημένα να προστατεύετε μόνο τις γυναίκες; Μάλιστα η βία από τις μητέρες στα παιδιά τους είναι υπερτριπλάσια, σε σχέση με τους πατέρες, όπως λένε τα στοιχεία από το χαμόγελο του παιδιού
H βία δεν έχει φύλο! Πολλές φορές είναι θύματα οι άντρες και τα παιδιά. Δυστυχώς, δε βλέπω καμία ευαισθητοποίηση προς αυτή την κατέυθυνση. Το να γράφετε μόνο για γυναίκες, παραβλέποντας τα στατιστικά στοιχεία, είναι άκρως ρατσιστικό. Ο στιγματισμός και τα κοινωνικά κατασκευασμένα στερεότυπα φύλου αποτελούν εμπόδια για τους άνδρες που αναζητούν βοήθεια μετά από βίαιη θυματοποίηση. Επιπλέον, τα στερεότυπα μπορεί να δυσκολέψουν τα θύματα να αντιληφθούν και να εκφράσουν λεκτικά αυτό που συνέβη και να συμβάλουν σημαντικά στην ανεπαρκή αναφορά και στις κακές απαντήσεις προς τους επιζώντες από τις αρμόδιες αρχές. Οι άνδρες συχνά φοβούνται ότι θα απολυθούν, θα κατηγορηθούν ότι είναι ο δράστης ή θα γελοιοποιηθούν εάν αναζητήσουν βοήθεια μετά από βία από στενό σύντροφο. Αυτοί οι φόβοι συχνά επιβεβαιώνονται από άντρες που παρ’ όλα αυτά αναζητούν βοήθεια.
Να αντικατασταθεί η λέξη ¨γυναικών» σε όλο το νομοσχέδιο με τη λέξη «ανθρώπων», διαφορετικά, να προστεθεί και η βία κατά των αντρών. Η βία δεν έχει φύλο! Βία υπάρχει και εναντίον αντρών την οποία δεν αναφέρετε πουθενά. Σταματήστε την εμφυλλη διάκριση, η οποία μόνο διαμάχη προκαλεί ανάμεσα στα δύο φύλα. Δώστε λύσεις στα πραγματικά προβλήματα που οι ίδιοι έχετε δημιουργήσει! Εξασφαλίστε την ασφάλεια σε όλους! Ανδρες γυναίκες παιδιά.
Δείτε τα επίσημα στοιχεία που υπάρχουν! Δείξτε την ραγδαία εξέλιξη της βίας κατά των ανδρών και των παιδιών! Σώστε την κοινωνία μας!
Σταματήστε το ρατσισμό εναντίον των αντρών σε όλες τις φάσεις της κοινωνίας μας. Βλέπετε την αποδεδειγμένα μεγαλύτερη βία που προκαλούν οι γυναίκες στα παιδιά και στους άντρες και εσείς όχι μόνο κωφεύετε αλλά νομοθετείτε πάλι μονομερώς. Εσείς ευθύνεστε για τη βία στην κοινωνία μας! Τα παιδιά που γίνονται βίαια, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, έχουν μεγαλώσει μόνο με τη μητέρα, αφού εσείς δίνετε αποκλειστική επιμέλεια στη μητέρα (στο 98% των περιπτώσεων), ακόμα και αν εκείνη είναι βίαιη!!!!!! Με αυτό το νόμο κωφεύετε στη βία που ασκούν οι μητέρες αυτές!
Η βία δεν έχει φύλο! Βία υπάρχει και εναντίον αντρών την οποία δεν αναφέρετε πουθενά. Σταματήστε την εμφυλλη διάκριση, η οποία μόνο διαμάχη προκαλεί ανάμεσα στα δύο φύλα. Δώστε λύσεις στα πραγματικά προβλήματα που οι ίδιοι έχετε δημιουργήσει! Εξασφαλίστε την ασφάλεια σε όλους! Ανδρες γυναίκες παιδιά.
Δείτε τα επίσημα στοιχεία που υπάρχουν! Δείξτε την ραγδαία εξέλιξη της βίας κατά των ανδρών και των παιδιών! Σώστε την κοινωνία μας!
Είναι απαράδεκτο να προτείνετε για ψήφιση ένα νομοσχέδιο που μόνο διχαστικά μπορεί να λειτουργήσει στην κοινωνία. Έχει αποδειχθεί ότι πολλές από τις καταγγελίες γυναικών είναι ψευδείς και εξυπηρετούν άλλους σκοπούς. Αντίστοιχες πραγματικές καταγγελίες γίνονται και από την πλευρά του ανδρικού φύλου; Γιατί δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα για αυτές. Γιατί δεν υπάρχει ανάλογη ευαισθησία για τη βία κάθε μορφής που υφίστανται τα παιδιά από τους γονείς (κυρίως μητέρες) ύστερα από ένα διαζύγιο;
Παροτι γυναίκα και γιαγια,τέτοια προκλητική διάκριση υπέρ των γυναικών και τετοιο μισανδρισμό δεν έχω ξαναζήσει.Ημουν υπέρ του αξιοπρεπούς κλασσικού φεμινισμού μέχρι που ο νεοφεμινισμός εδειξε το αρπακτικό πρόσωπό του και την φτηνή φιλοδοξία να υποτάξει το ανδρικό φύλο.
Λυπάμαι ειλικρινά που οι πολιτικοί της χώρας και τα media παίρνουν μέρος σε αυτη την ΠΑΡΑΝΟΙΑ, πείθονται απο ψεύτικες κραυγές που μόνο λόγο εχουν το συμφέρον,τον εγωισμό,το μίσος,το κόμπλεξ και την αδιαφορία για τις καινούργιες γενιές.
Λυπάμαι επισης που το κυβερνόν κόμμα γέμισε τα Υπουργεία με νεοφεμινίστριες για λόγους που εκείνο πολύ
καλά γνωριζει επιτρέποντάς τους να χαράζουν την πολιτική της χώρας αλλά συνάμα και τον καταποντισμό του.
Λυπάμα γιαυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο για την «δήθεν» ενδοικογενειακή βία που μόνο σκοπιμότητες και συμφέροντα εξυπηρετεί χρησιμοποιώντας σαν εξιλαστήριο θύμα το ανδρικό φύλο ενώ γνωριζετε οτι η βία δεν εχει φύλο,οτι πολλές γυναικείες καταγγελίες,εκ του αποτελέσματος,ειναι ψεύτικες,οτι βιάζονται και δολοφονούνται ΚΑΙ ανδρες (γι αυτο και τους χορηγείτε panic button) και κυρίως οτι με τις διακρίσεις σας ΔΙΧΑΖΕΤΕ ΤΑ ΦΥΛΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.
Αν θα συνεχιστει η προωθηση του γυναικειου συμφεροντος,και επισης αν συνεχιστουν οι ψευδεις καταγγελιες γυναικων,
ΠΡΟΤΕΙΝΩ
1.Σε ψευδη κατηγορια ποινη φυλακισης 10 ετων ΧΩΡΙΣ αναστολη.
2.Επισης σε ψευδη καταγγελια,προστιμο 20.000 ευρω,ειδικα αν ο «κατηγορουμενος»εχασε τη δουλεια του,και την ψυχικη του υγεια.
