Αρχική Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών –Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας –Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών...ΜΕΡΟΣ Α’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΕΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2024/1385 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (Άρθρα 1-21)

ΜΕΡΟΣ Α’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΕΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2024/1385 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (Άρθρα 1-21)

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η θέσπιση διατάξεων που συμβάλλουν στην αποτελεσματική πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας, αδικημάτων που αφορούν τη γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, καθώς και της τέλεσης των ανωτέρω εγκλημάτων στον χώρο της πληροφορικής.

Άρθρο 2

Αντικείμενο

Αντικείμενο του παρόντος μέρους είναι:

α) η τροποποίηση της νομοθεσίας για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας μέσω της ενσωμάτωσης στην ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας,

β) η πρόληψη αδικημάτων προσβολής γενετήσιας ελευθερίας και γενετήσιας αξιοπρέπειας και η ικανοποίηση θυμάτων γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, και

γ) η ικανοποίηση θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ-ΟΡΙΣΜΟΙ ΟΔΗΓΙΑΣ (ΕΕ) 2024/1385

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής

(άρθρο 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385)

  1. Το πεδίο εφαρμογής του παρόντος μέρους καταλαμβάνει ποινικά αδικήματα στους τομείς της γενετήσιας ελευθερίας, της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, της βίας κατά γυναικών και παιδιών και της γενετήσιας ελευθερίας στον χώρο της πληροφορικής, όπως προβλέπονται στο παρόν μέρος, στον ν. 3500/2006 (Α’ 232) περί της αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας και τις σχετικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95) που αφορούν τη γενετήσια εκμετάλλευση γυναικών, παιδιών και ευάλωτων ατόμων, καθώς και την τέλεση των ανωτέρω εγκλημάτων στον χώρο της πληροφορικής και ειδικότερα τα αδικήματα της παρ. 2Α του άρθρου 184, περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, του άρθρου 315, περί ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, της παρ. 3 του άρθρου 330, περί παράνομης βίας – καταναγκασμού σε γάμο, του δευτέρου εδαφίου της παρ. 1 και της παρ. 2 του άρθρου 333 περί παρενοχλητικής κυβερνοπαρακολούθησης, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα, περί εκδικητικής πορνογραφίας, καθώς και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 927/1979 (Α’ 139) όταν αφορά εκ προθέσεως υποκίνηση βίας ή μίσους κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το φύλο.
  2. Οι διατάξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρ. 1 τίθενται για την προστασία όλων των θυμάτων αδικημάτων βίας κατά των γυναικών και εξ οικείων βίας, ανεξαρτήτως φύλου.

Άρθρο 4

Ορισμοί

(άρθρο 2 της Οδηγίας 2024/1385)

 

Για τις ανάγκες του παρόντος χρησιμοποιούνται οι ακόλουθοι ορισμοί:

  1. «Βία κατά των γυναικών»: όλες οι πράξεις έμφυλης βίας, οι οποίες στρέφονται κατά γυναίκας ανεξαρτήτως ηλικίας, επειδή είναι γυναίκα, ή που πλήττουν δυσανάλογα γυναίκες, που έχουν ως αποτέλεσμα ή ενδέχεται να προκαλέσουν σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική ή οικονομική βλάβη ή ταλαιπωρία, συμπεριλαμβανομένων των απειλών διάπραξης τέτοιων πράξεων, του καταναγκασμού ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας, είτε στη δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή.
  1. «Εξ οικείων βία»: όλες οι πράξεις σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή οικονομικής βίας, οι οποίες λαμβάνουν χώρα εντός της οικογένειας ή της οικιακής μονάδας ή του φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας, ανεξάρτητα από βιολογικούς ή νομικούς οικογενειακούς δεσμούς, ή μεταξύ πρώην ή νυν συζύγων ή συντρόφων, ανεξάρτητα από το αν ο δράστης μοιράζεται ή έχει μοιραστεί την ίδια κατοικία με το θύμα.
  1. «Σύντροφος»: το πρόσωπο που τελεί σε σταθερή σχέση προσωπικής δέσμευσης, ανεξαρτήτως συγκατοίκησης ή μη, ο πρώην σύζυγος, τα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και ο πρώην σύντροφος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’

ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Άρθρο 5

Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων – Αντικατάσταση άρθρου 315 Ποινικού Κώδικα

(άρθρο 3 της Οδηγίας 2024/1385)

Το άρθρο 315 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α΄ 95) αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 315

Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων

  1. Όποιος με τη χρήση κάθε μορφής βίας ή απειλής βίας ή άλλων εξαναγκαστικών μέσων ή με επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας ή αποσπώντας τη συναίνεση με τη χρήση απατηλών μέσων ή παρασύροντάς την, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκεται, εξαναγκάζει ή εξωθεί γυναίκα να υποβληθεί σε εκτομή, αγκτηριασμό ή οποιοδήποτε άλλο ακρωτηριασμό στο σύνολο ή σε μέρος των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, των μικρών χειλέων του αιδοίου ή της κλειτορίδας, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή αν δεν συντρέχει περίπτωση να τιμωρηθεί αυστηρότερα με άλλη διάταξη. Αν η πράξη διαπράχθηκε από μέλος της οικογένειας ή από πρόσωπο που συνοικούσε με το θύμα ή από δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή με χρήση όπλου ή απειλή χρήσης όπλου ή σε βάρος ανήλικης γυναίκας ή από λόγους εκδίκησης, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.
  1. Αν κάποια από τις πράξεις της παρ. 1 στις οποίες εξαναγκάστηκε το θύμα, είχε ως επακόλουθο τον θάνατο ή προξένησε βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται κάθειρξη.
  1. Με τις ποινές των παρ. 1 και 2 τιμωρείται και όποιος, για λόγους μη ιατρικούς και υπό τις περιστάσεις της παρ. 1, διενεργεί εκτομή, αγκτηριασμό ή οποιοδήποτε άλλο ακρωτηριασμό στο σύνολο ή σε μέρος των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, των μικρών χειλέων του αιδοίου ή της κλειτορίδας σε βάρος των προσώπων της παρ. 1.».

Άρθρο 6

Παράνομη βία – Καταναγκασμός σε γάμο-Προσθήκη παρ. 3 στο άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα

(άρθρο 4 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί παράνομης βίας, προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 330 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 330

Παράνομη βία

  1. Όποιος με σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης εξαναγκάζει άλλον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για τις οποίες ο παθών δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή, ανεξάρτητα αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον εκείνου που απειλείται ή κάποιου από τους οικείους του.
  1. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών.
  1. Όποιος με τη χρήση οποιασδήποτε μορφής βίας ή απειλής βίας ή άλλων εξαναγκαστικών μέσων ή με επιβολή ή κατάχρηση εξουσίας, ή αποσπώντας τη συναίνεση με τη χρήση απατηλών μέσων ή παρασύροντάς τον, εκμεταλλευόμενος την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκεται, εξαναγκάζει, προσελκύει ή ωθεί άλλον να συνάψει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή. Αν η πράξη αφορά στη σύναψη γάμου ή συμφώνου συμβίωσης στο έδαφος κράτους άλλου από εκείνο στο οποίο διαμένει ο εξαναγκαζόμενος ή αν η πράξη διαπράχθηκε από μέλος της οικογένειας ή από πρόσωπο που συνοικούσε με το θύμα ή από δύο ή περισσότερα πρόσωπα ή με τη χρήση όπλου ή απειλή χρήσης όπλου, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.».

Άρθρο 7

Παρενοχλητική κυβερνοπαρακολούθηση – Τροποποίηση άρθρου 333 Ποινικού Κώδικα

(άρθρο 6 της Οδηγίας 2024/1385)

 

Στο άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί απειλής, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 αα) διαγράφονται οι λέξεις «Με την ποινή του προηγούμενου εδαφίου τιμωρείται και» και «, χωρίς απειλή βίας ή άλλης παράνομης πράξης», αβ) μετά τη λέξη «παρακολούθηση» προστίθενται οι λέξεις « των κινήσεων και των δραστηριοτήτων», αγ) μετά τις λέξεις, «αντίθετη βούλησή του», προστίθεται η φράση «τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο (2) έτη», β) στην παρ. 2, οι λέξεις «ή χρηματική ποινή» διαγράφονται και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις το άρθρο 333 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας αυτόν με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία με την επίμονη καταδίωξη ή παρακολούθηση των κινήσεων και των δραστηριοτήτων του, όπως ιδίως με την επιδίωξη διαρκούς επαφής με τη χρήση τηλεπικοινωνιακού ή ηλεκτρονικού μέσου ή με επανειλημμένες επισκέψεις στο οικογενειακό, κοινωνικό ή εργασιακό περιβάλλον αυτού, παρά την εκφρασμένη αντίθετη βούλησή του τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο (2) έτη.

  1. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη.
  2. Για την ποινική δίωξη της πράξης της παρ. 1 απαιτείται έγκληση.».

Άρθρο 8

Κυβερνοπαρενόχληση – Προσθήκη παρ. 5 στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα

(περ. γ άρθρου 7 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο άρθρο 337 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), περί προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, προστίθεται παρ. 5 και το άρθρο 337 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 337

Προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας

  1. Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση, εκτός αν ο παθών είναι ανήλικος.
  1. Με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της προηγουμένης παραγράφου, αν ο παθών είναι νεότερος των δώδεκα (12) ετών.
  1. Ενήλικος, ο οποίος μέσω διαδικτύου ή άλλων μέσων ή τεχνολογιών πληροφορικής αποκτά επαφή με πρόσωπο που δεν συμπλήρωσε τα δέκα πέντε (15) έτη και με χειρονομίες ή προτάσεις, προσβάλλει την τιμή του ανηλίκου στο πεδίο της γενετήσιας ζωής του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών. Αν επακολούθησε συνάντηση ο ενήλικος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
  1. Όποιος προβαίνει σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος τη θέση προσώπου που έχει ενταχθεί σε διαδικασία αναζήτησης θέσης εργασίας, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη.
  2. Όποιος κοινοποιεί ή αποστέλλει σε άλλον, χωρίς τη συναίνεσή του, με οποιονδήποτε τρόπο ή με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών, πραγματική ή σχεδιασμένη εικόνα ή οπτικό ή οπτικοακουστικό υλικό αποτυπωμένο σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα, που απεικονίζει γεννητικά όργανα, κατά τρόπο που δύναται να προκαλέσει φόβο, ανησυχία ή ψυχολογική βλάβη στο πρόσωπο που λαμβάνει το υλικό αυτό, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη. Αν το αδίκημα του προηγούμενου εδαφίου διαπράχθηκε κατά προσώπου που φέρει την ιδιότητα δημόσιου εκπροσώπου, δημοσιογράφου ή υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ο δράστης τελεί σε ιεραρχική σχέση ή σχέση εξάρτησης με το θύμα, συντρέχει ιδιαίτερη επιβαρυντική περίσταση.».

 

Άρθρο 9

Διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια – Προσθήκη παρ. 2Α στο άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα

(περ. δ άρθρου 7 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019 Α’ 95), περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, μετά την παρ. 2, προστίθεται παρ. 2Α ως εξής:

«2Α. Όποιος με τη χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών διαθέτει στο κοινό υλικό που περιέχει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα άλλου προσώπου, χωρίς τη συγκατάθεσή του, με σκοπό την υποκίνηση άλλων ατόμων να του προκαλέσουν σωματική ή ψυχολογική βλάβη τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως τριών (3) ετών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ  ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ

Άρθρο 10

Διαδικασία υποβολής καταγγελίας βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας

(άρθρο 14 της Οδηγίας 2024/1385)

  1. Η καταγγελία για τα εγκλήματα του άρθρου 13 μπορεί να υποβάλλεται πέρα από τα οριζόμενα στις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προφορικά μέσω τηλεφώνου ή άλλων συστημάτων φωνητικών μηνυμάτων ή μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, προσβάσιμης και σε άτομα με αναπηρία, στην αρμόδια υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.). Σε κάθε περίπτωση, ο καταγγέλλων έχει δικαίωμα να λάβει αντίγραφο της καταγγελίας του, παροχή βοήθειας πρόσφορης και ανάλογης με την ηλικία του, συμπεριλαμβανομένης και της αναγκαίας γλωσσικής βοήθειας, η οποία περιλαμβάνει τη δωρεάν μετάφραση του έγγραφου αποδεικτικού της καταγγελίας του και κάθε πρόσφορο μέσο υποβολής αποδεικτικών στοιχείων.
  1. Η αρμόδια υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. προβαίνει:

α) στην άμεση διερεύνηση του περιεχομένου της αναφοράς, ενεργώντας σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, A’ 96) και λαμβάνοντας τα προβλεπόμενα στον νόμο μέτρα για την προστασία του θύματος και την πρόσβασή του σε νομική συνδρομή με την τήρηση των υποχρεώσεων εχεμύθειας του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232),

β) στην ενημέρωση και υποβολή του προανακριτικού υλικού στον αρμόδιο εισαγγελέα μετά την ολοκλήρωση της αυτεπάγγελτης προανάκρισης.

  1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, προσδιορίζονται οι όροι σύστασης και λειτουργίας της τηλεφωνικής γραμμής και της ηλεκτρονικής πλατφόρμας υποβολής καταγγελιών της παρ. 1.

Άρθρο 11

Κοινωνική συμπαράσταση- υποχρεώσεις επαγγελματιών, ατομική αξιολόγηση θυμάτων και διαχείριση της δευτερογενούς θυματοποίησης

(άρθρα 14, 16, 17, 18, 25, 26, 27 και 30 της Οδηγίας 2024/1385)

Τα άρθρα 21, 23 και 23Α του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της υποχρέωσης κοινωνικής συμπαράστασης στα θύματα, της υποχρέωσης και της ενθάρρυνσης καταγγελίας των επαγγελματιών, της ατομικής αξιολόγησης των θυμάτων και της διαχείρισης του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης τους, και ο ν. 3811/2009 (Α’ 231), περί της διαδικασίας αποζημίωσης του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, εφαρμόζονται αναλόγως για κάθε αδίκημα βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας σύμφωνα με το άρθρο 3 του παρόντος.

Άρθρο 12

Μέτρα για την αφαίρεση ορισμένου διαδικτυακού υλικού

(άρθρο 23 της Οδηγίας 2024/1385)

  1. Με πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πρωτοδικών, μπορεί να διατάσσεται, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η αφαίρεση από τον διαχειριστή της ή τον πάροχο φιλοξενίας του περιεχομένου ιστοσελίδας που φιλοξενείται στην Ελλάδα και το οποίο εμπίπτει στις αξιόποινες πράξεις της παρ. 2Α του άρθρου 184 περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, των παρ. 1 και 2 του άρθρου 333 περί παρενοχλητικής κυβερνοπαρακολούθησης, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 του Ποινικού Κώδικα περί εκδικητικής πορνογραφίας , καθώς και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 927/1979 (Α’ 139) όταν αφορά εκ προθέσεως υποκίνηση βίας ή μίσους κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το φύλο, από τον διαχειριστή της ή τον πάροχο φιλοξενίας. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των ανωτέρω προσώπων εντός είκοσι τεσσάρων (24) ωρών από την κοινοποίηση της διάταξης του προηγούμενου εδαφίου, διακόπτεται από τους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο (ISPs) η πρόσβαση στη διεύθυνση διαδικτυακού πρωτοκόλλου (IP address) ή στο όνομα χώρου (domain name). Η διάταξη κοινοποιείται στον διαχειριστή της ιστοσελίδας, εφόσον έχει εντοπισθεί, και στους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο μέσω της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), η οποία ζητά την άμεση εφαρμογή τους και την ενημέρωση των χρηστών. Ως πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο νοούνται οι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Παρόχων Δικτύων και Υπηρεσιών Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, που τηρεί η Ε.Ε.Τ.Τ., σύμφωνα με την περ. (κδ) του άρθρου 12 του ν. 4070/2012 (Α’ 82).
  1. Σε κάθε περίπτωση, ο διαχειριστής της ιστοσελίδας μπορεί να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου εισαγγελέα εφετών, εντός προθεσμίας ενός (1) μήνα από την κοινοποίησή της. Στην περίπτωση άσκησης της προσφυγής του πρώτου εδαφίου, ο εισαγγελέας εφετών αποφαίνεται εντός τριών (3) ημερών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’

ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ (Ν. 3500/2006)

 

Άρθρο 13

Απειλή μέσω επίμονης καταδίωξης ή αθέμιτης παρακολούθησης μέλους οικογένειας – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 7 ν. 3500/2006

(άρθρο 6 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής, προστίθενται οι λέξεις «ή τελεί την πράξη του δευτέρου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα, περί απειλής, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας,» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας απειλώντας το με κάθε μορφή βίας ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου ή τελεί την πράξη του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα, περί απειλής, σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».

Άρθρο 14

Ειδικές ρυθμίσεις για την προδικασία, τη λήψη προληπτικών μέτρων και μέτρων δικονομικού καταναγκασμού, την αρμοδιότητα, την παραπομπή, την εκδίκαση και την εκτέλεση της ποινής επί αδικημάτων ενδοοικογενειακής βίας – Προσθήκη άρθρου 10A στον ν. 3500/2006

(άρθρο 19 της Οδηγίας 2024/1385)

Στο Κεφάλαιο Γ’ του ν. 3500/2006 (Α’232), περί ποινικών διατάξεων, μετά από το άρθρο 10, προστίθεται άρθρο 10Α ως εξής:

«Άρθρο 10Α

Ειδικές διατάξεις

  1. Αν τα εγκλήματα που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 1 έχουν τελεστεί από υπότροπο, τα όρια της ποινής αυξάνονται σύμφωνα με το άρθρο 82Α του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95). Υπότροπος θεωρείται όποιος έχει καταδικαστεί αμετάκλητα: α) σε βαθμό πλημμελήματος μέσα στην προηγούμενη πενταετία από τον χρόνο τέλεσης της πράξης, για αδίκημα ενδοοικογενειακής βίας ανεξαρτήτως ύψους ποινής ή για αδίκημα βίας σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και β) για τα αδικήματα της περ. α) όταν έχουν τελεστεί σε βαθμό κακουργήματος μέσα στην προηγούμενη δεκαετία από τον χρόνο τέλεσης της πράξης.
  1. Στις περιπτώσεις των εγκλημάτων που εμπίπτουν στον παρόντα νόμο, η ανώτερη των δύο (2) ετών στερητική της ελευθερίας ποινή, δεν μετατρέπεται και δεν αναστέλλεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ. Περιοριστικοί όροι που αποσκοπούν στην προστασία του θύματος, και ιδίως η απαγόρευση προσέγγισης και κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα και άτομα του συγγενικού του περιβάλλοντος, μπορούν να επιβληθούν από το δικαστήριο και ως παρεπόμενη ποινή με τη δημοσίευση της καταδικαστικής απόφασης, στην οποία καθορίζεται και η διάρκειά τους. Η εκτέλεση της παρεπόμενης ποινής δεν αναστέλλεται.
  1. Στα κακουργήματα, και σε όσα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι δεν επαρκούν οι περιοριστικοί όροι κατά τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ν. 4620/2019, Α’ 96) και τον παρόντα νόμο, κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ή, εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι δεν επαρκεί ούτε αυτός, προσωρινή κράτηση, όταν με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης και την εν γένει προσωπικότητα του κατηγορουμένου κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανόν να διαπράξει και άλλα εγκλήματα και ιδίως όταν η πράξη τελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα ή κατά συρροή ή κατ’ εξακολούθηση ή καθ’ υποτροπή κατά την έννοια του παρόντος νόμου ή όταν προκύπτει σκοπός φυγής αυτού με βάση τα κριτήρια της παρ. 1 του άρθρου 286 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ή όταν δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή όταν παραβίασε τους τεθέντες περιοριστικούς όρους. Στα πλημμελήματα το ανώτατο όριο των ανωτέρω μέτρων είναι διάρκειας έως έξι (6) μήνες, μη δυνάμενο να παραταθεί, με ενδιάμεσο έλεγχο της διάρκειας αυτών στους τρεις (3) μήνες. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι γενικές διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιβολή των μέτρων αυτών.
  1. Για τα αδικήματα του άρθρου 1 ο αρμόδιος εισαγγελέας δύναται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, να παραγγέλλει στις υπηρεσίες των φορέων της γενικής κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), την κατά προτεραιότητα και κατά παρέκκλιση οποιασδήποτε ειδικής ή γενικής διάταξης, απόσπαση ή μετάθεση του υπαλλήλου – θύματος ενδοοικογενειακής βίας, σε θέση αντίστοιχη, λαμβανομένων υπόψιν των τυπικών προσόντων που απαιτούνται από τον φορέα υποδοχής. Για την αξιολόγηση του αιτήματος λαμβάνονται υπόψη ιδίως τα χαρακτηριστικά της αξιόποινης πράξης, ο κίνδυνος για την ασφάλεια του θύματος, η σωματική και ψυχική υγεία του θύματος και των μελών της οικογένειάς του, οι οικογενειακές και οικονομικές ανάγκες του θύματος, καθώς και η αναγκαιότητα αλλαγής εργασιακού περιβάλλοντος. Για την εφαρμογή της παρούσας απαιτείται προηγούμενη αίτηση του θύματος στην υπηρεσία του, η οποία, αφού επισυναφθεί εισήγηση του φορέα υποδοχής, διαβιβάζεται από αυτή, αμελλητί, στον αρμόδιο εισαγγελέα.

