Άρθρο 42 Προδικασία – Αρμοδιότητες

1. Για την εκδίκαση των πράξεων που αναφέρονται στα άρθρα 20, 21, 22 παρ. 1
και 4, 23, 24 παρ. 2, 25 παρ. 1 εδάφιο δεύτερο και 37 παρ. 2 αρμόδιο είναι
το
τριμελές εφετείο. Η εκδίκαση των υποθέσεων γίνεται σε ιδιαίτερες δικασίμους
κατά τις οποίες προσδιορίζονται μόνο υποθέσεις που αφορούν εγκλήματα, τα
οποία προβλέπονται στο Κεφάλαιο Δ`. Για την εκδίκαση των υποθέσεων αυτών τα
ποινικά εφετεία μπορεί να συνεδριάζουν και κατά τη διάρκεια των δικαστικών
διακοπών.

2. Για τα εγκλήματα που προβλέπονται στο Κεφάλαιο Δ`:

α) Η ανάκριση στις πόλεις Αθηνών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης διεξάγεται από
ανακριτές στους οποίους ανατίθεται αποκλειστικά η ανάκριση μόνο αυτών των
εγκλημάτων.

β) Κατά τη διάρκεια της προδικασίας, εφόσον διατάχθηκε η προσωρινή κράτηση
κατηγορουμένου για κακούργημα, δεν επιτρέπεται αίτηση του κρατουμένου για
την
άρση ή αντικατάστασή της με περιοριστικούς όρους πριν παρέλθει χρονικό
διάστημα δύο (2) μηνών από την έναρξη της προσωρινής κράτησης. Αν απορριφθεί
αίτηση για άρση ή αντικατάσταση της προσωρινής κράτησης, νέα αίτηση μπορεί
να
υποβληθεί μόνο έναν (1) μήνα μετά την απόρριψη της προηγούμενης.

γ) Μόλις περατωθεί η ανάκριση, η δικογραφία υποβάλλεται από τον εισαγγελέα
πλημμελειοδικών στον εισαγγελέα εφετών, ο οποίος αν κρίνει ότι προκύπτουν
ενδείξεις και ότι δεν πρέπει να την επιστρέψει για να συμπληρωθεί, εισάγει,
εφόσον συμφωνεί και ο πρόεδρος εφετών, την υπόθεση στο ακροατήριο με
απευθείας κλήση, κατά της οποίας δεν επιτρέπεται προσφυγή. Αν ο εισαγγελέας
εφετών κρίνει ότι δεν συντρέχουν σοβαρές ενδείξεις για την παραπομπή του
κατηγορουμένου στο ακροατήριο με απευθείας κλήση, εισάγει την υπόθεση με
πρότασή του στο συμβούλιο εφετών, που αποφασίζει σύμφωνα με όσα ορίζονται
στα
άρθρα 309-315 του Κ.Π.Δ.. Αν κρίνει ότι οι πράξεις έχουν χαρακτήρα
πλημμελήματος, αποφαίνεται σχετικώς με αιτιολογημένη διάταξη και με
παραγγελία του προς τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών εισάγεται η υπόθεση από
τον τελευταίο στο συμβούλιο πλημμελειοδικών.

δ) Σε περίπτωση αντικατάστασης της προσωρινής κράτησης με περιοριστικούς
όρους, το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο μπορεί, μεταξύ των όρων, να
συμπεριλάβει και την παρακολούθηση θεραπευτικού προγράμματος συντήρησης και
απεξάρτησης του αιτούντος, εφόσον έχει γίνει δεκτός από εγκεκριμένο προς
τούτο φορέα.

3. Σε περίπτωση εισαγωγής με απευθείας κλήση, για τη διάρκεια της ισχύος
του
εντάλματος σύλληψης και για τη διάρκεια της προσωρινής κράτησης του
κατηγορουμένου αποφαίνεται με διάταξή του, κατά της οποίας δε χωρεί
προσφυγή,
ο πρόεδρος εφετών. Για την άρση ή την αντικατάσταση της προσωρινής κράτησης
με άλλο όρο, αποφαίνεται το συμβούλιο εφετών. Αν διατάχθηκε η διατήρηση της
ισχύος εντάλματος σύλληψης, ο εισαγγελέας εφετών με διάταξή του, της οποίας
δεν απαιτείται τοιχοκόλληση, διατάσσει την αναστολή της διαδικασίας που
διεξάγεται στο ακροατήριο ως προς τον κατηγορούμενο που φυγοδικεί, μέχρι να
προσέλθει ή να συλληφθεί

4. Σε περίπτωση περισσότερων κατηγορουμένων, το συμβούλιο είναι αρμόδιο να
αποφανθεί για ποιους δεν προκύπτουν ενδείξεις και για ποιους πρέπει να
κηρυχθεί απαράδεκτη ή να παύσει η ποινική δίωξη ή να χωριστεί ως προς αυτούς
η υπόθεση. Αν για μερικούς από τους κατηγορουμένους δεν περατώθηκε η
ανάκριση
και προβλέπεται ότι η περάτωσή της θα καθυστερήσει, ο ανακριτής, με διάταξή
του που δεν υπόκειται σε προσφυγή, μπορεί να διατάσσει το χωρισμό ως προς
αυτούς και συνεχίζει την ανάκριση για τους λοιπούς κατηγορουμένους.

5. Για τις παραβάσεις του νόμου αυτού ο ανακριτής μπορεί να μεταβαίνει και
να ενεργεί ανακριτικές πράξεις και έξω από την έδρα του ή και σε άλλη
δικαστική περιφέρεια μετά προηγούμενη ενημέρωση του εισαγγελέα
πλημμελειοδικών ή εφετών αντίστοιχα.

