1. Για τη χορήγηση βεβαίωσης άσκησης του επαγγέλματος του Λογοθεραπευτή απαιτείται:
α. Πτυχίο του Τμήματος Λογοθεραπείας της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.) ή
β. Πτυχίο της αλλοδαπής στη Λογοθεραπεία αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.) με τα πτυχία της ημεδαπής ή
γ. Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής στη Λογοθεραπεία αναγνωρισμένο από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμο και όχι αντίστοιχο και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή αλλοδαπή ή
δ. Πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής ή της ημεδαπής και μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στη Λογοθεραπεία της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, διάρκειας τουλάχιστον ενός (1) έτους αναγνωρισμένος από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. ως ισότιμος και άδεια άσκησης επαγγέλματος Λογοθεραπευτή στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετής (2ετής) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή ή
ε. Απόφαση αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (Σ.Α.Ε.Π.) σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 38/2010 (Α΄78/ Οδηγία 2005/36/ΕΚ).
Άρθρο 01 – Χορήγηση Βεβαίωσης Άσκησης Επαγγέλματος
Αναρτήθηκε
31 Μαρτίου 2015, 15:30
Ανοικτή σε Σχόλια έως
7 Απριλίου 2015, 14:00
Σχετικό Υλικό
ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑΕργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
353 Σχόλια 475 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 12136 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19,, την ενίσχυση της προστασίας της δημόσιας υγείας και των υπηρεσιών υγείας, ...
- ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
- Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
- Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ)
- Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030
- Σύσταση ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ογκολογικό Κέντρο Παίδων “Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη–ΕΛΠΙΔΑ”», ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊου COVID-19 και την προστασία της δημοσίας υγείας...
- Εκσυγχρονισμός του δικαίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων
- «Ολοκληρωμένο Σύστημα Παροχής Ανακουφιστικής Φροντίδας - Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και την προστασία της δημόσιας υγείας και λοιπές διατάξεις»
- ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: "ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ"
- ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑΣ – ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» (Ε.Τ.Α.Α.Ε.), ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και την προστασία της δημόσιας υγείας και λοιπές διατάξεις
Επιτέλους, να μπουν στο νέο ΦΕΚ ΟΛΟΙ οι ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΙ ξενόγλωσσοι τίτλοι σπουδών του εξωτερικού της λογοθεραπείας, που έχουν αναγνωριστεί ως ισότιμοι εδώ και χρόνια από το ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α. Μη μας παιδεύεται άλλο. ΕΛΕΟΣ!
1.Συμφωνώ με την άποψη των περισσότερων ότι οι όροι λογοθεραπευτής/ λογοπεδικός/λογοπαθολόγος πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ταυτόσημοι από τη Δημόσια Διοίκηση και τις Αρμόδιες Αρχές Υγείας.
2.Είναι αδιανόητο μικρή μερίδα «επαγγελματιών» να υποστηρίζουν θερμά το «κλείσιμο» του επαγγέλματος τους, με την πρόφαση της διασφάλισης της ποιότητας των υπηρεσιών του κλάδου. Τα περισσότερα επαγγέλματα έχουν ανοίξει, και για όσα παραμένουν κλειστά η χώρα μας εξακολουθεί να δέχεται πρόστιμα από την Ε.Ε. Δε νομίζω ότι ανταγωνισμός είναι η καταστροφή του διπλανού μας, αλλά η προσπάθεια να γίνουμε καλύτεροι από τον διπλανό μας. Οι σωστοί επαγγελματίες, είτε προέρχονται από ΤΕΙ, είτε από ξένα Πανεπιστήμια, έχουν τα ίδια δικαιώματα στην εργασία σύμφωνα με την Οδηγία 2005/36/ΕΚ. Κάθε άλλη μεταχείριση, προσβάλλει θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα περί ίσης αντιμετώπισης εργαζομένων του ίδιου χώρου. Η ποιότητα του κάθε επαγγελματία φαίνεται στη δουλειά του και δεν την διασφαλίζουν τα τυπικά του προσόντα.
3.Εφόσον, λοιπόν, αρκετοί επαγγελματίες νιώθουν ότι οι διαφορές μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι μεγάλες και δεν πρέπει να εξισορροπούνται, προτείνω τη χορήγηση άδειας μετά τη διενέργεια ειδικών εξετάσεων για ΟΛΟΥΣ χωρίς καμία εξαίρεση (ΤΕΙ,ξένα πανεπιστήμια,ΙΕΚ), στα πρότυπα της κτήσης άδειας για τους Μηχανικούς, με θέματα που θα δίνονται από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και αντικειμενικούς αξιολογητές εκτός χώρου. Έτσι θα διασφαλιστεί η δημόσια υγεία, από την απομόνωση των «κακών» επαγγελματιών που μπορεί να διαθέτουν τα τυπικά προσόντα, αλλά όχι τα ουσιαστικά.
4. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι στις περιπτώσεις που ζητείται ΔΟΑΤΑΠ ή ΣΑΕΠ, ο χρόνος απόκτησης της σχετικής βεβαίωσης κυμαίνεται από 1-4 έτη λόγω γραφειοκρατικών διαδικασιών του Υπ. Παιδείας. Αυτή η γραφειοκρατική καθυστέρηση προκαλεί το αίσθημα της άνισης μεταχείρισης μεταξύ επαγγελματιών, καθώς μπορεί να εγκλωβίσει τους απόφοιτους σε επαγγελματική αδράνεια, σε αντίθεση με συναδέλφους τους που από την επόμενη μέρα κτήσης του πτυχίου τους, μπαίνουν στον στίβο της εργασίας.
5. Η απαίτηση για άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από τη χώρα προέλευσης του πτυχίου, δημιουργεί πρόσθετο βάρος σε επαγγελματίες που επέλεξαν την Ελλάδα για να ξεκινήσουν να εργάζονται, και δημιουργεί ανισότητες στην αγορά εργασίας μεταξύ συνυποψήφιων.
Ευελπιστώ σε μία αξιοκρατική και δίκαιη πολιτική από την νεοσύστατη ηγεσία του Υπουργείο Υγείας η οποία δεν θα αναπαράγει τα λάθη της προηγούμενης ηγεσίας που επέτρεπε την προαγωγή του ατομικού συμφέροντος, τον αθέμιτο ανταγωνισμό προς όφελος των λίγων.
Αδυνατώ ακόμα να πιστέψω πως κάτι το οποίο είναι δεδομένο για όλους τους παρα ιατρικούς κλάδους και όλες τις επιστήμες , χρειάστηκε 15 χρόνια να ψηφιστεί και λιγότερο απο 4 μήνες να αμφισβητηθεί και στο τέλος να ακυρωθεί. Αν και για τους συναδέλφους είναι αυτονόητο αυτό που θα επισημάνω θα το κάνω ούτως ή άλλως και θα αναφερθώ στο πρακτικό κομμάτι του θέματος.
Στο συγκεκριμένο κλάδο τέσσερα έτη σπουδών – ατελείωτες ώρες μελέτης – ατελείωτες συνεδριακές ώρες έχουν αποδειχθεί ότι δεν είναι αρκετές. Γιαυτό και άξιοι συνάδελφοι πολλών ετών ακόμα συνεχίζουν ανελλιπώς την περαιτέρω σωστή επιμόρφωση τους , και εμείς οι νεότεροι επαγγελματίες Λογοθεραπευτές προσπαθούμε για την συνεχής επιμόρφωση μας , και αυτό ειναι κάτι που δεν θα σταματήσει ΠΟΤΕ.
Είναι μια επιστήμη που συνεχώς εξελίσσεται. Σας ρωτώ λοιπόν έχοντας αναφέρει τα παραπάνω, πως μέσα σε λίγους μήνες σε όλα αυτά τα μαγικά ιδιωτικά κολλέγια γίνεσαι και αποκαλείσαι λογοθεραπευτής;
Και μια τελευταία απορία: εφόσον το ΠΔ άλλαξε τους όρους ξανά ας μου εξηγήσει κάποιος ποιά ποιοτική διαφορά υπάρχει ΤΩΡΑ με τη χρονιά πριν του 2015; Ποιος ο λόγος για άδεια ασκήσεως επαγγέλματος; Γιατι να υπάρχει όταν επι της ουσίας δεν θα αλλάξει τίποτα;
Oι μεταπτυχιακοί φοιτητές με εξειδίκευση τη Λογοθεραπεία θεωρώ ότι θα πρέπει να λαμβάνουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος αφενός επειδή οι ώρες πρακτικής άσκησης για την απόκτηση του διπλώματος είναι υποχρεωτικές και ανέρχονται στις 700, πραγματοποιούμενες υπό την εποπτεία ειδικών στην αγωγή και θεραπεία του λόγου και αφετέρου τα μαθήματα (με υποχρεωτικές πάντα παρακολουθήσεις)σχετίζονται με το συγκεκριμένο αντικείμενο και πραγματοποιούνται και από λογοθεραπευτές που διδάσκουν στα αντίστοιχα τμήματα των ΑΤΕΙ.
Το παρόν Π.Δ. προβλέπει τη χορήγηση βεβαίωσης άσκησης του επαγγέλματος του Λογοθεραπευτή, ορίζοντας αρμόδια για αυτό αρχή την κάθε Περιφέρεια (Δ/νση Υγείας και Δημόσιας Υγεινής). Ωστόσο, και στο προηγούμενο αλλά και σε αυτό το Π.∆., πέραν των όρων «λογοθεραπευτής – λογοθεραπεία» δεν περιελήφθησαν άλλοι ταυτόσηµοι με αυτούς όροι, οι οποίοι χρησιµοποιούνται από τα πανεπιστήµια του εξωτερικού και αναγράφονται στους τίτλους σπουδών, όπως «λογοπεδική», «λογοπαθολογία» κ.α.
Συνέπεια αυτού, θα είναι πιθανώς, να συνεχίσει να υπάρχει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με το προηγούμενο Π.Δ., καθώς λόγω της έλλειψης, και πάλι, της παροχής απαραιτήτων διευκρινήσεων ως προς το ταυτόσημο των διαφόρων όρων, οι υπάλληλοι των αρμόδιων Δ/νσεων των Περιφερειών, ενδεχομένως, να μην προβαίνουν στην έκδοση της βεβαίωσης άσκησης επαγγέλματος.
Σε συνέχεια των παραπάνω, θα πρέπει το Υπουργείο να συμπεριλάβει στο παρόν Π.Δ. σχετική αναφορά στους διαφορετικούς αλλά ταυτόσημους προς τη λογοθεραπεία όρους, προκειμένου να λυθεί οριστικά αυτό το πρακτικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί και να επιτρέψει έτσι στη νομοθετική αυτή πρωτοβουλία να αποτελέσει ένα πραγματικό εργαλείο εξέλιξης, αλλά και εφαλτήριο ουσιαστικής αναγνώρισης της σημασίας του γνωστικού αντικειμένου της Λογοθεραπείας αλλά και των λειτουργών αυτού.
H 19χρονη σχολή Λογοθεραπείας στην Ελλάδα βρήκε επιτέλους πραγματικό χώρο στην ίδια της τη χώρα αποκτώντας άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Το ΠΔ διάταγμα είχε σκοπό να προστατευθεί το επάγγελμα!Και να που τώρα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση!!Η δημόσια διαβούλευση απέχει από τις συνήθεις, συχνά απαραίτητες, διευκρινιστικές επί των εν ισχύ ΠΔ.
