Αρχική Δίκαιη ικανοποίησηΆρθρο 08:

Άρθρο 08:

Οι διατάξεις των άρθρων 1 έως 8 εφαρμόζονται αναλόγως και για την εξέταση των υποθέσεων που εκκρεμούν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, με αίτημα την επιδίκαση δίκαιης ικανοποίησης λόγω υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης και έλλειψη αποτελεσματικής προσφυγής ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου και των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων και επαναφέρονται στη χώρα.

Σχόλια
  • 21 Ιουνίου 2013, 00:14 | Θύμα

    Ως γνωστόν, η διαδικασία ενώπιον του ΕΔΔΑ διέρχεται διαφόρων σταδίων (κρίση επί του παραδεκτού, παρατηρήσεις των μερών, φιλικός διακανονισμός κλπ). Επίσης, μία προσφυγή στο ΕΔΔΑ μπορεί να αφορά πλείονες παραβάσεις.

    Η προτεινόμενη ρύθμιση, μολονότι κινείται γενικά σε μία σωστή κατεύθυνση, μάλλον δεν λαμβάνει σοβαρά τις παραπάνω παραμέτρους. Κατά πρώτον, όπως παρατηρήθηκε ήδη, αποτελεί ένα κρίσιμο ζήτημα η διαπίστωση ή η απόδειξη της εκκρεμοδικίας (εκκρεμής προσφυγή κατά τη δημοσίευση του νόμου + ταυτότητα αντικειμένου) στο ΕΔΔΑ
    Κατά δεύτερον, η όψιμη αυτή «αποτελεσματική» προσφυγή για εκείνον που ήδη προσέφυγε στο ΕΔΔΑ, συνιστά έναν πολύ σοβαρό αιφνιδιασμό, από πολλές απόψεις. Πρώτα απ’ όλα, από άποψη οικονομική. Διότι, κατά πως φαίνεται, ενώ το «θύμα» είχε προγραμματίσει ότι η υπόθεσή του θα εξεταστεί από το α΄ όργανο με την α΄ διαδικασία (ουσιαστικά αδαπάνως), ξαφνικά του «επιβάλεται» από τον «θύτη» η λύση της άσκησης μίας ή ενδεχομένως και περισσοτέρων αιτήσεων ενώπιον του β΄ οργάνου, με την β΄ διαδικασία συνεπαγόμενη, βεβαίως, ένα ουδόλως ευκαταφρόνητο κόστος, κυμαινόμενο από 500 ευρώ (παράβολο + αμοιβή δικηγόρου) έως και 1.000 και πλέον ευρώ (παράβολο + αμοιβή δικηγόρου Χ 2). Τα παραπάνω ποσά πιθανώς θα επιστραφούν στο ταλαίπωρο θύμα, πάντως θα πρέπει να τα καταβάλει «μπροστά». Και εάν δεν τα έχει? Αλλά και από άποψη ασφάλειας δικαίου, η προτεινόμενη ρύθμιση δεν είναι η πλέον δόκιμη και σαφής («αναλογική εφαρμογή», «επαναφορά» υπόθεσης στη χώρα – σημειωτέον στη Χώρα δεν υπήρξε ποτέ «υπόθεση» για να επανέλθει- υπήρξε μόνο παραβίαση δικαιώματος).

    Τέλος, επισημαίνεται ότι λόγοι ισότητας επιβάλλουν την πρόβλεψη μιας μεταβατικής προθεσμίας (έστω 5 μηνών από τη δημοσίευση του νόμου) ακόμη και για εκείνους που έλαβαν πρόσφατα απόφαση ελληνικού δικαστηρίου και δεν έχουν προσφύγει στο ΕΔΔΑ, έχοντας ενδεχομένως κατά νου ότι σώζεται η σχετική προθεσμία.

  • 20 Ιουνίου 2013, 12:54 | Δημήτρης Πατσίκας

    Προφανώς υπάρχει λάθος απροσεξίας. Θα πρέπει να τεθεί το ορθό «Οι διατάξεις των άρθρων 1 έως 7…» και όχι «…έως 8…».

  • 20 Ιουνίου 2013, 09:16 | Στέργιος Μαρτίνοβιτς

    Επίσης,θα ήταν σε κάθε περίπτωση σκόπιμο να διευκρινισθούν τα εξής 2 ζητήματα:

    α) πως αποδεικνύεται πρακτικά η εκκρεμοδικία στο ΕΔΔΑ.
    β) δεδομένου ότι η προτεινόμενη εθνική αίτηση μπορεί να αφορά καθυστέρηση σε έναν μόνο βαθμό δικαιοδοσίας, ενώ η ασκηθείσα ενώπιον του ΕΔΔΑ προσφυγή μπορεί να αφορά καθυστέρηση σε περισσότερους του ενός βαθμούς, θα πρέπει να διευκρινισθεί εάν εκείνος που έχει ήδη προσφύγει ενώπιον του ΕΔΔΑ παραπονούμενος για την συνολική καθυστέρηση σε δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (π.χ. πρωτοδικείο- εφετείο, Τμήμα ΕΣ- Ολομέλεια) είναι υποχρεωμένος, προκειμένου να «επαναπατρίσει» την προσφυγή του, να υποβάλλει 2 αιτήσεις (π.χ. μία στο πρωτοδικείο και μία στο εφετείο) ή εάν αρκεί και η κατάθεση μίας.

  • 20 Ιουνίου 2013, 07:20 | Μαρτίνοβιτς Στέργιος

    Οι πρόθεση της διάταξης είναι ορθή. Η διατύπωση είναι όμως τουλάχιστον ατυχής. Τί πάει να πεί «Οι διατάξεις των άρθρων 1 έως 8 εφαρμόζονται αναλόγως..»? Πρέπει να ορισθεί ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ (π.χ. 1 έτος από τη δημοσίευση του νόμου) εντός της οποίας, όσοι πολίτες έχουν εκκρεμή διαφορά στο ΕΔΔΑ, θα μπορούν να υποβάλλουν την προτεινόμενη «εθνική» αίτηση. Προς θεού, μπείτε μια φορά και στη θέση του δικαστή ή του δικηγόρου που θα κληθούν να εφαρμόσουν τις προτεινόμενες διατάξεις.

  • 19 Ιουνίου 2013, 14:30 | ΝίκοςΖ

    «και επαναφέρονται στη χώρα»; Τι σημαίνει αυτό; Περνούν οι υποθέσεις τα σύνορα;
    Μήπως η διάταξη εννοεί τις υποθέσεις που κρίνονται (εκ νέου) ενώπιον εθνικών δικαστηρίων; Και με ποιο δικονομικό μέσο; Μετά από αίτηση επανάληψης της διαδικασίας (105α ΚΠοινΔ); Αλλά τότε δεν είναι πια εκκρεμής η υπόθεση στο ΕΔΔΑ.
    Ίσως θα ήταν σκόπιμο να οριστεί ότι οι προσφεύγοντες κατά της Ελλάδος ενώπιον του ΕΔΔΑ «με αίτημα την επιδίκαση δίκαιης ικανοποίησης λόγω υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης και έλλειψη αποτελεσματικής προσφυγής ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου και των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων» δύνανται να ακολουθήσουν τη διαδικασία του παρόντος νόμου, λ.χ. μέχρι να συζητηθεί η προσφυγή τους από το ΕΔΔΑ (με σκοπό να καταργηθεί η δίκη στο Στρασβούργο).

Σχόλια