Αντικείμενο του παρόντος μέρους αποτελεί, μέσω παρεμβάσεων στον ν. 4871/2021 (Α’ 246):
α) η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της διαδικασίας επιλογής και κατάρτισης των υποψηφίων δικαστικών λειτουργών που φοιτούν στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών,
β) η απλοποίηση των διαδικασιών διορισμού δικαστικών υπαλλήλων και η παροχή κινήτρων σε αυτούς για τη στελέχωση δικαστηρίων σε περιοχές με χαμηλό πληθυσμό και
γ) η επικαιροποίηση των αναφορών που κρίνονται ως αναχρονιστικές, μετά από την κατάργηση της κατεύθυνσης των Ειρηνοδικών από την Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών.
Στο άρθρο 2 αναγράφεται ότι σκοπός του νόμου είναι «η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της διαδικασίας επιλογής ….. των υποψηφίων δικαστικών λειτουργών που φοιτούν στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών»
Στην ανάλυση συνεπειών ρύθμισης στην απάντηση στο ερώτημα «Γιατί αποτελεί πρόβλημα;» αναγράφεται ότι «Οι αξιολογούμενες ρυθμίσεις για το πρώτο στάδιο του εισαγωγικού διαγωνισμού στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών κρίνονται επιβεβλημένες προκειμένου να διασφαλιστούν η αναγκαία εμπειρία, ωριμότητα και η επαρκής επαφή των υποψηφίων με το δικαστικό σύστημα της χώρας πριν από την απόκτηση της ιδιότητας του δικαστικού λειτουργού»
Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι α) αναγνωρίζεται από το νομοθέτη πρόβλημα στον τρόπο επιλογής των υποψηφίων. Υπόρρητα λοιπόν αναγνωρίζεται από τον ίδιο το νομοθέτη ότι οι επιλεχθέντες δεν αποδίδουν κατά την σε επόμενο στάδιο άσκηση των δικαιοδοτικών τους καθηκόντων προσηκόντως -όπως το προσηκόντως ορίζεται κατά την αντίληψη του ίδιου του νομοθέτη. Άλλως ο τρόπος επιλογής δεν θα παρίστατο ανάγκη να αλλάξει, καθώς οι επιλεχθέντες διά της αποτελεσματικής και προσήκουσας άσκησης των δικαιοδοτικών τους καθηκόντων θα δικαίωναν τον θεσμοθετημένο τρόπο επιλογής τους καταδεικνύοντας περίτρανα την ορθότητα του. Συμφωνούμε σε αυτό? β) τίθεται καθαρά ο στόχος κατά την επιλογή των υποψηφίων δικαστών: η διασφάλιση της εμπειρίας, της ωριμότητας και της επαρκούς επαφής με το δικαστικό σύστημα της χώρας. Επομένως, αναγνωρίζεται το υφιστάμενο μέχρι σήμερα πρόβλημα των επιλεχθέντων : η έλλειψη εμπειρίας, ωριμότητας, επαρκούς επαφής με το δικαστικό σύστημα της χώρας. Με άλλα λόγια αναγνωρίζεται ότι διορίζετε φοιτητές που έχουν ολοκληρώσει δύο μεταπτυχιακά και ίσως ένα διδακτορικό, χωρίς να έχουν εργαστεί μισή μέρα στη ζωή τους και τους τοποθετείτε στην έδρα να αποφασίσουν για καταστάσεις που δεν έχουν ζήσει όντες κλεισμένοι στο δωμάτιο τους να διαβάζουν επί σειρά ετών, ενώ από κάτω τους (από την έδρα) ο δικηγόρος που έχει λιώσει τα παπούτσια του στα ακροατήρια, ενορχηστρώνει με ευκολία τις σκέψεις που θα στηριχτεί η δικαστική απόφαση, οργανώνοντας με μαεστρία (γιατί ξέρει και άρα μπορεί) και με πολλές πιθανότητες προκαταλαμβάνει το διατακτικό της « δικαστικής ?» απόφασης. Αναγνωρίζεται λοιπόν από το νομοθέτη ότι από πάνω (στην έδρα) δεν μπορεί να υπολείπεται σε εμπειρία και ωριμότητα από τον από κάτω (στην έδρα). Συμφωνούμε και σε αυτό?
Εδώ λοιπόν έρχεται η λύση σήμερα από το νομοθέτη: δεν θα εξετάζονται πια οι υποψήφιοι σε πρακτικά (όπως οι φοιτητές -σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μας πείσει ότι δεν δικάζουν οι φοιτητές) αλλά σε δικόγραφο.