Οι συνάδελφοι που έχουν πάρει άδεια ασκήσεως στην Αγγλία χωρίς βασικό πτυχίο αλλά μεταπτυχιακό στη Λογοθεραπεία πρέπει να μπορούν να δουλέψουν αφού υπάρχει κοινοτική οδηγία. Η γενίκευση όμως απλά λόγω της χώρας προέλευσης του μεταπτυχιακού είναι άδικη. Γιατί ένα μεταπτυχιακό που δε δίνει άδεια άσκησης στην Αγγλία να δώσει στην Ελλάδα;
Τέλος όσοι μιλούν για τα ΙΕΚ ή «ιδιωτικά Πανεπιστήμια» στην Ελλάδα που δίνουν αγγλικό τίτλο σπουδών να ελέγξουν αν αυτός ο τίτλος τους δίνει άδεια άσκησης στην Αγγλία και μετά ας κρίνει το κράτος αλλά αξιοκρατικά επιτέλους.
Θεωρώ πως το συγκεκριμένο διάταγμα θέτει τις σωστές βάσεις για την την χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος στους κατόχους μεταπτυχιακού τίτλου στη λογοθεραπεία από ελληνικό ΑΕΙ. Είναι γνωστό ότι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές του μεταπτυχιακού «Λογοθεραπεία-Συμβουλευτική»,το μόνο μεταπτυχιακό από ελληνικό πανεπιστήμιο στον συγκεκριμένο τομέα, είναι απόφοιτοι παιδαγωγικών σχολών που 1) έχουν άμεση σχέση με την αγωγή του λόγου όπως αποδεικνύεται και από τα προγράμματα σπουδών ( μαθήματα γλωσσολογίας, ψυχοφυσιολογίας, νευροεπιστημών) και 2) τους εξασφαλίζει παιδαγωγική κατάρτιση κάτι το οποίο υπολείπεται σε άλλες περιπτώσεις.Επίσης, τόσο τα μαθήματα όσο και οι διδάσκοντες οι οποίοι είναι ειδικοί στην αγωγή και θεραπεία του λόγου διασφαλίζουν ότι ένα μεγάλο μέρος της θεωρητικής γνώσης παρέχεται. Το σημαντικότερο όμως όπως γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με τη λογοθεραπεία είναι το πρακτικό μέρος το οποίο διασφαλίζεται μέσα από τις 700 ώρες πρακτικής άσκησης (το λιγότερο) οι οποίες είναι απαραίτητες για την ολοκλήρωση των σπουδών. Πρακτική άσκηση η οποία γίνεται σε δομές του δημόσιου(ειδικά σχολεία, Τ.Ε. γενικών σχολείων, σχολεία τυφλών & κωφών, ιατροπαιδαγωγικά κέντρα, νοσοκομεία) αλλά και του ιδιωτικού τομέα(κέντρα που παρέχουν λογοθεραπευτικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες), δομές στις οποίες υπάρχει συνεργασία με τελειόφοιτους που πραγματοποιούν την πρακτική τους άσκηση ή επαγγελματίες λογοθεραπευτές ανεξαρτήτως αν έχουν τελειώσει στα ΤΕΙ κλπ. Ας μείνουμε λοιπόν στη συνεργασία και στο γεγονός που όλοι γνωρίζουμε, ότι δηλαδή την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών δεν στην εξασφαλίζει μόνο ο τίτλος αλλά πάνω απ όλα η προσωπική «δουλειά» και η ευσυνειδησία του καθενός.
Ο όρος «διετής τουλάχιστον κύρια απασχόληση αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα» χρειάζεται να γίνει περισσότερο σαφής. Δεν μπορεί να ασκεί το επάγγελμα του λογοθεραπευτή ο οποιοσδήποτε εφόσον-και θα συμφωνήσω με αρκετούς που έχουν εκφράσει την άποψή τους πριν από μένα- εκείνοι δεν τελούν τα αναγκαία προαπαιτούμενα ώστε να προσφέρουν στο χώρο την επιστημονικότητα που του αρμόζει. Δεν μπορεί αγαπητοί «συνάδελφοι» από τα ιδιωτικά πανεστημία/κολλέγια κλπ να αξιώνετε ίση μεταχείρηση με τους αποφοίτους κρατικών ιδρυμάτων της ημεδαπής ή αλλοδαπής, των οποίων τα πτυχία έχουν αναγνωριστεί ως ισότιμα και αντίστοιχα από τους αρμόδιους φορείς.
‘Οσον αφορά την κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ των αποφοίτων ΑΤΕΙ και εκείων από κρατικά ιδρύματα του εξωτερικού, έχω να παρατηρήσω ότι δεν έχει λογική βάση. Εφόσον το «ξένο» πτυχίο έχει αναγνωριστεί από ΔΟΑΤΑΠ πρόσφατα και ΔΙΚΑΤΣΑ-ΙΤΕ παλαιότερα, είναι ισότοιμο και αντίστοιχο με τα ελληνικά χωρίς καμία αμφιβολία. Οι φορείς αυτοί κάνουν ενδελεχή έρευνα και επικοινωνούν με τα ιδρύματα του εξωτερικού ώστε να εξακριβώσουν το πρόγραμμα σπουδών, τις ώρες πρακτικής, τις κλινικές και πάει λέγοντας. Δεν μπορεί να αναιρείται η ισχύς κρατικών φορέων ελαφρά τη καρδία. Αν οι αιτούντες αναγνώρισης δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις δεν θα λάμβαναν την αναγνώριση.
Τι γίνεται όμως με τους λογοθεραπευτές εκείνους που αποφοίτησαν από ιδρύματα του εξωτερικού την εποχή που στην Ελλάδα η Λογοθεραπεραπεία δεν υπήρχε ούτε ως σκέψη; Οι άνθρωποι αυτοί, κάποιοι από τους οποίους κοντεύουν πλέον να συνταξιοδοτηθούν, έχουν είκοσι και τριάντα χρόνια στο ενεργητικό τους με δημοσιεύσεις και παρουσιάσεις, με εκπαιδέυσεις σε νεότερους συναδέλφους και διδακτικές θέσεις στα ίδια τα ΑΤΕΙ που δεν θέλουν να τους αναγνωρίσουν.Τι θα πρέπει να γίνει με αυτούς;
Ας σταματήσουμε λοιπόν να τρωγόμαστε μεταξύ μας, όπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα, και ας βοηθήσουμε στην προσπάθεια των ανθρώπων που θεσμοθετούν γιατί όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο, να προσδώσουμε στο επάγγελμά μας την επιστημονικότητα που χρειάζεται και να είναι ελεγχόμενη η άσκηση του λειτουργήματος του λογοθεραπευτή-γιατί για λειτούργημα πρόκειτε-και όχι ξέφραγο αμπέλι το οποίο εκμεταλεύονται επιτήδειοι και ζημιώνουν τόσο τις οικογένειες που αναλαμβάνουν όσο και την επαγγελματική επάρκεια και το κύρος των υπολοίπων που δουλεύουν με συνείδηση.
Αυτό που δεν κατανοώ με το υπό διαβούλευση ΠΔ είναι το εξής: αφού υποτίθεται ότι θέλουμε να αλλάξουμε το προηγούμενο ΠΔ για να αποκαταστήσουμε «αδικίες», γιατί μεταφέρουμε τις μεταβατικές διατάξεις στις κύριες; οι μεταβατικές διατάξεις έχουν συγκεκριμένη χρονική ισχύ και τίθενται ακριβώς για να αποκαταστούν αδικίες. Οι κύριες έχουν μόνιμη ισχύ. Έτσι δεν αποκαθίσταται καμία αδικία. Προκαλούνται νέες και μάλιστα εις βάρος ενός επιστημονικού κλάδου και εις βάρος της δημόσιας υγείας. Επίσης, αν κάποιος έχει κάνει έναρξη επαγγέλματος ως Λογοθεραπευτής και δουλεύει 10 χρόνια αυτό δεν σημαίνει και δεν διασφαλίζει ότι έχει διαχειριστεί περιστατικά. Σημαίνει ότι έχει μια επιχείρηση. Ας τη διατηρήσει λοιπόν και ας προσλάβει έναν πτυχιούχο Λογοθεραπευτή. Και από πότε απαξιώνουμε το ΔΟΑΤΑΠ και το ΣΑΕΠ; Άρα όλοι αυτοί που πήγαν σε αυτούς τους φορείς, περίμεναν, πλήρωσαν ή ακόμα και έκαναν επιπλέον σπουδές θέλοντας να ακολουθήσουν τη νόμιμη οδό είναι κορόιδα; Δυστυχώς κάποιοι θα ξεβολευτούν. Αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε να κοιτάμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος.
Το προηγούμενο ΠΔ (176/31.12.14, ΦΕΚ Α279) είναι πάρα πολύ καλό και δεν υπάρχει κανένας λόγος να αντικατασταθεί. Απλά υπάρχουν μερικές περιπτώσεις συναδέρφων που για τυπικούς ή γραφειοκρατικούς λόγους μένουν απ’ έξω και θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί μία επιτροπή από τους συλλόγους για να εξετάζει μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις.
Επίσης θα ήταν καλό να καταλήξουμε κάποτε σε ΈΝΑ σύλλογο ο οποίος θα λειτουργεί ως θεσμικό όργανο του επαγγέλματος και θα δίνει τις άδειες.
Κατά τα άλλα, το νέο ΠΔ είναι απλά μία απαράδεκτη λύση για να μην ακούει γκρίνια το Υπουργείο και υπονομεύει την επιστήμη/επάγγελμά μας.
Αναρωτιέμαι άραγε αν έβγαινε νόμος σήμερα που να έθετε σε δημόσια διαβούλευση το καθεστώς άλλων επαγγελμάτων (δικηγόρων, γιατρών, πολιτικών μηχανικών, δασκάλων κοκ) βάζοντας απ’ το παράθυρο άτομα χωρίς βασικό πτυχίο πάνω στο επάγγελμα, θα υπήρχε η ίδια ελαστικότητα και διαπραγμάτευση;
Πραγματικά τέτοια θέματα μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν…Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο πως μόλις πάρεις το πτυχίο σου, σε δημόσιο ίδρυμα που το ίδιο το κράτος έχει δημιουργήσει,θα πάρεις κ την άδεια εξασκήσεως!!διαβάζω τελευταία πως θα πρέπει ακόμα κ οι απόφοιτοι του ΑΤΕΙ, να δίνει εξετάσεις για να πάρει άδεια…Για ποιό λόγο κύριοι;Δε φτάνουν τα χρονιά εξετάσεων που δίναμε;Σε ποιά άλλη επιστήμη,έχοντας πτυχίο από δημόσιο φορέα της πατρίδας σου,πρεπει να εξεταστεις για τα πάρεις την άδεια;Γιατί ενα απλό μεταπτυχιακό,με πρωτο τιτλο σπουδών,να σε κανει λογοθεραπευτή;να κάνουμε λοιπόν όλοι κ ενα μεταπτυχιακό στην ακτινολογία κ να γίνουμε ακτινολογοι,ενα μεταπτυχιακό στην ηλεκτρολογία κ να γίνουμε ηλεκτρολόγοι κοκ…Ας σοβαρευτουμε….μπορεί θα θίγονται συμφέροντα κ να μην υπήρχε εξαρχής λογική στο θέμα αλλά καιρός είναι να γίνουν ολά όπως πρεπει…
Κύριε υπουργέ το ελληνικό κράτος δημιούργησε ΑΤΕΙ τα οποία τωρα θέλει να τα εξισώει με ΙΕΚ και μεταπτυχιακά.Και σας ρωτώ πως είναι δυνατόν να θεωρηθεί ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ κάποιος που έχει μεταπτυχιακό τίτλο στην λογοθεραπεία μετά απο 1 ή 2 έτη όταν το ίδιο το κράτος έχει ορίσει 4ΕΤΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ στα ΑΤΕΙ;
Τα ταμεία αποζημειώνουν θεραπείες και θα πρέπει να μεριμνήσετε ώστε αυτές να γίνονται απο ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ και όχι απο άτομα που εκμεταλλευόμενα το νομικό κενό που υπήρχε τόσα χρόνια στην Ελλάδα «δήλωναν θεραπευτές».
