Αρχική Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών –Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας –Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών...ΜΕΡΟΣ Α’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΕΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2024/1385 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (Άρθρα 1-21)

ΜΕΡΟΣ Α’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΕΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2024/1385 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (Άρθρα 1-21)

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η θέσπιση διατάξεων που συμβάλλουν στην αποτελεσματική πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας, αδικημάτων που αφορούν τη γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, καθώς και της τέλεσης των ανωτέρω εγκλημάτων στον χώρο της πληροφορικής.

Άρθρο 2

Αντικείμενο

Αντικείμενο του παρόντος μέρους είναι:

α) η τροποποίηση της νομοθεσίας για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας μέσω της ενσωμάτωσης στην ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας,

β) η πρόληψη αδικημάτων προσβολής γενετήσιας ελευθερίας και γενετήσιας αξιοπρέπειας και η ικανοποίηση θυμάτων γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, και

γ) η ικανοποίηση θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ-ΟΡΙΣΜΟΙ ΟΔΗΓΙΑΣ (ΕΕ) 2024/1385

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής

(άρθρο 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385)

  1. Το πεδίο εφαρμογής του παρόντος μέρους καταλαμβάνει ποινικά αδικήματα στους τομείς της γενετήσιας ελευθερίας, της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, της βίας κατά γυναικών και παιδιών και της γενετήσιας ελευθερίας στον χώρο της πληροφορικής, όπως προβλέπονται στο παρόν μέρος, στον ν. 3500/2006 (Α’ 232) περί της αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας και τις σχετικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95) που αφορούν τη γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, καθώς και την τέλεση των ανωτέρω εγκλημάτων στον χώρο της πληροφορικής και ειδικότερα τα αδικήματα της παρ. 2Α του άρθρου 184, περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, του άρθρου 315, περί ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, της παρ. 3 του άρθρου 330, περί παράνομης βίας – καταναγκασμού σε γάμο, του δευτέρου εδαφίου της παρ. 1 και της παρ. 2 του άρθρου 333 περί παρενοχλητικής κυβερνοπαρακολούθησης, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα, περί εκδικητικής πορνογραφίας, καθώς και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 927/1979 (Α’ 139) όταν αφορά εκ προθέσεως υποκίνηση βίας ή μίσους κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το φύλο.
  2. Οι διατάξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρ. 1 τίθενται για την προστασία όλων των θυμάτων αδικημάτων βίας κατά των γυναικών και εξ οικείων βίας, ανεξαρτήτως φύλου.

Άρθρο 4

Ορισμοί

(άρθρο 2 της Οδηγίας 2024/1385)

 

Για τις ανάγκες του παρόντος χρησιμοποιούνται οι ακόλουθοι ορισμοί:

  1. «Βία κατά των γυναικών»: όλες οι πράξεις έμφυλης βίας, οι οποίες στρέφονται κατά γυναίκας ανεξαρτήτως ηλικίας, επειδή είναι γυναίκα, ή που πλήττουν δυσανάλογα γυναίκες, που έχουν ως αποτέλεσμα ή ενδέχεται να προκαλέσουν σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική ή οικονομική βλάβη ή ταλαιπωρία, συμπεριλαμβανομένων των απειλών διάπραξης τέτοιων πράξεων, του καταναγκασμού ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας, είτε στη δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή.
  1. «Εξ οικείων βία»: όλες οι πράξεις σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή οικονομικής βίας, οι οποίες λαμβάνουν χώρα εντός της οικογένειας ή της οικιακής μονάδας ή του φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας, ανεξάρτητα από βιολογικούς ή νομικούς οικογενειακούς δεσμούς, ή μεταξύ πρώην ή νυν συζύγων ή συντρόφων, ανεξάρτητα από το αν ο δράστης μοιράζεται ή έχει μοιραστεί την ίδια κατοικία με το θύμα.
  1. «Σύντροφος»: το πρόσωπο που τελεί σε σταθερή σχέση προσωπικής δέσμευσης, ανεξαρτήτως συγκατοίκησης ή μη, ο πρώην σύζυγος, τα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και ο πρώην σύντροφος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’

ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Άρθρο 5

Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων – Αντικατάσταση άρθρου 315 Ποινικού Κώδικα

(άρθρο 3 της Οδηγίας 2024/1385)

Το άρθρο 315 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α΄ 95) αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 315

Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων

  1. Όποιος με τη χρήση κάθε μορφής βίας ή απειλής βίας ή άλλων εξαναγκαστικών μέσων ή με επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας ή αποσπώντας τη συναίνεση με τη χρήση απατηλών μέσων ή παρασύροντάς την, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκεται, εξαναγκάζει ή εξωθεί γυναίκα να υποβληθεί σε εκτομή, αγκτηριασμό ή οποιοδήποτε άλλο ακρωτηριασμό στο σύνολο ή σε μέρος των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, των μικρών χειλέων του αιδοίου ή της κλειτορίδας, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή αν δεν συντρέχει περίπτωση να τιμωρηθεί αυστηρότερα με άλλη διάταξη. Αν η πράξη διαπράχθηκε από μέλος της οικογένειας ή από πρόσωπο που συνοικούσε με το θύμα ή από δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή με χρήση όπλου ή απειλή χρήσης όπλου ή σε βάρος ανήλικης γυναίκας ή από λόγους εκδίκησης, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.
  1. Αν κάποια από τις πράξεις της παρ. 1 στις οποίες εξαναγκάστηκε το θύμα, είχε ως επακόλουθο τον θάνατο ή προξένησε βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται κάθειρξη.
  1. Με τις ποινές των παρ. 1 και 2 τιμωρείται και όποιος, για λόγους μη ιατρικούς και υπό τις περιστάσεις της παρ. 1, διενεργεί εκτομή, αγκτηριασμό ή οποιοδήποτε άλλο ακρωτηριασμό στο σύνολο ή σε μέρος των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, των μικρών χειλέων του αιδοίου ή της κλειτορίδας σε βάρος των προσώπων της παρ. 1.».

Άρθρο 6

Παράνομη βία – Καταναγκασμός σε γάμο-Προσθήκη παρ. 3 στο άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα

(άρθρο 4 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί παράνομης βίας, προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 330 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 330

Παράνομη βία

  1. Όποιος με σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης εξαναγκάζει άλλον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για τις οποίες ο παθών δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή, ανεξάρτητα αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον εκείνου που απειλείται ή κάποιου από τους οικείους του.
  1. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών.
  1. Όποιος με τη χρήση οποιασδήποτε μορφής βίας ή απειλής βίας ή άλλων εξαναγκαστικών μέσων ή με επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας, ή αποσπώντας τη συναίνεση με τη χρήση απατηλών μέσων ή παρασύροντάς τον, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκεται, εξαναγκάζει, προσελκύει ή ωθεί άλλον να συνάψει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή. Αν η πράξη αφορά στη σύναψη γάμου ή συμφώνου συμβίωσης στο έδαφος κράτους άλλου από εκείνο στο οποίο διαμένει ο εξαναγκαζόμενος ή αν η πράξη διαπράχθηκε από μέλος της οικογένειας ή από πρόσωπο που συνοικούσε με το θύμα ή από δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή με τη χρήση όπλου ή απειλή χρήσης όπλου, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.».

Άρθρο 7

Παρενοχλητική κυβερνοπαρακολούθηση – Τροποποίηση άρθρου 333 Ποινικού Κώδικα

(άρθρο 6 της Οδηγίας 2024/1385)

 

Στο άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί απειλής, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 αα) διαγράφονται οι λέξεις «Με την ποινή του προηγούμενου εδαφίου τιμωρείται και» και «, χωρίς απειλή βίας ή άλλης παράνομης πράξης», αβ) μετά τη λέξη «παρακολούθηση» προστίθενται οι λέξεις « των κινήσεων και των δραστηριοτήτων», αγ) μετά τις λέξεις, «αντίθετη βούλησή του», προστίθεται η φράση «τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο (2) έτη», β) στην παρ. 2, οι λέξεις «ή χρηματική ποινή» διαγράφονται και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις το άρθρο 333 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας αυτόν με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία με την επίμονη καταδίωξη ή παρακολούθηση των κινήσεων και των δραστηριοτήτων του, όπως ιδίως με την επιδίωξη διαρκούς επαφής με τη χρήση τηλεπικοινωνιακού ή ηλεκτρονικού μέσου ή με επανειλημμένες επισκέψεις στο οικογενειακό, κοινωνικό ή εργασιακό περιβάλλον αυτού, παρά την εκφρασμένη αντίθετη βούλησή του τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο (2) έτη.

  1. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη.
  2. Για την ποινική δίωξη της πράξης της παρ. 1 απαιτείται έγκληση.».

Άρθρο 8

Κυβερνοπαρενόχληση – Προσθήκη παρ. 5 στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα

(περ. γ άρθρου 7 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, προστίθεται παρ. 5 και το άρθρο 337 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 337

Προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας

  1. Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση, εκτός αν ο παθών είναι ανήλικος.
  1. Με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της προηγουμένης παραγράφου, αν ο παθών είναι νεότερος των δώδεκα (12) ετών.
  1. Ενήλικος, ο οποίος μέσω διαδικτύου ή άλλων μέσων ή τεχνολογιών πληροφορικής αποκτά επαφή με πρόσωπο που δεν συμπλήρωσε τα δέκα πέντε (15) έτη και με χειρονομίες ή προτάσεις, προσβάλλει την τιμή του ανηλίκου στο πεδίο της γενετήσιας ζωής του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών. Αν επακολούθησε συνάντηση ο ενήλικος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
  1. Όποιος προβαίνει σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος τη θέση προσώπου που έχει ενταχθεί σε διαδικασία αναζήτησης θέσης εργασίας, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη.
  2. Όποιος κοινοποιεί ή αποστέλλει σε άλλον, χωρίς τη συναίνεσή του, με οποιονδήποτε τρόπο ή με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών, πραγματική ή σχεδιασμένη εικόνα ή οπτικό ή οπτικοακουστικό υλικό αποτυπωμένο σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα, που απεικονίζει γεννητικά όργανα, κατά τρόπο που δύναται να προκαλέσει φόβο, ανησυχία ή ψυχολογική βλάβη στο πρόσωπο που λαμβάνει το υλικό αυτό, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη. Αν το αδίκημα του προηγούμενου εδαφίου διαπράχθηκε κατά προσώπου που φέρει την ιδιότητα δημόσιου εκπροσώπου, δημοσιογράφου ή υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ο δράστης τελεί σε ιεραρχική σχέση ή σχέση εξάρτησης με το θύμα, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.».

 

Άρθρο 9

Διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια – Προσθήκη παρ. 2Α στο άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα

(περ. δ άρθρου 7 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019 Α’ 95), περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, μετά την παρ. 2, προστίθεται παρ. 2Α ως εξής:

«2Α. Όποιος με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών διαθέτει στο κοινό υλικό που περιέχει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα άλλου προσώπου, χωρίς τη συγκατάθεσή του, με σκοπό την υποκίνηση άλλων ατόμων να του προκαλέσουν σωματική ή ψυχολογική βλάβη τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως τριών (3) ετών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ  ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ

Άρθρο 10

Διαδικασία υποβολής καταγγελίας βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας

(άρθρο 14 της Οδηγίας 2024/1385)

  1. Η καταγγελία για τα εγκλήματα του άρθρου 13 μπορεί να υποβάλλεται πέρα από τα οριζόμενα στις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προφορικά μέσω τηλεφώνου ή άλλων συστημάτων φωνητικών μηνυμάτων ή μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, προσβάσιμης και σε άτομα με αναπηρία, στην αρμόδια υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.). Σε κάθε περίπτωση, ο καταγγέλλων έχει δικαίωμα να λάβει αντίγραφο της καταγγελίας του, παροχή βοήθειας πρόσφορης και ανάλογης με την ηλικία του, συμπεριλαμβανομένης και της αναγκαίας γλωσσικής βοήθειας, η οποία περιλαμβάνει τη δωρεάν μετάφραση του έγγραφου αποδεικτικού της καταγγελίας του και κάθε πρόσφορο μέσο υποβολής αποδεικτικών στοιχείων.
  1. Η αρμόδια υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. προβαίνει:

α) στην άμεση διερεύνηση του περιεχομένου της αναφοράς, ενεργώντας σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, A’ 96) και λαμβάνοντας τα προβλεπόμενα στον νόμο μέτρα για την προστασία του θύματος και την πρόσβασή του σε νομική συνδρομή με την τήρηση των υποχρεώσεων εχεμύθειας του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232),

β) στην ενημέρωση και υποβολή του προανακριτικού υλικού στον αρμόδιο εισαγγελέα μετά την ολοκλήρωση της αυτεπάγγελτης προανάκρισης.

  1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, προσδιορίζονται οι όροι σύστασης και λειτουργίας της τηλεφωνικής γραμμής και της ηλεκτρονικής πλατφόρμας υποβολής καταγγελιών της παρ. 1.

Άρθρο 11

Κοινωνική συμπαράσταση- υποχρεώσεις επαγγελματιών, ατομική αξιολόγηση θυμάτων και διαχείριση της δευτερογενούς θυματοποίησης

(άρθρα 14, 16, 17, 18, 25, 26, 27 και 30 της Οδηγίας 2024/1385)

Τα άρθρα 21, 23 και 23Α του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της υποχρέωσης κοινωνικής συμπαράστασης στα θύματα, της υποχρέωσης και της ενθάρρυνσης καταγγελίας των επαγγελματιών, της ατομικής αξιολόγησης των θυμάτων και της διαχείρισης του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης τους, και ο ν. 3811/2009 (Α’ 231), περί της διαδικασίας αποζημίωσης του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, εφαρμόζονται αναλόγως για κάθε αδίκημα βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας σύμφωνα με το άρθρο 3 του παρόντος.

Άρθρο 12

Μέτρα για την αφαίρεση ορισμένου διαδικτυακού υλικού

(άρθρο 23 της Οδηγίας 2024/1385)

  1. Με πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πρωτοδικών, μπορεί να διατάσσεται, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η αφαίρεση από τον διαχειριστή της ή τον πάροχο φιλοξενίας του περιεχομένου ιστοσελίδας που φιλοξενείται στην Ελλάδα και το οποίο εμπίπτει στις αξιόποινες πράξεις της παρ. 2Α του άρθρου 184 περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, των παρ. 1 και 2 του άρθρου 333 περί παρενοχλητικής κυβερνοπαρακολούθησης, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα περί εκδικητικής πορνογραφίας , καθώς και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 927/1979 (Α’ 139) όταν αφορά εκ προθέσεως υποκίνηση βίας ή μίσους κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το φύλο, από τον διαχειριστή της ή τον πάροχο φιλοξενίας. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των ανωτέρω προσώπων εντός είκοσι τεσσάρων (24) ωρών από την κοινοποίηση της διάταξης του προηγούμενου εδαφίου, διακόπτεται από τους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο (ISPs) η πρόσβαση στη διεύθυνση διαδικτυακού πρωτοκόλλου (IP address) ή στο όνομα χώρου (domain name). Η διάταξη κοινοποιείται στον διαχειριστή της ιστοσελίδας, εφόσον έχει εντοπισθεί, και στους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο μέσω της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), η οποία ζητά την άμεση εφαρμογή τους και την ενημέρωση των χρηστών. Ως πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο νοούνται οι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Παρόχων Δικτύων και Υπηρεσιών Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, που τηρεί η Ε.Ε.Τ.Τ., σύμφωνα με την περ. (κδ) του άρθρου 12 του ν. 4070/2012 (Α’ 82).
  1. Σε κάθε περίπτωση, ο διαχειριστής της ιστοσελίδας μπορεί να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου εισαγγελέα εφετών, εντός προθεσμίας ενός (1) μήνα από την κοινοποίησή της. Στην περίπτωση άσκησης της προσφυγής του πρώτου εδαφίου, ο εισαγγελέας εφετών αποφαίνεται εντός τριών (3) ημερών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’

ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ (Ν. 3500/2006)

 

Άρθρο 13

Απειλή μέσω επίμονης καταδίωξης ή αθέμιτης παρακολούθησης μέλους οικογένειας – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 7 ν. 3500/2006

(άρθρο 6 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής, προστίθενται οι λέξεις «ή τελεί την πράξη του δευτέρου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα, περί απειλής, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας,» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας απειλώντας το με κάθε μορφή βίας ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου ή τελεί την πράξη του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα, περί απειλής, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».