Κριτική της νομοθετικής αυτής επιλογής: 1. Να θέσω υπόψη σας, ότι οι υποψήφιοι για το δικαστικό σώμα προετοιμάζονται ( από 2 + έτη) με φροντιστηριάδες -τιτάνες, τους οποίους στο παρελθόν οι δικαστές που μετείχαν στις επιτροπές του διαγωνισμού απέρριψαν κόβοντας τους συνεχόμενα στον διαγωνισμό, ενώ οι ίδιοι δικαστές που τους έκοψαν εμπιστεύτηκαν σε αυτούς τα παιδιά τους που σήμερα κοσμούν τις δικαστικές αίθουσες χάριν των τιτάνων. Οι τιτάνες λοιπόν αυτοί να σας ενημερώσω ότι λόγω των εξαιρετικών διανοητικών τους δυνατοτήτων, τις οποίες οι επιτροπές του διαγωνισμού σας απαξίωσαν, έχουν οργανώσει με τέτοιο τρόπο το υλικό, ώστε ο υποψήφιος το μόνο που έχει να κάνει είναι να μάθει απέξω τις μείζονες για κάθε θέμα και τις πιθανές υπαγωγές. Και ναι είναι πάρα πολύ καλοί στην αποστήθιση, διότι έχουν μάθει και εξασκηθεί για πολλά χρόνια στην αποστήθιση, μιας που διανύοντας το 27 ο έτος της ηλικίας τους, μόλις αποφοιτούν από το δεύτερο μεταπτυχιακό και έχουν φρέσκιες τις πανεπιστημιακές γνώσεις. Τι διαφορά λοιπόν θα έχει σε αυτούς η εξέταση τους στο δικόγραφο? Θα μου απαντήσετε θα πρέπει από το σύνολο του φακέλου να εξάγουν το πραγματικό – δηλαδή η πραγματική βάση του δικογράφου να επιβεβαιώνεται από τα λοιπά έγγραφα του φακέλου- θα συμφωνήσω ότι οι φοιτητές δεν έχουν εξασκηθεί στη σύλληψη του πραγματικού, αλλά αυτό είναι θέμα καθαρά οργάνωσης του φακέλου, διαδικαστικό και απλό δεδομένου μάλιστα ότι α) για να ανταπεξέλθει κάποιος και στην οργάνωση του πραγματικού και στην επίλυση των νομικών ζητημάτων εντός τετραώρου ο φάκελος θα είναι υποτυπώδης β) ο φάκελος θα είναι πολύ κοστοβόρο και δαπανηρό να σύγκειται από πλήθος εγγράφων (άρα καταλήγουμε ότι θα είναι υποτυπώδης γ) οι τιτάνες έχουν δαμάσει οργανώνοντας όλη την ύλη όλων των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας και την εισφέρουν απλά ανά θεματική- ένας μέσος νους χρειάζεται απλά χρόνο για να την μάθει, η οργάνωση του φακέλου και η μετάδοση του είναι αστεία για αυτούς . Ακόμη και όμως αν ήθελε θεωρηθεί ότι επιλύεται με τον τρόπο αυτό το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές-δικαστές στην εξαγωγή του πραγματικού από το φάκελο, με τον τρόπο αυτό πληρούται (ας πούμε διότι και τούτο αν ληφθούν υπόψη τα άνω α β γ δεδομένα τίθεται εν αμφιβόλω) από τους 3 επιμέρους στόχους (εμπειρία, ωριμότητα, επαρκής επαφή των υποψηφίων με το δικαστικό σύστημα της χώρας) της στοχοθεσίας του νομοθέτη ο ένας εξ αυτών η virtual (μέσω των τιτάνων φροντιστηριάδων πάντα) επαφή των υποψηφίων με το δικαστικό σύστημα της χώρας.
Αυτό που θα έπρεπε να επιδιώκετε είναι :Να επιλέξετε ανθρώπους που να μπορούν να δικάσουν. Ομολογείτε οι ίδιοι ότι απαραίτητη προυπόθεση είναι η εμπειρία και η ωριμότητα.
Είναι άλλο θέμα να σου μεταδίδει κάποιος μία μέθοδο από να την έχεις κατακτήσει μόνος σου , διαδραστικά, εμπειρικά, μόνο τότε είναι δική σου, άλλως παραμένει του τιτάνα, επιβεβαιώνοντας για άλλη μία φορά πόσο τιτάνας είναι (και ας τον κόψατε -ενώ οι ίδιοι τον επιλέγετε σήμερα ως μέσο και εγγύηση της επιτυχίας των τέκνων σας)
