- Η παρ. 6 του άρθρου 49 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών (ν. 4938/2022, Α΄ 109), περί κωλύματος εντοπιότητας δικαστικών λειτουργών, αντικαθίσταται ως εξής:
«6. Δεν επιτρέπεται η υπηρεσία δικαστικού λειτουργού σε πρωτοδικείο ή εισαγγελία πρωτοδικών, εφετείο ή εισαγγελία εφετών, εφόσον είναι διορισμένος ως δικηγόρος σύζυγος ή πρόσωπο, με το οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή συγγενής του μέχρι δεύτερου βαθμού, εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, όσο διαρκεί ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης, σε δικηγορικό σύλλογο, που υπάγεται στην αντίστοιχη εφετειακή περιφέρεια. Το κώλυμα του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει για τους δικαστικούς λειτουργούς του πρωτοδικείου, της εισαγγελίας πρωτοδικών, του εφετείου και της εισαγγελίας εφετών, που υπηρετούν στα δικαστήρια της έδρας των εφετείων Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Λάρισας. Δεν επιτρέπεται η υπηρεσία δικαστικού λειτουργού σε πρωτοδικεία ή εισαγγελίες πρωτοδικών των λοιπών πόλεων, πλην της έδρας των ως άνω εφετείων, στους δικηγορικούς συλλόγους των οποίων είναι διορισμένοι ως δικηγόροι πρόσωπα, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο.».
- Η ισχύς της παρ. 1 αρχίζει τη 16η Σεπτεμβρίου 2025.
3. Οι πράξεις των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, οι οποίοι εμπίπτουν στο κώλυμα της παρ. 6 του άρθρου 49 του ν. 4938/2022, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 72 του ν. 5172/2025 (A΄ 10) και διενεργήθηκαν μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, είναι έγκυρες.
Πάντως η παρούσα διαδικασία της διαβούλευσης αποτελεί κριτήριο δημοκρατικής νομοθέτησης, καθόσον από την μια μεριά τίθεται η ισχυρότατη αντίδραση των πολιτών με πολύ σοβαρά επιχειρήματα, και από την άλλη η ακατανόητη και ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ και ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ στάση του Υπουργείου. Έχει λοιπόν κάποιο νόημα η διαβούλευση ή είναι μόνο για το φαίνεσαθαι;; Να σημειωθεί πως η διαβούλευση είναι ανοιχτή στο σύνολο των πολιτών και όχι μόνο στους εμπλεκομένους δικαστικούς και δικηγόρους
Ας πρεσβεύσει επιτέλους η λογική και όχι ο λαϊκισμός! Ήμαρτον! Αποσύρετε την παρανοϊκή αυτή διάταξη
Ελπίζω την ύστατη στιγμή να επικρατήσει η λογική και να αποσυρθεί η πιο παρανοϊκή ρύθμιση που επιχειρήθηκε ποτέ σε βάρος της Δικαιοσύνης, για όλους του λόγους που αναφέρθηκαν ήδη
Η προτεινόμενη τροποποίηση είναι άκρως αναχρονιστική και πρόκειται να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα τόσο στην προσωπική και οικογενειακή ζωή των δικαστικών λειτουργών όσο και στην κατανομή τους στην επικράτεια, δεδομένου ότι καταλαμβάνει μεγάλο αριθμό δικαστικών λειτουργών που υπηρετούν στην περιφέρεια, χωρίς να συντρέχει ανάγκη τόσο σημαντικής επέκτασης του κωλύματος εντοπιότητας, ιδίως ενόψει του ότι πλέον οι δικηγόροι ασκούν το λειτούργημά τους ελεύθερα σε όλα τα δικαστήρια της επικράτειας και του ότι ήδη υπάρχουν τα απαραίτητα εργαλεία για την αντιμετώπιση του ενδεχόμενου να συμπράξουν στην ίδια διαδικαστική πράξη ή ενέργεια δικαστικοί λειτουργοί και δικηγόροι που τυγχάνουν συγγενείς ή σύζυγοι (δήλωση αποχής, αίτηση εξαίρεσης, πειθαρχική και ποινική ευθύνη δικαστικών λειτουργών λόγω παρασιώπησης λόγου εξαίρεσης κλπ), που αποκλείουν οποιαδήποτε περίπτωση πρόκλησης υπονοιών μεροληψίας του δικαστικού λειτουργού.
Σε κάθε περίπτωση, θα ανέμενε κάποιος μία τόσο σοβαρή και αυστηρή τροποποίηση να συνοδεύεται από ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η οποία να επεξηγεί τους λόγους που την καθιστούν αναγκαία. Περαιτέρω, θα πρέπει να τονιστεί ότι η προτεινόμενη τροποποίηση θα προκαλέσει σημαντική επιβάρυνση των δικαστικών λειτουργών και σε οικονομικό επίπεδο, καθώς θα αυξήσει σημαντικά το κόστος διαβίωσης των ίδιων και των οικογενειών τους, λόγω των εξόδων μετακίνησης και μίσθωσης κατοικίας στην έδρα όπου θα αναγκαστούν να υπηρετήσουν.
Ιδιαίτερη απογοήτευση προκαλεί δε το γεγονός ότι και πάλι με την προτεινόμενη τροποποίηση δεν διορθώνεται το παράδοξο που προκλήθηκε με την προηγούμενη ρύθμιση, να μην συμπεριλαμβάνεται δηλαδή στις εξαιρέσεις των κωλυμάτων εντοπιότητας η πόλη του Ηρακλείου (με πληθυσμό 179.302 κατοίκων, σύμφωνα την απογραφή του έτους 2021), ενώ συμπεριλαμβάνεται στις εξαιρέσεις η μικρότερη σε πληθυσμό πόλη της Λάρισας (με πληθυσμό 164.095 κατοίκων, σύμφωνα την απογραφή του έτους 2021). Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κριτήρια για την επιλογή των πόλεων που εμπίπτουν ή όχι στα κωλύματα εντοπιότητας ανέκαθεν ήταν αποκλειστικα πληθυσμιακά, δεν δικαιολογείται αυτή η άνιση αντιμετώπιση των δικαστικών λειτουργών που επιθυμούν να υπηρετήσουν στο Πρωτοδικείο ή στην Εισαγγελία της πόλης του Ηρακλείου, οι οποίοι εμπίπτουν στο κώλυμα της παρούσας διάταξης, σε σχέση με τους δικαστικούς λειτουργούς που υπηρετούν στο Πρωτοδικείο ή στην Εισαγγελία της πόλης της Λάρισας, οι οποίοι δεν εμπίπτουν στο ανωτέρω κώλυμα. Αρνούμαι να δεχτώ ότι η επιλογή αυτή είναι συνειδητή, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι υπάρχει κάποιος λόγος επίδειξης δυσπιστίας εκ μέρους του Υπουργείου απέναντι στους δικαστικούς λειτουργούς ή στους κατοίκους της πόλης του Ηρακλείου. Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι πρόκειται για ακούσια παράλειψη, οφειλόμενη σε παραδρομή, και συνεπώς θα πρέπει η πόλη του Ηρακλείου να προστεθεί στις εξαιρέσεις από το συγκεκριμένο κώλυμα εντοπιότητας, προκειμένου να αποκατασταθεί η παράλειψη αυτή και να μην δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις.
Θετικότατη αλλαγή που πρέπει να ψηφιστεί.
Μακάρι ο αρμόδιος υπουργός να μην λυγίσει και να μην αποσύρει τη διάταξη υπό τις «πιέσεις» συντεχνιών, συνδικαλιστών κλπ που μόνο για τα προνόμια νοιάζονται και δίνουν την εικόνα αυτή στην κοινωνία.
