Άρθρο 30 Χρήστες ναρκωτικών ουσιών που υποβάλλονται σε ειδική μεταχείριση

1. Όσοι απέκτησαν την έξη της χρήσης ναρκωτικών και δεν μπορούν να την
αποβάλουν με τις δικές τους δυνάμεις, υποβάλλονται σε ειδική μεταχείριση
κατά τους όρους του νόμου αυτού.

2. Η συνδρομή ή μη των προϋποθέσεων της προηγούμενης παραγράφου στο πρόσωπο
κατηγορουμένου ή καταδίκου διαπιστώνεται από το δικαστήριο. Για το σκοπό
αυτόν το δικαστήριο μπορεί να διατάξει ψυχιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη
και εργαστηριακή εξέταση, προκειμένου να καθοριστεί αν πράγματι υπάρχει
εξάρτηση, καθώς και το είδος και η έκταση αυτής κατά τα αναφερόμενα
ειδικότερα στην παράγραφο 3. Η πραγματογνωμοσύνη διεξάγεται από τα ειδικά
δημόσια κέντρα απεξάρτησης, από τις ψυχιατρικές κλινικές και τα εργαστήρια
ιατροδικαστικής και τοξικολογίας των Α.Ε.Ι. της χώρας, τις ιατροδικαστικές
υπηρεσίες, εφόσον διαθέτουν ειδικά εργαστήρια, ή από τα νομαρχιακά ή
περιφερειακά νοσοκομεία που έχουν τη δυνατότητα να διεξαγάγουν τέτοια
πραγματογνωμοσύνη με αντίστοιχες κλινικές και εργαστήρια. Πίνακας με τις
υπηρεσίες που πληρούν τις προϋποθέσεις για την πραγματογνωμοσύνη
διαβιβάζεται ανά έτος στον αρμόδιο εισαγγελέα με ευθύνη των Υπουργείων που
τις εποπτεύουν. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται η ανάθεση
πραγματογνωμοσύνης σε τρεις πραγματογνώμονες ιατρούς, από τους οποίους ο
ένας τουλάχιστον ψυχίατρος, κατά προτίμηση κρατικούς λειτουργούς ή
ορισμένους πραγματογνώμονες στον πίνακα πραγματογνωμόνων κατά το άρθρο 185
του Κ.Π.Δ.. Η πραγματογνωμοσύνη διεξάγεται σύμφωνα με τις διατυπώσεις που
ορίζει κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Υγείας και Κοινωνικής
Αλληλεγγύης και Δικαιοσύνης.

«3. Ο ενεργών την προανάκριση ή κύρια ανάκριση διατάσσει υποχρεωτικά την
άμεση διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, εάν υποβληθεί ισχυρισμός του
κατηγορουμένου ότι είναι τοξικομανής (ουσιοεξαρτημένος) εντός είκοσι
τεσσάρων (24) ωρών από τη σύλληψη του ή κατά την αρχική απολογία του, ο
οποίος καταχωρείται στην έκθεση σύλληψης, εξέτασης ή απολογίας. Στην
περίπτωση που ο επ` αυτοφώρω συλληφθείς κατηγορούμενος υποβάλλει τον κατά τα
άνω ισχυρισμό στον ενεργούντα την προανάκριση, αυτός μεριμνά για την άμεση
λήψη δειγμάτων σωματικών υγρών (ούρων και αίματος) και τυχόν άλλου
βιολογικού υλικού και για την αποστολή αυτών στα Εργαστήρια της Διεύθυνσης
των Εγκληματολογικών Ερευνών της Ελληνικής Αστυνομίας ή της Ιατροδικαστικής
Υπηρεσίας ή των δημόσιων νοσοκομείων ή στα Εργαστήρια των Α.Ε.Ι. της χώρας,
προς εξέταση για τη διαπίστωση ύπαρξης στον οργανισμό του κατηγορουμένου
τοξικών ουσιών ή φαρμάκων. Η λήψη των εν λόγω δειγμάτων σωματικών υγρών
πραγματοποιείται από το αρμόδιο ιατρικό προσωπικό του εφημερεύοντος δημόσιου
νοσοκομείου της περιοχής, σύμφωνα με τις διατυπώσεις που ορίζονται από την
προβλεπόμενη στην προηγούμενη παράγραφο κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας
και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Δικαιοσύνης. Η λήψη αίματος του
κατηγορουμένου προς εξέταση δεν γίνεται μόνο στην περίπτωση, κατά την οποία
σύμφωνα με ιατρική πιστοποίηση από δημόσιο νοσοκομείο υπάρχουν ειδικοί
παθολογικοί λόγοι συνεπεία των οποίων θεωρείται επικίνδυνη για την υγεία και
τη ζωή του. Οι πραγματογνώμονες εξετάζουν τον κατηγορούμενο αμέσως μόλις
τους γνωστοποιηθεί η σχετική παραγγελία και σε κάθε περίπτωση το αργότερο
εντός σαράντα οκτώ (48) ωρών, συντάσσουν δε και υποβάλλουν την έκθεση τους
όσο το δυνατόν ταχύτερα, λαμβάνοντας υπόψη και τα αποτελέσματα της κατά τα
άνω τοξικολογικής ανάλυσης των σωματικών υγρών και τυχόν άλλου βιολογικού
υλικού. Αν οι πραγματογνώμονες αποφανθούν ότι υπάρχει εξάρτηση, πρέπει να
καθορίσουν και το είδος της (σωματική ή ψυχική) και αν είναι δυνατόν το
βαθμό της, το συνήθως χρησιμοποιούμενο ναρκωτικό (εξαρτησιογόνο), την
ημερήσια δόση, την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή και, αν τους ζητείται ειδικώς
με την παραγγελία, την επίδραση της εξάρτησης στον καταλογισμό.»