3.Σε περιπτωση που κανει μια «μαμα» ψευδη καταγγελια για λογους εκδικησης με «οπλο» το παιδι,,ΑΜΜΕΣΑ να χανει την επιμελεια και την μεριμνα του/των παιδιων,ωστε να μη χαραμιζει τον χρονο των δικαστικων λειτουργων αδικα.
Αξιότιμε κε Πρωθυπουργέ, κε Υπουργέ Προστασίας του Πολίτη, κε Υπουργέ Δικαιοσύνης σας εκθέτω τις ακόλουθες αλλαγές τις οποίες ως Δημόσιος Λειτουργός είχα προτείνει για το εν λόγω κρίσιμης σημασίας νομοσχέδιο προκειμένου διαφυλαχθούν τα θύματα (είτε άνδρες είτε γυναίκες καθώς και τα ανήλικα τέκνα) που βιώνουν το εγκληματικό φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης εντός πλαισίου ενδοοικογενειακής βίας και οι οποίες καθόσον βλέπω δεν ελήφθησαν διόλου υπόψη.
Ειδικότερα είχαν προταθεί από τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους για το εν θέματι νομοσχέδιο (υπόψη ότι κάποια αριθμητική σειρά των εν λόγω άρθρων έχει μεταβληθεί προκειμένου να μην προκληθεί σύγχυση στους αναγνώστες) ακριβή και στοχευμένα μέτρα προκειμένου αντιμετωπιστεί το εγκληματικό φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης.
Σε συνέχεια των ανωτέρω σας υποβάλλω εκ νέου ελαφρώς διαμορφωμένα αλλά στο ίδιο πλαίσιο νομικής αυστηρότητας τις προτάσεις οι οποίες χρήζουν άμεσης εισαγωγής στο εν λόγω νομοσχέδιο προκειμένου διαφυλαχθούν ανυποψίαστοι γονείς καθώς και τα τέκνα τους τα οποία υποπίπτουν καθημερινά θύματα του εγκληματικού φαινομένου της γονεϊκής αποξένωσης, ως ακολούθως :
1. Στο άρθρο 21 στην παρ. 2 όπως λάβει χώρα προσθήκη στο τέλος της εν λόγω παραγράφου ως εξής : » Όποιος εις γνώση του και αποδεδειγμένα αναφέρει ψευδή γεγονότα στις Αρχές που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία προκειμένου να προκαλέσει τόσο ψυχολογική ζημία όσο και αστική – ποινική ευθύνη στην άλλη πλευρά τότε τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.
2. Στο άρθρο 22 όπως προστεθεί παρ. 8 που να αναφέρει τα ακόλουθα :
» 8. Όποιος εις γνώση του και αποδεδειγμένα αναφέρει ψευδή γεγονότα στις Αρχές που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία προκειμένου να προκαλέσει τόσο ψυχολογική ζημία όσο και αστική – ποινική ευθύνη στην άλλη πλευρά τότε τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών αν πρόκειται για πλημμεληματικού χαρακτήρα πράξεις και κάθειρξης τουλάχιστον πέντε (5) ετών αν πρόκειται για κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις. Στις περιπτώσεις όπου αποδεδειγμένα από τις ως άνω ψευδείς αναφορές και καταγγελίες προκύπτει η εδραίωση του φαινομένου της γονεϊκής αποξένωσης για τον ένα γονέα και τα ανήλικα τέκνα του τότε ο υπαίτιος τιμωρείται βάσει του 312 Π.Κ. για ψυχοσυναισθηματική κακοποίηση ανηλίκου με επιβαρυντική ποινή χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα και χωρίς όρους εγγύησης. Αναλόγως εφαρμόζεται και το άρθρο 1532 του Α.Κ. από τις αρμόδιες Αρχές για μερική ή ολική αφαίρεση της γονικής μέριμνας εφόσον προκύπτουν πράξεις από όποιον ασκεί τη γονική μέριμνα και επιμέλεια ανήλικων τέκνων που βλάπτουν τον ψυχισμό των ανήλικων τέκνων και ακολούθως τον ψυχοσυναισθηματικό δεσμό του ενός γονέα με τα ανήλικα τέκνα του.»
3. Στο άρθρο 23 όπως προστεθεί παρ. ε όπου θα αναφέρονται τα εξής :
» Όποιος εις γνώση του και αποδεδειγμένα αναφέρει ψευδή γεγονότα στις Αρχές που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία προκειμένου να προκαλέσει τόσο ψυχολογική ζημία όσο και αστική – ποινική ευθύνη στην άλλη πλευρά υποχρεούται να τον αποκαταστήσει τόσο ηθικά όσο και υλικά αναλόγως της ψυχικής και ηθικής βλάβης που έχει προκληθεί τόσο στον ίδιο όσο και στα ανήλικα τέκνα του εφόσον τα τελευταία έχουν κακοποιηθεί ψυχοσυναισθηματικά και έχουν βιώσει το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης.»
4. Στο άρθρο 24 όπως προστεθεί παρ. 9 ως ακολούθως :
» Στις περιπτώσεις όπου αποδεδειγμένα προκύπτει διάρρηξη του ψυχοσυναισθηματικού δεσμού των ανήλικων τέκνων με τον ένα γονέα οι Αρμόδιες Αρχές υποχρεούνται να διατάσσουν πραγματογνωμοσύνη όλων των εμπλεκομένων μερών προκειμένου διαπιστωθεί εάν έχουν λάβει χώρα έκνομες ενέργειες εις βάρος του ενός γονέα και των ανήλικων τέκνων και επιπλέον να διαπιστωθεί εάν έχει εδραιωθεί το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης. Επιπλέον οι Αρχές οφείλουν να διερευνούν την αλήθεια των καταγγελομένων και σε αντίθετη περίπτωση δηλαδή όταν υπάρχουν ψευδείς καταγγελίες να τιμωρούνται οι υπαίτιοι με τουλάχιστον έξι (6) μήνες φυλάκιση χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα ή όρους εγγύησης.»
5. Στο άρθρο 26 όπως προστεθεί παρ. 2 που να αναφέρει τα ακόλουθα :
» Όποιος εις γνώση του και αποδεδειγμένα αναφέρει ψευδή γεγονότα στις Αρχές που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία προκειμένου να προκαλέσει τόσο ψυχολογική ζημία όσο και αστική – ποινική ευθύνη στην άλλη πλευρά τότε τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών αν πρόκειται για πλημμεληματικού χαρακτήρα πράξεις και κάθειρξης τουλάχιστον πέντε (5) ετών αν πρόκειται για κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις. Στις περιπτώσεις όπου αποδεδειγμένα από τις ως άνω ψευδείς αναφορές και καταγγελίες προκύπτει η εδραίωση του φαινομένου της γονεϊκής αποξένωσης για τον ένα γονέα και τα ανήλικα τέκνα του τότε ο υπαίτιος τιμωρείται βάσει του 312 Π.Κ. για ψυχοσυναισθηματική κακοποίηση ανηλίκου με επιβαρυντική ποινή χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα και χωρίς όρους εγγύησης. Αναλόγως εφαρμόζεται και το άρθρο 1532 του Α.Κ. από τις αρμόδιες Αρχές για μερική ή ολική αφαίρεση της γονικής μέριμνας εφόσον προκύπτουν πράξεις από όποιον ασκεί τη γονική μέριμνα και επιμέλεια ανήλικων τέκνων που βλάπτουν τον ψυχισμό των ανήλικων τέκνων και ακολούθως τον ψυχοσυναισθηματικό δεσμό του ενός γονέα με τα ανήλικα τέκνα του.»