Άρθρο 14

Ειδικές ρυθμίσεις για την προδικασία, τη λήψη προληπτικών μέτρων και μέτρων δικονομικού καταναγκασμού, την αρμοδιότητα, την παραπομπή, την εκδίκαση και την εκτέλεση της ποινής επί αδικημάτων ενδοοικογενειακής βίας – Προσθήκη άρθρου 10A στον ν. 3500/2006

(άρθρο 19 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο Κεφάλαιο Γ’ του ν. 3500/2006 (Α’232), περί ποινικών διατάξεων, μετά από το άρθρο 10, προστίθεται άρθρο 10Α ως εξής:

«Άρθρο 10Α

Ειδικές διατάξεις

  1. Αν τα εγκλήματα που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 1 έχουν τελεστεί από υπότροπο, τα όρια της ποινής αυξάνονται σύμφωνα με το άρθρο 82Α του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95). Υπότροπος θεωρείται όποιος έχει καταδικαστεί αμετάκλητα: α) σε βαθμό πλημμελήματος μέσα στην προηγούμενη πενταετία από τον χρόνο τέλεσης της πράξης, για αδίκημα ενδοοικογενειακής βίας ανεξαρτήτως ύψους ποινής ή για αδίκημα βίας σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και β) για τα αδικήματα της περ. α) όταν έχουν τελεστεί σε βαθμό κακουργήματος μέσα στην προηγούμενη δεκαετία από τον χρόνο τέλεσης της πράξης.
  1. Στις περιπτώσεις των εγκλημάτων που εμπίπτουν στον παρόντα νόμο, η ανώτερη των δύο (2) ετών στερητική της ελευθερίας ποινή, δεν μετατρέπεται και δεν αναστέλλεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ. Περιοριστικοί όροι που αποσκοπούν στην προστασία του θύματος, και ιδίως η απαγόρευση προσέγγισης και κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα και άτομα του συγγενικού του περιβάλλοντος, μπορούν να επιβληθούν από το δικαστήριο και ως παρεπόμενη ποινή με τη δημοσίευση της καταδικαστικής απόφασης, στην οποία καθορίζεται και η διάρκειά τους. Η εκτέλεση της παρεπόμενης ποινής δεν αναστέλλεται.
  1. Στα κακουργήματα, και σε όσα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι δεν επαρκούν οι περιοριστικοί όροι κατά τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, Α’ 96) και τον παρόντα νόμο, κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ή, εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι δεν επαρκεί ούτε αυτός, προσωρινή κράτηση, όταν με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης και την εν γένει προσωπικότητα του κατηγορουμένου κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανόν να διαπράξει και άλλα εγκλήματα και ιδίως όταν η πράξη τελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα ή κατά συρροή ή κατ’ εξακολούθηση ή καθ’ υποτροπή κατά την έννοια του παρόντος νόμου ή όταν προκύπτει σκοπός φυγής αυτού με βάση τα κριτήρια της παρ. 1 του άρθρου 286 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ή όταν δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή όταν παραβίασε τους τεθέντες περιοριστικούς όρους. Στα πλημμελήματα το ανώτατο όριο των ανωτέρω μέτρων είναι διάρκειας έως έξι (6) μήνες, μη δυνάμενο να παραταθεί, με ενδιάμεσο έλεγχο της διάρκειας αυτών στους τρεις (3) μήνες. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι γενικές διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιβολή των μέτρων αυτών.
  1. Για τα αδικήματα του άρθρου 1 ο αρμόδιος εισαγγελέας δύναται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, να παραγγέλλει στις υπηρεσίες των φορέων της γενικής κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), την κατά προτεραιότητα και κατά παρέκκλιση οποιασδήποτε ειδικής ή γενικής διάταξης, απόσπαση ή μετάθεση του υπαλλήλου – θύματος ενδοοικογενειακής βίας, σε θέση αντίστοιχη, λαμβανομένων υπόψιν των τυπικών προσόντων που απαιτούνται από τον φορέα υποδοχής. Για την αξιολόγηση του αιτήματος λαμβάνονται υπόψη ιδίως τα χαρακτηριστικά της αξιόποινης πράξης, ο κίνδυνος για την ασφάλεια του θύματος, η σωματική και ψυχική υγεία του θύματος και των μελών της οικογένειάς του, οι οικογενειακές και οικονομικές ανάγκες του θύματος, καθώς και η αναγκαιότητα αλλαγής εργασιακού περιβάλλοντος. Για την εφαρμογή της παρούσας απαιτείται προηγούμενη αίτηση του θύματος στην υπηρεσία του, η οποία, αφού επισυναφθεί εισήγηση του φορέα υποδοχής, διαβιβάζεται από αυτή, αμελλητί, στον αρμόδιο εισαγγελέα.

Αν ο φορέας υποδοχής δεν αποστείλει την εισήγησή του εντός σαράντα οκτώ (48) ωρών από τη λήψη του αιτήματος, συνάγεται η συμφωνία του. Η απόσπαση ή μετάθεση του υπαλλήλου που πραγματοποιείται κατόπιν της ανωτέρω εισαγγελικής παραγγελίας υλοποιείται υποχρεωτικά με την έκδοση σχετικής απόφασης από το αρμόδιο όργανο των ανωτέρω φορέων, το αργότερο εντός ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση της εισαγγελικής παραγγελίας. Η απόσπαση ή μετάθεση ισχύει για χρονικό διάστημα ενός (1) έτους από την εμφάνιση στην υπηρεσία, με δυνατότητα ισόχρονης παράτασης με νεότερη εισαγγελική παραγγελία κατά την ανωτέρω διαδικασία και μέχρι τη συμπλήρωση συνολικά τριών (3) ετών.

  1. Η προδικασία για τα αδικήματα του παρόντος διεξάγεται στον απολύτως αναγκαίο χρόνο και η εκδίκασή τους προσδιορίζεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα. Η διαδικασία του άρθρου 309 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περί περάτωσης κύριας ανάκρισης, κατ’ εξαίρεση εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις κακουργημάτων του παρόντος νόμου, ανεξαρτήτως του καθ’ ύλη δικαστηρίου παραπομπής.
  1. Σε κάθε περίπτωση αναβολής της εκδίκασης των αδικημάτων του άρθρου 1 στο πλαίσιο της διαδικασίας των άρθρων 417 έως 427 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αν ο χρόνος αναβολής δεν υπερβαίνει τις τρεις (3) ημέρες, και για λόγους ανωτέρας βίας τις πέντε (5), η κράτηση διατηρείται, εκτός αν το δικαστήριο, αφού ακούσει και το θύμα, κρίνει αιτιολογημένα ότι δεν συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων.
  1. Οι διατάξεις που αφορούν τα πρόσωπα της περ. δ) του άρθρου 110 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δεν εφαρμόζονται για τα αδικήματα του παρόντος, οι δε δράστες αυτών δεν εξαιρούνται από την αυτόφωρη διαδικασία.
  2. Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 135 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περί μη παραπομπής σε άλλο ισόβαθμο και ομοειδές δικαστήριο, εφαρμόζεται και για όλα τα αυτόφωρα εγκλήματα του παρόντος.
  1. Ο εισαγγελέας πρωτοδικών που επιλαμβάνεται καταγγελίας για ενδοοικογενειακή βία εξετάζει άμεσα και αυτεπαγγέλτως την περίπτωση εφαρμογής του πέμπτου εδαφίου του άρθρου 1532 του Αστικού Κώδικα, περί συνεπειών κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, και, αν κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του, προβαίνει σε σχετική σημείωση στο σώμα της δικογραφίας.».

Άρθρο 15

Ένταξη της αναγνώρισης βασικών περιστατικών της υπόθεσης και της υποχρέωσης κάλυψης άμεσων οικονομικών αναγκών στους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης- Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 11 ν. 3500/2006

Στην παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των προϋποθέσεων της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο εισαγωγικό εδάφιο, προστίθενται οι λέξεις «αναγνωρίζει τα βασικά περιστατικά της υπόθεσης και», β) στο πρώτο εδάφιο της περ. γ), προστίθενται οι λέξεις «, καθώς επίσης και αποζημίωση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών αυτού» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι η υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι αναγνωρίζει τα βασικά περιστατικά της υπόθεσης και είναι πρόθυμο σωρευτικά:

α) Να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

β) Να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στον φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος. Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παρ. 3 του άρθρου 13.

γ) Να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα, καθώς επίσης και αποζημίωση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών αυτού. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.

δ) Να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.».

Άρθρο 16

Απόρριψη συμφωνίας διαμεσολάβησης με αιτιολογημένη διάταξη του εισαγγελέα – Κριτήρια απόρριψης και δικαίωμα προσφυγής ενώπιον του εισαγγελέα εφετών – Τροποποίηση παρ. 5, 6, 7 και προσθήκη παρ. 5Α στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006

  1. Στην παρ. 5 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται, β) προστίθενται εδάφια, τέταρτο, πέμπτο και έκτο, και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις η παρ. 5 διαμορφώνεται ως εξής:

«5. Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Ο εισαγγελέας σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ενόψει του συμφέροντος και των αναγκών του θύματος, δύναται να μην δεχθεί τη συμφωνία των μερών για διαμεσολάβηση, με αιτιολογημένη διάταξή του, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, κριτήρια, όπως η σοβαρότητα, η σκληρότητα τέλεσης και η κατά συρροή ή καθ’ υποτροπή τέλεση του εγκλήματος, η εξακολουθητική παραβίαση της σωματικής, ψυχολογικής ή γενετήσιας ακεραιότητας του θύματος, ο βαθμός του ψυχικού τραύματος που του προκλήθηκε, οι ανισορροπίες συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ δράστη ή υπόπτου και θύματος, η ηλικία, η ωριμότητα ή η νοητική ικανότητα του τελευταίου, οι κίνδυνοι επανειλημμένης βίας ή σωματικής ή ψυχολογικής βλάβης ή κακοποίησης παιδιών ή χρήσης όπλων, καθώς, επίσης, και η κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ, κατάσταση ψυχικής υγείας ή συμπεριφορά παρενοχλητικής παρακολούθησης από τον δράστη ή τον ύποπτο και εν γένει οποιοιδήποτε ισχυροί παράγοντες, που θα μπορούσαν να μειώσουν την ικανότητα του θύματος για συνειδητή επιλογή ή προδικάζουν αρνητικές συνέπειες σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, για τη διαμόρφωση της κρίσης του εισαγγελέα, διενεργείται προηγούμενη κλήτευση και ακρόαση των μερών, ενώ δύναται να ζητηθεί από αυτόν, συμβουλευτικά, η γνώμη των επιστημόνων που αναφέρονται στην παρ. 3 του άρθρου 18. Το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξης έχει δικαίωμα προσφυγής κατά της διάταξης του τρίτου εδαφίου στον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 52 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν ο εισαγγελέας εφετών, αφού καλέσει και ακούσει τα μέρη, δεχτεί την προσφυγή, παραγγέλλει τη θέση της δικογραφίας στο ειδικό αρχείο της εισαγγελίας, διαφορετικά την κίνηση της ποινικής διαδικασίας κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και την καταστροφή του σχετικού υλικού με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 302 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».

  1. Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006, μετά την παρ. 5, προστίθεται παρ. 5Α ως εξής:

«5Α. Ο εισαγγελέας δύναται, ύστερα από αίτημα του θύματος ή και αυτεπαγγέλτως και αφού εξετάσει νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία κατόπιν κλήτευσης και ακρόασης των μερών, να τροποποιήσει τους όρους της διαμεσολάβησης, τάσσοντας νέους όρους σύμφωνα με τα κριτήρια και τη διαδικασία της παρ. 5.».

  1. Στην παρ. 6 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006, οι λέξεις «της παρ. 5» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των παρ. 5 και 5Α» και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:

«6. Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις των παρ. 5 και 5Α.

  1. Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006, οι λέξεις «του δεύτερου εδαφίου» διαγράφονται και η παρ. 7 διαμορφώνεται ως εξής:

«7. Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες της παρ. 5 του παρόντος.».

Άρθρο 17

Διακοπή της διαμεσολάβησης και καταστροφή υλικού διαμεσολάβησης σε περίπτωση μη ολοκλήρωσής της – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 13 ν. 3500/2006

Στην παρ. 3 του άρθρου 13 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των ποινικών συνεπειών της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «ή η άσκηση ποινικής δίωξης για αδίκημα του παρόντος που τελέστηκε κατά τη διάρκεια της,», β) προστίθεται τρίτο εδάφιο, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Η διαπιστούμενη από τον εισαγγελέα υπαίτια μη ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης ή η άσκηση ποινικής δίωξης για αδίκημα του παρόντος που τελέστηκε κατά τη διάρκεια της, διακόπτει τη διαδικασία και προκαλεί την αναδρομική άρση των επελθόντων αποτελεσμάτων. Στην περίπτωση αυτή ο εισαγγελέας ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο, η δε ποινική διαδικασία συνεχίζεται κατά τις οικείες διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χωρίς να επιτρέπεται πλέον η υποβολή νέου αιτήματος για ποινική διαμεσολάβηση. Το σχετικό υλικό καταστρέφεται με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 302 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί ποινικής συνδιαλλαγής.».

Άρθρο 18

Έκδοση διάταξης επιβολής περιοριστικών όρων – Τροποποίηση παρ. 1 και προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 18 ν. 3500/2006

  1. Στην παρ. 1 του άρθρου 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των περιοριστικών όρων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο, μετά τις λέξεις «ξενώνες φιλοξενίας,» προστίθενται οι λέξεις «η απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, η παράδοση στην οικεία αστυνομική αρχή όπλων που νόμιμα κατέχει, η ηλεκτρονική του επιτήρηση με τη χρήση τεχνολογίας εντοπισμού θέσης και κίνησης, η εμφάνισή του στο οικείο αστυνομικό τμήμα και η παροχή στοιχείων επικοινωνίας διαθέσιμων στις αρχές ανά πάσα στιγμή,», β) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «τα στοιχεία της προσωπικότητας και», γ) στο τρίτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «στον καθ’ ου, στο θύμα και» και δ) το τέταρτο εδάφιο καταργείται, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή, ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί σε κάθε δικονομικό στάδιο της υπόθεσης, με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, η παράδοση στην οικεία αστυνομική αρχή όπλων που νόμιμα κατέχει, η ηλεκτρονική του επιτήρηση με τη χρήση τεχνολογίας εντοπισμού θέσης και κίνησης, η εμφάνισή του στο οικείο αστυνομικό τμήμα και η παροχή στοιχείων επικοινωνίας διαθέσιμων στις αρχές ανά πάσα στιγμή, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, τα στοιχεία της προσωπικότητας και η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στον καθ’ ου, στο θύμα και στις διωκτικές αρχές.».

  1. Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 προστίθεται παρ. 4 ως εξής:

«4. Κατά της διάταξης του εισαγγελέα πρωτοδικών που επιβάλλει περιοριστικούς όρους, ο καθ’ ου μπορεί να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών εντός προθεσμίας δέκα (10) ημερών από την κοινοποίηση. Η προθεσμία αυτή και η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλουν την ισχύ της διάταξης. Στο διατακτικό της τελευταίας μνημονεύονται ειδικά το δικαίωμα και η προθεσμία άσκησης προσφυγής. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση. Το θύμα ενημερώνεται αμελλητί για την παραβίαση του περιοριστικού όρου της προσέγγισης του θύματος από την αρμόδια αστυνομική αρχή, εφόσον έχει περιέλθει σε γνώση της.».

Άρθρο 19

Τρόπος εξέτασης των ανηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας –  Κλήση και τρόπος εξέτασης ενηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας – Τροποποίηση παρ. 2 και προσθήκη παρ. 3 στο άρθρο 19 του ν. 3500/2006

Στο άρθρο 19 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της εξέτασης μαρτύρων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 2, προστίθεται δεύτερο εδάφιο, β) προστίθεται παρ. 3, και το άρθρο 19 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 19

Εξέταση μαρτύρων

  1. Σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας, μέλη της οικογένειας εξετάζονται ως μάρτυρες χωρίς όρκο.
  2. Οι ανήλικοι, κατά την εκδίκαση των υποθέσεων της προηγούμενης παραγράφου, δεν κλητεύονται ως μάρτυρες στο ακροατήριο, αλλά αναγιγνώσκεται η κατάθεσή τους, εφόσον υπάρχει, εκτός εάν η εξέτασή τους κρίνεται αναγκαία από το δικαστήριο. Ειδικά για τα ανήλικα θύματα ενδοοικογενειακής βίας εφαρμόζεται το άρθρο 227 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
  3. Το θύμα ενδοοικογενειακής βίας κλητεύεται νόμιμα για μαρτυρία στο δικαστήριο. Αν απουσιάζει και το δικαστήριο κρίνει ότι για λόγους προστασίας της ψυχικής ή σωματικής του υγείας δεν είναι δυνατή η εμφάνισή του, τότε αναγιγνώσκεται η κατάθεσή του κατά την προανάκριση, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 363 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».