Μην κάνετε τα λάθη του παρελθόντος κύριε υπουργέ!Η λογοθεραπεία είναι επιστήμη ΟΧΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ!!!Έχουμε ευθύνη απέναντι στα περιστατικά μας και τους φροντιστές τους!
Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να παραθέσω τη γνώμη μου για το θέμα που έχει προκύψει. Είμαι απόφοιτη του Ατει λογοθεραπείας Πατρών.
Έχω κάνει μεταπτυχιακό στο Λονδίνο και πιστεύω ότι ένα μεταπτυχιακό εξειδικεύει τις γνώσεις και εμπλουτίζει το θεωρητικό υπόβαθρο του καθενός, δε θεωρώ ότι κάνοντας ένα μεταπτυχιακό έχω το δικαίωμα να δουλεύω ως «λογοθεραπευτής» ή «ψυχολόγος» ή «ειδικός παιγαγωγός». Οφείλουμε να προστατέψουμε τους γονείς και τα παιδιά κάνοντας ο καθ’ ένας τη σωστή δουλειά.
Επίσης, πιστέυω ότι όσοι έχουν πτυχία από το εξωτερικό, οφείλουν να τα αναγνωρίσουν πρώτα στον αντίστοιχο οργανισμό και μετά να πάρουν την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος. Αυτή η διαδικασία ισχύει για όλες τις σχολές και τα επαγγέλματα (π.χ. οι γιατροί δίνουν εξετάσεις για να αναγνωριστουν στην ελλάδα, εαν δεν υπάρχει το αντίστοιχο μεταπτυχιακό τότε γίνεται κατάθεση του προγράματος σπουδών).
Όσον αφορά στις ιδιωτικές σχολές ή ΙΕΚ, όλοι οι πτυχιούχοι αναγνωρίζονται ως βοηθοί. Εφόσον αυτό ισχύει για όλες τις σχολές γιατί να μην ισχύει και για τον τομέα της Λογοθεραπείας. Τότε όλοι θα δηλώνουμε δάσκαλοι, ψυχολόγοι και ειδικοί θεραπευτές. Εαν όμως αναγνωριστούν από τα πανεπιστήμια του εξωτερικού και έχουν το δικαίωμα άδειασ ασκήσεως επαγγέλματος στη εκάστοτε χώρα τότε ας αναγνωριστουν στην Ελλάδα και ας διεκδικήσουν άδεια.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ
Καλημέρα.Είμαι απόφοιτη του QUEEN MARGARET UNIVERSITY με πανω απο 800 ώρες πρακτικής κι έχω πιστοποιηθεί απο τον διεθνή οργανισμό NARIC. Εργάζομαι 12 χρόνια ως μισθωτή(ΙΚΑ) σε κέντρο αποκατάστασης παιδιού..Έχω συνεργαστεί άψογα με άλλους συναδέλφους και γονείς κι έχω υπάρξει επόπτρια πρακτικής φοιτητών ΤΕΙ(ΠΑΤΡΑΣ-ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ).
Ας σταματήσουμε να κατηγορούμε ο ένας τον άλλον.Τα σχόλια για επικίνδυνους θεραπευτές κολλεγίων,μεταπτυχιακών,πτυχίων αλλοδαπής και οι άψογοι επαγγελματίες των ΤΕΙ είναι πικρόχολα και δείχνουν κόμπλεξ.
Να τονίσω κι εγώ οτι σύμφωνα με τον Νόμο 3696/2008, περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση – αντικατάσταση από τις διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4111/2013), τα πτυχία, οι τίτλοι, οι βεβαιώσεις, τα πιστοποιητικά σπουδών και οποιασδήποτε ονομασίας βεβαίωση που χορηγούν τα κολλέγια δύνανται της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων ανώτατης εκπαίδευσης του ελληνικού συστήματος τυπικής εκπαίδευσης.
Ενόψει του ανωτέρω κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν μεταξύ των δικαιούχων απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτή όσοι έχουν αναγνωρισμένα επαγγελματικά προσόντα, αλλά και όσοι κατέχουν τίτλο σπουδών που έχει αναγνωριστεί ως επαγγελματικά ισοδύναμος.
Τέλος όπως αναφέρθηκε κι από αρκετούς συναδέλφους οι πιο αξιόπιστοι κριτές είναι οι ίδιοι οι ασθενείς μας.
Οι φοιτητές του ΠΜΣ Λογοθεραπείας – Συμβουλευτικής για να εκπληρώσουν τις απαιτήσεις του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών του συγκεκριμένου προγράμματος χρειάζεται να:
Α. συμπληρώσουν 700-1500 ώρες πρακτικής άσκησης σε όλα τα πλαίσια ειδικής αγωγής, όπου εφαρμόζεται πρόγραμμα λογοθεραπευτικής παρέμβασης, υπό την εποπτεία ειδικών επιστημόνων.
Β. ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των μαθημάτων του ΠΜΣ, συναφών με το αντικείμενο της Παθολογίας του Λόγου και των τεχνικών παρέμβασης.
Άλλωστε, η φοίτηση των συναδέλφων στο εν λόγω ΠΜΣ, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι ειδικοί εκπαιδευτικοί, προϋποθέτει τις γραπτές εξετάσεις σε μαθήματα Ψυχο-γλωσσολογίας και Αγωγής του Λόγου, καθώς και την παρακολούθηση μαθημάτων διάρκειας 2 ετών, τα οποία έχουν απόλυτη συνάφεια με το αντικείμενο. Τα μαθήματα διδάσκονται από εξέχοντες επιστήμονες – διδασκάλους σε Πανεπιστήμια της αλλοδαπής (Αμερικής) και του Εσωτερικού.
Είναι απορίας άξιον το πώς κανείς, έχων σώας τας φρένας δύναται να βρεθεί ενώπιον διλήμματος περί καταργήσεως, του ισχύοντος ΠΔ. Ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός, οι ιθύνοντες νόες του υπουργείου και οιοσδήποτε άλλος, ενδιαφερόμενος για το θέμα, μελετώντας – ως όφειλαν – το ισχύον ΠΔ και τα επαγγελματικά δικαιώματα των Λογοθεραπευτών θα κατέληγαν στο εύλογο συμπέρασμα πως η χορήγηση μέσω των κύριων διατάξεων άδειας ασκήσεως επαγγέλματος σε όλους όσους δεν έχουν βασικό πτυχίο στην ΕΠΙΣΤΗΜΗ της Λογοθεραπείας καθιστά δεοντολογικό ατόπημα:
Όχι μόνο υποβιβάζει και ακυρώνει την ΕΠΙΣΤΗΜΗ της Λογοθεραπείας,
Όχι μόνο ωθεί τα ασφαλιστικά ταμεία χρησιμοποιώντας τις εισφορές των φορολογουμένων να αποζημιώνουν ως ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ λογοθεραπευτές αρκετούς ταλαντούχους, καλούς συνανθρώπους μας που όμως στερούνται των τυπικών (και ουσιαστικών) προσόντων για την παροχή υπηρεσιών λογοθεραπείας.
Αλλά θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ζωή ή/ και την ποιότητα ζωής πολλών που χρήζουν λογοθεραπευτικής παρέμβασης [να σας επισημάνω πως οι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ λογοθεραπευτές δεν καλούνται να διαχειριστούν «παιδάκια που μιλάνε με τον δικό τους τρόπο», αλλά καλούνται να μελετούν, να ερευνούν, να εφαρμόζουν ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ γνώσεις γύρω από την Ανθρώπινη Επικοινωνία- Φωνή, Ομιλία, Λόγο (προφορικό και γραπτό), μη λεκτική επικοινωνία και τις διαταραχές αυτής, καθώς και τις διαταραχές των καταποτικών κινήσεων του στοματοφάρυγγα.]
Είναι απορίας άξιον το πώς κανείς, έχων σώας τας φρένας δύναται να βρεθεί ενώπιον διλήμματος περί καταργήσεως, του ισχύοντος ΠΔ. Ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός, οι ιθύνοντες νόες του υπουργείου και οιοσδήποτε άλλος, ενδιαφερόμενος για το θέμα, μελετώντας – ως όφειλαν – το ισχύον ΠΔ και τα επαγγελματικά δικαιώματα των Λογοθεραπευτών θα κατέληγαν στο εύλογο συμπέρασμα πως η χορήγηση μέσω των κύριων διατάξεων άδειας ασκήσεως επαγγέλματος σε όλους όσους δεν έχουν βασικό πτυχίο στην ΕΠΙΣΤΗΜΗ της Λογοθεραπείας καθιστά δεοντολογικό ατόπημα:
Όχι μόνο υποβιβάζει και ακυρώνει την ΕΠΙΣΤΗΜΗ της Λογοθεραπείας,
Όχι μόνο ωθεί τα ασφαλιστικά ταμεία χρησιμοποιώντας τις εισφορές των φορολογουμένων να αποζημιώνουν ως ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ λογοθεραπευτές αρκετούς ταλαντούχους, καλούς συνανθρώπους μας που όμως στερούνται των τυπικών (και- συχνά- ουσιαστικών) προσόντων για την παροχή υπηρεσιών λογοθεραπείας.
Αλλά θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ζωή ή/ και την ποιότητα ζωής πολλών που χρήζουν λογοθεραπευτικής παρέμβασης [να σας επισημάνω πως οι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ λογοθεραπευτές δεν καλούνται να διαχειριστούν «παιδάκια που μιλάνε με τον δικό τους τρόπο», αλλά καλούνται να μελετούν, να ερευνούν, να εφαρμόζουν ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ γνώσεις γύρω από την Ανθρώπινη Επικοινωνία- Φωνή, Ομιλία, Λόγο (προφορικό και γραπτό), μη λεκτική επικοινωνία και τις διαταραχές αυτής, καθώς και τις διαταραχές των καταποτικών κινήσεων του στοματοφάρυγγα.]