6. Στο άρθρο 27 όπως προστεθεί παρ. 4 ως ακολούθως :
» 4. Οι αρμόδιες Αρχές οφείλουν να διερευνούν την αλήθεια των καταγγελομένων και σε αντίθετη περίπτωση δηλαδή όταν υπάρχουν ψευδείς καταγγελίες να τιμωρούνται οι υπαίτιοι με τουλάχιστον έξι (6) μήνες φυλάκιση χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα ή όρους εγγύησης.»
7. Στο άρθρο 28 όπως στο τέλος της παραγράφου προστεθεί φράση ως ακολούθως :
» Όποιος από τους ως άνω εις γνώση του και αποδεδειγμένα αναφέρει ψευδή γεγονότα στις Αρχές που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία και από αυτή τους την πράξη προκαλούν τόσο ψυχολογική ζημία όσο και αστική – ποινική ευθύνη στην άλλη πλευρά τότε τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών αν πρόκειται για πλημμεληματικού χαρακτήρα πράξεις και κάθειρξης τουλάχιστον πέντε (5) ετών αν πρόκειται για κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις. Στις περιπτώσεις όπου αποδεδειγμένα από τις ως άνω ψευδείς αναφορές και καταγγελίες προκύπτει η εδραίωση του φαινομένου της γονεϊκής αποξένωσης για τον ένα γονέα και τα ανήλικα τέκνα του τότε ο υπαίτιος τιμωρείται βάσει του 312 Π.Κ. για ψυχοσυναισθηματική κακοποίηση ανηλίκου με επιβαρυντική ποινή χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα και χωρίς όρους εγγύησης.»
Δεν έχει νόημα η δημιουργία νόμων όταν δεν υπάρχει ανάλογη τιμωρία. Κανείς δεν θα φοβηθεί τους 6 μήνες ή τα 2 χρόνια φυλάκισης. Η πρότασή μου είναι να εμπλουτιστούν οι τιμωρίες με κάποιους από τους παρακάτω τρόπους:
– Να προστεθούν 2-5 χρόνια σε όλες τις ποινές φυλάκισης.
– Όταν γίνεται εξαγορά μέρους της ποινής, να καταβάλονται π.χ. 20.000 ευρώ στο θύμα για κάθε εξαγοράσιμο έτος.
– Να θεσπιστεί η μεταφορά του 50%-80% των περιουσιακών στοιχείων του θύτη στο θύμα. Αν αυτά αντιστοιχούν σε συνολική αξία π.χ. μικρότερης των 20.000 ευρώ, να δημιουργείται χρέος που διευθετείται μέσω της εφορίας.
– Να θεσπιστεί η μεταφορά του 50% των ενσήμων του θύτη στο θύμα. (Σε περίπτωση που πρόκειται για βία από σύντροφο και για όσα χρόνια η γυναίκα δεν εργάζεται.)
Να δοθεί κίνητρο στις γυναίκες θύματα εμφυλης βίας που ο κακοποιητης τους δεν τις άφηνε να εργάζονται και να βγαίνουν από το σπίτι με παραπάνω μόρια στον ΑΣΕΠ, να είναι από τις πρώτες για τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Επίσης να δημιουργηθούν και άλλες δομές καθώς οι γυναίκες και τα παιδιά κακοποίησης δεν έχουν που να πάνε και να αναγκάζονται να μένουν με τον κακοποιητη και μελλοντικό τους δολοφόνο. Ο άντρας που κατηγορείται για ενδοοικογενειακή βία να φοράει βραχιολακι και να στοχοποιειται δημοσίως τόσο στα σοσιαλ μίντια όσο στην δουλειά του όσο και στις προσωπικές του και συγγένικες του σχέσεις! Επίσης αφαίρεση επιμέλειας και γονικής μέριμνας του κακοποιητη και απομάκρυνση από τα παιδιά καθώς θα είναι μοχλός πίεσης για το θύμα τα ανήλικα τέκνα που πολλές γυναίκες μένουν για εκείνα και στο τέλος δολοφονούνται.
Το αδίκημα της γυναικοκτονίας θέσπισε η Βουλή της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με 38 ψήφους υπέρ και 4 εναντίον, το σώμα ψήφισε σε νόμο την θέσπιση του ιδιώνυμου αδικήματος της γυναικοκτονίας, το οποίο επισύρει την ποινή της φυλάκισης διά βίου.
Η Πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου, η οποία κατέθεσε τον περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας και περί Συναφών Θεμάτων (Τροποποιητικός) (Αρ. 2) Νόμος του 2022) και τον Ο περί Ποινικού Κώδικα (Τροποποιητικός) (Αρ. 5) Νόμος του 2021, είπε ότι δεν αγγίζουμε τον ποινικό κώδικα, αλλά μετά που ακούσαμε όλους τους στοχασμούς και τις συμβουλές αρμοδίων αποφασίστηκε η τροποποίηση του Νόμου για την Βία κατά των Γυναικών, που είναι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, με τη συμπερίληψη ενός ιδιώνυμου αδικήματος που είναι η γυναικοκτονία και με αυτό τον τρόπο «ο νομοθέτης να προσδώσει ορατότητα σε μια κοινωνική ανησυχητική πραγματικότητα».
Παραθέτοντας τα στοιχεία είπε ότι οι γυναικοκτονίες ήταν 9 το 2019, 5 το 2020, 1 το 2022 «και η χρονιά δεν έχει κλείσει ακόμα». «Κάθε αριθμός αντιστοιχεί σε μια γυναίκα» είπε, σημειώνοντας την έμφυλη διάσταση της βίας αυτής. «Όλες έχασαν τη ζωή τους επειδή ήταν γυναίκες, από άνδρες που εμπιστεύτηκαν, που ασκούσαν εξουσία πάνω τους» συνέχισε.
Σύμφωνα με την Έκθεση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών, σκοπός του νόμου είναι η τροποποίηση του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας και περί Συναφών Θεμάτων Νόμου [Αρ. Ν. 115(Ι) του 2021] με τον οποίο έχει τεθεί σε ισχύ ειδικό νομοθετικό πλαίσιο για σκοπούς καλύτερης εφαρμογής των διατάξεων της κυρωθείσας διά νόμου Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (εφεξής «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης»), ώστε να θεσπισθεί το ιδιώνυμο αδίκημα της .γυναικοκτονίας, το οποίο να επισύρει την ποινή της φυλάκισης διά βίου.
Τι λένε τα κόμματα
Η Ρίτα Σούπερμαν, Βουλευτής ΔΗΣΥ, είπε ότι το κίνητρο είναι αναπόσπαστο στοιχείο στην επιμέτρηση ποινής. Δεν αφορά φεμινισμό αλλά σε ανθρώπινα δικαιώματα, πρόσθεσε. Ο χαρακτηρισμός της γυναικοκτονίας είπε, συνιστά πράξη αντίστασης μιας κοινωνικής πραγματικότητας και σημείωσε ότι ειδικά τώρα μας νοιάζει περισσότερο γιατί έχουν αυξηθεί παγκοσμίως οι γυναικοκτονίες επί πανδημίας.