4. Δράστης, στο πρόσωπο του οποίου συντρέχουν οι προϋποθέσεις της
παραγράφου 1, αν είναι υπαίτιος τέλεσης:

α. Της πράξης του άρθρου 29 παρ. 1 παραμένει ατιμώρητος και εφαρμόζονται σε
αυτόν οι διατάξεις του άρθρου 32.

β. Των πράξεων του άρθρου 20 παρ. 1 περιπτώσεις β`, στ`, ζ`, η`, ι` και
ιβ`
τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και με χρηματική ποινή
πεντακοσίων ενενήντα (590) έως δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ και αν
συντρέχει διακεκριμένη περίπτωση του άρθρου 21 ή επιβαρυντική περίσταση
«των άρθρων 23 και 23Α»
τιμωρείται με πρόσκαιρη κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών και με
χρηματική ποινή οκτακοσίων ογδόντα (880) έως εκατόν πενήντα χιλιάδων
(150.000) ευρώ.

γ. Των πράξεων των άρθρων 20 παρ. 1 περιπτώσεις α`, γ`, δ`, ε`, θ`, ια`,
ιγ` ή 22 τιμωρείται με πρόσκαιρη κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών και με
χρηματική ποινή πεντακοσίων ενενήντα (590) έως είκοσι εννέα χιλιάδων
(29.000) ευρώ και αν συντρέχει διακεκριμένη περίπτωση του άρθρου 21 ή
επιβαρυντική περίσταση «των άρθρων 23 και 23Α»
τιμωρείται με πρόσκαιρη κάθειρξη και
χρηματική ποινή χιλίων πεντακοσίων (1.500) έως διακοσίων ενενήντα χιλιάδων
(290.000) ευρώ.

5. Των ευεργετικών διατάξεων της προηγούμενης παραγράφου και των παραγράφων
1, 6 και 11 του άρθρου 31 απολαμβάνουν, εκτός από εκείνους που θα
ακολουθήσουν εγκεκριμένο θεραπευτικό πρόγραμμα της ημεδαπής, και όσοι
απέκτησαν την έξη της χρήσης ναρκωτικών ουσιών με την έννοια της παραγράφου
1 του παρόντος άρθρου, αλλά αποδεδειγμένα την απέκτησαν και την απέβαλαν υπό
τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) η απόκτηση της έξης της χρήσης ναρκωτικών
ουσιών σε χρόνο προγενέστερο της πράξης πρέπει να αποδεικνύεται κατά τρόπο
αδιαμφισβήτητο από εργαστηριακές εξετάσεις, εκθέσεις ή βεβαιώσεις
προερχόμενες από επιστημονικό διευθυντή δημόσιου νοσοκομείου της ημεδαπής ή
χώρας της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή αναγνωρισμένων από τις αρμόδιες αρχές
θεραπευτικών Προγραμμάτων της ημεδαπής ή χώρας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και β)
η εντελής απεξάρτηση να αποδεικνύεται με βεβαίωση αναγνωρισμένης κατά νόμο
θεραπευτικής κοινότητας που λειτουργεί νομότυπα στα πλαίσια των θεραπευτικών
προγραμμάτων του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Η βεβαίωση
δίνεται ύστερα από προηγούμενη παρακολούθηση εγκεκριμένου κατά νόμο
θεραπευτικού προγράμματος σωματικής και ψυχικής απεξάρτησης για διάστημα έξι
(6) τουλάχιστον μηνών. Σε περίπτωση που δεν προσκομιστεί αυτή η βεβαίωση,
αλλά αποδέχεται ο κατηγορούμενος την εισαγωγή του, διατάσσεται υποχρεωτικά
από το δικαστήριο η εισαγωγή του αιτουμένου την εφαρμογή των ευεργετικών
διατάξεων σε θεραπευτική κοινότητα του προηγούμενου εδαφίου. Απαιτείται
επίσης να προσκομιστεί πιστοποιητικό ότι ο κατηγορούμενος δεν διώκεται για
αξιόποινες πράξεις που τυχόν διέπραξε στο διάστημα της επικαλούμενης
θεραπείας μέχρι την εκδίκαση του αδικήματος με αφορμή το οποίο ζητεί την
εφαρμογή των ευεργετικών διατάξεων που έχουν σχέση με τα ναρκωτικά και την
εξασφάλιση μέσων για την προμήθειά τους.