Αυτοί που θέλανε να καταργηθούν τα τμήματα λογοθεραπείας των ΑΤΕΙ Πατρών και Ιωαννίνων, αυτοί που θέλανε να καταργηθούν τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, τώρα κάνουν τα αδύνατα δυνατά και το κυριότερο δέχονται να πάρουν άδεια ακόμα και άτομα χωρίς να έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση, προκειμένου να μην περάσουν από το ΔΟΑΤΑΠ ή το ΣΑΕΠ.
Γνωρίζετε οτι η Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που έχει ως γνωστικό αντικείμενο τη μελέτη, έρευνα και εφαρμογή επιστημονικών γνώσεων γύρω από την Ανθρώπινη Επικοινωνία – Φωνή, Ομιλία, Λόγο (προφορικό, γραπτό), μη λεκτική επικοινωνία – και τις διαταραχές αυτής, καθώς και τις διαταραχές των καταποτικών κινήσεων του στοματοφάρυγγα. Πρόκειται για ένα παραϊατρικό επάγγελμα και αντιλαμβάνεστε οτι η χορήγηση άδειας σε πτυχιούχους χωρίς ισοτιμία και αντιστοιχία με το πτυχίο των ΑΤΕΙ Λογοθεραπέιας ή η χορήγηση άδειας σε άτομα με αποδεδειγμένη επαγγελματική εμπειρία (για να κάνει κάποιος έναρξη ως λογοθεραπευτής δεν του χρειάζεται το πτυχίο γιατί δεν του ζητείται), είναι άκρως επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία! Και ΟΧΙ δεν μπορεί να παίρνει κάποιος άδεια μόνο και μόνο επειδή εκμεταλευόταν το κενό του νόμου και εργαζόταν ως ‘λογοθεραπευτής’ παρόλο που γνώριζε την ύπαρξη των ΑΤΕΙ (το τμήμα της Πάτρας λειτουργεί από το 1996).
Τέλος, δεν μπορούμε να εξισώνουμε τα πτυχία των ανώτατων Ελληνικών δημόσιων σχολών με αυτά των κολεγίων και των ιδιωτικών πρωτοβουλιών.
Αν χρειάζεται κάτι να προστεθεί στο ΠΔ176/2014 είναι η γλωσσική επάρκεια!
Επιτέλους αρχίζει και μπαίνει σειρά με το υπάρχον προεδρικό διάταγμα, το υπουργείο υγείας θα μπορούσε να ζητήσει από το υπουργείο παιδείας επίσημα να του πει για το εαν ο κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών έχει το δικαίωμα άδειας ασκήσεως επαγγλματος ή όχι, εαν ναι, τότε θα μπορεί όποιος θέλει με σπουδές ενός ή δύο ετών να δου λεύει ως ψυχολόγος,γιατρός,εργοθεραπευτής,κοινωνικός λειτουργός και όχι μόνο. Το ότι κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν το
κενό τπυ νόμου για πολλά χρόνια δεν σημαίνει ότι ήταν σωστό και ηθικό.
Πιστεύω ότι το παρόν ΠΔ βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Το υπουργείο είναι αξιέπαινο διότι έλαβε υπόψην του περισσότερες παραμέτρους, συνέταξε ένα πιο σαφές κείμενο και το έθεσε σε δημόσια διαβούλευση κάτι που δεν συνέβη με το προηγούμενο ΠΔ.
Σύμφωνα με το παρόν ΠΔ, δίνονται επαγελματικά δικαιώματα σε επιστήμονες που κατέχουν βασικό πτυχίο ημεδαπής σε παρεμφερές επιστημονικό πεδίο και μεταπτυχικαό τίτλο στη λογοθεραπεία. Οι επαγγελματίες αυτοί θεωρούνται απόλυτα επαρκείς να ασκήσουν το επάγγελμα της λογοθεραπείας στις χώρες που απέκτησαν τον μεταπτυχιακό τους τίτλο (πχ ΠΗΑ, Ηνωμενο Βασίλειο)και αυτό δεν είναι τυχαίο. Προκύπτει από τις απαιτήσεις και τα χαρακτηριστικά των συγκεριμένων προγραμμάτων πχ διάρκεια, περιεχόμενο, ώρες πρακτικής κ.α.Ας μην ξεχνάμε ότι οι χώρες αυτές έχουν ιστορία πολλών δεκατιών στην επιστήμη, την επαγγελματική κατάρτιση και την έρευνα του τομέα της λογοθεραπείας.Είναι δίκαιο και νόμιμο να δοθεί άδεια άσκησης επαγγέλματος και σε αυτές τις περιπτώσεις.
Άλλες παρατηρήσεις
– Να δίνεται άδεια άσκησης επαγγέλματος σε κατόχους καποιου πτυχίου λογοθεραπείας. Το να δίνεται άδεια άσκησης επαγγέλματος σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν καθόλου σπουδές πανω στο αντικείμενο είναι μάλλον επικίνδυνο.
– Για τεχνικούς λόγους( να μην προκληθεί σύγχυση ), να αναφερθούν ενημερωτικά στους υπαλλήλους των περιφερειών οι διαφορετικές διατυπώσεις πχ Παθολογία λόγου και ομιλίας, Λογοθεραπεία, λογοπεδικός
– Για τον ιδιο λόγο να αναφερθεί μαζί με τον ΔΟΑΤΑΠ και το ΔΙΚΑΤΣΑ.
Σας ευχαριστώ
Πως ειναι δυνατον ενα θεμα που λυθηκε επιτελους μετα απο δεκαπεντε χρονια ταλαιπωριας και μη εξασφαλισης των μοναδικων πτυχιουχων με βασικες πληρεις σπουδες στη λογοθεραπεια απο ελληνικες κρατικες σχολες (τους αποφοιτους των ΤΕΙ εννοω φυσικα) να γινεται τωρα ξανα τετοιο πισωγυρισμα; Δεν ηταν αρκετο που επι σειρα ετων τοσοι και τοσοι υποτιθεμενοι λογοθεραπευτες με ελλειπεις και ανεπαρκεις σπουδες θησαυριζαν σε βαρος των ανιδεων ασθενων; Επιτελους ας μη καταστραφει το μοναδικο πραγμα που εγινε σωστο μετα απο τοσα χρονια αδικιας σε βαρος των πτυχιουχων ΤΕΙ Λογοθεραπειας! Και μη ξεχνατε το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ: Τελικοι χαμενοι και αδικημενοι δεν ειναι οι επαγγελματιες λογοθεραπευτες απο ΤΕΙ που αλλοι σφετεριζονται την επιστημη τους, αλλα οι ΧΑΜΕΝΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ που θα στηριξουν ολες τους τις ελπιδες να θεραπευσουν το προβλημα τους σε ανθρωπους που η σχεση τους με τη λογοθεραπεια ειναι μονο εξ οψεως και απεκτησαν τις οποιες γνωσεις τους επι πληρωμη.
Είμαι απόφοιτος του ΑΤΕΙ Πατρών. Μετά απο τόσα χρόνια αγώνα καταφέραμε να λειτουργούμε νόμιμα στο κράτος μας. Δεν μπορώ όμως να φανταστώ ότι τόσα χρόνια σπουδών πάνω στην λογοθεραπεία μπορούν να εξισωθούν με ένα μεταπτυχιακό ειδίκευσης. Άρα όποιος θέλει μπορεί να γίνει λογοθεραπευτής. Αναρωτιέμαι όμως μπορώ και εγώ με ένα μεταπτυχιακό εξειδίκευσης να γίνω ότι επάγγελμα θέλω (γιατρός, δικηγόρος, φιλόλογος, πολιτικός μηχανικός….); Δεν πρέπει να παίζουμε με το μέλλον τον παιδιών. Δεν πρέπει να παίζουμε με την δυσκολία. Πρέπει να είμαστε καταρτισμένοι ώστε να την αντιμετωπίσουμε. Τα περιστατικά που αναλαμβάνουμε μπορούν να καθορίσουν το μέλλον ενός ατόμου παιδιού ή ενήλικα. Το πτυχίο είναι πτυχίο και πρέπει να αναγνωρίζεται. Η εξειδίκευση είναι παραπάνω γνώσεις για να μπορώ να ασκήσω με το καλύτερο δυνατό τρόπο το πτυχίο μου όχι για να αλλάξω επάγγελμα. Αν ωστόσο θέλω τόσο πολύ να γίνω λογοθεραπευτής ποτέ δεν είναι αργά μπορώ να δώσω κατατακτήριες στα ΑΤΕΙ της χώρας.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι στη Μεγάλη Βρετανία, υπάρχουν τα μεταπτυχιακά προγράμματα τουλάχιστον διετούς φοίτησης τα οποία μπορούν να παρακολουθήσουν πτυχιούχοι ανώτατης εκπαίδευσης άλλων τμημάτων όπως ψυχολογίας, παιδαγωγικής κ.α.. Το πρόγραμμα σπουδών,οι ώρες παρακολούθησης μαθημάτων και οι ώρες κλινικής εργασίας ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές του Βασιλικού Κολεγίου λογοθεραπευτών και του βρετανικού Συμβουλίου Επαγγελματιών Υγείας. θα σας παραπέμψω κι εγώ στην ιστοσελίδα που αναφέρει η κυρία Μαξίδου
http://www.hpc-uk.org/education/programmes/
όπου υπάρχουν τα εγκεκριμένα μεταπτυχιακά και προπτυχιακά προγράμματα λογοθεραπείας στα οποία το HCPC(βρετανικό συμβούλιο επαγγελματιών υγείας) δίνει στους αποφοίτους άδεια ασκήσεως επαγγέλματος
Υπάρχουν τα μεταπτυχιακά προγράμματα 1 έτους τα οποία παρακολουθούν όσοι έχουν πτυχίο (bachelor ή post graduate diploma) στη λογοθεραπεία.
θα ήταν σκόπιμο λοιπόν να δίνεται αυτόματα η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος σε αποφοίτους εγκεκριμένων από το HCPC προγραμμάτων, χωρίς να χρειάζεται να περάσουν από το ΣΑΕΠ που ούτως ή άλλως δε λειτουργεί.
Ως ψυχολογος τυγχάνει να έχω συνεργαστεί με πολλούς λογοθεραπευτές με σπουδές μεταπτυχιακού επιπέδου (αλλοδαπής/ ημεδαπής). Αυτό που έχω να καταθέσω είναι ότι όλοι τους διακρίνονταν για την επιστημονικότητά τους και τις υψηλού επιπέδου γνώσεις τους. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η διαμάχη σε σχέση με το ποιός είναι πιο ικανός και καταλληλος να πάρει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Καταρχάς πρέπει να λυθεί το ζήτημα της ονομασίας. Λογοθεραπευτής, Λογοπαθολόγος, Λογοπεδικός είναι όροι για τον ίδιο ακριβώς επαγγελματία. Στη Γερμανία λέγονται Λογοπεδικοί, όπως και στη Βουλγαρία, ενώ πχ στην Αγγλία Λογοπαθολόγοι/Λογοθεραπευτές και στην Ελλάδα Λογοθεραπευτές. Η Ελλάδα άργησε να αποκτήσει σχολή για αυτό το επιστημονικό πεδίο, το οποίο ούτως ή άλλως βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και το ότι επέλεξε να ονομάσει τη σχολή Λογοθεραπεία προφανώς ήταν θέμα συγκυρίας και μόνο. Η εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι επιτακτική ανάγκη γιατί σε αντίθετη περίπτωση καταργείται η αρχή της ισότητας και της δικαιοσύνης σε κοινοτικό επίπεδο. Η εναρμόνιση των σχολών καταρχάς οφείλει να γίνεται βάσει προγράμματος σπουδών. Για την Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη η αυτόματη αναγνώριση των ευρωπαϊκών τίτλων της ως αντίστοιχων της ημεδαπής.