Ο Βουλευτής του ΑΚΕΛ Αντρέας Πασιουρτίδης εξέφρασε κάποιους προβληματισμούς νομικής φύσης και γκρίζα σημεία όπως είπε, αλλά ανέφερε ότι ίσως οι προτάσεις νόμου να είναι ένα όπλο στην φαρέτρα μας σημειώνοντας ότι οτιδήποτε κάνουμε προς την κατεύθυνση της ευαισθητοποίησης είναι σημαντικό.
Η Βουλευτής ΔΗΚΟ Χριστιάνα Ερωτοκρίτου είπε ότι η βία εναντίον των γυναικών που κατά κανόνα είναι ενδοοικογενεική και σεξουαλική, είναι μια μορφή διάκρισης. Χαρακτήρισε πολύ σωστή την πρόταση νόμου και ανέφερε ότι συζητούμε τον επιβαρυντικό παράγοντα που λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο στην επιβολή της ποινής.
Ο Χρύσης Παντελίδης, Βουλευτής του ΔΗΚΟ είπε ότι η βία κατά των γυναικών δεν πρέπει να είναι πρόβλημα μόνο των γυναικών αλλά και των ανθρώπων ολόκληρης της κοινωνίας. Η σημερινή νομοθέτηση, ανέφερε, είναι ένα ακόμη βήμα για να αναγνωρίσουμε όλοι το μέγεθος του προβλήματος έτσι ώστε να στηρίξουμε τα θύματα που τόλμησαν και τολμούν να μιλήσουν να ενθαρρύνουμε τα θύματα που δεν έχουν μιλήσει ακόμα και να εξαλείψουμε το φαινόμενο αυτό.
Ο Βουλευτής του ΕΛΑΜ Σωτήρης Ιωάννου είπε ότι το ΕΛΑΜ υπερασπίζεται την ισότητα των φύλων και το έχει αποδείξει και με προτάσεις νόμου όπως η απαγόρευση της ισλαμικής μαντίλας που συμβολίζει την υποταγή των γυναικών. Ο φόνος επισύρει την μέγιστη ποινή άρα πέραν από κάτι συμβολικό δεν θεωρούμε ότι θα επιλύσει τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος, είπε.
Ο Βουλευτής της ΔΗΠΑ Αλέκκος Τρυφωνίδης είπε ότι μετά την πανδημία υπήρξε μια ραγδαία αύξηση ανά τον κόσμο χωρίς η Κύπρος να αποτελέσει εξαίρεση. Γυναικοκτονία είναι αποτέλεσμα άνισης σχέσης εξουσίας μεταξύ γυναικών και ανδρών και ακραία έκφραση βίας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες προερχόμενη από το στενό τους οικογενειακό περιβάλλον, είπε.
Η Βουλευτής των Οικολόγων Αλεξάνδρα Ατταλίδου είπε ότι η γυναικοκτονία είναι ανθρωποκτονία γυναικών από πρόθεση επειδή είναι γυναίκες και αποτελεί την πιο βίαιη εκδήλωση έμφυλης διάκρισης και ανισότητας
Νότια Κορέα: O μισογυνισμός συνιστά κίνητρο εγκλήματος μίσους, έκρινε δικαστήριο
Το δικαστήριο εξέτασε τη μήνυση μιας γυναίκας που εργαζόταν σε ένα συνεργείο και δέχθηκε επίθεση από έναν νεαρό άνδρα. Ο δράστης φώναζε «οι φεμινίστριες θέλουν ξύλο», επειδή η γυναίκα είχε κοντά μαλλιά.
Δικαστήριο της Νότιας Κορέας αναγνώρισε τον μισογυνισμό ως κίνητρο ενός εγκλήματος μίσους, απόφαση που χαιρετίστηκε από τις οργανώσεις που προασπίζονται τα δικαιώματα των γυναικών στη χώρα αυτή.
Το δικαστήριο εξέταζε τη μήνυση μιας γυναίκας που εργαζόταν σε ένα συνεργείο και δέχθηκε επίθεση από έναν νεαρό άνδρα. Ο δράστης φώναζε «οι φεμινίστριες θέλουν ξύλο», επειδή η γυναίκα είχε κοντά μαλλιά. Η γυναίκα έχασε την ακοή της από το αριστερό αυτί και πλέον είναι άνεργη, ανέφεραν οι ακτιβιστές που τη στηρίζουν.
Το δικαστήριο της περιφέρειας Τσανγκουόν καταδίκασε τον άνδρα σε φυλάκιση τριών ετών και στο σκεπτικό του αναφέρει ρητά ότι το έγκλημα υποκινήθηκε από τον μισογυνισμό. Η απόφαση δεν είναι εφέσιμη, ανέφερε ένας εκπρόσωπος του δικαστηρίου. Ο 20χρονος δράστης διέπραξε ένα αδίκημα «λόγω του αβάσιμου μίσους και προκαταλήψεων σε βάρος των γυναικών», πρόσθεσε
Ο δικηγόρος του θύματος χαιρέτισε την απόφαση, δηλώνοντας ότι ανοίγει τον δρόμο για μια χώρα πιο ασφαλή για τις γυναίκες. «Μέχρι τώρα, δεν είχα δει καμία περίπτωση όπου δικαστήριο να έκρινε ρητά ότι ο μισογυνισμός ήταν κίνητρο εγκλήματος», πρόσθεσε ο Λι Γκιέονγκ-χα. «Πολλοί από τους δράστες λένε ότι δεν μισούν τις γυναίκες αλλά τις φεμινίστριες. Αυτή η απόφαση είναι σημαντική επειδή διευκρινίζει ότι το να λέει κανείς πράγματα όπως ότι “οι φεμινίστριες θέλουν ξύλο” είναι μισογυνισμός», εξήγησεΤα μισογυνικά εγκλήματα δεν τιμωρούνταν επαρκώς από τα δικαστήρια, γεγονός που ενίσχυσε τα στερεότυπα του φύλου και παρεμπόδισε την ισότητα των φύλων», είπε η Λι Γκιέονγκ-ορκ, της Ενωσης Γυναικών του Γιεονγκνάμ.
Ας μοιάσουμε λίγο στην Νότια Κορέα!
«Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη»
Ο ορισμός της βίας κατά των γυναικών αντιστοιχεί στον ορισμό που υιοθετήθηκε το 1995 στην 4η Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών και αναφέρεται στις παραγράφους 113 και 118 της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνο (*).
Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, την σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας είτε αυτό προκύπτει στην δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή(παρ. 113).
«Η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, με αποτέλεσμα τη παρεμπόδιση της ανάπτυξής τους» (παρ.118).
Επομένως ο όρος βία περιλαμβάνει:
Τη βία μέσα στην οικογένεια (ενδοοικογενειακή βία).
Τη βία γενικά μέσα στην κοινωνία (βιασμός, σεξουαλική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, trafficking/σωματεμπορία).
H βία κατά των γυναικών είναι μεγάλος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16-44 ετών. Σε αναφορά της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμάται ότι η βία κατά των γυναικών ήταν τόσο σοβαρή αιτία θανάτου και ανικανότητας μεταξύ των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας όσο ο καρκίνος. Πρόκειται για φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, το βαθμό πολιτικής σταθερότητας, το πολιτισμό ή τη θρησκεία.
Η πιο συχνή μορφή βίας προέρχεται από τον ερωτικό σύντροφο. Μία στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα ξυλοκοπηθεί, θα βιασθεί ή με κάποιο άλλο τρόπο θα κακοποιηθεί από το σύντροφό της.