Άρθρο 20

Ένταξη των φαρμακοποιών και των φυσιοθεραπευτών στους επαγγελματίες που έχουν υποχρέωση αναφοράς εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας – Τύπος και διαδικασία αναφοράς – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 23 ν. 3500/2006

Στην παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των υποχρεώσεων των επαγγελματιών, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο αα) μετά τη λέξη «προπονητής» προστίθεται η λέξη «, φυσικοθεραπευτής», αβ) οι λέξεις «, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ανηλίκου εγκλήματος», β) το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται, δ) προστίθενται εδάφια, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος, επιμελητής, προπονητής, φυσικοθεραπευτής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ανηλίκου εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες διωκτικές αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ο φαρμακοποιός ή ο φυσικοθεραπευτής που, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, διαπιστώνει ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ενηλίκου εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, καθώς, επίσης, και ο ιατρός που διαπιστώνει τέτοιες ενδείξεις, με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης του ενηλίκου. Η υποχρέωση ισχύει ανεξαρτήτως ύπαρξης επαγγελματικού απορρήτου. Η αναφορά υποβάλλεται εγγράφως ή ηλεκτρονικά ή προφορικά και συντάσσεται σχετική έκθεση. Σε κατεπείγουσες περιπτώσεις, μπορεί να υποβληθεί αναφορά τηλεφωνικά, η οποία καταχωρείται σε σχετικό αρχείο της Ελληνικής Αστυνομίας, και ακολούθως υποβάλλεται και κατά το προηγούμενο εδάφιο.».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’

ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 21

Τελική διάταξη

(άρθρο 11 της Οδηγίας 2024/1385)

  1. Η τέλεση των αδικημάτων του άρθρου 3, όταν ο δράστης έχει καταδικασθεί αμετάκλητα στο παρελθόν για ομοειδή εγκλήματα, συνιστά επιβαρυντική περίσταση.
  2. Για τις αξιόποινες πράξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3500/2006 (Α’ 232), ως μέλη της οικογένειας θεωρούνται τόσο οι παρέχοντες όσο και οι αποδέκτες υπηρεσιών φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας.
  3. Για τα αδικήματα της παρ. 5 του άρθρου 184, περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, των παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 315, περί ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, της παρ. 3 του άρθρου 330, περί παράνομης βίας – καταναγκασμού σε γάμο, του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 περί απειλής, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 περί εκδικητικής πορνογραφίας του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ημεδαπό, ακόμα και αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε, μη εφαρμοζόμενων των προϋποθέσεων των παρ. 1 και 3 του άρθρου 6 του Ποινικού Κώδικα.
Σχόλια 1 2 3 4 5 6
  • 5 Ιανουαρίου 2025, 10:00 | Μαρία Γ.

    ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ,ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΟ,ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ
    ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
    Κε νομοθέτα γνωριζετε οτι δύσκολα ενας ανδρας θα κάνει καταγγελία αλλα οταν το τολμήσει θά ειναι ειλικρινής αντιθετα με τις γυναίκες που αν και γυναίκα οφείλω να ομολογήσω οτι οι ψευδείς καταγγελίες ειναι ή προσφιλής τους μέθοδος και που αποδεικνύεται καθημερινα απο τις αναρτήσεις των sites.Αναρωτιέμαι λοιπόν πως αγνοήσατε 5.583 ανδρικές καταγγελίες σε 10 μήνες του 2024 για ενδοοικογενειακη βία (στοιχεία ΕΛ.ΛΑΣ) αποκλείοντας το αντρικό φύλο απο την προστασία που οφείλει να του παρέχει η χώρα αλλά και την Ισότητα που πρεσβεύει το Σύνταγμα.Γνωρίζετε καλά οτι η βία δεν εχει φύλο και οτι δεν ειναι κατι καινούργιο στην κοινωνία.Οτι μέτρα πάρετε πρεπει να αφορουν και στα 2 φύλα και οχι να παρασύρεστε απο νεοφεμινιστικές υστερικες κραυγές που στόχο έχουν την υποταγή και εκμεταλλευση του ανδρικού φύλου.
    Στην σελίδα 2 της παρούσης Διαβούλευσης μόλις διάβασα με εκπληξη το σχόλιο μιά κυρίας η οποία απροκάλυπτα ζητάει ποινές οπως το 50%-80% των περιουσιακών στοιχείων του θύτη να δοθει στο θύμα καθως και το 50% των ενσήμων του.Μόνο,το αίμα του δεν ζητάει…Μήπως παρατράβηξαν οι εμφυλες διακρίσεις?
    Επίσης οι Δικηγορικοί Σύλλογοι αντιδρούν θεωρώντας αυτό το νομοσχέδιο ως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ…
    Νομίζω οτι ειναι ωρα να το ΑΠΟΣΥΡΕΤΕ..

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 09:27 | Κωνσταντίνος S

    Είναι δυνατόν το 2024-2025 να κατατίθεται προς διαβούλευση Νομοσχέδιο το οποίο στην ουσία προωθεί την έμφυλη διακριση , τον ρατσισμό και την μισαλλοδοξία ομάδων γυναικών που μισούν τους άνδρες για τους δικούς τους λόγους;

    Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το Νομοσχέδιο αυτό δεν συμπεριλαμβάνει ισότιμα και τους άντρες και τα παιδιά.
    Δικαιώματα και ανάγκης προστασίας έχουν μόνο οι γυναίκες στην Ελλάδα; Τι φοβάστε; Γιατί δεν εφαρμόζετε το αυτονόητο; Την δικαιοσύνη; Την ισότητα;
    Παιδια δεν έχετε εσείς; Αυτά σκεφτείτε που τα αφήνετε έρμαιο σε εν δυνάμει κακοποιητριες μάνες να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι είναι υπεράνω του Νόμου..

    Έτσι θα αποκατασταθεί η ανισότητα που βίωνε το γυναικείο φύλο πριν 50 χρόνια; Εκδικητικά προς το ανδρικό;
    Η μήπως τα ατομικά λάθη αστυνομικών ( γυναικών και ανδρών) θυμίζω τη δολοφονία έξω από το αστυνομικό τμήμα κ.α θα πρέπει να τα πληρώσουν όλοι οι άντρες ναι πολύ περισσότερο οι χωρισμένοι πατεράδες;

    Γιατί όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας αν ψηφιστεί στο ακέραιο το παρών Νομοσχέδιο θα επιφέρει κατακόρυφη αύξηση των ψευδών καταγγελιών κατά των πατεράδων με σκοπό την αποξενωση από τα παιδιά τους και την στερηση της συνεπιμελειας.

    Η βία δεν έχει φύλο.
    Ανατρέξτε σε σωστά στατιστικά στοιχεία και όχι σε αυτά που προβάλουν τα ΜΜΕ.
    Ανατρέξτε στη λογική και όχι στο συναίσθημα.

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 02:16 | Μαρκος

    Κύριες που μπαίνουν με το όνομα ΛΥΣΣΑΝΔΡΟΣ λογικά φεμινιστριες που όπως καταλαβαίνετε κάνουν ύπουλο αγώνα αλλά αυτές υποτίθεται παλεύανε για την ισότητα,έχουν σκυλιασει στην.κυριολεξια με το νέο νόμο της συννεπειμςλειας,βλέπετε όταν εχεις προνόμια διατροφές επιδόματα και ξαφνικά αρχίζεις να τα χάνεις αρχίζεις και ανησυχείς,Αυτές λοιπόν πάτε να υποστηρίξετε με τις απαράδεκτες προτάσεις που θέλετε να μας περάσετε.Βλεπςτε πολύ καλά ποιες είναι ,η ψευδείς καταγγελίες πάνε σύννεφο αύριο θα είναι τα παιδιά σας τα αγόρια σας τα οποία μια από κάποιες τέτοιες πονηρές θα πέσουν στην παγίδα τους.Να είσαστε σίγουροι ότι θα φέρει μεγαλύτερη βία αυτό που θέλετε να περάσετε.Αυτο δεν είναι ισότητα..

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 02:18 | Κυριακη

    Οι γονείς πολλών δολοφονημένων γυναικών βγαίνουν συχνά και μιλάνε στην τηλεόραση για τον Γολγοθά που συνεχίζουν να ανεβαίνουν μετά τις άναδρες δολοφονίες των κοριτσιών τους. Οι οικογένειές αυτές χρειάζονται διαρκή ψυχολογική στήριξη και οικονομική καθώς τα δικαστήρια και οι αναβολές που παίρνουν οι ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΟΙ των παιδιών τους τους καταστρέφει οικονομικά πολλοί από εκείνους έχουν να μεγαλώσουν και τα παιδιά που έμειναν ορφανά από μητέρα με τις ψυχολογικές συνέπειες να είναι δυσβάσταχτες και να θέλουν και τα παιδιά παιδοψυχολογους για να ανέβουν τον Γολγοθά που τα οδήγησε ο δολοφόνος! Θα μπορούσατε να συνεργαστείτε με τους γονείς αυτούς για να σας πουν τις προτάσεις τους για την ποινικοποίηση του όρου ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ! Επίσης τα έξοδα θα πρέπει να είναι δωρεάν η από το κράτος!

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 01:31 | Μικαέλα

    Στις παραδοσιακές αυτές κοινωνίες, άτομα που δεν ανήκουν στα καθιερωμένα γένη του αρσενικού και του θηλυκού, αντιμετωπίζονται ακόμα σήμερα ως απόκλιση, άλλοτε φυσική, άλλοτε ηθική. Ενυπάρχει δηλαδή στη δομή τους η έμφυλη βία. Η έμφυλη βία είναι κύριο χαρακτηριστικό της πατριαρχικής κοινωνίας, θύματά της οποίας στον δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο είναι πρωτίστως οι γυναίκες και τα κορίτσια. Θύματα της έμφυλης βίας είναι πολλές φορές τα παιδιά και, βεβαίως, τα διεμφυλικά άτομα. Ή έμφυλη βία δεν εμπεριέχεται μόνο στην πράξη, αλλά και στον λόγο, δεν είναι μόνο σωματική, αλλά και λεκτική. Οι βασικοί τύποι της είναι τέσσερις: Σεξουαλική, Σωματική, Ψυχολογική και Οικονομική βία.

    Ο τρόπος, για παράδειγμα, που αντιδρά η κοινωνία στην είδηση ενός φόνου ή ενός βιασμού, πολλές φορές βγάζει στην επιφάνεια ψυχολογικές απωθήσεις ή στάσεις των φιλήσυχων κατά τ’ άλλα πολιτών.

    Σε όλες τις μορφές της η έμφυλη βία συνιστά ποινικό αδίκημα και τιμωρείται από το νόμο. Η Ελλάδα έχει επικυρώσει την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (2018) σύμφωνα με την οποία ποινικοποιούνται μορφές έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας που ως τώρα δεν αναγνωρίζονταν νομικά ως τέτοιες: stalking, οικονομική βία, ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων, εξαναγκαστικός γάμος κλπ.

    Η έμφυλη βία είναι παγκόσμιο πρόβλημα. Σύμφωνα με τη μεγαλύτερη δημοσκοπική έρευνα που το 2014 έγινε για τη βία κατά των γυναικών, με τη συμμετοχή πάνω από 42.000 γυναικών, ηλικίας από 18 έως 74 ετών, από 28 κράτη μέλη της ΕΕ:

    1 στις 3 γυναίκες έχει υποστεί σωματική βία από την ηλικία των 15 ετών και άνω.
    1 στις 2 γυναίκες έχει βιώσει ψυχολογική βία από τον σύντροφό της.
    1 στις 8 γυναίκες έχουν υποστεί οικονομική βία από το σύντροφό τους.
    1 στις 10 γυναίκες έχει βιώσει σεξουαλική βία από την ηλικία των 15 ετών και άνω.
    1 στις 20 γυναίκες έχει πέσει θύμα βιασμού.
    1 στις 3 γυναίκες έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά στο χώρο εργασίας.
    1 στις 5 νεαρές γυναίκες, μεταξύ 18-29 ετών, έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά στο διαδίκτυο.
    1 στις 5 γυναίκες έχει βιώσει stalking.
    50 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους κάθε εβδομάδα λόγω της ενδοοικογενειακής βίας, στην Ε.Ε

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 01:35 | Νικη

    Στις μέρες μας η κατά των γυναικών και οι ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ έχουν αυξηθεί δραματικά. Η βία κατά των γυναικών υπονομεύει τα βασικά θελελιωδη δικαίωματα της γυναίκας όπως την αξιοπρέπεια, την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και την ισότητα των φύλων. Πλέον η σωματική, ψυχολογική,η σεξουαλική βία είναι ένα κομμάτι της ζωής πολλών γυναικών.Πιο συγκεκριμένα μορφές βίας κατά των γυναικών είναι η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση κ.α. Σήμερα 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στην ζωή της θα αντιμετωπίσει τέτοιου είδους βία, είτε από τον σύντροφό της, είτε από κάποιον άγνωστο. Κάποιες από αυτές θα μιλήσουν και θα δικαιωθούν. Κάποιες άλλες μπορεί να μιλήσουν και να μην βρουν ποτέ το δίκιο τους. Τις περισσότερες φορές όμως οι γυναίκες σιωπούν και συνεχίζουν να ζουν μέσα σε ένα περιβάλλον που κάνει κακό στην ψυχική και σωματική τους υγεία. Αυτό συμβαίνει επειδή τις έχει κατακτήσει ο φόβος και ο τρόμος εξαιτίας των συντρόφων τους.

    Πολλοί εξακολουθούν να εξεγείρονται για τον όρο γυναικοκτονια με το επιχείρημα πως η γυναίκα είναι άνθρωπος, άρα καλύπτεται από τον όρο ανθρωποκτονία. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Η γυναικοκτονια είναι ένας όρος για το έγκλημα μίσους που βασίζεται στο φύλο ο οποίος γενικά ορίζεται ως «η δολοφονία γυναικών και κοριτσιών επειδή είναι γυναίκες» Το 2021 είχαμε 17 ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ, το 2022 24 ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ το 2023 13 ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ και το 2024 15 ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ!

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 00:05 | κ. Λύσσανδρος

    Χαιρετίζουμε την ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής οδηγίας και ζητάμε ο υπουργός δικαιοσύνης να πάει ένα βήμα παρακάτω, εκ μέρους όλων ημών των πατεράδων- γονέων- παππούδων, που έχουν κόρες & εγγονός θύματα των «δήθεν» ανδρών που επειδή διαθέτουν σωματική ρώμη, νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν τις γυναίκες τους, κόρες τους, ερωμένες κλπ. Ζητάμε τον άμεσο έλεγχο σε ποινικό επίπεδο των μελών των διαφόρων ομάδων δήθεν ενδιαφερομένων μπαμπάδων, που δραστηριοποιούνται και διαδικτυακά και την ποινικοποίηση τους, γιατί διεξάγουν εκστρατεία μίσους κατά των γυναικών και προωθούν τον μισογυνισμό, με αυτά τα εντελώς δυσοίωνα αποτελέσματα.Ζητάμε από τον υπουργό να καταργήσει άμεσα αυτόν τον βδελυγματικό νόμο συνεπιμέλειας, που εγκλωβίζει τις γυναίκες να μένουν με τους κακοποιητές τους για να προστατέψουν τα παιδιά τους.Ζητάμε το θύμα ενδοοικογενειακής βίας να παραμένει στο σπίτι με τα παιδιά και ο θύτης να μπαίνει στη φυλακή.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 22:40 | Αναστασία

    Δεν είναι αποδεκτό να κατατίθεται προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο που το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι να διχάσει την κοινωνία. Είναι γεγονός ότι ένα σημαντικό ποσοστό καταγγελιών από γυναίκες είναι ψευδείς και εξυπηρετούν άλλους σκοπούς. Παράλληλα, υπάρχουν και άντρες που υφίστανται βία, αλλά για αυτές τις περιπτώσεις δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα. Γιατί δεν δείχνετε την ίδια ευαισθησία για τη βία που ασκείται σε παιδιά, κυρίως από μητέρες, μετά από διαζύγια;

    Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο για την υποτιθέμενη ενδοοικογενειακή βία εξυπηρετεί σκοπιμότητες και συμφέροντα, θυματοποιώντας αποκλειστικά το ανδρικό φύλο. Είναι γνωστό ότι η βία δεν έχει φύλο. Δεν αναγνωρίζεται ότι υπάρχουν άντρες που πέφτουν θύματα κακοποίησης ή ακόμη και δολοφονίας, για τους οποίους μάλιστα έχουν θεσπιστεί μέτρα όπως το «panic button». Οι διακρίσεις αυτού του νομοσχεδίου όχι μόνο υποβαθμίζουν τις πραγματικές ανάγκες, αλλά εντείνουν τον διχασμό ανάμεσα στα φύλα, επηρεάζοντας αρνητικά την οικογένεια.