Αν ο φορέας υποδοχής δεν αποστείλει την εισήγησή του εντός σαράντα οκτώ (48) ωρών από τη λήψη του αιτήματος, συνάγεται η συμφωνία του. Η απόσπαση ή μετάθεση του υπαλλήλου που πραγματοποιείται κατόπιν της ανωτέρω εισαγγελικής παραγγελίας υλοποιείται υποχρεωτικά με την έκδοση σχετικής απόφασης από το αρμόδιο όργανο των ανωτέρω φορέων, το αργότερο εντός ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση της εισαγγελικής παραγγελίας. Η απόσπαση ή μετάθεση ισχύει για χρονικό διάστημα ενός (1) έτους από την εμφάνιση στην υπηρεσία, με δυνατότητα ισόχρονης παράτασης με νεότερη εισαγγελική παραγγελία κατά την ανωτέρω διαδικασία και μέχρι τη συμπλήρωση συνολικά τριών (3) ετών.

  1. Η προδικασία για τα αδικήματα του παρόντος διεξάγεται στον απολύτως αναγκαίο χρόνο και η εκδίκασή τους προσδιορίζεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα. Η διαδικασία του άρθρου 309 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περί περάτωσης κύριας ανάκρισης, κατ’ εξαίρεση εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις κακουργημάτων του παρόντος νόμου, ανεξαρτήτως του καθ’ ύλη δικαστηρίου παραπομπής.
  1. Σε κάθε περίπτωση αναβολής της εκδίκασης των αδικημάτων του άρθρου 1 στο πλαίσιο της διαδικασίας των άρθρων 417 έως 427 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αν ο χρόνος αναβολής δεν υπερβαίνει τις τρεις (3) ημέρες, και για λόγους ανωτέρας βίας τις πέντε (5), η κράτηση διατηρείται, εκτός αν το δικαστήριο, αφού ακούσει και το θύμα, κρίνει αιτιολογημένα ότι δεν συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων.
  1. Οι διατάξεις που αφορούν τα πρόσωπα της περ. δ) του άρθρου 110 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δεν εφαρμόζονται για τα αδικήματα του παρόντος, οι δε δράστες αυτών δεν εξαιρούνται από την αυτόφωρη διαδικασία.
  2. Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 135 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, περί μη παραπομπής σε άλλο ισόβαθμο και ομοειδές δικαστήριο, εφαρμόζεται και για όλα τα αυτόφωρα εγκλήματα του παρόντος.
  1. Ο εισαγγελέας πρωτοδικών που επιλαμβάνεται καταγγελίας για ενδοοικογενειακή βία εξετάζει άμεσα και αυτεπαγγέλτως την περίπτωση εφαρμογής του πέμπτου εδαφίου του άρθρου 1532 του Αστικού Κώδικα, περί συνεπειών κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, και, αν κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του, προβαίνει σε σχετική σημείωση στο σώμα της δικογραφίας.».

Άρθρο 15

Ένταξη της αναγνώρισης βασικών περιστατικών της υπόθεσης και της υποχρέωσης κάλυψης άμεσων οικονομικών αναγκών στους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης- Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 11 ν. 3500/2006

Στην παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των προϋποθέσεων της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο εισαγωγικό εδάφιο, προστίθενται οι λέξεις «αναγνωρίζει τα βασικά περιστατικά της υπόθεσης και», β) στο πρώτο εδάφιο της περ. γ), προστίθενται οι λέξεις «, καθώς επίσης και αποζημίωση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών αυτού» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι η υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι αναγνωρίζει τα βασικά περιστατικά της υπόθεσης και είναι πρόθυμο σωρευτικά:

α) Να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

β) Να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στον φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος. Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παρ. 3 του άρθρου 13.

γ) Να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα, καθώς επίσης και αποζημίωση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών αυτού. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.

δ) Να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.».

Άρθρο 16

Απόρριψη συμφωνίας διαμεσολάβησης με αιτιολογημένη διάταξη του εισαγγελέα – Κριτήρια απόρριψης και δικαίωμα προσφυγής ενώπιον του εισαγγελέα εφετών – Τροποποίηση παρ. 5, 6, 7 και προσθήκη παρ. 5Α στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006

  1. Στην παρ. 5 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται, β) προστίθενται εδάφια, τέταρτο, πέμπτο και έκτο, και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις η παρ. 5 διαμορφώνεται ως εξής:

«5. Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Ο εισαγγελέας σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ενόψει του συμφέροντος και των αναγκών του θύματος, δύναται να μην δεχθεί τη συμφωνία των μερών για διαμεσολάβηση, με αιτιολογημένη διάταξή του, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, κριτήρια, όπως η σοβαρότητα, η σκληρότητα τέλεσης και η κατά συρροή ή καθ’ υποτροπή τέλεση του εγκλήματος, η εξακολουθητική παραβίαση της σωματικής, ψυχολογικής ή γενετήσιας ακεραιότητας του θύματος, ο βαθμός του ψυχικού τραύματος που του προκλήθηκε, οι ανισορροπίες συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ δράστη ή υπόπτου και θύματος, η ηλικία, η ωριμότητα ή η νοητική ικανότητα του τελευταίου, οι κίνδυνοι επανειλημμένης βίας ή σωματικής ή ψυχολογικής βλάβης ή κακοποίησης παιδιών ή χρήσης όπλων, καθώς, επίσης, και η κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ, κατάσταση ψυχικής υγείας ή συμπεριφορά παρενοχλητικής παρακολούθησης από τον δράστη ή τον ύποπτο και εν γένει οποιοιδήποτε ισχυροί παράγοντες, που θα μπορούσαν να μειώσουν την ικανότητα του θύματος για συνειδητή επιλογή ή προδικάζουν αρνητικές συνέπειες σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, για τη διαμόρφωση της κρίσης του εισαγγελέα, διενεργείται προηγούμενη κλήτευση και ακρόαση των μερών, ενώ δύναται να ζητηθεί από αυτόν, συμβουλευτικά, η γνώμη των επιστημόνων που αναφέρονται στην παρ. 3 του άρθρου 18. Το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξης έχει δικαίωμα προσφυγής κατά της διάταξης του τρίτου εδαφίου στον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 52 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν ο εισαγγελέας εφετών, αφού καλέσει και ακούσει τα μέρη, δεχτεί την προσφυγή, παραγγέλλει τη θέση της δικογραφίας στο ειδικό αρχείο της εισαγγελίας, διαφορετικά την κίνηση της ποινικής διαδικασίας κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και την καταστροφή του σχετικού υλικού με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 302 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».

  1. Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006, μετά την παρ. 5, προστίθεται παρ. 5Α ως εξής:

«5Α. Ο εισαγγελέας δύναται, ύστερα από αίτημα του θύματος ή και αυτεπαγγέλτως και αφού εξετάσει νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία κατόπιν κλήτευσης και ακρόασης των μερών, να τροποποιήσει τους όρους της διαμεσολάβησης, τάσσοντας νέους όρους σύμφωνα με τα κριτήρια και τη διαδικασία της παρ. 5.».

  1. Στην παρ. 6 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006, οι λέξεις «της παρ. 5» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των παρ. 5 και 5Α» και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:

«6. Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις των παρ. 5 και 5Α.

  1. Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 12 του ν. 3500/2006, οι λέξεις «του δεύτερου εδαφίου» διαγράφονται και η παρ. 7 διαμορφώνεται ως εξής:

«7. Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες της παρ. 5 του παρόντος.».

Άρθρο 17

Διακοπή της διαμεσολάβησης και καταστροφή υλικού διαμεσολάβησης σε περίπτωση μη ολοκλήρωσής της – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 13 ν. 3500/2006

Στην παρ. 3 του άρθρου 13 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των ποινικών συνεπειών της ποινικής διαμεσολάβησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «ή η άσκηση ποινικής δίωξης για αδίκημα του παρόντος που τελέστηκε κατά τη διάρκεια της,», β) προστίθεται τρίτο εδάφιο, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Η διαπιστούμενη από τον εισαγγελέα υπαίτια μη ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης ή η άσκηση ποινικής δίωξης για αδίκημα του παρόντος που τελέστηκε κατά τη διάρκεια της, διακόπτει τη διαδικασία και προκαλεί την αναδρομική άρση των επελθόντων αποτελεσμάτων. Στην περίπτωση αυτή ο εισαγγελέας ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο, η δε ποινική διαδικασία συνεχίζεται κατά τις οικείες διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χωρίς να επιτρέπεται πλέον η υποβολή νέου αιτήματος για ποινική διαμεσολάβηση. Το σχετικό υλικό καταστρέφεται με ανάλογη εφαρμογή της παρ. 5 του άρθρου 302 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί ποινικής συνδιαλλαγής.».

Άρθρο 18

Έκδοση διάταξης επιβολής περιοριστικών όρων – Τροποποίηση παρ. 1 και προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 18 ν. 3500/2006

  1. Στην παρ. 1 του άρθρου 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των περιοριστικών όρων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο, μετά τις λέξεις «ξενώνες φιλοξενίας,» προστίθενται οι λέξεις «η απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, η παράδοση στην οικεία αστυνομική αρχή όπλων που νόμιμα κατέχει, η ηλεκτρονική του επιτήρηση με τη χρήση τεχνολογίας εντοπισμού θέσης και κίνησης, η εμφάνισή του στο οικείο αστυνομικό τμήμα και η παροχή στοιχείων επικοινωνίας διαθέσιμων στις αρχές ανά πάσα στιγμή,», β) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «τα στοιχεία της προσωπικότητας και», γ) στο τρίτο εδάφιο προστίθενται οι λέξεις «στον καθ’ ου, στο θύμα και» και δ) το τέταρτο εδάφιο καταργείται, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή, ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί σε κάθε δικονομικό στάδιο της υπόθεσης, με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, η παράδοση στην οικεία αστυνομική αρχή όπλων που νόμιμα κατέχει, η ηλεκτρονική του επιτήρηση με τη χρήση τεχνολογίας εντοπισμού θέσης και κίνησης, η εμφάνισή του στο οικείο αστυνομικό τμήμα και η παροχή στοιχείων επικοινωνίας διαθέσιμων στις αρχές ανά πάσα στιγμή, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, τα στοιχεία της προσωπικότητας και η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στον καθ’ ου, στο θύμα και στις διωκτικές αρχές.».

  1. Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 προστίθεται παρ. 4 ως εξής:

«4. Κατά της διάταξης του εισαγγελέα πρωτοδικών που επιβάλλει περιοριστικούς όρους, ο καθ’ ου μπορεί να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών εντός προθεσμίας δέκα (10) ημερών από την κοινοποίηση. Η προθεσμία αυτή και η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλουν την ισχύ της διάταξης. Στο διατακτικό της τελευταίας μνημονεύονται ειδικά το δικαίωμα και η προθεσμία άσκησης προσφυγής. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση. Το θύμα ενημερώνεται αμελλητί για την παραβίαση του περιοριστικού όρου της προσέγγισης του θύματος από την αρμόδια αστυνομική αρχή, εφόσον έχει περιέλθει σε γνώση της.».

Άρθρο 19

Τρόπος εξέτασης των ανηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας –  Κλήση και τρόπος εξέτασης ενηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας – Τροποποίηση παρ. 2 και προσθήκη παρ. 3 στο άρθρο 19 του ν. 3500/2006

Στο άρθρο 19 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της εξέτασης μαρτύρων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 2, προστίθεται δεύτερο εδάφιο, β) προστίθεται παρ. 3, και το άρθρο 19 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 19

Εξέταση μαρτύρων

  1. Σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας, μέλη της οικογένειας εξετάζονται ως μάρτυρες χωρίς όρκο.
  2. Οι ανήλικοι, κατά την εκδίκαση των υποθέσεων της προηγούμενης παραγράφου, δεν κλητεύονται ως μάρτυρες στο ακροατήριο, αλλά αναγιγνώσκεται η κατάθεσή τους, εφόσον υπάρχει, εκτός εάν η εξέτασή τους κρίνεται αναγκαία από το δικαστήριο. Ειδικά για τα ανήλικα θύματα ενδοοικογενειακής βίας εφαρμόζεται το άρθρο 227 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
  3. Το θύμα ενδοοικογενειακής βίας κλητεύεται νόμιμα για μαρτυρία στο δικαστήριο. Αν απουσιάζει και το δικαστήριο κρίνει ότι για λόγους προστασίας της ψυχικής ή σωματικής του υγείας δεν είναι δυνατή η εμφάνισή του, τότε αναγιγνώσκεται η κατάθεσή του κατά την προανάκριση, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 363 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».

Άρθρο 20

Ένταξη των φαρμακοποιών και των φυσιοθεραπευτών στους επαγγελματίες που έχουν υποχρέωση αναφοράς εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας – Τύπος και διαδικασία αναφοράς – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 23 ν. 3500/2006

Στην παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί των υποχρεώσεων των επαγγελματιών, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο αα) μετά τη λέξη «προπονητής» προστίθεται η λέξη «, φυσικοθεραπευτής», αβ) οι λέξεις «, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ανηλίκου εγκλήματος», β) το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται, δ) προστίθενται εδάφια, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος, επιμελητής, προπονητής, φυσικοθεραπευτής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ανηλίκου εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες διωκτικές αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ο φαρμακοποιός ή ο φυσικοθεραπευτής που, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, διαπιστώνει ενδείξεις διάπραξης σε βάρος ενηλίκου εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, καθώς, επίσης, και ο ιατρός που διαπιστώνει τέτοιες ενδείξεις, με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης του ενηλίκου. Η υποχρέωση ισχύει ανεξαρτήτως ύπαρξης επαγγελματικού απορρήτου. Η αναφορά υποβάλλεται εγγράφως ή ηλεκτρονικά ή προφορικά και συντάσσεται σχετική έκθεση. Σε κατεπείγουσες περιπτώσεις, μπορεί να υποβληθεί αναφορά τηλεφωνικά, η οποία καταχωρείται σε σχετικό αρχείο της Ελληνικής Αστυνομίας, και ακολούθως υποβάλλεται και κατά το προηγούμενο εδάφιο.».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’

ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 21

Τελική διάταξη

(άρθρο 11 της Οδηγίας 2024/1385)

  1. Η τέλεση των αδικημάτων του άρθρου 3, όταν ο δράστης έχει καταδικασθεί αμετάκλητα στο παρελθόν για ομοειδή εγκλήματα, συνιστά επιβαρυντική περίσταση.
  2. Για τις αξιόποινες πράξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3500/2006 (Α’ 232), ως μέλη της οικογένειας θεωρούνται τόσο οι παρέχοντες όσο και οι αποδέκτες υπηρεσιών φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας.
  3. Για τα αδικήματα της παρ. 5 του άρθρου 184, περί διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, των παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 315, περί ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, της παρ. 3 του άρθρου 330, περί παράνομης βίας – καταναγκασμού σε γάμο, του δεύτερου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 333 περί απειλής, της παρ. 5 του άρθρου 337 περί κυβερνοπαρενόχλησης και του άρθρου 346 περί εκδικητικής πορνογραφίας του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95), οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ημεδαπό, ακόμα και αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε, μη εφαρμοζόμενων των προϋποθέσεων των παρ. 1 και 3 του άρθρου 6 του Ποινικού Κώδικα.
Σχόλια 1 2 3 4 5 6
  • 6 Ιανουαρίου 2025, 22:12 | Καίτη Κυλάκου

    Για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης
    Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι τα επαναλαμβανόμενα περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονιών έχουν προσλάβει το χαρακτήρα όχι μόνο «επιδημίας» ,αλλά και ανθρωπιστικής κρίσης στην χώρα μας, αλλά και διεθνώς. Οι κακοποιήσεις, οι βιασμοί , η σωματική και ψυχολογική βία απειλούν με διάρκεια και ένταση τις γυναίκες, ενώ γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες του εγκλήματος των γυναικοκτονιών. Απέναντι σ΄ αυτούς τους κινδύνους της ζωής, της ασφάλειας και της αξιοπρέπειας των γυναικών κινητοποιήθηκαν και εξακολουθούν να κινητοποιούνται οι γυναικείες-φεμινιστικές οργανώσεις. Πρόσφατα δε και επιστημονικοί φορείς ( όπως π.χ. ημερίδα Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά για την έμφυλη βία ,2022) και φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ( εκδηλώσεις και δράσεις από τις Δημοτικές Επιτροπές Ισότητας , Συμβουλευτικά Κέντρα για την έμφυλη βία κλπ) επιχειρούν με δικές τους πρωτοβουλίες και πόρους να φωτίσουν τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών και να συμβάλλουν στο μέτρο που τους αναλογεί στην αντιμετώπιση και πρόληψή τους, υποκαθιστώντας με αυτονόητες ελλείψεις το ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η Πολιτεία στο σύνολό της με επισπεύδουσες διαδικασίες που θα έχουν τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος λόγω του επικείμενου κινδύνου που απειλεί τη ζωή, την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια των γυναικών με ανεπανόρθωτες βλάβες για την κοινωνία.
    Απαιτείται ένα ολιστικό νομοθετικό πλαίσιο με ρυθμίσεις και μέτρα που θα αξιοποιούν το σύνολο των διατάξεων της Σύμβασης Κωνσταντινούπολης του Συμβουλίου της Ευρώπης (ν. 4531/2018) , τις 71 συστάσεις της Έκθεσης της GREVIO για τη χώρα μας με τις μισές να είναι επείγουσες και 18 εξ αυτών κατεπείγουσες, την Οδηγία (ΕΕ) 2024/1385 της 14ης Μαΐου 2024 για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της εξ οικείων βίας. Στο σημείο αυτό αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι μεταξύ άλλων η Έκθεση GREVIO έχει ζητήσει έντονα από την κυβέρνηση να διαβουλευτεί με τις γυναικείες-φεμινιστικές οργανώσεις με την Οδηγία 2024/1385 να αναδεικνύει το ρόλο των οργανώσεων των γυναικών καθοριστικό με τη συμμετοχή τους στις απαιτούμενες διαβουλεύσεις με συνέχεια και διάρκεια.
    Η παντελής και αδιάλειπτη αδιαφορία της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Δικαιοσύνης απέναντι σ΄ αυτές στις συστάσεις των αρμοδίων ευρωπαϊκών θεσμών και οργάνων συνεχίζεται μέχρι σήμερα παρά τα επανειλημμένα αιτήματα των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων για στοιχειώδη διαβούλευση.
    Η κυβέρνηση της Ν.Δ. αρνείται πεισματικά να διαβουλευθεί και το κάνει και τώρα με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών –Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας –Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών –Ενίσχυση της λειτουργίας της Eurojust- Μέτρα για την προστασία των ανηλίκων και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας – Δικονομικές διατάξεις αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και άλλες ρυθμίσεις». Έθεσε το νομοσχέδιο σε διαβούλευση στις 24-12-2024 με ημερομηνία λήξης 7-1-2025!!! και μάλιστα χωρίς να συγκροτήσει Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή.
    Το νομοσχέδιο αυτό εισάγει μεν κάποια θετικά μέτρα, όπως την επιτάχυνση της δικαστικής διαδικασίας, την αυστηροποίηση των ποινών και την ενίσχυση της προστασίας των θυμάτων. Δεν πρόκειται όμως για ολιστική αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών , ενσωματώνει μεν στο εσωτερικό δίκαιο κάποια άρθρα της Οδηγίας 2024/1385, αλλά όχι το σύνολο της Οδηγίας, αποσιωπά την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, αγνοεί δε παντελώς τις 71 συστάσεις της Έκθεσης της GREVIO για τη χώρα μας με τις μισές να είναι επείγουσες και τις 18 κατεπείγουσες
    Καίτη Κυλάκου
    Δικηγόρος

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 22:00 | Manos

    Στον προτεινόμενο Ποινικό Κώδικα, παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις ως προς τον ορισμό και την αντιμετώπιση της ψυχολογικής βίας. Ειδικότερα:

    1. Απουσία σαφούς οριοθέτησης της ψυχολογικής βίας

    Η ψυχολογική βία δεν οριοθετείται με τρόπο σαφή και συγκεκριμένο, γεγονός που αφήνει περιθώρια αυθαίρετων ερμηνειών. Επιπλέον, δεν αναγνωρίζονται ως αποδεικτικά στοιχεία τα αδιάσειστα δεδομένα που προκύπτουν από καταγραφές εικόνας και ήχου, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η δυνατότητα τεκμηρίωσης τέτοιων περιστατικών.

