Μετά το άρθρο 7 του ν. 3948/2011 (Α΄ 71) προστίθεται άρθρο 7Α που έχει ως εξής:
Έγκλημα Επίθεσης
1. Όποιος, ενώ ως εκ της θέσεώς του ή εκ των πραγμάτων ελέγχει αποτελεσματικά ή διευθύνει την πολιτική ή στρατιωτική δράση ενός Κράτους, σχεδιάζει ή προπαρασκευάζει πράξη επίθεσης η οποία, λόγω του χαρακτήρα, της βαρύτητας και της έκτασής της, συνιστά πρόδηλη παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προέβη σε έναρξη ή εκτέλεση της ως άνω πράξης, με ισόβια κάθειρξη.
2. Με ισόβια κάθειρξη τιμωρείται και όποιος από τους αναφερόμενους στην προηγούμενη παράγραφο προέβη σε έναρξη ή εκτέλεση πράξης επίθεσης που προετοιμάσθηκε ή σχεδιάστηκε από άλλον.
3. Ως «πράξη επίθεσης» κατά την έννοια των προηγουμένων παραγράφων νοείται η χρήση ένοπλης βίας από ένα Κράτος κατά της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας άλλου Κράτους, ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο ασύμβατο με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Πράξη επίθεσης συνιστά, σύμφωνα με την Απόφαση 3314 (XXΙX) της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 14ης Δεκεμβρίου 1974, οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις, ανεξάρτητα από την κήρυξη πολέμου:
α) η εισβολή ή η επίθεση από τις ένοπλες δυνάμεις ενός Κράτους στο έδαφος άλλου Κράτους, ή οποιαδήποτε στρατιωτική κατοχή, οσοδήποτε προσωρινή, η οποία προκύπτει από τέτοια εισβολή ή επίθεση, ή οποιαδήποτε προσάρτηση με τη χρήση βίας του εδάφους άλλου Κράτους ή τμήματος αυτού,
β) ο βομβαρδισμός από τις ένοπλες δυνάμεις ενός Κράτους του εδάφους άλλου Κράτους ή η χρήση οιωνδήποτε όπλων από ένα Κράτος εναντίον του εδάφους άλλου Κράτους,
γ) ο αποκλεισμός των λιμένων ή των ακτών ενός Κράτους από τις ένοπλες δυνάμεις άλλου Κράτους,
δ) η επίθεση από τις ένοπλες δυνάμεις ενός Κράτους εναντίον των χερσαίων, ναυτικών ή αεροπορικών δυνάμεων, ή των ναυτικών και αεροπορικών στόλων άλλου Κράτους,
ε) η χρήση των ενόπλων δυνάμεων ενός Κράτους που βρίσκονται εντός του εδάφους άλλου Κράτους με τη συμφωνία του Κράτους υποδοχής, κατά παράβαση των όρων που προβλέπονται στη συμφωνία ή οποιαδήποτε παράταση της παρουσίας τους στο έδαφος αυτό πέραν της λήξης της συμφωνίας,
στ) η ενέργεια ενός Κράτους, το οποίο έχει θέσει το έδαφός του στη διάθεση άλλου Κράτους, να επιτρέψει τη χρησιμοποίηση του εδάφους του από το άλλο Κράτος για την τέλεση πράξης επίθεσης εναντίον τρίτου Κράτους,
ζ) η αποστολή από ένα Κράτος ή για λογαριασμό του ενόπλων συμμοριών, ομάδων, ατάκτων ή μισθοφόρων, οι οποίοι τελούν εναντίον άλλου Κράτους πράξεις ένοπλης βίας τέτοιας βαρύτητας, ώστε να ισοδυναμούν με τις πράξεις που απαριθμούνται ανωτέρω, ή η ουσιώδης εμπλοκή του σε αυτές.».