Προτεινόμενη ρύθμιση:

Στο άρθρο 30 του ν. 3459/2006 προστίθεται παράγραφος 6, η οποία έχει ως εξής:
6. Ο κατά νόμο ποινικός χαρακτήρας των πράξεων που τελέστηκαν από δράστη, στο πρόσωπο του οποίου συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παρ. 1, κρίνεται με βάση την απειλούμενη στις παραγράφους 4 στοιχ. β΄ και γ΄ ποινή.

Αιτιολογική Έκθεση:

Με τη συγκεκριμένη διάταξη ορίζεται ότι ο χαρακτηρισμός της πράξης που τελέστηκε από δράστη, στο πρόσωπο του οποίου συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παρ. 1 (εξαρτημένος χρήστης), σύμφωνα με την τριμερή διάκριση που ακολουθεί ο ελληνικός Ποινικός Κώδικας, κρίνεται με βάση το ανώτερο όριο της ποινής που απειλεί ο νόμος. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη εναρμονίζεται με την πρόβλεψη του άρθρου 19 εδαφ. α΄ του ΠΚ σύμφωνα με την οποία «αν μια πράξη που εκδικάστηκε είναι κακούργημα ή πλημμέλημα, κρίνεται με βάση τη βαρύτερη ποινή που καθορίζεται από το νόμο γι’ αυτή την πράξη και όχι με βάση την τυχόν ελαφρότερη ποινή που επέβαλε ο δικαστής λόγω ελαφρυντικών περιστάσεων (άρθρο 84) ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο μείωσης της ποινής σύμφωνα με το άρθρο 83». Έτσι, επιλύεται πλέον νομοθετικά το ζήτημα που δημιουργήθηκε σε σχέση με τον ποινικό χαρακτήρα των πράξεων που τελέστηκαν από εξαρτημένο χρήση και απειλούνται στο νόμο με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους, το οποίο απασχόλησε έντονα τόσο τη θεωρία όσο και τη νομολογία.

  • 18 Νοεμβρίου 2009, 22:57 | Πέτρος Πολυμενακος

    Νομίζω ότι δεν χρειαζεται να ξαν-ανακαλυψουμε το τροχό. Ακολουθήστε το παράδειγμα της Ολλανδιας!

  • 18 Νοεμβρίου 2009, 20:12 | Nικος Π

    Συμφωώ με όσους συμπολίτες έχουν ήδη προτείνει την πλήρη αποποινικοποίηση της χρήσης, ο χρήστης «βαρέων» ναρκωτικών να μπορεί να πάρει τη δόση του από το φαρμακείο με συνταγή γιατρού. Κάνναβη κ.α. ευφορικά φυτά όχι μόνο να μην είναι παράνομη η χρήση τους, αλλά να επιτρέπονται να είναι φυτεμένα στους κήπους και τις γλάστρες στα μπαλκόνια όποιου θέλει να τα χρησιμοποιήσει (θα πρασινίσουν και τα μπαλκόνια). Ειδικα ή κάνναβη, να επιτραπεί να καλλιεργείται ως βιομηχανικό φυτό για παραγωγή τόσων και τόσων προϊόντων που μπορεί να δώσει (και που τα λόμπυ των πετρελαϊκών εταιριών τότε που την απαγορεύσανε θελήσανε να αντικαταστήσουν με πλαστικά), και να γίνει μοχλός πραγματικής «πράσινης ανάπτυξης».

    Το ερώτημα είναι αν η νέα κυβέρνηση σκοπεύει πραγματικά να τα βάλει με όλη τη σαπίλα και το ΠΟΛΥ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ πίσω από τη διακίνηση των ναρκωτικών…διεφθερμένοι αστυνομικοί και μεγαλο-αστυνομικοί, διεφθαρμενοι δικαστές και μεγαλο-δικηγόροι, διεφθαρμένοι μεγαλο-«πολιτικοί», όλος ο καλός κόσμος της ΕΞΟΥΣΙΑΣ… Ή αν θα κάνει μικρο-τροποποιήσεις στο ίσχυον νομικό καθεστώς, έτσι για να ψιλο-μπαλώσει ένα επι μέρους κομμάτι του ζητήματος, εθελοτυφλώντας μπροστά στην αιτία, που είναι η απαγόρευση και η παρανομία και το ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ που τη συνοδεύει, και ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΒΟΛΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.

    Μετά τιμής,
    Ένας πολίτης

  • 18 Νοεμβρίου 2009, 13:51 | Μάνια

    Πιστεύω ότι οι χρήστες πρέπει να μπαίνουν σε προγράμματα αποτοξίνωσης και όχι στη φυλακή. Δεν προσφέρει τίποτα η φυλάκιση, ίσα ίσα μέσα βρίσκουν πιο εύκολα ναρκωτικά. Είμαι και εγώ υπέρ της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών. Να πωλούνται σε ειδικά φαρμακεία και οι χρήστες να τα προμηθεύονται με γνωματεύση γιατρού. Έτσι δε θα πεθαίνουν από νοθευμένες δόσεις, θα σταματήσει το εμπόριο, δε θα έχουν πρόσβαση οι ανήλικοι και όσοι δε θα έχουν την ειδική γνωματεύση και το κράτος θα έχει έσοδα από ΦΠΑ όπως με τα τσιγάρα και το αλκοόλ. Όσον αφορά στο χασίς πιστεύω ότι θα μπορούσε να υπάρξει νόμος ώστε να μπορείς να έχεις ή να καλλιεργείς συγκεκριμένη ποσότητα (μικρή πάντα). Το θέμα είναι θα το τολμήσετε κ. Παπανδρέου ή θα φοβηθείτε τις πιθανές αντιδράσεις ανθρώπων συντηρητικών αλλά και των ίδιων των εμπόρων που θα χάσουν το «μεροκάματο»;