    2. Ανεπάρκεια ποινικών συνεπειών

    Το νομοσχέδιο εμφανίζει σημαντικά κενά τόσο στον ορισμό όσο και στην επιβολή ποινών για περιπτώσεις ψυχολογικής βίας. Η απουσία σαφούς πλαισίου επιτρέπει στη δικαστική εξουσία να λειτουργεί κατά το δοκούν, συχνά χωρίς να υποχρεώνεται σε αποτελεσματική τιμωρία των υπευθύνων ή σε επίσημη αναγνώρισή τους ως εγκληματίες.

    3. Ζητήματα κακοποίησης ανηλίκων μέσω ψευδών καταγγελιών και δηλητηριωδών λόγων

    Ένα επιπλέον σοβαρό πρόβλημα είναι η απουσία ποινικής δίωξης για περιπτώσεις όπου ο ένας γονέας προβαίνει σε ψευδείς καταγγελίες εναντίον του άλλου, όπως κατηγορίες για βία, ασέλγεια ή αιμομικτικές σχέσεις, με στόχο την αμαύρωση της εικόνας του προς το τέκνο. Πέρα από τις επίσημες κατηγορίες, εξίσου επιβλαβής είναι η χρήση δηλητηριωδών λόγων από τον γονέα που κατηγορεί ψευδώς τον έτερο, υποβάλλοντας το παιδί σε ένα συνεχές περιβάλλον κακοποίησης. Αυτού του είδους οι πρακτικές συνιστούν σοβαρή μορφή ψυχολογικής βίας που διαβρώνει τη σχέση του παιδιού με τον έτερο γονέα και επηρεάζει ανεπανόρθωτα την ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη.

    Οι ενέργειες αυτές αντιμετωπίζονται συχνά με αόριστες συνεκτιμήσεις κατά τη ρύθμιση θεμάτων επιμέλειας, συνήθως αρκετά χρόνια μετά τη συνέχιση της κακοποιητικής συμπεριφοράς. Το αποτέλεσμα είναι να προτάσσεται συχνά το συμφέρον του γονέα που αποκτά την επιμέλεια, αντί του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου.

    Προτάσεις:

    • Σαφής και εξαντλητικός ορισμός της ψυχολογικής βίας στον Ποινικό Κώδικα, ώστε να αποφεύγονται περιθώρια παρερμηνείας.

    • Αναγνώριση ηχογραφήσεων και βιντεοσκοπήσεων ως αποδεικτικά στοιχεία για την τεκμηρίωση περιστατικών ψυχολογικής βίας.

    • Ενίσχυση του πλαισίου ποινικών συνεπειών για πράξεις ψυχολογικής βίας, με στόχο τη διασφάλιση της πραγματικής τιμωρίας των υπευθύνων.

    • Ειδική μέριμνα για την προστασία των ανηλίκων από ψευδείς καταγγελίες μεταξύ γονέων, με αυστηρές ποινές για τους υπεύθυνους και προτεραιότητα στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.

    Με αυτές τις τροποποιήσεις, ο Ποινικός Κώδικας μπορεί να καταστεί πιο δίκαιος και αποτελεσματικός στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ψυχολογικής βίας, ιδιαίτερα των ανηλίκων.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 21:55 | Υπατία

    Παρακάτω αναπτύσσονται οι κύριες ενστάσεις, με ιδιαίτερη έμφαση στα δικαιώματα του παιδιού, τις ψευδείς καταγγελίες και την ανάγκη για ισορροπημένη εκπροσώπηση όλων των πλευρών:

    1. Η Βία ως Καθολικό Πρόβλημα
    Η βία, ανεξαρτήτως φύλου, πρέπει να καταδικάζεται με κοινά αποδεκτό και δίκαιο τρόπο, εντός του γενικού πλαισίου της ποινικής νομοθεσίας. Η αντιμετώπιση της βίας δεν πρέπει να κατηγοριοποιείται με όρους που προκαλούν διχασμό, αλλά να επικεντρώνεται στην προάσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την προστασία όλων των θυμάτων.

    Η κοινωνία χρειάζεται ένα νομικό πλαίσιο που:

    Εφαρμόζει ίσα μέτρα για κάθε μορφή βίας, ανεξαρτήτως του φύλου του θύματος ή του θύτη.
    Προάγει την κοινωνική ενότητα και την αμοιβαία κατανόηση.
    Εστιάζει στην πρόληψη μέσω εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.
    2. Δικαιώματα του Παιδιού
    Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, αν και επικεντρώνεται κυρίως στη βία κατά των γυναικών, επηρεάζει και ζητήματα σχετικά με τα παιδιά, καθώς αυτά συχνά εμπλέκονται σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας. Είναι κρίσιμο:

    Να ακούγεται η φωνή του παιδιού κατά τη δικαστική διαδικασία, σύμφωνα με τις αρχές της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ΟΗΕ).
    Να εκπροσωπούνται οργανώσεις από όλες τις πλευρές (γονείς, ψυχολόγοι, παιδοψυχίατροι), ώστε να εξασφαλίζεται η πολυφωνία και η αντικειμενικότητα.
    Να προωθείται η αμεροληψία των δικαστικών αποφάσεων, αναγνωρίζοντας ότι τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς για τη σωστή ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη, όπου αυτό είναι προς το συμφέρον τους.
    3. Αναγνώριση της Γονεϊκής Αποξένωσης ως Κακοποίηση
    Η γονεϊκή αποξένωση, δηλαδή η σκόπιμη απομάκρυνση ενός γονέα από το παιδί μέσω χειραγώγησης ή αρνητικής επιρροής, αποτελεί μορφή ψυχολογικής κακοποίησης. Το νομοσχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει:

    Αναγνώριση της γονεϊκής αποξένωσης ως κακοποίηση, καθώς προκαλεί σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις στο παιδί.
    Σαφή νομική προστασία κατά της γονεϊκής αποξένωσης, με κυρώσεις για τους υπεύθυνους.
    Διασφάλιση της επικοινωνίας του παιδιού με αμφότερους τους γονείς, εκτός αν υπάρχει τεκμηριωμένος κίνδυνος για το παιδί.
    4. Ψευδείς Καταγγελίες: Μορφή Κατάχρησης
    Οι ψευδείς καταγγελίες είναι από τις πιο καταστροφικές μορφές κατάχρησης. Εκτός από τη βλάβη που προκαλούν στο θύμα της καταγγελίας, υπονομεύουν την αξιοπιστία του συστήματος δικαιοσύνης και μειώνουν την αποτελεσματικότητα στην προστασία πραγματικών θυμάτων. Προτείνεται:

    Αυστηροποίηση των ποινών για όσους υποβάλλουν ψευδείς καταγγελίες.
    Άμεση διερεύνηση των υποθέσεων, ώστε να αποφεύγονται αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και στιγματισμός των αθώων.
    Εκπαίδευση των αρχών για την αναγνώριση και τον χειρισμό τέτοιων περιπτώσεων.
    5. Σεβασμός Δικαιωμάτων Πατέρα
    Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) σε περιπτώσεις που δεν σεβάστηκε τα δικαιώματα των πατέρων στη σχέση τους με τα παιδιά τους. Ενδεικτικά:

    Απόφαση Ιωάννης Κοντός κατά Ελλάδας: Καταδίκη για αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης σχετικά με την επιμέλεια τέκνου.
    Απόφαση Σαββίδης κατά Ελλάδας: Μη τήρηση των δικαστικών αποφάσεων που διασφάλιζαν το δικαίωμα επικοινωνίας πατέρα-παιδιού.
    Το νομοσχέδιο πρέπει να διασφαλίζει την ισορροπία δικαιωμάτων και να λαμβάνει υπόψη τις παραπάνω αποφάσεις, ώστε να αποφεύγονται περαιτέρω καταδίκες της χώρας.

    6. Προτάσεις Βελτίωσης
    Συμμετοχή οργανώσεων από όλες τις πλευρές για διαφάνεια και ισορροπία.
    Αναγνώριση και εφαρμογή των αποφάσεων του ΕΣΔΑ για σεβασμό των δικαιωμάτων των γονέων και των παιδιών.
    Παράταση της δημόσιας διαβούλευσης, ώστε να δοθεί επαρκής χρόνος για ουσιαστική συμβολή της κοινωνίας των πολιτών.
    Η ενίσχυση της δικαιοσύνης και η προώθηση της κοινωνικής ενότητας προϋποθέτουν την ισότιμη αντιμετώπιση όλων των εμπλεκομένων.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 21:25 | Ελευθερια

    Ειμαι απολυτα συμφωνη με τις θεσεις της συγκεκριμενης συλλογικοτητας :

    Θεωρούμε ότι είναι στην σωστή κατεύθυνση το ηλεκτρονικό βραχιολάκι
    για την προστασία των θυμάτων, η αυστηροποίηση των ποινών, η αξιολόγηση
    κινδύνου, η απαγόρευση επικοινωνίας και αφαίρεσης της γονικής μέριμνας
    από τους δράστες, η ποινική δίωξη για την επίμονη παρακολούθηση, τις
    απειλές μέσω διαδικτύου και την υποκίνηση σε βία και η αύξηση των ποινών
    σε υπότροπους.
    Εν μέσω εορτών το υπουργείο δικαιοσύνης προσπαθεί να περάσει αλλαγές
    που αφορούν τόσο ευαίσθητα θέματα σχετικά με την προστασία των παιδιών
    και των γυναικών, όπως είχε επαναληφθεί τον Αύγουστο του 2019 που
    απαγόρευσαν στις μητέρες την μετοίκηση τους με το παιδί χωρίς την
    συναίνεση του άλλου γονέα, όπου σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας
    τις καθιστούσαν εγκλωβισμένες και εκτεθειμένες στον δράστη.
    Μάλιστα η διάρκεια της διαβούλευσης είναι τόσο σύντομη που
    δημιουργεί ερωτήματα και προβληματισμούς για το πόσο σοβαρά λαμβάνονται
    υπόψιν τα θέματα που αφορούν ανθρώπινες ζωές.
    Το δε υπουργείο αρνείται να ακούσει και να συνεργαστεί με τις
    γυναικείες οργανώσεις, αγνοώντας τες και πάλι, ενώ είναι αυτές που
    βρίσκονται σε συνεχή επαφή με διεθνείς οργανισμούς όπως η GREVIO, ο ΟΗΕ
    και το Ευρωκοινοβούλιο, διαχειρίζονται άμεσα περιστατικά
    ενδοοικογενειακής βίας και είναι γνώστριες στο πεδίο.
    Επι της ουσίας στο νομοσχέδιο, ενώ ο τίτλος αναφέρεται στην ένταξη
    της οδηγίας 1385/2024 (Ε.Ε.) στην πραγματικότητα τελικά συμπεριλαμβάνει
    ένα μικρό μέρος της μόνο. Παράλληλα, η σύμβαση της Κων/πολης η οποία
    είναι το απόλυτο εργαλείο προστασίας των γυναικών και των παιδιών από
    την ενδοοικογενειακή βία,
    από τον Απρίλιο του 2018 αποτελεί νόμο του κράτους με τον
    4531/2018-Α΄62/5-4-2018 ομως το υπουργείο δικαιοσύνης ακόμη μια φορά και
    παρά τις 71 συστάσεις που έκανε η GREVIO στην χώρα μας τον Νοέμβριο του
    2023 αρνείται να δημιουργήσει ένα εφαρμοστικό πλαίσιο.
    Οι Mother’s Wings διαμαρτύρονται έντονα για το γεγονός οτι θα χαθεί
    άλλη μια ευκαιρία να προστατευτούν γυναίκες και παιδιά απο την
    ενδοοικογενειακή βία που έχει πάρει μορφή λαίλαπας.Τα στατιστικά
    στοιχεία είναι καταπέλτης: το 2020 είχαμε 5.413 δικογραφίες
    ενδοοικογενειακής, το 2021 ανέβηκε σε 8.776, ενώ πέρυσι είχαμε 11.589.
    Το 2024 εκτοξεύτηκαν σε πάνω από 15.500!!!! Γινόμαστε θεατές
    κακοποιήσεων και δολοφονιών γυναικών, ενώ η κυβέρνηση αρνείται να πάρει
    τα κατάλληλα μέτρα.
    Ζητάμε:
    1) να σταματήσει ο εμπαιγμός με τις ζωές μας , να ληφθούν άμεσα μέτρα
    με εφαρμοστικό πλαίσιο
    2) πλήρη ένταξη της σύμβασης της Κων/λης και συμμόρφωση με όλες τις
    συστάσεις της GREVIO.
    3) να αποσυρθούν διατάξεις από τον ν. 4800/2021 όπως η διάρρηξη σχέσεων,
    η διαμεσολάβηση δράστη- θύματος, οι οποίες διατάξεις θέτουν σε κίνδυνο
    τις ζωές γυναικών και παιδιών, αφού αφήνονται τα θύματα εκτεθειμένα στις
    διαθέσεις του κακοποιητή μέχρι εκείνος να καταδικαστεί.
    4) να γίνει ο επαναπροσδιορισμός του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού
    5) επιμόρφωση δικαστών σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας όπως η σύμβαση
    της Κων/λης και οδηγίες και διεθνείς νόμους κ όχι όπως συμβαίνει
    σήμερα, που η επιμόρφωση των δικαστών περιστρέφεται γύρω από
    αντιεπιστημονικά ιδεολογήματα όπως η γονεϊκή αποξένωση και συναφείς
    όρους οι οποίοι έχουν απορριφθεί από τον Π.Ο.Υ, το Ευρωκοινοβούλιο, την
    GREVIO, την ένωση Αμερικάνων δικαστών και εισαγγελέων και από τα ανώτερα
    δικαστήρια των Η.Π.Α. , από την διεθνή επιστημονική κοινότητα, η οποία
    συνυπογράφει υπόμνημα από 32 χώρες και από την αμερικάνικη ψυχιατρική
    εταιρεία (Α.Ρ.Α.).
    6) να δωθεί παράταση στην διαβούλευση και να πραγματοποιηθεί συνάντηση
    του υπουργού με τις γυναικείες οργανώσεις ώστε να ενημερωθεί με τα
    πραγματικά περιστατικά και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα θύματα της
    ενδοοικογενειακής.

    Mother’s Wings

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 21:35 | Δημητρης

    Σύνταγμα των Ελλήνων

    Άρθρο 4 – Ισότητα των Ελλήνων
    1. Όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
    2. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

    Παρακαλώ όπως κάνετε σεβαστό το Σύνταγμα των Ελλήνων και να μεριμνήσετε για τη καταπολέμηση της βίας ανεξάρτητα από το φύλο του δράστη ή του θύματος. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να υπάρξουν δομές για όλα τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας και όχι μόνο για τις γυναίκες. Στο πλαίσιο της προστασίας των παιδιών θα πρέπει να θεωρηθεί ενδοοικογενειακή βία η ψυχολογική βία που τους ασκείται από τυχόν στέρηση της επικοινωνίας με τον ένα γονέα με υπαίτιο τον τον άλλο. Η συγκεκριμένη πράξη θα πρέπει να τιμωρείται με στέρηση στης επιμέλειας από τον υπαίτιο γονέα, και σε περίπτωση επανάληψης με στέρηση της μέριμνας και μάλιστα σε πλαίσια αυτοφώρου, ενώ θα πρέπει να επιβάλλεται και χρηματικό πρόστιμο.

    Επίσης και πολύ σημαντικό

    Όποιο γονέας αναφέρει ψευδή γεγονότα στις Αρχές που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία προκειμένου να προκαλέσει τόσο ψυχολογική ζημία όσο και αστική – ποινική ευθύνη στην άλλη πλευρά, καθώς και για να λάβει την αποκλειστική επιμέλεια / μέριμνα των τέκνων του τότε τιμωρείται με ποινή ίση των ποινών των πράξεων που ψευδώς καταγγέλλει

    Όποιος επαγγελματίας (ψυχολόγος, ψυχίατρος, ιατρός, δάσκαλος, νηπιαγωγός κτλ) εις γνώση του αναφέρει ψευδή γεγονότα στις Αρχές που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία προκειμένου να προκαλέσει τόσο ψυχολογική ζημία όσο και αστική – ποινική ευθύνη, λαμβάνοντας μέρος σε ενδοοικογενειακή διαμάχη και επιδιώκοντας κέρδος να τιμωρείται με στέρηση δια βίου της άδειας επαγγέλματος του καθώς και με ποινή φυλάκισης 6 μηνών.

    Όποιος επαγγελματίας (ψυχολόγος, ψυχίατρος) συντάσσει εκθέσεις χωρίς να τηρεί τη δεοντολογία του κλάδου του προκειμένου αυτές να κατατεθούν σε δικαστήριο που κρίνεται η επιμέλεια / μέριμνα του τέκνου να του αφαιρείται η άδεια για ένα έτος, να του απαγορεύεται να συντάσσει ανάλογες εκθέσεις στο μέλλον και να του επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο

    Όποιος δικηγόρος εις γνώση του, συντάσσει μηνύσεις στις οποίες αναφέρονται ψευδή γεγονότα που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία προκειμένου να προκαλέσει τόσο ψυχολογική ζημία όσο και αστική – ποινική ευθύνη, στην άλλη πλευρά να στερείται την άδεια επαγγέλματος του για ένα έτος, να του απαγορεύεται να αναλάβει υποθέσεις οικογενειακού δικαίου δια βίου, να να του επιβάλλεται να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα του αντίδικου και να του επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο

    Ακόμα να ληφθούν υπόψιν τα στοιχεία από το χαμόγελο του παιδιού και το φύλο του κακοποιητή γονέα

    https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2021/02/03/p1etjp7orcmlj1mrp1g5pthe1jkbt.pdf
    https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf

    Σε κάθε περίπτωση σε κάθε δίκη που αφορά γεγονότα ενδοοικογενειακής βίας στα οποία κρίνεται και η επιμέλεια / μέριμνα τέκνου/ων θα πρέπει να παρίσταται ουδέτερος ψυχολόγος/ψυχίατρος ο οποίος θα λειτουργεί ως σύμβουλος του/ων δικαστών.