    Πότε σκοπεύετε να θεσπίσετε μέτρα για την προστασία αντρών από νέες μορφές βίας; Η ενδοοικογενειακή βία δεν αφορά αποκλειστικά τις γυναίκες. Τι κάνετε για να προστατέψετε άντρες και παιδιά από τη βία γυναικών, είτε αυτή είναι σωματική, είτε ψυχολογική, είτε πνευματική; Ο ρατσισμός κατά των αντρών πρέπει να σταματήσει.

    Το παρόν νομοσχέδιο νομοθετεί στερεοτυπικά και εσφαλμένα την άποψη ότι η ενδοοικογενειακή βία ασκείται μόνο από άντρες προς γυναίκες. Τέτοιου είδους νομοθεσίες, που λειτουργούν με ρατσιστικό τρόπο, αφήνουν νομικά και κοινωνικά απροστάτευτους τους άντρες. Αυτό το νομοθετικό πλαίσιο δημιουργεί εμπόδια στις προσπάθειες για μια ολοκληρωμένη και αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της ενδοοικογενειακής βίας.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 22:30 | Στέργιος

    Η βία δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά και τους άντρες!
    Συζητάτε αποκλειστικά για τη βία κατά των γυναικών, αγνοώντας σκόπιμα τη βία που ασκείται εναντίον των αντρών. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι χωρισμένοι άντρες με παιδιά, οι οποίοι συχνά υφίστανται συνεχείς μορφές κακομεταχείρισης από τις μητέρες των παιδιών τους. Ιδιαίτερα προβληματική είναι η χρήση ψευδών κατηγοριών από ορισμένες μητέρες, με στόχο να απομακρύνουν τους πατέρες από τα παιδιά τους.

    Επιπλέον, στην περίπτωση της ενδοοικογενειακής βίας, θα έπρεπε να επιτρέπεται η χρήση οπτικοακουστικών ή ηλεκτρονικών καταγραφών για να μπορεί κάποιος να τεκμηριώσει την καταγγελία ή την υπεράσπισή του. Δεν είναι λογικό να κινδυνεύει κάποιος με ποινή φυλάκισης επειδή κατέγραψε την κακοποίηση που υπέστη ή υπερασπίστηκε τον εαυτό του. Γιατί η κοινωνία και η νομοθεσία παραβλέπουν τους άντρες ως θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης;

    Στο ισχύον νομοσχέδιο, η ενδοοικογενειακή κακοποίηση παρουσιάζεται ως έγκλημα με βάση το φύλο, που αφορά κυρίως άντρες θύτες και γυναίκες θύματα. Για ποιο λόγο διαιωνίζετε αυτή τη λανθασμένη στερεοτυπική αντίληψη; Σταματήστε! Η αλήθεια είναι πως, σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου το ένα τρίτο των θυμάτων ενδοοικογενειακής κακοποίησης είναι άντρες. Η βία δεν έχει φύλο! Θύματα γίνονται και άντρες και παιδιά.

    Δυστυχώς, παρατηρείται πλήρης έλλειψη ευαισθητοποίησης προς αυτή την κατεύθυνση. Το να επικεντρώνεστε αποκλειστικά στις γυναίκες, αγνοώντας τα στατιστικά στοιχεία, είναι άκρως διαχωριστικό και ρατσιστικό. Η βία δεν έχει φύλο και η βία κατά των αντρών παραμένει αόρατη.

    Σταματήστε την έμφυλη διάκριση, που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να καλλιεργεί συγκρούσεις ανάμεσα στα φύλα. Ασχοληθείτε με την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων που έχετε δημιουργήσει, εξασφαλίζοντας την ασφάλεια όλων – ανδρών, γυναικών και παιδιών. Δείτε τα επίσημα στοιχεία! Μην κλείνετε τα μάτια στην πραγματικότητα και μην υποστηρίζετε νομοσχέδια που βασίζονται σε στερεότυπα.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 21:53 | Βασίλης

    Η βία δεν περιορίζεται από το φύλο, την ηλικία ή την κοινωνική τάξη. Ναι, υπάρχουν άντρες που βιώνουν ψυχολογική βία, και αυτοί είναι ανάμεσά μας. Είναι οι πατεράδες που δέχονται καθημερινές απειλές από τις συζύγους τους, όπως: «Θα πάρω τα παιδιά και θα φύγω!» Αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει άμεσα, με την εφαρμογή του νόμου 4800/21. Πρέπει να τερματιστούν οι απειλές και η ψυχολογική κακοποίηση, τόσο προς τους πατεράδες όσο και προς τα παιδιά.

    Σύμφωνα με ευρωπαϊκή έρευνα, τρεις στους δέκα Έλληνες υφίστανται σωματική κακοποίηση από τη σύζυγό τους, ενώ επτά στους δέκα πέφτουν θύματα ψυχολογικής βίας. Οι άντρες που κακοποιούνται από τις συζύγους τους παραπονιούνται για χρόνια, και οι έρευνες αποδεικνύουν πως έχουν δίκιο. Στις ενδοοικογενειακές αντιπαραθέσεις, οι γυναίκες συχνά αποδεικνύονται πιο βίαιες από τους άντρες.

    Tο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο υιοθετεί μια λανθασμένη και στερεοτυπική προσέγγιση, αντιμετωπίζοντας την ενδοοικογενειακή βία ως φαινόμενο που αφορά αποκλειστικά τη βία των αντρών προς τις γυναίκες. Αυτές οι προβλέψεις, που ευνοούν μεροληπτικά τις γυναίκες, αφήνουν τους άντρες ανυπεράσπιστους τόσο νομικά όσο και κοινωνικά. Επιπλέον, ενισχύουν κοινωνικές πολιτικές που εμποδίζουν την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της ενδοοικογενειακής βίας.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 21:51 | Δέσποινα Δημητριάδου

    Ακούω, με θλίψη, την πληθώρα τών λυσσαλέων, αρσενικών αντιδράσεων, στο Νομοσχέδιο, που ζητούν την εξίσωση τής προστασίας τών αρσενικών, από την γυναικεια βία(!!!!!!!!)
    Ο μισογυνισμός ξεχειλίζει σε αυτήν την χώρα, που η Μουσουλμανική- Τουρκική 400ετής κατοχή, έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια, στην Μισογύνικη Αρσενική Πατριαρχία της.

    Λυπάμαι, επειδή δεν μπορούν, όλοι αυτοί να αντιληφθούν, ότι όλο αυτό το μίσος, δεν πλήττει, μόνο, τις ερωτικές τους συντρόφισες και τις γυναίκες τους αλλά και τις κόρες τους, τις αδελφές τους, τις μάνες τους.

    Θυμάμαι μια γυναίκα, που σκότωσε τον άντρα της, με τσεκούρι, την ώρα, που κοιμόταν, επειδή βίαζε και χτυπούσε τις κόρες της και την ίδια και η τελευταία αθωώθηκε, σε ένα Δικαστήριο τού Πειραιά γύρω στο 1976 και δικαίως!

    Ναι, η γυναίκα έχει συμβεί να σκοτώσει τον άντρα της, όταν πρέπει να προστατεύσει τα παιδιά της και δεν βρίσκει άλλο τρόπο και πάντα, όταν ο ίδιος κοιμάται.

    Ποτέ στην Ιστορία τής Ανθρωπότητας δεν ακούσαμε έστω μία, περίπτωση γυναίκας, που βιάζει και κακοποιεί τον άντρα της.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 20:35 | Ιωάννα

    Ένα νομοσχέδιο το οποίο υπαγορεύεται και υπηρετεί τις επιταγές του φανατικού και μισαλλόδοξου φεμινισμού. Η βία δεν έχει φύλο. Μάλιστα έρευνες αποδεικνύουν ότι το γυναικείο φύλο ευθύνεται για βία πολλών μορφών. Πολλές από τις καταγγελίες γυναικών αποδεικνύονται ψευδείς προκαλώντας πολλά ερωτηματικά. Να θεσπιστούν αυστηρές ποινές για τις ψευδείς καταγγελίες και να θεσπιστούν νόμοι για την προστασία των πραγματικών θυμάτων της βίας κάθε φύλου.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 20:24 | Περσεφόνη

    Ειδικές Αστυνομικές Μονάδες: Άμεση προστασία και για τους άνδρες θύματα βίας

    Η έμφυλη βία συχνά αναγνωρίζεται μόνο όταν αφορά γυναίκες. Ωστόσο, πολλοί άνδρες είναι θύματα ψυχολογικής, λεκτικής ή σωματικής κακοποίησης, αλλά η βία που υφίστανται παραμένει αόρατη λόγω στερεοτύπων και κοινωνικής προκατάληψης.

    Ρόλος των Ειδικών Αστυνομικών Μονάδων
    Ευαισθητοποίηση στην ανδρική κακοποίηση: Οι μονάδες πρέπει να εκπαιδευτούν για να αναγνωρίζουν τη βία κατά ανδρών, που συχνά δεν καταγγέλλεται.
    Άμεση παρέμβαση: Γρήγορη ανταπόκριση για προστασία ανδρών θυμάτων, χωρίς προκαταλήψεις.
    Παραπομπή σε υποστηρικτικές υπηρεσίες: Εξασφάλιση πρόσβασης σε συμβουλευτικά κέντρα και νομική υποστήριξη.

    Η βία κατά των ανδρών είναι εξίσου σοβαρή και απαιτεί εξειδικευμένη προσέγγιση. Οι Ειδικές Αστυνομικές Μονάδες μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην προστασία και την υποστήριξη αυτών των θυμάτων.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 20:14 | Ελένη

    Η σημασία των θεραπευτικών προγραμμάτων για τους δράστες βίας

    Η αντιμετώπιση της έμφυλης βίας δεν περιορίζεται μόνο στη στήριξη των θυμάτων. Η πρόληψη επαναλαμβανόμενων περιστατικών απαιτεί τη θεραπευτική παρέμβαση προς τους δράστες. Πολλοί από αυτούς φέρουν ψυχολογικά τραύματα ή δυσλειτουργικά μοτίβα συμπεριφοράς που χρειάζονται καθοδήγηση για να αλλάξουν.

    Προτεινόμενες δράσεις
    Ειδικά θεραπευτικά προγράμματα: Προγράμματα που βοηθούν τους δράστες να κατανοήσουν τη βία και να αποκτήσουν υγιείς τρόπους διαχείρισης των συναισθημάτων τους.
    Νομική υποχρέωση συμμετοχής: Η συμμετοχή σε τέτοια προγράμματα μπορεί να γίνει υποχρεωτική στο πλαίσιο δικαστικών αποφάσεων.
    Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας: Η κοινωνία πρέπει να αναγνωρίσει τη σημασία της θεραπείας για την πρόληψη μελλοντικής βίας.

    Η αποκατάσταση των δραστών είναι βασικό βήμα για τη δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς βία. Με σωστή καθοδήγηση, μπορούν να σπάσουν τον κύκλο της κακοποίησης.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 20:43 | Παρθενόπη

    Ο ρόλος της κοινωνίας στην καταπολέμηση της ανδρικής κακοποίησης

    Η ανδρική κακοποίηση παραμένει αόρατη λόγω στερεοτύπων που θέλουν τους άνδρες «δυνατούς» και ατρόμητους. Η κοινωνία πρέπει να καταρρίψει αυτές τις αντιλήψεις, να ευαισθητοποιήσει το κοινό και να δημιουργήσει δομές υποστήριξης, όπως Συμβουλευτικά Κέντρα και ξενώνες για άνδρες θύματα.

    Η εκπαίδευση επαγγελματιών, η νομοθετική προστασία και η καταπολέμηση του στιγματισμού είναι κλειδιά για την αντιμετώπιση της βίας. Η βία δεν έχει φύλο, και η στήριξη όλων των θυμάτων είναι ευθύνη της κοινωνίας.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 20:39 | Καλλιόπη

    Η έμφυλη βία στις σχέσεις: Όταν οι άνδρες είναι τα θύματα

    Η έμφυλη βία στις σχέσεις δεν αφορά μόνο τις γυναίκες. Πολλοί άνδρες βιώνουν ψυχολογική, λεκτική ή ακόμη και σωματική κακοποίηση από τις συντρόφους τους, όμως η κοινωνία τείνει να αγνοεί αυτή την πραγματικότητα. Η εικόνα του «δυνατού άνδρα» συχνά εμποδίζει τα θύματα να ζητήσουν βοήθεια ή να μιλήσουν ανοιχτά για την εμπειρία τους.

    Μορφές βίας που βιώνουν οι άνδρες
    Ψυχολογική βία: Υποτιμητικά σχόλια, απειλές, έλεγχος.
    Λεκτική βία: Φωνές, βρισιές, προσβολές που μειώνουν την αυτοεκτίμηση.
    Σωματική βία: Πιο σπάνια, αλλά όχι ανύπαρκτη, περιλαμβάνει χτυπήματα ή σπρωξίματα.
    Οικονομική βία: Έλεγχος στα οικονομικά τους, αποκλεισμός από λήψη αποφάσεων.
    Γιατί δεν μιλούν οι άνδρες;
    Οι άνδρες φοβούνται ότι αν αποκαλύψουν τη βία που βιώνουν, θα αντιμετωπίσουν χλευασμό ή δυσπιστία. Η κοινωνία συχνά τους παρουσιάζει ως «θύτες» στις σχέσεις, αγνοώντας ότι μπορούν να είναι και αυτοί θύματα.

    Προτάσεις για την υποστήριξη των ανδρών θυμάτων
    Δημιουργία χώρων υποστήριξης: Εξειδικευμένα κέντρα και τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας για άνδρες.
    Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας: Εκστρατείες που να δείχνουν ότι η βία στις σχέσεις δεν έχει φύλο.
    Νομική υποστήριξη: Εξασφάλιση πρόσβασης σε νομικές υπηρεσίες για την προστασία των δικαιωμάτων τους.
    Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης: Ομάδες υποστήριξης που βοηθούν τους άνδρες να αντιμετωπίσουν τα τραύματά τους.

    Η έμφυλη βία στις σχέσεις επηρεάζει και τους άνδρες. Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε αυτή την πραγματικότητα και να παρέχουμε ίση προστασία και υποστήριξη σε όλα τα θύματα, ανεξαρτήτως φύλου.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 20:33 | Ρόζα

    Δομές υποστήριξης για άνδρες θύματα: Ένα ανεκπλήρωτο αίτημα

    Η έμφυλη βία δεν κάνει διακρίσεις. Ενώ οι γυναίκες παραμένουν τα κύρια θύματα, όλο και περισσότεροι άνδρες αναφέρουν ότι βιώνουν ψυχολογική, λεκτική ή ακόμα και σωματική κακοποίηση. Παρ’ όλα αυτά, οι δομές υποστήριξης παραμένουν εστιασμένες αποκλειστικά στη γυναικεία κακοποίηση, αφήνοντας τους άνδρες χωρίς την απαραίτητη βοήθεια.

    Η απουσία δομών για άνδρες
    Σε κάθε μεγάλο δήμο, λειτουργούν Συμβουλευτικά Κέντρα και Ξενώνες για γυναίκες θύματα βίας. Ωστόσο, αντίστοιχες δομές για άνδρες είναι ανύπαρκτες. Η κοινωνία θεωρεί ότι οι άνδρες πρέπει να «αντέχουν» και να λύνουν μόνοι τους τα προβλήματά τους. Αυτή η αντίληψη στερεί από τα θύματα την πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, όπως ψυχολογική υποστήριξη, νομική καθοδήγηση και ασφαλή καταφύγια.

    Η ανάγκη για αλλαγή
    Η ίδρυση υποστηρικτικών δομών για άνδρες θύματα είναι επιτακτική. Αυτές οι δομές πρέπει να περιλαμβάνουν:

    Συμβουλευτικά Κέντρα: Με εξειδικευμένο προσωπικό για την ψυχολογική υποστήριξη και την παροχή καθοδήγησης.
    Ξενώνες φιλοξενίας: Χώρους όπου οι άνδρες μπορούν να βρουν προσωρινή ασφάλεια, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας.
    Γραμμές υποστήριξης: Ανώνυμες τηλεφωνικές και διαδικτυακές υπηρεσίες για την άμεση αναφορά περιστατικών.