Απαιτούνται αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και στο καθεστώς των μεταθέσεων που δυστυχώς δεν αρέσουν σε όλους και «ξεβολεύουν» πολλούς. Σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ο θεσμός της δικαιοσύνης στα μάτια των πολιτών έχει καταπέσει σφόδρα, με τους πολίτες να κάνουν λόγο για αργή απονομή και διαφθοράς.
Επίσης, καλό είναι να μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Δηλαδή όταν το Υπουργείο δίνει αυξήσεις μισθών, ειδικών επιδομάτων και λοιπά, πέραν των ήδη γνωστών προνομίων που δεν τα έχει κανένας άλλος δημόσιος υπάλληλος/λειτουργός (ισοβιότητα, υψηλές αποδοχές, απαλλαγές από φορολόγηση, τεράστιες άδειες τοκετού και μητρότητας κλπ) εκεί όλα είναι καλά ; Γιατί για να βγουν τα κονδύλια αυτά, αυξάνεται η φορολογία των πολιτών, δεν αυξάνονται οι μισθοί άλλων υπαλλήλων κλπ. Οι στρατιωτικοί δηλαδή πως σε όλη τους την καριέρα συνεχώς μετατίθενται και δεν λαμβάνουν ούτε το 1/5 των αποδοχών των δικαστών!
Πρέπει λίγο να υπάρξει αυτοσυγκράτηση και σεβασμός στους λοιπούς φορολογούμενους πολίτες/ δημοσίους λειτουργούς αυτής της χώρας.
Άκρως θετική λοιπόν η προωθούμενη αλλαγή από τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης. Δεν υπάρχουν δυστυχώς εύκολες λύσεις όταν θέλεις να σπάσεις το απόστημα της διαφθοράς ή να δράσεις προληπτικά αποτρέποντας την. Ελπίζω στο πλαίσιο της γενικότερης μεταρρυθμιστικής του προσπάθειας να ψηφιστεί και να μην αποσυρθεί η διάταξη υπό την πίεση των γνωστών συνδικαλιστών που μόνο τα προνόμια τους σκέφτονται και αδιαφορούν για την υπόλοιπη κοινωνία.
Η Ένωσή μας έχει επανειλημμένα εκφράσει με τις από 24.02.2025 και από 07.04.2025 επιστολές της προς τον Υπουργό και Υφυπουργό της Δικαιοσύνης την σαφή αντίθεσή της στο ενδεχόμενο διεύρυνσης του κωλύματος εντοπιότητας για δικαστικούς λειτουργούς με σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο σε επίπεδο εφετειακής περιφέρειας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση έλαβε τη μερίδα του λέοντος σε αρνητικά σχόλια κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης. Η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία των δικαστικών λειτουργών δεν επηρεάζεται, ούτε ετεροκαθορίζεται από την επαγγελματική ιδιότητα των συγγενών τους, ενώ η εικόνα της Δικαιοσύνης, προστατεύεται κατάλληλα μόνο με την ad hoc αντιμετώπιση περιστατικών που εν δυνάμει θα μπορούσαν να την πλήξουν και όχι με οριζόντιες διατάξεις γενικής πρόληψης, που εξασφαλίζουν την υπηρεσιακή δυσκαμψία και την καχυποψία των πολιτών για φωτογραφική νομοθέτηση.
Η εισαγόμενη διάταξη, φαίνεται ότι επιχειρεί σε τρία στάδια να διαμορφώσει ένα νέο σύστημα διευρυμένων κωλυμάτων εντοπιότητας για τους δικαστικούς λειτουργούς που έχουν σύζυγο ή πρόσωπο, με το οποίο έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή συγγενή τους μέχρι δεύτερου βαθμού, εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, όσο διαρκεί ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης διορισμένο σε δικηγορικό σύλλογο, που υπάγεται στην αντίστοιχη εφετειακή περιφέρεια. Θεωρούμε, όμως, ότι με τη μορφή που έχει, τόσο από ουσιαστική άποψη, αλλά και από νομοτεχνική, γεννά προβλήματα, αλλά και σημαντικές ασάφειες που πρέπει να διευκρινιστούν περαιτέρω.
Σύμφωνα με την κατά τη γνώμη μας ορθότερη ερμηνεία της εισαγόμενης διάταξης:
• Με το πρώτο εδάφιο εισάγεται αρχικά κανόνας περί απαγόρευσης υπηρεσίας δικαστικού λειτουργού σε όλα τα δικαστήρια της εφετειακής περιφέρειας στα οποία υφίσταται σύζυγος/συγγενής δικηγόρος.
• Με το δεύτερο εδάφιο εισάγεται ρητή εξαίρεση που αφορά τους δικαστικούς λειτουργούς που υπηρετούν στα δικαστήρια Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πειραιά, Πάτρας και Λάρισας.
• Με το τελευταίο εδάφιο – το οποίο χρήζει νομοτεχνικής βελτίωσης προς την κατεύθυνση της αποσαφήνισης – εισάγεται εξαίρεση της εξαίρεσης, ειδικά για τις πόλεις των εφετειακών περιφερειών Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πειραιώς, Πατρών και Λάρισας, ώστε για αυτές τις πόλεις (Κατερίνη, Γιαννιτσά, Βέροια, Έδεσσα, Κιλκίς, Σέρρες, Πύργος, Ζάκυνθος, Κεφαλλονιά, Βόλος, Τρίκαλα και Καρδίτσα) το κώλυμα να περιορίζεται αποκλειστικά στις πόλεις στις οποίες είναι διορισμένος ο σύζυγος/συγγενής δικηγόρος και όχι σε όλη την εφετειακή περιφέρεια, όπως δηλαδή ισχύει έως σήμερα.
Σημειώνεται ότι παρά την νομοτεχνικά μη κρυστάλλινη διατύπωση και την παντελή απουσία διευκρινίσεων από την Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης, οδηγούμαστε σε αυτό το συμπέρασμα καθώς σε αντίθετη περίπτωση, δεν υφίσταται άλλο κανονιστικό πεδίο για το τελευταίο εδάφιο της διάταξης και θα αποτελούσε απλή επανάληψη του πρώτου εδαφίου. Ακολουθούν παραδείγματα προκειμένου να καταδειχθούν οι συνέπειες της ρύθμισης.
Παραδείγματα (υπό τα ως άνω δεδομένα):
1. Δικαστικός λειτουργός που έχει σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο Αλεξανδρούπολης, θα αποκλείεται στο εξής από τα πρωτοδικεία Καβάλας, Δράμας, Ξάνθης, Κομοτηνής και Ορεστιάδας.
2. Δικαστικός λειτουργός που έχει σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο στα Γρεβενά, θα αποκλείεται από τα πρωτοδικεία Κοζάνης, Φλώρινας και Καστοριάς.
3. Δικαστικός λειτουργός που έχει σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο στη Σάμο, θα αποκλείεται από τα πρωτοδικεία Σύρου και Νάξου.
Αντίθετα:
1. Δικαστικός λειτουργός που έχει σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο Κιλκίς δεν θα αποκλείεται από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, Έδεσσας, Γιαννιτσών, Κατερίνης, Βέροιας, Χαλκιδικής και Σερρών, αλλά θα αποκλείεται μόνο από το Πρωτοδικείο Κιλκίς, ως ίσχυε και μέχρι σήμερα.
