Άρθρο 45

1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 14 του  ν. 703/1977 (Α΄ 278)  αντικαθίσταται   ως εξής:
             «2. Η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής και η άσκησή της δεν αναστέλλει την εκτέλεση της απόφασης της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Σε περίπτωση όμως ύπαρξης αποχρώντος λόγου, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, δύναται  το Δικαστήριο σε Συμβούλιο να αναστείλει, εν όλω ή εν μέρει ή υπό όρους, την εκτέλεση της απόφασης κατά της οποίας ασκήθηκε προσφυγή, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων των άρθρων 200 επόμενα του Κώδικα Διοικητικής  Δικονομίας».
2. Το πρώτο εδάφιο της  παραγράφου  3 του άρθρου 25 του ν. 3340/2005 (Α΄ 112) αντικαθίσταται ως εξής:

«3. Σε περίπτωση που συντρέχουν οι λόγοι αναστολής του άρθρου 202 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών σε Συμβούλιο δύναται να αναστείλει, εν όλω ή εν μέρει ή υπό όρους, την εκτέλεση της απόφασης κατά της οποίας ασκήθηκε προσφυγή, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων των άρθρων 200 επόμενα του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας».

  • 16 Σεπτεμβρίου 2010, 11:33 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΑΣ

    ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΡΤΕΛ-ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
     
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ
     
    Οι λόγοι που δικαιολογούν παρέμβαση στις δικαστικές μάχες με τα καρτέλ είναι οι ακόλουθοι:
     
    1.      οι παραβάσεις της νομοθεσίας από τα καρτέλ (εννοώντας όλες τις εταιρείες που παραβιάζουν με οποιονδήποτε τρόπο την νομοθεσία του Ανταγωνισμού (Ν703/77) είναι ιδιαίτερης σοβαρότητας διότι ένα καρτέλ κλέβει ετησίως εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές. Για παράδειγμα το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου έκλεβε ετησίως, κατά μέσο όρο, 500,000 οικογένειες που αγόραζαν τα εν λόγω αγγλικά εκπαιδευτικά βιβλία
     
    2.      οι παραβάσεις της νομοθεσίας από τα καρτέλ οδηγούν σε ακρίβεια στις τιμές των προϊόντων και σε εξόντωση της εγχώριας παραγωγικής δύναμης (με συνέπεια την σημαντική μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας). Με απλά λόγια, αν χτυπήσετε τα καρτέλ, θα δώσετε την ευκαιρία σε περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις να δουλέψουν, να μεγαλώσουν, να δώσουν δουλειές, να κάνουν εξαγωγές.
     
    3.      οι υποθέσεις ετησίως είναι πολύ λίγες, άρα δεν θα επιβαρύνουν την Δικαιοσύνη δυσανάλογα. Αν φανταστείτε ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού εκδίδει 5-15 καταδικαστικές αποφάσεις ετησίως από τις οποίες θα προκύψουν 10 δικαστικές υποθέσεις για την κάθε μία από αυτές, τότε ο αριθμός ανέρχεται σε 50-150 δίκες οι οποίες θα πρέπει να επιταχυνθούν
     
    4.      η αγωνία για την είσπραξη των προστίμων που επιβάλει η Επιτροπή Ανταγωνισμού είναι έκδηλη σε όλο το φάσμα της Ελληνικής Κοινωνία και αποτυπώνεται συχνά και σε ερωτήσεις Βουλευτών προς τον αρμόδιο Υπουργό. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού έχει απαντήσει επανειλημμένα ότι δεν είναι δική τους ευθύνη η καθυστέρηση αλλά των δικαστηρίων.
     
    ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
     
    1. ΤΑΧΕΙΑ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
     
    Με στόχο την ακύρωση ενός από των σημερινών πλεονεκτημάτων των καρτέλ (του μεγάλου χρόνου εκδίκασης και τελεσιδικίας των υποθέσεων ενώπιον των δικαστηρίων)  προτείνουμε όπως θεσπιστεί ειδική διαδικασία με βάση την οποία όλες οι σχετικές με θέματα της Επιτροπής Ανταγωνισμού υποθέσεις θα εκδικάζονται από κάθε λογής δικαστήριο σε έξι μήνες το πολύ. Σε περίπτωση αναβολής δεν θα μπορεί να δοθεί αναβολή για διάστημα μεγαλύτερο του ενός μηνός. Και σε επόμενα στάδια (πχ ΣτΕ) η εκδίκαση θα είναι κατά προτεραιότητα, το πολύ εντός έξι μηνών.
     
