ΜΕΡΟΣ Α΄ ΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΧΡΗΣΗ, ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (άρθρα 1-43)

Άρθρο 1 Αντικείμενο και σκοπός

  1. Ο παρών νόμος θεσπίζει ένα ολοκληρωμένο, επικαιροποιημένο και συνεκτικό πλαίσιο κανόνων για την περιβαλλοντικώς ασφαλή δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (εφεξής «CO2») σε γεωλογικούς σχηματισμούς.
  2. Σκοπός του παρόντος είναι η συμβολή στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, καθώς και η διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της αγοράς στον συγκεκριμένο τομέα μέσω της εν μέρει ενσωμάτωσης της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς και για την τροποποίηση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2000/60/ΕΚ, 2001/80/ΕΚ, 2004/35/ΕΚ, 2006/12/ΕΚ και 2008/1/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) 1013/2006 (L 140).

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

(άρθρο 2 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος εμπίπτουν:

α) η δέσμευση CO2 από βιομηχανικές εγκαταστάσεις ή απευθείας από την ατμόσφαιρα (Direct Air Capture ή «DAC»), η χρήση του, η μεταφορά του σε τόπους αποθήκευσης και η έγχυσή του σε κατάλληλους υπόγειους γεωλογικούς σχηματισμούς για μόνιμη αποθήκευση,

β) η αποθήκευση CO₂ σε γεωλογικούς σχηματισμούς που βρίσκονται σε χερσαίες και υπολίμνιες περιοχές της Ελληνικής Δημοκρατίας, καθώς και σε υποθαλάσσιες περιοχές, στις οποίες η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί, σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, που κυρώθηκε με τον ν. 2321/1995 (Α΄136), κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα ή κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία.

  1. Στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος δεν εμπίπτει η αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς με συνολική προβλεπόμενη αποθήκευση κάτω των εκατό (100) χιλιοτόνων, η οποία διενεργείται για έρευνα, ανάπτυξη ή δοκιμή νέων προϊόντων και διεργασιών.
  2. Δεν επιτρέπεται η αποθήκευση CO2:

α) σε τόπο αποθήκευσης με συγκρότημα αποθήκευσης που εκτείνεται πέραν της περιοχής που αναφέρεται στην περ. β) της παρ. 1 και

β) σε στήλη ύδατος.

Είναι επιτρεπτή η γεωλογική αποθήκευση CO2 σε υφάλμυρους υπόγειους υδροφορείς.

  1. Κατά τη διαδικασία της δέσμευσης, χρήσης, μεταφοράς και αποθήκευσης CO2, το CO2 αποτελεί προϊόν υπό τους όρους που τίθενται στον παρόντα και δεν συνιστά απόβλητο υπό την έννοια του άρθρου 3 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (L 312) και του Παραρτήματος της απόφασης 2000/532/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2000, για την αντικατάσταση της απόφασης 94/3/ΕΚ για τη θέσπιση καταλόγου αποβλήτων σύμφωνα με το στοιχείο α) του άρθρου 1 της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της απόφασης 94/904/ΕΚ του Συμβουλίου για την κατάρτιση καταλόγου επικίνδυνων αποβλήτων κατ’ εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 1 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου για τα επικίνδυνα απόβλητα (L 226).

 

Άρθρο 3

Ορισμοί

(άρθρο 3 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

Για τους σκοπούς του παρόντος ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) Άδεια αποθήκευσης: η διοικητική πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με τα άρθρα 12 και 13, με την οποία επιτρέπεται η αποθήκευση CO2 εντός ενός τόπου αποθήκευσης από έναν φορέα εκμετάλλευσης και καθορίζονται οι όροι διεξαγωγής της αποθήκευσης.

β) Άδεια εξερεύνησης: η διοικητική πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 10, με την οποία επιτρέπεται η εξερεύνηση ενός συγκροτήματος αποθήκευσης από έναν φορέα εξερεύνησης και καθορίζονται οι όροι διεξαγωγής της.

γ) Άδεια μεταφοράς: η διοικητική πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 7, με την οποία επιτρέπεται η μεταφορά CO2 μέσω του δικτύου μεταφοράς από εγκαταστάσεις δέσμευσης σε τόπο αποθήκευσης ή σε εγκαταστάσεις υγροποίησης CO2 και καθορίζονται οι όροι διεξαγωγής της αποθήκευσης.

δ) Άδεια χρήσης: η διοικητική πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 6, με την οποία επιτρέπεται η χρήση CO2 και καθορίζονται οι όροι αυτής.

ε) Απόβλητα: οι ουσίες που ορίζονται ως απόβλητα στην παρ. 1 του άρθρου 3 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (L 312) και το Παράρτημα της απόφασης 2000/532/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2000, για την αντικατάσταση της απόφασης 94/3/ΕΚ για τη θέσπιση καταλόγου αποβλήτων σύμφωνα με το στοιχείο α) του άρθρου 1 της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της απόφασης 94/904/ΕΚ του Συμβουλίου για την κατάρτιση καταλόγου επικίνδυνων αποβλήτων κατ’ εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 1 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου για τα επικίνδυνα απόβλητα (L 312).

στ) Αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς ή αποθήκευση: η έγχυση που συνοδεύεται από αποθήκευση CO2 σε υπόγειους γεωλογικούς σχηματισμούς.

ζ) Αρμόδια αρχή CCS (Carbon Capture and Storage): η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων Α.Ε.» (Ε.Δ.Ε.Υ.Ε.Π. Α.Ε.), η λειτουργία της οποίας διέπεται από το Κεφάλαιο Α’ της Ενότητας Β’ του ν. 4001/2011 (A‘ 179), περί σύστασης της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων Α.Ε.

η) Αρχικά εκτιμώμενη αποθηκευτική δυναμικότητα: η εκτιμώμενη συνολική αποθηκευτική δυναμικότητα, η οποία βασίζεται στην άδεια αποθήκευσης ή σε τεχνικές μελέτες που έχουν πιστοποιηθεί από ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα.

θ) Βιομηχανίες δυσχερώς απανθρακοποιήσιμες: οι βιομηχανίες για τις οποίες είναι εξαιρετικά δύσκολη η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, επειδή δεν υπάρχει τεχνολογικά εύκολος τρόπος αντικατάστασης των ορυκτών καυσίμων, ιδίως μέσω εξηλεκτρισμού, ή επειδή υφίστανται εκπομπές CO2 που είναι απολύτως συνυφασμένες με την ίδια τη βιομηχανική διεργασία και δεν αποφεύγονται.

ι) Γεωλογικός σχηματισμός: μια λιθοστρωματογραφική υποδιαίρεση μέσα στην οποία ανευρίσκονται και χαρτογραφούνται διακεκριμένα πετρώματα.

ια) Δεδομένα δημοσίου: τα επιστημονικά και τεχνικά δεδομένα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα γεωλογικά, γεωτρητικά, γεωφυσικά, γεωχημικά, πετροφυσικά δεδομένα, τα δεδομένα μηχανικής ταμιευτήρων, οι χάρτες θέσης γεωτρήσεων και τα δεδομένα εισπίεσης και παραγωγής, καθώς και αυτά που αφορούν σε πυρήνες, θρύμματα και διαγραφίες, σε οποιαδήποτε μορφή και αν παρήχθησαν, τα οποία ανήκουν στην κυριότητα και τηρούνται από το Ελληνικό Δημόσιο ή την αρμόδια αρχή CCS, πριν από την έναρξη των εργασιών εξερεύνησης εντός συγκροτήματος αποθήκευσης ή των εργασιών αποθήκευσης εντός τόπου αποθήκευσης.

ιβ) Διαρροή: οποιαδήποτε διαρροή CO2 από συγκρότημα αποθήκευσης.

ιγ) Δίκτυο μεταφοράς: το δίκτυο σωληναγωγών, συμπεριλαμβανομένων των συναφών σταθμών ανύψωσης της πίεσης για τη μεταφορά CO2 σε τόπο αποθήκευσης, καθώς και σχετικών προσωρινών χώρων αποθήκευσης.

ιδ) Διορθωτικά μέτρα: τα μέτρα που λαμβάνονται για να διορθωθούν σημαντικές ανωμαλίες ή να διακοπούν διαρροές, ώστε να προληφθεί ή να σταματήσει η έκλυση CO2 από συγκρότημα αποθήκευσης.

ιε) Εγγύηση καλής εκτέλεσης: η χρηματική εγγύηση που καταβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 24 προς εξασφάλιση της υποχρέωσης του φορέα εξερεύνησης ή του φορέα εκμετάλλευσης για καλή εκτέλεση του έργου που έχει αναλάβει.

ιστ) Εγκαταστάσεις δέσμευσης: οι εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούνται από έναν παραγωγό εκπομπών CO2 για τη δέσμευση των εκπομπών CO2, οι οποίες παράγονται ως αποτέλεσμα βιομηχανικής ή άλλης δραστηριότητας αυτού, εντός της περιμέτρου των εγκαταστάσεών του.

ιζ) Εγκαταστάσεις υγροποίησης CO2: η υποδομή που χρησιμοποιείται για την υγροποίηση των εκπομπών CO2 με σκοπό τη μεταφορά τους σε τόπους αποθήκευσης. Σε αυτές περιλαμβάνονται και τυχόν συναφείς εγκαταστάσεις προσωρινής αποθήκευσης CO2.

ιη) Ενδιαφερόμενος: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ενδιαφέρεται να υποβάλει αίτηση για τη λήψη άδειας εξερεύνησης ή άδειας αποθήκευσης.

ιθ) Ένωση προσώπων: κάθε ένωση, σύμπραξη ή κοινοπραξία φυσικών ή/και νομικών προσώπων.

κ) Εξερεύνηση: η αξιολόγηση δυνητικών συγκροτημάτων αποθήκευσης για τους σκοπούς αποθήκευσης CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς, μέσω δραστηριοτήτων απεικόνισης του υπεδάφους, ιδίως μέσω σεισμικών ερευνών ή επέμβασης στο υπέδαφος, γεωτρητικών εργασιών για την απόκτηση γεωλογικών πληροφοριών σχετικά με τα στρώματα που εντοπίζονται στο δυνητικό συγκρότημα αποθήκευσης και, ανάλογα με την περίπτωση, διεξαγωγής δοκιμών έγχυσης για τον ορισμό ενός τόπου αποθήκευσης.

κα) Θύσανος CO2: ο όγκος διασποράς CO2 σε γεωλογικό σχηματισμό.

κβ) Ιδιόκτητα δεδομένα: τα επιστημονικά και τεχνικά δεδομένα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα γεωλογικά, γεωφυσικά, γεωχημικά, πετροφυσικά, γεωτρητικά δεδομένα, τα δεδομένα μηχανικής ταμιευτήρων, σε οποιαδήποτε μορφή και αν παρήχθησαν, καθώς και το σχετικό επεξηγηματικό ή/και παράγωγο υλικό, εκτός από τα δεδομένα δημοσίου και τα πρωτογενή δεδομένα, τα οποία τηρούνται από έναν φορέα εξερεύνησης κατά τη διάρκεια και αναφορικά με τις εργασίες εξερεύνησης ή από έναν φορέα εκμετάλλευσης κατά τη διάρκεια ή/και αναφορικά με τις εργασίες αποθήκευσης.

κγ) Ιδιόκτητα ή ιδιοχρησιμοποιούμενα μικροδίκτυα: τα δίκτυα σωληναγωγών που ανήκουν κατά κυριότητα σε παραγωγό εκπομπών CO2 ή χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από αυτόν εντός των εγκαταστάσεών του ή πλησίον αυτών και συνδέουν τις εγκαταστάσεις εκπομπής CO2 με χώρους υγροποίησης ή προσωρινής αποθήκευσης CO2, προς περαιτέρω μεταφορά του σε τόπους αποθήκευσης.

κδ) Κανονισμός τιμολόγησης δικτύου μεταφοράς CO2: η διοικητική πράξη που ρυθμίζει ζητήματα που σχετίζονται με την τιμολόγηση μιας υποδομής μεταφοράς CO2.

κε) Κανονισμός τιμολόγησης τόπου αποθήκευσης CO2: η διοικητική πράξη που ρυθμίζει ζητήματα που σχετίζονται με την τιμολόγηση μιας υποδομής αποθήκευσης CO2.

κστ) Κλείσιμο: η οριστική παύση έγχυσης CO2 σε έναν τόπο αποθήκευσης.

κζ) Κώδικας Διαχείρισης Δικτύου Μεταφοράς CO2: η διοικητική πράξη που ρυθμίζει ζητήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση μιας υποδομής μεταφοράς CO2.

κη) Κώδικας Διαχείρισης Τόπου Αποθήκευσης: η διοικητική πράξη που ρυθμίζει ζητήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση μιας υποδομής αποθήκευσης CO2.

κθ) Κώδικας Κατανομής Χωρητικότητας Τόπου Αποθήκευσης: η διοικητική πράξη που ρυθμίζει ζητήματα που σχετίζονται με την κατανομή της χωρητικότητας σε μια υποδομή αποθήκευσης CO2.

κη) Μετά το κλείσιμο: η περίοδος μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης στην αρμόδια αρχή CCS.

λ) Μετανάστευση CO2: η κίνηση του θυσάνου CO2 μέσα σε συγκρότημα αποθήκευσης CO2.

λα) Μεταφορά CO2: η μεταφορά CO2 από τις εγκαταστάσεις δέσμευσης σε τόπο αποθήκευσης μέσω δικτύου μεταφοράς, με πλοία, φορτηγίδες, τρένα και άλλα μέσα οδικής μεταφοράς, όπως φορτηγά.

λβ) Ουσιώδης μεταβολή: οιαδήποτε μεταβολή που δεν προβλέπεται στην άδεια αποθήκευσης, η οποία μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το περιβάλλον ή την υγεία ή την ομαλή λειτουργία της αγοράς στον τομέα της δέσμευσης, χρήσης, μεταφοράς και αποθήκευσης CO2.

λγ) Περίοδος μετά το κλείσιμο: η περίοδος μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης στην αρμόδια αρχή CCS.

λδ) Πιλοτικοί τόποι αποθήκευσης: οι τόποι αποθήκευσης για τους οποίους έχει εκδοθεί άδεια εξερεύνησης για την κατ’ αρχήν επιλεξιμότητα του τόπου αποθήκευσης και τη διαπίστωση της καταλληλότητάς του όσον αφορά την αποθήκευση CO2, ή άδεια αποθήκευσης ή έχει υποβληθεί αίτηση για την έκδοση των αδειών αυτών, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 173 του ν. 4964/2022 (Α’ 150), περί αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα από φορείς οι οποίοι κατέχουν δικαίωμα ή άδεια έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.

λε) Πρωτογενή δεδομένα: τα επιστημονικά και τεχνικά δεδομένα πεδίου, καθώς και το σχετικό επεξηγηματικό υλικό, που σχετίζονται με ορισμένη περιοχή εξερεύνησης ή συγκρότημα αποθήκευσης, στα οποία συμπεριλαμβάνονται γεωλογικά, γεωτρητικά, γεωφυσικά, γεωχημικά, πετροφυσικά δεδομένα, τα δεδομένα μηχανικής ταμιευτήρων και τα δεδομένα εισπίεσης και παραγωγής, καθώς και αυτά που αφορούν σε πυρήνες, θρύμματα και διαγραφίες, σε οποιαδήποτε μορφή και αν παρήχθησαν, και τηρούνται από φορέα εξερεύνησης κατά τη διάρκεια και αναφορικά με τις εργασίες εξερεύνησης ή από φορέα εκμετάλλευσης κατά τη διάρκεια και αναφορικά με τις εργασίες αποθήκευσης.

λστ) Ρ.Α.Α.Ε.Υ.: η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, εν προκειμένω, ο Κλάδος Ενέργειας της Αρχής.

λζ) Ρεύμα CO2 ή ρεύμα: η ροή ουσιών που προκύπτει από τις διεργασίες δέσμευσης CO2 και τις διεργασίες προσαρμογής σε συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές μεταφοράς ή αποθήκευσης CO2.

λη) Σημαντική ανωμαλία: η ανωμαλία στις εργασίες έγχυσης ή αποθήκευσης ή στις συνθήκες του ίδιου του συγκροτήματος αποθήκευσης, η οποία συνεπάγεται κίνδυνο διαρροής ή κίνδυνο για το περιβάλλον ή την υγεία.

λθ) Σημαντικός κίνδυνος: ο συνδυασμός της πιθανότητας πρόκλησης ζημίας και μεγέθους ζημίας που δεν μπορεί να αγνοηθεί χωρίς να απειληθεί η επίτευξη του σκοπού του παρόντος νόμου.

μ) Στήλη ύδατος: η κατακόρυφα συνεχής μάζα ύδατος από την επιφάνεια έως τα ιζήματα του πυθμένα ενός υδάτινου σώματος.

μα) Συγκρότημα αποθήκευσης: ο τόπος αποθήκευσης και οι γύρω γεωλογικοί χώροι, οι οποίοι μπορεί να επηρεάσουν τη συνολική ακεραιότητα και ασφάλεια της αποθήκευσης.

μβ) Τόπος αποθήκευσης: μια κατ’ όγκον καθορισμένη περιοχή μέσα σε γεωλογικό σχηματισμό που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση CO2 και τις συναφείς επιφανειακές και εγχυτικές εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των χώρων προσωρινής αποθήκευσης, εντός του συγκροτήματος αποθήκευσης.

μγ) Υδραυλική μονάδα: ο υδραυλικά συνδεδεμένος πορώδης χώρος, όπου η μεταφορά της πίεσης μπορεί να μετρηθεί με τεχνικά μέσα, ο οποίος περιορίζεται από αδιαπέραστα φράγματα, ιδίως πετρώματα, ρήγματα, αλατούχους θόλους ή λιθολογικά όρια ή από τομές του σχηματισμού που δημιουργούνται με την επιφάνεια της γης.

μδ) Υποθαλάσσιες περιοχές: οι υποθαλάσσιες περιοχές όπως ορίζονται κατά την παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 2289/1995 (A’ 147).

με) Υφάλμυροι υπόγειοι υδροφορείς: οι υπόγειοι γεωλογικοί σχηματισμοί οι οποίοι αποτελούνται από διαπερατά πετρώματα, που είναι κορεσμένα με ύδατα υψηλής περιεκτικότητας σε άλατα, τα οποία δεν είναι κατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση ή άλλες χρήσεις (ιδίως γεωργικές) χωρίς σημαντική επεξεργασία και οι οποίοι μπορούν να αξιοποιούνται για τη γεωλογική αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της περιβαλλοντικής και υδατικής νομοθεσίας και τις προδιαγραφές του Διεθνούς Οργανισμού Πιστοποίησης (International Organization for Standardization – ISO).

μστ) Φορέας εκμετάλλευσης: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατέχει άδεια αποθήκευσης και εκμεταλλεύεται τόπο αποθήκευσης CO2.

μζ) Φορέας εξερεύνησης: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατέχει άδεια εξερεύνησης και έχει αποκλειστικό δικαίωμα να προβεί σε εργασίες εξερεύνησης εντός ορισμένου συγκροτήματος αποθήκευσης CO2.

 

Άρθρο 4

Αρμόδια αρχή CCS

(άρθρο 23 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

Αρμόδια αρχή για την εφαρμογή του παρόντος ορίζεται η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων Α.Ε. (Ε.Δ.Ε.Υ.Ε.Π.). Η αρμόδια αρχή CCS συνεργάζεται επί ειδικότερων ζητημάτων με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή άλλων Υπουργείων ή φορέων του δημοσίου τομέα, όπως αυτός ορίζεται στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), σύμφωνα με τον παρόντα.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

ΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ

 

Άρθρο 5

Δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα

  1. Η δέσμευση CO2 επιτρέπεται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που διαθέτουν εγκαταστάσεις δέσμευσης και η άδεια λειτουργίας των οποίων περιέχει τη δυνατότητα δέσμευσης CO2.
  2. Η αρμόδια αρχή CCS εισηγείται στην αρχή που είναι αρμόδια για την έκδοση ή την τροποποίηση της άδειας λειτουργίας, ως προς τη δυνατότητα δέσμευσης CO2 και ως προς τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη δέσμευση CO2, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης.

 

Άρθρο 6

Χρήση διοξειδίου του άνθρακα

  1. Η χρήση CO2, το οποίο προκύπτει από διαδικασία δέσμευσης, επιτρέπεται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα στα οποία έχει χορηγηθεί άδεια χρήσης από την αρχή που είναι αρμόδια για την έκδοση ή την τροποποίηση της άδειας λειτουργίας της κύριας δραστηριότητας αυτών.
  2. Ο κάτοχος άδειας χρήσης CO2 λαμβάνει τα τεχνικής φύσης μέτρα που ορίζονται στην άδεια χρήσης για την πρόληψη της ακούσιας απελευθέρωσης CO2 στο περιβάλλον, κατά τη διάρκεια της χρήσης αυτού.
  3. Η αρχή που εκδίδει την άδεια χρήσης επιβλέπει τη συμμόρφωση των κατόχων αδειών χρήσης με τον παρόντα και ενημερώνει σχετικά την αρμόδια αρχή CCS, η οποία εισηγείται στην αρχή αυτή, τη λήψη των αναγκαίων μέτρων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

 

Άρθρο 7

Μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα

  1. Η μεταφορά CO2 εκτός της περιμέτρου των εγκαταστάσεων δέσμευσης σε τόπο αποθήκευσης ή σε ενδιάμεσους τόπους επεξεργασίας CO2, ιδίως σε εγκαταστάσεις υγροποίησης CO2, μέσω του δικτύου μεταφοράς, επιτρέπεται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που έχουν λάβει άδεια μεταφοράς. Η άδεια μεταφοράΗς εκδίδεται: α) στην περίπτωση συστήματος μεταφοράς CO2 από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS και β) στην περίπτωση που η μεταφορά γίνεται με άλλο μέσο από την αρμόδια αρχή, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS.
  2. Οι μεταφορείς κατά την παραλαβή του CO2 που προορίζεται να εγχυθεί σε τόπο αποθήκευσης χορηγούν στους παραγωγούς εκπομπών CO2 πιστοποιητικό προέλευσης (πιστοποιητικό μεταφοράς), το οποίο περιλαμβάνει:

α) τα στοιχεία του φορέα πιστοποίησης,

β) την ημερομηνία έκδοσης,

γ) τα στοιχεία του κατόχου άδειας δέσμευσης από τον οποίο παρέλαβαν το αέριο,

δ) στοιχεία ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ρεύματος, σε συμμόρφωση με το άρθρο 17, και

ε) στοιχεία ως προς την ποσότητα που παρέλαβαν.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ

Άρθρο 8

Αρμοδιότητα εξερεύνησης και αποθήκευσης

  1. Η αρμοδιότητα εξερεύνησης και αποθήκευσης CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος, ανήκει αποκλειστικά στο Ελληνικό Δημόσιο.
  2. Η αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς αποσκοπεί στη μόνιμη απομόνωση του CO2 κατά τρόπο που να προλαμβάνει και, όπου αυτό δεν είναι εφικτό, να εξαλείφει, τις αρνητικές επενέργειες και κινδύνους για το περιβάλλον και την υγεία.
  3. Συμπληρωματικά, για το παρόν Κεφάλαιο, εφαρμόζονται αναλογικά ο ν. 4602/2019 (Α’ 45), περί έρευνας, εκμετάλλευσης και διαχείρισης του γεωθερμιδικού δυναμικού, καθώς και ο Μεταλλευτικός Κώδικας (ν.δ. 210/1973, Α’ 277).

 

Άρθρο 9

Χωροθέτηση δυνητικών τόπων αποθήκευσης

(άρθρο 4 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Μετά την έκδοση της απόφασης της περ. α) της παρ. 3 του άρθρου 40, αξιολογείται, από τεχνική άποψη, η κατ’ αρχήν διαθέσιμη αποθηκευτική ικανότητα και χωροθετούνται δυνητικοί τόποι αποθήκευσης, στην περιοχή που ορίστηκε με την απόφαση αυτή. Η αξιολόγηση και η χωροθέτηση γίνονται:

α) μετά από εξερεύνηση, σύμφωνα με το άρθρο 10 ή

β) με πρωτοβουλία της αρμόδιας αρχής CCS.

  1. Ένας δυνητικός τόπος αποθήκευσης χωροθετείται εάν, υπό τις προτεινόμενες προϋποθέσεις χρήσης, δεν υφίσταται σημαντικός κίνδυνος διαρροής, ούτε σημαντικός κίνδυνος για το περιβάλλον ή την υγεία, ούτε τίθεται ζήτημα εθνικής ασφάλειας.

 

Άρθρο 10

Άδειες εξερεύνησης

(άρθρο 5 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η εξερεύνηση ενός δυνητικού τόπου αποθήκευσης επιτρέπεται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ενώσεις προσώπων που έχουν λάβει άδεια εξερεύνησης από την αρμόδια αρχή CCS.
  2. Ο κάτοχος άδειας εξερεύνησης έχει αποκλειστικό δικαίωμα εξερεύνησης του δυνητικού τόπου αποθήκευσης για τον οποίο χορηγήθηκε η άδεια. Δεν απαγορεύεται η χορήγηση άδειας για άλλη χρήση του εν λόγω τόπου κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας εξερεύνησης, εφόσον, κατά την κρίση της αρμόδιας αρχής CCS, δεν παρεμποδίζει τις εργασίες εξερεύνησης ή άλλες δραστηριότητες που τελούνται νομίμως σε αυτόν.
  3. Η αίτηση για την έκδοση άδειας εξερεύνησης υποβάλλεται στην αρμόδια αρχή CCS.
  4. Εντός έξι (6) μηνών από την έκδοση της απόφασης της περ. α) της παρ. 3 του άρθρου 40 η αρμόδια αρχή CCS, εφόσον η αίτηση της παρ. 3 του παρόντος πληρεί τα κριτήρια της παρ. 2 του άρθρου 9, ή με δική της πρωτοβουλία, εκδίδει διακήρυξη διεθνούς ανοικτής διαγωνιστικής διαδικασίας, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διακήρυξη αφορά στην εξερεύνηση ενός (1) ή περισσότερων δυνητικών τόπων αποθήκευσης και ορίζει:

α) την προθεσμία υποβολής αιτήσεων από τους ενδιαφερόμενους, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη των δυο (2) μηνών,

β) τα ελάχιστα στοιχεία που περιλαμβάνει η αίτηση συμμετοχής, όπως αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ, καθώς και

γ) κάθε άλλο πρόσθετο στοιχείο, έγγραφο και δικαιολογητικό που απαιτείται.