Με δεδομένη την αναγνώριση του τίτλου σπουδών σωστό είναι να δοθεί η άδεια άσκησης επαγγέλματος χωρίς καμία περαιτέρω προϋπόθεση, αφού για να εργαστεί κανείς πρέπει να αποφοιτήσει και αφού αποφοίτησε πρέπει να του δοθεί άδεια άσκησης για να εργαστεί. Μου είναι αδύνατο να κατανοήσω την προϋπηρεσία ως προαπαιτούμενο για την χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος. Ουσιαστικά έτσι «ακαδημοποιείται» η εργασία αυτόκλητα ως Λογοθεραπευτής και μετουσιώνεται σε «φοίτηση» και «αποφόιτηση», που δίνει το δικαίωμα σε κάποιον να εργαστεί με την ιδιότητα του «Ό,τι δηλώσει».
Σχετικά με την προϋπηρεσία το θέμα είναι πιο περίπλοκο. Δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί λογοθεραπευτής όποιος απλώς έχει κάνει έναρξη εργασίας ως λογοθεραπευτής προ πχ 10ετίας, χωρίς να πληροί την βασικότερη προϋπόθεση, τον τίτλο σπουδών δηλαδή! Ούτε να έχει περισσότερη προϋπηρεσία κάποιος που ιδιωτεύει 3 χρόνια και εργάζεται πχ 2 ώρες ημερησίως από κάποιον που έχει δουλέψει 2 χρόνια στο δημόσιο με το πλήρες ωράριο. Αυτά τα πράγματα χρειάζονται προσοχή, μιας και η αρχή της νομιμότητας, ισότητας και δικαιοσύνης είναι εύκολο να καταστρατηγηθούν.
Λυπάμαι που για άλλη μία φορά καλούμαστε να αποδείξουμε τα αυτονόητα. Ας αντιμετωπίσουμε επιτέλους με τον σεβασμό και την σοβαρότητα που αξίζει αυτήν την επιστήμη. Και αναφερόμαστε σε Επιστήμη και όχι ειδίκευση. Μία επιστήμη που είναι στο χώρο της υγείας και που αναφέρεται σε ευπαθής κοινωνικές ομάδες. Χρόνια τώρα συντελείται ένα τεράστιο λάθος μη έχοντας οριοθετηθεί ο κλάδος. Έγινε μία αξιοσέβαστη προσπάθεια να καθαρίσει το τοπίο ας μη τα καταστρέψουμε όλα και φτάσουμε πάλι στο μηδέν και στο χάος. Οι λογοθεραπευτές είναι επιστήμονες που έχουν τετραετής βασικές σπουδές λογοθεραπείας και πόσο μάλλον των ιδρυμάτων του ελληνικού κράτους. Ο κλάδος οφείλει να απαρτίζεται από άρτια καταρτισμένους επιστήμονες που έχουν τις ικανότητες να ανταποκριθούν στα περιστατικά που τους χρειάζονται.Είναι άμεση ανάγκη να καθοριστούν όροι και προϋποθέσεις και μάλιστα αυστηρότατα. Ας σταματήσουμε επιτέλους αυτή την τάση προχειρότητας όπου ο καθένας θέλει να ονομάζεται λογοθεραπευτής (και όχι μόνο
) με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό. Και ας σταματήσει επιτέλους αυτή η ξενομανία που θέλει τα ξένα πτυχία ανώτερα των ελληνικών. και λάβετε υπόψη ότι το θέμα είναι πρωτίστως ηθικό!!!
Είμαι απόφοιτος του ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας της Πάτρας. Μας πήρε τόσα χρόνια να αποκτήσουμε μετά από συναντήσεις επι συναντήσεων με τους εκάστοτε υπουργούς μια άδεια ασκήσεως επαγγέλματος για ένα επάγγελμα που ασκώ 10 χρόνια έχοντας ένα πτυχίο από κρατικό ίδρυμα. Σε κανένα άλλο επάγγελμα δεν υπάρχει αυτό και εν μία νυκτί ο νυν υπουργός πάει να αποκαταστήσει μια αδικία που έγινε εις βάρος ποιών; Των ανθρώπων που δήλωναν λογοθεραπευτές ενώ δεν είχαν ούτε τα τυπικά ούτε τα ουσιαστικά προσόντα; που τέλειωσαν μια οποιαδήποτε σχολή και αφού είδαν ότι δεν τους βγαίνει.. πήγαν να αγοράσουν με ένα χρόνο σπουδών επάγγελμα; και δεν μιλάμε για επάγγελμα που αφορά μηχανές ή αντικείμενα που και κάτι να κάνεις λάθος υπάρχει ανταλλακτικό να το φτιάξεις. Μιλάμε για ανθρώπους με δυσκολίες, δεν είναι μόνο η δυσφαγία είναι και ο αυτισμός και η νοητική στέρηση και άλλες τόσες διαταραχές που έχουμε δεί πραγματικά να χάνονται σημαντικά αναπτυξιακά χρόνια που δεν γυρνάνε πίσω εξαιτίας ανθρώπων που δεν είχαν ιδέα τι έκαναν. Και τι σημαίνει ότι απέκτησαν εμπειρία χωρίς το κατάλληλο πτυχίο και άρα τις απαραίτητες γνώσεις, δηλαδή κάνοντας για 10 χρόνια λάθη και μαθαίνοντας εις βάρος των ασθενών τους, αυτό τους καθιστά κατάλληλους να αποκτήσουν μια άδεια ασκήσεως επαγγέλματος που θα τους επιβραβεύει; Και όλα αυτά τόσο βιαστικά λες και ο υφυπουργός συμμετείχε στις διαβουλεύσεις με τους συλλόγους που αφορούσαν προηγούμενο ΠΔ και γνωρίζει όλες τις απόψεις, μιας και πάει να αποκαταστήσει την αδικία.. ή μήπως κάποιοι από το υπουργείο του πάνε να πατήσουν σε αυτή την άγνοια και να προωθήσουν τις δικές τους θέσεις τώρα που γυρίζει..;
Το σχέδιο Π.Δ. κινείται στη σωστή κατεύθυνση καθώς συμπεριλαμβάνει τους κατόχους 2ετούς Μεταπτυχιακού τίτλου στους δικαιούχους άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Θεωρώ ότι γίνεται προσπάθεια οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα του επαγγέλματος. Εφόσον το μεταπτυχιακό της αλλοδαπής πρέπει να είναι αναγνωρισμένο από το ΔΟΑΤΑΠ ως ισότιμο (και άρα ισότιμο με το μεταπτυχιακό της ημεδαπής) γιατί θα πρέπει οι απόφοιτοι του μεταπτυχιακού της ημεδαπής να έχουν διετή επαγγελματική απασχόληση ως λογοθεραπευτές; Επιπλέον πιστεύω ότι θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ο όρος κύρια απασχόληση.
Ευχαριστώ
είναι στη σωστή κατεύθυνση- Έλληνες με πτυχίο φιλολογίας και μεταπτυχιακό στη λογοθεραπεία – στην Αγγλία τουλάχιστον- δουλεύουν και είναι περιζήτητοι στην αγορά εργασίας.Γιατί όχι και στην χώρα μας
Τα Τμήματα λογοθεραπείας των ΤΕΙ λειτουργούν με ένα σύγχρονο Πρόγραμμα Σπουδών.Είναι λοιπόν δίκαιο επιτέλους μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας των ΤΕΙ, οι απόφοιτοι των Ελληνικών ιδρυμάτων να αποκτήσουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος!!!
Δε διανοούμαι να πιστέψω ότι η κατάρτιση στο γνωστικό αντικείμενο της λογοθεραπείας, και μάλιστα επιπέδου μεταπτυχιακού τίθεται εδώ και κάμποσο καιρό υπό αμφισβήτηση και μάλιστα μετά από τόσες ώρες θεωρητικής και πρακτικής απόδειξης για την ικανότητα μας! Επιτέλους και αισίως, το παρόν προεδρικό διάταγμα τείνει να πάρει το δρόμο της εκπλήρωσης και αποζημείωσης του αγώνα τόσων άξιων συναδέλφων στη χώρα μας , από όπου και αν προέρχεται τελικά ο καθένας!
Το γεγονός ότι επί πάρα πολλά έτη το επάγγελμά μας ήταν-ας μου επιτραπεί η έκφραση-ξέφραγο αμπέλι, όπου ο οποιοσδήποτε μπορούσε να ασκήσει το επάγγελμα αυτό , δε σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να το ασπαζόμαστε και να μην παλέψουμε ώστε να διαχωριστεί η ήρα απ το στάρι.
Κατανοώ ότι υπάρχουν πολλοί έχουν ξοδέψει χρόνο και χρήμα ώστε να λέγονται «λογοθεραπευτές».
Κατανοώ επίσης, ότι μπορεί να υπάρχουν πολλοί που είχαν όλη την καλή διάθεση να δουλέψουν τα περιστατικά τους και να προσφέρουν πραγματικά στους συνανθρώπους τους.
Πέρα από την κατανόηση μου, υπάρχει και η γνώση, ότι έχουν υπάρξει άτομα, που δήλωναν λογοθεραπευτές, ενώ είχαν απλώς μαθητεύσει στο εξωτερικό δίπλα σε λογοθεραπευτή(!) και απ αυτό κέρδιζαν το ψωμί τους-και σε θέση του δημοσίου-εις βάρος.
Αναρωτηθείτε λίγο…θα δεχόσασταν να σας χειρουργήσει γιατρός που θα είχε πολυετή εμπειρία,αλλά θα είχε κάνει μονοετείς μεταπτυχιακές σπουδές;Θα θέλατε να αναλάβει την υπεράσπισή σας σε δικαστήριο ένας δικηγόρος που θα είχε πολύ καλή πρόθεση και θα είχε διαβάσει και πολύ αλλά δε θα είχε τελειώσει Νομική σχολή;
Γιατί λοιπόν να πρέπει να δεχτω ότι όοοοολοι οι ως τώρα καταχρηστικώς φερόμενοι ως λογοθεραπευτές θα πρέπει να λάβουν Αδεια ασκήσεως;Και μπορούσαν να δηλώνουν,να εργάζονται και να αμοίβονται ως λογοθεραπευτές, στηριζόμενοι στο γεγονός ότι δεν υπήρχε Άδ. Ασκήσεως επαγγέλματος!!!Δηλαδή η άδεια απέναντι σε τι μας κατοχυρώνει;
Δε ζήτησε κανείς να τιμωρηθούν αυτοί οι άνθρωποι ασκούσαν το επάγγελμα του λογοθεραπευτή χωρίς να έχουν τα απαραίτητα πτυχία.Απλώς να μην τους χορηγηθεί η άδεια.Και επιτέλους, επιτέλους, ως πότε όλοι όσοι έχουμε ολοκληρώσει τις βασικές σπουδές μας στην Ελλάδα θα πρέπει να υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας για τα απολύτως αυτονόητα;;;!!!
