1. Στην παρ. 2 του άρθρου 322 του ν. 4781/2021 (Α΄ 31), περί κανονικών αδειών των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών, προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και εφόσον οι ανάγκες της υπηρεσίας το επιτρέπουν, είναι δυνατόν να χορηγηθεί άδεια ενός μηνός κατ’ έτος, άνευ αποδοχών, κατόπιν εξαντλήσεως της κανονικής αδείας. Η άδεια χορηγείται υποχρεωτικά στον φυσικό, θετό και ανάδοχο γονέα όταν πρόκειται για νοσηλεία ανήλικου τέκνου λόγω ασθένειας ή ατυχήματος που καθιστά αναγκαία την άμεση παρουσία του».
- Στην παρ. 6 του άρθρου 322 του ν. 4781/2021, προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«6. Στους υπαλλήλους οι οποίοι υπηρετούν στο εξωτερικό, καταβάλλεται κατ’ έτος, σύμφωνα με το άρθρο 431, το ισόποσο του χαμηλότερου ναύλου εισιτηρίου οικονομικής θέσης με δυνατότητα μεταφοράς αποσκευής, μετ’ επιστροφής για τους ίδιους, τον/τη σύζυγο ή το έτερο συμβαλλόμενο με σύμφωνο συμβίωσης μέρος, καθώς και τα προστατευόμενα τέκνα τους, προκειμένου να διανύσουν την άδειά τους στην Ελλάδα. Το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται για το έτος κατά το οποίο ο υπάλληλος μετακινείται από την Κεντρική Υπηρεσία σε Αρχές της Εξωτερικής Υπηρεσίας και αντίστροφα.».
Θα πρέπει να υπάρξει ειδική πρόβλεψη ότι οι υπάλληλοι που μετακινούνται στις αρχές του έτους και οι κατά νόμον μετακινούμενοι στο νότιο ημισφαίριο τον Ιανουάριο ώστε να αναλάβουν υπηρεσία, θα δικαιούνται κάλυψη αεροπορικών εισιτηρίων, προκειμένου να διανύουν τις θερινές τους διακοπές στην Ελλάδα χωρίς να επιβαρύνονται το κόστος των εισιτηρίων.
Σχετικά με το δεύτερο εδάφιο, το οποίο προστίθεται στην παρ. 2 του άρθρου 322 Ν.4781/2021, προτείνουμε όπως εξετασθεί η δυνατότητα ο εν λόγω μήνας αδείας να είναι μετ’αποδοχών.
Η νέα διατύπωση της παρ. 6 του άρθρου 322 του ν. 4781/2021 δεν λαμβάνει υπόψη την περίπτωση που τα εισιτήρια πρέπει να εκδοθούν σε χρόνο που ο υπάλληλος δεν γνωρίζει εισέτι αν θα μετακινηθεί. Επίσης, δεν λαμβάνεται υπόψη η περίπτωση να αποφασιστεί εκ των υστέρων η μετάθεση και να τεθεί ζήτημα αναζητήσεως των καταβληθέντων. Για τον λόγο αυτό προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση:
«6. Στους υπαλλήλους οι οποίοι υπηρετούν στο εξωτερικό, καταβάλλεται κατ’ έτος, σύμφωνα με το άρθρο 431, το ισόποσο του χαμηλότερου ναύλου εισιτηρίου οικονομικής θέσης με δυνατότητα μεταφοράς αποσκευής, μετ’ επιστροφής για τους ίδιους, τον/τη σύζυγο ή το έτερο συμβαλλόμενο με σύμφωνο συμβίωσης μέρος, καθώς και τα προστατευόμενα τέκνα τους, προκειμένου να διανύσουν την άδειά τους στην Ελλάδα. Το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται εφόσον έχει αποφασιστεί η μετάθεση ή η απόσπαση με βάση ειδικές διατάξεις του υπαλλήλου από την Κεντρική Υπηρεσία σε Αρχές της Εξωτερικής Υπηρεσίας και αντίστροφα.»
Να εξετασθεί το ενδεχόμενο η άδεια άνευ αποδοχών να είναι άδεια με αποδοχές
Η τροποποίηση της παραγράφου 6 ώστε «να μην εφαρμόζεται για το έτος κατά το οποίο ο υπάλληλος μετακινείται από την Κεντρική Υπηρεσία σε Αρχές της Εξωτερικής Υπηρεσίας και αντίστροφα» αντιφάσκει με την ίδια την ίδεα της παραγράφου και ως εκ τούοτυ δε πρέπει να προστεθεί.
Ουσιαστικά, αν ένας υπάλληλος είναι στο εξωτερικό 4 χρόνια, θα του χορηγηθούν 3 φορές τα χρήματα σε αυτόν και την οικογένεια του «προκειμένου να διανύσουν την άδειά τους στην Ελλάδα». Άρα με την τροποποίηση αυτή, υποσκάπτεται το όλο νόημα της παραγράφου όπως ορίζεται από την ίδια, που είναι το δικαίωμα του υπαλλήλου να περάσει την άδεια του στη πατρίδα του χωρίς να επιβαρυνθεί το κόστος των εισιτηρίων, γιατί για 1 χρόνο στο εξωτερικό θα υποχρεωθεί είτε να περάσει την άδεια του στο εξωτερικό, είτε να πληρώσει μόνος του τα εισιτήρια του.
Αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές σε μεταθέσεις του νοτίου ημισφαιρίου, που μπορεί να γίνουν μέχρι και τον Ιανουάριο. Ένας υπάλληλος και η οικογένεια του, που θα πάνε πχ τον Ιανουάριο στη Χιλή, αν για τους επόμενους 12 μήνες θελήσουν να περάσουν την άδεια τους στη Ελλάδα θα πρέπει να καλύψουν τα έξοδα μετακίνησής τους μόνοι τους, έξοδα τα οποία αγγίζουνε μερικές χιλιάδες ευρώ λόγω και της απόστασης της συγγεκριμένης χώρας
Στην παρ. 2 μπορεί να προβλεφθεί για λόγους οικογενειακής ανάγκης και η αντίστοιχη ρυθμιση σχετικά με την/τον σύζυγο ή νομίμως συμβιούσα/συμβιούντα εφόσον έχουν από κοινού τέκνο, δηλαδή αντί «..Η άδεια χορηγείται υποχρεωτικά στον φυσικό, θετό και ανάδοχο γονέα όταν πρόκειται για νοσηλεία ανήλικου τέκνου λόγω ασθένειας ή ατυχήματος που καθιστά αναγκαία την άμεση παρουσία του» να αποτυπωθεί ως «Η άδεια χορηγείται υποχρεωτικά στον φυσικό, θετό και ανάδοχο γονέα όταν πρόκειται για νοσηλεία ανήλικου τέκνου λόγω ασθένειας ή ατυχήματος που καθιστά αναγκαία την άμεση παρουσία του, ή εφόσον η προηγούμενη νοσηλεία αφορά στη/ον σύζυγο ή νομίμως συμβιούσα/ντα του πρώτου και εφόσον έχουν από κοινού τέκνο ως … ετών»