  1. Δικαίωμα υποβολής αίτησης για την έκδοση άδειας εξερεύνησης ή συμμετοχής στη διαδικασία της παρ. 4 έχουν φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ενώσεις προσώπων, εφόσον τα ίδια ή, σε περίπτωση ένωσης προσώπων, τα μέλη αυτών, είναι εγκατεστημένα σε:

α) κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου,

β) τρίτες χώρες που έχουν συνάψει πολυμερείς ή διμερείς διεθνείς συμφωνίες με την Ε.Ε. στους τομείς της ενέργειας και του περιβάλλοντος.

  1. Τα ελάχιστα κριτήρια επιλογής των ενδιαφερομένων ορίζονται στο Παράρτημα ΙΙ. Με τη διακήρυξη της παρ. 4, η αρμόδια αρχή CCS δύναται να ορίσει πρόσθετα κριτήρια επιλογής.
  2. Η άδεια εξερεύνησης περιέχει τουλάχιστον τα στοιχεία που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ. Η διάρκεια ισχύος της δεν δύναται να υπερβαίνει τα πέντε (5) έτη.
  3. Η άδεια εξερεύνησης δημοσιεύεται, εντός είκοσι (20) ημερών από την έκδοσή της, σε περίληψη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αναρτάται με την ίδια μορφή στις ιστοσελίδες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της αρμόδιας αρχής CCS.
  4. Τα στοιχεία που προκύπτουν από την εξερεύνηση ενός δυνητικού τόπου αποθήκευσης, ιδίως οι μετρήσεις, οι μελέτες και τα πορίσματα, υποβάλλονται από τον φορέα εξερεύνησης στην αρμόδια αρχή CCS.
  5. Βάσει των στοιχείων της παρ. 9, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, αποφασίζει για τη χωροθέτηση του δυνητικού τόπου αποθήκευσης ως τόπου αποθήκευσης.

 

Άρθρο 11

Παράταση ισχύος, μεταβίβαση και ανάκληση αδειών εξερεύνησης

(παρ. 3 άρθρου 5 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η αρμόδια αρχή CCS δύναται να παρατείνει τη διάρκεια ισχύος μιας άδειας εξερεύνησης, κατόπιν αίτησης του φορέα εξερεύνησης, εάν αυτός αποδεικνύει ότι η εξερεύνηση πραγματοποιείται σύμφωνα με τους όρους της άδειας, αλλά η ορισθείσα σε αυτή διάρκεια δεν επαρκεί για την ολοκλήρωσή της. Στην απόφαση αιτιολογείται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο η παράταση που χορηγείται. Η συνολική διάρκεια ισχύος της αδείας εξερεύνησης, συμπεριλαμβανομένων τυχόν παρατάσεών της, δεν δύναται να υπερβαίνει τα οκτώ (8) έτη.
  2. Η άδεια εξερεύνησης δύναται να μεταβιβάζεται, εντός της διάρκειας ισχύος της, μετά από έγκριση της αρμόδιας αρχής CCS. Ο κάτοχος της άδειας υποβάλλει στην αρμόδια αρχή CCS αίτηση που συνοδεύεται από τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά του φορέα στον οποίο ενδιαφέρεται να μεταβιβάσει την άδεια, καθώς και τη μεταξύ τους σύμβαση, προκειμένου να εκτιμηθεί αν στο πρόσωπό του συντρέχουν οι όροι που απαιτούνται για τη χορήγηση άδειας εξερεύνησης βάσει του άρθρου 10. Η αρμόδια αρχή CCS αξιολογεί τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά εντός τριάντα (30) ημερών από την υποβολή τους, και αν ο φορέας αυτός πληροί τα κριτήρια επιλογής, εξετάζει ζητήματα εθνικής ασφάλειας και τροποποιεί την άδεια εξερεύνησης, ως προς τα στοιχεία του κατόχου. Με τη μεταβίβαση της άδειας εξερεύνησης, ο νέος κάτοχος υπεισέρχεται στο σύνολο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτήν.
  3. Αν στο μετοχικό κεφάλαιο του φορέα εξερεύνησης εισέρχεται νέος μέτοχος, τα στοιχεία του μαζί με τα αναγκαία δικαιολογητικά, γνωστοποιούνται στην αρμόδια αρχή CCS πριν από την επιδιωκόμενη εταιρική μεταβολή. Η αρμόδια αρχή CCS αξιολογεί τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά, εντός τριάντα (30) ημερών από την υποβολή τους, και, εφόσον κρίνει ότι δεν παραβιάζεται ο παρών και δεν τίθενται ζητήματα εθνικής ασφάλειας, εγκρίνει τη συνέχιση της ισχύος της άδειας, μετά από την εταιρική μεταβολή. Στην περίπτωση αυτή δεν τροποποιείται η άδεια εξερεύνησης.
  4. Η αρμόδια αρχή CCS δύναται να ανακαλεί την άδεια εξερεύνησης:

α) μετά από αίτημα του φορέα εξερεύνησης, οπότε καταπίπτει η χορηγηθείσα εγγύηση του άρθρου 24 ή

β) εάν διαπιστώσει ότι δεν πληρούνται τα κριτήρια επιλογής του παρόντος νόμου ή

γ) σε περίπτωση παράβασης ουσιώδους όρου της άδειας ή

δ) σε περίπτωση παράβασης οποιασδήποτε διάταξης του παρόντος.

  1. Εντός είκοσι (20) ημερών από την έκδοσή της, η απόφαση για την παράταση ισχύος, τη μεταβίβαση ή την ανάκληση της άδειας εξερεύνησης, δημοσιεύεται σε περίληψη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αναρτάται στις ιστοσελίδες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της αρμόδιας αρχής CCS στην ίδια μορφή.

 

Άρθρο 12

Κατά προτεραιότητα δικαίωμα αποθήκευσης του φορέα εξερεύνησης

(παρ. 3 άρθρου 6 και άρθρα 7, 8 και 9 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η εκμετάλλευση ενός τόπου αποθήκευσης επιτρέπεται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία έχουν λάβει άδεια αποθήκευσης, από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ύστερα από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, κατά το παρόν και το άρθρο 13.
  2. Ο κάτοχος άδειας αποθήκευσης έχει αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης του τόπου αποθήκευσης για τον οποίο του χορηγήθηκε η άδεια. Δεν απαγορεύονται άλλες χρήσεις του εν λόγω τόπου αποθήκευσης κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας, εάν η αρμόδια αρχή CCS κρίνει ότι δεν παρεμποδίζουν την αποθήκευση, ή άλλες δραστηριότητες που τελούνται νομίμως σε αυτόν.
  3. Ο φορέας εξερεύνησης ενός δυνητικού τόπου αποθήκευσης έχει προτεραιότητα για τη λήψη άδειας αποθήκευσης για τον τόπο αυτό, αν σωρευτικά έχει:

α) τηρήσει τους όρους της άδειας εξερεύνησης και τις διατάξεις του παρόντος,

β) ολοκληρώσει την εξερεύνηση του δυνητικού τόπου αποθήκευσης,

γ) υποβάλει τα στοιχεία, σύμφωνα με την παρ. 9 του άρθρου 10,

δ) υποβάλει αίτηση, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙΙ, για την έκδοση άδειας αποθήκευσης πριν από τη λήξη της άδειας εξερεύνησης.

  1. Η άδεια αποθήκευσης εκδίδεται από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, εντός δώδεκα (12) μηνών από την υποβολή της αίτησης, αν σωρευτικά:

α) ο αιτών φορέας πληροί τις προϋποθέσεις της παρ. 3,

β) η αίτηση περιλαμβάνει τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙΙ,

γ) ο αιτών φορέας διαθέτει χρηματοοικονομική επάρκεια, τεχνική καταλληλότητα και προσωπικό με υψηλό επίπεδο επαγγελματικής και τεχνικής εκπαίδευσης που επιτρέπουν τη λειτουργία και την παρακολούθηση του τόπου αποθήκευσης, σύμφωνα με τους όρους του παρόντος,

δ) στην περίπτωση περισσότερων του ενός τόπων αποθήκευσης στην ίδια υδραυλική μονάδα, οι δυνητικές αλληλεπιδράσεις πίεσης είναι τέτοιες, ώστε και οι δύο τόποι να μπορούν συγχρόνως να πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος,

ε) έχει εξετασθεί η γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το σχέδιο άδειας αποθήκευσης, σύμφωνα με το άρθρο 14.

  1. Εφόσον δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παρ. 3, ο φορέας εξερεύνησης χάνει την προτεραιότητά του ως προς τον συγκεκριμένο τόπο αποθήκευσης.
  2. Ο φορέας αποθήκευσης επιβαρύνεται μεειδικό τέλος που αντιστοιχεί σε δύο (2) ευρώ ανά τόνο (€/τόνο) αποθηκευμένου CO2 και διατίθεται προς τον σκοπό ανταποδοτικότητας προς όφελος των τοπικών κοινωνιών. Το ειδικό τέλος αποδίδεται στους δικαιούχους Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού πριν από την έναρξη της διαδικασίας έγχυσης CO2 και καθ’ όλη τη διάρκεια ανάπτυξης του έργου.
  3. Αν, βάσει προκαταρκτικών μελετών και άλλων πληροφοριών του φακέλου του έργου, προκύπτει μεγαλύτερη χωρητικότητα του τόπου αποθήκευσης και δυνατότητα έγχυσης και αποθήκευσης όγκων CO2 μεγαλύτερων από τους αναφερόμενους στην αίτηση έκδοσης άδειας αποθήκευσης, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εφόσον εκτιμά, μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, ότι υφίσταται η αντίστοιχου μεγέθους ζήτηση, δύναται να ζητήσει από τον φορέα εξερεύνησης την υποβολή αναθεωρημένων μελετών εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, προκειμένου να αξιολογηθεί εκ νέου η διαθέσιμη δυναμικότητα του τόπου αποθήκευσης και να επαναπροσδιοριστούν:

α) η συνολική ποσότητα CO2 που επιτρέπεται να αποθηκεύεται στον τόπο αποθήκευσης,

β) τα όρια πίεσης του ταμιευτήρα, και

γ) οι ανώτατοι επιτρεπόμενοι ρυθμοί και πιέσεις έγχυσης για την έκδοση της άδειας αποθήκευσης, σύμφωνα με τις αναθεωρημένες απαιτήσεις.

  1. Αφού λάβει υπόψη και τα αποτελέσματα των μελετών αυτών, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας εκδίδει άδεια αποθήκευσης, στην οποία συμπεριλαμβάνει δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα για την προσαρμογή του τόπου αποθήκευσης στα αναθεωρημένα τεχνικά χαρακτηριστικά. Αν ο φορέας εκμετάλλευσης δεν προβεί, εντός ευλόγου χρόνου, στις ενέργειες που απαιτούνται για την αποτελεσματική συμμόρφωσή του, προς την υποχρέωση ανάπτυξης του τόπου αποθήκευσης, βάσει της συνολικής χωρητικότητάς του, και εφόσον η καθυστέρηση αυτή δεν οφείλεται σε ανωτέρα βία ή άλλη αντικειμενική αδυναμία, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας προκηρύσσει διεθνή ανοικτή διαγωνιστική διαδικασία για την ανάθεση της χρηματοδότησης των σχετικών έργων ή της κατασκευής και χρηματοδότησής τους σε τρίτο, σύμφωνα με το άρθρο 13. Περαιτέρω, η αρμόδια αρχή CCS δύναται να επιβάλει ποινική ρήτρα για κάθε μήνα καθυστέρησης, λαμβάνοντας υπόψη τις δαπάνες για την αγορά δικαιωμάτων εκπομπών CO2, στις οποίες εκτίθενται οι δικαιούχοι χρήστες του τόπου αποθήκευσης.
  2. Εντός είκοσι (20) ημερών από την έκδοσή της, η απόφαση με την οποία χορηγείται άδεια αποθήκευσης, δημοσιεύεται σε περίληψη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αναρτάται στις ιστοσελίδες του Υπουργείου και της αρμόδιας αρχής CCS με την ίδια μορφή.

 

Άρθρο 13

Διεθνής ανοικτή διαγωνιστική διαδικασία για την άδεια αποθήκευσης

(παρ. 2 άρθρου 6 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Εάν ο φορέας εξερεύνησης χάσει την προτεραιότητά του ως προς τον τόπο αποθήκευσης ή εάν η αξιολόγηση της διαθέσιμης αποθηκευτικής ικανότητας ενός τόπου αποθήκευσης και η χωροθέτηση αυτού έχουν διεξαχθεί, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 9, με πρωτοβουλία της αρμόδιας αρχής CCS, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρχής, προκηρύσσει διεθνή ανοικτή διαγωνιστική διαδικασία για τη χορήγηση άδειας αποθήκευσης στον τόπο αυτό.
  2. Δικαίωμα συμμετοχής στη διαγωνιστική διαδικασία του παρόντος έχουν οι φορείς της παρ. 5 του άρθρου 10, οι οποίοι πληρούν τα κριτήρια επιλογής που ορίζονται στην παρ. 6 του άρθρου 10, στο μέτρο που αυτά αφορούν την αποθήκευση. Η διακήρυξη, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιέχει τουλάχιστον την κατ’ αρχήν διαθέσιμη χωρητικότητα του τόπου αποθήκευσης και τη δυνατότητα έγχυσης CO2, σε αυτόν, πρόσθετα κριτήρια επιλογής, τις ελάχιστες πληροφορίες που περιλαμβάνει η αίτηση συμμετοχής, όπως αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ, το χρονοδιάγραμμα και τους όρους διεξαγωγής του διαγωνισμού, την ημερομηνία έναρξης και την προθεσμία υποβολής αιτήσεων συμμετοχής, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη των δυο (2) μηνών, καθώς και κάθε άλλη πρόσθετη πληροφορία, στοιχείο, έγγραφο και δικαιολογητικό.
  3. Η άδεια αποθήκευσης εκδίδεται από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, αφού εξετασθεί η γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το σχέδιο της άδειας αυτής, σύμφωνα με το άρθρο 14.
  4. Οι παρ. 2, 6, 7 και 9 του άρθρου 12 εφαρμόζονται και ως προς τη διεθνή ανταγωνιστική διαδικασία για την άδεια αποθήκευσης.

 

Άρθρο 14

Εξέταση αιτήσεων και σχεδίων αδειών αποθήκευσης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

(άρθρο 10 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η αρμόδια αρχή CCS κοινοποιεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις αιτήσεις για τη χορήγηση αδειών αποθήκευσης μέσα σε έναν (1) μήνα από την παραλαβή τους
  2. Η αρμόδια αρχή CCS ενημερώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για όλα τα σχέδια αδειών αποθήκευσης και τυχόν άλλα στοιχεία που συνεκτιμώνται για την έκδοση της άδειας.
  3. Οι γνώμες που παρέχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επί των σχεδίων αδειών αποθήκευσης δεν είναι δεσμευτικές για το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
  4. Η αρμόδια αρχή CCS κοινοποιεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάθε άδεια αποθήκευσης. Εάν η άδεια αποκλίνει από τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, αιτιολογεί την απόκλιση.

 

Άρθρο 15

Τροποποίηση και μεταβίβαση των αδειών αποθήκευσης

(παρ. 1 άρθρου 11 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Ο φορέας εκμετάλλευσης ενημερώνει το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και την αρμόδια αρχή CCS πριν από κάθε τροποποίηση είτε των όρων εκμετάλλευσης του τόπου αποθήκευσης, είτε της εταιρικής ή μετοχικής του σύνθεσης ή άλλων μεταβολών που αφορούν τον ίδιο τον φορέα εκμετάλλευσης. Προς τούτο, ο φορέας εκμετάλλευσης υποβάλλει φάκελο, στον οποίο περιλαμβάνεται τουλάχιστον η μελέτη τροποποίησης, με το περιεχόμενο που ορίζεται στο Παράρτημα Ι.
  2. Για τις τροποποιήσεις της παρ. 1 απαιτείται η υποβολή Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων κατά τον ν. 4014/2011 (Α’ 209). Αν εκδοθεί νέα Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Α.Ε.Π.Ο.) ή τροποποιηθεί η ισχύουσα, ο φορέας εκμετάλλευσης την κοινοποιεί αμελλητί στην αρμόδια αρχή CCS, η οποία εισηγείται στο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως προς το εάν απαιτείται η έκδοση νέας άδειας αποθήκευσης ή η τροποποίηση της ισχύουσας.
  3. Η απόφαση για την τροποποίηση της άδειας αποθήκευσης δημοσιεύεται σε περίληψη, εντός είκοσι (20) ημερών από τη έκδοσή της, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αναρτάται στις ιστοσελίδες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της αρμόδιας αρχής CCS με την ίδια μορφή.
  4. Η άδεια αποθήκευσης δύναται να μεταβιβάζεται, εντός της διάρκειας ισχύος της, με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS.

Ο κάτοχος της άδειας υποβάλλει στο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στην αρμόδια αρχή CCS, αίτηση που συνοδεύεται από τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για να εκτιμηθεί εάν συντρέχουν στο πρόσωπο του υποψηφίου νέου κατόχου οι απαραίτητοι όροι για τη χορήγηση της άδειας αποθήκευσης, καθώς και τη σύμβασή του με τον τελευταίο. Η αρμόδια αρχή CCS εξετάζει τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά εντός είκοσι (20) ημερών από την υποβολή τους, και εφόσον κρίνει ότι πληρούνται τα κριτήρια επιλογής και εξετάσει την παράμετρο της εθνικής ασφάλειας, εισηγείται στο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας την τροποποίηση της άδειας αποθήκευσης ως προς τα στοιχεία του νέου κατόχου. Με τη μεταβίβαση της άδειας αποθήκευσης ο νέος κάτοχος υπεισέρχεται στο σύνολο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτή.

  1. Εάν στο μετοχικό κεφάλαιο του κατόχου της άδειας αποθήκευσης εισέρχεται νέος μέτοχος ή νέοι μέτοχοι, τα στοιχεία τους γνωστοποιούνται στο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στην αρμόδια αρχή CCS τουλάχιστον τριάντα (30) ημέρες πριν από τη σκοπούμενη εταιρική μεταβολή. Η αρμόδια αρχή CCS εξετάζει τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά εντός είκοσι (20) ημερών από την υποβολή τους και, εφόσον κρίνει ότι δεν παραβιάζονται οι διατάξεις του παρόντος και δεν τίθενται ζητήματα εθνικής ασφάλειας, εισηγείται στο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας την έγκριση της εταιρικής μεταβολής. Τροποποίηση της άδειας αποθήκευσης στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται.

 

Άρθρο 16

Διάρκεια και ανάκληση της άδειας αποθήκευσης

(παρ. 3 και 4 άρθρου 11 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η διάρκεια της άδειας δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από είκοσι πέντε (25) έτη, ούτε να είναι μικρότερη από είκοσι (20) χρόνια από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
  2. Η άδεια αποθήκευσης δύναται να ανανεώνεται ανά πέντε (5) έτη με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, ύστερα από αίτηση του φορέα εκμετάλλευσης, που υποβάλλεται προς το όργανο αυτό και την αρμόδια αρχή CCS, έξι (6) τουλάχιστον μήνες πριν από τη λήξη της ισχύουσας άδειας.
  3. Το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας επανεξετάζει και, εάν απαιτείται, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, επικαιροποιεί ή, αν συντρέχει σοβαρή παραβίαση του παρόντος ή υποτροπή, ως έσχατο μέτρο ειδικώς για τις περ. α), β) και γ), ανακαλεί την άδεια αποθήκευσης αν:

α) έχουν διαπιστωθεί διαρροές ή σημαντικές ανωμαλίες, σύμφωνα με το άρθρο 21, οι οποίες δεν έχουν αντιμετωπισθεί επαρκώς,

β) από τις υποβαλλόμενες εκθέσεις, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 ή τις επιθεωρήσεις που διενεργούνται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 20, προκύπτει η μη συμμόρφωση προς τις προϋποθέσεις της άδειας ή η ύπαρξη κινδύνου διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών,

γ) ο φορέας εκμετάλλευσης αδυνατεί να τηρήσει τις προϋποθέσεις ισχύος της άδειας,

δ) κρίνεται αναγκαίο, βάσει των πρόσφατων επιστημονικών πορισμάτων και της τεχνολογικής εξέλιξης.

Σε κάθε περίπτωση, με την επιφύλαξη των περ. α) έως δ), η επικαιροποίηση της άδειας είναι δυνατή πέντε (5) έτη από τη χορήγησή της και στη συνέχεια ανά δεκαετία.

  1. Στις περ. α) έως δ) της παρ. 3, η αρμόδια αρχή CCS καλεί τον φορέα εκμετάλλευσης να υποβάλει τις απόψεις του, σύμφωνα με το άρθρο 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α’ 45). Αν, κατόπιν έρευνας, η αρμόδια αρχή CCS διαπιστώσει αιτιολογημένα τη συνδρομή των περιστάσεων των περ. α) έως δ) της παρ. 3, συντάσσει πρακτικό, με το οποίο καλεί τον φορέα εκμετάλλευσης σε συμμόρφωση, κατά περίπτωση, με τη λήψη μέτρων αποκατάστασης ή μέτρων μέσω των οποίων είναι εφικτή η αντιμετώπιση της διαπιστωθείσας, βάσει των πρόσφατων επιστημονικών πορισμάτων και της τεχνολογικής εξέλιξης, ανάγκης, μέσα σε εύλογη προθεσμία, η οποία δεν υπερβαίνει τους τρεις (3) μήνες. Αν ο φορέας εκμετάλλευσης δεν συμμορφωθεί μέσα στην ταχθείσα προθεσμία, η αρμόδια αρχή CCS εισηγείται στο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας την ανάκληση της άδειας αποθήκευσης. Επίσης, η αρμόδια αρχή CCS διαβιβάζει το πρακτικό του πρώτου εδαφίου στην, κατά το άρθρο 20 του ν. 4014/2011 (Α’ 209), αρμόδια αρχή, προκειμένου να λάβει τα μέτρα της αρμοδιότητάς της.
  2. Αν ανακληθεί μια άδεια κατ’ εφαρμογή των παρ. 3 και 4, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται:

α) να αποφασίσει, βάσει του άρθρου 12, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, την έκδοση διακήρυξης για διεθνή ανοικτή διαγωνιστική διαδικασία με σκοπό τη χορήγηση άδειας αποθήκευσης στον τόπο αυτό, ή

β) να εκδώσει απόφαση για το κλείσιμο του τόπου αποθήκευσης κατ’ εφαρμογή της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 22.

  1. Έως την έκδοση νέας άδειας αποθήκευσης, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναλαμβάνει προσωρινά όλες τις υποχρεώσεις που σχετίζονται με την εφαρμογή των κριτηρίων αποδοχής, αν αποφασίσει να συνεχίσει:

α) την έγχυση CO2 στον τόπο αποθήκευσης,

β) την παρακολούθηση και την εφαρμογή των διορθωτικών μέτρων, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙΙ,

γ) την επιστροφή των δικαιωμάτων σε περιπτώσεις διαρροής, δυνάμει της υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΚΑΠΑ/86227/2245/6.8.2024 κοινής απόφασης των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Υποδομών και Μεταφορών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ανάπτυξης και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής «Αντικατάσταση της υπ’ αρ. 181478/965/2017 (Β’ 3763) κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης – Περιβάλλοντος και Ενέργειας – Υποδομών και Μεταφορών – Κατάργηση: α) της υπ’ αρ. 6517/425/2019 (Β’ 390) κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης – Περιβάλλοντος και Ενέργειας – Υποδομών και Μεταφορών και β) της υπ’ αρ. 105040/2297/14.11.2019 (Β’ 4315) κοινής απόφασης των Υπουργών Ανάπτυξης και Επενδύσεων -Περιβάλλοντος και Ενέργειας – Υποδομών και Μεταφορών – Ενσωμάτωση: α) της Οδηγίας (ΕΕ) 2023/958 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 10ης Μαΐου 2023 «για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ ΕΚ όσον αφορά τη συμβολή των αεροπορικών μεταφορών στον στόχο της Ένωσης για μείωση των εκπομπών στο σύνολο της οικονομίας και για την κατάλληλη εφαρμογή ενός παγκόσμιου αγορακεντρικού μέτρου» (L 130/115) και β) της Οδηγίας (ΕΕ) 2023/959 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 10ης Μαΐου 2023 «για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ΕΚ σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Ένωσης και της απόφασης (ΕΕ) 2015/1814 σχετικά με τη θέσπιση και τη λειτουργία αποθεματικού για τη σταθερότητα της αγοράς όσον αφορά το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της Ένωσης» (L 130/134)» (Β’ 4674), καθώς και

δ) τη λήψη προληπτικών ή επανορθωτικών μέτρων, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 και την παρ. 1 του άρθρου 9 του π.δ. 148/2009 (Α’ 190).

  1. Για τις δαπάνες της παρ. 6, η αρμόδια αρχή CCS αξιοποιεί τη χρηματική εγγύηση του άρθρου 24. Αν εκδοθεί απόφαση για το κλείσιμο του τόπου αποθήκευσης, σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 22, εφαρμόζεται η παρ. 5 του άρθρου 24.
  2. Εντός είκοσι (20) ημερών από την έκδοσή της, η απόφαση που εκδίδεται για την ανάκληση της άδειας αποθήκευσης, δημοσιεύεται σε περίληψη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αναρτάται στις ιστοσελίδες του Υπουργείου και της αρμόδιας αρχής CCS στην ίδια μορφή.

 

Άρθρο 17

Κριτήρια και διαδικασία αποδοχής ρεύματος διοξειδίου του άνθρακα

(άρθρο 12 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Σε ένα ρεύμα CO2 δεν επιτρέπεται να προστίθενται απόβλητα ή άλλες ύλες με σκοπό τη διάθεση των εν λόγω αποβλήτων ή υλών. Ένα ρεύμα CO2 επιτρέπεται να περιέχει ίχνη συναφών ουσιών από την πηγή, τη δέσμευση ή τη διεργασία έγχυσης και ίχνη ουσιών που προστίθενται για να βοηθήσουν την παρακολούθηση και την επαλήθευση της μετανάστευσης CO2. Οι συγκεντρώσεις των ουσιών αυτών είναι κατώτερες από τα επίπεδα τα οποία:

α) επηρεάζουν αρνητικά την ακεραιότητα του τόπου αποθήκευσης ή τη συναφή υποδομή μεταφοράς,

β) συνεπάγονται σημαντικό κίνδυνο για το περιβάλλον ή την υγεία,

γ) παραβαίνουν τις απαιτήσεις της εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας και των ευρωπαϊκών κατευθυντηρίων γραμμών,

δ) ορίζονται στην άδεια αποθήκευσης του εκάστοτε τόπου αποθήκευσης.