«6. Οι ελληνικές δικαστικές αρχές έχουν δικαιοδοσία να επιλαμβάνονται των
αξιόποινων πράξεων του παρόντος Κώδικα ακόμη και όταν αυτές έχουν τελεσθεί
στην αλλοδαπή, από ΄Ελληνες υπηκόους, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των
διατάξεων του άρθρου 123 Κ.Π.Δ..

7. Οι ελληνικές δικαστικές αρχές του τόπου της έδρας ή της πραγματικής
εγκαταστάσεως του νομικού προσώπου προς όφελος του οποίου διαπράχθησαν
αξιόποινες πράξεις που προβλέπονται στον παρόντα Κώδικα, έχουν δικαιοδοσία
και αρμοδιότητα διώξεως και εκδικάσεως των πράξεων αυτών.»

Προτεινόμενη ρύθμιση:
Το άρθρο 42 παρ. 2 εδάφ. Β΄ του Ν. 3459/2006 αντικαθίσταται ως εξής:

β) Η κρίση για την επιβολή ή συνέχιση προσωρινής κράτησης πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνει υπόψη τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει αν ο κατηγορούμενος είναι εξαρτημένος.

Αιτιολογική Έκθεση:

Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση επιτυγχάνονται δύο ζητήματα: Πρώτον, καταργείται ο χρονικός περιορισμός, σύμφωνα με τον οποίο δεν επιτρεπόταν αίτηση του κρατουμένου για την άρση ή αντικατάσταση της προσωρινής του κράτησης με περιοριστικούς όρους πριν παρέλθει χρονικό διάστημα δύο (2) μηνών από την έναρξη της προσωρινής κράτησης, ενώ σε περίπτωση απόρριψής της νέα αίτηση μπορούσε να υποβληθεί έναν (1) μήνα μετά την απόρριψη της προηγούμενης. Στο εξής εφαρμόζονται και εδώ οι ρυθμίσεις των άρθρων 282 επ. Κ.Π.Δ. Δεύτερον, προβλέπεται ρητά ότι για την επιβολή ή συνέχιση της προσωρινής κράτησης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, και επομένως θα πρέπει να υπάρχει ειδική αιτιολογία, των στοιχείων από τα οποία προκύπτει αν ο κατηγορούμενος είναι εξαρτημένος. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη εναρμονίζεται με την αντικατάσταση των άρθρων 282 παρ. 3 και 296 ΚΠΔ καθώς και με την προσθήκη της παραγράφου 6 του άρθρου 30 του Ν. 3459/2006.

  • 18 Νοεμβρίου 2009, 18:52 | Παρθύμος Γεώργιος

    Η ελληνική πολιτεία οφείλει να αναγνωρίσει τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών όπως τα παράγωγα της μορφίνης, ως ασθενείς. Και αυτό γιατί ένας τοξικομανής της ηρωίνης για παράδειγμα όταν δεν έχει τη δόση του, εμφανίζει έντονα σωματικά συμπτώματα, όπωσ η διάρροια, οι πόνοι σε ολο το σώμα, οι πολυήμερες αϋπνίες, φαινόμενα που εξ’αντικειμένου τον σπρώχνουν να κάνουν χρήση ναρκωτικού ή εναλλακτικά πολύ δυνατών υπνωτικών και αναλγητικών φαρμάκων. Δεν πρόκειται δηλαδή για ένα ψυχολογικό πάθος, αλλά για σωματική ανάγκη.
    Η θεραπεία και απεξάρτηση από τα ναρκωτικά, πάντως, δεν είναι απαραίτητο να επέλθει μέσω της χορήγησης μεθαδόνης. Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι το ίδιο αποτέλεσμα αλλά πιο εγγυημένα και πιο γρήγορα,μπορεί να προκύψει μέσα από διαδικασίες αιμοκάθαρσης. Ο ασθενής εισέρχεται στο νοσοκομείο και του «φιλτραρουν» το αίμα με αντίστοιχα συστήματα καθαρισμού, αναιρώντας το αίσθημα της βιολογικής εξάρτησης – τα οργανικά συμπτώματα δηλαδή. Αυτό που παραμένει είναι η «διάθεση» – η ψυχολογική εξάρτηση – η οποία όμως με τη βοήθεια κατάλληλου προσωπικού – ψυχολόγων, κοινονιολόγων κ.τ.λ. – μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς φάρμακα. Συν τοις άλλοις, οι μέθοδοι αιμοκάθαρσης φαίνεται οτι έχουν πολύ χαμηλότερο κόστος από τα προγράμματα μεθαδόνης ενώ μπορούν να «εξυπηρετήσουν» και μεγαλύτερο αριθμό ασθενών.

  • 13 Νοεμβρίου 2009, 22:57 | ΑΝΤ ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ

    Ο ΧΡΗΣΤΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΣΧΕΘΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΣΥΧΝΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΓΩΓΕΣ. Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΑΦΗΝΗΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΟ ΕΠΙΣΗΣ Ο ΧΡΗΣΤΗΣ ΝΑ ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΑΔΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΧΡΗΣΤΕΣ ΝΑ ΜΠΟΡΥΝ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΜΕ ΣΥΝΤΑΓΗ ΙΑΤΡΟΥ ΤΗΝ ΜΕΘΑΔΟΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ. ΝΑ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