    Η δημιουργία δομών υποστήριξης για άνδρες δεν είναι ζήτημα πολυτέλειας, αλλά κοινωνικής ευθύνης. Όπως και οι γυναίκες, έτσι και οι άνδρες θύματα χρειάζονται ασφάλεια, φροντίδα και βοήθεια για να επουλώσουν τις πληγές τους. Μόνο μέσα από ισότιμη προσέγγιση μπορούμε να χτίσουμε μια κοινωνία χωρίς βία.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 20:26 | Μαρία

    Το αόρατο πρόσωπο της έμφυλης βίας

    Η έμφυλη βία συνήθως συνδέεται με γυναίκες θύματα, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη. Πολλοί άνδρες βιώνουν λεκτική, ψυχολογική, ακόμα και σωματική βία, κυρίως μέσα στις οικογενειακές ή ερωτικές σχέσεις. Ωστόσο, σπάνια μιλούν για τις εμπειρίες τους, καθώς αντιμετωπίζουν κοινωνικά στερεότυπα που τους θέλουν «δυνατούς» και «ατρόμητους».

    Γιατί σιωπούν οι άνδρες;
    Η κοινωνία συχνά αγνοεί το γεγονός ότι οι άνδρες μπορούν να είναι θύματα βίας. Η πεποίθηση ότι «ένας άνδρας δεν επιτρέπεται να δείχνει αδυναμία» οδηγεί πολλούς να υπομένουν τη βία σιωπηλά, φοβούμενοι ότι θα γελοιοποιηθούν ή θα στιγματιστούν. Αυτή η σιωπή, όμως, έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία, οδηγώντας σε κατάθλιψη, άγχος ή ακόμα και αυτοκτονικές τάσεις.

    Τι μπορούμε να κάνουμε;
    Για να σπάσει η σιωπή των ανδρών, χρειάζονται:

    Ενημερωτικές καμπάνιες: Η κοινωνία πρέπει να κατανοήσει ότι η βία αφορά όλους, ανεξαρτήτως φύλου.
    Δημιουργία υποστηρικτικών δομών: Συμβουλευτικά κέντρα και γραμμές βοήθειας που να απευθύνονται και σε άνδρες θύματα.
    Εκπαίδευση: Ειδικά προγράμματα στα σχολεία και τις κοινότητες για την αναγνώριση και αποδοχή της ανδρικής κακοποίησης.
    Η αναγνώριση της ανδρικής κακοποίησης δεν μειώνει τη σημασία της προστασίας των γυναικών, αλλά ενισχύει τη συνολική προσπάθεια για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τη βία.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 20:10 | KOSTAS

    ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ο νομοθέτης του παρόντος νομοσχεδίου δεν συμπεριέλαβε στο σχέδιο νόμου «περι ενδοοικογενειακής βίας» το κομμάτι της οδηγίας της ΕΕ που αναφέρει οτι:
    «Ενδοοικογενειακή βία μπορεί να υποστούν και άλλα πρόσωπα τα οποία μπορούν να χαρακτηριστούν σάν θύματα και να επωφελούνται απο τα ίδια μέτρα»;;;ΓΙΑΤΙ ;; δεν συμπεριέλαβε αυτό στο νομοσχέδιο ωστε να καλυφθεί και ο ανδρας εστω και σαν πρόσωπο, ο οποίος αποδεδειγμένα βιαζεται και μάλιστα με πιο ύπουλο τρόπο απ οτι η γυναίκα;;
    Σταματείστε να παριστάνετε οτι δεν τα γνωρίζετε αυτά και φροντίσετε, ως εχετε υποχρέωση,να αντιμετωπίσετε ΙΣΟΤΙΜΑ τα 2 φύλα και όχι κατόπιν νεοφεμινιστικών εντολών.Σταματείστε επιτέλους να Δαιμονοποιείτε το ανδρικό φύλο στο οποίο ανήκετε και πάρτε μέτρα και για τα 2 φύλα διοτι η βία δεν εχει φύλο και δεν πρεπει νάχει ούτε διάκριση..
    ….Και να θυμάστε οτι την ευθύνη την εχει αυτός που υλοποιεί την οδηγία και όχι αυτός που την δίνει..
    ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΩΣ ΑΚΡΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ..

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 17:56 | Ελευθερία

    Η πολιτεία θα πρέπει να μεριμνήσει για την αύξηση σε αριθμό αλλά και την ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων χώρων φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους. Το κράτος έχει την ευθύνη και την υποχρέωση για την φυσική προστασία των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους αλλά και την ψυχολογική, κοινωνική, νομική και οικονομική στήριξη τους.
    Θα πρέπει να υπάρχει περίσσοτερη ενημέρωση για το πρόβλημα αλλά και για τους τρόπους απεγκλωβισμού της γυναίκας από μια τέτοια σχέση.
    Ακόμα και όταν η γυναίκα καταφέρει να έχει πάρει τον έλεγχο της σχέσης και ο άντρας πειστεί ότι η συμπεριφορά του δεν θα είναι πια ανεκτή και ότι νομικά κινδυνεύει με αυστηρές ποινές, τότε πιθανόν θα γίνει μια αλλαγή. Σε αυτό μπορεί να βοηθήσει η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία.
    Το διαζύγιο είναι η καλύτερη λύση καθώς η γυναίκα και τα παιδιά θα βγουν από το νοσηρό οικογενειακό περιβάλλον που ζουν.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 17:29 | Θύμιος

    Η βία δεν έχει φύλο. Δεν έχει ηλικία και δεν έχει κοινωνική τάξη. Σταμήστε πια το ρατσισμό ενανιον των αντρών!

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 15:38 | Φωτεινή

    Και μόνο το πόσες γυναικοκτονίες γίνονται κάθε χρόνο δείχνει το πόσο άσχημη είναι ακόμα η θέση της γυναίκας στην κοινωνία και ότι πρέπει να παρθούν μέτρα για την ασφάλεια των γυναικών.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 14:25 | Ζωη

    Η ΧΕΝ Ελλάδος, με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών ανακοίνωσε την έναρξη διετούς εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού με στόχο τη συλλογή υπογραφών για να αναγνωριστεί η γυναικοκτονία ως αυτοτελές ποινικό αδίκημα.

    Στο πλαίσιο της εκστρατείας κατά των γυναικοκτονιών με τίτλο «Γυναικοκτονία Είναι» προγραμματίζονται εκδηλώσεις από τη ΧΕΝ Ελλάδος και τα 20 τοπικά της κέντρα σε όλη τη χώρα.

    Ο θάνατός μιας γυναίκας, όταν συνδέεται με τη θέση των γυναικών στην κοινωνία, τις διακρίσεις σε βάρος τους, τις ανισότητες, τα στερεότυπα φύλου, τις προκαταλήψεις, τις πατριαρχικές αντιλήψεις είναι και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστό έγκλημα. Η δολοφονία της, είναι γυναικοκτονία γιατί το κίνητρο του δράστη, η αιτία, έχει έμφυλη διάσταση.

    Καλούμε την Πολιτεία να αναγνωρίσει τη γυναικοκτονία, την πιο ακραία μορφή βίας και εκδήλωσης μίσους κατά των γυναικών, ως αυτοτελές ποινικό αδίκημα, διακριτό από την ανθρωποκτονία.

    Απαιτούμε μία θεσμική αλλαγή που θα ενισχύσει την πρόληψη, θα διασφαλίσει την απονομή δικαιοσύνης, χωρίς την αναγνώριση των ελαφρυντικών, που μετατρέπουν τη γυναικοκτονία σε έγκλημα «πάθους» ή «τιμής» και θα εξασφαλίσει την προστασία και στήριξη των οικογενειών των θυμάτων (παιδιά, γονείς, αδέλφια).

    Σας καλούμε όλες και όλους να πάρετε θέση ενάντια στην πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας, τη ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 14:30 | Αλεξάνδρα

    Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια από τις πιο συστηματικές και διαδεδομένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εδράζεται στις έμφυλες κοινωνικές δομές παρά σε μεμονωμένες και τυχαίες πράξεις/δράσεις, διατέμνει τα ηλικιακά, οικονομικά, εκπαιδευτικά και γεωγραφικά όρια, επηρεάζει όλες τις κοινωνίες και αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο για τον τερματισμό των έμφυλων ανισοτήτων και διακρίσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. (Γενική Συνέλευση των ΗΕ, 2006)

    Τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν την βία κατά των γυναικών ως «κάθε πράξη βίας με βάση το φύλο που προκαλεί ή είναι πιθανό να προκαλέσει, σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη στις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών για τέτοιες πράξεις, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας, είτε αυτό συμβαίνει στη δημόσια ή στην ιδιωτική ζωή» (Γενική Συνέλευση ψήφισμα 48/104, Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, 1993).

    Οι όροι «βία με βάση το φύλο» και «βία κατά των γυναικών» συχνά χρησιμοποιούνται εναλλάξιμα στη βιβλιογραφία και από τους νομικούς, ωστόσο, η έννοια της βίας με βάση το φύλο αναφέρεται στη βία που στρέφεται εναντίον ενός ατόμου εξαιτίας του φύλου του και των προσδοκιών για το ρόλο του / της σε μια κοινωνία ή έναν πολιτισμό. Η έμφυλη βία, τονίζει τη διάσταση του φύλου σε αυτούς τους τύπους πράξεων, με άλλα λόγια, τη σχέση μεταξύ της υποδεέστερης θέσης των γυναικών στην κοινωνία και της αυξανόμενης ευαλωτότητάς τους στη βία. Είναι σημαντικό να σημειωθεί, ωστόσο, ότι άνδρες και αγόρια μπορούν επίσης να αποτελέσουν θύματα βίας με βάση το φύλο, ιδίως σεξουαλικής βίας.

    Σε περιπτώσεις συγκρούσεων / μετά τη σύγκρουση και έκτακτες καταστάσεις, χρησιμοποιείται συχνά ο όρος σεξουαλική βία και βία με βάση το φύλο (sexual and gender-based violence – SGBV). Η σεξουαλική βία σε αυτά τα περιβάλλοντα διαπράττεται σε μεγάλο βαθμό κατά των γυναικών και κοριτσιών.

    Μορφές Βίας κατά των Γυναικών
    Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών εκδηλώνεται με πολλές μορφές, συμπεριλαμβανομένων των μορφών που μπορεί να είναι πιο κοινές σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα , χώρες και περιοχές.

    Η βία κατά των γυναικών εκδηλώνεται ως σωματική, σεξουαλική, συναισθηματική και οικονομική.
    Οι μορφές έμφυλης βίας που είναι πιο κοινές παγκοσμίως περιλαμβάνουν την ενδοοικογενειακή και την συντροφική βία, τη σεξουαλική βία (συμπεριλαμβανομένου του βιασμού), την σεξουαλική παρενόχληση και την συναισθηματική/ψυχολογική βία. Η σεξουαλική βία ως τακτική πολέμου και ως επακόλουθο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι επίσης κοινή στις αντίστοιχες χώρες και περιοχές που επλήγησαν.

    Άλλες διαδεδομένες μορφές βίας κατά των γυναικών σε όλο τον κόσμο περιλαμβάνουν: την σεξουαλική εκμετάλλευση, την εμπορία (trafficking) για σεξουαλική εκμετάλλευση, και επιβλαβείς πρακτικές, όπως τον ακρωτηριασμό/κοπή (FGM/C) των γυναικείων γεννητικών οργάνων, και τον καταναγκαστικό παιδικό γάμο.

    Στις λιγότερο καταγεγραμμένες περιπτώσεις βίας, περιλαμβάνονται:

    -Εγκλήματα που διαπράττονται στο όνομα της “τιμής”
    -Γυναικοκτονία
    -Προγεννητική επιλογή φύλου
    -Πκτρωση επιλογής φύλου / παιδοκτονία κοριτσιών
    -Οικονομική κακοποίηση
    -Πολιτική βία
    -Κακοποίηση που σχετίζεται με την προίκα
    -Επιθέσεις με οξύ

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 14:40 | Αλικη

    Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο παραβιαστικών συμπεριφορών που ασκεί ο δράστης.
    Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές έμφυλης βίας, παγκοσμίως. Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης μία στις τέσσερις Ευρωπαίες βιώνει ή θα βιώσει ενδοοικογενειακή βία κάποια στιγμή στη ζωή της, ενώ κάθε χρόνο 6% έως 10% των γυναικών υφίστανται ενδοοικογενειακή βία. Μπορεί να συμβεί σε όλες, στο γάμο, τη σχέση, τη συμβίωση, από τον νυν, πρώην ή τέως σύζυγο/σύντροφο.
    Επαναλαμβανόμενο μοτίβο
    Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο παραβιαστικών συμπεριφορών που ασκεί ο δράστης, με στόχο να διατηρήσει την εξουσία και τον (κοινωνικό) έλεγχο πάνω στο θύμα του, είτε είναι γυναίκα ή παιδί.

    Με τις συνεχείς λεκτικές και σωματικές τιμωρίες, τις απειλές, τον εξαναγκασμό, ο κακοποιητής έχει ως σκοπό να εκφοβίσει, να τρομάξει, να ταπεινώσει το θύμα, να του «σπάει» το ηθικό και να το κάνει να νιώσει ανίκανο να προβάλει αντίσταση, να δει καθαρά την κατάσταση.

    Πέρα από τη σωματική κακοποίηση (χαστούκια, σπρώξιμο, τράβηγμα από τα μαλλιά, κ.ά.) που απειλεί τη σωματική ακεραιότητα του θύματος, η ενδοοικογενειακή βία παίρνει διάφορες μορφές: λεκτική, ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική κακοποίηση και οικονομική βία – που δεν αφήνουν ορατά σημάδια αλλά τραυματίζουν εξίσου.

    Ψυχολογική βία
    Πρόκειται για συστηματική, επίπονη και διαβρωτική διαδικασία που οδηγεί την επιζώσα σε διανοητική και συναισθηματική οδύνη ή βλάβη. Ως ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση αναφέρεται ένα σύνολο ενεργειών: πρώτον ο εκφοβισμός και οι απειλές για σωματική ή σεξουαλική βία. Συχνότατα ο θύτης απειλεί ότι θα βλάψει το θύμα ή την οικογένειά του, ότι θα πάρει την κηδεμονία των παιδιών ή ότι θα αυτοκτονήσει.

    Δεύτερον, η συστηματική ταπείνωση και διαρκής κριτική, η δημιουργία ενοχών στη σύντροφο, και ο αδιάκοπος έλεγχο της προσωπικής της ζωής. Τρίτον, η προσπάθεια απομόνωσης του θύματος, από τον οικογενειακό/φιλικό/συγγενικό περίγυρο.

    Τα παραπάνω στοχεύουν στη μείωση της αυτοπεποίθησης, την υπονόμευση της αυτοεκτίμησης του θύματος, σε σημείο που το ίδιο να αμφιβάλλει για την ψυχική του διαύγεια και να πιστεύει ότι είναι υπεύθυνο και ένοχο για την κακοποίηση που δέχεται.

    Λεκτική βία
    Η λεκτική βία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ψυχολογική κακοποίηση. Εμπεριέχει ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών που ξεκινούν από φωνές, απειλές και εξυβρίσεις και φτάνουν ως το λεκτικό εξευτελισμό και την τρομοκράτηση.

    Στόχος της λεκτικής κακοποίησης είναι η χειραγώγηση διαμέσου του φόβου και ο έλεγχος πάνω στη ζωή του ατόμου. Οι προσβολές, οι κατηγορίες, οι μομφές, η δυσφήμηση, η επίρριψη ευθυνών για την κακοποιητική συμπεριφορά στο θύμα, οι συνεχείς επικρίσεις, η λεκτική υποβάθμιση και υπονόμευση της αυτοπεποίθησης, αποτελούν μερικά μόνο πρόσωπα αυτού του πολύπλοκου φαινομένου.

    Αν και είναι η πιο συνηθισμένη μορφή ενδοοικογενειακής βίας, είναι αρκετά κανονικοποιημένη είτε γιατί δεν υπάρχουν ορατές αποδείξεις ή γιατί ο θύτης μπορεί να παραπλανά, διατηρώντας άψογη συμπεριφορά στο δημόσιο χώρο.

    Οικονομική βία
    Η οικονομική βία είναι η στέρηση πόρων, ευκαιριών, αγαθών και υπηρεσιών. Συνήθως, η οικονομική βία εντός της σχέσης αποσκοπεί στον έλεγχο της συντρόφου προκειμένου να αισθανθεί ανίσχυρη και αδύναμη να εγκαταλείψει τον κακοποιητικό δεσμό.