Οι μισές από τις γυναίκες θύματα ανθρωποκτονίας έχουν δολοφονηθεί από (νυν ή πρώην) σύζυγο ή σύντροφο.
Μία στις πέντε γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
Οι γυναίκες 15-44 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία.
130 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων.
2 εκατομμύρια κορίτσια ανά έτος κινδυνεύουν να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων.
Το 40-50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
Το 55%-95% των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας δεν καταγγέλλουν το πρόβλημα
(*)Πηγή: http://www.un.org/
Στην Ελλάδα σε 12 χρόνια από το 2012 ως το 2023 ο αριθμός των γυναικών – θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας παρουσιάζει αύξηση 620% και σε πραγματικούς αριθμούς τα επίσημα στοιχεία εμφανίζουν αύξηση από 1.630 θύματα το 2012 σε περίπου 10.100 το 2022 και το 2023, ενώ από το 2020 η αύξηση είναι στο 140% περίπου μιας και από τα 4.243 θύματα έχει ξεπεραστεί πλέον το όριο των 10.000, ενώ για το πρώτο 5μηνο του 2024 υπάρχουν αναφορές για 7500 περιστατικάΤαυτόχρονα έχει αυξηθεί και ο αριθμός των περιστατικών, από 2.455 το 2012 σε 11.534 το 2022 και 11.589 το 2023 με την ισχυρή πλειοψηφία των θυμάτων να είναι 75% γυναίκες, όπου χαρακτηριστικά το 2019 ήταν 4.171 γυναίκες το 2022 ήταν 10.131 γυναίκες,γεγονός που καθιστά αντικειμενικά τις γυναίκες σε σαφώς δυσχερέστερη θέση.
Σημειώνεται ότι τα δεδομένα αφορούν μόνον σε θύματα από καταγγελίες και στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ και της Γενικής Γραμματείας Ισότητας αφού δεν καταγγέλονται όλα τα περιστατικά, ενώ ο πραγματικός αριθμός υπολογίζεται ως μεγαλύτερος και μπορεί να εντοπιστεί μόνον κατά προσέγγιση και με το συνδυασμό πολλαπλών εργαλείων και ερμηνειών.
Χαρακτηριστικά η Γραμμή SOS 15900, που λειτουργεί από την Γενική Γραμματεία Ισότητας και απευθύνεται σε γυναίκες-θύματα βίας, δέχθηκε 5984 κλήσεις για το έτος 2019 και για το 11μηνο 11/2021-9/2022 υπήρξαν 10.324 κλήσεις, γεγονός που φανερώνει ότι ο αριθμός των ατόμων που καλούν για να λάβουν υποστήριξη και ενημέρωση είναι σαφώς μεγαλύτερος από τα στοιχεία καταγραφής θυμάτων Αναλογική εκτίμηση στα 11589 περιστατικά σύμφωνα με επίσημα δημοσιεύματα επικαλούμενα τις αστυνομικές πηγές, εκκρεμεί επίσημη ανακοίνωση στοιχείων σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση Υποθέσεων Ενδοοικοικογενειακής Βίας με βάση το ΠΔ37/2019
Η υπάρχουσα Νομοθεσία
Ο νόμος Ν.3500/2006 με τις τροποποιήσεις του Ν.5090/2024 έχει αποτελέσει για σχεδόν 20 έτη την βάση για τη νομική αντιμετώπιση του ζητήματος όπου τυποποιούνται τα αδικήματα βίας μεταξύ μελών της οικογένειας και τα κατηγοριοποιεί σε πλημμελήματα και κακουργήματα αναλόγως της βαρύτητας και των επαπειλούμενων ποινών.
Ακόμη η κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας με το Ν.4531/2018, αποτελεί μία σημαντική εξέλιξη για την προστασία των θυμάτων.
Σε συνδυασμό με τις ισχύουσες ποινικές δικονομικές διατάξεις υπάρχει σαφές νομικό πλαίσιο και ο κάθε δράστης αρχικά και ύστερα κατηγορούμενος μπορεί να αντιληφθεί ότι υπάρχουν σημαντικές και αυστηρές ποινές και αφορούν σε τιμωρία αδικημάτων όπως η σωματική βλάβη και η άσκηση βίας και απειλής.
Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι πρόκειται για μία σαφή νομοθεσία μεν, η οποία όμως και αυτή καλείται να εφαρμοσθεί μέσα στο γενικότερο πλαίσιο γραφειοκρατίας και καθυστερήσεων που αντιμετωπίζει ο θεσμός της δικαιοσύνης στη χώρα μας γεγονός που έγκειται κυρίως στη χρονική απόσταση μεταξύ της καταγγελίας και της τελικής εκδίκασης μιας υπόθεσης.
Και ακριβώς αυτή η διάρκεια μεταξύ του χρόνου καταγγελίας και του χρόνου εκδίκασης είναι που δυσχεραίνει τη θέση του θύματος το οποίο επιπλέον αντιμετωπίζει και παράλληλα πολλαπλά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα
Έτσι, το 2022, σε σχέση με το 2020, ο αριθμός των γυναικών που κατήγγειλαν ενδοοικογενειακή βία στην αστυνομία υπερδιπλασιάστηκε, φτάνοντας σε ποσοστό το 137,6%, καθώς το 2020 4.264 γυναίκες είχαν προχωρήσει σε καταγγελία ενώ το 2022 ο αριθμός τους ανήλθεΣυγκεκριμένα τους πρώτους δέκα μήνες του 2023 σημειώθηκαν 9.860 περιστατικά ενώ το 2024 18.427. Αντίστοιχα μεγάλη είναι η διαφορά και στις συλλήψεις όπου ολόκληρο το 2023 συνελήφθησαν 6.453 άτομα ενώ από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους έχουν συλληφθεί 11.308
Πάνω από 15.500 γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας το πρώτο 10μηνο του 2024. Ιδιαίτερη αύξηση στα περιστατικά για αδικήματα ενδοοικογενειακής βίας μέσα στο πρώτο 10μηνο του 2024 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2023 δείχνουν τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας και 15 Γυναικοκτονιες μόνο το 2024. Πρέπει να μπει ένα στοπ στους κακοποιητες γυναικών και παιδιών.
Γράφει ο ψυχίατρος Γιώργος Νικολαϊδης (George Nikolaidis)
Πριν λίγες ημέρες κατ΄ εφαρμογή μιας δικαστικής απόφασης που προέβλεπε ένα παιδί 9.5 χρόνων να μετακινηθεί από την μητέρα του με την οποία διαβιούσε ως τώρα στον πατέρα του με τον οποίο δεν έχει μείνει μόνιμα ποτέ μέχρι σήμερα, το παιδί και οι γονείς του οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους.
Το παιδί έμεινε εκεί σχεδόν 6 ώρες παρότι το ίδιο με έντονο τρόπο εξέφραζε την άρνησή του να ακολουθήσει την αστυνομία ή τον πατέρα του. Σημειωτέο ότι η δικαστική αυτή απόφαση στηρίχθηκε ουσιωδώς στο γεγονός ότι το παιδί ανέφερε πως ο πατέρας το κακοποιούσε, η μητέρα του ανέφερε αυτή την υπόνοια στις αρχές, υπόνοια η οποία ωστόσο δεν αποδείχθηκε και συνεπώς η καταγγελία απορρίφθηκε ως αβάσιμη.