2. Δικαστικός λειτουργός που έχει σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο Τρικάλων δεν θα αποκλείεται από τα δικαστήρια Λάρισας, Βόλου ή Καρδίτσας.
3. Δικαστικός λειτουργός που έχει σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο Πύργου δεν θα αποκλείεται από τα δικαστήρια Πάτρας, Ζακύνθου ή Κεφαλλονιάς.
Αντίφαση γεννάται από το ότι σύμφωνα με τον πρόσφατο νομοθετικό περιορισμό του άρθρου 49παρ.6, θα καταφάσκεται το συγκεκριμένο κώλυμα σε πολύ μεγαλύτερες πληθυσμιακά πόλεις π.χ. το Ηράκλειο (179.302 κάτοικοι) τα Ιωάννινα (113.978 κάτοικοι) και τα Χανιά (111.375 κάτοικοι), αλλά δεν θα καταφάσκεται σε πληθυσμιακά πολύ μικρότερες όπως στην Έδεσσα (26.407 κάτοικοι), τα Γιαννιτσά (32.593 κάτοικοι), τον Πολύγυρο (22.048 κάτοικοι), τα Τρίκαλα (78.605 κάτοικοι), την Καρδίτσα (55.979 κάτοικοι), τον Πύργο (45.365 μόνιμοι κάτοικοι), την Κεφαλλονιά (37.736 κάτοικοι) κλπ..
2η ερμηνευτική εκδοχή:
Στην αδόκητη περίπτωση που ήθελε γίνει δεκτή διαφορετική ερμηνεία κατά την οποία το τρίτο εδάφιο δεν εισάγει εξαίρεση της εξαίρεσης αλλά μόνο επανάληψη του πρώτου εδαφίου, καταρχήν γεννάται αντίφαση σε σχέση με τον θεσπιζόμενο κανόνα, εφόσον για την κατάφαση του κωλύματος εκτιμώνται όλα τα δικαστήρια της εφετειακής περιφέρειας, αλλά για την κατάφαση της εξαίρεσης εκτιμώνται μόνο τα δικαστήρια της αντίστοιχης πόλης. Έτσι, όμως, δημιουργούνται κωλύματα δύο ταχυτήτων, μη σχετιζόμενα με το κεντρικό πληθυσμιακό στοιχείο. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ισχύσουν τα εξής όλως αντιφατικά:
Παραδείγματα υπό την 2η εκδοχή:
1. Δικαστικός λειτουργός που έχει σύζυγο ή συγγενή δικηγόρο στην πόλη της Θεσσαλονίκης ενδέχεται να αποκλείεται από τα δικαστήρια όλων των πόλεων που υπάγονται στο Εφετείο Θεσσαλονίκης πλην της ίδιας της Θεσσαλονίκης (που υφίσταται η εξαίρεση), ήτοι να μπορεί να υπηρετεί στη Θεσσαλονίκη, αλλά όχι στα πρωτοδικεία/εισαγγελίες Κατερίνης, Βέροιας, Έδεσσας, Γιαννιτσών, Κιλκίς, Σερρών και Χαλκιδικής!
2. Το κώλυμα καταφάσκεται για τον δικαστή της Καβάλας, αν έχει συγγενή δικηγόρο στην Αλεξανδρούπολη ή την Ορεστιάδα, αλλά δεν καταφάσκεται για τον δικαστή της Λάρισας, που έχει δικηγόρο συγγενή στα Τρίκαλα ή για το δικαστή της Πάτρας, που έχει σύζυγο/συγγενή δικηγόρο στον Πύργο ή για το δικαστή της Θεσσαλονίκης, που έχει δικηγόρο σύζυγο/συγγενή στις Σέρρες.
Επιπλέον, πρόσθετη συνέπεια είναι ότι σε περίπτωση που θα καθίσταται αναγκαία η αναπλήρωση δικαστικού λειτουργού δικαστηρίου της ίδιας εφετειακής περιφέρειας, αυτό θα είναι αδύνατο για τον δικαστικό λειτουργό που έχει σύζυγο/συγγενή δικηγόρο. Πχ. δικαστής που υπηρετεί στη Θεσσαλονίκη, ενδέχεται να μη μπορεί να αναπληρώσει συνάδελφο που υπηρετεί στα πρωτοδικεία/εισαγγελίες Κατερίνης, Βέροιας, Έδεσσας, Γιαννιτσών, Κιλκίς, Σερρών και Χαλκιδικής.
Η ΕΝΔΕ είχε επισημάνει εξαρχής τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις της επιλογής να ισχύσει το ως άνω κώλυμα σε επίπεδο εφετειακής περιφέρειας. Θεωρούμε σημαντικό βέβαια ότι μετά τις επισημάνσεις της Ένωσής μας για τα ανυπέρβλητα προβλήματα που θα δημιουργούσε τυχόν επέκταση της εκδοχής αυτής και στις άλλες περιπτώσεις κωλυμάτων του άρθρου 49, η αλλαγή περιορίστηκε στην παράγραφο 6. Πλην όμως μέχρι σήμερα δεν έχει εξηγηθεί η αιτία της πρωτοφανούς διεύρυνσης του κωλύματος αυτού που θα φέρει τεράστια υπηρεσιακή αναστάτωση και οικονομική αφαίμαξη των συναδέλφων που υπηρετούν στις μη εξαιρούμενες εφετειακές περιφέρειες.
Όλα δε τα παραπάνω κρίνονται πλήρως αναποτελεσματικά ακόμα και αν στόχος ήταν ο αποκλεισμός συνύπαρξης δικαστών και δικηγόρων συζύγων ή συγγενών στον ίδιο σχηματισμό, αφού η απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος (αρχικά δυνάμει του άρθρου 5 παρ. 2 του Ν. 3919/2011 και ήδη δυνάμει του άρθρου 28 του ν.4194/2013), παρέχει εκ του νόμου τη δυνατότητα στους δικηγόρους να ασκούν χωρίς περιορισμούς το επάγγελμά τους παντού ανά την ελληνική Επικράτεια, ήτοι να παρίστανται στα δικαστήρια που υπηρετούν σύζυγοι ή συγγενείς τους, όπου κι αν είναι αυτά.
Σημειώνεται ότι, η σχεδιαζόμενη τροποποίηση περιορίζει κατά πολύ τις επιλογές του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου, ως προς την τοποθέτηση/μετάθεση/απόσπαση των δικαστικών λειτουργών που θα στελεχώσουν τις δικαστικές υπηρεσίες, αγγίζοντας τα όρια παραβίασης της αρχής του «φυσικού δικαστή» καθώς κατά τον παρόντα χρόνο ήδη έχουν λάβει χώρα οι αιτήσεις τοποθέτησης – μετάθεσης των δικαστικών λειτουργών για το έτος 2025, ως εκ τούτου νέες ρυθμίσεις που μπορούν να επηρεάσουν εκκρεμείς αιτήσεις, δημιουργώντας για τους αιτούντες πρόσθετους αποκλεισμούς, δύνανται να θεωρηθούν φωτογραφικές και ως εκ τούτου αντίθετες με το Σύνταγμα, που προϋποθέτει ο κάθε νόμος να είναι γενικός και να αφορά ακαθόριστο με βάση τα γενικά τους χαρακτηριστικά αριθμό προσώπων.