    Ειδική μέριμνα θα πρέπει να ληφθεί και για το διάστημα έκδοσης των αποφάσεων από τους δικαστές. Με την ίδια ρύθμιση να οριστεί όπως οι αρμόδιοι ανά περίπτωση δικαστές εκδίδουν απόφαση πρώτα για τις υποθέσεις σχετικές με την Επιτροπή Ανταγωνισμού και κατόπιν για όλες τις άλλες. Σήμερα το Διοικητικό Εφετείο χρειάζεται 2 χρόνια για να εκδώσει την απόφαση σε υποθέσεις προσφυγών των εταιρειών που καταδικάζονται.
     
    Σχετικές περιπτώσεις είναι οι ακόλουθες:
    ·        Προσφυγή καταδικασμένων εταιρειών στο Διοικητικό Εφετείο και στο ΣτΕ. Οι προσφυγές αυτές ακολουθούν τις αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού και πρέπει να κατατεθούν εντός 60 ημερών από τις αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού
    ·        Αγωγές αποζημιώσεις εναντίον των εταιρειών που καταδικάζονται από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Οι αγωγές αυτές κατατίθονται από ανταγωνιστές των παρανόμων εταιρειών και σήμερα χρειάζονται 8 χρόνια για να τελεσιδικήσουν.
    ·        Κάθε λογής ασφαλιστικά μέτρα που σχετίζονται με υποθέσεις που εξετάζει η Επιτροπή Ανταγωνισμού (όχι απλά να έχει εκδώσει απόφαση αλλά και κατά την διάρκεια της διαδικασίας). Πχ μπορεί η ισχυρή εταιρεία να προσπαθήσει με καταχρηστική πρακτική να εξοντώσει σε σύντομο χρόνο τον καταγγέλοντα αυτήν και ο καταγγέλων να προσφύγει στα δικαστήρια ζητώντας ασφαλιστικά μέτρα. Επίσης τα καρτέλ προσφεύγουν κατά πράξεων της Επιτροπής Ανταγωνισμού στο Διοικητικό Εφετείο. Για τα ασφαλιστικά το διάστημα δεν θα πρέπει να είναι μέγιστο έξι μηνών αλλά μέγιστο 15 ημερών. Ανάλογη μέριμνα και για τον χρόνο απόφασης των δικαστών στις υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων.
    ·        Ανάλογα βεβαίως για τις προσφυγές στην δικαιοσύνη των κατηγορουμένων εταιρειών προς προάσπιση των δικών τους συμφερόντων.
    ·        Ποινικές διώξεις κατά των μελών του ΔΣ μιας εταιρείας που παραβίασε το δίκαιο του ανταγωνισμού. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, με το που θα εκδώσει την απόφαση της, την στέλνει αμέσως στον Εισαγγελέα (με βάση τον νόμο 703/77). Στην περίπτωση του ξενόγλωσσου βιβλίου, η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού έμεινε στα συρτάρια της εισαγγελίας για 10 μήνες χωρίς να δοθεί σε εισαγγελέα για να ξεκινήσει η προανάκριση.
     
    2. ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΟΛΙΓΩΝ ΛΕΠΤΩΝ
     
    Σήμερα οι καταδικασμένες από την Επιτροπή Ανταγωνισμού εταιρείες προσφεύγουν στο Διοικητικό Εφετείο και ζητάνε πλήρη αναστολή εφαρμογής της απόφασης της Επιτροπής Ανταγωνισμού και βεβαίως της καταβολής του προστίμου.
     