    Η οικονομική βία ασκείται με πολλούς τρόπους: Πρώτον, τη στέρηση του δικαιώματος για οικονομική αυτονομία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απαγόρευση ή παρεμπόδιση του δικαιώματος στην εργασία.

    Δεύτερον, τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων και του εισοδήματος του θύματος. Ο θύτης μπορεί να αποσπά τον μισθό της συντρόφου του ή να αρνείται την κατά βούληση αξιοποίησή του, να την αποκλείει από χρηματοπιστωτικούς πόρους (π.χ. παρακράτηση τραπεζικής κάρτας), να την εξαναγκάζει να πάρει δάνειο στο όνομά της, να μην της επιτρέπει την πρόσβαση στο οικογενειακό εισόδημα ή να αποφασίζει για κοινούς πόρους χωρίς την ενημέρωση της.

    Τέλος περιλαμβάνει την αποστέρηση του θύματος από αναγκαία εισοδήματα για την κάλυψη των βασικών του αναγκών.

    Σεξουαλική βία
    Αφορά οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη, αλλά και απόπειρα τέτοιας πράξης, χωρίς την εκούσια και ελεύθερη συναίνεση του θύματος. Κατά την άσκησή της, συχνά (αλλά όχι πάντα) χρησιμοποιείται σωματική βία, εξαναγκασμός, αλλά και απειλές βίας.

    Μαθαίνοντας να κατηγορείς εσένα
    Η ενδοοικογενειακή βία έχει σημαντικότατες επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία των γυναικών (άγχος, κατάθλιψη, σκέψεις αυτοκτονίας, μετατραυματικό στρες, ψυχοσωματικά συμπτώματα κ.ά.). Το συναισθηματικό προφίλ που αναπτύσσουν (χαμηλή αυτοεκτίμηση, αισθήματα αναξιότητας, αίσθηση ότι δεν αξίζει να αγαπηθούν), σε συνδυασμό με τις εναλλασσόμενες αντιδράσεις του κακοποιητή, τις εγκλωβίζει στο «κύκλο της βίας».

    Μάλιστα, σταδιακά, η επιζώσα χρόνιας ενδοοικογενειακής βίας βλέπει τον εαυτό της με το βλέμμα του δράστη. «Μαθαίνει» να κατηγορεί τον εαυτό της. Ο κακοποιητής, αργά και μεθοδικά, της «εμφυτεύει» την ιδέα ότι είναι συνυπεύθυνη, ώστε να παραιτηθεί από κάθε σενάριο διαφυγής.

    Πολλές φορές, οι κακοποιημένες γυναίκες χρησιμοποιούν ακόμη και τα λόγια ή τα επιχειρήματα των ίδιων των δραστών: «Είμαι σαν τη μάνα μου, όπως και εκείνη τσάντιζε τον πατέρα μου και τις έτρωγε, έτσι κι εγώ», «Όλα τα κάνω λάθος, κάτι πάει στραβά με εμένα», «Ναι αλλά και εγώ τον προκάλεσα».

    Εσωτερικεύοντας μια ευθύνη, που σε καμία περίπτωση δεν τους αναλογεί, οι γυναίκες που κακοποιούνται κυριαρχούνται από αισθήματα ενοχής και ντροπής, τα οποία δημιουργούν σημαντικά εμπόδια στην αποκάλυψη και καταγγελία της βίας.

    Η «μαθημένη αβοηθησία»
    Οι επαναλαμβανόμενες οδυνηρές εμπειρίες κακοποίησης και το τραυματικό είδος του δεσμού με το θύτη –που ενδυναμώνεται σε περιόδους μεταξύ των περιστατικών, όταν ο θύτης είναι ήρεμος, στοργικός και απολογητικός– οδηγεί τις επιζώσες σε παραλυσία, αίσθηση ανεπάρκειας και ανικανότητας υποστήριξης του εαυτού.

    Σε αυτή την κατάσταση της λεγόμενης «μαθημένης αβοηθησίας», τα θύματα έχουν την εντύπωση ότι δεν ασκούν κανένα έλεγχο στη ζωή τους, οπότε σταδιακά εγκαταλείπουν την ιδέα της ανεξαρτητοποίησης μέσω της φυγής.

    Μάλιστα, η φυγή λαμβάνει, τρομακτικές διαστάσεις εξαιτίας του φόβου: Φόβος διαρκής μέσα στη σχέση, για το τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή. Φόβος ότι ο δράστης θα κάνει κακό σε εκείνη και τα παιδιά, άμα φύγουν. Φόβος ότι δεν θα γίνει πιστευτή. Φόβος κοινωνικού στιγματισμού.

    Τέλος, και η οικονομική βία και εξάρτηση από τον κακοποιητή συνιστά σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα. Ειδικά σε περιπτώσεις που γυναίκες δεν εργάζονται, νιώθουν εξαιρετικά αδύναμες να φύγουν, καθώς πιστεύουν ότι δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της καθημερινότητας, κυρίως δε όταν έχουν παιδιά.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 12:51 | Δαφνη

    Οι σεξιστικές αντιλήψεις που επικρατούν σε πλατιά στρώματα της κοινωνίας, αποτελούν σημαντική τροχοπέδη για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας στο να αναζητήσουν τρόπους διαφυγής. Παρά τα προχωρήματα που έχουν γίνει στη συνείδηση, υπάρχουν ακόμα μεγάλα στρώματα της κοινωνίας που θεωρούν την ενδοοικογενειακή βία «φυσιολογική», ιδιωτική υπόθεση ή ακόμα και πως η ευθύνη μοιράζεται στον άντρα και τη γυναίκα, με τη συμπεριφορά της γυναίκας να είναι αυτή που δήθεν προκαλεί τη βία του άντρα. Παράλληλα, σύμφωνα με αυτές τις αντιλήψεις, εφόσον ο βασικός στόχος της γυναίκας είναι η δημιουργία οικογένειας και η αυτοθυσία στο όνομα αυτής θεωρείται καθήκον της, το να επιλέξει να δραπετεύσει από έναν κακοποιητικό γάμο ή σχέση, ειδικά εάν υπάρχουν παιδιά, θεωρείται «εγωιστική» πράξη που έρχεται σε κόντρα με τους βασικούς της ρόλους.
    Για να περιοριστούν αυτές οι αντιλήψεις, τόσο στα ίδια τα θύματα όσο και συνολικά στην κοινωνία, χρειάζονται πλατιές εκστρατείες ενημέρωσης για την έμφυλη βία, όχι μόνο από φεμινιστικές ομάδες που τα τελευταία χρόνια κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση, αλλά και με επίσημο τρόπο από το κράτος, τους δήμους, τις περιφέρειες κοκ. Να περιλαμβάνουν χρηστικά στοιχεία όπως πχ πού μπορεί ένα θύμα βίας να απευθυνθεί για βοήθεια και ταυτόχρονα να σπάνε όλες τις παραπάνω αντιλήψεις, να αφαιρούν κάθε άλλοθι από τους θύτες και κάθε αίσθημα ενοχής από το θύμα. Τέτοιες εκστρατείες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν δράσεις όπως:
    Ευρεία καμπάνια ενημέρωσης στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο για το πού μπορεί να απευθυνθεί κάθε γυναίκα θύμα κακοποίησης (σήμερα υπάρχουν κάποια τηλεοπτικά σποτ, τα οποία όμως προβάλλονται μόνο τις ώρες χαμηλής τηλεθέασης-και αν…)
    Σε κάθε κεντρικό σημείο των δήμων (Δημαρχείο, υπηρεσίες, πλατείες) αλλά και στις γειτονιές, να υπάρχουν αφίσες που να ενημερώνουν για τα τηλέφωνα και τις υπηρεσίες που μπορούν να απευθυνθούν τα θύματα βίας.
    – Να υπάρχουν επίσης αφίσες και ενημερωτικά φυλλάδια που να απαντάνε σε όλες τις σεξιστικές αντιλήψεις γύρω από την έμφυλη βία και να στέλνουν μήνυμα μηδενικής ανοχής στους δράστες και πλήρους υποστήριξης στα θύματα.
    -Οι δήμοι να διοργανώνουν εκδηλώσεις, όπως πχ συζητήσεις που να ενημερώνουν τόσο για την ενδοοικογενειακή βία σαν φαινόμενο όσο και για πρακτικά ζητήματα. Αυτές οι εκδηλώσεις να γίνονται με τη συμμετοχή γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων, πρώην θυμάτων κλπ και να πραγματοποιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Οι σημαντικές ημερομηνίες για το γυναικείο ζήτημα (όπως πχ η 25η Νοέμβρη-ημέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών και η 8η Μάρτη-παγκόσμια ημέρα της γυναίκας) να αποτελούν ημέρες κορύφωσης αυτών των δράσεων και να μην είναι οι μοναδικές ημέρες που κάτι ψελλίζεται στα κανάλια, τους πολιτικούς του συστήματος κοκ.
    -Να υπάρξουν αντισεξιστικά μαθήματα σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης, που να διδάσκουν την ισότητα των φύλων, τον σεβασμό σε κάθε φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό κλπ, την έννοια της συναίνεσης και να καταρρίπτουν στην πράξη τα στερεότυπα για τα φύλα

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 12:05 | Λινα

    Κατά κανόνα όταν τα θύματα καταγγέλλουν τους κακοποιητές τους, εξακολουθούν να κινδυνεύουν αφού αναγκάζονται να επιστρέφουν στο σπίτι τους, με τον δράστη να κυκλοφορεί ελεύθερος. Όσο για ξενώνες φιλοξενίας, σύμφωνα με το «Reporters United», σήμερα στην Ελλάδα ο αριθμός των κρεβατιών σε τέτοιους ξενώνες ανέρχεται σε μόλις 400, ενώ σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που έχει υπογράψει η χώρα, θα όφειλε να παρέχει 1072 κρεβάτια. Μάλιστα, αυτά τα 400 κρεβάτια δεν προορίζονται μόνο για τις γυναίκες αλλά και για τα παιδιά τους, κάτι που σημαίνει ότι οι δυνατότητες φιλοξενίας θυμάτων έμφυλης βίας είναι ακόμα πιο περιορισμένες. Αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με την τεράστια γραφειοκρατία που πρέπει να περάσει μια γυναίκα για να φιλοξενηθεί σε έναν τέτοιον ξενώνα, έχουν σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν «ουρές» και αναμονή μέχρι να μπορέσει να βρει καταφύγιο ένα θύμα βίας. Είναι κοινή λογική πως τα θύματα βίας, όταν αποφασίσουν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους, χρειάζονται άμεσα έναν χώρο φιλοξενίας, δεν υπάρχει περιθώριο λίστας αναμονής

    Να υπάρχουν ειδικές δομές στους δήμους και τις δημοτικές κοινότητες που να μπορούν τα θύματα βίας να απευθυνθούν. Οι δομές αυτές να παρέχουν ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και νομικούς συμβούλους που να συνοδεύουν και να βοηθούν το θύμα να αποταθεί σε αστυνομικό τμήμα για να κάνει καταγγελία και να προστατεύουν και να υπερασπίζονται τα δικαιώματα του θύματος απέναντι σε μια αδιάφορη ή/και εχθρική αστυνομική Αρχή – μια στάση που είναι συνηθισμένη.
    Να προσληφθούν άμεσα ιατροδικαστές, έτσι ώστε να υπάρχει επαρκής αριθμός, σε 24ωρη βάση, σε όλη την Ελλάδα. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας τα θύματα έμφυλης βίας πρέπει να ταξιδέψουν σε άλλο νομό για εξεταστούν από ιατροδικαστή, ενώ ακόμα και σε πόλεις όπως η Αθήνα μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν μέρες.
    Να δημιουργηθούν άμεσα ξενώνες φιλοξενίας, σε κάθε δήμο, βάσει όχι μόνο της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, αλλά των πραγματικών αναγκών φιλοξενίας. Ένας αριθμός από αυτούς πρέπει να είναι ξενώνες άμεσης φιλοξενίας, χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες, ώστε μια γυναίκα που καταγγέλλει την κακοποίησή της να έχει άμεσα έναν χώρο φιλοξενίας για την ίδια και τα παιδιά της. Πάρα πολλά θύματα κακοποίησης δεν έχουν ούτε τον χρόνο, ούτε την ψυχραιμία να μαζέψουν τα χαρτιά τους ή οτιδήποτε άλλο πριν φύγουν από το σπίτι. Πρέπει λοιπόν να μπορούν να φιλοξενούνται κάπου στην πρώτη ευκαιρία που θα καταφέρουν να φύγουν και να μην υποχρεώνονται να επιστρέψουν στο σπίτι για να μαζέψουν δικαιολογητικά ή μέχρι να ολοκληρωθεί μια χρονοβόρα διαδικασία.
    Να παρέχεται δωρεάν νομική, ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη τόσο στην καταγγέλλουσα όσο και στα παιδιά της για όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται.

    Η επόμενη ημέρα
    Η οικονομική εξάρτηση ή και η άσκηση οικονομικής βίας από τον θύτη (πχ να της στερεί τον μισθό της κλπ) είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο σε περιπτώσεις έμφυλης βίας. Έτσι, το κράτος πρέπει να εξασφαλίζει όχι μόνο την ασφάλεια του θύματος μετά την καταγγελία, αλλά και πως οι γυναίκες που θα εγκαταλείψουν τους συντρόφους που τις κακοποιούν θα μπορέσουν στη συνέχεια να βρουν εργασία για να σταθούν στα πόδια τους, ούσες οικονομικά ανεξάρτητες.

    Να δημιουργηθούν δημόσια προγράμματα κατάρτισης και επιμόρφωσης για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας (και άλλες ευάλωτες ομάδες), ώστε να είναι πιο εύκολο να βρουν εργασία.
    Να υπάρξουν ειδικά προγράμματα απασχόλησης θυμάτων βίας σε δημόσιες/δημοτικές υπηρεσίες.

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 11:49 | Αλεκα Π.

    Να σταματήσουν επιτέλους οι ποινές χάδια στους κακοποιητες, να σταματήσουν οι αναστολές και να μπαίνουν φυλακή έστω και αυτό το μικρό διάστημα που θα ορίσει το δικαστήριο. Να Γίνονται ψυχιατρικού έλεγχοι των κακοποιητων και να υπάρχει πρόσληψη με βραχιολακι. 15.580 καταγγελία είχαμε μόνο για το 2024. Οι γυναίκες επιτέλους μιλάνε είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που λένε ότι κακοποιούνται. Να τις ακούτε και να τις πιστεύετε γιατί την επόμενη μπορεί να μην έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν!

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 11:08 | Άρτεμις

    «Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης και ύφεσης, η αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, λεκτικής, σεξουαλικής και σωματικής κακοποίησης γυναικών, οξύνεται με ανατριχιαστικό ρυθμό.

    Η βία είναι τραυματική εμπειρία για κάθε γυναίκα ή παιδί, αλλά η βία λόγω φύλου, που αφορά συχνότερα σε πράξεις που διαπράττουν άνδρες κατά γυναικών και κοριτσιών, αντικατοπτρίζει και παράλληλα ενισχύει τις ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών και θέτει σε κίνδυνο την υγεία, την αξιοπρέπεια, την ασφάλεια και την αυτονομία των θυμάτων της.

    Η αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών είναι απαραίτητη προκειμένου να επιτευχθεί πραγματική ισότητα των φύλων και απαιτεί την κινητοποίηση όλων μας. Χρειάζεται ο συνδυασμός μέτρων υποδομής, νομικών και δικαστικών μέτρων, μέτρων εφαρμογής του νόμου, εκπαίδευσης και άλλων συναφών συντονισμένων ενεργειών. Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι ιδιωτική υπόθεση. Είναι απόλυτη ανάγκη να μπει ένα τέλος στην ανοχή της κοινωνίας στη βία, τον στιγματισμό και την ενοχοποίηση των θυμάτων. Για να «σπάσει η σιωπή» των γυναικών οι οποίες υφίστανται την ανδρική βία απαιτείται η υποστήριξη των θυμάτων καθώς και η πρόληψη του φαινομένου. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της βίας εναντίον των γυναικών με στόχο και όραμα την γυναικεία αξιοπρέπεια διεκδικούμε:
    Μέτρα πρόληψης για την καταπολέμηση αρνητικών στερεοτύπων που μπορούν να οδηγήσουν στην άσκηση έμφυλης βίας κατά γυναικών και κοριτσιών.

    Ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, και ειδικό μάθημα στα σχολεία για την ισότητα των φύλων και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

    Διάθεση πόρων για επέκταση και λειτουργία Συμβουλευτικών Κέντρων και Ξενώνων για γυναίκες θύματα κακοποίησης σε κάθε δήμο, με δωρεάν νομική, ψυχολογική υποστήριξη και θεραπεία.

    Δημιουργία ειδικών μονάδων για περίθαλψη και προσωρινή παραμονή τουλάχιστο για 24 ώρες σε κάθε δημόσιο νοσοκομείο.

    Προσαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας και των μηχανισμών επιβολής του νόμου ώστε να αντιμετωπίζουν με συντονισμένο τρόπο την έμφυλη βία, αλλά και συμβολή στην καταπολέμηση των νέων μορφών έμφυλης βίας, π.χ. τη διαδικτυακή βία και την ψηφιακή παρενόχληση.

    Τη σύσταση Ειδικών Αστυνομικών Μονάδων άμεσης επέμβασης σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας για την προστασία των θυμάτων και την παραπομπή τους σε υπηρεσίες υποστήριξης θυμάτων, και όχι στάση αναμονής μέχρι το θύμα να αναζητήσει μόνο του βοήθεια. Παράλληλα, την παροχή ειδικών θεραπευτικών προγραμμάτων προς τους δράστες των περιστατικών

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 11:33 | ΝΤΙΝΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Για ακόμα μια φορά η φεμινιστική παράνοια ενσωματώνεται στο νομικό μας πλαίσιο.
    Τι σημαίνει κυρίες και κύριοι νέες μορφές βίας; Ήδη η καθεμία μπορεί να καταγγείλει τον οποιοδήποτε για οτιδήποτε και αρκεί ο λόγος της για να μπει φυλακή. Έχετε συνειδητοποιήσει πως το τεκμήριο της αθωότητας έχει ήδη καταργηθεί στη πράξη; άντρες ήδη φυλακίζονται, αυτοκτονούν καταστρέφονται ποικιλοτρόπως.
    Τώρα τι κάνετε; Πολλαπλασιάζετε τους λόγους που μπορεί κάποια να καταγγείλει ψευδώς κάποιον; Λίγη ενσυναίσθηση έχετε; Έχετε υπόψιν σας πόσοι άντρες έχουν καταστραφεί από τέτοιες καταγγελίες;
    Και δύο ακόμη ερωτήματα.
    Γιατί δεν υπάρχει αυταπαγγελτη δίωξη γυναικών που καταγγέλλουν ψευδώς βιασμό, βία και σεξουαλική παρενόχληση με ποινή όμοια της πράξης που καταγγέλλουν;
    Γιατί αγνοείτε συνεχώς τη βία που ασκείται σε άντρες και είναι ισόποση σύμφωνα με πάνω από 300 έρευνες;

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 11:48 | Στελλα

    Άμεση κατάργηση του νόμου της συνεπιμελειας από τότε που θεσμοθετήθηκε πολλές κακοποιημένες γυναίκες συνεχίζουν να μένουν με τον κακοποιητη τους καθώς γνωρίζουν πως αν τολμήσουν να χωρίσουν η μανία του κακοποιητη θα πολλαπλασιαστεί και θα γυρίσει μπούμερανγκ στα παιδιά τους. Από τότε που θεσμοθετήθηκε η εμφυλης βία αυξήθηκε δραματικά όπως και οι ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ. Όχι άλλες δολοφονημένες γυναίκες όχι αλλά ορφανά παιδιά. Η εμφυλης βία πρέπει να παραχθεί και να εξαφανίστει!

  • 4 Ιανουαρίου 2025, 01:10 | Μαριος

    Οι Γυναίκες οι οποίες θελετε να προστατεύσετε και να περάσετε δικαιώματα υπέρ τους ΜΕ ΨΕΥΔΕΊΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑς ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΑ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑΚΑ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΑ,
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΘΩΩΕΣ ΤΕΛΙΚΑ
    ΣΚΕΦΤΕΊΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑς ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΣΑΣ
    ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ..

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:13 | Κυριάκος χατζηιωάννου

    Ανδρική κακοποίηση: Γιατί η βία δεν έχει φύλο
    Άπειρες είναι οι υποθέσεις γυναικείας κακοποίησης κάθε είδους που ακούμε το τελευταίο καιρό παντού γύρω μας. Δυστυχώς μέσα από τα social, τη τηλεόραση, τις εκπομπές και τις ειδήσεις φτάνουν στα αυτιά μας συνεχεία καινούριες υποθέσεις κακοποιήσεων με θύματα παιδιά, ηλικιωμένους, γυναίκες και γενικά αδύναμων ανθρώπων. Ανθρώπων που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και την ακεραιότητα τους σε ψυχική αλλά και σωματική μορφή!
    https://www.energoimpampades.gr/andriki-kakopoiisi-giati-i-via-den-echei-fylo/

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:54 | Χρήστος Χ

    * Η βία δεν έχει φύλο. Δεν έχει ηλικία και δεν έχει κοινωνική τάξη. Ναι, υπάρχουν άντρες θύματα της αφανούς βίας, ζουν ανάμεσά μας, είναι δικοί μας άνθρωποι και είναι ακόμα πιο δύσκολο για αυτούς να παραδεχτούν και να μαρτυρήσουν ότι είναι θύματα βίας. Όσο εύκολο γινόμαστε θύματα, άλλο τόσο εύκολα είμαστε θύτες. Αναγνώρισε σήμερα το λάθος σου και διόρθωσέ το. Γυναίκα, άντρας, καμία σημασία δεν έχει. Ο κύκλος πρέπει να διακοπεί σήμερα. ΤΩΡΑ!*

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:19 | Λιβάνης Παναγιώτης

    Η βία δεν έχει φύλο…
    Πρόσφατη έρευνα της ActionAid έδειξε ότι οι ελληνίδες σε ποσοστό 85% πέφτουν θύματα κακοποίησης, ενώ παγκοσμίως μία στις τρεις γυναίκες υποβάλλεται σε σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία. Στον Καναδά, μία στις τρείς γυναίκες βιώνουν κάποια μορφή βίας ή ανάρμοστης σεξουαλικής συμπεριφοράς.
    Το πρόβλημα ωστόσο δεν περιορίζεται αποκλειστικά στο φύλο. Ευρήματα πανευρωπαϊκής έρευνας αποκαλύπτουν, ότι τρείς στους δέκα έλληνες κακοποιούνται σωματικά από τη γυναίκα τους, ενώ επτά στους δέκα πέφτουν θύματα ψυχολογικής βίας. Συγκεκριμένα, η οργάνωση Domestic Violence in Europe διεξήγαγε έρευνα σε Ελλάδα, Βρετανία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Σουηδία, Πορτογαλία, Γερμανία και Ισπανία, και από αυτή προκύπτει πως πάνω από 7 στους 10 έλληνες έχουν πέσει θύματα κάποιας μορφής κακοποίησης. Στον Καναδά, το 35% των ανδρών δηλώνουν θύματα σεξουαλικής ή άλλου είδους επιθετικότητας. Η παρενόχληση των ανδρών στον εργασιακό χώρο άλλωστε είναι σύνηθες φαινόμενο.
    Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Canadian Press, ποσοστό 59% ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους δηλώνουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης.
    Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι τα πορίσματα των συγκεκριμένων ερευνών δε διαφέρουν από φύλο σε φύλο. Στο δυτικό κόσμο μάλιστα, το ποσοστό των παρενοχλημένων ανδρών και ομοφυλόφιλων είναι κατά τι υψηλότερο από εκείνο του λεγόμενου ασθενούς φύλου. Ωστόσο, δυσκολεύονται να μιλήσουν για την εμπειρία τους από φόβο επικριτικότητας από τους άλλους, κυρίως τους άντρες, και ακόμη φοβούνται ότι δε θα τους πιστέψουν, ότι θα τους στιγματίσουν ως ανώμαλους, ότι θα τους κατηγορήσουν ότι το προκάλεσαν επειδή ενδεχομένως είναι γκέι και ότι θα τους δουν ως αδύναμους.
    Ειδικά ένας ομοφυλόφιλος, που κακοποιήθηκε σεξουαλικά ως παιδί, μπορεί να βλέπει την κακοποίηση ως «τιμωρία» για τον ομόφυλο προσανατολισμό του, το χειρότερο μάλιστα να ταυτίζει τον ομόφυλο προσανατολισμό με το τραύμα, όπως και τη σεξουαλικότητά του με τη βία, την απαξίωση.
    Δεν είναι τέλος, λίγες οι γυναίκες που κακοποιούν σεξουαλικά νεαρά αγόρια, φαινόμενο ακόμη πιο αποσιωπημένο και παρεξηγημένο, αφού τότε το αγόρι θα θεωρηθεί «προνομιούχο» που το «μύησαν νωρίς στο σεξ». Όμως, η κακοποίηση παραμένει πάντα κακοποίηση και είναι ιδιαίτερα τραυματική για όλους.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:53 | Δήμητρα Κ

    ραγματικά απαράδεκτο και αντίθετο σε κάθε έννοια ισότητας το γεγονός ότι μόνο οι γυναίκες και τα παιδιά αναφέρονται στα άρθρα.Οι άνδρες δεν υφίστανται βία; Λεκτική, ψυχολογική και σωματική; Οι γυναίκες είμαστε Αγίες και οι άνδρες οι κακοί, από τους οποίους πρέπει να προστατευθεί ο υπόλοιπος κόσμος; Οι περισσότερες γυναίκες αρνούνται να δεχτούν ότι και οι άνδρες βιώνουν κάθε μορφή βίας, αρνούνται να δεχτούν ότι οι άνδρες έχουν δικαιώματα και αρνούνται να δεχτούν ότι οι άνδρες έχουν ανάγκη προστασίας όπως κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Υποτίθεται ότι ο νόμος είναι απρόσωπος και αντικειμενικός. Εδώ μιλάμε καθαρά για φωτογραφικές διατάξεις υπέρ των γυναικών, οι οποίες πραγματικά δε στερούνται απολύτως τίποτα! Έχουμε τα πάντα, απολαμβάνουμε τα ίδια ακριβώς δικαιώματα (και παραπάνω κιόλας!) με τους άνδρες και πολλές φορές οι άνδρες αδικούνται περισσότερο από εμάς (ιδίως σε δικαστικές υποθέσεις). Πραγματικά όμως απαράδεκτα τα σχόλια που μέμφονται τη συνεπιμέλεια και αγνοούν τη βία κατά των ανδρών.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:51 | Γιάννης Παπαδόπουλος

    Βία υπάρχει και εναντίον των αντρών σε συγκρίσιμα ποσοστά
    Οι άνδρες που πέφτουν θύματα κακοποίησης από τη σύντροφό τους βιώνουν θυμό
    (75%), συναισθηματική καταρράκωση (40%), κατάθλιψη και ταπείνωση (35%), τάση
    για εκδίκηση (25%), αίσθημα ότι είναι ευάλωτοι (23%), και φόβο ή ντροπή (15%). Οι
    συνέπειες είναι ακόμα πιο έντονες στους νεαρούς άντρες: η εμπειρία μιας πρώιμης
    βίαιης σχέσης στιγματίζει τις μετέπειτα αλληλεπιδράσεις τους με το ‘ασθενές’ φύλο
    και τους καθιστά πιο ευάλωτους σε μελλοντικά καταθλιπτικά επεισόδια και στην
    εμφάνιση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:51 | Λουκάς παναγι’ωτου

    1 στους 4 άνδρες βιώνει ενδοοικογενειακή βία.
    Νομοθετήστε ισότιμα και γι’ αυτούς
    Προτάσεις
    Η αυξημένη ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση σχετικά με αυτές τις προκλήσεις και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι άνδρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας, μεταξύ της αστυνομίας, των νομικών επαγγελματιών, των υπερασπιστών της ενδοοικογενειακής βίας και του ευρύτερου κοινού, μπορεί να βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση του στίγματος, της ντροπής και της δευτερογενούς θυματοποίησης και στη μεγιστοποίηση της δυνατότητας υποστήριξης.
    Επιπλέον, το να τονίσουν την προσωπική τους δράση για να κάνουν τις επιλογές που θεωρούν ότι είναι καλύτερες για αυτούς μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τα αρσενικά θύματα να αισθάνονται ασφαλή να αποκαλύψουν την εμπειρία τους και ότι η αναζήτηση υποστήριξης είναι δύναμη και όχι ευάλωτη θέση.
    Περισσότερα προγράμματα και υπηρεσίες ενδοοικογενειακής βίας ικανές να υποστηρίξουν με κάποιο τρόπο τους άντρες θύματα (ή τουλάχιστον να είναι σε θέση να κατευθύνουν εύκολα τους άνδρες προς άλλες οργανώσεις που παρέχουν βοήθεια σε άντρες θύματα που αναζητούν βοήθεια) θα μπορούσαν να συμβάλουν σημαντικά στη διασφάλιση της διαθέσιμης υποστήριξης. Και, όπως συμβαίνει με κάθε θύμα ή επιζώντα, το να ακούς και να πιστεύεις χωρίς κρίση είναι απαραίτητο για να αλλάξει η κουλτούρα της ντροπής που κρατά τους άντρες σιωπηλούς σχετικά με την κακοποίηση.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:23 | Θοδωρής Αντωνίου

    Το νομοσχέδιο μεροληπτεί εναντίον των αντρών
    Λιγότερες γυναίκες από τους άνδρες πέφτουν θύματα βίας
    Το 2017, το 1,7 τοις εκατό των γυναικών ηλικίας 15 ετών και άνω ανέφεραν ότι είχαν πέσει θύματα ενός ή πολλαπλών βίαιων εγκλημάτων, έναντι 2,5 τοις εκατό των ανδρών. Οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες να πέσουν θύματα σεξουαλικής βίας. Αυτό φαίνεται από το Safety Monitor, μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε σχέση με τη 10η έκδοση του Emancipation Monitor, μια κοινή δημοσίευση από την Statistics Netherlands (CBS) και το Ολλανδικό Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας (SCP).
    Από όλα τα είδη βίαιων εγκλημάτων, ο εκφοβισμός είναι ο πιο συνηθισμένος τόσο μεταξύ των γυναικών όσο και των ανδρών. Η πλειοψηφία των θυμάτων είναι άνδρες: 1,6 τοις εκατό των ανδρών έναντι 1,1 τοις εκατό των γυναικών. Επιπλέον, περισσότεροι άνδρες (0,9 τοις εκατό) παρά γυναίκες (0,5 τοις εκατό) πέφτουν θύματα επίθεσης.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:18 | Μιχάλης θεοδωρίδης

    Συγκρίσιμη βία υπάρχει ανάμεσα και στα δύο φύλα.
    Πάνω από 1 στις 3 γυναίκες (35,6%) και 1 στους 4 άνδρες (28,5%) στις ΗΠΑ έχουν βιώσει βιασμό, σωματική βία ή/και καταδίωξη από στενό σύντροφο στη διάρκεια της ζωής τους.
    Σχεδόν οι μισές γυναίκες και άνδρες στις ΗΠΑ έχουν βιώσει ψυχολογική επιθετικότητα από έναν στενό σύντροφο στη ζωή τους (48,4% και 48,8%, αντίστοιχα).