Τέλος, η πρόβλεψη των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 34, ήτοι ότι η τροποποίηση του άρθρου 49παρ.6 θα ισχύσει από την 16η Σεπτεμβρίου 2025 και ότι οι μέχρι τότε πράξεις των δικαστικών λειτουργών που εμπίπτουν στο ως άνω κώλυμα θεωρούνται έγκυρες είναι ορθή. Θα πρέπει όμως ταυτόχρονα να προβλεφθεί ειδικά ότι ενόψει της νομοθετικής αλλαγής καθίσταται αναγκαία η έναρξη διαδικασίας νέας υποβολής αιτήσεων ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου που θα συνεδριάσει τους μήνες Μάιο και Ιούνιο του τρέχοντος έτους, καθώς στην περίπτωση που νομοθετηθεί η διεύρυνση του κωλύματος εντοπιότητας, θα συμπεριλάβει πολύ μεγάλο αριθμό συναδέλφων τα οποία μέχρι σήμερα δεν ενέπιπταν στο κώλυμα επομένως δεν μπορούσαν να το συνεκτιμήσουν κατά την αίτηση τοποθέτησης/μετάθεσης, όπως και κατά τη δήλωση κωλυμάτων.
Αποσύρετε τώρα την διάταξη γιατί θα εκτεθείτε ανεπανόρθωτα. Θα επιφέρατε πολύ μεγάλη ταλαιπωρία σε πολύ κόσμο και μετά, αφού αντιληφθείτε ότι δεν γίνεται να εφαρμοστεί, θα τρέχετε να την αλλάξετε πάλι. Όμως το κακό θα έχει γίνει! Αν θέλετε να χρεωθείτε κάτι τέτοιο…
Νομίζω έχει εξαντληθεί το θέμα και έχουν αναπτυχθεί πολλά σοβαρά επιχειρήματα που καταρρίπτουν κάθε έννοια λογικής και σκοπιμότητας στη παρούσα διάταξη. Εάν υπάρχει κάποια αξία στη διαδικασία της διαβούλευσης, θα πρέπει το Υπουργείο τουλάχιστον να αναστείλει προσωρινά αυτή τη ρύθμιση, και να επανέλθει όταν θα έχει κάνει μια σοβαρη μελέτη με το μέγεθος του ζητήματος, τους λόγους που ωθούν σε αυτή την απόφαση και κυρίως τις συνέπειες που θα προκύψουν αλλά και τα αντισταθμιστικά μέτρα που θα προταθούν. Ελπίζω να επικρατήσει η λογική.
Κ. Υπουργέ, πάρτε την απόφαση να αποσύρετε αυτό το άρθρο.
Το μέτρο είναι τιμωρητικού χαρακτήρα για όλο το δικαστικό σώμα.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ, ΔΗΛΩΝΩ ΤΗΝ ΑΠΌΛΥΤΗ ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΟ ΨΗΦΙΣΗ ΔΙΑΤΑΞΗΣ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΥΣΜΕΝΕΣΤΑΣΤΗ, ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΣ, ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ. Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΟΧΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.
Ένας νόμος όταν εισάγεται στο Κοινοβούλιο για ψήφιση από καταβολής του Ελληνικού Κράτους, θα πρέπει να εξυπηρετεί μια σκοπιμότητα. Να ρυθμίσει μια έννομη σχέση η οποία έχει φυσικά ανάγκη να ρυθμιστεί. Για τον λόγο αυτό υπάρχει και η αντίστοιχη αιτιολογική έκθεση, η οποία συνοδεύει κάθε προς ψήφιση νομοσχέδιο.
Εν προκειμένω όλο αυτό το χρονικό διάστημα (αν ενθυμούμαι καλά από τις αρχές του μηνός Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους) που προφορικά και ανεπίσημα ψιθυρίζονταν στους δικαστικούς κύκλους η επέκταση του κωλύματος στην Εφετειακή Περιφέρεια αναρωτιέμαι ειλικρινά ποια είναι η σκοπιμότητα της συγκεκριμένης διατάξεως. Που δηλαδή αποσκοπεί η θέσπιση-διεύρυνση του κωλύματος στα πλαίσια της εφετειακής περιφέρειας.
Η απάντηση είναι ότι πρακτικά δεν εξυπηρετεί πουθενά καθόσον μετά την απελευθέρωση του Δικηγορικού επαγγέλματος κάθε Δικηγόρος, σύζυγος ή συγγενής δικαστικού ή εισαγγελικού λειτουργού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι και δευτέρου (β) βαθμού δύναται να ασκήσει τα δικηγορικά του καθήκοντα και να αναλάβει πάσης φύσεως υποθέσεις εκπροσωπώντας εντολείς του σε οποιοδήποτε Πρωτοδικείο ή Εφετείο της Χώρας χωρίς μάλιστα να απαιτείται η παλαιά ισχύουσα «νομιμοποίησή του» στις αστικές και διοικητικές υποθέσεις από έτερο Δικηγόρο, μέλος του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου στην περιφέρεια του δικαστηρίου του οποίου συζητείται η συγκεκριμένη υπόθεση.
Αν πράγματι υπήρχαν σκιές και πιθανές καταγγελίες για συγκεκριμένες συμπεριφορές μετά την κατάργηση του κωλύματος σε επίπεδο Πρωτοδικείου για τις συγκριμένες πόλεις (κώλυμα το οποίο επανήλθε ως γνωστόν με το άρθρο 72 του ν. 5172/2025) τότε θα έπρεπε είτε η ηγεσία του ΑΠ είτε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να εξετάσει κάθε περίπτωση ξεχωριστά και να πράξει τα δέοντα στην περίπτωση που ευσταθούσαν οι τυχόν αιτιάσεις για ορισμένο ή ορισμένα πρόσωπα Δικαστικούς και Εισαγγελικούς λειτουργούς.
Επομένως και με την παραδοχή ότι κάτι τέτοιο δεν συντρέχει και δεν υφίσταται διότι δεν έχει γίνει έως και την ώρα αυτή γνωστό στην κοινή γνώμη, θα κληθεί η σεβαστή ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία απαρτίζεται από Δικηγόρους κατά κύριο επάγγελμα να δικαιολογήσει με απτά επιχειρήματα ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας την σκοπιμότητα της εισαγόμενης διατάξεως.
Τουναντίον αξιότιμε κ. Υπουργέ και κ. Υφυπουργέ της Δικαιοσύνης, οι οποίοι αμφότεροι τυγχάνετε έγκριτοι Δικηγόροι και έχετε γίνει γνωστοί ανά το πανελλήνιο πρώτα ως έγκριτοι Δικηγόροι μέσα από το επάγγελμά σας και μετά λόγω της ενασχολήσεως σας με την πολιτική, καλείστε να αναλογιστείτε τις ομολογούμενες άτοπες και άλογες συνέπειες, τις οποίες θα επιφέρει η ενδεχόμενη θέσπιση του συγκεκριμένου κωλύματος, τόσο στους έχοντες το κώλυμα δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς, όσο και στους συζύγους ή τους συγγενείς Δικηγόρους ή στα ανήλικα τέκνα τους, των οποίων ο γονέας δικαστικός ή εισαγγελικός λειτουργός, χωρίς να έχει δικαιολογήσει με την συμπεριφορά του κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του, έστω και ως υπόνοια, την αναγκαιότητα της εφαρμογής της διατάξεως, όλως ξαφνικά θα αναγκαστεί να μετακινηθεί μακριά από την οικογενειακή εστία (ήδη η προθεσμία των αιτήσεων μετάθεσης για το προσεχές δικαστικό έτος έχει συμπληρωθεί) ανατρέποντας την οικογενειακή ηρεμία και επιφορτίζοντας τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης με άλλο ένα επιπλέον άγχος.