  • 17 Νοεμβρίου 2009, 17:15 | ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ

    ______________________________________________________________

    ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ για τα CITIZENS LEAGUE for HUMAN RIGHTS
    ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ NGO
    Μη Κυβερνητικός Οργανισμός
    Human Rights Defenders
    _______________________________________________________________

    Προς τον 17 Νοεμβρίου 2009
    Υπουργό Δικαιοσύνης,
    Διαφάνειας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
    κ. Χαράλαμπο Καστανίδη

    Θέμα: σχετικά με τη δημόσια ανοιχτή διαβούλευση, κατόπιν της νομοθετικής πρωτο-βουλίας του Υπουργείου, για τη λήψη άμεσων μέτρων αποσυμφόρησης των φυλακών και βελτίωσης κράτησης στα σωφρονιστικά καταστήματα, με την τροποποίηση των άρ-θρων 282§3 και 296 του Κ.Π.Δ. καθώς και με την τροποποίηση της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά (άρθρο 30, άρθρο 40, άρθρο 42).

    Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

    Ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Υπουργείου για συμμετοχή στην τεθείσα σε ισχύ από 13.11.2009 ανοιχτή διαβούλευση, έχομε τη τι-μή να διατυπώσουμε τις ακόλουθες σκέψεις, συμπληρώνοντας την επι-στολή μας, από 12 Οκτωβρίου 2009 [υπ’ αριθ. πρωτ. 92/12.10.2009], την οποία συνημμένως επανυποβάλλομε.

    Είναι γεγονός αναντίρρητο, ότι ήδη έχει εγκλεισθεί στις ελληνικές φυλα-κές πλήθος νέων ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους ασθενών – εξαρτη-μένων από τα ναρκωτικά, με βαρύτατες και, ως εκ τούτου, εξοντωτικές ποινές, με αποτέλεσμα, αντί να επιτυγχάνεται ο επιδιωκόμενος σωφρο-νισμός και η, εν συνεχεία, επανένταξη των νέων αυτών στην κοινωνία, να χάνεται κάθε ελπίδα ζωής γι’ αυτούς.

    Πρόκειται για κατάσταση, η οποία διαρκεί για πολλά έτη και, μέχρι σή-μερα, δεν αναλήφθηκε ουδεμία πρωτοβουλία σαν αυτή του Υπουργείου Σας και δεν έγινε καμία προσπάθεια για τη θεραπεία αυτής της άκρως νοσηρής κατάστασης, η οποία, εκτός των άλλων, εξακολουθητικώς δια-σύρει τη χώρα μας στο εξωτερικό και, ειδικότερα, στην Ευρώπη, μέλος της οποίας είμαστε και επιθυμούμε να παραμείνουμε. Εξ άλλου, πρό-σθετο δυσμενέστατο επακόλουθο της μη βελτίωσης, ορθότερα της μη μεταβολής εκ βάθρων, της απαράδεκτης (για ευνομούμενη και, κυρίως, για πολιτισμένη κοινωνία συγκεκριμένης και ευρύτατα γνωστής) αυτής κατάστασης, είναι να έχουν καταστεί τα κατ’ ευφημισμό αποκαλούμενα “σωφρονιστικά καταστήματα” αφ’ ενός μεν αποθήκες ψυχών και, αφ’ ετέρου, εκτροφεία εγκλήματος.

    Συγκεκριμένα, όπως εκτενέστερα αναφέραμε και στην ως άνω επιστολή μας, είναι πλέον ευρύτατα γνωστό το γεγονός, ότι, πέραν των άλλων, μέσα στις φυλακές γίνεται ακόμη και διακίνηση (εμπόριο) ναρκωτικών, κατά τρόπο προκλητικότατο και αχαρακτήριστο, είναι δε γεγονός, ότι η Ένωσή μας έχει ήδη και από ικανού χρόνου απευθυνθεί στον αρμόδιο εισαγγελέα με συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες καταγγελίες, εκπληρώ-νοντας ένα από τους αντίστοιχους κοινωνικούς της σκοπούς.

    Συνεπώς, χαιρετίζουμε με ιδιαίτερη ικανοποίηση την πρωτοβουλία του Υπουργείου και επισημαίνουμε ιδιαίτερα το γεγονός, ότι, για πρώτη φο-ρά, στην ελληνική πραγματικότητα, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα πάρθηκε τέτοια απόφαση, που στοχεύει να επιλύσει ριζικά τα υπαρκτά και ανεπίλυτα μέχρι σήμερα, άκρως πιεστικά, προβλήματα.