Λυπάμαι ιδιαίτερα που για ακόμα μία φορά θα αναγκαστώ να πω πως μονο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά….
Δε μπορει να υφίσταται δημόσια σχολη ΑΤΕΙ χωρις να εξασφαλίζει αδεια ασκήσεως επαγγελματος στους αποφοίτους της.
Επιπλέον πως είναι δυνατόν να μη διαχωρίζεται η ιδιότητα του λογοθεραπευτή ανάλογα με τις σπουδές του. Η ιδιοτητα κ ο τιτλος διαχωρίζονται σε όλα τα επαγγελματα κ προσπαθειτε να μην υπαρχει διαχωρισμος σε ενα επάγγελμα υγείας; Σε ενα επάγγελμα που πολλες φορές μπορει να να συμβάλλει ακόμα και στη βιωσιμότητα του ασθενή;
Ειμαστε σοβαροί…. Θα συνεχιστει για πολυ καιρό το οτι δηλώνεις ρισαι στην Ελλαδα;;;
Γνωρίζετε οτι οι λογοθεραπευτες ασχολουνται κ με τη δυσφαγία; Γνωρίζεται οτι η δυσφαγία πουλάει εξω στην αγορα κ οτι ενας λάθος χειρισμός του λογοθεραπευτη μπορεί να αποβει μοιραιος για τη ζωη του ασθενή; Δε μπορει κύριοι ο λογοθεραπευτης με ενα μεταπτυχιακό μονο να αναλαβει εναν τετοιο αθενή… Δεν του απαγορευει ομως κανεις να το κανει κ θα το κανει…
Ελεξτε όλες τις παραμέτρους….
Στη φυσικοθεραπεια την εργοθεραπεια κ τα υπολοιπα παραιτρικΑ επαγγελματα γιατι θπαρχει διαχωρισμός;
Αποφασιστε με λογική κ οχι με συμφέροντα…. Κ η διαφορά αυτων των δυο φαινεται… Φαινεται απο τις ηδη υπαρχουσες αδειες επαγγελματος στην Ελλαδα…
Εγω θεωρώ οτι καποιος ο οποίος δουλεύει τόσα χρόνια και ειναι φορολογικά και ταμειακα σωστός, ειναι άδικο να μην παρει την αδεια! Απ’οπου και αν εχει βγει είτε ειναι Πανεπιστήμια, ΤΕΙ, Κολλέγια ,ΙΕΚ! Τόσα χρόνια,ακομα και τώρα το κράτος μας φορολογεί χωρις έλεος! Λέτε για τα ΙΕΚ και τα Κολλέγια…μπορει το ΤΕΙ να ειναι κάτι που προσφέρεται δωρεάν αλλα για να γίνουμε σωστοί επαγγελματίες δεν φτάνουν μόνο αυτά κ πρεπει να πληρώσουμε για την γνώση καθώς οπως όλοι γνωρίζουμε όλες οι εκπαιδεύσεις που εχουμε κανει τις πληρώνουμε γιατι αλλιώς δν μπορούμε να βρούμε δουλειά! Πριν την κατάργηση του ΠΔ έμειναν εκτός συνάδελφοι οι οποίοι δουλεύουν χρόνια, οποτε χαίρομαι που καταργήθηκε για να αποδοθεί για όλους δικαιοσύνη!!
Ολοι οσοι έχουν τιτλο σπουδών με αντικείμενο τη λογοθεραπεια είτε μεσω πτυχιακων σπουδών είτε μεταπτυχιακων σπουδών και έχουν ολοκληρώσει πρόγραμμα πρακτικής άσκησης ικανου αριθμού ωρών θα πρέπει να δικαιούνται άδεια άσκησης επαγγέλματος.
Είμαι απόφοιτη του Μητροπολιτικού Κολλεγίου Αθηνών, έχω παρακολουθήσει 4ετές πρόγραμμα σπουδών (42 μαθήματα+πτυχιακή εργασία+800 ώρες πρακτικής) σε συνεργασία με το Queen Margaret της Σκωτίας και έχω 5ετή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικούς φορείς επαγγελματική απασχόληση ως λογοθεραπεύτρια, λειτουργώντας ατομική επιχείρηση αλλά και συνεργαζόμενη με αρκετά κέντρα αποκατάστασης και ιδρύματα. Επίσης έχω παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια επιμόρφωσης και εποπτεύομαι από ακαδημαϊκούς τριτοβάθμιας δημόσιας εκπαίδευσης των οποίων τις συστατικές επιστολές μπορώ να παραθέσω εάν και εφόσον χρειαστεί.
Διαβάζοντας τα προηγούμενα σχόλια δε μπορώ να κρύψω την απογοήτευσή μου σχετικά με την εμμονική αντίληψη-νοοτροπία που επικρατεί στους περισσότερους νεοέλληνες και είναι αυτή του βολέματος, της καχυποψίας σε νέα δεδομένα, της άτοπης αμφισβήτησης, του κομπλεξισμού και του ατομικού συμφέροντος. Για να εκφράσω την άποψή μου σχετικά με κάποια σχόλια τα οποία παρακαλούν για δικαίωση και τα βρίσκω από πικρόχολα έως ενοχλητικά, δεν θεωρώ ότι κάποιος απόφοιτος από την εκάστοτε σχολή έχει «βαπτιστεί» λογοθεραπευτής/-τρια, ότι είναι παράνομος, ότι έχει αμφίβολες σπουδές και γνώσεις ή ότι αγνοεί την δεοντολογία και το αντικείμενο του επαγγέλματος καθώς το εκάστοτε ιδιωτικό πανεπιστήμιο είναι αναγνωρισμένο και πιστοποιημένο από διεθνείς οργανισμούς και λειτουργεί με βάση τις Άδειες λειτουργίας του Υπουργείου Παιδείας. Επίσης, σύμφωνα με τον Νόμο 3696/2008, περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση – αντικατάσταση από τις διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4111/2013), τα πτυχία, οι τίτλοι, οι βεβαιώσεις, τα πιστοποιητικά σπουδών και οποιασδήποτε ονομασίας βεβαίωση που χορηγούν τα κολλέγια δύνανται της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων ανώτατης εκπαίδευσης του ελληνικού συστήματος τυπικής εκπαίδευσης.
Ωστόσο, πέρα από τα αδιαμφισβήτητα τυπικά προσόντα που λαμβάνουν οι απόφοιτοι του εκάστοτε ιδιωτικού πανεπιστημίου αλλά και το νομικό πλαίσιο που τα υποστηρίζει, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε ένα επάγγελμα-λειτούργημα(;) όχι μόνο θεωρητικού αλλά και πρακτικού χαρακτήρα. Συνεπώς, λογοθεραπευτής/-τρια δεν είσαι αποφοιτώντας από μία σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όπως πολλοί εσφαλμένως νομίζουν, αλλά γίνεσαι μέσα από την τριβή, την εμπειρία, την συνεχή εκπαίδευση-αυτοβελτίωση και την αγάπη για αυτό που κάνεις. Προκαλώ να αναστοχαστούν οι περισσότεροι που διεκδικούν το μονοπώλιο στην αγορά αν τα κίνητρα τους στηρίζονται πραγματικά στην διαφύλαξη της δημόσιας υγείας αλλά και σε ανθρώπινες αξίες και ευαισθησίες και όχι στην εξασφάλιση του ατομικού τους συμφέροντος. Άλλωστε, ο πιο αξιόπιστος κριτής της ποιότητας των υπηρεσιών μας είναι οι ίδιοι οι ασθενείς μας που μας επιτρέπουν την ύπαρξή μας σε ένα βάθος χρόνου αλλά και τον αυτοπροσδιορισμό μας ως “Λογοθεραπευτές-τριες” χάρη στην ποιοτική-ανθρώπινη δουλειά μας, γεγονός που δεν εξασφαλίζεται από καμία τυπική εκπαίδευση (απαραίτητη ωστόσο) και καμία αξιολόγηση δια μέσω εξετάσεων (συντηρητική κατ’ εμέ πολιτική).
Ευελπιστώ σε μία αξιοκρατική και δίκαιη πολιτική από την νεοσύστατη ηγεσία του Υπουργείο Υγείας η οποία δεν θα αναπαράγει την νοσηρότητα του παρελθόντος που βασιζόταν στην υποτίμηση του ατόμου, στον ανταγωνισμό, στην συνωμοσιολογία και στις προκαταλήψεις αλλά αντιθέτως θα προάγει την ποιότητα, την κοινωνική ηθική, την συνεργατικότητα και τον σεβασμό των αξιών. Άλλωστε, για μια κυβέρνηση της αριστεράς θέλω να πιστεύω ότι η προάσπιση του “ιερού” δικαιώματος της εργασίας είναι από τα βασικά συστατικά της πολιτικής που θα ακολουθήσει.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας
Με λύπη μου διαπιστώνω πως το με το ισχύον νομικό καθεστώς για την χορήγηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτού επιχειρείται ουσιαστικά ένας βίαιος επανακαθορισμός της αγοράς εργασίας του κλάδου μας χωρίς ουσιαστικά επαγγελματικά και επιστημονικά κριτήρια λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη μιας μόνο ομάδας επαγγελματιών λογοθεραπευτών απ’ όσους έχουν άμεσο έννομο συμφέρον. Ευτυχώς αυτό αλλάζει με την παρούσα διαβούλευση και γι αυτό κι εγώ επικροτώ με την σειρά μου την προσπάθεια που γίνεται.
Είναι γεγονός πως οι ασάφειες και οι ελλείψεις του προς κατάργηση υπουργικού διατάγματος έχουν προκαλέσει πολύ μεγάλη αναστάτωση στο μεγαλύτερο μέρος των εν ενεργεία επαγγελματιών λογοθεραπευτών/λογοπεδικών/λογοπαθολόγων καθώς και μια άνευ προηγουμένου σύγχυση στις κατά τόπους διευθύνσεις επαγγελμάτων υγείας των περιφερειών . Θέλω να πιστεύω πως η συμμετοχή όλων μας στη παρούσα διαβούλευση, εφόσον στηρίζεται σε τεκμηριωμένες απόψεις, θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός κειμένου το οποίο και αντιπροσωπευτικό θα είναι ως προς την ελληνική πραγματικότητα αλλά και θα αποκαταστήσει τις αδικίες του προς κατάργηση υπουργικού διατάγματος.
Θα περιοριστώ στο πολύ σοβαρό θέμα των ΤΑΥΤΟΣΗΜΩΝ ΟΡΩΝ συμφωνώντας με την άποψη και άλλων συμμετεχόντων πως οι όροι λογοθεραπευτής-λογοπε(αι)δικός—λογοπαθολόγος-παθολόγος λόγου και ομιλίας- θεραπευτής λόγου κ.ο.κ είναι ταυτόσημοι και ως τέτοιοι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες της χώρας μας.