  1. Ο φορέας εκμετάλλευσης:

α) δέχεται την έγχυση ρευμάτων CO2, εφόσον έχει γίνει ανάλυση της σύνθεσης αυτών, συμπεριλαμβανομένων των διαβρωτικών ουσιών, καθώς και αξιολόγηση κινδύνου, η οποία δείχνει ότι τα επίπεδα ρύπανσης είναι σύμφωνα με τους όρους της παρ. 1, και

β) τηρεί μητρώο των ποσοτήτων και χαρακτηριστικών των παραδιδόμενων και εγχυόμενων ρευμάτων CO2, συμπεριλαμβανομένης της σύνθεσής τους.

  1. Ο φορέας εκμετάλλευσης, κατά την παραλαβή του προς αποθήκευση CO2, από τους μεταφορείς, χορηγεί στους τελευταίους, πιστοποιητικό προέλευσης (πιστοποιητικό αποθήκευσης) το οποίο περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον :

α) τα στοιχεία του φορέα πιστοποίησης,

β) την ημερομηνία έκδοσης,

γ) την ημερομηνία πιστοποιούμενης εισαγωγής στον τόπο αποθήκευσης,

δ) τον τόπο αποθήκευσης,

ε) τα στοιχεία του κατόχου του CO2 πριν από την αποθήκευση,

στ) τα στοιχεία του υπεύθυνου για τη μεταφορά CO2, από τον οποίο παρελήφθη το ρεύμα CO2,

ζ) τα στοιχεία του παραγωγού εκπομπών CO2,

η) τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ρεύματος, και

θ) την ποσότητα παραλαβής.

Αντίγραφο του πιστοποιητικού αποθήκευσης παραδίδεται και στα φυσικά ή νομικά πρόσωπα της παρ. 1 του άρθρου 5 από τα οποία προέρχεται το ρεύμα CO2 που παραλαμβάνεται τελικώς από τον φορέα εκμετάλλευσης.

 

Άρθρο 18

Παρακολούθηση της αποθήκευσης

(άρθρο 13 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Ο φορέας εκμετάλλευσης προβαίνει σε παρακολούθηση των μονάδων έγχυσης του συγκροτήματος αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένου, όποτε υπάρχει δυνατότητα, του θυσάνου CO2, και, κατά περίπτωση, του περιβάλλοντος χώρου, που αποσκοπεί:

α) στη σύγκριση μεταξύ της πραγματικής και της αναπαριστώμενης με ψηφιακό μοντέλο προσομοίωσης συμπεριφοράς του CO2 και του ύδατος του σχηματισμού στον τόπο αποθήκευσης,

β) στην ανίχνευση σημαντικών ανωμαλιών,

γ) στην ανίχνευση μετανάστευσης CO2,

δ) στην έγκαιρη ανίχνευση διαρροής CO2,

ε) στην ανίχνευση σημαντικών αρνητικών επενεργειών στο γύρω περιβάλλον, ιδίως στο πόσιμο νερό, στους ανθρώπινους πληθυσμούς ή στους χρήστες της περιβάλλουσας βιόσφαιρας,

στ) στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας διορθωτικών μέτρων που λαμβάνονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 20,

ζ) στην επικαιροποίηση της αξιολόγησης της βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης ασφάλειας και ακεραιότητας του συγκροτήματος αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης του κατά πόσον το αποθηκευμένο CO2 παραμείνει πλήρως και μονίμως απομονωμένο.

  1. Η παρακολούθηση βασίζεται σε σχέδιο παρακολούθησης, το οποίο εκπονείται από τον φορέα εκμετάλλευσης, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Παραρτήματος ΙV, συμπεριλαμβανομένων λεπτομερειών σχετικά με την παρακολούθηση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΚΑΠΑ/86227/2245/6.8.2024 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Υποδομών και Μεταφορών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ανάπτυξης και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Β’ 4674).
  2. Το σχέδιο παρακολούθησης υποβάλλεται στην αρμόδια αρχή CCS προς έγκριση, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙV.
  3. Το σχέδιο επικαιροποιείται, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Παραρτήματος ΙV, ανά πέντε (5) έτη, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι μεταβολές του εκτιμώμενου κινδύνου διαρροής, οι αλλαγές στους εκτιμώμενους κινδύνους για το περιβάλλον και την υγεία, οι νέες επιστημονικές γνώσεις και οι βελτιώσεις της βέλτιστης διαθέσιμης τεχνολογίας. Τα επικαιροποιημένα σχέδια επανυποβάλλονται στην αρμόδια αρχή CCS προς έγκριση, με εφαρμογή της παρ. 3.

 

Άρθρο 19

Υποβολή εκθέσεων

(άρθρο 14 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Τουλάχιστον μία (1) φορά τον χρόνο και μέχρι την 31η Ιανουαρίου του επόμενου έτους, ο φορέας εκμετάλλευσης υποβάλλει στην αρμόδια αρχή CCS και το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, έκθεση για την παρακολούθηση που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του έτους αναφοράς. Η έκθεση περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

α) τα αποτελέσματα της παρακολούθησης σύμφωνα με το άρθρο 18, κατά την περίοδο που καλύπτει η έκθεση, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για τη χρησιμοποιούμενη τεχνολογία παρακολούθησης,

β) τις ποσότητες και τα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένης της σύνθεσής τους, των ρευμάτων CO2 που παραδόθηκαν και εγχύθηκαν, κατά την περίοδο που καλύπτει η έκθεση, τα οποία καταχωρούνται σε μητρώα, σύμφωνα με την περ. 2 της παρ. 2 του άρθρου 17,

γ) πιστοποιητικό που εκδίδεται σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 17,

δ) απόδειξη της κατάθεσης και της διατήρησης σε ισχύ της χρηματικής εγγύησης, σύμφωνα με το άρθρο 24 και το Παράρτημα ΙΙΙ,

ε) άλλες πληροφορίες τις οποίες η αρμόδια αρχή CCS θεωρεί συναφείς, καλώντας εγγράφως τον φορέα εκμετάλλευσης να υποβάλει, προκειμένου να αξιολογηθεί η συμμόρφωσή του προς τις προϋποθέσεις ισχύος της άδειας και να εμπλουτιστούν τα δεδομένα για τη συμπεριφορά του CO2 στον τόπο αποθήκευσης.

  1. Οι παραγωγοί εκπομπών CO2 υποβάλλουν στην αρμόδια αρχή CCS μία (1) φορά τον χρόνο και μέχρι την 31η Ιανουαρίου του επόμενου έτους, έκθεση για την παρακολούθηση του δεσμευόμενου CO2 που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του έτους αναφοράς.
  2. Οι μεταφορείς υποβάλλουν στην αρμόδια αρχή CCS μία (1) φορά κατ’ έτος και μέχρι την 31η Ιανουαρίου του επόμενου έτους, έκθεση για την παρακολούθηση της μεταφοράς που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του έτους αναφοράς, η οποία συνοδεύεται από πιστοποιητικό επαλήθευσης που εκδίδεται σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 7.
  3. Οι εκθέσεις των παρ. 2 και 3 επαληθεύονται από φορείς, οι οποίοι διαθέτουν κατάλληλη διαπίστευση από το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης ή από αντίστοιχο οργανισμό διαπίστευσης άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Συνεργασίας για τη Διαπίστευση.

 

Άρθρο 20

Επιθεωρήσεις των συγκροτημάτων αποθήκευσης

(άρθρο 15 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η αρμόδια αρχή CCS, σε συνεργασία με την κατά περίπτωση αρμόδια υπηρεσία για τη διεξαγωγή περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οργανώνει και συντονίζει σύστημα τακτικών και έκτακτων επιθεωρήσεων των συγκροτημάτων αποθήκευσης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, με σκοπό τον έλεγχο και τη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις αυτού, καθώς και την παρακολούθηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον και την υγεία.
  2. Οι επιθεωρήσεις διενεργούνται από:

α) την αρμόδια αρχή CCS ή

β) μικτό κλιμάκιο επιθεωρητών, που συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού από υπαλλήλους της αρμόδιας αρχής CCS και υπαλλήλους του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Στο κλιμάκιο επιθεωρητών δύνανται να συμμετέχουν και ειδικοί επιστήμονες, εκπρόσωποι άλλων υπουργείων ή δημόσιων φορέων ή των αρμοδίων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ανάλογα με τις περιστάσεις.

  1. Οι επιθεωρήσεις περιλαμβάνουν επισκέψεις των επιφανειακών εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένων των εγχυτικών εγκαταστάσεων, αξιολόγηση των εργασιών έγχυσης και παρακολούθησης που πραγματοποιούνται από τον φορέα εκμετάλλευσης, και έλεγχο των σχετικών αρχείων που τηρεί ο φορέας εκμετάλλευσης. Ο φορέας εκμετάλλευσης παρέχει στην αρμόδια αρχή CCS ή στα κλιμάκια επιθεωρητών, ακώλυτη πρόσβαση στους χώρους των εγκαταστάσεών του.
  2. Οι τακτικές επιθεωρήσεις διενεργούνται: α) τουλάχιστον μία (1) φορά τον χρόνο για το διάστημα λειτουργίας της εγκατάστασης και έως τρία (3) έτη από το κλείσιμο της εγκατάστασης, β) μετά από το κλείσιμο της εγκατάστασης ανά πέντε (5) έτη, έως ότου μεταβιβαστεί η ευθύνη της εγκατάστασης στην αρμόδια αρχή CCS. Στο πλαίσιο των επιθεωρήσεων αυτών, εξετάζονται οι εγκαταστάσεις έγχυσης και παρακολούθησης, καθώς και το πλήρες φάσμα των συναφών επενεργειών του συγκροτήματος αποθήκευσης στο περιβάλλον και στην υγεία.
  3. Έκτακτες επιθεωρήσεις διενεργούνται:

α) αν έχουν γνωστοποιηθεί στην αρμόδια αρχή CCS ή στην αρμόδια υπηρεσία κατά το άρθρο 20 του ν. 4014/2011 (Α’ 209) για τη διεξαγωγή περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή στην αρμόδια για την υπεράκτια ασφάλεια αρχή σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 4409/2016 (Α’ 136), ή έχουν περιέλθει σε γνώση τους διαρροές ή σημαντικές ανωμαλίες, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 21,

β) αν από τις εκθέσεις του άρθρου 19 αποδεικνύεται ανεπαρκής συμμόρφωση προς τις προϋποθέσεις ισχύος της άδειας,

γ) για να διερευνηθούν σοβαρές καταγγελίες σχετικά με το περιβάλλον ή την υγεία,

δ) σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση κρίνει η αρμόδια αρχή CCS.

  1. Μετά από κάθε επιθεώρηση, η αρμόδια αρχή CCS, από κοινού με την αρμόδια υπηρεσία κατά το άρθρο 20 του ν. 4014/2011 για τη διεξαγωγή περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή την αρμόδια για την υπεράκτια ασφάλεια αρχή, συντάσσουν έκθεση με τα αποτελέσματα της επιθεώρησης. Στην έκθεση αξιολογείται η συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του παρόντος και αναφέρεται το κατά πόσο είναι αναγκαία η λήψη περαιτέρω μέτρων. Η έκθεση κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο φορέα εκμετάλλευσης και αναρτάται στον ιστότοπο της αρμόδιας αρχής CCS μέσα σε δύο (2) μήνες από τη διεξαγωγή της επιθεώρησης.

 

Άρθρο 21

Μέτρα σε περίπτωση διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών

(άρθρο 16 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Σε περίπτωση διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών, ο φορέας εκμετάλλευσης ειδοποιεί αμέσως την αρμόδια αρχή CCS και λαμβάνει χωρίς καθυστέρηση τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας. Σ.
  2. Τα διορθωτικά μέτρα της παρ. 1 λαμβάνονται με βάση το σχέδιο διορθωτικών μέτρων που έχει υποβληθεί στην αρμόδια αρχή CCS, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙΙ.
  3. Η αρμόδια αρχή CCS μπορεί να απαιτήσει από τον φορέα εκμετάλλευσης να λάβει τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα. Τα μέτρα αυτά μπορεί να είναι πρόσθετα ή διαφορετικά από εκείνα που ορίζονται στο σχέδιο διορθωτικών μέτρων.
  4. Η αρμόδια αρχή CCS μπορεί να λαμβάνει τα αναγκαία ή πρόσθετα διορθωτικά μέτρα, αν ο φορέας εκμετάλλευσης τα παραλείπει.
  5. Για τη λήψη των διορθωτικών μέτρων της παρ. 4, η αρμόδια αρχή CCS χρησιμοποιεί, ιδίως, τη χρηματική εγγύηση του άρθρου 24, καθώς και τις ποινικές ρήτρες, σύμφωνα με την άδεια αποθήκευσης.

 

Άρθρο 22

Υποχρεώσεις κατά το κλείσιμο και την περίοδο μετά το κλείσιμο του τόπου αποθήκευσης

(άρθρο 17 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Ένας τόπος αποθήκευσης κλείνει στις εξής περιπτώσεις:

α) εάν έχουν τηρηθεί οι απαιτήσεις που καθορίζονται στην άδεια αποθήκευσης,

β) εάν το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας εγκρίνει, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, την τεκμηριωμένη αίτηση του φορέα εκμετάλλευσης και

γ) εάν αποφασισθεί από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, αφού ανακληθεί η άδεια αποθήκευσης, κατ’ εφαρμογή των παρ. 3 και 4 του άρθρου 16.

  1. Μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης ο φορέας εκμετάλλευσης παραμένει υπεύθυνος για:

α) την παρακολούθηση, την υποβολή εκθέσεων και τη λήψη διορθωτικών μέτρων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος, καθώς και για τις πάσης φύσεως υποχρεώσεις που αφορούν την επιστροφή δικαιωμάτων σε περίπτωση διαρροών, σύμφωνα με την υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΚΑΠΑ/86227/2245/6.8.2024 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Υποδομών και Μεταφορών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ανάπτυξης και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Β’ 4674),

β) τη λήψη προληπτικών μέτρων ή μέτρων αποκατάστασης, σύμφωνα με τα άρθρα 8 έως 11 του π.δ. 148/2009 (Α’ 190), έως ότου η ευθύνη του τόπου αποθήκευσης μεταβιβασθεί στην αρμόδια αρχή CCS, σύμφωνα με τις παρ. 1 έως 5 του άρθρου 23,

γ) τη σφράγιση του τόπου αποθήκευσης και την απομάκρυνση των εγχυτικών εγκαταστάσεων.

  1. Οι αναφερόμενες στην παρ. 2 υποχρεώσεις του φορέα εκμετάλλευσης τηρούνται με βάση το προσωρινό σχέδιο της περιόδου μετά το κλείσιμο, το οποίο ο τελευταίος έχει εκπονήσει δυνάμει της βέλτιστης πρακτικής και σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Παραρτήματος ΙV, που εγκρίνεται κατά το στάδιο χορήγησης της άδειας αποθήκευσης, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙΙ.
  2. Στις περ. α) και β) της παρ. 1, το προσωρινό σχέδιο της περιόδου μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης:

α) επικαιροποιείται, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, με βάση, ιδίως την ανάλυση κινδύνου, τη βέλτιστη πρακτική και τις τεχνολογικές βελτιώσεις,

β) υποβάλλεται προς έγκριση στην αρμόδια αρχή CCS, και

γ) εγκρίνεται από την αρμόδια αρχή CCS, ως το οριστικό σχέδιο της περιόδου μετά το κλείσιμο.

  1. Μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης, κατά την περ. γ) της παρ. 1, η αρμόδια αρχή CCS είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση και τη λήψη διορθωτικών μέτρων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος, καθώς και για τις πάσης φύσεως υποχρεώσεις που αφορούν την επιστροφή δικαιωμάτων σε περίπτωση διαρροών, δυνάμει της υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΚΑΠΑ/86227/2245/6.8.2024 κοινής απόφασης, καθώς και για τη λήψη προληπτικών μέτρων ή μέτρων αποκατάστασης, βάσει του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 8 και την παρ. 1 του άρθρου 9 του π.δ. 148/2009.
  2. Οι απαιτήσεις μετά το κλείσιμο εκπληρώνονται από την αρμόδια αρχή CCS με βάση το προσωρινό σχέδιο μετά το κλείσιμο της παρ. 3, το οποίο, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, επικαιροποιείται.
  3. Η αρμόδια αρχή CCS ανακτά από τον φορέα εκμετάλλευσης τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε για τα μέτρα της παρ. 5, χρησιμοποιώντας, ιδίως, τη χρηματική εγγύηση του άρθρου 24, καθώς και τις ποινικές ρήτρες, σύμφωνα με την άδεια αποθήκευσης.

 

Άρθρο 23

Μεταβίβαση της ευθύνης για τον τόπο αποθήκευσης

(άρθρο 18 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Αν ένας τόπος αποθήκευσης έχει κλείσει σύμφωνα με τις περ. α) και β) της παρ. 1 του άρθρου 22, οι υποχρεώσεις που αφορούν:

α) στην παρακολούθηση και τη λήψη διορθωτικών μέτρων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος,

β) στην επιστροφή δικαιωμάτων σε περίπτωση διαρροών, σύμφωνα με την υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΚΑΠΑ/86227/2245/6.8.2024 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Υποδομών και Μεταφορών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ανάπτυξης και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Β’ 4674), καθώς και

γ) στη λήψη προληπτικών μέτρων ή μέτρων αποκατάστασης, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 και την παρ. 1 του άρθρου 9 του π.δ. 148/2009 (Α’ 190),

μεταβιβάζονται στην αρμόδια αρχή CCS με πρωτοβουλία της τελευταίας ή μετά από αίτημα του φορέα εκμετάλλευσης.

  1. Η μεταβίβαση των υποχρεώσεων της παρ. 1 πραγματοποιείται, εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) από τα διαθέσιμα στοιχεία αποδεικνύεται ότι το αποθηκευμένο CO2 διατηρείται πλήρως και μονίμως απομονωμένο,

β) έχει παρέλθει η ελάχιστη περίοδος που καθορίζεται από την αρμόδια αρχή CCS, εκτός εάν η αρχή κρίνει ότι πληρούται η περ. γ) πριν από το τέλος της εν λόγω περιόδου,

γ) οι οικονομικές υποχρεώσεις του άρθρου 26 έχουν εκπληρωθεί, και

δ) ο τόπος αποθήκευσης έχει σφραγιστεί και οι εγχυτικές εγκαταστάσεις έχουν αφαιρεθεί.

  1. Ο φορέας εκμετάλλευσης συντάσσει έκθεση στην οποία τεκμηριώνεται η συνδρομή της προϋπόθεσης της περ. α) της παρ. 1 και την υποβάλλει στον αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ώστε να εγκρίνει τη μεταβίβαση της ευθύνης για τον τόπο αποθήκευσης. Η έκθεση υποβάλλεται και στην αρμόδια αρχή CCS.
  2. Στην έκθεση της παρ. 3 τεκμηριώνονται τουλάχιστον τα εξής:

α) η αντιστοιχία της πραγματικής συμπεριφοράς του εγχυμένου CO2 προς τη μοντελοποιημένη συμπεριφορά,

β) η απουσία ανιχνεύσιμης διαρροής,

γ) ότι ο τόπος αποθήκευσης εξελίσσεται προς κατάσταση μακροχρόνιας σταθερότητας.

  1. Αν πληρούνται οι προϋποθέσεις των περ. α) και β) της παρ. 1 του άρθρου 22, η αρμόδια αρχή CCS συντάσσει σχέδιο απόφασης για τη μεταβίβαση της ευθύνης, το οποίο υποβάλλει στο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προς έγκριση. Το σχέδιο απόφασης προσδιορίζει τη μέθοδο που χρησιμοποιείται για τη διαπίστωση της εκπλήρωσης των προϋποθέσεων της περ. δ) της παρ. 2, καθώς και αναπροσαρμοσμένες απαιτήσεις για τη σφράγιση του τόπου αποθήκευσης και την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων έγχυσης.
  2. Αν το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, κρίνει ότι οι προϋποθέσεις των περ. α) και β) της παρ. 2 δεν πληρούνται, απορρίπτει το αίτημα για τη μεταβίβαση της ευθύνης.
  3. Η αρμόδια αρχή CCS κοινοποιεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις εκθέσεις της παρ. 3 μέσα σε έναν (1) μήνα από την παραλαβή τους και καθιστά διαθέσιμο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και κάθε άλλο στοιχείο που λαμβάνει υπόψη κατά την κατάρτιση του σχεδίου απόφασης για τη μεταβίβαση της ευθύνης.
  4. Η αρμόδια αρχή CCS ενημερώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα σχέδια αποφάσεων που καταρτίζει, σύμφωνα με την παρ. 5, συμπεριλαμβανομένων και άλλων στοιχείων που συνεκτιμά για να καταλήξει στην οριστική έκδοσή τους.
  5. Οι γνώμες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επί των σχεδίων αποφάσεων των παρ. 7 και 8, εφόσον παρέχονται, δεν είναι δεσμευτικές για το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
  6. Αν πληρούνται οι προϋποθέσεις των περ. α) έως δ) της παρ. 2, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας εκδίδει την εγκριτική απόφαση για τη μεταβίβαση της ευθύνης του τόπου αποθήκευσης στην αρμόδια αρχή CCS.
  7. Η αρμόδια αρχή CCS κοινοποιεί την απόφαση της παρ. 10 στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αν η απόφαση αποκλίνει από τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας αιτιολογεί την απόκλιση.
  8. Μετά από τη μεταβίβαση της ευθύνης δεν διεξάγονται οι τακτικές επιθεωρήσεις της παρ. 4 του άρθρου 20 και η παρακολούθηση μπορεί να περιορίζεται σε επίπεδο που επιτρέπει την ανίχνευση διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών. Αν ανιχνευθούν διαρροές ή σημαντικές ανωμαλίες, η παρακολούθηση εντείνεται για να αξιολογηθούν η κλίμακα του προβλήματος και η αποτελεσματικότητα των διορθωτικών μέτρων.
  9. Αν συντρέχει υπαιτιότητα του φορέα εκμετάλλευσης, όπως στις περιπτώσεις:

α) υποβολής ελλιπών στοιχείων,

β) απόκρυψης συναφών στοιχείων, και

γ) ηθελημένης απάτης ή μη ασκήσεως της δεούσης επιμελείας,

η αρμόδια αρχή CCS ανακτά από τον φορέα εκμετάλλευσης τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης.

Με την επιφύλαξη του άρθρου 26, δεν ανακτώνται επιπλέον δαπάνες μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης.

  1. Κατά την περίοδο μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης, σύμφωνα με την περ. γ) της παρ. 1 του άρθρου 22, η ευθύνη θεωρείται ότι μεταβιβάστηκε στην αρμόδια αρχή CCS, εφόσον από τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία καταδεικνύεται ότι το αποθηκευμένο CO2 θα παραμείνει σε πλήρη και μόνιμη απομόνωση και αφού σφραγισθεί ο τόπος και απομακρυνθούν οι εγχυτικές εγκαταστάσεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄

ΕΙΔΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ, ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΡΙΤΩΝ

Άρθρο 24

Παράβολα και χρηματικές εγγυήσεις

(άρθρο 19 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Κατά την υποβολή αιτήσεων για την έκδοση άδειας εξερεύνησης, σύμφωνα με το άρθρο 10, ή άδειας αποθήκευσης σύμφωνα με το άρθρο 13, ο ενδιαφερόμενος προσκομίζει παράβολο συμμετοχής υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Η υποχρέωση αυτή προβλέπεται στις διακηρύξεις της παρ. 4 του άρθρου 10 και της παρ. 2 του άρθρου 13.
  2. Το ύψος του παραβόλου συμμετοχής δεν μπορεί να είναι κατώτερο των εικοσιπέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ.
  3. Ο ενδιαφερόμενος, υπέρ του οποίου εκδόθηκε άδεια εξερεύνησης ή άδεια αποθήκευσης, αντίστοιχα, καταθέτει χρηματική εγγύηση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Στις υποχρεώσεις που απορρέουν από την άδεια αποθήκευσης και διασφαλίζονται από τη χρηματική εγγύηση καλής εκτέλεσης, περιλαμβάνονται και οι υποχρεώσεις που προκύπτουν λόγω: α) κλεισίματος, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και αυτές που συνδέονται με την περίοδο μετά το κλείσιμο του τόπου αποθήκευσης και β) της υπαγωγής των τόπων αποθήκευσης στην υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΚΑΠΑ/86227/2245/6.8.2024 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Υποδομών και Μεταφορών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ανάπτυξης και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Β’ 4674).
  4. Το ύψος της χρηματικής εγγύησης καλής εκτέλεσης της άδειας εξερεύνησης καθορίζεται είτε στη διακήρυξη της διαγωνιστικής διαδικασίας της παρ. 4 του άρθρου 10 είτε στην άδεια εξερεύνησης και δεν μπορεί να είναι κατώτερο των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ.
  5. Η χρηματική εγγύηση καλής εκτέλεσης της εξερεύνησης είναι έγκυρη και σε ισχύ πριν από την έναρξη των εργασιών εξερεύνησης. Παραμένει σε ισχύ καθ’ όλη τη διάρκεια της άδειας εξερεύνησης και επιστρέφεται στον φορέα εξερεύνησης μετά το πέρας ισχύος της άδειας αυτής.
  6. Το ύψος της χρηματικής εγγύησης καλής εκτέλεσης της άδειας αποθήκευσης καθορίζεται με την άδεια αποθήκευσης και δεν μπορεί να είναι κατώτερο του κόστους εκτέλεσης κατάλληλης γεωφυσικής επισκόπησης ή παρεμβατικής γεώτρησης και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι κατώτερο των πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) ευρώ. Είναι έγκυρη και σε ισχύ πριν από την έναρξη της έγχυσης και παραμένει σε ισχύ καθ’ όλη τη διάρκεια της άδειας αποθήκευσης καθώς και:

α) στην περίοδο μετά το κλείσιμο ενός τόπου αποθήκευσης, σύμφωνα με τις περ. α) και β) της παρ. 1 του άρθρου 22, έως ότου μεταβιβαστεί στην αρμόδια αρχή CCS η ευθύνη για τον τόπο αποθήκευσης, σύμφωνα με τις παρ. 1 έως 5 του άρθρου 23,

β) μετά την ανάκληση άδειας αποθήκευσης, σύμφωνα με τις παρ. 3 και 4 του άρθρου 16:

βα) μέχρι να εκδοθεί νέα άδεια αποθήκευσης,

ββ) εάν κλείνει ο τόπος αποθήκευσης, σύμφωνα με την περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 22, μέχρι να πραγματοποιηθεί η μεταβίβαση της ευθύνης, σύμφωνα με την παρ. 9 του άρθρου 23, εφόσον έχουν τηρηθεί οι οικονομικές υποχρεώσεις του άρθρου 26.