    Να γίνει υποχρεωτική η εφαρμογή του 4800/2021. Σε περίπτωση καταγγελίας για βία το δικαστήριο που θα κρίνει τα παραπάνω να γίνεται εντός ενός μηνός, με τη παρουσία ουδέτερου ψυχολόγου / ψυχίατρου που θα συμβουλεύει το δικαστήριο. Αντίστοιχα και σε αίτηση μετοίκησης του ενός γονέα.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 21:19 | ΤΟ ΜΩΒ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΓΥΑΙΚΕΙΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

    Δυσάρεστη εξέλιξη, και δυστυχώς καθόλου έκπληξη, ότι το νομοσχέδιο υποβλήθηκε για διαβούλευση τις μέρες των εορτών, από 24 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 7 Ιανουαρίου, προφανώς γιατί το υπουργείο δεν επιθυμεί παρεμβάσεις και συζήτηση. Αυτό προκύπτει και από την άρνηση του υπουργού να δεχθεί για συζήτηση επί αυτών των θεμάτων, και πριν την υποβολή του νομοσχεδίου, τις δεκάδες γυναικείες οργανώσεις (που εκφράζονται μέσα από την Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και τη Συναινετική Συνεπιμέλεια και την Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών), που του έχουν στείλει πλήθος επιστολών από τότε που ανέλαβε υπουργός ο κ. Φλωρίδης. Συνεχίζει την τακτική του προκατόχου του κ. Τσιάρα, που ουδέποτε δέχθηκε τις γυναικείες οργανώσεις να εκφράσουν την άποψή τους και την αντίρρησή τους για το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, που έγινε ο νόμος 4800/21, παραβιάζοντας τις γενικές συστάσεις της επιτροπής GREVIO η οποία είναι επιφορτισμένη με την τήρηση των προβλέψεων της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.

    Για μια φορά ακόμα απουσιάζει η νομοθέτηση της γυναικοκτονίας ως ιδιαίτερου ποινικού κακουργήματος, και η ένταξή του στον Ποινικό Κώδικα ως τέτοιου, καθώς και η θεσμοθέτηση της ενδοοικογενειακής βίας ως ιδιαίτερου ποινικού αδικήματος. Μάταια οι γυναικείες οργανώσεις απαιτούμε εδώ και χρόνια αυτή την θεσμοθέτηση. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι έχουμε πολλές γυναικοκτονίες στην Ελλάδα, δηλαδή το φόνο γυναικών λόγω του φύλου τους, από άτομα του άμεσου ή ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος, νυν ή πρώην συντρόφους, ακόμα και άγνωστων (υπόθεση Τοπαλούδη κ.ά.).

    Η πρόνοια για τη δημιουργία αρχείου αναφορών ενδοοικογενειακής βίας είναι μια κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση. Βέβαια έχει σημασία πώς θα εφαρμοστεί. Υπάρχει δυσκολία αξιολόγησης της επικινδυνότητας των δραστών, αλλά και εκπλήσσει η αναστολή των ποινών σε άτομα με  επαναλαμβανόμενα περιστατικά βίας. Απαιτείται να προβλέπει ο νόμος κλιμάκωση των ποινών με την επανάληψη των αδικημάτων. Προπάντων απαιτείται γενικότερα πρόνοια για την εφαρμογή αυτών των διατάξεων, που απουσιάζει πλήρως από το νομοσχέδιο. Η αυστηροποίηση των ποινών είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα το θέμα των αναστολών που δίνονται αφειδώς με αποτέλεσμα την υποτροπή, συχνά με βιασμό ή και φόνο. Δυστυχώς υπάρχουν πρόσφατα παραδείγματα.

    Επιπλέον για τη μείωση της βίας αλλά και την υποτροπής, απαιτείται η παρακολούθηση των θυτών μετά την αποφυλάκισή τους, από κοινωνικές υπηρεσίες, με κατάλληλη νομοθέτηση, γιατί κι εδώ έχουμε επιστροφή με βία ή και φόνους γυναικών. Επίσης απαιτείται να ενημερώνεται η αστυνομία αλλά και το θύμα της βίας, για την αποφυλάκιση.

    Σε περίπτωση  επανάληψης υποθέσεων ενδοεικογενειακής βίας που καταλήγουν στο αυτόφωρο  συχνά  ή σε εκδίκαση της υπόθεσης  και  επανάλαμβάνεται  η αναίρεση της καταγγελίας των θυμάτων για την άσκηση βίας ή δικαιολόγηση των θυτών, να προβλέπει ο νόμος την αναλογούσα ποινή  ανεξάρτητα εάν το θύμα αναιρεί την καταγγελία η  το θύμα παίρνει πίσω την καταγγελία και να ορίζεται ότι θα υπόκεινται σε παρακολούθηση από κοινωνικό λειτουργό. 

    Βέβαια αυτό απαιτεί να εκπαιδευτούν / ευαισθητοποιηθούν οι δικαστές, αλλιώς αυτά θα παραμείνουν στη θεωρία.

    Είναι μικρός ο αριθμός εισαγγελέων ανηλίκων και η εξειδίκευσή τους στη γονεϊκή (πατρική) βία, καθώς οι γνώσεις τους περιορίζονται επί το πλείστον στα θέματα παιδικής-εφηβικής παραβατικότητας. Άρα ζητάμε περισότερες/ους και εξειδικευμένες/ους εισαγγελείς ανηλίκων αλλά και εξειδικευμένες/ους παιδοψυχίατρους ως αρωγούς στην αποφυγή βίας κατά των μητέρων. Δυστυχώς οι μητέρες απευθύνονται σε σφραγισμένα ώτα, όπως γνωρίζουμε από τις υποθέσεις που φθάνουν στην οργάνωσή μας.

    Η αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας ή των καταγγελλόμενων περιστατικών καταγράφεται από την Ελληνική Αστυνομία που δίνει αναφορές κάθε μήνα, με αποτέλεσμα δικαιολογημένα και τεκμηριωμένα να θεωρούμε ότι η βία κατά των γυναικών, επειδή είναι γυναίκες, να είναι το λιγότερο καταγγελλόμενο και λιγότερο τιμωρούμενο αδίκημα ή κακούργημα. Τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι πολλά, αυτά που καταγγέλλονται είναι σχετικά λίγα, ενώ αυτά που προχωρούν στη δικαστική οδό είναι ακόμα λιγότερα, λόγω των οικογενειακών πιέσεων, της οικονομικής εξάρτησης των γυναικών και του Γολγοθά που περιμένει μια γυναίκα όταν καταγγείλει και ακολουθήσει τη δικαστική οδό, από άποψη πιέσεων, στερεοτύπων, περαιτέρω θυματοποίησης, οικονομικής αιμορραγίας.

    Η βία εκτινάχθηκε μετά την ψήφιση του νόμου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, του νόμου 4800/21, που αφήνει τις γυναίκες έκθετες στη βία και τον εκβιασμό, και τα παιδιά ομήρους σε αρνητικές συνθήκες διαβίωσης. Απαιτούμε και τώρα, όπως και τότε, κατάργηση του νόμου αυτού.

    Απαιτείται η κατάργηση της δικαστικής διαμεσολάβησης, που είναι μια παγίδα για τις γυναίκες που δέχονται βία και μια απαλλαγή των δραστών από την τιμωρία για τη συνέχιση των κακοποιητικών συμπεριφορών που κάνουν τις ζωές των γυναικών που τις δέχονται ένα διαρκές βάσανο.

    Απαιτείται η δημιουργία εξειδικευμένων οικογενειακών δικαστηρίων, τα οποία θα στελεχώνονται όχι μόνο από δικαστές αλλά και από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, για να μπορούν οι δικαστές να βγάζουν δίκαιες αποφάσεις, τόσο για τις γυναίκες όσο και για τα παιδιά, πολλά από τα οποία είναι θύματα άμεσης ή έμμεσης βίας, με τραγικές συνέπειες, όπως να στέλνονται τα παιδιά στον κακοποιητικό γονέα με δικαστική απόφαση και να καταλήγουν 9χρονα παιδιά σε αστυνομικά τμήματα.

    Για την μείωση και πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας, που είναι και το ζητούμενο, απαιτούνται συστηματικά προγράμματα εκπαίδευσης στην ισότητα των φύλων, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, όπως έχουμε ζητήσει οι γυναικείες οργανώσεις εδώ και πολλά χρόνια. Η αποτελεσματικότητα κάθε νομοθέτησης κρίνεται όχι από την αυστηροποίηση των ποινών, που όπως λέμε πιο πάνω είναι απαραίτητη, αλλά πρωτίστως από την ικανότητα της πολιτείας να συμβάλει μέσα από τις ενέργειές της στη μείωση της έμφυλης βίας.

    Οι κατ’ άρθρο παρατηρήσεις μας, για κάποια άρθρα βέβαια, αφού όπως διαμαρτυρηθήκαμε στην αρχή είναι στενά τα περιθώρια:

    Στο άρθρο 3 του σχεδίου περιγράφεται το έγκλημα του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, κατά τρόπο που συνάδει μεν ως προς την περιγραφή του αδικήματος με την Οδηγία με την οποία επιδιώκει να εναρμονίσει την εθνική νομοθεσία, όμως δύο είναι τα σημεία προς τα οποία διατυπώνουμε τις ενστάσεις μας: Πρώτον, η οδηγία προβλέπει ποινή φυλάκισης τουλάχιστον πέντε ετών, ήτοι ακόμη και κάθειρξη, ενώ στο εν λόγω σχέδιο νόμου προβλέπεται ποινή φυλάκισης δύο ετών. Ας σημειωθεί ότι σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο νόμου, οι ποινές φυλάκισης έως δύο ετών εξαγοράζονται ή αναστέλλονται, συνεπώς η ποινική απάντηση στο έγκλημα αυτό είναι μηδαμινή. Άλλωστε και η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης επιβάλλει τη μέγιστη προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών.

    Στο εν λόγω σχέδιο νόμου ο ακρωτηριασμός δεν θεωρείται σοβαρή σωματική βλάβη, εξού και προβλέπεται η τελευταία ως επιβαρυντική περίσταση. Συνεπώς, σύμφωνα με το σκεπτικό του σχεδίου, η διά βίου αποστέρηση μίας γυναίκας από σημαντικά της όργανα και τις συναφείς σεξουαλικές λειτουργίες της θεωρείται ήσσονος σημασίας. Πολύ δε περισσότερο, όταν η ίδια κυβέρνηση έχει νομοθετήσει, αναφορικά με τα ζώα συντροφιάς, ότι ο ακρωτηριασμός τους τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα έτη. Δεύτερον, η οδηγία προβλέπει όσον αφορά τη διεθνή δωσιδικία του κάθε κράτους μέλους, ότι αυτή υπάρχει ακόμη και όταν το θύμα έχει τη συνήθη διαμονή του στο κράτος μέλος και η πράξη έχει διαπραχθεί στο εξωτερικό, ενώ το σχέδιο προστατεύει μόνο τις Ελληνίδες υπηκόους όταν η πράξη τελείται σε βάρος τους στο εξωτερικό ή κάθε γυναίκα εφόσον ο δράστης είναι Έλληνας ή το έγκλημα τελέστηκε στην Ελλάδα. Στην ουσία μένει εκτός ρύθμισης το ζήτημα των μεταναστριών στις οποίες γίνεται ακρωτηριασμός στη χώρα καταγωγής και υπηκοότητάς τους, οι οποίες όμως είναι η μόνη ομάδα που υφίσταται τέτοιες απάνθρωπες πράξεις. Ζητάμε να χαρακτηρισθεί σεξουαλικό έγκλημα η μερική  ή πλήρης αφαίρεση των   εξωτερικών γυναικείων οργάνων με ποινές  όχι λιγότερο των πέντε ετών. Ο ακρωτηριασμός γυναικείων οργάνων να χαρακτηρίζεται αντίστοιχο έγκλημα του βιασμού. 

    Τέλος, σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στην οδηγία (άρθρο 13 παρ. 2 «όταν το θύμα είναι παιδί, η προθεσμία παραγραφής για τα αδικήματα του άρθρου 3 αρχίζει να τρέχει το νωρίτερο όταν το θύμα συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του») το σχέδιο δεν προβλέπει διευρυμένη παραγραφή από την ενηλικίωση, στην περίπτωση ανήλικου θύματος.

    Το άρθρο 6 παραβλέπει και δεν ρυθμίζει ειδικά το ουσιαστικό πρόβλημα του αναγκαστικού γάμου ανηλίκων από τους γονείς τους και κατά συνέπεια δεν προβλέπει οιαδήποτε επιβαρυντική περίσταση ούτε διευρύνει την παραγραφή του αδικήματος από την ενηλικίωση, ρυθμίζοντας χωρίς διάκριση ηλικίας τον «εξαναγκαστικό γάμο προσώπου». Έτσι στην ουσία αποφεύγει τη ρύθμιση του εγκλήματος που αφορά στην πλειονότητά του ανήλικα κορίτσια.

    Επιπλέον, τα δύο αυτά άρθρα αλλά και στο σύνολό του το σχέδιο δεν προβλέπουν εναρμόνιση με τη ρητή διάταξη του άρθρου 12 παρ. 5 της Οδηγίας, σύμφωνα με την οποία δεν απαιτείται έγκληση του θύματος στον τόπο όπου τελέστηκε το αδίκημα ή καταγγελία από το κράτος στο έδαφος του οποίου διαπράχθηκε το ποινικό αδίκημα.

    Δεδομένου ότι το σχέδιο δεν καλύπτει πολλά ζητήματα επιβαρυντικών περιστάσεων που αυξάνουν την ποινική απαξία και συναφώς το αξιόποινο, προτείνουμε την εναρμόνιση με το άρθρο 11 της Οδηγίας «Επιβαρυντικές περιστάσεις». Ας σημειωθεί ότι στην οδηγία όχι μόνο δεν αναφέρεται ο όρος «αμετάκλητη καταδίκη», που αντίθετα προβλέπεται στο σχέδιο νόμου, αλλά προβλέπεται η άμεση προστασία των θυμάτων καθώς και πλήθος άλλων περιστάσεων που αυξάνουν το αξιόποινο.
    Το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου “Το Μωβ”

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 21:27 | Ν. Ηλίας

    Απαράδεκτη στοχοποιηση του ενός φύλου.
    Δεν είναι δυνατόν τέτοιες απόψεις που υποκινουνται από μεμονωμένες ομάδες, που μοναδικό σκοπό έχουν την στοχοποιηση, εξάλειψη του άλλου φύλου, να γίνονται νόμοι.

    Αποσύρετε άμεσα τον συγκεκριμένο και κάθε τέτοιας μορφής νόμο. Αυστηριοποιηση και ενσωμάτωση κάθε μορφής ΒΙΑΣ με τον όρο ΘΎΜΑ και ΘΥΤΗΣ. Οτιδήποτε άλλο φέρει εμφύλιο πόλεμο.
    Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές γυναικείες οργανώσεις, υποστηριζοντας, κάποια πραγματικά περιστατικά ΒΙΑΣ, παλεύουν με ΜΙΣΟΣ να στοχοποιησουν κάθε άντρα ως κακοποιητη. Αντίθετα αρνούνται κάθε πραγματικό περιστατικό ΒΙΑΣ που ασκείται από γυναίκες σε άντρες.
    Είναι απαράδεκτο να βλέπουμε σε σχόλια το προφανές μίσος των γυναικών για τους άντρες, ζητώντας τον εμφανή στόχο τους να γίνει νόμος.
    Δεν είναι τυχαίο που ενώ μιλάνε για κακοποιητη, δεν περιοριζονται στην ποινική του δίωξη, αλλά στην οικονομική και πατρική ποινή του. Δεν είναι τυχαίο που μια γυναίκα κακοποιημενη δεν ζητά μόνο να δει τον κακοποιητη της στη φυλακή, αλλά ζητά να ζει με τα ματωμένα λεφτά του κακοποιητη. Ζητά να μην έχει επαφή με το παιδί.
    Δεν είναι τυχαίο, γιατί είναι ένα ύπουλο σχέδιο ώστε να συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα προνόμια που είχαν και βλέπουν ότι χάνονται.
    Δυστυχώς όλα ξεκινάνε από παλαιότερα, από το χρήμα. Δυστυχώς μια γυναίκα ζούσε εγκλωβισμένη σε ένα γάμο γιατί, αν έφευγε δεν θα μπορούσε να σταθεί στα πόδια της οικονομικά. Σήμερα η γυναίκα κατάφερε να είναι ισάξια ή ανώτερη και κυρίως ανεξάρτητη, από ένα άντρα. Έχασε όμως την δύναμη να κρατήσει υγιές ένα σπίτι και μια οικογένεια. Σήμερα η γυναίκα χωρίζει και διαλύει μια οικογένεια, με τόση ευκολία, γιατί δυστυχώς, ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΈΡΟΝ ΤΗΣ.
    Μία γυναίκα που χωρίζει, λαμβάνει επιδόματα, διατροφή, σπίτι, αυτοκίνητο. Σε αρκετές περιπτώσεις δεν χρειάζεται καν να δουλέψει και απολαμβάνει τα προτερήματα της μονογονεικης οικογένειας.
    Δυστυχώς οι χωρισμοι έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο πια, με τις γυναίκες στο βωμό του χρήματος, να χωρίζουν τα παιδιά από τους πατεράδες τους.
    Ο νέος νόμος της συνεπιμέλειας, διόρθωσε αυτή την αδικία και τα παιδιά σταμάτησαν να χάνουν τον έναν γονιό, τον πατέρα. Όμως έφερε άλλα προβλήματα, οι γυναίκες έχασαν μερίδιο από τα προτερήματά τους και γιαυτό αντιδρούν. ΔΕΝ ΘΈΛΟΥΝ ΙΣΌΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΌ ΣΥΜΦΈΡΟΝ.
    Δεν είναι τυχαίο που μετά τον νόμο της συνεπιμέλειας γίνανε τόσες καταγγελίες για ενδοοικογενειακή Βία, τυχαία όλες πριν τα δικαστήρια για επιμέλεια και διατροφή ΤΕΚΝΩΝ, ώστε να μην εφαρμοστεί ο νόμος της συνεπιμέλειας. Δεν είναι τυχαίο που αποδεικνύεται εν καιρό ψευδής κάθε μία καταγγελία.
    Στο τέλος θα γίνει να μην γίνονται πειστικά ούτε τα πραγματικά περιστατικά ΒΙΑΣ με αποτέλεσμα να μένουν ελεύθεροι οι Θύτες, άντρες – γυναίκες.
    ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ τέτοιων νόμων είναι η στοχοποιηση του άντρα, για το συμφέρον της γυναίκας. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΕΚΜΕΤΆΛΛΕΥΣΗ. Η ΑΠΟΜΆΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΑΤΈΡΑ ΤΟΥΣ.
    Η ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΉ ΤΟΥ ΝΌΜΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑΣ

    Επίσης ένα σημαντικό πρόβλημα που παραβλέπουν οι νόμοι, είναι η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΉ ΒΙΑ.
    Αυτη είναι η αιτία τις περισσότερες φορές που κάνει τον θύμα, να γίνεται θύτης.
    Μία γυναίκα που δέχεται ψυχολογική ΒΙΑ, πολύ εύκολα θα ζητήσει διαζύγιο και θα απομακρυνθεί. Ένας άντρας όμως που δέχεται ψυχολογική ΒΊΑ, δεν τολμά να απομακρυνθεί διότι ξέρει ότι θα χάσει τα παιδιά του, το σπίτι του, το αυτοκίνητό του, το μισθό του. Θα μείνει θα υποστεί κάθε μορφής ψυχολογική ΒΙΑ και πολλές φορές δεν θα αντέξει ή θα πεθάνει ή θα προβεί σε αυτοχειρία και κάποιες φορές ίσως μετατραπεί σε κακοποιητη.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 21:20 | Μαρία

    Η ευρωπαϊκή οδηγία 1385 δεν ενσωματώνεται με το παρόν νομοσχέδιο.
    Πασάλειμμα γίνεται. Κραυγαλέο το παράδειγμα επί του σχεδίου νόμου,
    το παραθέτω αυτούσιο,
    Κοινωνική συμπαράσταση- υποχρεώσεις επαγγελματιών, ατομική
    αξιολόγηση θυμάτων και διαχείριση της δευτερογενούς θυματοποίησης
    Άρθρο 11
    (άρθρα 14, 16, 17, 18, 25, 26, 27 και 30 της Οδηγίας 2024/1385)
    Τα άρθρα 21, 23 και 23Α του ν. 3500/2006 (Α’ 232), περί της
    υποχρέωσης κοινωνικής συμπαράστασης στα θύματα, της υποχρέωσης
    και της ενθάρρυνσης καταγγελίας των επαγγελματιών, της ατομικής
    αξιολόγησης των θυμάτων και της διαχείρισης του κινδύνου
    επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης τους, και ο ν.
    3811/2009 (Α’ 231), περί της διαδικασίας αποζημίωσης του θύματος
    από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, εφαρμόζονται αναλόγως για κάθε
    αδίκημα βίας κατά των γυναικών ή εξ οικείων βίας σύμφωνα με το
    άρθρο 3 του παρόντος.
    Δήθεν ενσωματώνουν 8 άρθρα της Οδηγίας σε ένα. Ας σοβαρευτούμε
    επιτέλους, γιατί εμείς άλλα διαβάζουμε στην Οδηγία και άλλα στο
    ελληνικό σχέδιο νόμου!