Μέχρι την αποφοίτηση των πρώτων συναδέλφων από το ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας Πατρας, μετά το 2000, η μοναδική δίοδος επαγγελματιών λογοθεραπευτών για την χώρα μας ήταν αυτή των πανεπιστημίων εξωτερικού. Είναι ιδιαιτέρως δύσκολο, αν όχι παράλογο, να απαιτείται όλες οι πανεπιστημιακές σχολές του εξωτερικού οι οποίες το 2000 μετρούσαν αρκετές δεκαετίες προσφοράς στην εκπαίδευση επαγγελματιών του κλάδου, να χρησιμοποιούν την ίδια ορολογία με το ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας της χώρας μας το οποίο ξεκίνησε την προσφορά του μόλις στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990.
Αξίζει ενδεικτικά να αναφερθεί πως σε σχολές της λεγόμενης «δυτικής σχολής» χρησιμοποιείται ο περιφραστικός όρος Speech and Language Therapist and Pathologist με πολλές διαφορετικές εκδοχές ενώ στην λεγόμενη «ανατολική σχολή» χρησιμοποιείται ευρέως ο όρος Логопед=Λογοπεδικός . Ακόμη και το επίσημο ελληνικό κράτος σε διαγωνισμούς πρόσληψης ειδικών του κλάδου μας αργεί να υιοθετήσει τον όρο λογοθεραπευτής. Το υπουργείο Παιδείας για παράδειγμα σε όλους τους νόμους για την ειδική εκπαίδευση (βλ. ν.1566/1985, ν2817/2000) και μέχρι το 2008 (βλ. ν. 3699/2008) χρησιμοποιεί τον περιφραστικό όρο Θεραπευτής Λόγου βάση του οποίου προσλαμβάνονται ειδικοί σε δομές της ειδικής αγωγής (ειδικά σχολεία, Κ.Ε.Δ.Υ.Υ. ) συμπεριλαμβανομένου αποφοίτων Πανεπιστημίων του Εξωτερικού αλλά και των ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας της χώρας.
Είναι γεγονός πως έχουμε να κάνουμε με μια πραγματική «Βαβέλ» της ορολογίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αρμόδιες υπηρεσίες αποτελούν πράξεις αναγνώρισης τίτλων σπουδών από το ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ) οι οποίες αφορούν τα ίδια ακριβώς πτυχία -ως προς το Πανεπιστήμιο, την ημερομηνία κτήσης και το πρόγραμμα σπουδών- και για τα οποία έχουν εκδοθεί από το ΔΟΑΤΑΠ πράξεις στις οποίες γίνεται χρήση διαφορετικής ορολογίας για τον ίδιο ακριβώς ξενόγλωσσο τίτλο.
Για παράδειγμα για βασικές σπουδές στην Λογοθεραπεία συνάδελφοι, οι οποίοι έχουν το ίδιο ακριβώς πτυχίο με την ίδια ημερομηνία υπεράσπισης της πτυχιακής τους, το ίδιο πρόγραμμα σπουδών και από το ίδιο πανεπιστήμιο, κάποιοι έχουν λάβει στην πράξη αναγνώρισης τους τον τίτλο Λογοθεραπεία ενώ κάποιοι άλλοι τον όρο Λογοπεδική, και άλλοι τον τίτλο Λογοπαιδική, Πρόκειται για τα ίδια ακριβώς πτυχία με τον ίδιο ακριβώς ξενόγλωσσο τίτλο (Speech Therapy/Логопедия).
Είναι σημαντική παράλειψη της πολιτείας η μη αναφορά στους ταυτόσημους όρους τόσο στο προς κατάργηση προεδρικό διάταγμα αλλά και σε αυτό που έχει δοθεί σε δημόσια διαβούλευση. Η συγκεκριμένοι συνάδελφοι δικαιούνται την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος μιας και οι σπουδές τους και η κλινική τους πρακτική είναι ακριβώς στο αντικείμενο της λογοθεραπείας. Για λόγους τους οποίους δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε η επίσημη πολιτεία κωλυσιεργεί και δεν δίνει λύση. Περιμένουμε να συμπεριληφθούν οι ταυτόσημοι όροι με ξεκάθαρο τρόπο στο νέο προεδρικό διάταγμα για να μπορέσουν οι κατά τόπους διευθύνσεις επαγγελμάτων υγείας των περιφερειών να εκδώσουν την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος σε πτυχιούχους πανεπιστημίων του εξωτερικού με αναγνώριση ΔΟΑΤΑΠ.
Εύχομαι τέλος η παρούσα διαβούλευση να αποτελέσει την βάση για την ενοποίηση του κλάδου. Αγαπητοί συνάδελφοι είναι στιγμή να συνειδητοποιήσουμε πως αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από τα ελάχιστα που μας χωρίζουν. Ας πρυτανεύσει επιτέλους η λογική.
Καποιος που εχει σπουδασει επι 4,5,6 και…χρονια μια ειδικοτητα και εχει δωσει κατατακτηριες για να μπει σε αυτη τη σχολη εννοειται και θα ειναι πτυχιουχος του συγκεκριμενου τμηματος δλδ.Λογοθεραπειας και θα πρεπει να ειναι ο μονος που εχει δικαιωμα να δουλεψει πανω σε αυτο. Δεν γινεται με ενα μεταπτυχιακο ενος/δυο ετους που πολλες φορες ειναι εντελως θεωρητικες με μηδαμινη πρακτικη κατασταση η σε σχολες που πιθανον απλως πληρωσαν καποιοι που εχουν ασχετες ειδικοτητες να γινονται νομιμα λογοθεραπευτες! Οπως επισης δεν μπορουν τα ΙΕΚ να εξισωνονται με τα ΑΤΕΙ της χωρας μας.Τα δυο χρονια σπουδων δεν μπορουν με τιποτε να ισουνται με τα 4 και ετη στα ΑΤΕΙ της χωρας μας. Προφανως μαλλον ειναι οικονομικο το θεμα αλλα εχουν ερωτηθει οι υπουργοι τι θα απογινουν τοσοι λογοθεραπευτες στη χωρα αν ο καθενας κανει τον λογοθεραπευτη????και ποσα παιδια κινδυνευουν απο ατομα που δεν ξερουν πως να ‘θεραπευουν’ με τις σωστες γνωσεις? Ας βρεθει μια λυση που θα λειτουργησει ως το πιο σωστο στην υποθεση…
Οι εξατομικευμένες εμπειριες με Επιστήμονες, δεν εχουν θεση στον καθορισμο των προϋποθεσεων.
Θα πρεπει να ακολουθηθουν οι Ευρωπαϊκές προδιαγραφές βάση των οποίων εκδιδονται οι άδειες.
Δεν νοώ με απλη κτηση μεταπτυχιακης ειδικευσης να γινει κάποιος ψυχολογος, λογοθεραπευτης κ.ο.κ.
Οπότε νομιζω ειναι σημαντικό να τεθουν αυστηρα κριτηρια ως προς αυτο
Θεωρώ πολύ σωστό το όλο νομοθέτημα.
Λύνει ζητήματα που αφήνονταν ανοικτά με το προηογούμενο και πρόσφατο Π.Δ.
Καταγράφεται στα θετικά της νέας διακυβέρνησης λοιπόν.
Ευχαριστώ
Με το παρόν νομοσχέδιο, αξιόλογοι λογοθεραπευτες μένουν εκτός επειδή δεν ειναι ξεκάθαρος ο τίτλος σπουδών, και σε αυτό συμφωνώ οτι απαιτείται ενα ξεκαθάρισμα. Σε καμια περιπτωση όμως δεν μπορω να δεχτώ να δηλώνουν λογοθεραπευτες ατομα που τους εχει δωθει μια βεβαίωση σπουδών! Τύπου ΙΕΚ ή σεμιναριων. Το να δώσετε αδεια σε ατομα τα οποία εχουν στα χερια τους μια πληρωμένη βεβαίωση, ειναι σαν να υποτιμάτε όσο τίποτα τους φοιτητές που εχουν βγει απο τη σχολή την οποία το κράτος εχει δημιουργήσει. Μην τα θεωρούμε ολα ισάξια κ ισότιμα. Δεν ειναι.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ Π.Δ. ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ (Π.Χ.ΛΟΓΟΠΕΔΙΚΟΣ,ΛΟΓΟΠΑΘΟΛΟΓΟΣ Κ.Α.).
ΜΕΧΡΙ 31/12/2014 ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΡΥΘΜΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΟΑΤΑΠ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ. ΑΠΟ ΤΟ 1982 ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΥΡΗΞΕΙΣ, ΣΤΑ ΦΕΚ,ΣΤΙΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ (ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΣΥ) ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ ΛΟΓΟΥ,ΛΟΓΟΠΕΔΙΚΟΙ,ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ.
ΣΥΝΕΠΩΣ,ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΠΩΣ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ Η ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ Π.Δ. ΣΤΟΥΣ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΠΩΣ ΗΔΗ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΙΩΝ.Σ
Θεωρώ πως το παρόν Προεδρικό Διάταγμα κινείται προς την σωστή κατεύθυνση ως προς την χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος στους κατόχους μεταπτυχιακού τίτλου στη λογοθεραπεία από ελληνικό ΑΕΙ.Ως χειρουργός παίδων έρχομαι συχνά σε επαφή με παιδιά που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες και ποικίλα προβλήματα στην εκφορά του λόγου.Σε σημαντικό ποσοστό στο υπόβαθρο του προβλήματος ανευρίσκεται και ιατρικό ζήτημα,συνηθέστερα προβλήματα ακοής που οι γονείς η’ ο παιδίατρος δεν έχουν διαγνώσει.Πρόσφατα παιδάκι οικογενειακού μου φίλου αντιμετωπίστηκε άριστα από λογοθεραπευτή που μου σύστησε συνάδελφος παιδίατρος.Ο συγκεκριμένος επαγγελματίας υγείας είναι πτυχιούχος ελληνικού ΑΕΙ (Φιλοσοφική Αθηνών) και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στην λογοθεραπεία και στην ειδική αγωγή από ΑΕΙ επίσης της ημεδαπής.Όπως προανέφερα μείναμε όλοι απόλυτα ικανοποιημένοι από την εξέλιξη του παιδιού.Αδυνατώ να πιστέψω πως τίθεται καν ζήτημα του να μπουν σε μία ιδιότυπη ζυγαριά το πτυχίο ενός ΤΕΙ,ο μεταπτυχιακός τίτλος ενός ελληνικού ΑΕΙ και το πτυχίο ενός ΑΕΙ της αλλοδαπής.Προσπαθώ,ακόμη και σε δύσκολες εποχές όπως η σημερινή,να σκέφτομαι θετικά και όχι συνομωσιολογικά.Εκτιμώ πως σε κάθε πρόγραμμα σπουδών εξασφαλίζεται ένα ικανοποιητικό επίπεδο γνώσης και πρακτικής άσκησης για την απόκτηση δεξιοτήτων και από εκεί και ύστερα παίζει αποφασιστικό ρόλο το μεράκι του κάθε επαγγελματία.