Όμως αξιότιμη Ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης είναι με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο ότι στην πράξη δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί η προτεινόμενη προς ψήφιση διάταξη, καθόσον θα υπάρχουν πολλά πρακτικά προβλήματα στην εφαρμογή της.
Στο σημείο τούτο και προς οικονομία των γραφομένων μου, σας παρακαλώ να διαβάσετε με προσοχή τα κείμενα των επιστολών που έχουν ήδη αποστείλει προς Υμάς η ΕΝΔΕ και η ΕΕΕ μέσω των οργάνων που τις εκπροσωπούν και τα τιθέμενα επιχειρήματα υπέρ της άποψης ότι η προτεινόμενη προς ψήφιση διάταξη δεν θα πρέπει να εισαχθεί προς ψήφιση.
Σε κάθε περίπτωση μια ευνομούμενη πολιτεία, όπως η δική μας, δεν επιτρέπει να τιμωρούνται δικαστές και εισαγγελείς με αυτόν τον τρόπο, όταν οι ίδιοι δεν έχουν δώσει την παραμικρή αφορμή, ώστε να αμφισβητηθεί η εντιμότητά τους, αλλά και η αμεροληψία τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους από οποιονδήποτε παράγοντα της δίκης (Δικηγόρους, συναδέλφους Δικαστές και Εισαγγελείς, Δικαστικούς Υπαλλήλους, αλλά και Πολίτες που αναζητούν την Δικαιοσύνη) στις μικρές κοινωνίες που ασκούν για μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα καθήκοντά τους.
Η υπό κρίση διάταξη, η οποία εισάγεται προς ψήφιση για πρώτη (α) φορά στην ιστορία του Ελληνικού Κράτους από της ιδρύσεώς του, θα επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα και αντί να επιλύσει τα τυχόν «προβλήματα» και «παθογένειες» που επέφερε η κατάργηση των κωλυμάτων σύμφωνα με το άρθρο 49 παρ. 5 του ν. 4938/2022 (τα οποία ήδη επαναφέρθησαν κατά τα ως άνω προαναφερθέντα), θα προκαλέσει νέες δυσλειτουργίες, καθόσον θα στερήσει από τους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς την κατάλληλη συναισθηματική ηρεμία κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δεδομένου ότι θα αναγκαστούν χωρίς δική τους υπαιτιότητα να μετοικήσουν μακριά από την οικογενειακή τους εστία, χωρίς οι ίδιοι να το επιθυμούν ή να ευθύνονται περί τούτου, τη στιγμή μάλιστα που περίμεναν έτη και έτη, για να μπορέσουν να μετακινηθούν σχετικά πλησίον των οικογενειών τους.
Προσωπικά ως συλλειτουργός της Δικαιοσύνης σας παρακαλώ θερμά, έστω και την ύστατη αυτή στιγμή, αξιότιμε κ. Υπουργέ και κ. Υφυπουργέ της Δικαιοσύνης, μετά το πέρας της διαβούλευσης του συγκεκριμένου άρθρου να το αποσύρετε, τοποθετώντας στην θέση σας καθέναν από τους έχοντες το κώλυμα συναδέλφους σας, λόγω της συγγενικής ή συζυγικής σχέσεως με τους πολυάριθμους δικαστικούς ή εισαγγελικούς λειτουργούς, οι οποίοι θα εμπίπτουν πλέον στο κώλυμα, αναλογιζόμενοι τις συνέπειες τις οποίες θα επιφέρει στην καθημερινότητα τους η τυχόν υπερψήφιση της συγκεκριμένης διατάξεως.
Τα τυχόν «προβλήματα» και «οι παθογένειες» της συγγενικής ή συζυγικής σχέσεως δικαστικών ή εισαγγελικών λειτουργών με δικηγόρους, δεν επιλύονται κάθετα με την κυριολεκτική διάλυση πάντων όσων εμπίπτουν στην προς ψήφιση διάταξη, οι οποίοι τυγχάνουν πολυάριθμοι, αλλά με την κατά μόνας εξέταση και κατά περίπτωση τυχόν μη αμερόληπτου ή μη ακέραιου δικαστικού ή εισαγγελικού λειτουργού, ο οποίος έχει σύζυγο ή συγγενή Δικηγόρο.
Πρόκειται για μια πρωτοφανή ρύθμιση που επιδεινώνει την κατάσταση στη Δικαιοσύνη. Πολλοί δικαστές θα αναγκαστούν να χάσουν τη θέση, που έτσι κι αλλιώς χρόνια περίμεναν να πιάσουν, και οι νεότεροι θα έρθουν στην θέση τους. Επίσης ακούστηκε και το ενδεχόμενο των εικονικών διαζυγίων, κάτι που από μόνο του αποδεικνύει πόσο στρεβλή είναι αυτή η θέση που προωθείται.
Να διατηρηθεί το κώλυμα εντοπιότητας στα όρια του Πρωτοδικείου ως ίσχυε τόσα χρόνια, χωρίς κανένα πρόβλημα. Με αυτή τη νέα τροποποίηση θα επέλθει πολύ μεγάλη αναστάτωση. Σκεφτείτε τον παράγοντα «ελληνική οικογένεια» που έτσι κι αλλιώς πλήττεται σφοδρά τα τελευταία χρόνια.
Το δικηγορικό επάγγελμα είναι έτσι κι αλλιώς ανοιχτό, συνεπώς δεν έχει κανένα νόημα όλο αυτό. Ας παραμείνει το κώλυμα εντοπιότητας στα όρια του Πρωτοδικείου, αυτό πιστεύω πως είναι πιο δίκαιο για όλους και πιο αποτελεσματικό
Ακατανόητη εμμονή μιας άποψης η οποία διακινήθηκε αρχικά σε επίπεδο φήμης και τώρα επιχειρείται η θεσμοθέτηση της, και η οποία πλήττει ευθέως τους δικαστές και τις οικογένειες τους, προς ικανοποίηση ορισμένων συμφερόντων που παραπονέθηκαν στους έχοντες ευήκοα ώτα διοικούντες την Δικαιοσύνη. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!
Μετά από τόσες αντιδράσεις και τόσα επιχειρήματα που αναφέρθηκαν, θα πρέπει να αποσυρθεί η διάταξη διότι δεν εξυπηρετεί κανένα ουσιαστικό σκοπό
Νομίζω πως δεν έχουν καταλάβει όλοι Τότι διακυβεύεται εδώ με αυτή την διάταξη. Ανατρέπεται όλο το σύστημα μετάθεσεων, επετηρίδας κλπ. Οι δικαστικές ενώσεις θα πρέπει να καταγγείλουν αυτή την προσπάθεια χειραγώγησης σε όλα τα διεθνή φόρα.
Ήδη από τώρα έχει προκληθεί πολύ μεγάλη αναστάτωση στους κόλπους των συναδέλφων ενόψει των επικείμενων μεταθέσεων. Το συγκεκριμένο μέτρο, αν τελικώς ψηφιστεί και εφαρμοστεί, θα έχει άμεσες συνέπειες σε πολλούς δικαστικούς και ανακλαστικές συνέπειες σε πολύ περισσότερους. Δεν μας φτάνει το στρες της δουλειάς και οι ασφυκτικές προθεσμίες, τώρα έχουμε έναν ακόμη λόγο να μας γεννά άγχος. Το ερώτημα είναι τι φταίνε οι οικογένειες μας;
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός που ήδη αναφέρθηκε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους θα ισχύσει μια τέτοια ρύθμιση. Νομίζω πως η απαίτηση των συναδέλφων για απόσυρση ή άλλως για αιτιολόγηση, είναι άκρως απαραίτητη
Κ. Υπουργέ, λάβετε σοβαρά υπόψη τα ακλόνητα επιχειρήματα που έχουν ήδη αναπτυχθεί και πάρτε μια σωστή απόφαση να αποσύρετε την διάταξη. Μην αφήνετε να σας παρασύρουν σε ατόπημα, άνθρωποι που ουδέποτε αντιμετώπισαν αυτου του είδους τα κωλύματα στην μακρά υπηρεσιακή τους πορεία. Αυτή η εμμονή θα κοστίσει σε όλους μας!