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 21:51 | Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας

    Μάθαμε ΚΑΙ σε αυτή τη διαβούλευση (όπως και στις προηγούμενες για τον Ν.4800/2021 και για τον Ν.5090/2024)
    -πως η βία δεν έχει φύλο…
    -πως οι άνδρες είναι εξίσου θύματα ενδοοικογενειακής βίας…
    -και πως ΑΠΑΙΤΟΥΝ, ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ, υπηρεσίες υποστήριξης, όπως αυτές που ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ πως είναι διαθέσιμες για τις γυναίκες-θύματα…

    Άραγε οι δράστες έχουν φύλο;

    Ας δούμε, λοιπόν, το φύλο θυμάτων και δραστών στην πιο ακραία μορφή ενδοοικογενειακής βίας, στις ανθρωποκτονίες (Πηγή: Ετήσιες Εκθέσεις Έργου Υπηρεσιών Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας).
    Σε διάστημα 36 μηνών (2021-2023):
    -δολοφονήθηκαν 89 άτομα (56 γυναίκες, 7 παιδιά και 26 άνδρες) από 88 δράστες (79 άνδρες και 9 γυναίκες), μέλη της οικογένειάς τους
    -95 δράστες (80 άνδρες και 15 γυναίκες) επιχείρησαν να δολοφονήσουν 99 άτομα (58 γυναίκες, 6 παιδιά και 35 άνδρες), μέλη της οικογένειάς τους. Κάποια από τα θύματα που, ανά έτος, οι Αρχές συμπεριλαμβάνουν σε αυτή τη λίστα δεν θα τα καταφέρουν να παραμείνουν επιζώσες… όπως η Όλγα από την Αργυρούπολη, η Γαρυφαλλιά από την Πάτρα, η Ευγενία από την Ξάνθη, η γυναίκα από το Ζεφύρι…

    -188 θύματα, σημαίνει ένα θύμα ανθρωποκτονίας (τελεσμένης ή απόπειρας) κάθε 6 ημέρες… Σε σχέση με το φύλο των θυμάτων, κάθε 20 μέρες μια γυναίκα δολοφονείται και ακόμα μία παλεύει να ζήσει, κάθε 42 ημέρες δολοφονείται ένας άντρας και κάθε μήνα ένας παλεύει να ζήσει, ανά 5μηνο (156 ημέρες) ένα παιδί δολοφονείται και κάθε 6μηνο (183 ημέρες) ένα παιδί παλεύει για τη ζωή του.
    -185 δράστες σημαίνει το ίδιο: δηλαδή, ένας δράστης ανθρωποκτονίας (τελεσμένης ή απόπειρας) κάθε 6 ημέρες… Σε σχέση με το φύλο των δραστών, μια γυναίκα δολοφονεί μέλος της οικογένειάς της ανά 4 μήνες (122 ημέρες) και μια άλλη αποπειράται να το δολοφονήσει ανά 2,5 μήνες (73 ημέρες). Ανά 14 ημέρες, όμως, ένας άνδρας δολοφονεί μέλος της οικογένειάς του και ένας άλλος αποπειράται να το δολοφονήσει. Οι δράστες, λοιπόν, έχουν φύλο…

    Εκτός από την αλματώδη αύξηση στις ανθρωποκτονίες γυναικών (τελεσμένες και απόπειρες) που παρατηρείται στο πλαίσιο ενδοοικογενειακής βίας από το 2021 και μετά, προβληματίζει ιδιαίτερα ο υψηλός αριθμός των 13 παιδιών θυμάτων ανθρωποκτονίας (άγνωστο πόσα από τα 6 θύματα απόπειρας επέζησαν), φαινόμενο που παρατηρείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από το 2021 και μετά. Να σχετίζονται, άραγε, αυτές οι αυξήσεις τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο με τον Ν.4800/2021, περί ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ συνεπιμέλειας; Να οφείλονται, άραγε, στο γεγονός ότι αυτός ο νόμος απαγορεύει στα θύματα (γυναίκες και παιδιά, εντός και εκτός γάμου) να αποδράσουν από την ενδοοικογενειακή βία, παρέχοντας σε όλους τους δράστες ενδοοικογενειακής βίας τη δυνατότητα, χωρίς να προβούν σε καμία νομική ενέργεια, να διατηρήσουν και να επεκτείνουν τον ακραίο έλεγχό τους στη ζωή των θυμάτων τους;

    Εμφανώς, η πλειονότητα των εγκλημάτων του άρ. 299 Π.Κ. στο πλαίσιο ενδοοικογενειακής βίας ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ ή συνδεδεμένες με μια γυναικοκτονία, και διαπράχθηκαν από άνδρα δράστη.
    ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ είναι και όλες οι ανθρωποκτονίες γυναικών και κοριτσιών που τις δολοφόνησαν δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων για να καλύψουν το έγκλημά τους, ο αριθμός των οποίων παραμένει άγνωστος, καθώς δεν καταγράφονται ως τέτοιες.
    Όμως ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ όσο κι αν αρνείται η Ελληνική Κυβέρνηση να τις ονοματίσει στον Ποινικό Κώδικα…

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 20:07 | Χριστίνα Σ.

    Εν μέσω εορτών και δίνοντας ελάχιστο χρόνο για τη διαβούλευση, θα πω πως από το ολότελα…

    Συμπεριλάβετε τον όρο της γυναικοκτονίας, με σεβασμό σε όλες αυτές που έφυγαν

    Δημιουργήστε αρχείο-ιστορικό, να μη χρειάζεται να συστηνόμαστε ξανά και ξανά σε όποιον μας τυχαίνει στην έδρα

    Εφαρμόστε, επιτέλους, τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης ακολουθώντας τις συστάσεις της GREVIO

    Χρησιμοποιήστε ορθούς και επιστημονικά τεκμηριωμένους ορισμούς κι όχι αντιεπιστημονικά ιδεολογήματα όπως η γονεϊκή αποξένωση (που έχει γίνει πιπίλα στα media και στις δικαστικές αίθουσες)

    Μην παίζετε με τη νοημοσύνη μας ζητώντας ποινική διαμεσολάβηση θύτη-θύματος, όπου αν ο πρώτος υποσχεθεί ότι δεν θα το ξανακάνει θεωρείτε το θέμα λήξαν

    Εξυπηρετήστε επιτέλους αυτό το «βέλτιστο συμφέρον του παιδιού» και λάβετε μέτρα με σοβαρό εφαρμοστικό πλαίσιο κατά των κακοποιητών (ακόμα ηχεί η εμετική δήλωση του Λοβέρδου Γ. στα αυτιά μου)

    Είστε στη σωστή κατεύθυνση αν κ έχουμε ακόμη δρόμο μακρύ…

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 20:49 | Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας

    ΜΕΤΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ με θύμα/-τα των Άρ. 299 Π.Κ. και 311 Π.Κ. και των ΕΠΙΖΩΣΩΝ γυναικοκτονίας

    Ακόμα κι αν δεν ονομάσετε τις γυναικοκτονίες με το όνομά τους, για τα εγκλήματα των Άρ. 299 (τελεσμένα ΚΑΙ απόπειρες) και 311 Π.Κ. σε συνδυασμό με τον Ν.3500/2006, ΟΦΕΙΛΕΤΕ να προβλέψετε μέτρα υποστήριξης των θυμάτων που επέζησαν και των εξαρτώμενων από αυτές προσώπων.
    Και για όσες δεν επέζησαν, επειδή ΑΠΟΤΥΧΑΤΕ να αποτρέψετε τη δολοφονία τους, οφείλετε να παρέχετε την ίδια, αν όχι μεγαλύτερη, υποστήριξη στα μέλη της οικογένειάς τους τα οποία, δια νόμου, αναγνωρίζονται ως θύματα ενδοοικογενειακής βίας (Αρ. 1, παρ. 3, Ν.3500/2006). Κατ’ ελάχιστον, οφείλετε τα ακόλουθα:
    1. Όταν δράστης-θύμα έχουν κοινά παιδιά, άμεση αφαίρεση γονικής μέριμνας από τον δράστη και ανάθεση στην επιζώσα ή σε μέλος της οικογένειάς της (με αυτεπάγγελτα κινούμενη διαδικασία)
    2. «Τεκνοθέτηση» των παιδιών έως την ενηλικίωσή τους (από τη Βουλή ή από άλλο Δημόσιο Φορέα) ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά η επιζώσα ή το μέλος της οικογένειάς της που αναλαμβάνει τη γονική μέριμνα των παιδιών. Εναλλακτικά πρέπει να θεσπιστεί ειδικό ΜΟΝΙΜΟ επίδομα, το ύψος του οποίου θα διασφαλίζει την ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ διαβίωση των παιδιών έως την ενηλικίωσή τους ή έως ότου ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
    3. Άμεση παροχή αποζημίωσης σε όλα τα μέλη-θύματα ενδοοικογενειακής βίας για κάλυψη αναγκών όπως, για παράδειγμα, (α) έξοδα μετεγκατάστασης, (β) ψυχοθεραπεία, (γ) εξειδικευμένη θεραπεία τραύματος, (δ) για ψυχική οδύνη: με σχεδόν αυτόματη διαδικασία, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια και χωρίς την προϋπόθεση να πρέπει πρώτα να στραφούν τα θύματα κατά του δράστη για διεκδικήσουν αποζημίωση.
    4. Παροχή ΠΟΙΟΤΙΚΗΣ δωρεάν νομικής εκπροσώπησης για ΟΛΕΣ τις δίκες (ποινικές και αστικές), ανεξαρτήτως εισοδηματικών κριτηρίων
    5. Αφαίρεση κληρονομικού δικαιώματος του δράστη στην περιουσία του θύματος (με αυτεπάγγελτα κινούμενη διαδικασία).
    Το ΚΟΣΤΟΣ για την εφαρμογή ΟΛΩΝ των προαναφερθέντων μέτρων οφείλουν να καλύπτουν τα συναρμόδια Υπουργεία Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Δικαιοσύνης και Προ.Πο, τα οποία φέρουν την ευθύνη για τη ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και των συστάσεων της GREVIO. Μπορεί, εντούτοις, το Ελληνικό Δημόσιο να επιλέξει να καταλογίζει το κόστος στον δράστη/«πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος» όπως ακριβώς το προέβλεψε για την αποζημίωση που προστέθηκε στο άρ.11, παρ. γ, Ν.3500/2006 (όπως τροποποιήθηκε με το άρ. 123 Ν.5090/2024), προκειμένου να πειθαναγκάσει τα πιο ευάλωτα οικονομικά θύματα ενδοοικογενειακής βίας να δεχθούν την υπαγωγή της υπόθεσής τους σε ποινική διαμεσολάβηση.

    Τα ίδια μέτρα υποστήριξης οφείλετε και στις οικογένειες των θυμάτων γυναικοκτονίας από δράστη/-ες σεξουαλικών εγκλημάτων.

    ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ των Αρχών και αναδρομική επανεξέταση των υποθέσεων ανθρωποκτονίας γυναικών και παιδιών
    Σε ότι αφορά στη λογοδοσία των Αρχών που απέτυχαν στο καθήκον τους, χρειάζεται να εκκινεί αυτεπαγγέλτως διαδικασία διερεύνησης τυχόν ευθυνών των Αρχών που ενεπλάκησαν. Απαιτείται δημιουργία τυποποιημένων διαδικασιών που θα επιφέρουν άμεσα κυρώσεις ΚΑΙ θα οδηγούν σε τροποποίηση των υφιστάμενων διαδικασιών, προκειμένου να προστατευτεί αποτελεσματικότερα η ζωή μελλοντικών θυμάτων.
    Σχετικά με αυτό το ζήτημα η GREVIO έχει διατυπώσει ΔΥΟ ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ συστάσεις προς την Ελλάδα, ζητώντας αναδρομική επανεξέταση των υποθέσεων ανθρωποκτονίας γυναικών και παιδιών, προκειμένου να καθοδηγήσουν την εφαρμογή των άρθρων 51 για την αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου και 31 για την επιμέλεια, δικαιώματα επίσκεψης και ασφάλεια της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης (Ν.4531/2018). Ακολουθούν σε πιστή μετάφραση οι συστάσεις της GREVIO (παρ. 278 και 202 στο: https://www.coe.int/en/web/istanbul-convention/greece)

    Άρθρο 51. Αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου (παρ. 278)
    Η GREVIO ενθαρρύνει έντονα τις Ελληνικές Αρχές να εισαγάγουν ένα σύστημα αναδρομικής επανεξέτασης των υποθέσεων δολοφονιών γυναικών εξαιτίας του φύλου τους και να αξιολογήσουν κατά πόσον κενά στη θεσμική ή/και δικαστική ανταπόκριση συνέβαλαν στη μοιραία έκβαση, με στόχο να προληφθούν στο μέλλον και να καταστούν υπόλογοι, τόσο οι δράστες όσο και οι θεσμοί που έρχονται σε επαφή με τα θύματα και τους δράστες.

    Άρθρο 31. Επιμέλεια, δικαιώματα επίσκεψης και ασφάλεια (παρ. 202)
    Η GREVIO ενθαρρύνει έντονα τις Ελληνικές Αρχές να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις της τρέχουσας δικαστικής πρακτικής λήψης αποφάσεων σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης στην ασφάλεια των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και των παιδιών τους, συμπεριλαμβανομένων των συνδέσεων με τις έμφυλες δολοφονίες γυναικών και των παιδιών τους, να αναλύσουν τη σχετική νομολογία και να συλλέξουν δεδομένα σχετικά με τη χρήση που κάνουν οι δικαστές για τον περιορισμό ή την αφαίρεση των γονικών δικαιωμάτων ή των δικαιωμάτων επίσκεψης στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 20:01 | Βασίλης

    Πώς μπορεί ο νομοθέτης να ξεχωρίσει τα δύο φύλα ;
    Πως είναι δυνατόν να ερμηνεύεται όπως να είναι η ευρωπαϊκή οδηγία ;
    Πως είναι δυνατόν του υπουργείο ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων να μένει αμέτοχο ;
    Παραβίαση του άρθρου 4 του συντάγματος.

    ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ – ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΜΕΣΑ Η ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 20:55 | ΣΙΠΚΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

    Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ

    https://youtu.be/rpHoRRqrwEQ

    ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΔΗΓΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΟΝΟΔΙΚΑ ΦΥΛΑ…..

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 20:34 | Κωνσταντίνος

    Το νομοσχέδιο 4800/2021 σας κράτησε στην εξουσία…
    Γιατί προφυλάξατε τους αυριανούς έλληνες πολίτες ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ…

    Με αυτό το νομοσχέδιο πάτε να διαλύσετε τα πάντα..

    Όλες κακοποιημένες θα είναι όλοι μας θα είμαστε δράκοι….

    Προλαβαίνετε να το πάρετε πίσω το νομοσχέδιο διχάζει την κοινωνία..

    Το κράτος θέλει να εξαφανίσει το αντρικό φύλο….

    Αντισυνταγματικό νομοσχέδιο..

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 20:43 | Θωμάς Λ.

    Η οδηγία αφορά τα δύο φύλα λέει ανεξάρτητος φύλου…

    Και η ελληνική πολιτεία το μετάφρασε μόνο για το ένα φύλο…

    Ισοστητα παραβιάσει ισότητας παραβίαση του άρθρο 4 του συντάγματος…

    Συγνώμη αλλά δεν είμαι δράκος είμαι Έλληνας πολίτης που θέλω να ζήσω σε μια χώρα που με σέβονται και σέβονται την ελευθερία και την δημοκρατία…

    Άμεσα να το πάρετε πίσω το νομοσχέδιο ΔΙΧΑΖΕΙ..

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 20:06 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΑΝΗΣ

    Θα ήθελα να ρωτήσω τον νομοθέτη αν βρεθεί ο γιος του ή το εγγόνι του κατηγορούμενο για ψευδή καταγγελία και χάσει τα πάντα τι θα πει μετά;;;

    Μην μεταφράζεται την οδηγία όπως θέλετε….

    Δεν προστατεύει τα δύο μοναδικά φύλα το μόνο που κάνει είναι να διχάζει..