    Όμως, επιθυμούμε να επισημάνουμε ιδιαιτέρως, ότι, μεταξύ των μέτρων, τα οποία, κατά τρόπο εύστοχο και ριζικό, πρόκειται να ληφθούν, όπως προεξαγγέλθηκαν με σωφροσύνη και με σπάνια πολιτική εντιμότητα, δεν περιλήφθηκε και η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την απόφαση – πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης.

    Σημειωτέον, ότι, δυνάμει του νόμου ν. 3727/2008 (ΦΕΚ 257Α), παρά τις εξαγγελίες και τις αντίστοιχες ρητές δεσμεύσεις της απελθούσης κυβέρ-νησης, και, ειδικότερα, του τέως Υπουργού Δικαιοσύνης (Σ. Χατζηγάκη), ανεπίτρεπτα δεν εναρμονίστηκε η ελληνική ποινική νομοθεσία με την ως άνω απόφαση – πλαίσιο (2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώ-πης), και, αντί αυτής της εναρμόνισης, τέθηκε ως εισαγωγή του νόμου, ότι πρόκειται, δήθεν, περί εναρμόνισης και, στην πραγματικότητα, η σχετική νομοθεσία απέκτησε μεγαλύτερη και πλέον απάνθρωπη αυστη-ρότητα, με περαιτέρω δυσμενέστατο αποτέλεσμα να χειροτερεύσει και να φτάσει στο απροχώρητο η συντελούμενη εξόντωση κυρίως των νέ-ων ασθενών – φυλακισμένων – καταδικασμένων για τα ναρκωτικά. Έτσι, ως μοναδικό πλέον μέσο άμυνας κατά της εξαθλίωσης και της εξόντω-σης, επαναλαμβάνουν με μεγαλύτερη ένταση οι δυστυχείς νέοι ασθενείς – τοξικομανείς και οι λοιποί κρατούμενοι, που έχουν ενταφιαστεί στις στενές τρώγλες, που αποκαλούνται “κελιά” των δήθεν “σωφρονιστηρί-ων”, την αποχή από τη λήψη κάθε τροφής, δηλαδή την απεργία πείνας, την οποία είχαν αναστείλει κατά το παρελθόν, χάρη στις αποκαλυφθεί-σες και αποδειχθείσες ως ασυγχώρητα παραπλανητικές προαναφερό-μενες υποσχέσεις.

    Με την πεποίθηση, ότι, στο πλαίσιο της συντελούμενης αναμόρφωσης των μεσαιωνικού τύπου διατάξεων του ποινικού νόμου, πρόκειται να ενταχθεί και η εναρμόνιση της κείμενης νομοθεσίας με τις προβλέψεις της απόφασης – πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης καθώς και η εκ νέου εξέταση και αυτής της περίπτωσης των καταδικασμένων στην έσχατη ποινή της ισόβιας κάθειρξης, έχουμε την τιμή να επισημάνουμε, για μία ακόμη φορά, τα ακόλουθα ειδικά ως προς την επιβαλλόμενη συνεχώς έσχατη ποινή.

    Συγκεκριμένα, είναι γνωστό, ότι η ποινή της ισόβιας κάθειρξης καθώς και η πρόβλεψη των επιβαρυντικών περιστάσεων και του “κατ’ επάγ-γελμα” και “ιδιαίτερα επικίνδυνου” δεν υφίστανται στην απόφαση – πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, σύμφωνα δε με το άρθρο 4 § 2 της εν λόγω απόφασης – πλαισίου, οι επιβαρυντικές περι-στάσεις του εθνικού – ελληνικού δικαίου αποτελούν μέρος των διαφό-ρων ενδείξεων κατά του κατηγορουμένου, που πρέπει να λαμβάνει υ-πόψη του ο δικαστής για να ζυγοσταθμίσει την τελική ποινή στέρησης της ελευθερίας του κατηγορουμένου, που κυμαίνεται μεταξύ των πέντε και δέκα ετών, για μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών.

    Με ιδιαίτερη εκτίμηση

    ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ για τα
    ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ

    Γιώργος Ματαγός,
    Πρόεδρος

  • 17 Νοεμβρίου 2009, 03:30 | Τζανίδης Νικόλαος

    ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ. ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

    ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΕΩΝ – ΙΔΡΥΜΑ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

    ΕΡΕΥΝΑ: ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ: Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

    http://www.agp.gr/agp/files/NEOI%20KAI%20NARKOTIKA.doc

    http://www.agp.gr/…/IDRYMA-ANDREAS-PAPANDREOU19_5%20PRAKTIKA.doc

    ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΟΤΕ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ
    ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ (ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ, ΑΝΑΚΡΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ……),ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ
    Ή ΝΑ ΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΕΤΕ Ή ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΦΟΡΤΩΣΕΤΕ.

    ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΠΟΛΛΑ.

    ΖΗΤΗΤΑΙ ΒΟΥΛΗΣΗ ΛΟΙΠΟΝ, ΤΑ ΛΕΚΤΙΚΑ ΤΑ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ.

    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

  • 16 Νοεμβρίου 2009, 18:36 | Σωτηρης Κ.