  1. Η χρηματική εγγύηση καλής εκτέλεσης της αποθήκευσης αναπροσαρμόζεται ανά πενταετία, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι μεταβολές του εκτιμώμενου κινδύνου διαρροής και το κατ’ εκτίμηση κόστος όλων των σχετικών υποχρεώσεων.
  2. Αν ο δικαιούχος φορέας δεν συμμορφώνεται προς τις υποχρεώσεις του, ανεξάρτητα από την επιβολή των κυρώσεων του άρθρου 35, η χρηματική εγγύηση καλής εκτέλεσης της εξερεύνησης ή της αποθήκευσης καταπίπτει εν όλω ή εν μέρει προς όφελος του Ελληνικού Δημοσίου και το ποσό διατίθεται στον Ειδικό Λογαριασμό CCS του άρθρου 39 προκειμένου να χρησιμοποιηθεί, συμπληρωματικά προς το π.δ. 148/2009 (Α’ 190), για τη χρηματοδότηση της περιβαλλοντικής αποκατάστασης, ή για άλλο σκοπό που επιτελεί ο λογαριασμός αυτός.

 

Άρθρο 25

Ασφάλιση έργων

Ο φορέας της άδειας εξερεύνησης, εντός ενός (1) μηνός από την έκδοσή της και σε κάθε περίπτωση πριν από την έναρξη των εργασιών εξερεύνησης, και ο φορέας της άδειας αποθήκευσης εντός ενός (1) μηνός από την έκδοσή της και σε κάθε περίπτωση πριν από την έναρξη των εργασιών έγχυσης προσκομίζουν στην αρμόδια αρχή CCS ασφαλιστήριο συμβόλαιο, στο οποίο αναφέρονται:

α) οι εργασίες που καλύπτονται,

β) ότι η ασφαλιστική κάλυψη αφορά σε ζημιές προς τρίτους και στην επαναφορά του περιβάλλοντος στην πρότερη κατάσταση σε περίπτωση βλάβης αυτού, καθώς και

γ) το ύψος της ασφαλιστικής κάλυψης.

Ο φορέας προσκομίζει στην αρμόδια αρχή CCS βεβαίωση της ασφαλιστικής εταιρείας, στην οποία βεβαιώνεται ότι οι εργασίες που καταλαμβάνονται από την άδεια, καλύπτονται από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο.

 

Άρθρο 26

Χρηματοδοτικός μηχανισμός

(άρθρο 20 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Ο φορέας εκμετάλλευσης, πριν από τη μεταβίβαση της ευθύνης σύμφωνα με το άρθρο 23, καταβάλλει στον ειδικό λογαριασμό CCS του άρθρου 39 χρηματοδοτική συνεισφορά.
  2. Η συνεισφορά του φορέα εκμετάλλευσης καθορίζεται για κάθε έργο, σύμφωνα με την εκτίμηση των κινδύνων που διενεργείται με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες εκτίμησης των δαπανών που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 20 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς και για την τροποποίηση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2000/60/ΕΚ, 2001/80/ΕΚ, 2004/35/ΕΚ, 2006/12/ΕΚ και 2008/1/ΕΚ, και του κανονισμού (ΕΚ) 1013/2006 (L 140). Η συνεισφορά υπολογίζεται βάσει των κριτηρίων που τίθενται στο Παράρτημα Ι και των στοιχείων που σχετίζονται με το ιστορικό της αποθήκευσης CO2 ως προς τον καθορισμό των υποχρεώσεων μετά τη μεταφορά και καλύπτει τουλάχιστον τις αναμενόμενες δαπάνες παρακολούθησης επί τριάντα (30) έτη. Η παρούσα εφαρμόζεται συμπληρωματικά προς το π.δ. 148/2009 (Α΄ 190), περί περιβαλλοντικής ευθύνης για την πρόληψη και την αποκατάσταση των ζημιών στο περιβάλλον.
  3. Μετά τη μεταβίβαση της ευθύνης, σύμφωνα με το άρθρο 23, η χρηματοδοτική συνεισφορά χρησιμοποιείται για την κάλυψη των δαπανών που βαρύνουν την αρμόδια αρχή CCS, προκειμένου να εξασφαλίζεται η μόνιμη και ασφαλής απομόνωση του CO2 σε τόπους αποθήκευσης.
  4. Το ύψος της χρηματοδοτικής συνεισφοράς καθορίζεται με απόφαση της αρμόδιας αρχής CCS, η οποία εκδίδεται μετά το κλείσιμο του τόπου αποθήκευσης και πριν από τη μεταβίβαση της ευθύνης, μετά από εισήγηση του φορέα εκμετάλλευσης, σχετικά με τη μεθοδολογία υπολογισμού, λαμβανομένων υπόψη των δαπανών παρακολούθησης του τόπου αποθήκευσης.

 

Άρθρο 27

Πρόσβαση στα δίκτυα μεταφοράς και τους τόπους αποθήκευσης

(άρθρο 21 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Ο Κώδικας Διαχείρισης και Τιμολόγησης του κάθε Δικτύου της περ. α) της παρ. 10 του άρθρου 40 δεν εφαρμόζεται στα ιδιόκτητα ή ιδιοχρησιμοποιούμενα μικροδίκτυα των παραγωγών εκπομπών CO2.
  2. Η πρόσβαση των δυνητικών χρηστών στους τόπους αποθήκευσης διενεργείται με βάση τις αρχές της αμεροληψίας, της διαφάνειας και της δίκαιης και ανοικτής πρόσβασης, όπως αυτές εξειδικεύονται ανά τόπο αποθήκευσης στον οικείο Κώδικα Χωρητικότητας, και οργανώνεται ως εξής:

α) με ρυθμιζόμενο τρόπο, σε ποσοστό της αρχικά εκτιμώμενης αποθηκευτικής δυναμικότητας που καθορίζεται στον Κώδικα Κατανομής Χωρητικότητας ενός τόπου αποθήκευσης. Η ρυθμιζόμενη πρόσβαση πραγματοποιείται με ισόποση κατανομή χωρητικότητας μέχρις εξαντλήσεως της προς διάθεση ποσότητας και προϋποθέτει μια ελάχιστη ετήσια συμβολή στη μείωση των ρύπων, σύμφωνα με το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Η κατανομή διενεργείται σε τιμή αναφοράς, που βασίζεται στο μεσοσταθμικό κόστος κεφαλαίου (Weighted Average Cost of Capital – WACC) του τόπου αποθήκευσης, αφού ληφθεί υπόψη το κεφαλαιουχικό και λειτουργικό κόστος της υποδομής. Οι συμβάσεις του φορέα εκμετάλλευσης με τους δικαιούχους χρήστες έχουν διάρκεια τουλάχιστον δεκαπέντε (15) ετών, περιέχουν ποινική ρήτρα υποχρεωτικής έκχυσης (store or pay) και διασφαλίζουν ότι η μη χρησιμοποιηθείσα χωρητικότητα επιστρέφει στον φορέα εκμετάλλευσης για να τη διαθέσει σε άλλους δυνητικούς χρήστες. Οι συμβάσεις αυτές δεν μπορούν να μεταβιβαστούν δευτερογενώς, οι δε δικαιούχοι χρήστες καταβάλλουν χρηματική εγγύηση που εκδίδεται από πιστωτικό ίδρυμα που εδρεύει και λειτουργεί σε κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Ε.Ο.Χ.), μοναδιαίας τιμής σε ευρώ/τόνο, υπέρ του φορέα εκμετάλλευσης. Οι ειδικότεροι κανόνες κατανομής της χωρητικότητας, καθώς και το περιεχόμενο των συμβάσεων αυτών, καθορίζονται στον Κώδικα Κατανομής Χωρητικότητας του τόπου αποθήκευσης της περ. β) της παρ. 10 του άρθρου 40.

β) Με δημόσιες διεθνείς διαγωνιστικές διαδικασίες για το υπόλοιπο ποσοστό ως εξής:

βα) Για το ποσοστό της χωρητικότητας του τόπου αποθήκευσης που δημοπρατείται, πραγματοποιείται δημόσιος διεθνής διαγωνισμός με κριτήριο επιλογής την οικονομικώς πλέον συμφέρουσα προσφορά, αφού προηγηθεί δοκιμή αγοράς σε δύο φάσεις:

  1. i) μη δεσμευτική εκδήλωση ενδιαφέροντος, και
  2. ii) δεσμευτικές προσφορές.

Οι συμβάσεις που συνάπτονται με τους επιτυχόντες προσφέροντες δύναται να είναι μικρότερης διάρκειας από αυτές της ρυθμιζόμενης πρόσβασης, σε κάθε όμως περίπτωση έχουν διάρκεια τουλάχιστον πέντε (5) ετών, ενώ επιτρέπεται και η δευτερογενής μεταβίβασή τους. Το περιεχόμενο των συμβάσεων ορίζεται στον Κώδικα Κατανομής Χωρητικότητας του τόπου αποθήκευσης.

ββ) Μετά τη διάθεση της χωρητικότητας του τόπου αποθήκευσης με ρυθμιζόμενο τρόπο και με διαγωνιστική διαδικασία, σύμφωνα με την περ. α) και την υποπερ. βα) της παρούσας περίπτωσης, για την υπολειπόμενη χωρητικότητα ή για χωρητικότητα που έμεινε αδιάθετη, καθώς και για επιπλέον χωρητικότητα που τυχόν προκύψει, ο φορέας εκμετάλλευσης του τόπου αποθήκευσης, στην αρχή εκάστου έτους, καταρτίζει προσωρινό ετήσιο πρόγραμμα εκχύσεων για την κατάρτιση βραχυχρόνιων συμβάσεων, η διάρκεια των οποία δεν ξεπερνά τα πέντε (5) έτη, και εκδίδει ανοικτή διεθνή πρόσκληση που αναρτάται στην ιστοσελίδα του. Οι προτάσεις των ενδιαφερομένων συνοδεύονται από την κατάθεση χρηματικής εγγύησης ιδρύματος που εδρεύει και λειτουργεί σε κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., υπέρ του φορέα εκμετάλλευσης. Το ποσό της χρηματικής εγγύησης είναι τουλάχιστον πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ/τόνο, το δε ακριβές ύψος της μοναδιαίας τιμής αυτής καθορίζεται στον Κώδικα Κατανομής Χωρητικότητας του τόπου αποθήκευσης. Μετά την υποβολή των προτάσεων των ενδιαφερομένων, ο φορέας εκμετάλλευσης καθορίζει το οριστικό ετήσιο πρόγραμμα εγχύσεων. Βάσει αυτού καταρτίζονται οι σχετικές βραχυχρόνιες συμβάσεις και οριστικοποιείται το ύψος των χρηματικών εγγυήσεων, οι οποίες αντικαθίστανται αναλόγως από τους δικαιούχους χρήστες. Οι βραχυχρόνιες συμβάσεις μπορούν να μεταβιβασθούν δευτερογενώς.

  1. Τα κανονιστικά έγγραφα του διαγωνισμού της υποπερ. βα) της περ. β) της παρ. 2, ιδίως οι διακηρύξεις, οι προσκλήσεις και οι κατευθυντήριες οδηγίες, εγκρίνονται με απόφαση της Ρ.Α.Α.Ε.Υ., περίληψη της οποίας δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS. Οι σχετικές πληροφορίες και τα αποτελέσματα των δοκιμών αγοράς κοινοποιούνται στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στην αρμόδια αρχή CCS. Το ελάχιστο περιεχόμενο των κατευθυντηρίων οδηγιών ορίζεται στο Παράρτημα V.
  2. Μετά την οριστικοποίηση της διαδικασίας κατανομής με ρυθμιζόμενο τρόπο και με διεθνή δημόσιο διαγωνισμό, κατά την περ. α) και την υποπερ. βα) της περ. β) της παρ. 2 και την υπογραφή των σχετικών συμβάσεων και κατόπιν πρότασης του φορέα, η οποία εκδίδεται έπειτα από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, η Ρ.Α.Α.Ε.Υ. εκδίδει τον Κώδικα Διαχείρισης ενός τόπου αποθήκευσης της περ. γ) της παρ. 10 του άρθρου 40. Ο Κώδικας Διαχείρισης του τόπου αποθήκευσης δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αναρτάται στον ιστότοπο της Αρμόδιας Αρχής CCS.
  3. Ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να αρνείται την πρόσβαση σε δυνητικούς χρήστες λόγω έλλειψης δυναμικότητας, εφόσον η άρνησή του είναι επαρκώς αιτιολογημένη και ενημερώσει την αρμόδια αρχή CCS. Ο φορέας εκμετάλλευσης που αρνείται την πρόσβαση λόγω έλλειψης δυναμικότητας ή έλλειψης σύνδεσης, είναι υποχρεωμένος να πραγματοποιεί τις αναγκαίες βελτιώσεις, αν είναι οικονομικώς συμφέρουσες ή αν ο υποψήφιος χρήστης επιθυμεί να καλύψει οικονομικά αυτές τις βελτιώσεις, εφόσον τούτες δεν έχουν αρνητικές επενέργειες για την περιβαλλοντικά ασφαλή αποθήκευση CΟ2 και ο φορέας εκμετάλλευσης ενημερώσει την αρμόδια αρχή CCS.
  4. Οι πράξεις των παρ. 3 και 4 εκδίδονται αφού συνεκτιμηθούν:

α) η χωρητικότητα αποθήκευσης, η οποία διατίθεται ή μπορεί εύλογα να διατεθεί,

β) το ποσοστό των υποχρεώσεων που έχει η χώρα για μείωση του CΟ2 κατ` εφαρμογή διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών και ενωσιακών νομοθετικών πράξεων και τις οποίες σκοπεύει να εκπληρώσει μέσω της δέσμευσης και της αποθήκευσης CΟ2,

γ) η ανάγκη του φορέα εκμετάλλευσης να αρνηθεί την πρόσβαση λόγω ασυμβατότητας τεχνικών προδιαγραφών, η οποία δεν μπορεί εύκολα να αντιμετωπισθεί,

δ) η ανάγκη κάλυψης των δεόντως τεκμηριωμένων εύλογων αναγκών του φορέα εκμετάλλευσης και των συμφερόντων των άλλων χρηστών του τόπου αποθήκευσης ή των συναφών μονάδων διεργασίας ή χειρισμού που μπορεί να επηρεαστούν.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄

ΕΠΙΛΥΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ, ΜΗΤΡΩΑ, ΚΥΡΩΣΕΙΣ, ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Άρθρο 28

Επίλυση διαφορών

(άρθρο 22 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Στη Ρ.Α.Α.Ε.Υ. συστήνεται Επιτροπή Διακανονισμού για την Πρόσβαση σε Δίκτυα Μεταφοράς και σε Τόπους Αποθήκευσης CΟ2 (Επιτροπή Διακανονισμού), ως εξωδικαστικό όργανο για την ταχεία επίλυση διαφορών που έχουν σχέση με την πρόσβαση σε δίκτυα μεταφοράς και σε τόπους αποθήκευσης.
  2. Η Επιτροπή Διακανονισμού είναι τριμελής και αποτελείται:

α) έναν (1) Σύμβουλο, Πάρεδρο ή Δικαστικό Αντιπρόσωπο, που υπηρετεί στο Γραφείο Νομικού Συμβούλου της Ρ.Α.A.Ε.Υ., ως Πρόεδρο,

β) έναν (1) εκπρόσωπο της Ρ.Α.A.Ε.Υ. και

γ) έναν (1) εκπρόσωπο της αρμόδιας αρχής CCS.

  1. Η Επιτροπή Διακανονισμού συγκροτείται με απόφαση του Προέδρου της Ρ.Α.Α.Ε.Υ.. Με την ίδια απόφαση ορίζονται ο αναπληρωτής του Προέδρου και των υπόλοιπων μελών, καθώς και ο Γραμματέας της Επιτροπής με τον αναπληρωτή του. Η Επιτροπή βρίσκεται σε απαρτία, όταν είναι παρόντα όλα τα μέλη και ο γραμματέας.
  2. Τα μέλη της Επιτροπή Διακανονισμού κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους:

α) λαμβάνουν υπόψη τα κριτήρια του άρθρου 27 και τον αριθμό των μερών που ενδέχεται να διαπραγματεύονται την πρόσβαση σε τέτοια δίκτυα,

β) έχουν πρόσβαση σε όλες τις αναγκαίες για το έργο τους πληροφορίες,

γ) τηρούν εμπιστευτικότητα και εχεμύθεια,

δ) μπορούν να ζητούν πληροφορίες από δημόσιες υπηρεσίες και ιδιωτικούς φορείς.

  1. Η Επιτροπή Διακανονισμού εδρεύει και λειτουργεί στη Ρ.Α.Α.Ε.Υ.. Η θητεία της Επιτροπής είναι διετής και μπορεί να ανανεώνεται με απόφαση του Προέδρου της Ρ.Α.Α.Ε.Υ..
  2. Η Επιτροπή Διακανονισμού επιλαμβάνεται των υποθέσεων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της, κατόπιν αναφοράς ενός τουλάχιστον των εμπλεκομένων μερών. Για την υποβολή αναφοράς απαιτείται παράβολο ύψους πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ. Η υποβολή της αναφοράς δεν διακόπτει, ούτε αναστέλλει την προθεσμία άσκησης ενδίκου βοηθήματος.
  3. Η Επιτροπή Διακανονισμού εξετάζει τις υποθέσεις που εισάγονται ενώπιόν της με βάση την αρχή της εκατέρωθεν ακρόασης. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρίστανται στην Επιτροπή μετά ή διά δικηγόρου.
  4. Αν επιτευχθεί συμβιβασμός ως προς την πρόσβαση σε δίκτυα μεταφοράς και σε τόπους αποθήκευσης, συντάσσεται πρακτικό, το οποίο υπογράφεται από τα μέλη της Επιτροπής Διακανονισμού και από τα εμπλεκόμενα μέρη και επέχει θέση δικαστικού συμβιβασμού, αποτελώντας εκτελεστό τίτλο. Διαφορετικά, η Επιτροπή Διακανονισμού εκδίδει πόρισμα, αντίγραφο του οποίου λαμβάνουν τα μέρη, το οποίο εκφράζει την εκτίμησή της επί της υπόθεσης. Το πόρισμα της Επιτροπής λαμβάνεται υπόψη από τα δικαστήρια και εκτιμάται ελεύθερα.
  5. Ο συμβιβασμός που επιτυγχάνεται από τα μέρη, χωρίς να έχει υποβληθεί στην Επιτροπή σχετική αναφορά ή πριν από την ακρόαση, μπορεί να επικυρώνεται από αυτή με την υποβολή υπογεγραμμένου, από τα μέρη, πρακτικού. Το επικυρωμένο από την Επιτροπή πρακτικό επέχει επίσης θέση δικαστικού συμβιβασμού και αποτελεί εκτελεστό τίτλο.
  6. Η έναρξη της διαδικασίας για επίτευξη συμβιβασμού δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δεκαπέντε (15) εργάσιμες ημέρες από την ημερομηνία υποβολής της αναφοράς, σύμφωνα με την παρ. 6. Μέσα σε δεκαπέντε (15) εργάσιμες ημέρες από την ολοκλήρωση της διαδικασίας διακανονισμού και εφόσον δεν έχει επιτευχθεί συμβιβασμός, η Επιτροπή Διακανονισμού εκδίδει πόρισμα, σύμφωνα με την παρ. 8.
  7. Τα πρακτικά και τα πορίσματα της Επιτροπής Διακανονισμού αρχειοθετούνται από την αρμόδια υπηρεσία της Ρ.Α.Α.Ε.Υ. και κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να λάβει γνώση και να ζητήσει αντίγραφο αυτών.
  8. Σε περίπτωση διασυνοριακών διαφορών, η Επιτροπή Διακανονισμού έχει αρμοδιότητα αν το δίκτυο μεταφοράς ή ο τόπος αποθήκευσης ως προς τον οποίο εκδηλώθηκε άρνηση πρόσβασης, ανήκουν στη δικαιοδοσία της χώρας.
  9. Σε περίπτωση διασυνοριακών διαφορών, όπου το οικείο δίκτυο μεταφοράς ή ο οικείος τόπος αποθήκευσης ανήκει στη δικαιοδοσία και άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Επιτροπή Διακανονισμού συνεργάζεται με το αρμόδιο όργανο επίλυσης διαφορών του άλλου κράτους μέλους, με σκοπό την ενιαία εφαρμογή της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς και για την τροποποίηση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2000/60/ΕΚ, 2001/80/ΕΚ, 2004/35/ΕΚ, 2006/12/ΕΚ και 2008/1/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) 1013/2006 (L 140).

 

Άρθρο 29

Διασυνοριακή συνεργασία

(άρθρο 24 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Σε περιπτώσεις διασυνοριακής μεταφοράς CO2, διασυνοριακών τόπων αποθήκευσης ή διασυνοριακών συγκροτημάτων αποθήκευσης, η αρμόδια αρχή CCS μεριμνά και εισηγείται επ’ αυτού στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας ώστε, σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές των άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και τρίτων συνεργαζόμενων χωρών, να εκπληρωθούν οι απαιτήσεις του παρόντος και της σχετικής νομοθεσίας της Ε.Ε..
  2. Με την επιφύλαξη της νομοθεσίας που διέπει το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Ρύπων, του παρόντος νόμου και του ενωσιακού δικαίου για την αποθήκευση CO2, η αρμόδια αρχή CCS δύναται να εισηγείται στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας τη σύναψη διακρατικών συμφωνιών με σκοπό τη διασυνοριακή μεταφορά δεσμευμένου CO2, με την επιφύλαξη των ρυθμίσεων:

α) του Πρωτοκόλλου του 1996, σχετικά με τον περιορισμό της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις 1976, που κυρώθηκε με τον ν. 3743/2009 (Α’ 24) και

β) της Σύμβασης για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από την απόρριψη αποβλήτων και άλλων υλών, της 29ης Δεκεμβρίου 1972, που κυρώθηκε με τον ν. 1147/1981 (Α’ 110).

 

Άρθρο 30

Μητρώα

(άρθρο 25 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η αρμόδια αρχή CCS καταρτίζει και τηρεί

α) μητρώο που περιέχει τις αιτήσεις των αδειών εξερεύνησης και τις άδειες εξερεύνησης που έχουν χορηγηθεί,

β) μητρώο που περιέχει τις αιτήσεις των αδειών αποθήκευσης και των αδειών αποθήκευσης που έχουν χορηγηθεί και

γ) μόνιμο μητρώο και ψηφιακή βάση δεδομένων των τόπων αποθήκευσης που έχουν κλείσει και των οικείων συγκροτημάτων αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων χαρτών και τμημάτων της έκτασής τους στον χώρο, καθώς και των διαθέσιμων πληροφοριών που είναι χρήσιμες για την αξιολόγηση της πλήρους και μόνιμης απομόνωσης του αποθηκευμένου CO2.

  1. Τα μητρώα των περ. β και γ) της παρ. 1 λαμβάνονται υπόψη από τις αρμόδιες αρχές, στις σχετικές διαδικασίες προγραμματισμού, καθώς και κατά το στάδιο χορήγησης άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας, σε δραστηριότητα που μπορεί να επηρεάσει ή να επηρεαστεί από την αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς, στους καταχωρημένους τόπους αποθήκευσης.
  2. Η αρμόδια αρχή CCS καταρτίζει και τηρεί Κεντρικό Ψηφιακό Μητρώο Πιστοποιητικών CO₂, στο οποίο καταχωρούνται τα πιστοποιητικά δέσμευσης, χρήσης, μεταφοράς και αποθήκευσης CO2, τα οποία εκδίδονται σύμφωνα με το Παράρτημα VII.

 

Άρθρο 31

Ενημέρωση του κοινού

(άρθρο 26 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η αρμόδια αρχή CCS θέτει στη διάθεση του κοινού τις περιβαλλοντικές πληροφορίες που σχετίζονται με την αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς, ιδίως σύμφωνα με την υπό στοιχεία Η.Π. 11764/653/16.3.2006 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Δικαιοσύνης «Πρόσβαση του κοινού στις δημόσιες αρχές για παροχή πληροφοριών σχετικά με το περιβάλλον, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 2003/4/ΕΚ «για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ» του Συμβουλίου. Αντικατάσταση της υπ’ αριθμ. 77921/1440/1995 κοινής υπουργικής απόφασης (Β΄ 795)» (Β’ 327) και το π.δ. 28/2015 (Α’ 34).
  2. Με την επιφύλαξη του άρθρου 32 και της υπό στοιχεία Η.Π. 11764/653/16.3.2006 κοινής υπουργικής απόφασης, οι περιβαλλοντικές πληροφορίες που συλλέγονται στο πλαίσιο της διαδικασίας έκδοσης αδειών εξερεύνησης και αδειών αποθήκευσης, χρησιμοποιούνται μόνο για τους σκοπούς του παρόντος νόμου και προστατεύονται από τη νομοθεσία για την προστασία του εμπορικού και του επιχειρηματικού απορρήτου και άλλων ευαίσθητων, εμπιστευτικών και διαβαθμισμένων πληροφοριών.
  3. Οι υπάλληλοι της αρμόδιας αρχής CCS, του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή άλλων αρμοδίων φορέων του δημοσίου τομέα υπό την έννοια της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), οι οποίοι, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, λαμβάνουν γνώση απόρρητων δεδομένων στο πλαίσιο εφαρμογής του παρόντος, τηρούν για τα δεδομένα αυτά εχεμύθεια και διασφαλίζουν την εμπιστευτικότητα αυτών, σύμφωνα με το άρθρο 32 και την κείμενη νομοθεσία.
  4. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, και μετά από γνώμη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μπορεί να αρνείται αιτιολογημένα τη δημοσιοποίηση των δεδομένων του παρόντος, αν από αυτή τίθενται ζητήματα εθνικής ασφάλειας.