Σε μια ευνομούμενη, δημοκρατική κοινωνία τίποτα δεν μπορεί να είναι υπεράνω κριτικής- ακόμα και οι δικαστικές αποφάσεις που υποβάλλονται στην κρίση του κοινού περί δικαίου αισθήματος.
Το ερώτημα που εγείρεται αυτόματα είναι: θα σκεφτεί κανείς κάποτε σε αυτή την χώρα πρώτα και κύρια τα δικαιώματα του παιδιού σε τέτοιες υποθέσεις; Είναι λοιπόν δυνατόν ένα 9χρονο να παραμένει σε έναν τόσο αφιλόξενο για παιδιά χώρο όπως το αστυνομικό τμήμα για 6 ώρες ενόσω κλαίει και οδύρεται χωρίς να συγκινείται κανείς;
Είναι δυνατόν η υποβολή μιας αναφοράς για ενδεχόμενη κακοποίηση ενός παιδιού να επιφέρει αρνητικές συνέπειες για τον/την αναφέροντα/ουσα; Και αν είναι έτσι, τότε πως περιμένουμε να ανοίξουν τα στόματα και να καταγγέλλεται μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των εν πολλοίς ακόμα αφανών εγκλημάτων;
Τέλος: ανεξαρτήτως του πως φέρεται ο ένας ή ο άλλος γονιός, θα αποφασίσουμε επιτέλους ότι τα θέματα του παιδιού πρέπει να αποφασίζονται με γνώμονα πρώτα και κύρια το συμφέρον του ίδιου του παιδιού και όχι εκείνα των εμπλεκόμενων ενηλίκων?
Να αφαιρείται η επιμέλεια και η γονική μέριμνα από τους άνδρες που έχουν κατηγορηθεί για κακοποίηση σε βάρος των συντρόφων τους η των συζύγων τους και καμιά επικοινωνία με τα τέκνα για να μην αισθάνεται η μητέρα θύμα και μελλοντικό θύμα γυναικοκτονιας
Οι γυναίκες θύματα εμφυλης βίας καλό θα ήταν να είναι πρώτες στην λίστα ΟΑΕΔ και στις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ με παραπάνω μόρια ειδικά όσες έχουν παιδιά καλό θα ήταν να βρουν δουλειά εκτός νόμου του κακοποιητη τους και κακοποιητη των παιδίων τους. Πολλές γυναίκες δολοφονήθηκαν μέσα και έξω από τον χώρο εργασίας τους.
“Κάθε στοιχείο της υπόθεσης των «16+ πατεράδων» δείχνει ότι η εκστρατεία που μαίνεται τόσο στους κόλπους των αρχών όσο και στη δημοσιότητα που αφειδώς προσφέρουν γνωστά ΜΜΕ, ξεπηδά από ένα «κίνημα ανδρικών δικαιωμάτων» που συσπειρώθηκε για να επηρεάσει εν εξελίξει δικαστικές διαδικασίες και να εγκαταστήσει στην κοινή γνώμη την πεποίθηση πως όταν κατηγορείται ο μπαμπάς για ασέλγεια, γι’ αυτό φταίνε πάντα οι μητέρες που τους εκδικούνται και οι άλλες γυναίκες που τις βοηθούν να βάλουν τα παιδιά να πουν ψέματα.”
‼ Πριν την ψήφιση του Νόμου για την Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια (4800/2021), παρακολουθήσαμε μια οργανωμένη εκστρατεία με στόχο να συμπεριληφθεί στο υπό διαμόρφωση τότε νομοσχέδιο η ψευδοεπιστημονική θεωρία της “γονεϊκής αποξένωσης”.
Δύο χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου, μαθαίνουμε αυτό που υποψιαζόμασταν εξαρχής, πως πολλοί από εκείνους που μάχονταν τότε για την ποινικοποίηση της “γονεϊκής αποξένωσης” ήταν γονείς που τους έχουν καταγγείλει τα παιδιά τους για σεξουαλική κακοποίηση ή/και για ενδοοικογενειακή βία και πως αυτό στο οποίο αποσκοπούσαν ήταν η αθώωση τους.
👉 Υπενθυμίζουμε ότι η γονεϊκή αποξένωση είναι ένα νομικό τέχνασμα που επινοήθηκε, πολύ συγκεκριμένα, για την αθώωση πατεράδων που κατηγορούνταν ότι είχαν κακοποιήσει σεξουαλικά τα παιδιά τους. Η ψευδοθεωρία λέει, σχηματικά, πως όταν ένα παιδί καταγγέλλει ότι έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον πατέρα του, το κάνει διότι έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου από τη μητέρα του και όχι επειδή αυτό που καταγγέλλει έχει πράγματι συμβεί.
▪️ Η ψευδοθεωρία δεν εξηγεί γιατί μία μητέρα, με περιορισμένους συνήθως οικονομικούς πόρους, θα επιλέξει να μπλέξει σε μια πολύχρονη, εξαιρετικά κοστοβόρα και τραυματική δικαστική αντιδικία, η οποία, εάν καταλήξει στην τιμωρία του δράστη θα έχει ως αποτέλεσμα αυτός να μην μπορεί, πιθανώς, να καταβάλλει διατροφή.
Πόσο μάλλον όταν γνωρίζει πολύ καλά πως η αστική δικαιοσύνη σπανίως δικαιώνει τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ανεξαρτήτως ηλικίας (και οι δικηγόροι συνήθως ενημερώνουν τις μητέρες για αυτό πριν ξεκινήσει η αντιδικία).
▪️ Η ψευδοθεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει πώς ένα παιδί μπορεί να περιγράψει με λεπτομέρειες και με συνέπεια ένα τόσο τραυματικό και εντελώς ξένο ως προς αυτό βίωμα όπως η σεξουαλική κακοποίηση.
▪️ Η ψευδοθεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί ένα παιδί στρέφεται ξαφνικά και αδικαιολόγητα με φοβερές κατηγορίες εναντίον ενός γονέα που, κατά τα άλλα, υποτίθεται πως αγαπά και με τον οποίο υποτίθεται πως νιώθει ασφάλεια.
Η επιστημονική κοινότητα έχει εντοπίσει τα λογικά κενά αυτής της ψευδοθεωρίας και την έχει απαξιώσει. Η δυνατότητα εμφύτευσης ψευδών αναμνήσεων – “πλύσης εγκεφάλου” – έχει πλήρως αποδομηθεί, ενώ οι έρευνες δείχνουν ότι οι ψευδείς καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση συμβαίνουν εξαιρετικά σπάνια, σε αντίθεση με την παιδική σεξουαλική κακοποίηση, η οποία συμβαίνει πολύ συχνά.
“Σύμφωνα με έρευνες του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, 1 στα 30 παιδιά έχει ή θα έχει μέχρι να ενηλικιωθεί μια εμπειρία βιασμού ή απόπειρας βιασμού. Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης, όλες οι μορφές της σεξουαλικής κακοποίησης — δηλαδή όχι μόνο βιασμοί αλλά ασέλγειες κτλ — αφορούν ακόμη περισσότερα παιδιά: ο πανευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 1 στα 5
Τα παιδιά έχουν φωνή και αυτή θα ακουστεί.