    Το απολύτως σύνηθες είναι σήμερα όπως το Διοικητικό Εφετείο δίνει αναστολή της απόφασης της Επιτροπής Ανταγωνισμού έως ότου εκδοθεί η απόφαση του Εφετείου. Δηλαδή με μία απόφαση ενός δικαστή που εξέτασε τo αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (δηλαδή σε χρονικό διάστημα ολίγων λεπτών) «πετάει κυριολεκτικά στα σκουπίδια», τους χρόνιους αγώνες για τιμωρία του καρτέλ καθώς επίσης και τις εκατοντάδες ώρες εργασίας της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού και της Ολομέλειας της Επιτροπής Ανταγωνισμού, καθιστώντας την απόφαση σαν μην εκτελεστέα.
     
    Δίκαια στην περίπτωση αυτή δημιουργούνται τα εξής ερωτήματα:
    «Τι ρόλο παίζει η Επιτροπή Ανταγωνισμού;».
    «Τι αξία έχουν οι εκατοντάδες ώρες απασχόλησης με μια υπόθεση όταν η απόφασή της σε ελάχιστα λεπτά καθίσταται μη εκτελεστή;».
    «Ποιος τελικά προστατεύει τα θύματα των καρτέλ από τις παράνομες και καταχρηστικές πρακτικές τους;».
    «Ποιος τελικά προστατεύει τους Έλληνες καταναλωτές από την ασύδοτη δράση των καρτέλ;»
     
    Η πρόταση είναι αυτονόητη και ξεκάθαρη. Καμία αναστολή για την απόφαση, ας δίδεται αναστολή για μέρος του προστίμου.
     
     
    3. ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΟΥ
    ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
     
    Οι καταδικασμένες από την Επιτροπή Ανταγωνισμού εταιρείες προσφεύγουν στο Διοικητικό Εφετείο εναντίον των αποφάσεων και ζητούν αναστολή αυτών και της καταβολής των σχετικών προστίμων.
     
    Βασική επιδίωξη των εταιρειών είναι η απόδειξη της «δεινής» οικονομικής τους θέσης με στόχο να αποφύγουν την καταβολή μέρους του προστίμου ως προκαταβολή. Για να αποδείξουν την δεινή τους οικονομική θέση προσκομίζουν ισολογισμό και έκθεση ορκωτού ελεγκτή που παρουσιάζει τα προσωρινά οικονομικά τους στοιχεία, τα οποία βεβαίως εμφανίζονται πλήρως απογοητευτικά.
     
    «Ίσως» οι εταιρείες αυτές να παρουσιάζουν τα στοιχεία αυτά όχι αληθινά, παραποιημένα, ώστε να επιτύχουν την θετική απόφαση του Δικαστή. Για παράδειγμα μπορεί να καταθέτουν στοιχεία για την κερδοφορία τους διαφορετικά από αυτά της πραγματικότητας. Το βέβαιο είναι ότι το Δικαστήριο δεν έχει διαδικασία ελέγχου της αλήθειας, οπότε οι πονηρές εταιρείες μπορούν να ξεγελάσουν το σύστημα.
     
    Τα μέρη της συγκεκριμένης διαδικασίας είναι η Επιτροπή Ανταγωνισμού και η καταδικασμένη εταιρεία και δεν υπάρχει τρίτο μέρος που θα ελέγξει τα στοιχεία αυτά ως προς την αλήθειά τους.
     
    Προτείνουμε όπως η Πολιτεία θεσπίσει τον έλεγχο των στοιχείων αυτών με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:
     
    ·        Έλεγχος από το ΣΔΟΕ ή τα ΠΕΚ της αλήθειας των στοιχείων που οι εταιρείες καταθέτουν στο Διοικητικό Εφετείο.
    ·        Ανάθεση σε εταιρεία ορκωτών ελεγκτών την οποία εμπιστεύεται το Δημόσιο να ελέγξει τα στοιχεία αυτά. Το κόστος της εταιρείας Ορκωτών Ελεγκτών θα το καλύπτει υποχρεωτικά η προσφεύγουσα στα Δικαστήρια εταιρεία.
     
    Με εκτίμηση
     
    Φλωράς Γιώργος
    Δεληγιώργη 55-59 Αθήνα