Τι θα γίνει τώρα ενόψει συμβουλίων που δεν έχουμε κάνει αιτήσεις, το σύστημα είναι κλειστό, και ξαφνικά ξεφυτρώνει ένα κώλυμα υπηρέτησης από το πουθενά;; Ήθελα να ξέρω, το Υπουργείο έκανε πρώτα μια έρευνα να δει πόσους δικαστικούς αφορά το συγκεκριμένο μέτρο και τι συνέπειες θα έχει, ή «πλάνε και όπου βγει»;;;
ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΜΑΣ. ΑΝΤΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΧΕΤΕ ΥΠΟΔΟΜΕΣ (γραφεία, Ή/Υ, υπαλλήλους, επιμελητές, μεταφραστές & διερμηνείς), ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΔΙΩΧΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ
Συμφωνώ με όλες τις θέσεις που έχουν ήδη αναπτυχθεί και θέτω ένα ακόμα παράγοντα: οι χρόνοι έκδοσης αποφάσεων θα χειροτερέψουν. Φανταστείτε έναν δικαστή που θα φύγει κοντά από το σπίτι του και θα χρειάζεται μια μέρα να πάει και μια μέρα να έρθει στην οικογένεια του, και όλο αυτό να συμβαίνει 2-3 φορές το μήνα. Χάνεται παραγωγικός χρόνος στην μετάβαση. Δε μιλώ για τη χειρότερη ψυχολογία του που τον καθιστά λιγότερο παραγωγικό, διότι αυτά θεωρούνται «ψιλά γράμματα» για την ελληνική πραγματικότητα
Έχετε ήδη εκτεθεί εκεί στο Υπουργείο. Πάρτε πίσω τη διάταξη και σκύψτε στα πραγματικά προβλήματα της Δικαιοσύνης και όχι σε επικοινωνιακά τερτίπια που θα κοστίσουν πολυ σε ένα σωρό οικογένειες
Οτι πιο αναχρονιστικό και αντί δικαστικό θα μπορούσαν να σκεφτούν. Πείτε το ξεκάθαρα από την αρχή ότι δεν πρέπει να παντρευόμαστε δικηγόροι – δικαστικοί! Δεν τολμάτε όμως γιατί θα είναι ξεκάθαρα αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό! Να αποσυρθεί η διάταξη!
Η συγκεκριμένη διάταξη είναι προσβλητική τόσο για τους δικαστικούς λειτουργούς όσο και για τους συλλειτουργούς της Ελληνικής Δικαιοσύνης δικηγόρους. Στην πράξη θα δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που φαινομενικά θα λυθούν. Πρέπει άμεσα να αποσυρθεί η εν λόγω τροποποίηση, η οποία δεν έχει συνταγματικά ερείσματα και η οποία θα αποτελέσει την αιτία της κατάφωρης παραβίασης της επετηρίδας και της ταυτόχρονης αποσύνθεσης της ελληνικής δικαστικής οικογένειας. Ας αναλογιστούν όλοι αυτοί οι κύριοι πόσο χρόνια πέρασαν μέχρι να συγκεντρωθούν οι οικογένειες των δικαστικών λειτουργών σε ένα μέρος.
Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΩΛΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΕΤΕΙΑΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΔΙΑΤΑΞΗ, ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΗΘΙΚΑ ΕΡΕΙΣΜΑΤΑ ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΜΜΟΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΑΝΕΠΕΡΕΙΣΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ. ΤΕΛΟΣ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΕΤΗΡΙΔΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΧΡΩΝΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΛΟΓΟ, ΚΑΘΟΣΟΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΗΔΗ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΥΘΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΑΡΘΡΑ 14-26 ΚΠΔ). ΚΑΤ’ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Η ΕΠΙΔΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΟΠΩΣ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ 4938/2022.
Στην επόμενη αλλαγή μην ξεχάσετε να επεκτείνετε το κώλυμα σε όλη την ελληνική επικράτεια και να απαγορεύσετε τους γάμους μεταξύ δικαστών και δικηγόρων.
Μπήκαμε στο Δικαστικό Σώμα με ορισμένες προϋποθέσεις. Εάν το Κράτος φροντίσει ώστε αυτές να μεταβληθούν σημαντικά προς το χειρότερο, αυτό αφενός δεν είναι τίμιο κι αφετέρου θα μας ωθήσει στην έξοδο από το Δικαστικό. Δεν είναι δυνατόν να αποκλείεται απο τούδε και στο εξής κάθε Πρωτοδικείο που είναι κοντά στο σπίτι μου και στην οικογένεια μου! Να ξέρω δηλαδή ότι μια ζωή θα μένω μακριά από την οικογένεια μου! Ας μας δώσουν σπίτια τότε, ή επιδόματα ενοικίου!!! Διαφορετικά μας ωθούν στο διαζύγιο. Ωραια πολιτική υπερ της οικογένειας!!!
Τελείως ανεδαφικό και κακότεχνο μέτρο. Εάν αυτό τελικά εφαρμοστεί θα οδηγήσει σε καταστάσεις παραλογισμού
Έχουν ήδη τεθεί πολλά επιχειρήματα που αποδεικνύουν περίτρανα την αστοχία αυτής της απόφασης. Εάν έχει πραγματικά κάποιο νόημα η διαδικασία της διαβούλευσης, θα πρέπει το Υπουργείο να αποσύρει την διάταξη
Αστοχία του νομοθέτη στην επέκταση του κωλύματος στην εφετειακή περιφέρεια, ενόψει της δυνατότητας των δικηγόρων να δικηγορούν οπουδήποτε στην Ελλάδα και όχι μόνο στο πρωτοδικείο στον οποίον είναι διορισμένοι. Η συγκεκριμένη επιλογή θα οδηγήσει σε προσχηματική αλλαγή συλλόγου για τους συζύγους δικηγόρους ή σε εικονικά διαζύγια ώστε να εξαλειφθεί το κώλυμα. Ίσως η επαναφορά των κωλυμάτων στην έδρα του Πρωτοδικείου θα ήταν μια λύση, το οποίο αποτελεί ένα εύλογο κι λογικό μέτρο. Αυτό σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ΚΠΔ περί αποχής, αποτελούν ένα ασφαλές κι επαρκές πλαίσιο. Οτιδήποτε παραπάνω αποτελεί κατάχρηση της κρατικής εξουσίας που οδηγεί σε αδικίες και σε αδιέξοδα που την παρούσα στιγμή δεν χρειάζεται η Δικαιοσύνη.