 

Άρθρο 32

Κυριότητα, συλλογή, διαχείριση και εμπιστευτικότητα δεδομένων

  1. H αρμόδια αρχή CCS χορηγεί στον φορέα εξερεύνησης ή στον φορέα εκμετάλλευσης μη αποκλειστική άδεια χρήσης, χωρίς όρους, των δεδομένων δημοσίου που αφορούν στον τόπο αποθήκευσης που καλύπτει η σχετική άδεια εξερεύνησης ή αποθήκευσης. Η άδεια χρήσης των δεδομένων δημοσίου χορηγείται έως την ημερομηνία έναρξης της σχετικής άδειας εξερεύνησης ή αποθήκευσης, και παραμένει σε ισχύ καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής, ώστε ο φορέας να έχει πρόσβαση, να διατηρεί και να χρησιμοποιεί, τα δεδομένα αυτά για τους σκοπούς εκτέλεσης των εργασιών εξερεύνησης ή αποθήκευσης. Η άδεια χρήσης των δεδομένων δημοσίου, που χορηγείται σύμφωνα με την παρούσα, λήγει αυτοδικαίως με τη λήξη της άδειας εξερεύνησης ή αποθήκευσης.
  2. Τα πρωτογενή δεδομένα που συλλέγονται από τον εκάστοτε φορέα εξερεύνησης ή φορέα εκμετάλλευσης κατά τη διάρκεια των εργασιών εξερεύνησης ή αποθήκευσης, μεταβιβάζονται κατά κυριότητα στην αρμόδια αρχή CCS. H αρμόδια αρχή CCS χορηγεί στον φορέα εξερεύνησης ή στον φορέα εκμετάλλευσης αποκλειστική άδεια χρήσης, χωρίς όρους, των συλλεγέντων από εκείνον πρωτογενών δεδομένων, η οποία παραμένει σε ισχύ καθ’ όλη τη διάρκεια της άδειας εξερεύνησης ή αποθήκευσης, ώστε ο φορέας να έχει πρόσβαση σε τέτοια δεδομένα καθώς και να τα διατηρεί και να τα χρησιμοποιεί για τους σκοπούς εκτέλεσης των εργασιών εξερεύνησης ή αποθήκευσης. Η άδεια χρήσης των δεδομένων, που χορηγείται σύμφωνα με την παρούσα, λήγει αυτοδικαίως με τη λήξη της άδειας εξερεύνησης ή αποθήκευσης.
  3. Ο φορέας εξερεύνησης ή εκμετάλλευσης διατηρεί εμπιστευτικά όλα τα δεδομένα δημοσίου και τα πρωτογενή δεδομένα που περιέρχονται σε γνώση του και δεν αποκτά οποιαδήποτε δικαιώματα επί των εν λόγω δεδομένων, πέραν των όσων αναφέρονται στο παρόν.
  4. Κάθε φορέας εξερεύνησης και φορέας εκμετάλλευσης:

α) υποβάλλει στην αρμόδια αρχή CCS όλα τα ιδιόκτητα δεδομένα που κατέχει και εξασφαλίζει στην αρμόδια αρχή CCS ελεύθερη και απεριόριστη πρόσβαση σε αυτά ανά πάσα στιγμή. Η αρμόδια αρχή CCS λαμβάνει γνώση του συνόλου του επιστημονικού έργου και των τεχνικών εργασιών του εκάστοτε φορέα και όλων των τεχνικών στοιχείων που αυτός συλλέγει, και

β) τηρεί στην Ελλάδα αρχεία και αντίγραφα όλων των ιδιόκτητων δεδομένων που συλλέγει, εξασφαλίζοντας στην αρμόδια αρχή CCS ελεύθερη και απεριόριστη πρόσβαση σε αυτά ανά πάσα στιγμή.

  1. Τα ιδιόκτητα δεδομένα παραμένουν στην κυριότητα του εκάστοτε φορέα και είναι εμπιστευτικά, εκτός αν υπάρχει αντίθετη συμφωνία, καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της σχετικής άδειας εξερεύνησης ή άδειας αποθήκευσης. Όλα τα ιδιόκτητα δεδομένα τηρούνται εμπιστευτικά από την αρμόδια αρχή CCS και δεν αναπαράγονται, ούτε γνωστοποιούνται σε τρίτους, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση του φορέα, καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της άδειας εξερεύνησης ή άδειας αποθήκευσης αυτού. Κατ’ εξαίρεση, η αρμόδια αρχή CCS δικαιούται, χωρίς την έγγραφη συγκατάθεση του φορέα, να γνωστοποιεί τα εν λόγω ιδιόκτητα δεδομένα σε τρίτους για τη διενέργεια διαγωνιστικών διαδικασιών βάσει των άρθρων 10 και 13, και την ανάπτυξη έργων αποθήκευσης βάσει των διαδικασιών αυτών. Η υποχρέωση εμπιστευτικότητας αίρεται:

α) όταν επιβάλλεται άρση του απορρήτου και

β) στο πλαίσιο ερευνών αρμόδιων αρχών ή δικαστικών διαδικασιών. Σε κάθε περίπτωση, τα ιδιόκτητα δεδομένα δεν συμπεριλαμβάνουν τα δεδομένα έγχυσης, εισπίεσης και παραγωγής, και γενικότερα κρίσιμα δεδομένα για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς του ταμιευτήρα.

  1. Κατόπιν έγγραφου αιτήματος της αρμόδιας αρχής CCS προς τον φορέα εξερεύνησης ή φορέα εκμετάλλευσης και λήψης της έγγραφης συναίνεσής αυτού, η αρμόδια αρχή CCS μπορεί να χρησιμοποιεί τα ιδιόκτητα δεδομένα και για επιστημονικούς σκοπούς και να τα κοινοποιεί σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ή σε ερευνητικά κέντρα υπό την έννοια του άρθρου 13α του ν. 4310/2014 (Α’ 258). Ο φορέας μπορεί αιτιολογημένα να αρνηθεί την παροχή συναίνεσης.
  2. Μετά από τη λήξη ισχύος της άδειας εξερεύνησης ή της άδειας αποθήκευσης, η κυριότητα των ιδιόκτητων δεδομένων ανήκει στην αρμόδια αρχή CCS και παύει η υποχρέωση εμπιστευτικότητας. Ο φορέας εξερεύνησης ή αποθήκευσης από τον οποίο παρήχθησαν τα δεδομένα του προηγούμενου εδαφίου, διατηρεί το δικαίωμα αντιγραφής και χρήσης των ιδιόκτητων δεδομένων.

 

Άρθρο 33

Υποβολή εκθέσεων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

(άρθρο 27 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Η αρμόδια αρχή CCS υποβάλλει ανά τρία (3) έτη, και για πρώτη φορά εντός του έτους 2026, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος νόμου, καθώς και για τα μητρώα του άρθρου 30.
  2. Η έκθεση της παρ. 1 εκπονείται με βάση ερωτηματολόγιο ή σχεδιάγραμμα σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 27 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς και για την τροποποίηση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2000/60/ΕΚ, 2001/80/ΕΚ, 2004/35/ΕΚ, 2006/12/ΕΚ και 2008/1/ΕΚ, και του κανονισμού (ΕΚ) 1013/2006 (L 140).

 

Άρθρο 34

Κυρώσεις

(άρθρο 28 της Οδηγίας 2009/31/ΕΚ)

  1. Όποιος παραβαίνει με πράξη ή παράλειψη ή παρεμποδίζει τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις του παρόντος νόμου ή αρνείται ή παραλείπει να τηρήσει οποιονδήποτε όρο άδειας, η οποία του χορηγήθηκε με βάση τον παρόντα, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) ετών ή και χρηματική ποινή από χίλια (1.000) ευρώ έως εξήντα χιλιάδες (60.000) ευρώ.
  2. Σε όποιον παραβαίνει με πράξη ή παράλειψη ή παρεμποδίζει τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις του παρόντος νόμου και τις άδειες που εκδίδονται με βάση τον παρόντα, επιβάλλεται από την αρμόδια αρχή CCS, διοικητικό πρόστιμο έως εκατό χιλιάδων (100.000) ευρών, ανάλογα με τη φύση και τη σοβαρότητα της παράβασης.
  3. Η διαδικασία επιβολής του προστίμου κινείται με την κοινοποίηση στον φερόμενο ως παραβάτη έκθεσης που συντάσσεται από την αρμόδια αρχή CCS και κλήσης προς αυτόν να υποβάλει τις απόψεις του, εντός δέκα (10) ημερών από την κοινοποίηση της κλήσης. Το πρόστιμο επιβάλλεται με αιτιολογημένη απόφαση της αρμόδιας αρχής CCS.
  4. Το ποσό του διοικητικού προστίμου βεβαιώνεται από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, αφότου παρέλθει άπρακτη η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων και εισπράττεται κατά τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190).
  5. Εάν ένας φορέας εκμετάλλευσης δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του παρόντος και εάν άλλα μέτρα εφαρμογής δεν εξασφαλίζουν τη συμμόρφωση αυτού, η αρμόδια αρχή CCS δύναται να αποφασίσει την αναστολή λειτουργίας και την ανάκληση της άδειας του φορέα εκμετάλλευσης.
  6. Οι κυρώσεις του παρόντος επιβάλλονται ανεξάρτητα από άλλες τυχόν προβλεπόμενες κυρώσεις.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄

ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ

Άρθρο 35

Πιλοτικοί τόποι αποθήκευσης

  1. Για τους πιλοτικούς τόπους αποθήκευσης εφαρμόζεται το άρθρο 173 του ν. 4964/2022 (Α‘ 150), περί αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα από φορείς οι οποίοι κατέχουν δικαίωμα ή άδεια έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
  2. Στους πιλοτικούς τόπους αποθήκευσης τα έργα αναπτύσσονται με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα στο πλαίσιο της άδειας αποθήκευσης, κατά την παρ. 5 του άρθρου 13. Η διαμόρφωση του χρονοδιαγράμματος ανάπτυξης των πιλοτικών τόπων αποθήκευσης λαμβάνει υπόψη τη σκοπιμότητα ταυτοχρονισμού της επίτευξης του μέγιστου ρυθμού έγχυσης με την υλοποίηση των έργων δέσμευσης του CO2 των δυσχερώς αποανθρακοποιήσιμων βιομηχανιών.
  3. Η κατανομή της χωρητικότητας για τους πιλοτικούς τόπους αποθήκευσης κατά το ρυθμιζόμενο και κατά το ανταγωνιστικό τμήμα τους με διαγωνιστική διαδικασία αφορά στη μέγιστη συνολική ετήσια χωρητικότητα του πιλοτικού τόπου αποθήκευσης.

 

Άρθρο 36

Άδεια εξερεύνησης για κατόχους δικαιωμάτων υδρογονανθράκων

  1. Κατ’ εξαίρεση των άρθρων 10 και 11, νομικά πρόσωπα στα οποία έχει παραχωρηθεί, από το Ελληνικό Δημόσιο, κατά τον ν. 2289/1995 (Α’ 27), δικαίωμα ή άδεια έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε ορισμένη χερσαία ή θαλάσσια περιοχή, δύνανται να υποβάλουν, μέχρι την 1η Ιουνίου 2035, αίτηση χορήγησης άδειας εξερεύνησης για τη διακρίβωση της καταλληλότητας γεωλογικού σχηματισμού ή σχηματισμών, ευρισκομένων εντός της παραχωρηθείσας περιοχής, που τεκμαίρεται προς τον σκοπό αυτό ως δυνητικός τόπος αποθήκευσης CO2, κατά το άρθρο 9.
  2. Η αίτηση συνοδεύεται κατ’ ελάχιστον από:

α) τα στοιχεία του Παραρτήματος ΙΙ,

β) τη σύμβαση και λοιπά έγγραφα από τα οποία προκύπτει η κατοχή του δικαιώματος ή της άδειας έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη συγκεκριμένη περιοχή,

γ) τεχνική έκθεση προς τεκμηρίωση, βάσει υπαρχόντων γεωλογικών, γεωφυσικών και γεωτρητικών δεδομένων, της κατ’ αρχήν επιλεξιμότητας του προτεινόμενου σχηματισμού για την αποθήκευση CO2, σύμφωνα με τη φάση 1 του Παραρτήματος Ι, και

δ) κατάλληλη ειδική θεμελίωση ότι δεν υφίσταται κίνδυνος διαρροών από τις σχεδιαζόμενες εγκαταστάσεις της άδειας εξερεύνησης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων προς τις σχεδιαζόμενες εγκαταστάσεις εξερεύνησης και μελλοντικής αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, προς τον σκοπό αποφυγής πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης για το περιβάλλον, κατά το άρθρο 17 του Κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 18ης Ιουνίου 2020 σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη διευκόλυνση των βιώσιμων επενδύσεων και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2019/2088 (L 198).

  1. Η αρμόδια αρχή CCS εξετάζει την πληρότητα του φακέλου και εκδίδει αιτιολογημένη απόφαση εντός έξι (6) μηνών από την υποβολή της αίτησης. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται η διαδικασία, οι όροι και οι προϋποθέσεις των άρθρων 10 και 11.

 

Άρθρο 37

Ενίσχυση χρηστών δικτύων μεταφοράς και εγκαταστάσεων αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα

  1. Προκειμένου να καλυφθεί εν μέρει ο κίνδυνος των παραγωγών εκπομπών CO2 από τη διακύμανση των τιμών δικαιωμάτων εκπομπής CO2, σύμφωνα με το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU Emissions Trading System – ETS) δύναται να θεσπίζεται καθεστώς κρατικών ενισχύσεων υπό τη μορφή χρηματοοικονομικού μηχανισμού συμβολαίων επί της διαφοράς άνθρακα (Carbon Contracts for Difference – CCfD). Ο μηχανισμός δύναται να προβλέπει ότι, εάν η τιμή της αγοράς για τα δικαιώματα εκπομπών άνθρακα σύμφωνα με το «EU ETS» υπολείπεται από τη σταθερή τιμή, ο δικαιούχος αποζημιώνεται για μέρος της διαφοράς, υπό όρους και προϋποθέσεις. Αν η ως άνω τιμή υπερβαίνει τη σταθερή τιμή, ο δικαιούχος επιστρέφει μέρος της διαφοράς στο Δημόσιο. Το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων τίθεται σε ισχύ μετά από την έγκρισή του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 108 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
  2. Ως τελικοί δικαιούχοι της επιχορήγησης του μηχανισμού ορίζονται, κατόπιν απόφασης του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία εκδίδεται έπειτα από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS και γνώμη της Ρ.Α.Α.Ε.Υ., οι παραγωγοί εκπομπών CO2, που α) ασκούν οικονομική δραστηριότητα στην ελληνική επικράτεια, β) έχουν υποβάλει σχέδιο εφαρμογής τεχνολογιών δέσμευσης CO2, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, προϋπολογισμό και υπολογισμό των αναμενόμενων μειώσεων εκπομπών, και γ) διαθέτουν διασφαλισμένη, κατά τους όρους του παρόντος, δυνατότητα αποθήκευσης. Τα συμβόλαια επί της διαφοράς άνθρακα απονέμονται στους δικαιούχους μέσω ανταγωνιστικών διαδικασιών υποβολής προσφορών, που διοργανώνονται από την αρμόδια αρχή CCS, βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων αξιολόγησης, συμπεριλαμβανομένης της αποδοτικότητας του κόστους και του όγκου του αποθηκευμένου CO2, καθώς και της μείωσης των εκπομπών CO2 σε συγκεκριμένο και εκ των προτέρων καθορισμένο ποσοστό, σε σχέση με τη συμβατική τεχνολογία. Τα συμβόλαια περιλαμβάνουν την υποχρέωση υποβολής ετησίων εκθέσεων μείωσης εκπομπών.

 

Άρθρο 38

Ενίσχυση φορέων εκμετάλλευσης δικτύων μεταφοράς και εγκαταστάσεων αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα

  1. Προκειμένου να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό για την κατασκευή και λειτουργία δικτύων μεταφοράς και τόπων αποθήκευσης, είναι δυνατό να θεσπίζεται καθεστώς κρατικών ενισχύσεων στους φορείς εκμετάλλευσης των υποδομών αυτών.
  2. Σε περίπτωση υπεραντιστάθμισης, προβλέπεται μηχανισμός επιστροφής («clawback») της διαφοράς στο δημόσιο.
  3. Το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων του παρόντος τίθεται σε ισχύ μετά από την έγκρισή του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 108 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Άρθρο 39

Ειδικός λογαριασμός CCS

  1. Στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας συστήνεται Ειδικός Λογαριασμός Έργων Μεταφοράς και Αποθήκευσης CO2, με την ονομασία «Ειδικός Λογαριασμός CCS», με διαχειριστή το Δημόσιο και σκοπό τη διάθεση και διαχείριση των κονδυλίων σχετικά με τα έργα δέσμευσης, μεταφοράς και αποθήκευσης CΟ2. Στον λογαριασμό αυτόν: α) κατατίθενται τα ποσά που ανακτώνται μέσω του μηχανισμού «clawback» του άρθρου 38, καθώς και αυτά που προέρχονται από την καταβολή παραβόλων, σύμφωνα με το άρθρο 24, ή την καταβολή προστίμων, σύμφωνα με το άρθρο 34, και κάθε άλλο έσοδο που προβλέπεται στον παρόντα, και β) μεταφέρονται οι πόροι που είναι αναγκαίοι για την ενίσχυση των χρηστών δικτύου μεταφοράς και εγκαταστάσεων αποθήκευσης CO2, σύμφωνα με το άρθρο 37, καθώς και για την ενίσχυση των φορέων εκμετάλλευσης δικτύου μεταφοράς και εγκαταστάσεων αποθήκευσης CO2, σύμφωνα με το άρθρο 38.
  2. Με αποφάσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας τα έσοδα του Ειδικού Λογαριασμού CCS από την εφαρμογή του μηχανισμού clawback ή από άλλη πηγή που προβλέπεται στον παρόντα δύνανται να διατίθενται για τη στήριξη της ανάπτυξης έργων μεταφοράς και αποθήκευσης CO2 του παρόντος νόμου, την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της αρμόδιας αρχής CCS, καθώς και για δαπάνες αποκατάστασης του περιβάλλοντος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄

ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ, ΤΕΛΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Άρθρο 40

Εξουσιοδοτικές διατάξεις

  1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ανάπτυξης, μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να καθορίζονται οι λεπτομέρειες που αφορούν την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση του CO2 και ιδίως:

α) τις προϋποθέσεις χορήγησης αδειών χρήσης του άρθρου 6,

β) τις τεχνικές προδιαγραφές και απαιτήσεις πιστοποίησης του CO2 που υπόκειται σε χρήση,

γ) την κοινοποίηση των σχετικών δεδομένων στην αρμόδια αρχή CCS,

δ) τις υποχρεώσεις των κατόχων αδειών χρήσης,

ε) τη διαδικασία παρακολούθησης, και

στ) τους μηχανισμούς κυρώσεων.

  1. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να καθορίζονται:

α) οι προϋποθέσεις έκδοσης αδειών μεταφοράς του άρθρου 7,

β) οι τεχνικές προδιαγραφές και απαιτήσεις πιστοποίησης του CO2 που μεταφέρεται,

γ) η κοινοποίηση των σχετικών δεδομένων στην αρμόδια αρχή CCS,

δ) οι υποχρεώσεις των κατόχων αδειών μεταφοράς,

ε) η διαδικασία παρακολούθησης,

στ) οι μηχανισμοί κυρώσεων και

ζ) κάθε άλλη λεπτομέρεια για την ασφαλή μεταφορά CO2.

  1. α) Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν τήρησης της διαδικασίας στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης της υπό στοιχεία ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ.107017/28.8.2006 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Β’ 1225), και εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, ορίζεται μία ή περισσότερες περιοχές, εντός των οποίων δύνανται να χωροθετούνται γεωλογικοί σχηματισμοί ως δυνητικοί τόποι αποθήκευσης.

β) Με απόφαση της αρμόδιας αρχής CCS διενεργείται η χωροθέτηση των δυνητικών τόπων αποθήκευσης της παρ. 2 του άρθρου 9, με βάση τα κριτήρια του Παραρτήματος Ι.

  1. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να καθορίζονται ο τρόπος υπολογισμού, η διαδικασία επιβολής και είσπραξης της ποινικής ρήτρας της παρ. 8 του άρθρου 12 και η απόδοσή της στους δικαιούχους χρήστες του τόπου αποθήκευσης, καθώς και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την εφαρμογή της παρ. 8 του άρθρου 12.
  2. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που εκδίδεται μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να εξειδικεύονται οι όροι συμμετοχής και τα κριτήρια επιλογής και να ορίζεται κάθε άλλη λεπτομέρεια της διαγωνιστικής διαδικασίας του άρθρου 13.
  3. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να εξειδικεύονται οι προδιαγραφές και το ειδικότερο περιεχόμενο του φακέλου τροποποίησης του άρθρου 15.
  4. Με απόφαση της αρμόδιας αρχής CCS δύναται να προσδιορίζονται τα τεχνικά κριτήρια και κατευθύνσεις για την αξιολόγηση της εκπλήρωσης των προϋποθέσεων των περ. α) έως δ) της παρ. 4 του άρθρου 23, σύμφωνα με την έκθεση της παρ. 3 του άρθρου 23, καθώς και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 23.
  5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να αναπροσαρμόζεται το ύψος του παραβόλου της παρ. 2 του άρθρου 24. Με όμοια απόφαση δύναται να καθορίζονται:

α) ο τύπος των χρηματικών εγγυήσεων του άρθρου 24,

β) οι αποδεκτοί εκδότες των χρηματικών εγγυήσεων,

γ) οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις για την κατάπτωσή τους,

δ) ο τρόπος διάθεσης των εσόδων από αυτές στην αρμόδια αρχή CCS,

ε) οι προϋποθέσεις για την υποβολή και επιστροφή τους και

ζ) κάθε άλλο λεπτομερειακό ή τεχνικό θέμα για την εφαρμογή του άρθρου 24.

  1. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να καθορίζονται τα ελάχιστα όρια της ασφαλιστικής κάλυψης του άρθρου 25 για τις εκάστοτε εργασίες εξερεύνησης, έγχυσης και αποθήκευσης που καταλαμβάνει η άδεια, οι όροι εξασφάλισης και απόδειξής της, καθώς και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την εφαρμογή του άρθρου 25.
  2. α) Με απόφαση της Ρ.Α.Α.Ε.Υ. και σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Παραρτήματος VI εγκρίνονται ο Κανονισμός Τιμολόγησης και ο Κώδικας Διαχείρισης κάθε δικτύου της παρ. 1 του άρθρου 27, βάσει του οποίου ρυθμίζεται η πρόσβαση των δυνητικών χρηστών σε δίκτυα μεταφοράς CO2.

β) Με απόφαση της Ρ.Α.Α.Ε.Υ., κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS και πρότασης του φορέα εκμετάλλευσης, εκδίδεται ο Κώδικας Κατανομής Χωρητικότητας κάθε τόπου αποθήκευσης της παρ. 2 του άρθρου 27, ο οποίος ρυθμίζει:

βα) την αρχικά εκτιμώμενη αποθηκευτική ικανότητα,

ββ) τα κριτήρια επιλεξιμότητας,

βγ) το ακριβές ύψος της τιμής αναφοράς,

βδ) το περιεχόμενο και τον τύπο της χρηματικής εγγύησης,

βε) τα κριτήρια κατάρτισης των ετήσιων οριστικών προγραμμάτων έκχυσης,

βστ) το ελάχιστο περιεχόμενο των βραχυχρόνιων και των συμβάσεων δευτερογενούς μεταβίβασης, καθώς και των αντίστοιχων χρηματικών εγγυήσεων, και

βζ) κάθε άλλη σχετική και αναγκαία λεπτομέρεια.

γ) Με απόφαση της Ρ.Α.Α.Ε.Υ., κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS και πρότασης του φορέα εκμετάλλευσης, εκδίδεται ο Κανονισμός Τιμολόγησης κάθε τόπου αποθήκευσης της παρ. 2 του άρθρου 27, ο οποίος καθορίζει τη μεθοδολογία διαμόρφωσης και αναπροσαρμογής του τιμολογίου εισπίεσης και αποθήκευσης CO₂ ανά τόνο δεσμευμένης δυναμικότητας εισπίεσης CO₂ και όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την τιμολόγηση της υποδομής, καθώς και κάθε άλλη σχετική και αναγκαία λεπτομέρεια.

δ) Με απόφαση της Ρ.Α.Α.Ε.Υ., κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS και πρότασης του φορέα εκμετάλλευσης, εκδίδεται ο Κώδικας Διαχείρισης ενός τόπου αποθήκευσης, ο οποίος ρυθμίζει ζητήματα, όπως η ποιότητα, η φυσική πρόσβαση στην υποδομή και ο σχετικός προγραμματισμός, καθώς και θέματα μετρήσεων και ασφαλείας, κατά την παρ. 5 του άρθρου 27.

  1. Με απόφαση της Ρ.Α.Α.Ε.Υ., κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, είναι δυνατόν να ρυθμίζονται ειδικότερα ζητήματα της διαδικασίας που ακολουθείται ενώπιον της Επιτροπής του άρθρου 28.
  2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να ορίζονται, στο πλαίσιο του καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων της παρ. 1 του άρθρου 37:

α) το περιεχόμενο των συμβολαίων επί της διαφοράς και η σταθερή τιμή, οι οροφές και τα κατώφλια ενεργοποίησης του μηχανισμού των ανωτέρω συμβολαίων, καθώς οι λοιπές παράμετροι υπολογισμού της ενίσχυσης,

β) οι όροι των ανταγωνιστικών διαδικασιών για τη χορήγηση της ενίσχυσης,

γ) τα ζητήματα που σχετίζονται με τις επιστροφές θετικής διαφοράς των παραγωγών εκπομπών CO2,

δ) η διάρκεια των συμβολαίων επί της διαφοράς, η διαδικασία παρακολούθησής τους, οι συνέπειες ενδεχόμενων παραβάσεων των συμβατικών όρων τους και η περιοδική εκκαθάρισή τους,

ε) η διαδικασία μεταφοράς πόρων στον ειδικό λογαριασμό του άρθρου 39 για τη χρηματοδότηση της ενίσχυσης,

στ) κάθε άλλο θέμα σχετικό με τον χρηματοοικονομικό μηχανισμό συμβολαίων επί της διαφοράς άνθρακα.

  1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής CCS, στο πλαίσιο του καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων του άρθρου 38, ορίζονται:

α) η μέθοδος προσδιορισμού του επενδυτικού κόστους των υποδομών και ο μαθηματικός τύπος υπολογισμού του υπερκέρδους,

β) τα όρια ενεργοποίησης της επιστροφής,

γ) τα κριτήρια επιλογής χορήγησης των ενισχύσεων,

δ) τα ζητήματα που σχετίζονται με τους περιοδικούς ελέγχους,

ε) η μέγιστη διάρκεια των ενισχύσεων, και

στ) κάθε άλλο θέμα σχετικό με το καθεστώς των ενισχύσεων προς τους φορείς εκμετάλλευσης δικτύων μεταφοράς και εγκαταστάσεων αποθήκευσης CO2.