#τα_παιδιά_έχουν_φωνή
❗ Το Βρετανικό Συμβούλιο Οικογενειακoύ Δικαίου (Family Justice Council, FJC) δημοσίευσε τον Δεκέμβριο του 2024 νέες συστάσεις και οδηγίες προς τους δικαστικούς λειτουργούς να μην λαμβάνουν υπόψη έννοιες όπως “σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης” και “γονεϊκή αποξένωση” σε υποθέσεις επιμέλειας.
Το Συμβούλιο αναγνωρίζει και δηλώνει εμφατικά ότι οι έννοιες αυτές, καθώς και συναφείς έννοιες, δεν έχουν καμια αποδεικτική ισχύ, είναι επιβλαβείς και ψευδοεπιστημονικές, και χρησιμοποιούνται ως νομική στρατηγική με στόχο να φιμώσουν τις φωνές των παιδιών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
👉 Το Συμβούλιο τονίζει ότι η απροθυμία, αντίσταση ή άρνηση ενός παιδιού να περάσει χρόνο με έναν γονέα, δεν επαρκεί για να κριθεί η ύπαρξη αποξένωσης. Το δικαστήριο θα πρέπει πρώτα να διερευνήσει πολύ προσεκτικά εάν η άρνηση του παιδιού είναι δικαιολογημένη, εάν η συμπεριφορά του γονέα που το παιδί αρνείται να δει ευθύνεται για αυτήν, και θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία για την φερόμενη απόπειρα χειραγώγησης. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας το δικαστήριο θα πρέπει να δίνει βαρύτητα σε αυτές και όχι σε ισχυρισμούς “γονεϊκής αποξένωσης”.
Οι οδηγίες περιγράφουν μια κατάσταση που έχει εδραιωθεί στα ελληνικά δικαστήρια. Όταν ένα παιδί καταγγέλλει τον πατέρα για ενδοοικογενειακή βία και / ή σεξουαλική κακοποίηση, αυτός απαντά αμέσως κατηγορώντας τη μητέρα για γονεϊκή αποξένωση. Η επίμονη άρνηση του παιδιού να συναντήσει τον πατέρα που έχει καταγγείλει για κακοποίηση, αποδίδεται σε προσπάθειες χειραγώγησης του παιδιού από τη μητέρα με στόχο να το αποξενώσει από τον πατέρα. Έτσι επιχειρείται η φίμωση των καταγγελιών του παιδιού και η μετατροπή του πατέρα από θύτη σε θύμα.
❗Σύμφωνα με τις συστάσεις του Συμβουλίου, ένας ειδικός, είτε διορισμένος από το δικαστήριο είτε ιδιωτικός τεχνικός σύμβουλος, δεν έχει καμία αρμοδιότητα να κρίνει ότι έχει υπάρξει γονεϊκή αποξένωση σε μια δικαστική αντιδικία για την επιμέλεια. Για την ύπαρξη χειραγώγησης μπορεί να αποφασίσει μόνο το δικαστήριο, βάσει συγκεκριμένων αποδεικτικών στοιχείων και, κατόπιν, μπορεί να ζητήσει τη συνδρομή ειδικού, η επιλογή του οποίου θα γίνει με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις.
Η τελευταία διατύπωση είναι ιδιαίτερα σημαντική. Είδαμε στην πρόσφατη περίπτωση της εννιάχρονης, την οποία επιχείρησε να αρπάξει με τη βία ο πατέρας της ενώ αυτή πάλευε για να ξεφύγει, ότι η δικαστική απόφαση που αφαιρεί την επιμέλεια από τη μητέρα και τη δίνει στον πατέρα, παρά τις καταγγελίες του παιδιού για κακοποίηση, στηρίχθηκε σε πραγματογνωμοσύνη από δημόσιο νοσοκομείο στην οποία η παιδοψυχίατρος σημειώνει χειρόγραφα, και χωρίς καμία τεκμηρίωση, ότι το παιδί είναι υποβόλιμο από τη μητέρα του. Τέτοιου τύπου αντιεπιστημονικές και αντιδεοντολογικές ενέργειες από διορισμένους, και μη, επαγγελματίες ψυχικής υγείας, έχουν δυνητικά καταστροφικές συνέπειες στην ψυχολογική και σωματική υγεία των παιδιών που εισέρχονται, σε πολύ ευάλωτη κατάσταση, στο σύστημα παιδικής προστασίας και στη δικαιοσύνη.
Από το 2020 που συγκροτήθηκε η καμπάνια “Όχι στην Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια” μέχρι σήμερα, καταγράφουμε τις συστάσεις αλλά και τις αποφάσεις διεθνών οργανισμών, αρμόδιων επιστημονικών επιτροπών και φορέων, αλλά και νομοθετικών μεταρρυθμίσεων σε μία σειρά κρατών που προειδοποιούν για τους κινδύνους της ψευδοθεωρίας της γονεϊκής αποξένωσης και συνηγορούν στη δημιουργία ενός πλαισίου εντός του οποίου θα ακούγεται η φωνή του παιδιού.
Δεν θα σταματήσουμε να το κάνουμε, δεν θα σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τη δική μας φωνή,
Όχι γιατί είναι παιδιά μας
Αλλά γιατί έχουμε υπάρξει αυτό το παιδί
Γιατί ξέρουμε καλά ως γυναίκες πώς είναι να μιλάμε για την πατριαρχική βία που έχουμε υποστεί από πατέρα, σύντροφο, αφεντικό και κράτος και να μην ακουγόμαστε,
Να μην αποδίδεται δικαιοσύνη.
Τα παιδιά έχουν φωνή και αυτή θα ακουστεί.
#τα_παιδιά_έχουν_φωνή
stopchildabuse.gr
Υπάρχουν ελάχιστα κέντρα για τις κακοποιημένες γυναίκες πόσες πια θα μένουν με τους κακοποιητες τους και τους μελλοντικούς τους δολοφόνους? 15 Γυναικοκτονιες μόνο το 2024 αναλογικά πάνω από μια τον μήνα. Επίσης η Κυριακή δολοφονήθηκε έξω από το αστυνομικό τμήμα και η μητέρα της από τον πόνο οδηγήθηκε σε ψυχιατρική κλινική. Αναγνώριση του όρου ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ!
Η Κύπρος έχει θεσμοθετήσει τον όρο ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ εδώ και 3 χρόνια όπως και άλλα ευρωπαϊκά κράτη η Ελλάδα τι κάνει σε αυτό το κομμάτι? Ο δολοφόνος της Ελένης Τοπαλουδη που δολοφονήθηκε τον Νοέμβριο του 2018 άσκησε έφεση στον Άρειο πάγο πάλι. Ως πότε? Τα ισόβια ισόβια καταστράφηκαν τόσες οικογένειες, έκλεισαν τόσα σπίτια δικαίωστε τα θύματα και τις οικογένειές που έμειναν πίσω και αγκαλιάζουν μάρμαρα και φωτογραφίες!!
Ως πότε οι οικογένειές των θυμάτων γυναικοκτονιας θα πληρώνουν τοσα υπέρογκα ποσά σε δικηγόρους, δικαστήρια, οδοιπορικά έξοδα από τα πήγαινε έλα με τις εφέσεις το κράτος τι κάνει? ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΧΘΕΣ 82 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 2020 ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Εμειναν τόσοι γονείς χώρις τις κόρες τους και τόσα παιδιά ορφανά φτάνει πια..