Είναι άλλο θέμα να λύνεις ένα πρακτικό (έστω και με την προηγούμενη εξαγωγή των πραγματικών περιστατικών από τον φάκελο -παραμένει επίλυση πρακτικού) και άλλο να δικάζεις. Να μην ανεβάσω εδώ δικαστικές αποφάσεις που η δικαστής διατάσσει να παραμείνει η προσημείωση αλλά να εξαλειφθεί η υποθήκη (δεν έχει καταλάβει καν ότι η προσημείωση έχει τραπεί σε υποθήκη διότι πληρώθηκε η διπλή αίρεση -και που να καταλάβει αφού δεν έχει πάει μία φορά στη ζωή της σε ένα υποθηκοφυλακείο να δει ένα βιβλίο υποθηκών), που δικάζει ένα νομικό ζήτημα με νομοθετικό καθεστώς που έχει αντικατασταθεί (γιατί αυτό προφανώς στην πίεση χρόνου που υφίσταται βρήκε από τον ΟΣΔΔΥ και έκανε copy paste), που καταδικάζει ιατρούς που πήραν το ρίσκο για μία χαμένη ζωή να χειρουργούν για μία ολόκληρη μέρα προσπαθώντας για αυτή τη ζωή να μη χαθεί, χωρίς καν να μπορεί να σκεφτεί ότι οι αποφάσεις της έχουν κοινωνικό αντίκτυπο και αν αύριο η μητέρα σας χρειάζεται ένα γιατρό που να πάρει τον ρίσκο ουδείς θα ευρίσκεται να το πάρει, όταν σέρνετε στα ακροατήρια συμβολαιογράφους γιατί συνέταξαν πληρεξούσια ή διαθήκες σε ανθρώπους στο νοσοκομείο ή προχωρημένης ηλικίας, μην απορείτε κ. Υπουργέ γιατί δεν βρίσκεται συμβολαιογράφος να δεχθεί την διαθήκη της υπερήλικης μητέρας σας. Να μην συνεχίσω γιατί θα χρειαστώ τόμο. Στην εξουσία που ελέγχει τις άλλες δύο, δεν επιτρέπεται να τοποθετούνται έστω και κατά τι κατώτεροι από αυτούς που βρίσκονται κάτω από την έδρα τους, αντιθέτως όλοι οι πολίτες πληρώνουμε τους δικαστές γιατί (υποτίθεται ότι) μπορούν να σκέφτονται και να κρίνουν καλύτερα από τους υπολοίπους που είμαστε κατά τι κατώτεροι από εκείνους, έχουν λοιπόν ποιότητες και αρετές που οι υπόλοιποι δεν έχουμε, έχουν εμπειρία και ωριμότητα που οι υπόλοιποι δεν έχουμε. Πόση λοιπόν εμπειρία και ωριμότητα μπορεί κατά κοινή πείρα να έχει ένας άνθρωπος έως 39 ετών? Αυτή που σας κατέδειξα με 4 μόλις παραδείγματα.
Συμπέρασμα γιατί έχω μακρηγορήσει: οι δύο επιμέρους σκοποί (εμπειρία και ωριμότητα) της στοχοθεσίας του νόμου σας, πληρούνται με ένα τρόπο: θέσπιση κατώτατου ορίου εισαγωγής των 40 ετών (μην πω 45) κατάργηση του ανωτάτου (μακάρι ένας 60χρονος δικηγόρος να μπει στη διαδικασία να εισέλθει στο σώμα -κέρδος θα είναι για την δικαιοσύνη) Άλλως το νομοθέτημα σας, κρίνεται προσχηματικό και όλως αντιφατικό, αφού δεν είναι δυνατόν να διακηρύττεις ότι θέλεις έμπειρους και ώριμους και να τους ψάχνεις σε μία δεξαμενή ασκουμένων (28-39 ετών) . Να μην σχολιαστεί και η ανακολουθία στις προγραμματικές δηλώσεις και τους σκοπούς του ίδιου του Υπουργού https://ministryofjustice.gr/?p=10314
Τα άλλα με το δήθεν πρόβλημα της ιεραρχικής εξέλιξης, είναι τουλάχιστον αστεία έως προσβλητικά. Ακόμη δε και αν ήθελε θεωρηθεί ότι υφίσταται τέτοιο πρόβλημα οι λύσεις -και μάλιστα ευθυγραμμισμένες με την αρχή της αναλογικότητας- πλείστες: ποσόστωση στην εισαγωγή των μεταλύτερων σε ηλικία υποψηφίων, χωριστή επετηρίδα για τους μεταλύτερους σε ηλικία υποψηφίους (μια χαρά την φιάξατε για τους ειρηνοδίκες σε μία ημέρα), κτλ Ο πραγματικός όμως σκοπός της πρόβλεψης γκάμας 28-39 είναι άλλος: η μείωση ανταγωνισμού για τα παιδιά των δικαστών (ακούστηκε από θεσμικά χείλη).
Αυτοί είμαστε.
Στη θέση σας, θα καταργούσα εντελώς (πέρα από το ανώτατο ηλικιακό όριο) τον ίδιο τον διαγωνισμό και θα θεσμοθετούσα μία διαδικασία που όποιος πράγματι επιθυμεί και μπορεί να εκπαιδεύεται από δικαστικούς για 1,5 χρόνο (χωρίς να πληρώνεται) και να περνά διάφορες δοκιμασίες (θεωρητικού και πρακτικού χαρακτήρα) , κατά τις οποίες θα παρέχεται η δυνατότητα να αξιολογείται σε ένα διάνυσμα χρόνου (και όχι μέσα σε 3 μέρες που διαγωνίζεται) ηθικά και πνευματικά ¨Οποιος ανταπεξέρχεται διορίζεται. Και αυτά από τα χείλη υποψηφίου Προέδρου του ΑΠ https://www.tovima.gr/2022/04/04/opinions/i-dikaiosyni-thelei-lyseis-tora/
Χριστός Ανέστη!
Αιτούμαστε (όπως ήδη γνωρίζετε) και την αλλαγή του άρ. 17 του ν.4871/21, ως προς τα όρια ηλικίας εισαγωγής στην ΕΣΔι, προς τα άνω.