    Ειμαι υπερ της αποποινικοποίησης, οπως και αρκετοι αλλοι σε αυτη τη συζητηση. Η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι ακομα να εκφρασω τη γνωμη μου δημοσια επι του θεματος και ειναι η πρωτη φορα που το κανω.
    Η ερευνα που εχω κανει πανω στο ζητημα τα τελευταια χρονια ενισχυσε την αποψη μου περι αποποινικοποίησης καθώς τα επιστημονικα στοιχεια ειναι συντριπτικά. Δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λογος για την διατηρηση της απαγορευσης και πολλοι λογοι για τον διαχωρισμο των ουσιων και την αποποινικοποίηση τους. Ενας απο τους λογους ειναι και η αποσυμφόρηση των φυλακών και του υπερφορτωμενου δικανικου συστηματος.
    Όπως επισημαίνει και ο Ζάκ Φρέσκο, η δημιουργία νόμων ειναι αλλη μια αποδειξη της ανεπάρκειας ή απροθυμίας επιλυσης του προβληματος. Όταν υπάρχει πρόβλημα, οι πολιτικοί φτιάχνουν νόμους, αν δεν μπορούν ή δεν θελουν να το λύσουν. Απο την εμπειρία μας τουλάχιστον απο την νομοθεσία για τα ναρκωτικά, οι νομοι δεν αποτελούν ποτέ λύσεις και απο ένα οριακό ποσοτικό σημείο και μετά, το συστημα υποτροπιάζει απαιτώντας έξτρα νόμους ώστε να καλυφθούν οι συνέπειες των πρώτων.

    Εχω δημοσιεύσει μια εργασία που συνέταξα αρχικά για την σχολή Κοινωνιολογίας όπου φοιτώ, είναι στον ιστότοπο: http://www.thezeitgeistmovement.com/joomla/index.php?option=com_kunena&Itemid=99999&func=view&catid=209&id=89904

    Θα ηθελα να επιστήσω την προσοχή στο «Κρατικό Μονοπώλιο Ναρκωτικών», όπως αυτό αναφέρεται στην Εφημερίδα της κυβερνήσεως, αρ.φ. 103, σελ.1010, αρθρο 2, παραγραφοι 2,3 και αλλου.
    Με μια ελαφρα διαθεση λαικισμού, μήπως ήρθε η ωρα να αξιοποιηθεί αυτο το σκουριασμένο μηχάνημα της «δημοκρατίας;»

  • 16 Νοεμβρίου 2009, 12:14 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ

    Η προσθήκη της συγκεκριμένης παραγράφου είνια παολύτως ορθή όμως υπάρχει κίνδυνος τα δικαστικά συμβούλια και ο ανακριτής να μην λαμβάνουν υπόψη τους τις υπάρχουσες στην ποινική δικογραφία ιατροδικαστικές εκθέσεις διότι σύμφωνα με την παράγραφο 1 της ίδιας διατάξεως η ιδιότητα κάποιου προσώπου ως τοξικομανούς κρίνεται αποκλειστικά από το Δικαστήριο. Συνεπώς, με το πρόσχημα αυτό, κατά το στάδιο της προδικασίας δεν θα ερευνάται το ζήτημα της τοξικομανίας, δεν θα αποδίδεται ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός στην πράξης του κατηγορουμένου και έτσι σε βάρος του θα μπορέι να επιβληθει και διατηρηθεί το μέτρο της προσωρινής κρατήσεως. Αν πρόθεση του Νομοθέτη είνια το αντίθετο, θα πρέπει να συμπληρώσει ανάλογα και την παράγραφο 1 της διατάξεως.

  • 16 Νοεμβρίου 2009, 12:15 | βασιλης αλεξιου

    δικαιοτερο θα ηταν οι εξαρτημενοι ενηλικοι πολιτες που δεν επιθυμουν να ακολουθησουν καποιο προγραμα απεξαρτησης να μπορουν να προμηθευτουν τη δοση τους νομιμα απο το φαρμακειο και με οδηγιες χρησης απο τον επιστημονα φαρμακοποιο να εξασφαλισουν οτι δεν θα κινδυνευσει η ζωη τους παραληλα θα γινεται προσπαθεια να πεισθουν να μπουν σε μοναδα απεξαρτησης Ετσι θα εξαφανιστουν οι εμποροι ναρκωτικων μη μπορωντας να πουλησουν φθηνοτερα απο το φαρμακειο θα μειωθουν οι χρηστες που μπαινουν καθε χρονο στις ουσιες γιατι δεν θα ειναι πλεον απαγορευμενο και οπως ξερουμε το απαγορευμενο ελκυει ειδικα τους εφηβους ουτε οι υπαρχοντες χρηστες θα εχουν κινητρο να μυησουν νεους στα ναρκωτικα αφου θα μπορουν να αγορασουν τη δοση τους με 10 ευρω το μηνα απο το φαρμακειο Επισης θα μειωθει η εγκληματικοτητα που δημιουργουν οι χρηστες προκειμενου να βρουν χρηματα για τη δοση τους Υπολογιζεται οτι καθε χρηστης θελει 1000 εως 2000 ευρω το μηνα για ηρωινη και 4000 εωσ 5000 ευρω το μηνα για κοκαινη Επισης θα μειωθουν οι θανατοι απο νοθευμενες ουσιες διοτι ο χρηστης σημερα δεν μπορει να υπολογισει τη δοση Χρησιμοποιει μια ποσοτητα την μια ημερα και ζει κανει την ιδια την αλλη μερα και επειδη ειναι λιγοτερο νοθευμενη πεθαινει ευχαριστω πολυ για την ευκαιρια που μου δωσατε να εκφρασω την γνωμη μου

  • 16 Νοεμβρίου 2009, 03:57 | παναγης

    Ισως ειναι ευκαιρια να δουμε το «πειραμα του αμστερνταμ» , σιγουρο ειναι το οικονομικο-τουριστικο ωφελος.Διαχωρισμος ουσιων και αποποινικοποιηση στη κανναβη,ας την φορολογησετε.