    Παρακαλώ πολύ αποσύρετε το νομοσχέδιο δεν είναι σύμφωνο με το άρθρο 4 του συντάγματος…

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 20:18 | Γεώργιος Χ

    Αντί να αντιληφθείτε και να μεριμνήσετε στο πόσο μεγάλη έκταση έχουν πάρει οι ψευδείς καταγγελίες για ενδοοικογενειακή με παρωδίες σαν αυτή Γιοκαρίνη και της Φαίης Ζαφειράκου, αυστηροποιείτε και μάλιστα με τυμπανοκρουσίες το νομικό πλαίσιο, αγνωόντας πλήρως ότι μόνο σε 10 μήνες υπήρξαν 5.500 άνδρες ως θύματα. Η νοοτροπία σας και η άνιση αντιμετώπιση ενισχύει τη βία κατά των ανδρών. Η νομολογία είναι ρατσιστική και διχαστική προς την κοινωνία.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 19:20 | ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

    Η Ευρωπαϊκή Οδηγία 1385 ήρθε Μάιο 2024. Γιατί τόση βιασύνη και μάλιστα με διαβούλευση ολίγων ημερών μέσα στις γιορτές και χωρίς νομικοπαρασκευαστική επιτροπή; Διαβάζοντας, διαπιστώνουμε ότι το νομοσχέδιο επιλεκτικά ενσωματώνει, και με λάθος τρόπο, κάποια άρθρα της οδηγίας ενώ όλα τα υπόλοιπα που απηχούν το πραγματικό της πνεύμα ή τα παραλείπει ή τα τσουβαλιάζει ως ήδη υπάρχοντα σε υφιστάμενη νομοθεσία. Επίσης παρατηρούμε πολλά επαναλαμβανόμενα και ασαφή σημεία -ουσιαστικά ένα χάος- που η νομική επιστήμη δεν μπορεί να τα εφαρμόσει, Ακόμα και τα λίγα θετικά του σημεία (όπως αυτό της επιτάχυνσης της δικαστικής διαδικασίας ) με τι εφαρμοστικό νόμο και τί υποδομές θα υλοποιηθούν; Άρα θα μείνουν στα λόγια. Πού είναι τα υπόλοιπα συναρμόδια υπουργεία και οι εποπτευόμενοι φορείς;
    Για παράδειγμα: τα πιο σημαντικά άρθρα της Οδηγίας (14, 16, 17, 18, 25, 26, 27 και 30), αναφέρονται στο φλέγον θέμα της επαναθυματοποίησης. Το ζούμε καθημερινά: δολοφονίες και κακοποιήσεις επέρχονται μετά από χρόνια συμβάντα και καταγγελλίες των γυναικών. Κανένα άλλο έγκλημα δεν είναι τόσο προαναγγελθέν και όμως δεν προλαμβάνεται. Γι αυτό η Οδηγία 1385 περιλαμβάνει στα ανωτέρω άρθρα εξαιρετικά μέτρα ενθάρρυνσης της καταγγελίας, της ανάληψης των περιστατικών από αρχές με εμπειρία και τεχνογνωσία, της ατομικής αξιολόγησης των αναγκών για λήψη των επαρκών μέτρων προστασίας και υποστήριξης του κάθε θύματος και της ανάγκης λειτουργίας επαρκών κέντρων υποδοχής. Κι όμως αυτήν την ουσία της πρόληψης και αποκατάστασης το νομοσχέδιο την παραπέμπει στον ανεπαρκή και υποτυπώδη νόμο 3500/2006 που τροποποιήθηκε με το ν. 5090 του 2024.
    Δεύτερο παράδειγμα: άλλα άρθρα της Οδηγίας παραλείπονται πλήρως, όπως το άρθρο 22 που αναφέρεται στη συμβολή των εθνικών φορέων με τη συνεργασία της κοινωνίας των πολιτών, δηλαδή τις οργανώσεις του φεμινιστικού κινήματος που η κυβέρνηση δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση να εμπλέξει.
    Άρα η επίκληση της Οδηγίας είναι κραυγαλέα προσχηματική και αποπροσανατολιστική. Καλύπτει πιο πολύ τους θύτες παρά τα θύματα.
    Παράδειγμα το ζήτημα της υποτροπής: με την συνήθη καθυστέρηση της ποινικής διαδικασίας που φτάνει πολλές φορές και ώς 5-6 έτη πρωτόδικα και όχι οριστικά και αμετάκλητα, όταν υποπέσει πάλι σε αδίκημα, δεν θα κρίνεται υπότροπος αφού θα έχουν παρέλθει τα 5 έτη που προβλέπονται από το νομοσχέδιο για να κριθεί υπότροπος. Το ίδιο ισχύει και αν έχει καταγγελθεί ήδη αλλά δεν έχει προσδιοριστεί καν δικάσιμος και στο διάστημα αυτό διαπράττει συνέχει αδικήματα για τα οποία δεν έχει καταδικαστεί..
    Πρέπει λοιπόν να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να τεθεί εξ ολοκλήρου σε ορθές διαδικαστικές και ουσιαστικές βάσεις

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 19:00 | Γιώργος Θ

    Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται η ελληνική κυβέρνηση την υποχρέωση για ενσωμάτωση των ευρωπαϊκών Οδηγιών στο ελληνικό δίκαιο αποτελεί πρόκληςη για το κοινό αίσθημα, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε τη σοβαρότητα της εν λόγω Οδηγίας. Μια ιστορική Οδηγία που υιοθετήθηκε από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις ενσωματώνεται μέσα στις γιορτές με κοπτοραπτική, κενά, στρεβλώνοντας το πνεύμα και το γράμμα αρκετών άρθρων της Οδηγιας. Ειλικρινά θα πρέπει να είναι αφελής κάποιος για να μην καταλάβει ότι σε λίγα χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εκκινήσει τη διαδικασία επι παραβάσει κατά της Ελλάδας για κακή νομοθέτηση και την παραβίαση σειρά άρθρων της Οδηγίας και τη στρεβλή ενσωμάτωση της στο εθνικό δίκαιο.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 19:29 | ΣΤΡΑΤΟΣ

    Διχαστικό νομοσχέδιο….
    Που είναι το υπουργείο ισότητας να παρέμβει και να πει ότι αυτό είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ…
    Η βία δεν έχει φύλο επιτέλους πρέπει να το καταλάβετε…

    Άμεση απόσυρση….

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 19:44 | Στέλιος

    Είναι απορίας άξιο πώς μπορεί ο συντάξας του παρόν προς διαβούλευση νομοσχέδιο να ερμηνεύει μια οδηγία όπως θέλει απαξιώνοντας το ανδρικό φύλο….
    Εμείς ως άντρες είμαστε κακοποιοί….;;;;;
    Ποιος θα προστατεύσει το ανδρικό φύλο…

    Άμεσα απόσυρση του νομοσχεδίου ως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ.

    Αφήνω και γω ένα απο τα τόσα: https://www.parapolitika.gr/ellada/article/1374546/kallithea-ilikiomeni-eipe-psemmata-oti-tin-viasan-katiggeile-enan-suggeni-tis-gia-diafores-pou-ehoun/?fbclid=IwY2xjawHY1bdleHRuA2FlbQIxMQABHQgZhUTy5qpu5Nc8YfYqZcCIiZvDGzCbE6Dy-znVa-tYbblKJxPnooetzw_aem_lWhRTJ7duOePrheS6cCWIQ

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 17:58 | ΦΙΛΙΠΠΟΣ

    Ως πατέρας, επιμένω ότι χρειάζεται πιο αυστηρό νομικό πλαίσιο για να προστατέψουμε τα παιδιά μας από καταστάσεις βίας και κακοποίησης. Μου φαίνεται ακατανόητο ότι μερικοί εξισώνουν μια καλά καταγεγραμμένη, συστημική μορφή βίας κατά των γυναικών με μεμονωμένα περιστατικά εις βάρος ανδρών, απλά και μόνο για να μειώσουν τη σοβαρότητα του ζητήματος. Που αποσκοπούν άραγε;
    Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Τα θύματα πρέπει να προστατεύονται, οι δράστες πρέπει να αποθαρρύνονται. Χρειάζεται ισχυρό νομικό πλαίσιο, όχι μουτζούρες και σβήσε-γράψε.
    Η προστασία των παιδιών πρέπει να είναι απόλυτη προτεραιότητα, όχι τα συμφέροντα των γονιών και ανούσιες διαμάχες για το αν προστατεύονται περισσότερο οι άνδρες ή οι γυναίκες. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Ο θύτης όμως πρέπει να τιμωρείται και το θύμα να έχει πλέγμα προστασίας και ουσιαστικά δικαιώματα.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 17:00 | Νίκος

    Είναι ανησυχητικό ότι τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν σε μια κοινωνία όπου η αντρική βία παραμένει ταμπού αντί να αναγνωρίζεται ανοιχτά ως πρόβλημα. Με θυμώνει ιδιαίτερα να διαβάζω σχόλια που προσπαθούν να ρίξουν ευθύνες στις ίδιες τις γυναίκες ή να μεταθέσουν τη συζήτηση αλλού. Είναι άλλο ένα δείγμα του πώς οι θύτες απαλλάσσονται των ευθυνών τους.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 14:39 | Αφροδίτη

    Η νόμιμη προστασία των θυμάτων —η πλειονότητα των οποίων είναι γυναίκες— δεν αντιστρατεύεται τα ανθρώπινα δικαιώματα των ανδρών. Όταν όμως κάποιος μπερδεύει το αίτημα για δικαιοσύνη υπέρ των γυναικών με “πόλεμο εναντίον των ανδρών”, μάλλον αγνοεί πως προτεραιότητα του νόμου είναι να προστατέψει τους πιο ευάλωτους από τις πράξεις βίας.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 13:12 | Μ. Κουτσουμπέλη

    Για ένα τόσο σοβαρό θέμα, που αφορά όλη την κοινωνία και επιβάλλει εθνικό διάλογο, με προβληματίζει πολύ το γεγονός ότι καταθέσατε ένα νομοσχέδιο μέσα στις γιορτές για διαβούλευση, που λήγει μάλιστα αύριο. Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετείται με αυτόν τον τρόπο άραγε;

    Επί του περιεχομένου τώρα, το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου υποτίθεται ότι σκοπό έχει την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας του Μαΐου 2024.
    Αυτό είναι ανακριβές και ψευδές. Αυτό που φέρνει το Υπουργείο είναι μερική μόνο ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία κάποιων διάσπαρτων άρθρων της Οδηγίας, αποσπασματικά και θολά.
    Είναι προχειροδουλειά που πραγματικά προκαλεί απορία, και αυτό εξόφθαλμα αποδεικνύεται από το πόσο στρεβλά ενσωματώνονται αρκετά ευρωπαϊκά άρθρα, ακόμη και στα βασικά αρχικά άρθρα των ορισμών των εννοιών. Άλλα άρθρα παραλείπονται τελείως. Και άλλα άρθρα συγχωνεύονται σε έναν αχταρμά, που δεν βγάζει νόημα, συνιστώντας αυθαίρετη ερμηνεία των προβλεπόμενων από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
    Τα ευρωπαϊκά άρθρα είναι πολύ συγκεκριμένα διατυπωμένα. Απορώ γιατί δυσκολεύεστε να τα ενσωματώσετε ορθά. Και πρέπει σε αυτό να απαντήσετε πολύ ξεκάθαρα.

    Συμπέρασμα-
    Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί και να αναδιατυπωθεί στο σκέλος που αφορά την «ενσωμάτωση της Οδηγίας 1385». Έτσι όπως είναι αν ψηφιστεί και υποβληθεί στην Κομισιόν, ορθή εφαρμογή της Οδηγίας δεν υπάρχει και για μία ακόμη φορά θα εκτεθούμε ευρωπαϊκά.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 13:42 | Λάζαρος

    Η Βία δεν έχει φύλο!!! Όλοι ίσοι. Τι διαχωρισμός είναι αυτός ανδρών γυναικών;

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 11:18 | Ομάδα Γυναικείων Δικαιωμάτων Κοινωνικής Παρέμβασης Δυτικά

    Το παρών νομοσχέδιο εισάγει μεν κάποια θετικά μέτρα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, όπως την επιτάχυνση της δικαστικής διαδικασίας, την αυστηροποίηση των ποινών και την ενίσχυση της προστασίας των θυμάτων, όμως
    1/ αποσιωπάται τελείως το πρόβλημα των γυναικοκτονιών που έχει πάρει τη μορφή πανδημίας στη χώρα μας. Ο όρος γυναικοκτονία απουσιάζει παντελώς. Η αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία ως διακριτό αδίκημα στον Ποινικό Κώδικα είναι ένα πάγιο αίτημα των γυναικείων οργανώσεων που θα βοηθούσε στην ορατότητα των εγκλημάτων κατά των γυναικών και στην κοινωνική ευαισθητοποίηση
    2/ το Νομοσχέδιο δεν αποτελεί ενσωμάτωση της Οδηγίας 2024/1385, αντίθετα ενσωματώνει μόνο κάποια άρθρα της Οδηγίας.
    3/ Ρυθμίζει ξανά και με τον ίδιο περίπου τρόπο τα θέματα που έχουν ήδη ρυθμιστεί με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η οποία παρότι έχει ενσωματωθεί στο Ελληνικό δίκαιο πριν χρόνια, παραμένει ανεφάρμοστη. Παρόλα αυτά, δεν γίνεται καμμία αναφορά στο Νομοσχέδιο για τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, λες και δεν υπάρχει.
    4/ Αγνοείται τελείως στο Νομοσχέδιο το πόρισμα – καταπέλτης της Επιτροπής Grevio του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μετά τον έλεγχο που έκανε το 2022 στην Ελλάδα για την εφαρμογή της Σύμβασης της Κων/πολης.

    Επιπλέον, θεωρούμε ότι είναι αντιδεοντολογικός ο τρόπος σύνταξης και δημόσιας διαβούλευσης του Νομοσχεδίου καθώς: 1/ δεν συγκροτήθηκε Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή για τη σύνταξή του 2/δεν έγινε καμμία διαβούλευση με τις γυναικείες οργανώσεις κατά τον χρόνο της σύνταξης 3/ ο χρόνος που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση είναι σκανδαλώδης (αναρτήθηκε στις 24/12 και η διαβούλευση λήγει στις 7/1, δηλαδή η περίοδος διαβούλευσης είναι μέσα στις γιορτές)

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 11:32 | Μιχαήλ

    Η Νέα DORA…ή Ανοίγοντας το Κουτί της Πανδώρας
    Λίγους μήνες μετά από την εβδομαδιαίας διάρκεια στην κορύφωση του θέρους δημόσια διαβούλευση για τους σημαντικούς κώδικες της δικαιοσύνης, η επόμενη ευκαιρία για την κυβέρνηση ήταν η κορύφωση των εορτών των Χριστουγέννων, όταν αγνοώντας τις σχετικές κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ δόθηκε κατά τη συνήθεια των κυβερνήσεων με σκοπό να περιορίζεται η ενημέρωση και η συμμετοχή του κοινού σε διαβούλευση, το νέο τέρας – κολλάζ άλλο ένα πλήγμα στους κωδικοποιημένους νόμους με άπειρες τροποποιήσεις. ΠΈνα ασύμβατο με την έννοια του δικαίου, διέπεται από άκρατο νομικό θετικισμό και επιβάλλει επιτέλους να αρχίσει η ανόρθωση του νομικού κόσμου.

    Η νομιμοποιημένη βία μέσα από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες, νόμων, υπουργικών αποφάσεων, ΚΥΑ, ΠΔ, εγκυκλίους, χωρίς καμμιά κωδικοποίηση με την πλειοψηφία τους να είναι συρραφές και τροπολογίες είναι ακόμη εδώ.

    Με σύγχρονες μορφές μνημονίων που παράγονται βιομηχανικά σε μια γραμμή παραγωγής του Εκτελεστικού, του Νομοθετικού και των Εισαγγελικών Αρχών, που η δικαιοσύνη είναι σε αδυναμία να ελέγξει και να παρακολουθήσει Τα μνημόνια ζουν με καινούργιες λεοντές και μορφές, κυριαρχούν, αυξάνονται και πληνθύνονται.

    Το νομοσχέδιο ειδικότερα δεν είναι νέο, αλλά ένα νέο συνονθύλευμα τροπολογιών των Κωδίκων, της Δικονομίας και του Ποινικού Κώδικα, ασύνδετο, χωρίς κάθε μορφής διαλειτουργικότητα.

    Είναι το σύμπτωμα των καιρών. Ότι αδιαμαρτύρητα βιώνουμε την νέα DORA.

    Παραβάλλοντας ας αναρωτηθούμε αν το νέο τέρας είναι μια σύγχρονη μορφή DORA
    “ … χώρας στην οποία μετά τις 8 το βρἀδυ είναι έγκλημα, το οποίο προβλέπεται και τιμωρείται από το νόμο, να αγοράζει κανείς μήλα, μπανάνες, σταφύλια, ανανάδες και χουρμάδες, ωστόσο επιτρέπεται να αγοράζεις ρέγγα, αλλά μπορείς να αγοράζεις σολωμό και γλώσσα. Σ’ αυτή τη χώρα είναι έγκλημα να αγοράζει κανείς, μετά τις 8 το βράδυ κρύα τυρόπιτα αλλά ο νόμος επιτρέπει την πώλησή της, σύμφωνα με τα όσα ορίζει, αν είναι «ζεστή ή χλιαρή». Η σούπα σε κονσέρβα, που παρασκευάζουν διάφορα εργοστάσια, δεν μπορεί να πωλείται μετά τις 8 το βράδυ, εκτός κι αν αναλαμβάνει ο μπακάλης να τη ζεστάνει. Σοκολάτες, γλυκά, παγωτά δεν επιτρέπεται να πωλούνται μετά τις 9.30 το βράδυ, παρότι τα μα γαζιά που τα πωλούν είναι ανοιχτά. Σ αυτή τη χώρα, η γαρίδα είναι ένα τεράστιο νομικό πρόβλημα, που από τεχνική άποψη δεν ξέρουμε αν είναι γαρίδα ή κονσέρβα. Οι νομικοί σύμβουλοι και οι νομοθέτες συνήλθαν ήδη μια φορά σε επίσημο συμβούλιο προκειμένου να καθορίσουν σε ποια κατηγορία ανήκει η γαρίδα, από νομική άποψη στο εν λόγω κράτος. Επίσης σ αυτή τη χώρα δεν μπορείς ν αγοράσεις ασπιρίνη ή οποιοδήποτε άλλο αναλγητικό, μετά τις 8 το βράδυ, εκτός αν, όπως λέει ο νόμος, ο φαρμακοποιός πειστεί, ότι «υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να υποθέσει» ότι κάποιος έχει πονοκέφαλο. Επιπλέον σ αυτή τη χώρα δεν μπορεί κανείς μετά τις 8 το βράδυ ν αγοράσει ένα πούρο ή ένα πακέτο τσιγάρα στο κυλικείου του σιδηροδρομικού σταθμού, εκτός κι αν αγοράσει επίσης τρόφιμα για να καταναλώσει στο τρένο. Στο πρακτορείο τύπου, που υπάρχει σε κάθε σταθμό, δεν είναι νόμιμο να αγοράζεις ύστερα από αυτή τη μοιραία ώρα, ένα βιβλίο ή ένα περιοδικό, παρότι το πρακτορείο είναι κατά κανόνα ανοιχτό. Σ’αυτή τη χώρα…. …..» ..Ας μην συνεχίσω

    Αν θεωρείτε την περιγραφή σουρεαλιστική, αλλάξτε γνώμη.

    Βρίσκεται στη νομοθεσία της Defense of the Realm Act (DORA), μιας σειράς νομοθετικών πράξεων που τέθηκαν σε ισχύ στη Μεγάλη Βρετανία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
    Οι συνειρμοί μέχρι να τους ενισχύσω στο επόμενο σχόλιό μου, δικοί σας….

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 10:52 | Κωνσταντινος Γ.

    Η πρότασή μου ειναι Ιση μεταχείρηση, οπως επιτάσσει το Σύνταγμα της Ελλάδος,και στους Ανδρες και στις Γυναίκες που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία.Δομές και για τα 2 φύλα, ψυχολογική υποστήριξη και για τα 2 φύλα.Οτι ψηφισετε ΚΑΙ για τα 2 φύλα. Να σταματήσει η απαράδεκτη συντήρηση του φαινομένου απο τα media η οποία επιτείνει το πρόβλημα καθώς και η εμφυλη διάκριση εκ μερους της πολιτείας.Βάλτε φρένο στις νεοφεμινιστριες τις οποίες παραχαιδέψατε οι οποίες πλέον και εδω στην Διαβουυλευση δείχνουν απροκάλυπτα οτι οι βλέψεις τους ειναι οικονομικές και εξοντωτικές προς το ανδρικό φύλο.Ελέγξτε περισσότερο κατα πόσο οι γυναικείες καταγγελίες ειναι αληθείς διότι τα sites καθημερινά ανακοινώνουν αθωώσεις των κατηγορουμένων ανδρών και βάλτε βαριές ποινές και αυτεπάγγελτες διώξεις σε οποιους τολμούν να δηλώνουν ψεύτικες κακοποιήσεις, να συκοφαντούν αθώους ανθρωπους και να απασχολούν την Αστυνομια και τις Δικ.Αρχές.Ρίξτε το βάρος σας στην παιδική κακοποίηση την οποία υφίστανται τα παιδια 2,5 φορές περισσοτερο απο τις μητέρες τους, οπως δηλώνουν οι ερευνες του Χαμόγελου του Παιδιού και δώστε προσοχή στίς 5.583 ανδρικές καταγγελιες στο 2024 για ενδ.βία. Οι ανδρες δεν καταγγέλουν ψέμματα.ΟΧΙ 2 μετρα και 2 σταθμά !
    ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ! Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ….