  1. α) Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, δύναται να καθορίζονται θέματα σχετικά με τη νόμιμη εκπροσώπηση και τη διαδικασία κατάθεσης, διαχείρισης και διάθεσης των πόρων του Ειδικού Λογαριασμού CCS, που προβλέπεται στο άρθρο 39.

β) Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας τα έσοδα του ειδικού λογαριασμού CCS του άρθρου 39, από την εφαρμογή του μηχανισμού «clawback» δύνανται να διατίθενται για:

βα) τη στήριξη της ανάπτυξης έργων μεταφοράς και αποθήκευσης CO2,

ββ) την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της αρμόδιας αρχής CCS, και

βγ) την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.

  1. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, επιμερίζεται το ειδικό τέλος της παρ. 6 του άρθρου 12 μεταξύ των δικαιούχων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) Α΄ βαθμού αναλογικά με βάση το ποσοστό της επίδρασης σε κάθε Ο.Τ.Α., όπως καθορίζεται στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της περ. α) της παρ. 3 του άρθρου 40.
  2. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας αρχής CCS, δύνανται να τροποποιούνται τα Παραρτήματα I έως και VI του παρόντος.

 

Άρθρο 41

Τελική διάταξη – Διεύρυνση σκοπού και χρηματοδότηση Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων – Τροποποίηση περ. ιθα’, ιθβ’ και ιθγ’ παρ. 1 άρθρου 146 ν. 4001/2011

Στις περ. ιθα΄, ιθβ΄και ιθγ΄ της παρ. 1 του άρθρου 146 του ν. 4001/2011 (Α’ 179), περί του σκοπού της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (Ε.Δ.Ε.Υ.Ε.Π.), επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην περ. ιθα’, αα) οι λέξεις «Η χορήγηση αδειών εξερεύνησης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς και» διαγράφονται, αβ) οι λέξεις «σύμφωνα με την υπό στοιχεία 48416/2037/Ε.103/7.11.2011 κοινή απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και των Υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Β’ 2516) και την κείμενη νομοθεσία» αντικαθίστανται από τις λέξεις «καθώς και της έκδοσης συναφών κανονιστικών πράξεων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, η μελέτη και αξιολόγηση δυνητικών περιοχών επιλογής τόπων γεωλογικής αποθήκευσης CO2, η χορήγηση αδειών εξερεύνησης και η εισήγηση για χορήγηση αδειών αποθήκευσης CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς, η προώθηση έργων και η ανάπτυξη υποδομών που αποσκοπούν στη βελτιστοποίηση της δέσμευσης, της χρήσης, της μεταφοράς και της αποθήκευσης CO2, και η πιστοποίηση της δέσμευσης και μεταφοράς CO2, με σκοπό την αποθήκευσή του σε γεωλογικούς σχηματισμούς», β) το δεύτερο εδάφιο της περ. ιθβ΄ καταργείται, γ) στην περ. ιθγ΄ μετά από τις λέξεις «και ενώσεων» προστίθενται οι λέξεις «και κάθε άλλου συναφούς θέματος», και οι περ. ιθα’, ιθβ΄ και ιθγ΄ διαμορφώνονται ως εξής:

«ιθα. Η εν γένει διαχείριση των δικαιωμάτων του Ελληνικού Δημοσίου σχετικά με την εκμετάλλευση γεωλογικών σχηματισμών για την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και άλλων αερίων ή υγρών στοιχείων και ενώσεων, συμπεριλαμβανομένης της σύναψης και της παρακολούθησης της εκτέλεσης των σχετικών συμβάσεων, καθώς και της έκδοσης συναφών κανονιστικών πράξεων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, η μελέτη και αξιολόγηση δυνητικών περιοχών επιλογής τόπων γεωλογικής αποθήκευσης CO2, η χορήγηση αδειών εξερεύνησης και η εισήγηση για χορήγηση αδειών αποθήκευσης CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς, η προώθηση έργων και η ανάπτυξη υποδομών που αποσκοπούν στη βελτιστοποίηση της δέσμευσης, της χρήσης, της μεταφοράς και της αποθήκευσης CO2, και η πιστοποίηση της δέσμευσης και μεταφοράς CO2, με σκοπό την αποθήκευσή του σε γεωλογικούς σχηματισμούς.

ιθβ. Η παρακολούθηση της ασφαλούς λειτουργίας των έργων των περ. ιζ’ και ιθα’.

ιθγ. Η εισήγηση προς τους αρμόδιους Υπουργούς, για την έκδοση των εκάστοτε προβλεπόμενων στην κείμενη νομοθεσία κανονιστικών πράξεων για τον καθορισμό της διαδικασίας και των προϋποθέσεων χρήσης, ανάπτυξης και εκμετάλλευσης γεωλογικών σχηματισμών για την αποθήκευση αερίων και υγρών στοιχείων και ενώσεων και κάθε άλλου συναφούς θέματος.».

 

Άρθρο 42

Μεταβατικές διατάξεις

  1. Μέχρι την έναρξη ισχύος της κοινής απόφασης της παρ. 1 του άρθρου 40 επιτρέπεται η χρήση CO2 σε εγκαταστάσεις, οι οποίες διαθέτουν άδεια λειτουργίας, αφότου γνωστοποιηθεί στην αρμόδια αρχή CCS η έναρξη της χρήσης.
  2. Μέχρι την έναρξη ισχύος της απόφασης της παρ. 9 του άρθρου 40 τα στοιχεία που ρυθμίζονται σε αυτήν ορίζονται στην άδεια.
  3. Δεν γίνονται δεκτές νέες αιτήσεις του άρθρου 173 του ν. 4964/2022 (Α’ 150), περί αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, από φορείς οι οποίοι κατέχουν δικαίωμα ή άδεια έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, το οποίο εξακολουθεί να εφαρμόζεται μόνο σε άδειες εξερεύνησης ή αποθήκευσης που έχουν ήδη εκδοθεί ή σε αιτήσεις που κατατίθενται μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, σύμφωνα με το άρθρο 36.
  4. Για τις άδειες εξερεύνησης ή αποθήκευσης που έχουν ήδη εκδοθεί ή τις αιτήσεις που έχουν κατατεθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, σύμφωνα με το άρθρο 36, παραμένουν σε ισχύ οι χρηματικές εγγυήσεις που έχουν κατατεθεί σύμφωνα με το άρθρο 20 της υπό στοιχεία Η.Π. 48416/2037/Ε.103/7.11.2011 κοινής απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και των Υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Μέτρα και όροι για την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς-Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 29457/1511/2005 (B΄ 992) κοινής υπουργικής απόφασης, του Π.Δ. 51/2007 (Α΄ 54) και του Π.Δ. 148/2009 (Α΄ 190), σε συμμόρφωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2009 «σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς και για την τροποποίηση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 200/60/ΕΚ, 2001/80/ΕΚ, 2004/35/ΕΚ και 2008/1/ ΕΚ και του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006»»(Β’ 2516).

 

Άρθρο 43

Καταργούμενες διατάξεις

Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργούνται τα άρθρα 1 έως 29 και 32 έως 34 της υπό στοιχεία Η.Π. 48416/2037/Ε.103/7.11.2011 κοινής απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και των Υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Μέτρα και όροι για την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς-Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 29457/1511/2005 (B΄ 992) κοινής υπουργικής απόφασης, του Π.Δ. 51/2007 (Α΄ 54) και του Π.Δ. 148/2009 (Α΄ 190), σε συμμόρφωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2009 «σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς και για την τροποποίηση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 200/60/ΕΚ, 2001/80/ΕΚ, 2004/35/ΕΚ και 2008/1/ ΕΚ και του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006»» (Β’ 2516).

 

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 10:34 | Πολιτιστικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος «Το Μικρό Καζαβήτι»

    Ο Πολιτιστικός και Φυσιολατρικό Σύλλογος «Το Μικρό Καζαβήτι» που εδρεύει στον Πρίνο Θάσου εκφράζει την ξεκάθαρη αντίθεσή του στο σχεδιαζόμενο έργο αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα. Ως φορέας που έχει ως σκοπό την προστασία της τοπικής μας κληρονομιάς και την ευημερία της κοινότητας, θεωρούμε ότι ένα έργο με τόσο υψηλή επικινδυνότητα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

    Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες για τους ενδεχόμενους κινδύνους διαρροών, περιβαλλοντικών επιπτώσεων και απειλών προς την υγεία των κατοίκων. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την υποβάθμιση του τόπου μας και την έκθεση των ανθρώπων μας σε ρίσκα που καμία υπηρεσία δεν μπορεί να αποκλείσει με βεβαιότητα.

    Ζητούμε να μην προχωρήσει η υλοποίηση του έργου και να αναζητηθούν εναλλακτικές, πραγματικά ασφαλείς και βιώσιμες λύσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η τοπική κοινωνία.

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 10:46 | Ησαΐα Ραφαηλίδου

    Διαφωνώ κάθετα με την αποθήκευση του διοξειδίου στον Πρίνο. Είναι θέμα ασφάλειας για εμάς τους μόνιμους κατοίκους και δεν την διασφαλίζει κανείς.

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 10:51 | ΣΑΜΙΩΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑ

    Εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας στο προτεινόμενο έργο αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα στην περιοχή μας. Η μέθοδος αυτή ενέχει υψηλή επικινδυνότητα, τόσο σε τεχνικό όσο και σε περιβαλλοντικό επίπεδο, και δεν προσφέρει καμία εγγύηση ότι δεν θα υπάρξουν διαρροές ή άλλες επιπτώσεις που θα θέσουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλειά μας. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να ρισκάρουμε τις ζωές μας και το μέλλον της κοινότητάς μας για ένα έργο με τόσο αβέβαιες και δυνητικά καταστροφικές συνέπειες. Ζητούμε την άμεση απόσυρση του σχεδίου και την αναζήτηση ασφαλέστερων, βιώσιμων λύσεων για την προστασία του περιβάλλοντος.

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 10:46 | Νικολέττα Πολυχρονοπούλου

    Διαφωνώ με την δημιουργία αποθήκης στη περιοχή του Πρίνου Θάσου. Σε μια περιοχή προστατευόμενη, δεν μπορουν να γίνονται πειράματα. Σε έναν τόπο,που βασικό του πλεονέκτημα είναι η φυσική του ομορφιά, το καθαρο περιβάλλον και είναι πόλος έλξης για χιλιάδες κόσμο κάθε χρόνο, θα μετατραπεί σε χωματερή, με μια μόνο απλή διαρροή.

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 09:01 | WWF Ελλάς

    Το παρόν αποτελεί συμβολή της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς στη δημόσια διαβούλευση. Τα σχόλια εστιάζονται στο Μέρος Α του σχεδίου νόμου, το οποίο αφορά τη δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς.

    Οι τεχνολογίες παγίδευσης, αποθήκευσης και χρήσης άνθρακα CCS (Carbon Capture and Storage) και CCU (Carbon capture and utilisation) έχουν εξαιρετικά υψηλό κόστος και προσφέρουν αμφισβητήσιμη και επιστημονικά αναπόδεικτη συνεισφορά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Οι προσπάθειες για επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας πρέπει πάντα να δίνουν προτεραιότητα στη γρήγορη και ριζική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, μέσω της προώθησης αλλαγών στις βιομηχανικές διεργασίες και της ενίσχυσης της αποδοτικότητας των υλικών.

    Η ανάπτυξη υποδομών CCS μπορεί ενδεχομένως να δικαιολογηθεί μόνο για υπολειμματικές εκπομπές ορισμένων ιδιαίτερα ενεργοβόρων βιομηχανιών (όπως τσιμέντο & ασβέστης), αφού όμως αποκλειστούν άλλες επιλογές και έχουν εξαντληθεί οι επιλογές μείωσης των εκπομπών τόσο σε επίπεδο τεχνολογικό όσο και με μέτρα μείωσης της ζήτησης. Το CCS δεν μπορεί να προβάλλεται ως λύση και σίγουρα δεν αποτελεί πανάκεια για την απεξάρτηση των βιομηχανικών τομέων από τον άνθρακα, ενώ δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν δικαιολογία για τη συνέχιση της χρήσης ορυκτών καυσίμων. Για ορισμένους βιομηχανικούς τομείς υπάρχουν πλέον άλλες επιλογές: η απαλλαγή του τομέα του χάλυβα από τις υψηλές εκπομπές CO2 μπορεί πχ να επιτευχθεί μέσω του ανανεώσιμου (πράσινου) υδρογόνου. Είναι ανάγκη να περιοριστεί η χρήση του CCS εκεί όπου δεν χρειάζεται και να διασφαλιστεί ότι η ανάπτυξη του CCS εξετάζεται μόνο για τομείς που το χρειάζονται για να μειώσουν τις σημαντικές εκπομπές των διεργασιών τους (όπως το τσιμέντο και ο ασβέστης).

    Προβληματική διαβούλευση
    Η πλατφόρμα διαβουλεύσεων opengov ήταν εκτός λειτουργίας το Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2025, ημέρα κατά την οποία λογικά αναμένεται πολλοί πολίτες ή σύλλογοι και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να διαθέσουν τον απαραίτητο χρόνο για την ανάγνωση και τον σχολιασμό ενός τόσο περίπλοκου νομοσχεδίου σε διαβούλευση.

    Σχόλια επί των άρθρων
    Άρθρο 2: Το αντίστοιχο άρθρο 2 της οδηγίας, το οποίο φέρει τον τίτλο «Πεδίο εφαρμογής και απαγόρευση» (με bold λέξεις που έχουν απαλειφθεί από τη μεταφορά του άρθρου στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο), δεν περιλαμβάνει ρητή πρόνοια για «γεωλογική αποθήκευση CO2 σε υφάλμυρους υπόγειους υδροφορείς». Εμφανώς πρόκειται για φωτογραφική διάταξη, η οποία πρέπει να αποσυρθεί.
    Όσον αφορά το ζήτημα του χαρακτηρισμού του CO2 ως απόβλητου, είναι γεγονός ότι, όπως ορίζεται από πρόσφατη τροποποίηση της οδηγίας για τα απόβλητα 2008/98/ΕΚ, το CO2 που δεσμεύεται και μεταφέρεται με σκοπό την αποθήκευση δεν θεωρείται απόβλητο. Ωστόσο, το CO2 που επαναδιαρρέει στην ατμόσφαιρα εκουσίως ή ακουσίως (π.χ., λόγω δυσλειτουργιών ή αστοχιών) κατά την διάρκεια της διαδικασίας αυτής είναι απόβλητο, και ο αρμόδιος φορέας φέρει την πλήρη ευθύνη για τη διαχείρισή του (με την επιφύλαξη άλλων διατάξεων).

    Άρθρο 3: O ορισμός είναι απόλυτα ασαφής, και ανοιχτός σε δημιουργικές ερμηνείες. Πιο συγκεκριμένα, ο ορισμός που δίνεται για τις «βιομηχανίες δυσχερώς απανθρακοποιήσιμες» είναι ανοιχτός σε εμφιλοχώρηση των βιομηχανιών στερεών ανθράκων και υδρογονανθράκων, ενώ ο διεθνώς αποδεκτός ορισμός περιορίζει τους hard-to-abate τομείς στις υψηλών εκπομπών βιομηχανικές δραστηριότητες που δεν μπορούν να αντικατασταθούν από άλλες. Τέτοιες είναι πχ η τσιμεντοβιομηχανία και η χαλυβουργία, αλλά όχι η πετρελαϊκή βιομηχανία. Είναι απαραίτητο ο ορισμός να διευκρινίσει ότι αποκλείει την εξόρυξη και καύση κάρβουνου, πετρελαίου και αερίου από τις «δυσχερώς απανθρακοποιήσιμες βιομηχανίες», καθώς αυτές πρέπει να εκλείψουν και η χρήση τους να αντικατασταθεί από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

    Οποιαδήποτε άδεια για εφαρμογή CCS, θα πρέπει να περιορίζεται αποκλειστικά σε δυσχερώς απανθρακοποιήσιμες βιομηχανίες, των οποίων η παραγωγή δεν μπορεί να αντικατασταθεί από μηδενικών εκπομπών πηγές. Συνεπώς, θα έπρεπε να αποκλειστεί η βιομηχανία ορυκτών καυσίμων και ο τομέας της ηλεκτροπαραγωγής από τη δυνατότητα διοχέτευσης εκπεμπόμενων ρύπων σε εγκαταστάσεις CCS.

    Άρθρο 8: Το νομοσχέδιο επιτρέπει την έγχυση CO2 για εξόρυξη υδρογονανθράκων [το λεγόμενο CCS-EOR]. Η οδηγία απαγορεύει «αντικρουόμενες» χρήσεις. Το WWF υποστηρίζει ότι η εξόρυξη υδρογονανθράκων και η αποθήκευση CO2 είναι εγγενώς αντικρουόμενες χρήσεις. Η αποθήκευση εκπομπών από μια δραστηριότητα παραγωγής ορυκτών καυσίμων που είναι αντίθετη προς κάθε στρατηγική επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας αποτελεί κίνητρο για διαιώνιση της χρήσης υδρογονανθράκων.
    Η εφαρμογή του απηρχαιωμένου Μεταλλευτικού Κώδικα αποτελεί απαράδεκτη και αδικαιολόγητη νομοθετική επιλογή, τόσο λόγω των σοβαρών του ελλείψεων σε περιβαλλοντικές διασφαλίσεις, όσο και σε σχέση με το ίδιο το αντικείμενο της δραστηριότητας που επιχειρεί να ρυθμίσει το νομοσχέδιο: το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι μετάλλευμα και η έγχυση του σε γεωλογικούς σχηματισμούς δεν αποτελεί μεταλλευτική δραστηριότητα. Εικάζουμε ότι η επιλογή αυτή αποσκοπεί στην περιβαλλοντικά σαρωτική και ταχεία «τακτοποίηση» ζητημάτων απαλλοτριώσεων και παραχωρήσεων χρήσης και πρόσβαση στον αιγιαλό, ευνοϊκή μεταχείριση την οποία θεωρούμε απαράδεκτη για μια τόσο επικίνδυνη για το περιβάλλον δραστηριότητα.

    Άρθρο 9: Από τους δυνητικούς τόπους χωροθέτησης θα πρέπει ρητά να εξαιρούνται οι προστατευόμενες περιοχές Natura 2000, ελάχιστη οφειλόμενη προστατευτική για τη βιοποικιλότητα ρύθμιση που ισχύει σε άλλα κράτη της ΕΕ, όπως η Γερμανία.

    Γενικότερα, η χωροθέτηση «δυνητικών» χώρων αποθήκευσης αποτελεί στάδιο της αδειοδότησης ενός χώρου αποθήκευσης. Κατά συνέπεια, οφείλει να λαμβάνει υπόψη άλλες χρήσεις του χώρου (όπως, π.χ., κατοικημένες ή προστατευόμενες περιοχές). Αυτό απαιτείται ρητά από την οδηγία 2009/31, ιδίως μέσω της παραπομπής στα κριτήρια του Παραρτήματος Ι στη «Φάσης 1» (βλ. άρθ. 4(3) της οδηγίας). Τέτοια παραπομπή στα κριτήρια δεν περιέχει η προτεινόμενη διατύπωση του άρθρου 9.

    Άρθρο 12: Συνοπτικά, το άρθ. 12 (παρ. 7 και 8) προβλέπει μία «διαδικασία-εξπρές» για την αύξηση της χωρητικότητας ενός χώρου αποθήκευσης. Η διαδικασία αυτή υπονομεύει τις απαιτήσεις προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος και διαφάνειας (που δεν λαμβάνει υπόψη ούτως ή άλλως). Παρόμοια επέκταση δεν προβλέπεται από την οδηγία [πρβλ. 11(1), όπου γίνεται λόγος γα μεταβολή του «τρόπου εκμετάλλευσης και όχι του όγκου], και θα έπρεπε να απαιτεί, κατ’ ελάχιστον, νέα άδεια αποθήκευσης και νέα ΜΠΕ.
    Άρθρο 16: Οι δυο πρώτες παράγραφοι είναι αντιφατικές. Η 3η παράγραφος είναι αντίθετη προς την οδηγία, η οποία σαφέστατα επιβάλλει στην αρμόδια αρχή να «επανεξετάζει και, εάν απαιτείται, (να) επικαιροποιεί ή, ως έσχατο μέτρο, (να) ανακαλεί την άδεια αποθήκευσης… ε) …πέντε έτη από τη χορήγηση της άδειας και στη συνέχεια ανά δεκαετία…» [11(3)(ε) οδηγίας 2009/31]. Σε αντίθεση με την οδηγία, που επιβάλλει πλήρη επανεξέταση της άδειας από μηδενική βάση, το νομοσχέδιο, προβλέπει μόνο «επικαιροποίηση» της άδειας και μάλιστα μόνο «δυνητικά». Η προτεινόμενη διάταξη καταδεικνύει ότι η αρμόδια αρχή δεν είναι διατεθειμένη να υποβάλει τους φορείς αποθήκευσης σε αποτελεσματική εποπτεία.

    Άρθρο 31: Η διάταξη αφήνει ανοιχτό περιθώριο συρρίκνωσης της νομικής υποχρέωσης για ενημέρωση του κοινού. Ιδίως μάλιστα όταν αυτός ο περιορισμός του δικαιώματος των πολιτών για ενημέρωση αφορά εκπομπές στο περιβάλλον, η επίκληση εμπορικού απορρήτου και ανύπαρκτων ζητημάτων εθνικής ασφάλειας δεν είναι σύμφωνη με το αρθ. 26 της οδηγίας, το οποίο απερίφραστα και δίχως φωτογραφικές εξαιρέσεις προβλέπει ότι “[τ]α κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση του κοινού τις περιβαλλοντικές πληροφορίες που σχετίζονται με την αποθήκευση CO2 σε γεωλογικούς σχηματισμούς σύμφωνα με την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία”. Μία εγκατάσταση CCS δεν σχετίζεται με την εθνική ασφάλεια περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη κοινή εγκατάσταση. Η επίκληση των λόγων αυτών αποσκοπεί στο αντιδημοκρατικό περιορισμό του δικαιώματος πληροφόρησης.

    Επίσης, το ισχύον ενωσιακό και διεθνές πλαίσιο (Σύμβαση Άαρχους, οδηγία 2003/4) δεν επιτρέπει την απόκρυψη πληροφοριών που αφορούν εκπομπές στο περιβάλλον με την επίκληση του εμπορικού απορρήτου. Εκπομπές ή δυνητικές εκπομπές CO2 εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή.
    Άρθρα 35 και 36: Τέτοιες ευνοϊκές διατάξεις που φωτογραφίζουν συγκεκριμένα «πιλοτικά» έργα συγκεκριμένων πετρελαϊκών εταιρειών δεν προβλέπονται από την οδηγία. Ανοίγουν επίσης διάπλατα το ιδιαίτερα επικίνδυνο κεφάλαιο της «ενισχυμένης ανάκτησης πετρελαίου» (Enhanced Oil Recovery), δηλαδή της εξαντλητικής παραγωγής υδρογονανθράκων με πίεση μέσω της έγχυσης CO2 σε κοιτάγματα που δεν είναι πλέον οικονομικά αποδοτικά.

    Επιπροσθέτως, δεν υπάρχει τίποτα το «πιλοτικό» στις ρυθμίσεις του άρθ. 173 ν. 4964/2022. Το άρθρο αυτό προβλέπει κατασκευή μόνιμων εγκαταστάσεων αποθήκευσης CO2 και μόνιμη αποθήκευση από τους παραχωρησιούχους της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, και μάλιστα με προϋποθέσεις που δεν διασφαλίζουν την προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος (όπως ενδεικτικά, την έλλειψη ρητης υποχρέωσης για νέα ΣΜΠΕ, και την έλλειψη εφαρμογής των κριτηρίων του Παραρτήματος Ι της οδηγίας 2009/31). Ο χαρακτηρισμός «πιλοτικός» είναι εγγενώς αντιφατικός με την αποθήκευση CO2 – μία μόνιμη και μη αναστρέψιμη διαδικασία. Περαιτέρω, ο «ταυτοχρονισμός της επίτευξης του μέγιστου ρυθμού έγχυσης με την υλοποίηση των έργων δέσμευσης του CO2 των δυσχερώς απανθρακοποιήσιμων βιομηχανιών» είναι μία μέριμνα που παρατείνει επ’ αόριστο την απανθρακοποίηση των βιομηχανιών αυτών, και αντιβαίνει στην επίτευξη ενός μέγιστους επιπέδου ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος. Και μόνο για λόγους καλής νομοθέτησης και διαφάνειας, το άρθ. 173 ν. 4394/2022 πρέπει να καταργηθεί. Άλλωστε, δημιουργεί ένα καθεστώς εύνοιας που δεν είναι συμβατό με το πνεύμα της οδηγίας 2009/31.

    Άρθρα 37-39: Απαράδεκτη η πρόβλεψη πρόσβασης σε κρατικές ενισχύσεις “προκειμένου να καλυφθεί ο κίνδυνος των παραγωγών εκπομπών CO2 από τη διακύμανση των τιμών δικαιωμάτων εκπομπής CO2”. Σε συνδυασμό με τις διατάξεις των δυο επόμενων άρθρων, πρόκειται επί της ουσίας για πρόσθετες επιδοτήσεις στη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων.

    Κίνδυνοι από τη γεωλογική αποθήκευση CO2 και πραγματικότητα

    Οι κίνδυνοι και επιπτώσεις από έργα CCS δεν αφορούν μόνο τη μικρή δυνητική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, δεδομένου ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει πραγματική και ουσιαστική μείωση εκπομπών από τέτοια έργα. Το πραγματικό ρίσκο είναι περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό, ενώ προκύπτουν και κίνδυνοι διαρροών, ατυχημάτων και πρόκλησης σεισμικής δραστηριότητας.
    Επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2021, απέδειξε ότι η διαρροή μεθανίου, ειδικά από την εξόρυξη και μεταφορά αερίου, μειώνει σημαντικά τα προβαλλόμενα ως οφέλη για το κλίμα σε σύγκριση με τους στερεούς άνθρακες, λόγω των υψηλών διαρροών μεθανίου, με αποτέλεσμα οι ίδιες οι εγκαταστάσεις CCS να καλούνται τελικά να αντιμετωπίσουν τις δικές τους εκπομπές.
    Μόλις δύο μεγάλα έργα –συγκρίσιμα με το υπό σχεδιασμό έργο στον Πρίνο- έχουν πραγματοποιηθεί στην Ευρώπη, τα οποία έχουν διαφημισθεί ως επιτυχημένα (και τα δύο στη Νορβηγία), χωρίς η πραγματικότητα να επαληθεύει αυτούς τους ισχυρισμούς. H διεθνής εμπειρία είναι παρόμοια. Χαρακτηριστικά:

    • Στο Sleipner (Νορβηγία) που βρίσκεται στο νότιο μέρος της Βόρειας Θάλασσας, το CO2 που απορρίπτεται μετακινήθηκε σε μία στρώση κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, την οποία τα γεωλογικά μοντέλα προσομοίωσης που χρησιμοποιήθηκαν για τη μελέτη δε θα μπορούσαν να είχαν προβλέψει. Ως αποτέλεσμα, εκατομμύρια τόνοι CO2 μετακινούνται πλέον σε διάφορες κατευθύνσεις υπό τον πυθμένα της θάλασσας. Εκτός από όλα τα άλλα, οι ανεξέλεγκτες αυτές μετακινήσεις καταδεικνύουν τους αυξημένους κινδύνους αποθήκευσης σε υφάλμυρους υδροφορείς, για την αντιμετώπιση των οποίων το νομοσχέδιο δεν προβλέπει απολύτως τίποτα.»