Ο(Δ.O.Α.Τ.Α.Π) εφόσον αναγνωρίζει πτυχίο της αλλοδαπής ισότιμο ως προς Α.Ε.Ι και όχι αντίστοιχο προφανώς έχει ερευνήσει για το κύρος του Πανεπιστήμιου που το χορήγησε και σαφώς γνωρίζει ότι με το πτυχίο αυτό παίρνεις άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στη χώρα που το εξέδωσε, διαφορετικά γιατί το αναγνωρίζει για να το κορνιζώσουμε.Άρα δεν χρειάζεται χωρίς λόγο να μπαίνουμε στην ταλαιπωρία ψυχικά και οικονομικά ταξιδεύοντας στο εξωτερικό για την βεβαίωση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος λογοθεραπευτη.
EXΩ ΣΠOYΔAΣEI ΛOΓOΘEPAΠEIA ΣTO ΠANEΠIΣTHMIO THΣ ΣOΦIAΣ. ΠHPA THN AΠOΦAΣH NA ΣΠOYΔAΣΩ EKEI ΓIATI KAΛΩΣ H KAKΩΣ ΣTHN EΛΛAΔA TO NA EXEIΣ AΠOΛYTHPIO ΠANEΠIΣTHMIOY METPOYΣE ΠEPIΣΣOTEPO ΓIA MIA ΘEΣH EPΓAΣIAΣ. OΛEΣ OI YΠHPEΣIEΣ MOY EΛEΓAN ΠΩΣ ΘA ANAΓNΩPIΣTEI AMEΣΩΣ TO ΠTYXIO MOY KAI ΘA EINAI EYKOΛO NA EPΓAΣTΩ! ΩΣTOΣO ANAΓNΩPIΣTHKE META AΠO 1,5 XPONO AΠO TO ΔOATAΠ AΛΛA ΔEN MΠOPOYΣAN NA TO KANOYN IΣOBAΘMO EΠEIΔH ΔEN YΠHPXE ANAΛOΓH ANΩTATH ΣXOΛH ΣTHN EΛΛAΔA! EYΘYNOMAI EΓΩ ΓIA AYTO; ΦTAIΩ EΓΩ H KAΠOIOΣ AΠO TOYΣ ΣYNAΔEΛΦOYΣ MOY ΠOY ΔEN YΠAPXEI ΠANEΠIΣTHMIO ΛOΓOΘEPAΠEIAΣ ΣTHN EΛΛAΔA; ΔEN YΠOTIMAΩ TA TEI! KANENAΣ MAΣ ΔEN TO KANEI! OΛOI ΣΠOYΔAΣAME TO IΔIO EΠAΓΓEΛMA KAI TΩPA EPXONTAI KAΠOIOI KAI MAΣ ΛENE ΠΩΣ ΔEN ΘA MAΣ ΔΩΣOYN AΔEIA AΣKHΣHΣ EKTOΣ EAN EXOYME ΔOYΛEΨEI ΣTH XΩPA ΠOY ΠHPAME TO ΠTYXIO; TOΣOΣ KOΠOΣ KAI TOΣA XPONIA ΠHΓAN XAMENA ΔHΛAΔH; ΔOYΛEYΩ ΣTHN XΩPA MOY KAI ΠΛHPΩNΩ EΦOPIA KAI TEBE OΠΩΣ OΛOI MAΣ! EXΩ ΣΠOYΔAΣEI TO EΠAΓΓEΛMA MOY KAI TO AΓAΠΩ. EINAI TPEΛO NA MOY TO ΣTEPOYN KAI NA MOY BAZOYN AYTOYΣ TOYΣ OPOYΣ! OΛOI EXOYN TO ΔIKAIΩMA NA ΔOYΛEΨOYN EXONTAΣ TO ΠTYXIO EITE EINAI TEI EITE EINAI AEI! AN EINAI AΞIOI EΠAΓΓEΛMATIEΣ AYTO ΦAINETAI ΣTH ΔOYΛEIA TOYΣ KAI ΣTH AΓOPA!
Επιτέλους. Ας μπει μια τάξη σε αυτή την ταλαίπωρη χώρα. Πρέπει ο καθένας ότι αποφασίσει να σπουδάσει, σε αυτό να εργασθεί. Δεν μπορεί κάποιος με ένα μεταπτυχιακό, που αποκτά σε διάφορες χώρες (ανατολικού ή δυτικού μπλοκ) άσχετο με αυτό που αρχικά σπούδασε, να μπορεί να κάνει άλλο επάγγελμα και στην προκειμένη περίπτωση του ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ. Όλοι ξέουμε ότι τα περισσότερα μεταπτυχιακά τα παίρνουν για να έχουν μπόνους σε διάφορους διαγωνισμούς του δημοσίου. Για εκεί μπορούν να τα χρησιμοποιούν. Όχι όμως να κάνουν λογοθεραπεία στα παιδιά μας. Υπάρχει λογοθεραπευτής που τελείωσε ΑΕΙ οικονομικά και με κάποιο μεταπτυχιακό σε παρεμφερή με την λογοθεραπεία, είναι λογοθεραπευτής στην δυσφαγία. Αν είναι δυνατόν. Κύριε Υπουργέ, σεβαστείτε τους επιστήμονες λογοθεραπευτές των Ελληνικών ΑΤΕΙ. Η εισαγωγή τους έγινε με εξετάσεις και όχι με απλή εγγραφή σε διάφορα κολέγια. Οι άλλοι απόφοιτοι των Ελληνικών ΑΕΙ με παρεμφερή ειδικότητα (ψυχολόγοι, παιδαγωγοί ) ας εργασθούν σε αυτό που σπούδασαν.
Σύμφωνα και με το InterActive Terminology for Europe (IATE) της ΕΕ (http://iate.europa.eu), ο όρος «λογοθεραπευτής» αποδίδεται σε αριθμό ευρωπαϊκών χωρών με τον όρο «λογοπεδικός» (Δανία: logopæd, Γερμανία:Logopädin, Γαλλία:logopède, Ιταλία: logopedista, Ολλανδία:logopedist κ.α.), τα δε πανεπιστημιακά τους ιδρύματα έχουν αντίστοιχη ειδικότητα (όσα διαθέτουν και αγγλόφωνη ιστοσελίδα μεταφέρεται ο όρος logopedia ως speechtherapy=λογοθεραπεία βλ.Πανεπιστήμιο Padova-It).
Κατόπιν των παραπάνω προτείνεται όπως εντός του συνόλου του περιεχομένου του ΠΔ ο όρος «Λογοθεραπευτής» και «Λογοθεραπεία» αντικατασταθεί με τους όρους «Λογοθεραπευτής-Λογοπεδικός» και «Λογοθεραπεία-Λογοπεδία» αντίστοιχα.
Το προηγούμενο ΠΔ είχε κενά για τα οποία είχαμε ενημερώσει σχετικά. Σήμερα έρχεται η νέα ηγεσία του Υγείας και προσπαθεί να αλλάξει κάποιες παραγράφους του ΠΔ μετά από απαίτηση κάποιων μικρών συντεχνιακών ομάδων που είναι πολύ γνωστές στο χώρο. Είναι πραγματικά κρίμα που με τόσο άκομψο τρόπο η νέα ηγεσία του υπουργείου φωτογραφίζει κάποιους λίγους πελάτες της εις βάρος χιλιάδων επιστημόνων των οποίων υποβαθμίζει τα πτυχία τους.
Η θέση του Ελληνικού Συλλόγου Λογοθεραπευτών όπως διατυπώθηκε και την τελευταία φορά είναι ξεκάθαρη:
Οι μη έχοντες βασικό πτυχίο ΛΘ αλλά είναι κάτοχοι αδειών του εξωτερικού προφανώς και θα πρέπει να λάβουν άδεια δεδομένου του κοινοτικού κεκτημένου.
Το ίδιο ισχύει και για τους αποφοίτους των αναγνωρισμένων ελληνικών κολλεγίων οι οποίοι έχουν βασικό πτυχίο 4 ετών. Αφού το ελληνικό κράτος αναγνωρίζει την ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση δε θα αποτελούν εξαίρεση οι ΛΘ απόφοιτοι αυτών.
Τέλος οι κάτοχοι συναφών βασικών πτυχίων των ελληνικών ΑΕΙ/ΤΕΙ όχι όμως ΛΘ που είναι κάτοχοι 1ετούς ή 2ετούς μεταπτυχιακού πάνω στην ΛΘ πρέπει να λάβουν στα πλαίσια της διεπιστημονικότητας άδεια βοηθού Λογοθεραπευτή. Οι επαγγελματίες οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες υγείας στη ΛΘ εκμεταλλευόμενοι το νομικό κενό των τελευταίων 20 ετών δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν σήμερα αποδεχόμενοι έτσι την παράνομη δραστηριότητά τους.
Το βασικό πτυχίο ενός επαγγέλματος Υγείας δε μπορεί παρά να είναι το βασικό προσόν της παροχής άδειας. Όπως ο ΛΘ δεν είναι Ψυχολόγος με ένα μαστερ έτσι και ο παιδαγωγός ή ψυχολόγος ή γλωσσολόγος δεν γίνεται επαγγελματίας Υγείας με ένα μαστερ
Υπάρχουν λογοθεραπευτες που τελείωσαν ιδιωτικές σχολές λογοθεραπεια στην Ελλάδα πολλά χρόνια πριν ιδρυθούν τα ΤΕΙ.Αυτοί οι εεπαγγελματίες έχουν τουλάχιστον 20 χρόνια εμπειρία. Το αν ειναι καλοι θα το κρίνει η ααγορά εργασίας.Γιατί λοιπόν να αποκλειστούν από τον χώρο εργασίας τους μετά από 20 χρόνια δουλειάς?
Επιτέλους είμαστε στο δρόμο προς μια ορθότερη πρόσεγγιση του θέματος με το παρόν προεδρικό διάταγμα, το οποίο ερχεται να καλύψει τις παραλείψεις του προεδρικού διάγματος Βορίδη.
Οι απόφοιτοι των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών Λογοθεραπείας της ημεδαπής που εργάζονται νόμιμα ως λογοθεραπευτές ασκούν με ευθύνη το επάγγελμα τους εδώ και χρόνια. Μέτρο της επιστημονικότητας της εργασίας μας είναι η επιτυχής ολοκλήρωση των θεραπευτικών προγραμμάτων των περιστατικών μας.
θα ήταν ατόπημα να μην αναγνωριστούν τα προσόντα της συγκεκριμένης κατηγορίας επαγγελματιών. Ας μη ξεχνάμε ότι και επίσημα το ΑΣΕΠ, στα τυπικά προσόντα διορισμού της κατηγορίας ΠΕ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ (ΦΕΚ 274/7-8-2007), ζητά κατοχή πτυχιόυ ή διπλώματος λογοθεραπείας και σε περίπτωση μη κάλυψης των θέσεων από πρόσωπα με τους ανωτέρω τίτλους σπουδών, προβλέπεται η κάλυψή τους από υποψηφίους που κατέχουν Μεταπτυχιακό τίτλο ετήσιας τουλάχιστον φοίτησης στην Λογοθεραπεία ή Φωνολογία.
Διόρθωση ενδεχομένως χρειάζεται η διατύπωση της παραγράφου γ «…τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής…» με την προσθήκη «κύρια ή δευτερεύουσα».
Καλή ανάσταση σε όλους