  • 16 Νοεμβρίου 2009, 00:21 | Δημοσθένης

    Προτεινόμενη ρύθμιση:

    7. Των ευεργετικών διατάξεων της παραγράφου 4 περίπτωση β και γ δεν μπορούν να τύχουν εξαρτημένα άτομα, τα οποία συλλαμβάνονται με μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών.

    Αιτιολογική έκθεση:

    Ο νομοθέτης εισήγαγε στο άρθρο 30 στην παράγραφο 4 την περίπτωση β και γ, προκειμένου να τύχουν ειδικής μεταχείρισης τα λεγόμενα «βαποράκια ». Η κοινή λογική λέει οτι τα «βαποράκια» εμπορεύονται 20, 30 γραμμάρια π.χ. ηρωίνη για να εξασφαλίσουν την δόση τους και όχι κιλά.
    Η συγκεκριμένη παράγραφος έχει γίνει πλέον “παραθυράκι” στο νόμο περί ναρκωτικών. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να εφαρμόζονται οι ευεγερτικές διατάξεις σε εξαρτημένους που συλλαμβάνονται π.χ. για κατοχή 1 κιλού ηρωίνης ή για την καλλιέργεια 100 δενδρύλλιων κάνναβης.
    Είναι φανερό στο παραπάνω παραδείγμα οτι ο εξαρτημένος δεν ωθείται στις παραπάνω πράξεις ΜΟΝΟ για να εξασφαλίσει την δόση του, αλλά αποσκοπεί και στο παράνομο περιουσιακό όφελος.
    Η πλειοψηφία των εξαρτημένων, μαζί με τους περιστασιακούς χρήστες που “βαπτίζονται” εξαρτημένοι για χάρη των ευεργετικών διατάξεων, εκμεταλλευόμενοι την ατιμωρησία του άρθρου 30, γίνονται πιο έμποροι και απο τους εμπόρους.
    Με την εισαγωγή της παραγράφου 6, που προτείνεται απο την κυβέρνηση, η ατιμωρησία θα γίνει μεγαλύτερη, μιας και με πρόχειρους υπολογισμούς μου, για το αδίκημα της κατοχής 1 κιλού ή αλλιώς 800 δόσεων ηρωίνης, ο εξαρτημένος θα εκτίει ποινή φυλάκισης περίπου 18 μηνών.
    Πραγματικά είναι απορίας άξιο αν αυτές οι 800 δόσεις ηρωίνης που θα σκοτώσουν νέα παιδιά ισοσταθμίζεται με μια ποινή φυλάκισης 18 μηνών, μόνο και μόνο επειδή ο δράστης είναι εξαρτημένος…..

  • 15 Νοεμβρίου 2009, 10:16 | Αλεξάνδρα Μιχαλοπούλου

    Χαιρετίζω την άκρως δημοκρατική αυτή διαδικασία.Εγώ είμαι απλή πολίτης και δεν γνωρίζω νομικά, γι’αυτό ζητώ την ανοχή σας για τυχόν λάθη ή ανέφικτες προτάσεις μου. Προτείνω την πλήρη αποποινικοποίηση των ναρκωτικών δηλαδή να πωλούνται νόμιμα στα φαρμακεία με «ιατρική συνταγή» όλων των ειδών τα ναρκωτικά. Ετσι οι χρήστες θα αντιμετωπίζονται σαν ασθενείς και όχι σαν παράνομοι, θα χαίρουν ιατρικής βοήθειας (η οποία απώτερα θα οδηγεί και στην απεξάρτησή τους), θα αγοράζουν καθαρό προϊόν και θα κινδυνεύει λιγότερο η ζωή τους, θα το αποκτούν φθηνότερα και δεν θα χρειάζεται να κλέβουν για να το αποκτήσουν, το κράτος θα εισπράττει τους αναλογούντες φόρους και θα κερδίζουν οι φαρμακοποιοί και οι γιατροί που είναι και επιστήμονες και όχι οι μεγαλέμποροι και τα βαποράκια. Τα παιδιά μας δεν θα κινδυνεύουν πιά πηγαίνοντας στο σχολείο να τα πλησιάσουν οι έμποροι ναρκωτικών και οι φυλακές θα αποσυμφορηθούν γιατί οι έμποροι θα χάσουν τη δουλειά τους. Με τα χρήματα που θα εξοικονομούσε το κράτος και μόνο από τη συντήρηση των κρατουμένων θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει προγράμματα απεξάρτησης και επανένταξης των χρηστών. Σας επισημαίνω ότι οι έμποροι ναρκωτικών είναι σαν τη λερναία ύδρα. Εναν πιάνεις, δέκα εμφανίζονται και όταν ένας χρήστης θέλει να απεξαρτηθεί δεν τον αφήνουν. Τον κυνηγούν, τον βρίσκουν και στο τέλος τον σκοτώνουν. Ξέρω πολλά νέα παιδιά που πέθαναν μ’αυτό τον τρόπο. Όλοι ξέρουμε τι γίνεται αλλά κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει τολμήσει να δώσει τη χαριστική βολή σ’αυτή τη μάστιγα.