    • Στο έργο του Snøhvit (Νορβηγία) της Θάλασσας του Μπάρεντς η πρώτη προσπάθεια απόρριψης CO2 ακυρώθηκε λόγω της ταχείας αύξησης της πίεσης σε κρίσιμα επίπεδα. Μόνο η τρίτη προσπάθεια φαίνεται να έχει αποτελέσματα (ως τώρα).

    • Σε μία παρόμοια περίπτωση στο In Salah της Αλγερίας το έργο απέτυχε εντελώς, αφού για πολύ μεγάλο διάστημα οι διαχειριστές του αγνοούσαν την απρόσμενη αύξηση της πίεσης στον χώρο εναπόθεσης του CO2.. Το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσει το έργο ξαφνικά, για να αποφευχθούν τα χειρότερα, αφού το έδαφος πάνω από τον χώρο εναπόθεσης είχε ανυψωθεί κατά αρκετά εκατοστά.

    • Στο έργο Gorgon στην Αυστραλία πολυετείς προσπάθειες (τουλάχιστον οκτώ ετών) δεν είχε καταστεί δυνατή σημαντική απόθεση CO2 , καθώς η είσοδος νερού στον χώρο εναπόθεσης εμπόδιζε την απόθεση. Η εταιρεία Chevron, η οποία λειτουργεί το έργο θα πρέπει να μεταχειριστεί μέρος της υποδομής για τη σταθεροποίηση της εγκατάστασης αν πρόκειται να λειτουργήσει το έργο.
    Τα παραπάνω πραγματικά παραδείγματα καταδεικνύουν την ανασφάλεια, τον πειραματικό χαρακτήρα και τον οικονομικό κίνδυνο κάθε επιχείρησης CCS. Τόσο για την πολύ απαιτητική φάση σχεδιασμού, όσο και για τις περιπτώσεις τεχνικών προβλημάτων που είναι πιθανότατο να προκύψουν, οι εταιρείες που πραγματοποιούν έργα αποθήκευσης CO2 χρειάζονται κρατικές επιδοτήσεις (όπως ήδη συμβαίνει και για το έργο της Energean στον Πρίνο).

    Γενικότερα για τις εγκαταστάσεις CCS, το WWF διεθνώς υποστηρίζει τα ακόλουθα:

    1. Η ταχεία και βαθιά μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να αποτελέσει πρώτιστη και κορυφαία προτεραιότητα για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. Αυτό πρέπει να επιτευχθεί κατά κύριο λόγο μέσω απόλυτων μειώσεων των εκπομπών, με προτεραιότητα τη στήριξη της μετάβασης και τον μηδενισμό της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα προς 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μέσω σωστού χωροταξικού σχεδιασμού και με ισχυρές διασφαλίσεις προστασίας των οικοσυστημάτων και ουσιαστική κοινωνική συμμετοχή και έλεγχο του ενεργειακού συστήματος.

    2. Για την αποθήκευση άνθρακα, οι πιο ασφαλείς, αποτελεσματικές και οικονομικά συμφέρουσες λύσεις είναι η αξιοποίηση οικοσυστημάτων ως φυσικών αποθηκών άνθρακα (π.χ. δάση, έλη και θάλασσες). Οποιαδήποτε τεχνολογική προσέγγιση, όπως οι εγκαταστάσεις CCS, μπορούν να έπονται, μόνο ως συμπλήρωμα ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την αποκατάσταση σημαντικών φυσικών οικοσυστημάτων που λειτουργούν ως φυσικές αποθήκες άνθρακα.

    3. Οι πιλοτικού χαρακτήρα εγκαταστάσεις CCS σήμερα δεσμεύουν λιγότερο από το 0,1% των παγκόσμιων εκπομπών. Ακόμη και αν όλα τα έργα που έχουν ανακοινωθεί τεθούν σε λειτουργία, μόνο το 0,6% των παγκόσμιων εκπομπών προβλέπεται ότι μπορεί να δεσμευθεί έως το 2030. Πρόκειται λοιπόν για εγκαταστάσεις πολύ υψηλού κόστους, των οποίων η κλιματική αποτελεσματικότητα δεν έχει αποδειχθεί, ενώ στην κατασκευή τους υπάρχει ανησυχία ότι θα διοχετευθούν σοβαρές δημόσιες επιδοτήσεις που κατά τη γνώμη μας θα ήταν οικονομικά και κοινωνικά πολύ πιο επωφελές εάν προσανατολίζονταν προς την ενίσχυση της κοινωνικής συμμετοχής και την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας.

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 08:40 | Σωκράτης Κελαϊδής

    Αρνούμαι ως πολίτης αυτού του τόπου να δεχτώ αυτή την απειλή στην θάλασσα που κολυμπάω και που ζω από αυτή.Η περιοχή είναι σεισμογενής,η απόσταση από τις ακτές είναι μηδαμηνή.Να την κάνουν την επένδυση τους στα σπίτια τους οι Ισραηλίτες και οι Μητσοτάκηδες.Ειναινδικαιωμα μας να μην θέλουμε την περεταιρω υποβιβαση του τόπου μας.Τα χημικά της Καρβάλης απ’ την μία οι εξορύξεις μαρμάρου από την άλλη.ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.Υπερασπιζομαστε τον τόπο μας.

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 00:45 | Efi

    Καθόλου ασφαλής ..
    Καθόλου πράσινη η » επένδυση»..

    Την ώρα που επιστήμονες, ειδικοί,χημικοί, περιβαντολόγοι κ.α. σε ημερίδα της ίδιας της εταιρείας (energean) κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ως προς την ασφάλεια του -πειραματικού- έργου αποθήκευσης co2 στον κόλπο της Καβάλας λόγω της παγκόσμιας πρωτοτυπίας εγκατάστασης τεράστιας ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα πάρα πολύ κοντά σε κατοικημένη περιοχή (6 μίλια από Καβάλα και 4 από Πρίνο Θάσου!!) και επισημαίνουν την επικινδυνότητά του (βλ.λιμνη ΝΥΟΣ https://www.naftemporiki.gr/stories/1995850/i-limni-poy-skotose-1-700-anthropoys-se-mia-nychta-me-mia-anasa/) την ίδια ώρα δίνονται άδειες και ξεκινούν οι εργασίες για ένα ακόμα επισφαλές έργο που γεμίζει φόβο όλους τους κατοίκους της περιοχής οι οποίοι με κάθε τρόπο έχουν δηλώσει την αντίθεσή τους ακόμα κ με απόφαση Δημοτικού συμβουλίου που είναι αντίθετη στην αποθήκευση co2 σε μια τόσο σεισμογενή περιοχή.

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 00:53 | Παναγιώτα

    Επικίνδυνο νομοσχέδιο. Θα καταστραφεί ο τόπος και οι ζωές μας!!!

  • 18 Νοεμβρίου 2025, 00:27 | Αντώνης

    Δεν συμφωνώ λόγω της επικινδυνότητος του έργου.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 23:26 | Sos

    Λογικα Θα κινηθούμε νομικά

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 22:00 | Δημήτρης Παπακωνσταντίνου

    Το έργο δεν έχει καμιά αποδοχή από την τοπική κοινωνία. Η τυχόν υλοποίηση του αντιστρατεύεται βασικούς κανόνες δημοκρατίες

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 22:54 | Des

    Το παγιδευμένο υπόγειο CO2 χρειάζεται παρακολούθηση για αιώνες. Οι διαρροές και οι ανεξέλεγκτες εκπομπές μακροπρόθεσμα αποτελούν σοβαρούς κινδύνους. Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί τεχνικά ότι το αποθηκευμένο CO2 θα παραμείνει υπόγειο και δεν θα διαρρεύσει στην ατμόσφαιρα

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 22:21 | ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑ

    η αποθηκευση CO₂ αποτελεί σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον και τον τουρισμό της Θάσου, με κίνδυνο διαρροών και μακροχρόνιων επιπτώσεων. Η περιοχή δεν πρέπει να μετατραπεί σε ενεργειακή χωματερή εις βάρος της ασφάλειας και της οικονομίας των κατοίκων. Είμαι ξεκάθαρα αντίθετος/αντίθετη στις πρακτικές της Energean και στη συνέχιση ενός τόσο επικίνδυνου σχεδίου

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 22:47 | Nikos Morakis

    κανενας κατοικος της περιοχησ δεν θελει να καταστραφει το περιβαλλον του οικοσυστηματος. δεν ερωτηθηκαμε , περιβαντολλογικα ειναι επικινδυνο να γινει αποθηκη διοξειδιου του ανθρακα στον πρινο. προσπαθουνε να το περασουνε χωρις την σωστη μελετη, διαφωνουμε καθετα, οχι

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 22:25 | Βασίλης Πράσινος

    Απαιτείται ρητή απαγόρευση και ζώνη ασφαλείας γύρω από προστατευόμενες περιοχές και από κατοικημένες/τουριστικές ακτές.Επιβαλλεται δημόσιο μητρώο CCS με συνθέσεις CO₂,πιέσεις, μικροσεισμικότητα και συμβάντα. Όχι γενικευμένο απόρρητο.Όχι σε προνόμια χωρίς ανταγωνισμό. Το άρθρο 36 να
    αποσυρθεί ή να περιοριστεί αυστηρά (μόνο πιλοτικά, χωρίς
    προτεραιότητα στην κύρια άδεια).Πριν από οποιαδήποτε χωροθέτηση “περιοχών CCS”, απαιτείται ΣΜΠΕ με πλήρη εξέταση εναλλακτικών εκτός Natura.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 22:17 | ΜΙΧΑΛΗΣ

    Λέμε ΟΧΙ στην αποθήκευση CO2 στον Πρίνο. Η Θάσος δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει έρμαιο δυνητικά επιβλαβών και αβέβαιων εξελίξεων για την υγεία, την ευημερία, και την ασφάλεια των κατοίκων και των εργαζομένων.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 21:30 | Geo Tharropoulou

    αποθήκη CO₂ στον Πρίνο δεν είναι καθόλου “πράσινο” πείραμα — υπάρχει ρεαλιστικός κίνδυνος διαρροών ή σεισμικών επιπτώσεων, ενώ η τεχνική ασφάλεια δεν είναι πλήρως εγγυημένη. Σύμφωνα με μηχανικούς και τοπικές οργανώσεις, ένα μεγάλο ατύχημα θα μπορούσε να οξύνει τη θάλασσα ή ακόμα και να απειλήσει ανθρώπινες ζωές. Είμαι έντονα κατά της Energean και απορρίπτω την επέκταση αυτού του επικίνδυνου σχεδίου

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 21:18 | Πηνελόπη

    Εναντιώνομαι κατηγορηματικά στη δέσμευση και υπόγεια αποθήκευση CO₂ στον Πρίνο, γιατί θέτει σε κίνδυνο το περιβάλλον και την τοπική κοινωνία.

    ;

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 21:09 | Georgia Kapsi

    Η αποθήκευση υδρογονανθράκων στον Πρίνο αποτελεί σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον και τον τουρισμό της Θάσου, με κίνδυνο διαρροών και μακροχρόνιων επιπτώσεων. Η περιοχή δεν πρέπει να μετατραπεί σε ενεργειακή χωματερή εις βάρος της ασφάλειας και της οικονομίας των κατοίκων. Είμαι ξεκάθαρα αντίθετη στις πρακτικές της Energean και στη συνέχιση ενός τόσο επικίνδυνου σχεδίου.»

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 21:34 | Γεωργία

    Η αποθήκευση υδρογονανθράκων στον Πρίνο αποτελεί σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον και τον τουρισμό της Θάσου, με κίνδυνο διαρροών και μακροχρόνιων επιπτώσεων. Η περιοχή δεν πρέπει να μετατραπεί σε ενεργειακή χωματερή εις βάρος της ασφάλειας και της οικονομίας των κατοίκων. Είμαι ξεκάθαρα αντίθετη στις πρακτικές της Energean και στη συνέχιση ενός τόσο επικίνδυνου σχεδίου.»

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 21:02 | Georgia Ka

    Η αποθήκευση υδρογονανθράκων στον Πρίνο αποτελεί σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον και τον τουρισμό της Θάσου, με κίνδυνο διαρροών και μακροχρόνιων επιπτώσεων. Η περιοχή δεν πρέπει να μετατραπεί σε ενεργειακή χωματερή εις βάρος της ασφάλειας και της οικονομίας των κατοίκων. Είμαι ξεκάθαρα αντίθετη στις πρακτικές της Energean και στη συνέχιση ενός τόσο επικίνδυνου σχεδίου.»

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 21:31 | GEORGIA

    Η αποθήκευση υδρογονανθράκων στον Πρίνο αποτελεί σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον και τον τουρισμό της Θάσου, με κίνδυνο διαρροών και μακροχρόνιων επιπτώσεων. Η περιοχή δεν πρέπει να μετατραπεί σε ενεργειακή χωματερή εις βάρος της ασφάλειας και της οικονομίας των κατοίκων. Είμαι ξεκάθαρα αντίθετη στις πρακτικές της Energean και στη συνέχιση ενός τόσο επικίνδυνου σχεδίου.»

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 21:49 | Ηεωργια

    Η αποθήκευση υδρογονανθράκων στον Πρίνο αποτελεί σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον και τον τουρισμό της Θάσου, με κίνδυνο διαρροών και μακροχρόνιων επιπτώσεων. Η περιοχή δεν πρέπει να μετατραπεί σε ενεργειακή χωματερή εις βάρος της ασφάλειας και της οικονομίας των κατοίκων. Είμαι ξεκάθαρα αντίθετη στις πρακτικές της Energean και στη συνέχιση ενός τόσο επικίνδυνου σχεδίου.»

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 21:07 | Αναστασιος Βοζατζιδης

    Ως κάτοικος του Πρίνου είμαι αντίθετος στο έργο αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, γιατί θεωρώ ότι μπορεί να προκαλέσει οικολογική και τουριστική καταστροφή. Η περιοχή είναι σεισμογενής και δεν θέλω καμία ανησυχία για το μέλλον μου και τον τόπο όπου ζω.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 20:36 | ΙΙατρου Χρυσα

    Διαφωνω σε τουριστική περιοχή να αποθηκευτεί CO2
    Επιπλέον η περιοχή έχει χαρακτηριστεί Νατουρα και βρίσκεται πολύ κοντά σε κατοικημένες περιοχές,πουθενά στον κόσμο δεν έγινε κάτι αναλογο

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 20:09 | Γιώργος Φωκιανός

    Διαφωνώ κάθετα με την αποθήκευση CO2 στην περιοχή του Πρίνου. Σαν Θασίτης παρακολούθησα ό,τι ενημέρωση έγινε από την εταιρία και δεν με πείσανε καθόλου ότι το πρότζεκτ είναι ασφαλές.
    Το γεγονός ότι θα γίνει σε περιοχή εν μέρει Νατούρα μου φαίνεται εξαρχής απολύτως παράλογο κι απαγορευτικό.
    Με τη μικρότερη διαδικτυακή έρευνα, πέφτει κανείς σε πληροφορίες ότι σε άλλες προηγμένες χώρες όπως η Γερμανία, αρνήθηκαν την αποθήκευση τέτοιου είδους απορριμάτων σε κοντινή απόσταση από κατοικημένες περιοχές. Η περιοχή του Πρίνου αλλά και όλου του νησιού μας καθώς και τα παράλια της Καβάλας είναι υπερβολικά κοντά για να δεχτούμε την αποθήκευση τόσο επικίνδυνων ουσιών.
    Δε με έπεισε κανείς ότι σε μια τόσο σεισμογενή περιοχή όπως η δική μας είναι ακίνδυνο και δεν ρισκάρονται οι ζωές μας, η φύση μας και οι δουλειές μας.
    Παρακαλούμε πολύ ακούστε τους κατοίκους και διακόψτε το παράλογο εγχείρημα το συντομότερο δυνατό.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 19:22 | ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΠΑΞΕΒΑΝΑΚΗ

    Η γεωλογική δομή του Πρίνου βρίσκεται εντός θαλάσσιας περιοχής Natura 2000. Η ευρύτερη ζώνη Κόλπου Καβάλας – Ν. Θάσου περιλαμβάνεται σε Ζώνες Ειδικής Προστασίας/Διατήρησης (ΖΕΠ/ΕΖΔ), λόγω σημαντικών θαλάσσιων οικοτόπων και ειδών. Παρά ταύτα, το Σ/Ν δεν προβλέπει κανένα ειδικό περιορισμό ή αποκλεισμό για προστατευόμενες περιοχές: • Άρθρο 9 – Χωροθέτηση Δυνητικών Τόπων Αποθήκευσης: Δεν υπάρχει ρητή εξαίρεση Natura 2000. Η Οδηγία 2009/31/ΕΚ το αφήνει στην επιλογή των κρατών-μελών, αλλά πολλά κράτη επιλέγουν αυστηρό αποκλεισμό. Στη Γερμανία, η νέα πολιτική για offshore αποθήκευση απαγορεύει αποθήκευση μέσα σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές (MPAs) και προβλέπει ζώνη ασφαλείας 8 km γύρω τους.2 • Παράρτημα Ι – Κριτήρια αξιολόγησης τοποθεσίας: Απαιτείται να δηλώνονται οι προστατευόμενες περιοχές γύρω από τον προτεινόμενο τόπο (παραπομπή στην ΚΥΑ 37338/1807/Ε103/2010 για το δίκτυο Natura (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι, 2γ) αλλά αυτό λειτουργεί μόνο ως πληροφοριακό κριτήριο και δεν ενεργοποιεί κανένα απαγορευτικό αποτέλεσμα – θεωρείται μόνο ένα από τα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος του σχηματισμού.3 • Κίνδυνος σύγκρουσης με το δίκαιο Natura (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ): Χωρίς ρητή απαγόρευση στο επίπεδο νόμου, είναι πιθανό να επιτραπεί η αποθήκευση CO₂ εντός/πλησίον Natura, υπό την αίρεση τήρησης της κείμενης νομοθεσίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Δηλαδή, το έργο θα χρειαστεί Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων (ΕΠΟ) με μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που να περιλαμβάνει και Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση κατά το άρθρο 10 του Ν. 4014/2011. Εκεί θα εξεταστεί αν επηρεάζεται σημαντικά ο στόχος διατήρησης της περιοχής Natura (κατά το άρθρο 6(3) της Οδηγίας 92/43). Αυτό όμως είναι εκ των υστέρων φίλτρο σε επίπεδο έργου, όχι εκ προοιμίου πολιτική προστασία (που προλαμβάνει ακατάλληλες χωροθετήσεις).

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 18:04 | Συναθης κων/νος

    Δεν πρέπει εγκατασταθεί η αποθήκη διοξειδίου του άνθρακα στην περιοχή Natoura της Θάσου.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 16:53 | Ελένη

    Επιστημονικές περιβαλλοντικές μελέτες αποδεικνύουν ότι ένα τέτοιο έργο ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία των κατοίκων της Θάσου και όχι μόνο. Η αποθήκευση ρύπων διοξειδίου του άνθρακα θα είναι καταστροφική ανάμεσα σε κατοικημένες περιοχές και θα πλήξει τεράστιες εκτάσεις γης θάλασσας και ατμόσφαιρας. Δηλώνω ρητά την εναντίωση μου στην υλοποίηση αυτού του επαίσχυντου έργου!!!

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 16:34 | ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΜΠΑΞΕΒΑΝΑΚΗ

    Δεν προβλέπεται ρητή εξαίρεση των περιοχών Natura 2000 από τη χωροθέτηση χώρων αποθήκευσης
    CO2. Στο Σ/Ν, το άρθρο 9 («Χωροθέτηση τόπων αποθήκευσης») και το Παράρτημα Ι περιορίζονται στην
    τεκμηρίωση της ύπαρξης «οικολογικά ευαίσθητων» περιοχών (π.χ. Natura 2000) κατά την
    αξιολόγηση, χωρίς να καθιερώνουν ρητή απαγόρευση ή ειδικούς, αυστηρότερους όρους για αυτές. 
    Άρθρο 9 Σ/Ν και Παράρτημα Ι Σ/Ν (τεχνικά κριτήρια/παράγοντες ευαισθησίας).
    Παρότι στο άρθρο 31 §1 αναγνωρίζεται η αρχή της δημοσιότητας των περιβαλλοντικών
    πληροφοριών, στο άρθρο 31 §2 εισάγονται ισχυρές εξαιρέσεις εμπιστευτικότητας
    (εμπορικό/επιχειρηματικό απόρρητο), ενώ προβλέπονται υποχρέωση εχεμύθειας για τους
    υπαλλήλους και δυνατότητα μη δημοσιοποίησης για λόγους εθνικής ασφάλειας. Οι ρυθμίσεις
    αυτές ενδέχεται να περιορίσουν υπέρμετρα τη διαφάνεια και την πρόσβαση του κοινού σε κρίσιμα
    περιβαλλοντικά δεδομένα.  Άρθρο 31 Σ/Ν (ιδίως §§1–2) και Άρθρο 32 Σ/Ν (εχεμύθεια/κυρώσεις).

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 16:40 | George Katsarapinis

    Το Σχέδιο Νόμου «ΑΝΘΡΑΚΑΣ 2025» ανοίγει τον δρόμο για CCS στον Πρίνο,
    μόλις ~4 ν.μ. από κατοικημένες ακτές και σε γειτνίαση με Natura 2000. Στην πιο
    σεισμογενή χώρα της Ευρώπης, η αποθήκευση CO₂ δίπλα σε τουρισμό, αλιεία
    και ευαίσθητα οικοσυστήματα δεν είναι αποδεκτός κίνδυνος. Ζητώ: (α) ρητή
    απαγόρευση CCS σε/κοντά σε Natura 2000 και θαλάσσιες προστατευόμενες
    περιοχές, (β) απόσυρση/ριζική τροποποίηση του άρθρου 36 που δίνει προτεραιότητα σε παραχωρησιούχους υδρογονανθράκων, (γ) πλήρη
    διαφάνεια δεδομένων ασφαλείας/περιβάλλοντος (άρθρα 31–32), (δ)
    υποχρεωτική ΣΜΠΕ πριν από οποιονδήποτε καθορισμό «περιοχών CCS». Η
    αρχή της προφύλαξης πρέπει να εφαρμόζεται: όχι fast-track σε βάρος της
    προστασίας του τόπου.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 15:32 | Πέτρος Αγοραστός

    Βάσει μελετών, όχι απλώς οι πολίτες αλλά κι εξειδικευμένοι στον χώρο, καθηγητές πανεπιστημίων εκφράσανε τις ανησυχίες τους για τη δημιουργία ταμιευτήρα διοξειδίου του άνθρακα στον θαλάσσιο χώρο της Θάσου. Η περιοχή είναι σεισμογενής και η δημιουργία ενός τέτοιου έργου δεν διαφέρει από τη ρώσικη ρουλέτα. Η τοπική κοινωνία αντιδράει. Αν δεν θέλετε να καταστρέψετε ΚΑΙ αυτό όπως κάνατε με το περιβάλλον και το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο το 2020, ακυρώστε το έργο. Για το μέλλον των επόμενων γενεών που μεγαλώνουν σ’ έναν τόπο στον οποίο με τις πολιτικές σας, εκτοπίζετε τον κόσμο στο εξωτερικό.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 15:34 | Ιωάννης Τσιάγκας

    Διαφωνώ με την αποθήκευση CO₂ δίπλα στις ακτές και σε προστατευόμενη περιοχή, και γιατί σε ανησυχεί αυτό για τη Θάσο, τον τουρισμό, τη θάλασσα, τη ζωή μας εδώ.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 15:25 | ΔΟΥΤΣΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

    Σχόλιο στα Άρθρα 31–32 (διαφάνεια – απόρρητο)
    Να προβλεφθεί δημόσιο μητρώο CCS με ανοικτά, προσβάσιμα δεδομένα για όλες τις εγκαταστάσεις (συνθέσεις ρεύματος CO₂, ρυθμοί και πιέσεις έγχυσης, μικροσεισμικότητα, συμβάντα και διορθωτικά μέτρα). Η επίκληση «εθνικής ασφάλειας» δεν πρέπει να καλύπτει περιβαλλοντικά και τεχνικά δεδομένα που είναι απαραίτητα για τον έλεγχο της ασφάλειας από τις τοπικές κοινωνίες, την επιστημονική κοινότητα και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις. Η πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες, όπως κατοχυρώνεται από τη Σύμβαση του Άαρχους και την Οδηγία 2003/4/ΕΚ, δεν μπορεί να περιορίζεται με επίκληση εμπορικού/επιχειρηματικού απορρήτου.
    Σχόλιο στο Άρθρο 36 (υφιστάμενοι παραχωρησιούχοι υδρογονανθράκων)
    Να απαλειφθεί η κατά προτεραιότητα αδειοδότηση σε παραχωρησιούχους υδρογονανθράκων ή, τουλάχιστον, να περιοριστεί αυστηρά σε πιλοτικά έργα μικρής κλίμακας και σύντομης διάρκειας, χωρίς κανένα προνόμιο στην κύρια άδεια αποθήκευσης. Η μακρόχρονη προτεραιότητα μέχρι το 2035 δημιουργεί νόθευση ανταγωνισμού, περιορίζει τη σοβαρή εξέταση εναλλακτικών θέσεων εκτός Natura και εμπεδώνει ένα «φωτογραφικό» καθεστώς υπέρ συγκεκριμένων φορέων. Οι άδειες αποθήκευσης CO₂ πρέπει να χορηγούνται μόνο μετά από ανοικτές, διαφανείς διαγωνιστικές διαδικασίες, με ίσους όρους για όλους.
    Σχόλιο για Στρατηγική ΜΠΕ (νέα διάταξη)
    Πριν από οποιονδήποτε καθορισμό «περιοχών CCS», διαδρόμων αγωγών ή λοιπών χωρικών ρυθμίσεων, να προηγείται Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), σύμφωνα με την Οδηγία 2001/42/ΕΚ, με ουσιαστική διαβούλευση των τοπικών κοινωνιών. Η ΣΜΠΕ πρέπει να εξετάζει ρητά:
    · την εξαίρεση περιοχών Natura 2000 και θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών από CCS,
    · τη θέσπιση ζωνών ασφαλείας από τις ακτές και τον οικιστικό ιστό,
    · εναλλακτικές επιλογές εκτός ευαίσθητων οικοσυστημάτων.
    Χωρίς προηγούμενη ΣΜΠΕ, η ΜΠΕ σε επίπεδο έργου κινδυνεύει να λειτουργήσει απλώς ως επικύρωση ήδη προαποφασισμένων χωρικών επιλογών.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 14:53 | ΔΟΥΤΣΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