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 03:12 | Mother’s wings

    Θεωρούμε ότι είναι στην σωστή κατεύθυνση η αναγνώριση της κακοποίησης για το παιδί-θεατή βίας, το ηλεκτρονικό βραχιολάκι για την προστασία των θυμάτων, η αυστηροποίηση των ποινών, η αξιολόγηση κινδύνου, η απαγόρευση επικοινωνίας και αφαίρεσης της γονικής μέριμνας από τους δράστες, η ποινική δίωξη για την επίμονη παρακολούθηση, τις απειλές μέσω διαδικτύου και την υποκίνηση σε βία και η αύξηση των ποινών σε υπότροπους. Παρόλα αυτά, εν μέσω εορτών το υπουργείο δικαιοσύνης προσπαθεί να περάσει αλλαγές που αφορούν σε τόσο ευαίσθητα θέματα σχετικά με την προστασία των παιδιών και των γυναικών, όπως είχε επαναληφθεί τον Αύγουστο του 2019 που απαγόρευσαν στις μητέρες την μετοίκηση τους με το παιδί χωρίς την συναίνεση του άλλου γονέα, όπου σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας τις καθιστούσαν εγκλωβισμένες και εκτεθειμένες στον δράστη. Μάλιστα η διάρκεια της διαβούλευσης είναι τόσο σύντομη που δημιουργεί ερωτηματικά και προβληματισμούς για το πόσο σοβαρά λαμβάνονται υπόψιν τα θέματα που αφορούν ανθρώπινες ζωές.
    Το δε υπουργείο αρνείται να ακούσει και να συνεργαστεί με τις γυναικείες οργανώσεις, αγνοώντας τες και πάλι, ενώ είναι αυτές που βρίσκονται σε συνεχή επαφή με διεθνείς οργανισμούς όπως η GREVIO, ο ΟΗΕ και το Ευρωκοινοβούλιο, διαχειρίζονται άμεσα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και είναι γνώστριες στο πεδίο. Επι της ουσίας στο νομοσχέδιο, ενώ ο τίτλος αναφέρεται στην ένταξη της οδηγίας 1385/2024 (Ε.Ε.) στην πραγματικότητα τελικά συμπεριλαμβάνει ένα μικρό μέρος της μόνο. Παράλληλα, η σύμβαση της Κων/πολης η οποία είναι το απόλυτο εργαλείο προστασίας των γυναικών και των παιδιών από την ενδοοικογενειακή βία και από τον Απρίλιο του 2018 αποτελεί νόμο του κράτους με τον ν.4531/2018-Α΄62/5-4-2018 όμως το υπουργείο δικαιοσύνης ακόμη μια φορά και παρά τις 71 συστάσεις που έκανε η GREVIO στην χώρα μας τον Νοέμβριο του 2023 αρνείται να δημιουργήσει ένα εφαρμοστικό πλαίσιο.
    Οι Mother’s Wings διαμαρτύρονται έντονα για το γεγονός οτι θα χαθεί άλλη μια ευκαιρία να προστατευτούν γυναίκες και παιδιά απο την
    ενδοοικογενειακή βία που έχει πάρει μορφή λαίλαπας.Τα στατιστικά στοιχεία είναι καταπέλτης: το 2020 είχαμε 5.413 δικογραφίες
    ενδοοικογενειακής, το 2021 ανέβηκε σε 8.776, ενώ πέρυσι είχαμε 11.589.
    Το 2024 εκτοξεύτηκαν σε πάνω από 15.500!!!! Γινόμαστε θεατές
    κακοποιήσεων και δολοφονιών γυναικών, ενώ η κυβέρνηση αρνείται να πάρει τα κατάλληλα μέτρα.
    Ζητάμε:
    1) να σταματήσει ο εμπαιγμός με τις ζωές μας και να ληφθούν άμεσα μέτρα με σοβαρό εφαρμοστικό πλαίσιο
    2) πλήρη ένταξη της σύμβασης της Κων/λης και συμμόρφωση με όλες τις συστάσεις της GREVIO.
    3) να αποσυρθούν διατάξεις από τον ν. 4800/2021 όπως η διάρρηξη σχέσεων, η διαμεσολάβηση δράστη- θύματος, οι οποίες διατάξεις θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές γυναικών και παιδιών, αφού αφήνονται τα θύματα εκτεθειμένα στις
    διαθέσεις του κακοποιητή μέχρι εκείνος να καταδικαστεί.
    4) να γίνει επαναπροσδιορισμός του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού, το οποίο δεν μπορεί να οριοθετείται στην από κοινού και εξίσου άσκηση
    της γονικής μέριμνας, οριζόντια, χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι υποθέσεις με ενδοοικογενειακη.
    5) επιμόρφωση δικαστών σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας όπως η σύμβαση
    της Κων/λης, οδηγίες και διεθνείς νόμους κ όχι όπως συμβαίνει σήμερα, που η επιμόρφωση των δικαστών περιστρέφεται γύρω από
    αντιεπιστημονικά ιδεολογήματα όπως η γονεϊκή αποξένωση και συναφείς
    όρους, οι οποίοι έχουν απορριφθεί από τον Π.Ο.Υ, το Ευρωκοινοβούλιο, την
    GREVIO, την ένωση Αμερικάνων δικαστών και εισαγγελέων και από τα ανώτερα δικαστήρια των Η.Π.Α. , από την διεθνή επιστημονική κοινότητα, η οποία συνυπογράφει υπόμνημα από 32 χώρες και από την αμερικάνικη ψυχιατρική
    εταιρεία (Α.Ρ.Α.).
    6) να δωθεί παράταση στην διαβούλευση και να πραγματοποιηθεί συνάντηση
    του υπουργού με τις γυναικείες οργανώσεις ώστε να ενημερωθεί με τα πραγματικά περιστατικά, τις σοβαρές υποθέσεις που τρέχουν, όπως εξάλλου ενημερώθηκαν και οι διεθνείς οργανισμοί για αυτά και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα θύματα της ενδοοικογενειακής.

    Mother’s Wings

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 01:08 | Αγαμέμνων

    Προσοχή στις ψευδείς καταγγελίες από μητερες-γυναικες.Οχι στο ρατσιστικό νομοσχέδιο κατά των ανδρών πατεραδων,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΙΣΌΤΗΤΑΣ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΆΝΕ ΤΕΤΟΙΑ ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΑ

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 01:37 | Αναστάσης

    ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΚΡΩΣ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΟ.
    Γιατί αυτοκτονούν μόνο άνδρες σε αυτό το κράτος;
    Θέλετε και άλλους νεκρους άνδρες;
    Ορφανά και αποξενωμένα παιδιά από πατέρα;
    ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΠΕΙΜΣΛΕΙΑΣ
    ΔΕΝ ΑΝΈΧΕΤΑΙ Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΟ ΤΙς ΙΔΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΤΊΘΕΤΑΙ ΚΑΝΑΝΕ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΙΔΙΕς ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ
    ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΤΑΤΙΤΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΨΕΥΔΕΊΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙΕΣ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ,ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΘΩΩΕς ΚΑΙ ΤΑ ΔΗΘΕΝ ΘΎΜΑΤΑ;
    ΜΟΝΟ ΒΙΑ ΘΑ ΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ
    Καθημερινη βία από κορίτσια στα σχολεία,μάνες.εκδιδουν παιδιά, γυναίκες σκωτωνουν,κλέβουν,εκβιάζουν

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 01:53 | Δημήτρης

    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΕΜΦΥΛΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΧΑΖΟΥΝ ΤΑ ΦΥΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟΝ ΙΣΤΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.

    Οταν ασχοληθείτε με την μάστιγα της εποχής που ονομάζετε «γονεική αποξένωση» την οποία προκαλούν οι κυρίες οι οποίες ζητούν το κεφάλι των ανδρών επι πίνακι, οταν ασχοληθείτε με τις αυτοκτονίες των ανδρών (78-80% ανδρες), οταν ασχοληθείτε με την προστασία των παιδιών (2,5 φορές περισσοτερο κακοποιούνται απο τις μητέρες), οταν ασχοληθειτε σοβαρα με την παραβατική συμπεριφορά των παιδιών της χώρας μας και διαπιστώσετε την ζημιά που εκανε και κανει η αποκλειστική επιμελεια, τότε να ακολουθήσετε τις οδηγίες των νεοφεμινιστριών και την βαριά βιομηχανία που ονομάζεται «ενδοοικογενειακή βία» η οποία αποτελείται κυρίως από ψευδείς καταγγελίες μόνο και μόνο για να αυξησουν τα προνόμια που εσείς απλόχερα τούς προσφέρατε και συνεχίζετε και σε αυτην την Διαβούλευση, αγνοώντας την βία που ασκείται παντιοτρόπως στο ανδρικό φύλο από γυναίκες και απο κράτος που προσβάλλει,υποτιμά, καταρακώνει και ακυρώνει το ανδρικό φύλο με τις εμφυλες διακρίσεις.
    ΕΦΑΡΜΟΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ! Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ !
    5.583 ΑΝΔΡΙΚΕΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ !!

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 00:59 | Σίπκα Ιωάννης

    Σύνταγμα 2001(ΦΕΚ 85/Α/18-4-2001)

    Άρθρο 4 παρ.2

    «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.»

    Άρθρο 116 παρ.2

    «Δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.
    Το Κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων.

    Επομένως να αποσύρετε το νομοσχέδιο όταν μιλάμε για ισότητα…

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 00:55 | Βαλια

    Η θεωρία ότι στο πλαίσιο συγκρουσιακών διαζυγίων τα παιδιά προβαίνουν σε ψευδείς καταγγελίες κακοποίησης εναντίον των μπαμπάδων τους, τις οποίες τους έχουν υποβάλει οι μαμάδες τους για να τα «αποξενώσουν», είναι ανυπόστατη. Και η υιοθέτησή της από τα δικαστήρια οδηγεί σε κατάφωρη καταπάτηση των δικαιωμάτων των παιδιών.

    Το κείμενο αυτό έχει στόχο να εξηγήσει με όσο το δυνατόν πιο απλό τρόπο τους λόγους για τους οποίους η «γονεϊκή αποξένωση» είναι μια ανυπόστατη ψευδο-θεωρία και τους κινδύνους που γεννά η χρήση της για τα παιδιά. Όποια και όποιος θέλει να προχωρήσει πιο βαθιά στα ζητήματα που θίγονται, θα βρει στο τέλος του κειμένου χρήσιμους συνδέσμους προς σχετικές μελέτες και βιβλιογραφία.

    Στις 13 Απριλίου 2023, η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για τη Βία κατά των Γυναικών και των Κοριτσιών υπέβαλε στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών την έκθεσή της με τίτλο «Επιμέλεια, βία κατά των γυναικών και βία κατά των παιδιών». Η πρώτη από τις καταληκτικές συστάσεις της έκθεσης είναι η εξής: «Τα Κράτη να νομοθετήσουν την απαγόρευση της χρήσης της γονεϊκής αποξένωσης ή συναφών ψευδο-εννοιών σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου και τη χρήση των υποτιθέμενων εμπειρογνωμόνων σε θέματα γονεϊκής αποξένωσης και συναφών ψευδο-εννοιών.»

    Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των υποστηρικτών της, η «γονεϊκή αποξένωση» προκύπτει, κατά τη διάρκεια συγκρουσιακών διαζυγίων, όταν ο γονέας που είναι μαζί με το παιδί (στην πράξη, σχεδόν πάντα η μητέρα) στρέφει το παιδί «εναντίον» του άλλου γονέα (στην πράξη, σχεδόν πάντα τον πατέρα).

    Στην πραγματικότητα, καμιά και κανείς δεν αμφισβητεί ότι στα συγκρουσιακά διαζύγια εμφανίζεται συχνά το φαινόμενο τα παιδιά να γίνονται αποδέκτες παραπόνων από τον έναν γονέα για τον άλλον — τόσο από μητέρες εναντίον πατεράδων όσο, βέβαια, και αντίστροφα. Να βρίσκονται δηλαδή, όπως συνηθίζουμε να λέμε, «στη μέση».

    Όμως, οι υποστηρικτές της θεωρίας της «γονεϊκής αποξένωσης» δεν σταματούν εκεί. Αυτό που υποστηρίζουν είναι ότι ο «αποξενωτής» γονέας (κατά συντριπτική πλειοψηφία η μητέρα) χειραγωγεί το παιδί ή/και του υποβάλλει «ψευδείς αναμνήσεις», έτσι ώστε αυτό να καταγγείλει τον «αποξενωμένο» γονέα (κατά συντριπτική πλειοψηφία τον πατέρα) για ενδοοικογενειακή βία ή και σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού. Οι υποβολιμαίες αυτές καταγγελίες, οι οποίες συχνά, ισχυρίζονται, υποβοηθούνται από ψυχολόγους που προσλαμβάνουν οι «αποξενωτές γονείς», έχουν ως αποτέλεσμα την αποξένωση του έτερου γονέα από τα παιδιά του, γεγονός που συνιστά ανεπανόρθωτη ζημιά ακόμη και αν αυτός τελικά απαλλαγεί από τις κατηγορίες.

    Είναι λοιπόν κρίσιμο να κατανοήσουμε ότι η θεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης» στοχεύει ευθέως τις περιπτώσεις εκείνες όπου γονείς (κατά συντριπτική πλειοψηφία άνδρες) κατηγορούνται για ενδοοικογενειακή βία ή και παιδική σεξουαλική κακοποίηση — και επιστρατεύεται για την υπεράσπισή τους.

    Τα ψεύδη και οι καταγγελίες
    Γιατί, όμως, η πλειονότητα των ειδικών ανά τον κόσμο συμφωνεί ότι πρόκειται για μια ψευδοεπιστημονική κατασκευή;

    Οι λόγοι, συνοπτικά, είναι οι εξής:

    Πρώτον, στη βάση της υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων και έλλειμμα αντικειμενικότητας: η θεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης» δημιουργήθηκε από τον Richard A. Gardner, ο οποίος ήταν άμισθος, μερικής απασχόλησης καθηγητής κλινικής παιδοψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Columbia. Βιοποριζόταν, όμως, ως δικαστικός εμπειρογνώμονας, συχνά προς υπεράσπιση ανδρών που αντιμετώπιζαν κατηγορίες σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών τους.

    Δεύτερον, η θεωρία δεν έχει ελεγχθεί επιστημονικά: όπως κάθε θεωρία, έτσι και η «γονεϊκή αποξένωση» βασίζεται σε μια σειρά υποθέσεων, οι οποίες στη συνέχεια πρέπει να επαληθευτούν μέσω συγκεκριμένων μελετών. Ο Gardner, ωστόσο, βάσισε τη θεωρία του στις προσωπικές του παρατηρήσεις από την εμπειρία του ως δικαστικού πραγματογνώμονα που αμειβόταν για να υπερασπίζεται κατηγορούμενους άνδρες, και ουδέποτε διεξήγαγε ουδεμία επιστημονική μελέτη για να επαληθεύσει τις υποθέσεις του. Δημοσίευσε τα περισσότερα από 250 βιβλία και άρθρα του στις προσωπικής του ιδιοκτησίας εκδόσεις Creative Therapeutics και όχι σε επιστημονικά περιοδικά ή εκδοτικούς οίκους που ακολουθούν διαδικασίες peer review. Την ίδια στιγμή, επιστήμονες που έχουν δημοσιεύσει σε επιστημονικά περιοδικά για τη θεωρία του Gardner, την έχουν στην συντριπτική τους πλειονότητα αποδομήσει και απορρίψει.

    Τρίτον, οι υποθέσεις στη βάση της θεωρίας του Gardner έχει αποδειχθεί ότι δεν ευσταθούν βάσει μελετών που έχουν διεξαγάγει άλλοι επιστήμονες. Συγκεκριμένα:

    Δεν αληθεύει ότι υπάρχει κάποιο αξιοσημείωτο πλήθος καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση στο πλαίσιο διαζυγίων. Έτσι κι αλλιώς, τα περισσότερα διαζύγια είναι συναινετικά. (Στην Ελλάδα λιγότερο από 30% των διαζυγίων είναι κατ’ αντιδικία — κατά κάποιες πηγές ίσως και μόλις 14%.) Από τα συγκρουσιακά διαζύγια, τα περισσότερα αφορούν άλλους λόγους αντιδικίας και όχι καταγγελίες κακοποίησης. Εντέλει, οι καταγγελίες κακοποίησης αφορούν ένα μικρό ποσοστό συγκρουσιακών διαζυγίων. Αν αναλογιστεί κανείς την έκταση της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης γενικά στην κοινωνία, η οποία σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης μπορεί να αφορά ένα στα πέντε παιδιά, τότε είναι λογικότερο να συμπεράνει ότι οι καταγγελίες στο πλαίσιο διαζυγίων είναι λιγότερες από ό,τι θα έπρεπε.

    Δεν αληθεύει ότι καταγγελίες από παιδιά που γίνονται στο πλαίσιο συγκρουσιακών διαζυγίων είναι κατά πλειοψηφία ψευδείς. Tα διαθέσιμα στοιχεία δεν δείχνουν σημαντική απόκλιση ανάμεσα στις καταγγελίες που γίνονται στο πλαίσιο διαζυγίων και στις υπόλοιπες καταγγελίες. Σε όσες μελέτες εμφανίζεται απόκλιση αυτή απέχει πάρα πολύ από τον ισχυρισμό ότι είναι η πλειοψηφία και, γενικά, το ποσοστό καταγγελιών που κρίνεται ανυπόστατο είναι πολύ μικρό, όπως άλλωστε και στο σύνολο των καταγγελιών (εκτός διαζυγίων).

    Έχει τεκμηριωθεί ότι τα παιδιά-θύματα σεξουαλικής κακοποίησης τείνουν να απωθούν την τραυματική εμπειρία τους και, όταν μιλούν γι’ αυτήν, να την παρουσιάζουν λιγότερο σοβαρή από όσο είναι — και όχι να υπερβάλλουν και να τη διογκώνουν. Την ίδια στιγμή, οι σχετικές μελέτες δεν έχουν βρει στοιχεία ότι είναι δυνατόν να υποβληθεί σε ένα παιδί μια τόσο βαθιά τραυματική εμπειρία, όπως η σεξουαλική κακοποίηση, όταν αυτή δεν του έχει συμβεί, ενώ οι υποτιθέμενες δυνατότητες να κατασκευαστούν «ψευδείς αναμνήσεις» έχουν πλήρως αποδομηθεί.

    Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι γυναίκες κατασκευάζουν ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών για να εκδικηθούν τους πρώην συζύγους τους και να τους στερήσουν επικοινωνία με τα παιδιά τους. Μολονότι οι γυναίκες προβαίνουν γενικώς σε περισσότερες καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών από ό,τι οι άνδρες, αυτό συμβαίνει διότι στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό κακοποιήσεων τόσο κατά αγοριών όσο και κατά κοριτσιών, οι δράστες είναι άνδρες.

    Ενδιαφέρον είναι πάντως ότι, βάσει μελετών δικαστικών αποφάσεων στον Καναδά, σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου προέκυψαν ανυπόστατες καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, το μεγαλύτερο ποσοστό είχε υποστηριχθεί από άνδρες και όχι από γυναίκες.

    Τέταρτον, η θεωρία του Gardner βασίζεται στις περιθωριακές απόψεις του για την παιδοφιλία, τους άνδρες και τις γυναίκες. Σύμφωνα με τα κείμενά του, ο Gardner πίστευε ότι «υπάρχει λίγη παιδοφιλία σε όλους μας», ότι «η ενδοοικογενειακή παιδοφιλία είναι διαδεδομένη και μια αρχαία παράδοση» και ότι «η κοινωνία υπεραντιδρά στην παιδοφιλία και γι’ αυτό υποφέρουν τα παιδιά». Με βάση αυτές του τις πεποιθήσεις, ο Gardner θεωρούσε πως στις περιπτώσεις όπου υπάρχει κρούσμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα προς το παιδί, αυτό θα έπρεπε να οδηγήσει στα εξής μέτρα: η μητέρα να μην απομακρύνει το παιδί από τον πατέρα αλλά να ενθαρρύνει την επαφή μαζί του, να προσπαθήσει να γίνει η ίδια πιο ελκυστική στον άνδρα της, να εξηγηθεί στο παιδί ότι οι γονείς δεν είναι τέλειοι και ότι οι σχέσεις ενηλίκου-ανηλίκου είναι φυσιολογικές, και να προστατευτεί ο πατέρας από τις «δρακόντειες τιμωρίες» που επιφυλάσσονται γι’ αυτούς που ενδίδουν στις παιδοφιλικές παρορμήσεις τους. Είναι προφανές ότι οι απόψεις αυτές είναι απορριπτέες τόσο από την πλειονότητα της επιστημονικής κοινότητας όσο και από την πλειονότητα της κοινωνίας. Παρόλα αυτά, μια ισχνή μειονότητα παρέλαβε τη σκυτάλη από τον Gardner, ο οποίος αυτοκτόνησε το 2003, και συνέχισε το «έργο» του.