  • 14 Νοεμβρίου 2009, 20:16 | Μανωλης Χρηστου

    Θα μπορούσαν οι αρμόδιοι με την ευκαιρία της τωρινής αλλαγής του νόμου, να κανούν το επόμενο βήμα, και οχι το ενδιάμεσο βήμα. Είμαι Έλληνας πατέρας, μπορώ να σας πω με σιγούρια αν δεν το βλέπετε μόνοι σας οτι αν γινόταν η αποποινηκοποίηση ΤΏΡΑ, η παράνομη κάνναβη εισαγωγής καθώς και οι μεγάλοι έμποροι ναρκώτικων καμία δουλειά δεν θα είχαν στην Έλλαδα.

    Το δυναμικό της αστύνομιας θα στρεφόταν στους πραγματικούς εγκληματίες και όχι στους χρήστες. Όπως είναι γνώστο, το 2001 η ΕΛ.ΑΣ. ζήτησε αποποινηκοποίηση του χασίς, για το λόγο αυτό.
    http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=32078

    Οι φυλακές θα είχαν χώρο για τους πραγματικούς εγληματίες και ο αθώος χρήστης θα είχε την ευκαίρια να ενταχτεί στην κοινωνία, έστω σαν ασθενής.

    Την αλλαγή στο νόμο περί ναρκώτικων την θεωρώ μηδαμινή απεναντί στην Δημοκρατία του 2000. Πάρτε επιτέλους την απόφαση, να πάτε την Ελλαδα μπροστά.

    Αν δεν υπήρχε κάνναβη τώρα που είναι παράνομη, θα σήμαινε οτι ο νόμος είναι σωστός, άλλα ο χρήστης μπορεί τώρα να βρει πανέυκολα ναρκώτικα, ανεξέλεγκτα, βρώμικα και παράνομα, με αποτέλεσμα αναγκαστικα να συμβάλει σαν τελευταίος κρίκος, στην διακίνηση ναρκώτικων. Άν ήταν νόμιμη η κάνναβη, οι χρήστες δε θα είχαν λόγο να βλέπουν τους αστυνομικούς σαν εχθρούς τους, ακόμα δε θα είχαν λόγο να μην συνεργάστουν με την αστύνομια για εξάρθρωση των τελευταίων εμπόρων ναρκωτικών.

    Μήπως πρέπει να πάρετε πιο θαραλλέες αποφάσεις και να μην πάρετε πίσω τα λόγια σας;

    Δεν έχει θέση ένας χρήστης ναρκώτικων στη φυλακή, ούτε μια ώρα! Έκτος βέβαια, αν κατηγορείτε για άλλες παραβάσεις του νόμου.

    Αυτή είναι η γνώμη μου για τα ναρκώτικα, αν θέλετε να μειώσετε τη ζήμια, νομιμοποιήστε την.

  • 13 Νοεμβρίου 2009, 23:03 | ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

    Παρατηρείται πολλές φορές ο συλαμβανόμενος εξαρτημενος χρήστης ουσιών να μην γνωρίζει ότι πρέπει να ζητήσει εντός 24ωρου από την συλληψή του να υποβληθεί σε πραγματογνωμοσύνη για να διαπιστωθεί εάν είναι εξαρτημένος, με αποτέλεσμα να εκπίπτει του δικαιωματός του αυτού. Για τον λόγο αυτό νομίζω ότι πρέπει να προστεθούν στο τελος του εδαφ. α΄ της τριτης παραγράφου του αρθρου 30 οι φράσεις » Ο ενεργών την προανάκριση ή την κύρια ανάκριση ανακοινώνει ρητά στον κατηγορούμενο το δικαιωμά του να ζητήσει πραγματογνωμοσύνη,η ανακοίνωση αυτή καταχωρείται σε ιδιαίτερο έγγραφο που υπογράφεται από τον προανακριτικό υπάλληλο ή τον Ανακριτή και τον κατηγορούμενο, άλλως θεωρείται άκυρη η διενεργηθείσα προανάκριση ή κύρια ανάκριση «

  • 13 Νοεμβρίου 2009, 22:44 | Γεωργουλάκης Γιώργος

    Για το θέμα των ναρκωτικών περιμένω μια ριζισπαστικότερη προσέγγιση. Σύμφωνα και με παλαιότερες δηλώσεις του Πρωθυπουργού θα πρέπει επιτέλους να γίνει διαχωρισμός των ουσιών και να αποποινικοποιηθεί η χρήση και η κατοχή μικρών ποσοτήτων ναρκωτικών.