Ντροπή να βάζετε τόσες οικογένειες σε κατάσταση ομηρίας χωρίς καμία δικαιολογία. Σεβαστείτε την αντίδραση του κόσμου και πάρτε πίσω τη συγκεκριμένη διάταξη
Ζητάμε την απόσυρση της διάταξης ώστε να επικρατήσει επιτέλους η λογική. Αλλιώς είναι απαραίτητο το Υπουργείο να δώσει μια πειστική απάντηση για τον λόγο που το οδήγησε σε αυτή την απόφαση και γιατί τώρα. ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ ΔΥΣΜΕΝΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ, ΔΕ ΝΟΕΙΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΩΡΑ! Δεν εξυπηρετεί κανέναν και κυρίως τη Δικαιοσύνη. Οι δικαστές που πλήσσονται δεν θα έχουν την προσωπική ανεξαρτησία που προβλέπει το Σύνταγμα αφού θα είναι αποκομμένοι από την οικογένεια τους, ή αλλιώς θα οδηγηθούν στην παραίτηση.
Αυτό το αποτέλεσμα θέλει το Υπουργείο;;;
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ διάταξη νόμου που εκθέτει ανεπανόρθωτα το Υπουργείο και όσους είχαν την έμπνευση. ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ. Μην πυροβολείτε άλλο τη Δικαιοσύνη!!!
Τι θα γίνει με τους διορισμένους δικηγόρους σε αναστολή? Και αυτοί ενοχλούν?
ΒΛΕΠΩ ΜΟΝΟ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΔΙΑΖΥΓΙΑ, ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΩΝ & ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ, ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ. ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΗ!!!
Μόνο σε ένα σημείο μπορώ να διαφωνήσω με όλα τα επιχειρήματα που έχουν ήδη τεθεί κατά της προκείμενης διάταξης. Η ρύθμιση αυτή δεν είναι προσβλητική μόνο για τους δικαστικούς, αλλά είναι το ίδιο προσβλητική και για τους δικηγόρους. Δηλαδή όσοι δικηγόροι παντρεύτηκαν δικαστικούς ή έχουν σχέση μαζί τους, είναι εν δυνάμει διεφθαρμένοι? Την ανικανότητα του Κράτους να πιάσει τους πραγματικά διεφθαρμένους, την πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι. ΝΤΡΟΠΗ!
Με προηγούμενη επιστολή μας [με αριθμό πρωτοκόλλου 15-04/03/2025], επισημάναμε τη μόλις προ τριετίας επιλογή του νομοθέτη του νέου Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών [Ν. 4938/2022], να εξαιρέσει από το κώλυμα του άρθρου 49 παρ. 6 αυτού, ήτοι από την απαγόρευση τοποθέτησης και άσκησης του λειτουργήματός τους σε δικαστήριο ή εισαγγελία στην περιφέρεια του οποίου είναι διορισμένος ως δικηγόρος σύζυγος ή πρόσωπο με το οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή συγγενής του μέχρι δεύτερου βαθμού, εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, όσο διαρκεί ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης, τους δικαστικούς λειτουργούς που υπηρετούν στα δικαστήρια των πόλεων Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Λάρισας, Ηρακλείου, Βόλου, Ιωαννίνων, Τρικάλων, Χαλκίδας, Σερρών, Αλεξανδρούπολης, Ξάνθης, Κατερίνης, Καλαμάτας, Καβάλας, Χανίων, Λαμίας, Αγρινίου, Κομοτηνής, Μυτιλήνης, Κέρκυρας, Ρόδου και Κοζάνης.
Ο νομοθέτης υιοθέτησε τα παραπάνω, ακριβώς διότι έκρινε ότι έτσι εξορθολογίζεται η αντιμετώπιση των κωλυμάτων εντοπιότητας, λαμβανομένων υπόψη πληθυσμιακών κριτηρίων καθώς και των αναγκών λειτουργίας των μικρότερων σε αριθμό υπηρετούντων δικαστικών λειτουργών δικαστηρίων [βλ. αιτιολογική έκθεση στο εν λόγω σχέδιο νόμου].
Πράγματι, η εξαίρεση από τα εν λόγω κωλύματα των παραπάνω δικαστηρίων συνέβαλε γενικά τόσο στην αποτελεσματικότερη άσκηση των καθηκόντων των δικαστικών λειτουργών, που υπηρετούν σε αυτά, λόγω της εγγύτητας προς τον τόπο κατοικίας τους, στην ενίσχυση του οικογενειακού θεσμού και την αντιμετώπιση των πρόσθετων οικονομικών επιβαρύνσεων, δηλαδή των αναγκαίων κατά μήνα εξόδων της (οδικής, θαλάσσιας ή εναέριας) μετακίνησης και διαμονής τους, όσο και στην αρτιότερη στελέχωση των δικαστηρίων των επαρχιακών πόλεων, ακριβώς λόγω του εύλογου ενδιαφέροντος των εν λόγω δικαστικών λειτουργών για την άμεση τοποθέτηση ή μετάθεσή τους στα δικαστήρια αυτά. Οποιαδήποτε, δε, υπόνοια μεροληψίας αντιμετωπίζεται θεσμικώς, εκ μέρους μεν των διαδίκων με την δυνατότητα άσκησης αίτησης εξαίρεσης, με πρωτοβουλία δε των δικαστών διά της δήλωσης αποχής αυτών από την άσκηση των καθηκόντων τους σε συγκεκριμένη υπόθεση, ενώ, σε κάθε περίπτωση, ποινικώς ή πειθαρχικώς κολάσιμες συμπεριφορές ή δεοντολογικώς αποκλίνουσες δραστηριότητες δικαστικών λειτουργών αντιμετωπίζονται με θεσπισμένες διαδικασίες, τις οποίες τα αρμόδια μέλη του ίδιου του Δικαστικού Σώματος κινούν αμέσως, με στόχο την κάθαρσή του και την συνακόλουθη βελτίωση του, κατά το Σύνταγμα και τους νόμους.
Κι ενώ κανείς θα ανέμενε, ενόψει και των σύγχρονων συνθηκών, την περαιτέρω επέκταση της εξαίρεσης από τα εν λόγω κωλύματα και στα δικαστήρια άλλων πόλεων μέχρι την τελική κατάργηση, με την πάροδο των ετών, της αναχρονιστικής αυτής περί κωλυμάτων εντοπιότητας διάταξης, εντούτοις στο σχέδιο νόμου ‘‘Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών – Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας – Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών – Ενίσχυση της λειτουργίας της Eurojust – Μέτρα για την προστασία των ανηλίκων και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας – Δικονομικές διατάξεις αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και άλλες ρυθμίσεις’’, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, στις 24.12.2024 και ψηφίστηκε στις 24.1.2025, εντελώς ξαφνικά και χωρίς κανένα δικαιολογητικό λόγο, αφού και στην ίδια τη σχετική αιτιολογική έκθεση, πέραν της τελείως τυπικής και στοιχειώδους αιτιολογίας, ουδεμία αναφορά γίνεται στην πραγματική ανάγκη που επέβαλε τη συγκεκριμένη ρύθμιση, περιορίστηκαν τα δικαστήρια που εξαιρούνται από την εφαρμογή των εν λόγω κωλυμάτων εντοπιότητας σε εκείνα των πόλεων Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Λάρισας.