    Πρέπει να υπαρχει ρητήΣχόλιο στο Άρθρο 9 & Παράρτημα (χωροθέτηση)
    Προσθήκη ρητής διάταξης «no-go»: απαγορεύεται η χωροθέτηση αποθήκευσης CO₂ εντός περιοχών Natura 2000 και σε ελάχιστη ζώνη ασφαλείας γύρω από τα όριά τους, καθώς και σε απόσταση ασφαλείας από κατοικημένες και τουριστικές ακτές. Στην πιο σεισμογενή χώρα της Ευρώπης, με πυκνή ανθρώπινη παρουσία και ευαίσθητα θαλάσσια οικοσυστήματα, ο Πρίνος δεν είναι κατάλληλος τόπος CCS. Η απουσία ρητής εξαίρεσης για Natura 2000 αντιβαίνει στην αρχή της προφύλαξης και υπονομεύει τον στόχο διατήρησης των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 14:17 | ΔΟΥΤΣΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

    Πρέπει να υπαρχει ρητή πρόβλεψη ότι ο νόμος εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη του άρθρου 6(3)–(4) της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ (Natura 2000), της Οδηγίας 2008/56/ΕΚ (Θαλάσσια Στρατηγική) και των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας και της ΕΕ (Σύμβαση Βαρκελώνης). Δεν νοείται έγκριση έργου CCS σε ή πλησίον Natura 2000 όταν υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές θέσεις εκτός προστατευόμενων περιοχών και όταν οι κίνδυνοι για οικοσυστήματα, τουρισμό και αλιεία είναι τόσο υψηλοί όπως στην περίπτωση Πρίνου–Θάσου–Καβάλας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η αρχή της προφύλαξης επιβάλλει μη έγκριση και ρητή εξαίρεση της περιοχής από το πεδίο εφαρμογής του νόμου.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 14:42 | Θανάσης Κουτσοκλένης

    Διαφωνώ με την αποθήκευση CO₂ δίπλα στις ακτές και σε προστατευόμενη περιοχή. Με ανησυχεί αυτό για, το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 14:35 | ΑΓΓΕΛΟΣ

    Ειδική διάταξη (άρθρο 36) δίνει δικαίωμα κατά προτεραιότητα σε κατόχους αδειών
    έρευνας/εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων (π.χ. Energean, φορέας του Πρίνου) να λάβουν
    άδειες εξερεύνησης για αποθήκευση CO2 στην περιοχή τους.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 14:47 | ΑΓΓΕΛΟΣ

    Η εγκατάσταση στον Πρίνο της Θάσου θα είναι και η ταφόπλακα του νησιού…

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 14:27 | ΑΓΓΕΛΟΣ

    Να μην εγκατασταθεί η αποθήκη διοξειδίου του άνθρακα στην περιοχή Natoura της Θάσου.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 14:36 | Φαίδρα Κακαρέλη

    Διαφωνώ ΚΑΘΕΤΑ με την εγκατάσταση της αποθήκης Διοξειδίου Άνθρακα στον Πρίνο Θάσου

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 13:55 | Ορφανου μαρια

    Η επιλογή επικίνδυνη και δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 13:35 | ΘΕΟΝΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΡΑ

    Η επιλογή αυτή είναι λανθασμένη, επικίνδυνη και δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Ζητώ την πλήρη απόρριψη του σχεδίου.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 13:39 | ΒΑΡΝΑΖΗΣ ΓΕΩΡΓΟΣ

    Το έργο αυτό ενέχει απαράδεκτο επίπεδο περιβαλλοντικού και κοινωνικού κινδύνου και δεν μπορεί να γίνει δεκτό υπό καμία προϋπόθεση.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 13:00 | ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

    Εκφράζω την απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη αντίθεσή μου στην εγκατάσταση μονάδας διοξειδίου του άνθρακα στον Πρίνο.

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 13:45 | ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥΔΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

    Η περιοχή δεν πρέπει να μετατραπεί σε χώρο δοκιμών ή πειραματικών πρακτικών που θέτουν σε κίνδυνο το θαλάσσιο οικοσύστημα και τη δημόσια υγεία

  • 17 Νοεμβρίου 2025, 12:04 | ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

    Να μην εγκατασταθεί η αποθήκη διοξειδίου του άνθρακα στην περιοχή Natoura της Θάσου.

  • 13 Νοεμβρίου 2025, 15:34 | ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ

    Επανέρχομαι προκειμένου να επισημάνω τα κύρια περιβαλλοντικά και κοινωνικά ριζικά ζητήματα που προκύπτουν από το προτεινόμενο σχέδιο νόμου:
    1) Κίνδυνος διαρροών / ασφυξιογόνων εκπομπών και επιπτώσεις στη θάλασσα: ο συμπυκνωμένο CO₂ σε περίπτωση εκπομπής σε περιβάλλον θαλάσσης μπορεί να διαλυθεί στο νερό, σχηματίζοντας ανθρακικό οξύ — ενδεχόμενο διάβρωσης υποθαλάσσιων δομών και μεταβολής pH τοπικά, με επιπτώσεις σε βένθος, αλιεία και ευαίσθητα είδη. Η τοπική βιβλιογραφία και τεχνικές εκθέσεις επισημαίνουν την ανάγκη λεπτομερών μετρήσεων διαλυτότητας, ρευστοδυναμικής και χημικών μεταβολών πριν την έναρξη. Ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι η ΜΠΕ και οι τυχόν συμπληρωματικές μελέτες θα πρέπει να περιλαμβάνουν ποσοτικοποίηση ενός πιθανού σεναρίου «μεγάλης έκλυσης» (worst-case release), με το εύρος διασποράς, και το ποσοστό επίδρασης στο pH/οξυγόνο, καθώς και τις επιπτώσεις σε αλιεία & τουρισμό. Αν αυτά τα σενάρια δεν είναι πλήρως αποτιμημένα, υπάρχει σημαντική υποεκτίμηση του κινδύνου.

    2) Ασφάλεια σωληνώσεων / εγκαταστάσεων και γήρανση υποδομών: Υπάρχει κίνδυνος φθοράς και διάβρωσης των σωληνώσεων και των εξαρτημάτων λόγω CO₂/υγροποίησης, καθώς δεν έχουν αξιολογηθεί τόσο η διάβρωση, όσο και η πρόβλεψη αντικατάσταση ή συντήρηση, διαδικασίες που είναι απαραίτητες. Οι τεχνικές εκθέσεις του έργου αναφέρουν σχεδιασμό, αλλά πρέπει να υπάρχουν ανεξάρτητες αξιολογήσεις αντοχής και σχέδια συντήρησης με χρονοδιαγράμματα και κόστη.

    3) Γεωλογική αστάθεια, σεισμικότητα, και υπόγειες διαδρομές διαφυγής: Υπάρχουν ασάφειες ως προς την μακροχρόνια διαχείριση και ευθύνη, ενώ είναι απολύτως γνωστό ότι η υποθαλάσσια αποθήκευση σε εξαντλημένα κοιτάσματα πετρελαίου/αερίου ενέχει συγκεκριμένους κινδύνους, όπως ρωγμές, ενεργοποίηση σεισμικότητας, επανασύνδεση με υπόγεια υδροφόρα στρώματα, κλπ. Η ΜΠΕ ως εκ τούτου θα πρέπει να περιλαμβάνει υψηλής ανάλυσης γεωφυσικά δεδομένα, μοντελοποίηση ροής CO₂ σε σχηματισμούς και σενάρια μεταφοράς προς επιφανειακά στρώματα. Επιπλέον, θα πρέπει να αξιολογηθούν οι ιστορικές γεωλογικές διεργασίες και η ύπαρξη παλαιών γεωτρήσεων/απολήξεων που μπορούν να λειτουργήσουν ως υποθαλάσσιοι «αυλοί» διαφυγής.

    4) Ελλιπής / μη πειστική δημόσια συμμετοχή και τοπική συναίνεση: Η έντονη και τεκμηριωμένη αντίθεση των κατοίκων και των τοπικών φορέων (συντονιστικές επιτροπές, κινητοποιήσεις, δημόσιες εκδηλώσεις) αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν υπάρχει κοινωνική αποδοχή του έργου και αυτό αυξάνει τον πολιτικό και λειτουργικό κίνδυνο, ενώ ταυτόχρονα προκύπτει θέμα νομιμοποίησης. Η ΜΠΕ όπως προκύπτει από την διαβούλευση έχει προκαλέσει ελλείψεις στην εμπιστοσύνη. Εκτός από το ότι η «διαβούλευση» είναι όλο και πιο τυπική δεν υπάρχει καμία ανεξάρτητη επιστημονική ενημέρωση, πρόσβαση σε πλήρη δεδομένα και χρόνο για τοπικές παρατηρήσεις.

    5) Οικονομικές επιπτώσεις στον τουρισμό και στην αλιεία — έμμεσες περιβαλλοντικές συνέπειες: Η περιοχή βασίζεται σε τουρισμό, μικρή αλιεία, και ποιότητα παράκτιας ζώνης (παραλίες, καταδύσεις). Οι τοπικές οργανώσεις προβλέπουν «semantic pollution» — δηλαδή αρνητική αντίληψη/εικόνα ακόμα και χωρίς ατύχημα, που μειώνει εισροές τουριστών και εισόδημα. Η ΜΠΕ πρέπει να εκτιμήσει τα οικονομικά-οικολογικά σενάρια (π.χ. απώλεια αξίας τουριστικών χρήσεων σε περίπτωση διαρροών ή φόβου).

    6) Παρακολούθηση, ευθύνη και εγγυήσεις σε βάθος χρόνου: Το πλέον κρίσιμο ερώτημα είναι «ποιος φέρει την ευθύνη αν μελλοντικά (δεκαετίες μετά) εμφανιστούν προβλήματα»; Δεν υπάρχουν μεσο και μακροπρόθεσμες εγγυήσεις. Απαιτείται μια ρητή νομική διάταξη για τη μετεγκατάσταση ευθύνης, το χρηματοδοτικό αποθεματικό (funding mechanism), και την ασφάλεια/ασφαλιστική κάλυψη. Όσον αφορά στη αξιολόγηση της επάρκειας της ΜΠΕ και των συνοδευτικών μελετών, δεν φαίνεται να υπάρχει διαθέσιμη ΜΠΕ ως προς την «Ειδική οικολογική αξιολόγηση», και έτσι προκύπτει ότι δεν κρίνονται επαρκείς οι λεπτομέρειες για worst-case σενάρια, παρακολούθηση σε βάθος χρόνου, και για την αλληλεπίδραση με τουριστικές/αλιευτικές δραστηριότητες. Η ανεξάρτητη τεχνική επανεξέταση (peer review) από διεθνώς αποδεκτούς εμπειρογνώμονες θα ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να θεωρηθεί η ΜΠΕ πλήρης.

    Έτσι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και σημαντικά νομικά και διαδικαστικά κενά που απειλούν την περιβαλλοντική προστασία, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν καλύπτεται η μακροπρόθεσμη ευθύνη. Δεν φαίνεται να υπάρχει απόλυτα δεσμευτικό χρηματοδοτικό ταμείο για παρακολούθηση/αποκατάσταση 30–50+ ετών και προφανώς θα πρέπει να θεσπιστεί.

    Επιπλέον απαιτείται:

    Για τα ονομαζόμενα «Πιλοτικά-παραγωγικά έργα» χρειάζεται ξεκάθαρη νομική διάκριση, περιορισμός διάρκειας και δυναμικότητας και σαφείς όροι μετατροπής από πιλοτικό σε πλήρες έργο. Για την «Διαφάνεια δεδομένων και πρόσβαση κοινού» απαιτείται υποχρεωτική ανοικτή, προσβάσιμη δημοσίευση όλων των δεόμενων δεδομένων παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο και ετήσιες εκθέσεις. Κάθε χρηματοδότηση ή ενίσχυση θα πρέπει να συνοδεύεται από δεσμεύσεις συμμόρφωσης με αρχές μη σημαντικής βλάβης και δεσμευτικά περιβαλλοντικά κριτήρια.

  • 13 Νοεμβρίου 2025, 15:07 | ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ

    1. Στο Άρθρο 1 προβλέπεται ότι ο νόμος «θεσπίζει … ένα ολοκληρωμένο, επικαιροποιημένο και συνεκτικό πλαίσιο κανόνων για την περιβαλλοντικώς ασφαλή δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση…». Ωστόσο, δεν είναι σαφές στο κείμενο μέχρι τώρα αν οι μακροχρόνιες εγγυήσεις για τον τόπο αποθήκευσης καλύπτουν πλήρως τον κίνδυνο διαφυγής του CO₂ ή μετακίνησης υπογείως/μεταφοράς με αστοχίες. Ειδικά, η επιλογή γεωλογικών σχηματισμών μπορεί να ενέχει περιβαλλοντικό κίνδυνο (διαρροές, επιδράσεις σε υπόγεια ύδατα, σεισμικότητα, κ.ά.). Θα έπρεπε να προβλέπεται ρητά ότι η ευθύνη για τυχόν μελλοντικές συνέπειες (δεκαετίες) βαραίνει είτε τον φορέα είτε το κράτος. Επιπλέον, θα ήταν κρίσιμο να προβλεφθεί μηχανισμός εκκαθάρισης (closure) και παρακολούθησης μετά την παύση της αποθήκευσης, με ξεκάθαρη χρηματοδότηση και δημόσια πρόσβαση στα δεδομένα. Αν δεν καλυφθεί πλήρως, υπάρχει Κίνδυνος επιβάρυνσης στο περιβάλλον και στην κοινωνία. Στο άρθρο περί «τόπων αποθήκευσης» να ενσωματωθεί ρητά η υποχρέωση χρηματοδοτημένης παρακολούθησης για 30–50 χρόνια μετά το κλείσιμο, και η δυνατότητα δημόσιας επιθεώρησης των αποτελεσμάτων.

    2. Όσον αφορά στον ορισμό «χρήσης» και άλλους ορισμούς, το σχέδιο νόμου καλύπτει «δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση» διοξειδίου του άνθρακα.
    Ο όρος «χρήση του CO₂» μπορεί να οδηγήσει σε πρακτικές όπου το διοξείδιο δεν αποθηκεύεται με ασφάλεια αλλά μετατρέπεται/χρησιμοποιείται προσωρινά — αυτό μπορεί να υπονομεύει την ουσιαστική αποθήκευσή του, δηλαδή τη μείωση της συγκέντρωσης στο ατμοσφαιρικό σύστημα. Αν δεν τεθούν αυστηρά ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια για τη χρήση (π.χ. ότι η χρήση οδηγεί σε μόνιμη δέσμευση) υπάρχει κίνδυνος να αποτελέσει «πλυντήριο» εκπομπών παρά πραγματική λύση κλιματικής αλλαγής. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ να οριστεί στο νομοσχέδιο ότι η χρήση του CO₂ επιτρέπεται μόνο εφόσον αποδεικνύεται με σαφήνεια ότι η πορεία του CO₂ μετά τη χρήση δεν επιστρέφει στην ατμόσφαιρα (ή ότι η επιστροφή του είναι ελάχιστη και ελεγχόμενη). Επίσης να προβλεφθεί δημόσια αναφορά δεδομένων για τις ποσότητες που «χρησιμοποιούνται» vs. τελικά αποθηκεύονται.

    3. Πρόσβαση τρίτων, υποδομές, και «κατακερματισμός» αρμοδιοτήτων: Στο σχέδιο νόμου αναφέρεται η «πρόσβαση τρίτων στην υποδομή δικτύου/μεταφοράς και στην εγκατάσταση αποθήκευσης». Αυτό μπορεί να είναι θετικό από πλευράς ανταγωνισμού και λειτουργίας αγοράς, αλλά ενέχει περιβαλλοντικό κίνδυνο εάν δεν οριστούν σαφώς τα πρότυπα ασφαλείας, η ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος/διαρροής και η διαχείριση του ρίσκου όταν πολλοί φορείς χρησιμοποιούν την ίδια υποδομή. Επιπλέον, η κατανομή αρμοδιοτήτων και ευθυνών μπορεί να γίνει «θολή» όταν εμπλέκονται πολλοί φορείς, με αποτέλεσμα την εξασθένηση της εποπτείας και της λήψης αποφάσεων σε έκτακτες καταστάσεις. Είναι απολύτως ΑΝΑΓΚΑΙΟ να προβλεφθεί ότι πριν τη χορήγηση άδειας σε τρίτους θα απαιτείται συνολική Περιβαλλοντική Αξιολόγηση της μεταφορικής/αποθηκευτικής αλυσίδας (σε συνέχεια της άδειας του κύριου έργου) και να υπάρχει σαφής ρητή ρύθμιση για ποιον φέρει την ευθύνη (και τα κόστη) σε περίπτωση διαρροής, αστοχίας ή αλλαγής χρήσης.

    4. Κρατικές ενισχύσεις και κίνδυνος για «μη-τεχνολογική μεταβίβαση»: Προβλέπεται η δυνατότητα παροχής κρατικών ενισχύσεων στους χρήστες δικτύων μεταφοράς και εγκαταστάσεων αποθήκευσης CO₂. Όμως, ενώ οι ενισχύσεις μπορεί να επιταχύνουν τις επενδύσεις, υπάρχει ο κίνδυνος ότι η οικονομική χρηματοδότηση θα κατευθυνθεί σε έργα με χαμηλότερο περιβαλλοντικό έλεγχο ή πιο ριψοκίνδυνες λύσεις, οδηγώντας σε «κακή» αποθήκευση ή μη κάλυψη του ρίσκου έργων. Επιπλέον, η χρήση κρατικών ενισχύσεων χωρίς αυστηρούς όρους ενδέχεται να μετατραπεί σε επιδότηση «αποθήκευσης» που δεν λειτουργεί πραγματικά ή με επικίνδυνες λύσεις. Ως εκ τούτου, είναι ιδιαίτερα κρίσιμο να εξασφαλιστεί ότι οι ενισχύσεις δεν παραβιάζουν την αρχή της «μη πρόκλησης σημαντικής βλάβης» (do no significant harm) του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης, η οποία μνημονεύεται στο σχετικό έγγραφο. Οι κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να συνδέονται με αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους, συγκεκριμένους δείκτες παρακολούθησης και κύρωση σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρξει προβλεπόμενος μηχανισμός επαναφοράς της ενίσχυσης αν το έργο δεν αξιοποιηθεί όπως προβλεπόταν.

    5. Περιβαλλοντική Αδειοδότηση και δημόσια συμμετοχή: Το άρθρο αναφέρει ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν οι ισχύουσες διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Ωστόσο, η εισαγωγή ενός νέου τύπου τεχνολογίας (CCUS: δέσμευση–χρήση–αποθήκευση) απαιτεί ενισχυμένη διαφάνεια, συμμετοχή του κοινού και ειδικούς όρους αδειοδότησης, πέρα από τις συνήθεις διαδικασίες, λόγω των εγγενών κινδύνων (γεωλογική αποθήκευση, μεταφορά CO₂, επιπτώσεις σε υπόγειο περιβάλλον). Με την έλλειψη ενίσχυσης αυτών των διαδικασιών υπάρχει ο κίνδυνος το έργο να αδειοδοτηθεί με «κανονικά» πρότυπα χωρίς ειδικές προσαρμογές για το CO₂, κάτι που ενδέχεται να θέσει το περιβάλλον σε επιπλέον ρίσκο. Σε κάθε περίπτωση είναι απολύτως αναγκαίο να προβλεφθεί ρητά ότι για εγκαταστάσεις αποθήκευσης CO₂ απαιτείται ειδική περιβαλλοντική μελέτη (EIA) με συμμετοχή του κοινού, ακόμη και αν η τυπική διαδικασία δεν τροποποιείται, καθώς και τακτικές δημοσιεύσεις των αποτελεσμάτων παρακολούθησης.

    6. Χρονοδιάγραμμα, μεταβατικά έργα και «πιλοτικές» εξαιρέσεις: Αναφέρεται ότι «εξαιρούνται μόνο μικρά πιλοτικά έργα έρευνας και επίδειξης, κάτω από συγκεκριμένο όριο δυναμικότητας». Ωστόσο, το ζήτημα είναι ότι η εξαίρεση έργων μπορεί να οδηγήσει σε περιπτώσεις όπου η ασφάλεια, η παρακολούθηση ή η ευθύνη δεν θα εφαρμόζονται επαρκώς, τα δε «πιλοτικά» μπορεί να μετατραπούν σε παραγωγικά χωρίς να πληρούν πλήρως το ισχυρό περιβαλλοντικό πλαίσιο. Δεν είναι σαφές αν υπάρχει καθορισμένος χρόνος για τη μεταβατική φάση ή αν τα πιλοτικά έργα θα υπόκεινται στον ίδιο έλεγχο. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστεί στο σχέδιο νόμου σαφής ορισμός «πιλοτικού έργου», το ανώτατο όριο δυναμικότητας, η διάρκεια της πιλοτικής φάσης, και ότι μετά τη λήξη της πιλοτικής φάσης θα εφαρμόζεται κανονικά το πλήρες κανονιστικό πλαίσιο αποθήκευσης.

    7. Παρακολούθηση, έλεγχος και διαφάνεια δεδομένων: Το σχέδιο νόμου προβλέπει ρόλους για εποπτεία και παρακολούθηση (π.χ. η εταιρεία ΕΔΕΥΕΠ αναλαμβάνει γνωμοδότηση, παρακολούθηση και έλεγχο συμμόρφωσης). Ωστόσο, δεν γίνεται σαφές πόσο διαφανές θα είναι το σύστημα δημοσίευσης των αποτελεσμάτων παρακολούθησης (εκλύσεις, διαρροές, αλλαγές σχεδίου) προς το κοινό και τις τοπικές κοινωνίες, παρά τις ενδεχόμενες τοπικές επιπτώσεις. Επίσης, δεν είναι προφανές αν προβλέπονται αυτόματες διαδικασίες «διακοπής λειτουργίας» σε περίπτωση που εντοπιστεί σημαντικός περιβαλλοντικός κίνδυνος. Για τους λόγους που αναφέρθηκαν θα πρέπει να προβλεφθεί ενσωμάτωση διάταξης στο νομοσχέδιο που θα προβλέπει την ετήσια δημόσια έκθεση με όλα τα στοιχεία παρακολούθησης των τόπων αποθήκευσης (εσωτερικά και προς το κοινό), και ρήτρα άμεσης διακοπής της άδειας σε περίπτωση διαπιστωμένης μη συμμόρφωσης ή περιβαλλοντικού συμβάντος.

    8. Σύνδεση με μετάβαση «καθαρής ενέργειας» και ενδεχόμενος αποπροσανατολισμός: Το νομοσχέδιο αναφέρει ότι η τεχνολογία δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα αποτελεί κρίσιμη για τη μετάβαση προς «κλιματικά ουδέτερη οικονομία». Ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία CCS/CCU (δέσμευση-χρήση-αποθήκευση) ως «καπέλο» για να συνεχιστεί η χρήση ορυκτών καυσίμων ή να καθυστερήσει η μετάβαση προς ανανεώσιμες/μηδενικές εκπομπές. Δηλαδή, εάν η αποθήκευση θεωρηθεί «εναλλακτική» της μείωσης εκπομπών, υπάρχει ρίσκο να μην αλλάξει ουσιαστικά το ενεργειακό μοντέλο. Το σχέδιο νόμου δεν φαίνεται να θέτει ρητά ότι η δέσμευση και αποθήκευση δεν μπορεί να αποτελέσει «αντίβαρο» για μη μετάβαση σε καθαρές λύσεις. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και σημαντικοί. Ως εκ τούτου θα πρέπει να απαγορευτεί ρητά η χρήση της τεχνολογίας αποθήκευσης ως δικαιολογία για απουσία ουσιαστικής μείωσης εκπομπών σε εγκαταστάσεις, και να προβλεφθεί ότι η αποθήκευση συμπληρώνει — δεν υποκαθιστά — μέτρα όπως μείωση καυσίμων, αύξηση ανανεώσιμων, εξοικονόμηση ενέργειας.

  • Βρίσκομαι στην δυσαρεστη θεση εδω και περιπου ενα χρόνο αφότου εμαθα εγω και ολοι οι συμπολίτες μας για το εγκλημα που παει να γινει εις βαρος του νησιου μας, την ομορφη Θασο, κανοντας την χαβουζα της αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα στην πλατφορμα των πετρελαίων στον Πρινο.Καταρχας δεν ερωτηθηκαμε , δεν εγινε δημοψήφισμα εαν θελουμε να γίνει αυτο το έκτρωμα. Ποτε ενα τέτοιο εργο δεν πηρε αδειοδότηση τοσο κοντα στην στεριά και στον κολπο της Καβάλας.Η περιοχη ειναι σεισμογενεις και μια διαρροει θα καταστρεψει την θάλασσα μας, τα ψαρια μας κι εμας το μέλλον μας.Ολα στον βωμο του χρήματος και των ξενων συμφερόντων.Για εμας ποιο θα ειναι το κερδος? Γιατι αυτη η κυβέρνηση παει να καταστρέψει την Ελλάδα? Γιατι αυτοι οι άνθρωποι δεν αγαπανε την Πατριδα μας? Δεν θελουμε να γινει αυτο το εκτρωμα , καντε πισω πριν ειναι αργά. Μιληστε με τον λαό της Θάσου βρείτε επιχειρηματα να καταλαβουμε τον λογο του να γινει αυτο. Θα να οικονομισουν παλι ξενες εταιρείες και να καταστρεψουν το καταπράσινο νησι μας, τον τουρισμο και μαζι με αυτο κι εμας και το μέλλον των παιδιών μας. Με θλίψη Αικατερίνη Λιαπη.