Δικαιοσύνη για τα θύματα εμφυλης βίας!
Να κάνω μία μικρή διόρθωση Στο άρθρο 3, του άρθρου 1 της οδηγίας 2024/1385 και στην παράγραφο 2 που δεν την διατύπωσα πριν 2 μέρες σωστά:
Oι διατάξεις που εμπίπτουν στο πεδίο της εφαρμογής της παραγράφου 1 τίθενται για την προστασία όλων των θυμάτων αδικημάτων βίας κατά των γυναικών και εξ οικείων βίας, ανεξαρτήτως φύλου.
Θα έπρεπε να δημιουργηθεί και ένα τρίτο άρθρο που λέει θύματα αδικημάτων βίας κατά των ανδρών. Δεν γίνεται οι άνδρες να προστατεύονται μόνο όταν οι θύτες είναι μόνο εξ οικείων, αλλά θα πρέπει να προστατεύονται και σε όλες τις περιπτώσεις βίας. Κυρίως σε περιπτώσεις που η βία κατά των ανδρών βρίσκεται στον χώρο της εργασίας και στα θέματα της οικογένεια, όπως στην επιμέλεια των παιδιών.
Θα ήθελα να επιμείνω στο θέμα της επιμέλειας με ένα πρόσφατο αληθινό παράδειγμα. Ο σύνδεσμος εμφανίζεται παρακάτω:
https://www.protothema.gr/greece/article/1531625/piran-tin-epimeleia-tou-paidiou-apo-ti-mana-giati-eipe-psemata-gia-ton-patera/
Το άρθρο αυτό αναφέρει σε μία περίπτωση που η μητέρα του παιδιού έκανε ψευδή καταγγελία για κακοποιητική συμπεριφορά του συζύγου της ως προς το παιδί, για να έχει εκείνη την επιμέλεια του παιδιού της. Το δικαστήριο όμως, απέδειξε ότι η καταγγελία είναι ψευδής με αποτέλεσμα να δώσει την επιμέλεια του παιδιού στον πατέρα του παιδιού.
Ελπίζω να μην αλλάξει ο νόμος της επιμέλειας στο μέλλον. Είναι θεμελιώδεις νόμοι για την ισότητα των δύο φύλων, όπως γίνονται ή νομίζω ότι γίνονται στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες. Δεν έχω διαβάσει τους νόμους για άλλες χώρες, απλώς πιστεύω ότι υπάρχει δικαιοσύνη στην Ευρώπη, άρα και στην Ελλάδα.
Είναι ευρέως γνωστό ότι ο φεμινισμός στην σύγχρονη μορφή του συνεχίζει ασταμάτητα να στοχοποιεί τον ανδρικό πληθυσμό, οδηγώντας συχνά σε ακραίες καταστάσεις. Χωρίς πλέον καμία προσπάθεια συγκάλυψης και κανέναν δισταγμό, ένας σημαντικός αριθμός ανδρών της χώρας, παρουσιάζεται συλλήβδην ως εγκληματίας, ενώ η βία που υφίστανται οι άντρες μέσα στις οικογένειές τους από γυναίκες αγνοείται εντελώς. Η κοινωνία δείχνει να δέχεται αδιαμαρτύρητα τον ρατσισμό που κατευθύνεται προς το ανδρικό φύλο και ενθαρρύνεται από τη φεμινιστική ατζέντα, χωρίς να υπάρχει καμία ουσιαστική αντίδραση σε αυτήν την προφανή αδικία.
Μία ψευδής καταγγελία εκ μέρους μιας γυναίκας, αρκεί για να καταστρέψει την ζωή ενός άνδρα. Η συκοφαντία μπορεί να τον οδηγήσει σε διασυρμό, απώλεια εργασίας του και σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και στην φυλάκιση. Αυτή η ανισότητα, που σήμερα επικρατεί μεταξύ των φύλων, είναι μια ζοφερή πραγματικότητα που όχι μόνο υφίσταται, αλλά συχνά γέρνει την ζυγαριά υπέρ των γυναικών.
Φοβάμαι ότι το επόμενο βήμα του νομοθέτη θα είναι η περαιτέρω διευκόλυνση αυτής της στοχοποίησης των ανδρών, φτάνοντας στο σημείο να απαιτεί την πλήρη υποταγή τους. Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης αγνοεί πλήρως το φαινόμενο των χιλιάδων ψευδών καταγγελιών που γίνονται κάθε χρόνο σε βάρος ανδρών, πολλοί από τους οποίους καταλήγουν στην φυλακή ή σε μερικές τραγικές περιπτώσεις αυτοκτονούν. Το αρμόδιο υπουργείο, αντί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, προωθεί πολιτικές βασισμένες σε μονομερείς φεμινιστικές ιδεολογίες, υπονομεύοντας την έννοια της οικογένειας και στοχοποιώντας άδικα τους άντρες. Επί παραδείγματι, οι χωρισμένοι άντρες, ειδικά οι πατεράδες, διασύρονται και καταρρέουν ψυχολογικά και οικονομικά, χωρίς κανείς να λαμβάνει υπ’ όψιν τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους.
Είναι θλιβερό ότι για τη σημερινή δικαιοσύνη αρκεί μία ψευδής, αβάσιμη καταγγελία από μία αλλόκοτη γυναίκα που μπορεί να ζει στον δικό της φανταστικό κόσμο ή να επιθυμεί να εκδικηθεί ή να εκμεταλλευτεί έναν άνδρα, για να του καταστρέψει την ζωή και, σε πολλές περιπτώσεις, να τον οδηγήσει στην φυλακή.
Ειλικρινά απορώ κι εξανίσταμαι, με την αδιαφορία των νομοθετών. Η ισότητα των δύο φύλων είναι θεμελιώδης αρχή. Οι άντρες έχουν κι αυτοί δικαιώματα και δεν μπορούν να κατηγορούνται όλοι συλλήβδην ως εγκληματίες! Η λανθασμένη προσέγγιση της δικαιοσύνης οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην διάλυση της οικογένειας και του κοινωνικού ιστού. Οι νομοθέτες πρέπει να το αντιληφθούν πριν να είναι πολύ αργά, εκτός κι αν αυτός είναι ο απώτερος στόχος τους – κάτι που ειλικρινά απεύχομαι!
Οι μορφές βίας δεν ειναι΄΄νεες΄΄ τα περισσότερα σχόλια και πάλι υπερ των ανδρών, δείχνουν πως ακόμα δεν εχουν καταλάβει οτι η βια κατά των γυναικών τους κοστίζει τη ζωή.
ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (2015-2023)
2015 – 23
2016 – 21
2017 – 16
2018 – 21
2019 – 17
2020 – 14
2021 – 17
2022 – 13
2023 – 7
2024 – 15 και δεν εχει τελειώσει ακόμη.
Στατιστικά πρέπει να σημειωθεί ότι περίπου 8 στους 10 δράστες (κακουργημάτων και πλημμελημάτων γενικότερα) είναι Έλληνες, ενώ επίσης περίπου 8 στους 10 είναι άντρες.
Στατιστικά στοιχεία εγκληματικότητας
https://www.astynomia.gr/statistikes-epetirides/statistika-stoicheia-2/statistika-stoicheia-egklimatikotitas/
https://www.statistics.gr/greece-in-figures