Δεδομένου ότι η αρχική διάταξη του άρθρου 49 παρ. 6 Ν. 4938/2022 είχε ψηφιστεί πολύ πρόσφατα [στις 2.6.2022], υιοθετώντας την επίμαχη εξαίρεση από τα κωλύματα εντοπιότητας για τα δικαστήρια των πόλεων Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Λάρισας, Ηρακλείου, Βόλου, Ιωαννίνων, Τρικάλων, Χαλκίδας, Σερρών, Αλεξανδρούπολης, Ξάνθης, Κατερίνης, Καλαμάτας, Καβάλας, Χανίων, Λαμίας, Αγρινίου, Κομοτηνής, Μυτιλήνης, Κέρκυρας, Ρόδου και Κοζάνης, οι δε συνθήκες που οδήγησαν στην υιοθέτηση της ουδόλως έχουν μεταβληθεί, αλλ’ ούτε και ο νομοθέτης υπονόησε ο,τιδήποτε περί αυτού, ενώ οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί, στη συντριπτική πλειονότητα τους, ασκούν τα καθήκοντα τους υποδειγματικά και όποια προβλήματα παρουσιάζονται αντιμετωπίζονται με βάση άλλες διατάξεις του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, αλλά και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, με την προηγούμενη επιστολή μας ζητήσαμε την άμεση επαναφορά της διάταξης στην αρχική της μορφή, όπως δηλαδή αυτή είχε ψηφιστεί στις 2.6.2022, ώστε να εξαιρεθούν από τα κωλύματα εντοπιότητας του άρθρου 49 παρ. 6 Ν. 4938/2022 τα δικαστήρια όλων των προαναφερόμενων πόλεων.
Αναμένοντας ακόμη την απάντηση – τοποθέτηση του Υπουργείου, πληροφορηθήκαμε πρόσφατα από δημοσιεύματα σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, την πρόθεση του Υπουργείου Δικαιοσύνης να τροποποιήσει έτι περαιτέρω τη συγκεκριμένη διάταξη, ώστε να εφαρμόζεται σε επίπεδο εφετειακής περιφέρειας η απαγόρευση τοποθέτησης των δικαστικού λειτουργού και άσκησης του λειτουργήματός του σε δικαστήριο ή εισαγγελία στην περιφέρεια του οποίου είναι διορισμένος ως δικηγόρος σύζυγος ή πρόσωπο με το οποίο αυτός έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή συγγενής του μέχρι δεύτερου βαθμού, εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, όσο διαρκεί ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης.
Η ως άνω τροποποίηση, με την οποία εισάγεται για πρώτη φορά στην ιστορία της οργάνωσης και λειτουργίας των δικαστηρίων η έννοια της εφετειακής περιφέρειας, ως προς την ισχύ των κωλυμάτων εντοπιότητας, εμφανίζεται τελείως ακατανόητη, η δε εφαρμογή της στην πράξη θα δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα σε μεγάλο αριθμό δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, οι οποίοι θα αναγκαστούν αφενός να απομακρυνθούν από την οικογενειακή τους στέγη, αποστερώντας τα μέλη των οικογενειών τους, ιδίως μάλιστα τα ανήλικα, που βρίσκονται σε ευαίσθητη ηλικία ή σε κρίσιμη φάση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, από την παρουσία τους στην αντιμετώπιση όσων προβλημάτων ανακύπτουν καθημερινά, αφετέρου να εξουθενωθούν σωματικά, ψυχικά και οικονομικά, κάτι που θα έχει αυτονόητες συνέπειες στην εύρυθμη λειτουργία των δικαστηρίων και τελικά στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης.
Σε κάθε περίπτωση, η τροποποίηση που επεξεργάζεστε μόνον ερμηνευτικά προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει [π.χ. δεν είναι νοητή η διαφορετική προσέγγιση της έννοιας της περιφέρειας των δικαστηρίων, για τα οποία ισχύει η απαγόρευση, από την έννοια της περιφέρειας των δικαστηρίων, τα οποία εξαιρούνται και αναγκαστικά θα επικρατήσει η ίδια ερμηνευτική προσέγγιση και στις δυο ως άνω περιπτώσεις, οδηγώντας στην έμμεση διεύρυνση της εξαίρεσης του εδ. β’ και σε δικαστήρια πόλεων, με πολύ μικρό πληθυσμό, στα οποία σήμερα υφίσταται κώλυμα εντοπιότητας, όπως αυτά ιδίως της εφετειακής περιφέρειας της Θεσσαλονίκης ή των Πατρών].
Ανεξαρτήτως αυτών, πάντως, είναι σίγουρο ότι η τροποποίηση αυτή δεν μπορεί να πετύχει τη διαφαινόμενη στόχευση της, που είναι η απομάκρυνση του δικαστικού λειτουργού από τα δικαστήρια της πόλης, όπου ασκεί το λειτούργημα του δικηγόρου ιδίως σύζυγος ή πρόσωπο με το οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, αλλά είναι βέβαιο ότι θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Και τούτο διότι βασική επιλογή για αμφότερα τα παραπάνω πρόσωπα του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης (δικαστικό λειτουργό και δικηγόρο, αντίστοιχα) θα είναι η διατήρηση της οικογενειακής συνοχής. Πράγματι, με δεδομένη την απομάκρυνση του δικαστικού λειτουργού από την οικογένεια του και την αδυναμία της τακτικής μετακίνησης του προς τον τόπο, όπου βρίσκεται αυτή, ιδίως λόγω της μεγάλης χιλιομετρικής απόστασης, αλλά και της δαπάνης χρόνου και της δυσβάσταχτης οικονομικής επιβάρυνσης, που θα απαιτούνται γι’ αυτήν, η επιλογή της διατήρηση της οικογενειακής συνοχής θα επιτυγχάνεται με τη μόνιμη διαμονή και του δικηγόρου – συζύγου δικαστικού λειτουργού ή προσώπου με το οποίο ο δικαστικός λειτουργός έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης στην πόλη εκείνη, στα δικαστήρια της οποίας θα είναι τοποθετημένος ο δικαστικός λειτουργός και τη συνεπακόλουθη άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος σε αυτήν σχεδόν αποκλειστικά και σε μόνιμη βάση, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, όπως καθορίζονται στο άρθρο 28 του Κώδικα Δικηγόρων [Ν. 4194/2013], κάτι που, υπό την ισχύουσα ρύθμιση και ερμηνεία της εν λόγω διάταξης αποφεύγεται σε ικανοποιητικό βαθμό, αφού η μικρότερη απόσταση μεταξύ των γειτονικών πόλεων, στις οποίες μπορεί αφενός μεν να τοποθετείται και να ασκεί το λειτούργημα του ο δικαστικός λειτουργός, αφετέρου δε να είναι διορισμένος και να ασκεί το λειτούργημα του ως δικηγόρος σύζυγος ή πρόσωπο με το οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ο δικαστικός λειτουργός, επιτρέπει, κατά βάση, τη διακριτή άσκηση των λειτουργημάτων τους.
Με βάση τις παραπάνω σκέψεις, ΖΗΤΟΥΜΕ την επανεξέταση της σχετικής πρότασης νόμου, ώστε να μην εισαχθεί στη διάταξη του άρθρου 49 παρ. 6 Ν. 4938/2022 η έννοια της εφετειακής περιφέρειας ως προς την ισχύ των κωλυμάτων εντοπιότητας, που προβλέπονται σε αυτήν, αλλά και την άμεση επαναφορά της τελευταίας αυτής διάταξης στην αρχική της μορφή, όπως δηλαδή αυτή είχε ψηφιστεί στις 2.6.2022.
Τα επιχειρήματα που έχουν τεθεί ήδη κατά της διάταξης με βρίσκουν όλα σύμφωνο. Ελπίζω το Υπουργείο να αντιληφθεί το λάθος του και να την αποσύρει γιατί αλλιώς θα προκληθεί πολύ μεγάλη αναστάτωση σε οικογενειακό και υπηρεσιακό επίπεδο. Ειδάλλως πρόκειται για μια αναιτιολόγητη εμμονή που δείχνει εμπάθεια και τιμωρητική διάθεση σε βάρος των δικαστών. Πρέπει να σταματήσει αυτή η υποβάθμιση της Δικαιοσύνης