    Επικερδή στρατόπεδα
    Βασικός συνεχιστής της θεωρίας του Gardner είναι ο Richard Warshak, ο οποίος θεωρείται διάδοχός του, έχοντας κληρονομήσει τα αδημοσίευτα εκπαιδευτικά βίντεο και ηχητικές κασέτες από την οικογένειά του. Ο Warshak ήταν καθηγητής κλινικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας αλλά και δημοφιλής εκλαϊκευτής των θεωριών του Gardner, με το μπεστ-σέλερ του, Divorce Poison (Δηλητήριο διαζυγίου).

    Ο Warshak υλοποίησε μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες προτάσεις του Gardner. Ενώ, όπως είδαμε, στην περίπτωση ενός παιδόφιλου πατέρα ο Gardner πρότεινε ότι το παιδί έπρεπε να παραμείνει σε επαφή μαζί του, για την περίπτωση μιας μητέρας που ο ίδιος έκρινε ως «αποξενώτρια» πρότεινε την άμεση απομάκρυνση του παιδιού από κοντά της και την υποχρεωτική επανένωσή του με τον πατέρα. Έφτανε μάλιστα ως το σημείο να προτείνει τον εγκλεισμό του παιδιού σε αναμορφωτήριο, αν δεν δεχόταν να αφήσει τη μητέρα του και να πάει στον πατέρα του.Ο Warshak συνέλαβε την εφαρμοσμένη εκδοχή των ιδεών του Gardner ως επιχείρηση, η οποία ονομάζεται Family Bridges, με τον ίδιο να κατέχει ρόλο επιστημονικού συμβούλου.

    Τα Family Bridges αποκαλούνται συχνά από τους επικριτές τους «στρατόπεδα επανένωσης». Είναι εργαστήρια που δηλώνουν ότι έχουν στόχο να θεραπεύσουν τη «γονεϊκή αποξένωση» και να επιδιορθώσουν τη σχέση και με τους δύο γονείς. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια σειρά από ρεπορτάζ σε ΜΜΕ όπως το Atlantic, το NBC και το Reveal, πολλαπλές μαρτυρίες παιδιών που πέρασαν από αυτές τις δομές λένε μια διαφορετική ιστορία, κατηγορώντας το πρόγραμμα ότι τα χειραγωγούσε, τραυματίζοντας τη σχέση τους με τον γονέα που είχε την επιμέλεια. Ένας ειδικός, όπως αναφέρθηκε στο Atlantic, αποκάλεσε τα Family Bridges «στρατόπεδα βασανιστηρίων για παιδιά». Και επειδή αυτά τα εργαστήρια είναι αρκετά ακριβά και επιβάλλονται από δικαστικές εντολές, ένας δικηγόρος που συμμετείχε σε μια νομική μάχη κατά των Family Bridges είπε στη Washington Post το 2017 ότι «τα προγράμματα είναι κατά βάση πλαστά. Ήταν ξεκάθαρο για μένα αυτό που έκαναν ήταν να καρπωθούν τεράστιες αμοιβές πουλώντας μια αλλαγή επιμέλειας».

    https://themanifoldfiles.org/gr/children-and-state/apati-goneiki-apoxenosi/

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 00:17 | Σίπκας Δημήτριος

    Αρθρο 4: (Ισότητα των Ελλήνων)
    1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
    2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
    3. Έλληνες πολίτες είναι όσοι έχουν τα προσόντα που ορίζει ο νόμος. Eπιτρέπεται να αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μόνο σε περίπτωση που κάποιος απέκτησε εκούσια άλλη ιθαγένεια ή που ανέλαβε σε ξένη χώρα υπηρεσία αντίθετη προς τα εθνικά συμφέροντα, με τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία που προβλέπει ειδικότερα ο νόμος.
    4. Mόνο Έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους.
    5. Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
    6. Kάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλα είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων.
    7. Tίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες.

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 00:42 | Δήμητρα

    Το άρθρο 4 του συντάγματος είναι περί ισότητας το γνωρίζετε ;

    Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κατεβάσατε τέτοιο νομοσχέδιο για διαβούλευση..

    Ήμαρτον αποσύρετε το άμεσα…

    ΙΣΟΤΗΤΑ

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 00:55 | Μαρία Τ.

    Με μια μικρή αναζήτησή βρίσκεις πόσα περιστατικά….

    https://www.skai.gr/news/greece/athoos-pasignostos-podosfairistis-gia-via-se-varos-tis-proin-syzygou-tou-gnosto-montelo/amp?fbclid=IwY2xjawHY1TYBHbGAsS7UVcrnIYSj3u-1SztuEuupHala2eMgu7p1Me2-CnYaGpINldQAmA

    Απορώ τι πάτε να κάνετε…….

    Η οδηγία δεν λέει κάτι τέτοιο…

    Σταματήστε τώρα υπάρχουν δύο φύλα ισότητα…

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 00:35 | Μελινα

    Για τις γυναίκες που έχουν δεχθεί ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα και τη μεγάλη αύξηση του αριθμού αυτού, μίλησε η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ, Κωνσταντίνα Δημογλίδου.
    Στο πλαίσιο της εκπομπής «Live You» στον ΣΑΚΙ, η Κωνσταντίνα Δημογλίδου σε συζήτηση με την ψυχολόγο Μαρία Λαΐου για το panic button και την έμφυλη βία, τόνισε ότι υπάρχει μια αύξηση του ύψους 87% στις καταγγελίες για κακοποίηση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

    Όπως επεσήμανε, μεγάλος αριθμός γυναικών προχωρούν σε καταγγελία όταν αρχίζουν και αισθάνονται κάποιου είδους απειλή και πριν συμβεί το περιστατικό κακοποίησης. Ενώ σε περιπτώσεις όπου τα θύματα έχουν καταφέρει να χρησιμοποιούσαν το panic button και όπου κρίνεται ότι υπάρχει έντονος κίνδυνος, το θύμα απομακρύνεται από τον κακοποιητή του.

    Στα στοιχεία που παρατέθηκαν στην ίδια εκπομπή, αναφέρεται ότι από τον Μάρτιο του προηγούμενου έτους έως τον Σεπτέμβριο του 2024 15.424 γυναίκες έχουν πέσει θύματα έμφυλης κακοποίησης. Από αυτές, οι 4.741 χρησιμοποίησαν το panic button.

    Κατά το πρώτο επτάμηνο του 2024, τα περιστατικά κακοποίησης που καταγράφηκαν ανέρχονται σε 12.459, ενώ οι αστυνομικές αρχές πραγματοποίησαν 7.467 συλλήψεις. Σύμφωνα με το ROSA, ο αριθμός αυτός ισοδυναμεί με 70 κακοποιημένες γυναίκες περίπου κάθε μέρα, με τα περιστατικά να έχουν σχεδόν διπλασιαστεί σε σύγκριση με το 2023.

    Σχετικά με το panic button, τους τελευταίους μήνες, 2.800 γυναίκες έχουν ζητήσει την εγκατάστασή του στο κινητό τους, ενώ από αυτές 290 το έχουν ενεργοποιήσει έστω μια φορά. Σε δομές φιλοξενίας έχουν μεταφερθεί συνολικά 270 γυναίκες.

    Σύμφωνα με περσινή δημοσίευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα στατιστικά έδειχναν ότι το 12% έως 15% των γυναικών στην Ευρώπη αντιμετωπίζουν καθημερινά βία στο σπίτι.

    https://avmag.gr/kata-87-echoun-afxithei-oi-katangelies-gia-emfyli-via-to-2024/

  • 6 Ιανουαρίου 2025, 00:20 | Γιώτα

    Η βία δεν έχει φύλο κύριοι και κυρίες της κυβέρνησης…
    Τι πάτε να κάνετε δεν είμαστε εμείς μόνο υπάρχουν και άνδρες…

    Ντροπή και αίσχος για ένα τέτοιο νομοσχέδιο….

    Αποσύρετε άμεσα…..

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 23:53 | Χρύσα

    ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ 5.583 (σε 10 μηνες του 2024) ΑΝΔΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ,
    ΝΑ ΕΧΕΙ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΙΟ ΤΟΥ 2024 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ PANIC BUTTON ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ……
    ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΝΑ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΜΟΝΟ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ;;;

    ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΟ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ και ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ..

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 23:06 | Ιριδα

    Αλλαγές φέρνει στη νομοθεσία για τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας το 2025.
    Η Δώρα, η Κυριακή, η Βασιλική, η Γαρυφαλιά, είναι τέσσερις από τις 15 γυναίκες που δολοφονήθηκαν τη χρονιά που φεύγει.

    Οι καταγγελίες για κακοποίηση γυναικών και παιδιών από μέλη της οικογένειάς τους εκτοξεύτηκαν το 2024, ξεπερνώντας τις 20.000, διπλάσιες σε σύγκριση με πέρυσι.

    Με νέο νομοσχέδιο που προβλέπει αυστηροποίηση των ποινών, το υπουργείο Δικαιοσύνης επιχειρεί να βάλει φρένο στην ενδοοικογενειακή βία.

    Μεταξύ άλλων αναμένονται:

    -Ποινές άνω των δύο ετών χωρίς αναστολή ή μετατροπή

    -Προσδιορισμός δίκης σε σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς την έκδοση βουλεύματος

    -Δημιουργία αρχείου αναφορών

    Στα κακουργήματα αλλά και σε όσα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους, εφόσον κριθεί ότι δεν επαρκούν οι περιοριστικοί όροι θα προβλέπεται κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ή ακόμα και προσωρινή κράτηση.

    Ενσωματώνεται οδηγία του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου
    Αλλαγές υπάρχουν και στο στάδιο της προδικασίας. Οι υποθέσεις αυτές θα ερευνώνται κατά προτεραιότητα και η εκδίκασή τους θα προσδιορίζεται άμεσα.

    Παράλληλα, το σχέδιο νόμου προβλέπει και την παράταση της κράτησης, από τις 3 στις πέντε ημέρες, για τα αυτόφωρα εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας.

    «Οποιαδήποτε ποινή άνω των δύο ετών δεν αναστέλλεται δεν μετατρέπεται και δεν υπάρχει αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση. Υπάρχει για πρώτη φορά επιβολή προσωρινής κράτησης σε αδικήματα όπου προβλέπετε ποινή άνω του ενός έτους», είπε ο ποινικολόγος, Γιάννης Γλύκας.

    https://www.megatv.com/2024/12/29/endooikogeneiaki-via-pano-apo-20-000-kataggelies-gia-kakopoiisi-gynaikon-kai-paidion-to-2024-ta-nea-metra/

    Βάλτε φυλακή τους κακοποιητες. Ο φόβος να αλλάξει πλευρά!

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 23:57 | Γιωργος

    Η Βία δεν εχει Φύλο και οτι 5.583 Ανδρικές καταγγελίες (μόνο για τους 10 μηνες του 2024) για ενδοοικογενειακή βία δεν ειναι δυνατόν να αγνοούνται..

    https://www.protothema.gr/greece/article/1460651/thessaloniki-pateras-pou-katigorithike-gia-viasmo-tis-5hronis-koris-tou-athoothike-apo-mia-paranomi-ihografisi/?fbclid=IwY2xjawHY1RcBHTcaQKXZMRWtknfr_eGitU6EmhyFX6kFHzp4N85oAk9TT7ibKqoapRmi4w

    Μην συνεχίζεται να καταστρέφεται την Ελληνική οικογένεια..

    Το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό αποσύρετε το πριν είναι αργά για την Ελληνική οικογένεια..

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 23:06 | ΣΤΕΛΙΟΣ

    Διαβάζω κάποια σχόλια που είναι πραγματικά να βγεις από τα ρούχα σου….
    Θέλετε να καταστρέψετε την ελληνική οικογένεια θέλετε να εξαφανίσετε το ανδρικό φύλο;
    ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ νομοσχέδιο οι δικηγορικοί σύλλογοι αντιδρούν…..
    Αποσύρετε τώρα πριν είναι αργά..

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 23:45 | Μαριάνθη

    Μέσω εορτών κατεβάζετε ένα νομοσχέδιο άκρος ρατσιστικο αντισυνταγματικό αγνοείτε 5583 ανδρικές καταγγελίες και μιλάω ως γυναίκα μιλάω γιατί ο σύντροφος μου έχασε τα παιδιά του από ψεύτικη καταγγελία και τώρα που έχει ειπωθεί τι να το κάνει έχει χάσει τα πάντα….
    Αυτό το νομοσχέδιο άμεσα να το αποσύρετε…

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 22:29 | Πολύζη Ελένη

    Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ.

    Θελουμε ισότητα θέλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας να είναι ίσα απέναντι σε όλους…
    Σταματήστε αυτό με την προστασία της γυναίκας..
    Εμείς ως γυναίκες δεν πάμε πίσω..
    Πολλές φορές προκαλούμε εμείς και τους φτάνουμε στην τρέλα…
    Και ξέρουμε όλοι μας ότι ως γυναίκες αν πούμε κάτι ότι έγινε και ψέματα να είναι είναι όλα υπέρ των γυναικών….

    Σταματήστε το τώρα…….

    Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΙΑ σας ανέβασε ως κυβέρνηση αυτά τα νομοσχέδια θα σας ρίξουν…

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 22:48 | ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

    ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ,ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΟ,ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

    Ως γυναίκα ,τέτοια προκλητική διάκριση υπέρ των γυναικών και τετοιο μισανδρισμό δεν έχω ξαναζήσει.
    Λυπάμαι ειλικρινά που οι πολιτικοί της χώρας και τα media παίρνουν μέρος σε αυτη την ΠΑΡΑΝΟΙΑ, πείθονται απο ψεύτικες κραυγές που μόνο λόγο εχουν το συμφέρον,τον εγωισμό,το μίσος,το κόμπλεξ και την αδιαφορία για τις καινούργιες γενιές.
    Λυπάμαι επισης που το κυβερνόν κόμμα γέμισε τα Υπουργεία με νεοφεμινίστριες για λόγους που εκείνο πολύ
    καλά γνωριζει επιτρέποντάς τους να χαράζουν την πολιτική της χώρας αλλά συνάμα και τον καταποντισμό του.
    Λυπάμαι γιαυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο για την «δήθεν» ενδοικογενειακή βία που μόνο σκοπιμότητες και συμφέροντα εξυπηρετεί χρησιμοποιώντας σαν εξιλαστήριο θύμα το ανδρικό φύλο ενώ γνωριζετε οτι η βία δεν έχει φύλο, οτι πολλές γυναικείες καταγγελίες,εκ του αποτελέσματος,ειναι ψεύτικες,οτι βιάζονται και δολοφονούνται ΚΑΙ άνδρες (γι αυτο και τους χορηγείτε panic button) και κυρίως οτι με τις διακρίσεις σας ΔΙΧΑΖΕΤΕ ΤΑ ΦΥΛΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 17:34 | Ματίνα

    Οι γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας για πρώτη φορά στην ιστορία μιλάνε εδώ και εκατοντάδες χρόνια καλυπτανε τους θήτες με δικαιολογίες όπως «έπεσα από την σκάλα» «σφουγγάρισα και γλυστρισα» «με χτύπησε το παιδί καταλάθος» «Η πόρτα έπεσε επάνω μου» κ.α

    Κάποιες ντρέπονται να το πουν στις οικογένειες τους και δυστυχώς πολλές φορές η έμφυτη βια φτάνει στην κορύφωση με την δολοφονία τους. 100 γυναικες τα
    τελευταία 4 χρόνια έπεσαν θύματα δολοφονίας από τους συντρόφους τους, η από τους συζύγους τους μετά από χρόνια κακοποιηση.

    -Να θεσμοθετηθεί ο όρος γυναικοκτονια όπως στην Κύπρο.
    -Να φοράνε βραχιολακι οι καταγγέλοντες ώστε να μην πλησιάσουν τα θύματα.
    -Να υπάρξουν περισσότερες καμπάνιες με θέμα την έμφυλη βια και την αντιμετώπιση της
    -Αμεση απομάκρυνση του κακοποιητη από την οικία!
    -Δωρεαν ψυχολογική υποστήριξη στις γυναίκες θύματα βίας και στα παιδια.
    -Προφυλακισεις χωρίς δυνατότητα αναστολής καθώς έχουμε δει πολλές φορές ότι πολλοί κακοποιητες που είχαν πάρει αναστολή τελικά δολοφόνησαν.
    -Σε περίπτωση δολοφονίας ολόκληρη η περιουσία του δολοφόνου να δίνεται στα παιδιά και στην οικογενεια της δολοφονημένης γυναικας.
    -Δωρεαν νομική υποστήριξη σε όλες τις γυναίκες θύματα έμφυλης βίας και δωρεάν νομική υποστήριξη τις οικογένειες που δολοφονήθηκαν οι κόρες τους από τους συντρόφους τους- συζηγους τους!

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 14:09 | ΕΛΠΙΔΑ

    Δεν υπάρχει καμία πρόνοια στοιχειώδους προστασίας για τους καταγγέλλοντες ενδοοικογενειακή βία, ακόμη και αν εκδοθεί καταδικαστική πρωτόδικη οριστική απόφαση κατά του βιαιοπραγούντος. Είμαι παθών, που έκανα «το λάθος» και κατήγγειλα το 2018 τον γιο μου για ενδοοικογενειακή βία κατά του εγγονού μου, και έχω εισπράξει 7 μηνύσεις και δυο αγωγές με αιτήματα αποζημίωσης, ασύληπτων ποσών, δήθεν ηθικής βλάβης λόγω δήθεν ψευδούς καταμήνυσης και δήθεν συκοφαντικής δυσφήμισης. Υφίσταμαι, μεταξύ των άλλων, ποινικές διώξεις χωρίς καν να έχει τελεσιδικήσει (ακόμη) σε δεύτερο βαθμό η αρχική καταδίκη του αυτουργού.
    Η υπόθεση βγάζει πολλά διδακτορικά που θεωρώ ότι θα καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα: «Υπάρχει δυβάστακτο ηθικό και υλικό κόστος όταν καταγγέλλεις ενδοοικογενειακή βία κατά εγγονού».
    Επομένως, προτείνω να προβλεφθεί στις νέες ρυθμίσεις το ακαταδίωκτο, τουλάχιστον των παππούδων όταν καταγγέλλουν ενδοοικογενειακή βία κατά του ανήλικου εγγονού/ης τους. Το ίδιο να ισχύει και για τα ανήλικα θύματα διότι και αυτά τους ίδιους κινδύνους μπορεί να έχουν, με απρόβλεπτους κλυδωνισμούς για το μέλλον τους.
    Επίσης, θα πρέπει οι πειθαρχικές καταγγελίες κατά των Εισαγγελέων που εφαρμόζουν το άρθρο 1532 του ΑΚ να οδηγούνται, αν κριθούν αβάσιμες από τα πειθαρχικά όργανα, στον Εισαγγελέα της Ποινικής Δίωξης για τα περαιτέρω.

  • 5 Ιανουαρίου 2025, 11:25 | Ευαγγελος Γκιγκιλινης

    στο άρθρο 337 παρ.4 να προστεθεί η φράση «χωρίς τη συναίνεση του άλλου» ώστε η παράγραφος να διαμορφωθεί
    4.Όποιος προβαίνει χωρίς τη συναίνεση του άλλου σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος τη θέση προσώπου που έχει ενταχθεί σε διαδικασία αναζήτησης θέσης εργασίας, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη.

Σχόλια 1 2 3 4 5 6