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:50 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΑΖΕΛΟΣ

    Αδιανόητο να τιμωρούνται όλες οι πράξεις, οι οποίες στρέφονται κατά γυναίκας που την πλήττουν δυσανάλογα (τι ακριβώς σημαίνει αυτό;) και που έχουν ως αποτέλεσμα ή ενδέχεται να προκαλέσουν ψυχολογική ή οικονομική βλάβη ή ταλαιπωρία, συμπεριλαμβανομένων των απειλών διάπραξης τέτοιων πράξεων. Δηλαδή εάν υφίστανται οικονομικές διαφορές μεταξύ του ζευγαριού (συχνό φαινόμενο σε όταν η κοινή τους ζωή έχει και κοινά οικονομικά θέματα) οι δικαστικές διαμάχες που οπωσδήποτε ταλαιπωρούν τα μέρη θα συνιστούν βία κατά των γυναικών ενώ οι αντίθετα ουδέποτε βία κατά των ανδρών. Η ψυχολογική βλάβη πως θα αξιολογείται; Η οικονομική βλάβη θα υπολογίζεται σε σχέση με την περιουσία ή τα εισοδήματα ή τους πόρους των μερών ή σε απόλυτα μεγέθη; Εάν πχ η γυναίκα εργάζεται ως υπάλληλος στην επιχείρηση του άνδρα (λόγω της λήξης της μεταξύ τους σχέσης) και απολυθεί τούτο θα συνιστά βία κατά της γυναίκας; Η αρχή της ισότητας ανδρών – γυναικών τι έγινε;

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:46 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΑΖΕΛΟΣ

    «Σύντροφος»κατά το νομοσχέδιο είναι το πρόσωπο που τελεί σε σταθερή σχέση προσωπικής δέσμευσης. Αυτή είναι μια αόριστη και επισφαλής περιγραφή, που δημιουργεί τον κίνδυνο να θεωρείται ως «σύντροφος» οποιοδήποτε πρόσωπο με βάση την υποκειμενική θεώρηση του σχετιζόμενου. Πως ακριβώς οριοθετείται η σταθερή σχέση; Τι γίνεται όταν ένας πρόσωπο έχει περισσότερες της μίας σχέσης; Θα θεωρείται σύντροφος όλων, της πρώτης χρονικά, της τελευταίας; Η σχέση απαιτεί ερωτικές πράξεις και εάν ναι ποιες; Πόσος καιρός πρέπει να παρέλθει για να θεωρείται μία σχέση σταθερή. Ως προσωπική δέσμευση τι εννοείται και πως εκδηλώνεται αυτή; Αρκούν λίγες βόλτες με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Σταθερή σχέση προσωπικής δέσμευσης έχουν και οι φίλοι. Πως οριοθετείται η φιλική σχέση από την συντροφική; Ο βιασμός δηλαδή από τον σύντροφο θα συνιστά ενδοοικογενειακή βία αλλά ο βιασμός από τον φίλο ή γνωστό (που εμφανίζει μεγαλύτερες πιθανότητες ως περίπτωση) δεν θα είναι, εκτός εάν βαπτίζεται ο φίλος ή γνωστός και αυτός σύντροφος.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 21:49 | Κωνσταντίνα Σιδερή

    Οι κακοποιημένοι άντρες σύζυγοι παραπονιούνται εδώ και χρόνια και και οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι έχουν δίκιο. Όταν πρόκειται για οικιακές αντιπαραθέσεις, οι γυναίκες είναι πιο βίαιες από τους άνδρες.

    Η μελέτη, η οποία αμφισβητεί τη μακροχρόνια άποψη ότι οι γυναίκες είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία θύματα επιθετικότητας, βασίζεται σε ανάλυση 34.000 ανδρών και γυναικών από έναν Βρετανό ακαδημαϊκό. Οι γυναίκες ξεσπούν πιο συχνά από τους συζύγους ή τους φίλους τους, καταλήγει ο John Archer, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire και πρόεδρος της International Society for Research on Aggression.
    Η ανδρική βία παραμένει ένα πιο σοβαρό φαινόμενο: οι άνδρες αποδείχθηκαν πιο πιθανό από τις γυναίκες να τραυματίσουν τους συντρόφους τους. Η γυναικεία επιθετικότητα τείνει να περιλαμβάνει σπρώξιμο, χαστούκι και εκτόξευση αντικειμένων. Ωστόσο, οι άνδρες αποτελούσαν σχεδόν το 40 τοις εκατό των θυμάτων στις περιπτώσεις που μελέτησε – αριθμός πολύ υψηλότερος από ό,τι είχε αναφερθεί προηγουμένως.
    Ο καθηγητής Archer ανέλυσε δεδομένα από 82 μελέτες στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο σχετικά με τη βία στις σχέσεις, που χρονολογούνται από το 1972. Εξέτασε επίσης 17 μελέτες βασισμένες σε αναφορές θυμάτων από 1.140 άνδρες και γυναίκες. Είπε ότι η γυναικεία επιθετικότητα ήταν μεγαλύτερη στις δυτικοποιημένες γυναίκες επειδή ήταν «οικονομικά χειραφετημένες» και επομένως δεν φοβούνταν να τερματίσουν μια σχέση.
    «Οι φεμινίστριες συγγραφείς λένε ότι οι περισσότερες από τις πράξεις κατά των ανδρών δεν είναι σημαντικές, αλλά οι ίδιες έχουν χρησιμοποιήσει τις ίδιες έρευνες για να διογκώσουν τον αριθμό των γυναικών που δέχονται επίθεση», είπε. «Στο παρελθόν δεν θα είχε καν θεωρηθεί ότι οι γυναίκες είναι βίαιες. Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να βασίσετε την κοινωνική πολιτική σε όλα τα στοιχεία.»
    Οι απόψεις του υποστηρίζονται από τον Δρ Malcolm George, λέκτορα νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Σε ένα άρθρο στο Journal of Men’s Studies, ο Δρ Τζορτζ υποστηρίζει ότι οι άνδρες κακοποιούνται από τις γυναίκες τους από την εποχή της Ελισάβετ. Χρησιμοποιεί παραδείγματα όπως ο ηθοποιός John Wayne, που ξυλοκοπήθηκε από τη σύζυγό του Conchita Martinez και ο Humphrey Bogart που χτυπήθηκε από τη σύζυγό του Mayo Methot, καθώς και τον Abraham Lincoln του οποίου η σύζυγος Mary έσπασε τη μύτη του με ένα κομμάτι ξύλο.
    Η έρευνά του υποστηρίζεται από ιστορικά αρχεία που δείχνουν ότι οι άντρες που ξυλοκοπούνταν από τις γυναίκες τους ταπεινώθηκαν δημόσια σε μια τελετή που ονομάζεται «Πομπή Skimmington». Η πομπή πήρε το όνομά της από την κουτάλα που χρησιμοποιήθηκε για να αποβουτυρωθεί το γάλα κατά την παρασκευή του τυριού.
    Ο Δρ Τζορτζ ανακάλυψε επίσης μια γύψινη ζωφόρο στο Montacute House στο Σόμερσετ που απεικονίζει μια σύζυγο να χτυπά τον σύζυγό της πάνω από το κεφάλι, ακολουθούμενη από μια τελετή «skimmington».
    «Είναι ένα περίπλοκο επιχείρημα, αλλά έχουμε περισσότερες γυναίκες να επιτίθενται εναντίον ανδρών συντρόφων παρά ανδρών εναντίον γυναικών συντρόφων», είπε ο Δρ Τζορτζ. «Η άποψη είναι ότι οι γυναίκες ενεργούν σε αυτοάμυνα, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια – το 50 τοις εκατό όσων ξεκινούν την επιθετικότητα είναι γυναίκες. Αυτό στέλνει ένα επικίνδυνο μήνυμα στους άνδρες επειδή λέμε ότι δεν πρόκειται να λάβουν καμία νομική αποκατάσταση. Η επιλογή τους είναι να αντεπιτεθούν».
    Η Terrie Moffitt, καθηγήτρια κοινωνικής συμπεριφοράς στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής στο King’s College του Λονδίνου, παραδέχτηκε ότι οι γυναίκες εμπλέκονται σε καταχρηστική συμπεριφορά και είπε ότι το Υπουργείο Εσωτερικών θα πρέπει να χρηματοδοτήσει την έρευνα για το θέμα στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Αν ρωτήσουμε αν η βία των γυναικών έχει συνέπειες για τα παιδιά τους, τότε η απάντηση είναι «ναι»», είπε. «Υπάρχει επίσης αυξημένος κίνδυνος τα παιδιά να πέσουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας εάν υπάρχει βία μεταξύ των γονέων».
    Ωστόσο, η Dr Anne Campbell, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Durham, είπε ότι οι γυναίκες πρέπει να εξακολουθούν να λαμβάνουν τη μεγαλύτερη υποστήριξη επειδή είναι τα μεγαλύτερα θύματα ενδοοικογενειακής βίας. «Το αποτέλεσμα της βίας είναι ότι οι γυναίκες πλήττονται περισσότερο από αυτήν και χρειάζονται το μεγαλύτερο μέρος των πόρων», είπε. Δυστυχώς, με το παρόν νομοσχέδιο η γυναικεία βία νομιμοποιείται ολοένα και περισσότερο.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 20:44 | Μιλένα Χατζή

    Γιατί κανείς δεν μιλάει για γυναίκες που χτυπούν τους άντρες και τους κακοποιούν ψυχικά;
    Οι άντρες δεν μιλούν, οπότε μην παραπονιέστε όταν δεν το κάνουν. Οι άντρες που έχουν σχέσεις όπου η κοπέλα ή η σύζυγός τους τους κακοποιεί, μπορούν να βρουν έναν τρόπο να αφήσουν τη σχέση τους και αυτό είναι δυνατό. Εάν η σχέση είναι καταχρηστική, η αποχώρηση είναι η μόνη επιλογή γιατί τα πράγματα δεν θα πάνε καλύτερα. Όσο για την ψυχική τους κακοποίηση; Φυσικώς; Ψυχολογικώς; Πολλοί άνδρες και γυναίκες σε καταχρηστικές σχέσεις έχουν μια ζωή γεμάτη δυσλειτουργία. Νομοθετήστε και για τα δύο φύλα

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 20:15 | Κωστας Ανατολίτου

    Υπάρχει ενδοοικογενειακή βία και κατά των ανδρών!!!!
    Υπάρχει γιατί το επιτρέπουμε. Γιατί βγάζουμε τέτοια λανθασμένα νομοσχέδια όπως το παρόν. Γιατί η κοινωνία ντροπιάζει τους άντρες που είναι θύματα. Επειδή υπάρχει ένας μεγάλος μύθος που λέει ότι οι γυναίκες δεν είναι βίαιες, και επειδή υπάρχει μια βιομηχανία ενδοοικογενειακής βίας που βασίζεται στην ιδέα ότι οι άνδρες είναι υπεύθυνοι για όλη την ενδοοικογενειακή βία.
    Σκεφτείτε αυτό το γεγονός. Υπάρχουν καταφύγια οικιακής βίας που δέχονται σκύλους, αλλά δεν υπάρχουν για άντρες.

    Επίσης, η θηλυκή σε αντρική μορφή βίας (βία στενού συντρόφου) συχνά δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από την κοινωνία. Τίποτα δεν αντικατοπτρίζει αυτό τόσο όσο ο τρόπος που το χειρίζονται τα μέσα ενημέρωσης. Υπάρχει ένα βίντεο στο YouTube που δείχνει σκηνές μιας γυναίκας που ξυλοκοπεί βάναυσα έναν άνδρα. Είναι ποινικό αδίκημα. Όμως, δεν του δίνουν σημασία. Η βία κατά των ανδρών είναι σχεδόν πάντα δικαιολογημένη, επικρατεί η άποψη ότι «του αξίζει αυτό που έπαθε». Το «Before he Cheats» ήταν ένα επιτυχημένο τραγούδι της κάντρι για μια ζηλιάρα γυναίκα που βανδαλίζει το αυτοκίνητο του εραστή της. Τα μέσα ενημέρωσης είναι συνένοχοι στη βία εναντίον ανδρών. Με αυτά τα νομοσχέδια γίνεστε κι εσείς συνένοχοι!!!

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 20:16 | Μαν’ωλης Χαρικλίδης

    Οι περισσότεροι σωματικοί καβγάδες στο σπίτι ξεκινούν από γυναίκες και το 75% της μη αμοιβαίας βίας διαπράττεται από γυναίκες. Οι άντρες κάνουν μεγαλύτερη ζημιά λόγω μεγαλύτερης δύναμης στο πάνω μέρος του σώματος. Μια γυναίκα μπορεί να χτυπήσει έναν άντρα δέκα φορές και να μην αφήσει σημάδι, αλλά ένας άντρας μπορεί να σπάσει μια κόγχη με μια γροθιά. Ωστόσο, οι γυναίκες μπορούν να ξεφύγουν εύκολα, δεν θεωρείται τόσο σημαντικό, κάνουν λιγότερη ζημιά και οι άντρες δεν τείνουν να καλούν την αστυνομία για εκδίκηση, αλλά οι γυναίκες. Οι ψευδείς κατηγορίες των γυναικών εναντίον των αντρών και οι υπερβολές είναι συνηθισμένες(περίπου το ένα τρίτο τουλάχιστον) και οι άντρες που περνούν χρόνο στη φυλακή για αυτά είναι επίσης μια μορφή βίας, οι γυναίκες αναγκάζουν το κράτος να το κάνει. Πάνω από το 40% (κάποιοι λένε το 50%) των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας είναι άνδρες, αλλά δεν υπάρχουν κρεβάτια καταφύγια διαθέσιμα για αυτούς και πολλά καταφύγια δεν δέχονται ούτε γυναίκες με αγόρια.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 20:10 | Μελίνα Θαλασσινού

    Υπάρχουν γυναίκες που είναι πολεμοχαρείς και τσακώνονται παντού, γυναίκες που κακοποιούν βίαια τους συντρόφους τους, γυναίκες ληστές, γυναίκες που είναι κατά συρροή δολοφόνοι ή βιαστές ή τρομοκράτες. Λόγω της μέσης διαφοράς δύναμης οι γυναίκες είναι περισσότερο πιθανόν να χρησιμοποιήσουν ένα εργαλείο στη βία τους από ό,τι οι άνδρες, αλλά μπορούν να είναι εξίσου βίαιοι. Νομοθετήστε εξίσου και για τα δύο φύλα!!!

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 20:42 | Χαρούλα Βασιλάκη

    Υπάρχει λανθασμένη στερεοτυπική αντίληψη που παρουσιάζει τους άντρες βίαιους. Η βία από τις γυναίκες συντρόφους κατά των ανδρών δεν θεωρείται τόσο κατάφωρη όσο κατά των γυναικών, τόσο εντός της κοινωνίας γενικότερα όσο και εντός των δικαστηρίων. Ενώ στους άντρες που χτυπούν τις συζύγους τους επιβάλλονται αυστηρές τιμωρίες από τους δικαστές, στις γυναίκες που χτυπούν τους συζύγους τους υπάρχει ελάχιστη έως καθόλου τιμωρία. Μάλιστα, κάποιες γυναίκες χειροκροτούνται ακόμη και από δικαστές και παρευρισκόμενους που θεωρούν αυτή τη βίαιη γυναικεία συμπεριφορά ως σωστή.
    Πολλοί δικαστές και άρθρα εφημερίδων αστειεύονταν ότι οι άνδρες που υφίστανται βία από στενό σύντροφο ήταν «αδύναμοι, αξιολύπητοι και θηλυκοί.»
    Σταμήστε πια το ρατσισμό εναντιον των αντρών!

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 20:34 | Ιωάννα Παρασύρη

    Έρευνες έχουν δείξει σταθερά ότι οι γυναίκες βιώνουν θυμό τόσο συχνά και τόσο έντονα όσο και οι άνδρες. Μια μελέτη, από επιστήμονες στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Νοτιοδυτικού Μιζούρι, οι οποίοι εξέτασαν περίπου 200 άνδρες και γυναίκες, έδειξε ότι οι γυναίκες ήταν το ίδιο θυμωμένες και επιθετικές και ενεργούσαν επιθετικά τόσο συχνά όσο και οι άνδρες.

  • 3 Ιανουαρίου 2025, 20:57 | Κατερίνα Σταυρίδη

    Βία υπάρχει και στα δύο φύλα! Η ενδοοικογενειακή βία, όπως κάθε βία, είναι ανθρώπινο ζήτημα. Δεν είναι θέμα φύλου. Η ταξινόμηση της βίας μεταξύ συζύγων και συντρόφων ως γυναικείο ζήτημα, παρά ως ανθρώπινο, είναι εσφαλμένο. Στις οικιακές σχέσεις, οι γυναίκες έχουν την τάση να συμμετέχουν σε πράξεις σωματικής βίας όπως και οι άνδρες. Ωστόσο, οι περισσότερες αναφορές που εμφανίζονται στον Τύπο και σε επιστημονικά περιοδικά, έχουν πλαισιώσει το θέμα ως ουσιαστικά μια ανδρική μορφή επιθετικής συμπεριφοράς, ενσωματώνοντας έτσι στην εθνική συνείδηση ​​μια λανθασμένη και ανακριβή άποψη του προβλήματος.
    Στο παρόν νομοσχέδιο, απολύτως εσφαλμένα και στερεοτυπικά νομοθετειται η άποψη ότι η ενδοοικογενειακή βία ασκείται μόνο απο τους άντρες προς τις γυναίκες. Τέτοια αρρωστημένα νομοσχέδια, με απόλυτα ρατσιστικό τρόπο, αφήνουν νομικά και κοινωνικά ανυπεράσπιστους τους άντρες και οδηγούν σε κοινωνικές πολιτικές που παρεμποδίζουν όλες τις προσπάθειες για την επιτυχή αντιμετώπιση του προβλήματος της ενδοοικογενειακής βίας.

Σχόλια 1 2 3 4 5 6