Άρθρο 88
Έναρξη ισχύος
- Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με την επιφύλαξη των παρ. 2, 3 και 4.
- Η ισχύς της παρ. 2 του άρθρου 22 του Μέρους Α΄ και των άρθρων 28, 36 και 37 του Μέρους Β΄ αρχίζει από την 1η Ιανουαρίου 2026.
- Η ισχύς των Συμβάσεων και του Πρωτοκόλλου που κυρώνονται στο Μέρος Γ΄ του παρόντος αρχίζει σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις σχετικές διατάξεις τους.
- Η ισχύς του άρθρου 68 του παρόντος αρχίζει από την πρώτη μέρα του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα.
ΣΤΕΛΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΟΤΙ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΜΕΙΖΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΛΕΥΩ ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΞΟΥΘΕΝΩΘΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΛΥΣΗ ΜΕΣΩ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη»
ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΜΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ (ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΩΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 74 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ).
ΠΛΗΡΗΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΔΩ: https://steapofasi18332021.wordpress.com/
ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟ ΕΦΟΣΟΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΝ ΜΕΣΩ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ. ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟ «Να ενημερωθώ με email όταν το σχόλιό μου εγκριθεί.» ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΕΣΩ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΑΡΥΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΦΜΟΡΜΑΣ opengov.gr ΠΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΧΟΛΙΑ.
Πρόταση νομοθετικής ρύθμισης.
Πρόβλημα: Η Απόφαση 1833/2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν εφαρμόζεται.
Πλήρης τεκμηρίωση εδώ: https://steapofasi18332021.wordpress.com/
ΣτΕ Ολ 1833/21 Αντισυνταγματικός ο γενικός κανόνας της 20ετούς παραγραφής (Ν 4387/16) αξιώσεων για την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών των εντασσόμενων στον ΕΦΚΑ ΦΚΑ. Ισχύει 10ετής παραγραφή.
Περιληπτικά: ψηφίστηκε ο νόμος 4997/2022 ώστε να εναρμονιστεί η νομοθεσία με την ως άνω Απόφαση. Όμως στο άρθρο 6 έγινε τροποποίηση του νόμου 4387/2016 (όπου κρίθηκε αντισυνταγματικό το ότι προέβλεπε 20ετή παραγραφή αξιώσεων) με τέτοιο τρόπο που καθίσταται ανεφάρμοστη η Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Συγκεκριμένα: «Στο άρθρο 95 του ν. 4387/2016 (Α’ 85), περί της θέσπισης εικοσαετούς παραγραφής των αξιώσεων για την καταβολή εισφορών προς τους φορείς που εντάσσονται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) ο τίτλος και η παρ. 1 του άρθρου αντικαθίστανται…» όπου στην παράγραφο 1 που αντικαταστάθηκε περιελήφθη το εξής: «Η παραγραφή διακόπτεται στις περιπτώσεις της παρ. 1 του άρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί του καθορισμού των περιπτώσεων διακοπής της παραγραφής των χρηματικών απαιτήσεων του Δημοσίου, καθώς και με την κοινοποίηση πράξης βεβαίωσης, εν ευρεία ή εν στενή έννοια, προς τον υπόχρεο.» και έτσι οποιοδήποτε ακόμη και ασήμαντο διακοπτικό της παραγραφής γεγονός (όπως η επιστροφή φόρου έστω και 0,01 ευρώ) την καθιστά ανεφάρμοστη και η Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας Α1833/2021 (Ολομέλεια και «Πρότυπη δίκη άρθρου 1 ν. 3900/2010 (Κύριες Υποθέσεις)» με ημερομηνία δημοσίευσης 5-11-2021 δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ουσιωδώς. Χρέη ακόμη και 20 ετών υφίστανται και προσαυξάντονται. Παράδειγμα χρέος 15 ετών ανθρώπου ανασφάλιστου και με αναπηρία 67% έχει φτάσει να αποτελείται κατά 60% από προσαυξήσεις και πρόσθετα τέλη και συνεχίζει να αυξάνεται. Αρκεί μία νομοθετική παρέμβαση που να άρει αυτό το βάσανο από τόσους ανθρώπους.
ΕΚΔΟΧΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ:
Τροποποίηση παρ. 1 στο άρθρο 95 του ν. 4387/2016
1. Στο άρθρο 95 του ν. 4387/2016 (Α’ 85), περί της θέσπισης εικοσαετούς παραγραφής των αξιώσεων για την καταβολή εισφορών προς τους φορείς που εντάσσονται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), επέρχεται η ακόλουθη τροποποίηση: καταργείται από την παρ. 1 του άρθρου η φράση: «Η παραγραφή διακόπτεται στις περιπτώσεις της παρ. 1 του άρθρου 138 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), περί του καθορισμού των περιπτώσεων διακοπής της παραγραφής των χρηματικών απαιτήσεων του Δημοσίου, καθώς και με την κοινοποίηση πράξης βεβαίωσης, εν ευρεία ή εν στενή έννοια, προς τον υπόχρεο.»
και η παράγραφος 1 του άρθρου 95 διαμορφώνεται ως εξής:
Άρθρο 95
Παραγραφή αξιώσεων Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης
1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, η αξίωση του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.) και των φορέων που εντάσσονται σε αυτόν για την είσπραξη απαιτήσεων από μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές και των πάσης φύσεως προσθέτων τελών, τόκων, προσαυξήσεων, προστίμων και επιβαρύνσεων, καθώς και των λοιπών ποσών που συνεισπράττονται με αυτές, υπόκειται σε δεκαετή παραγραφή που αρχίζει από την πρώτη μέρα του επόμενου έτους εκείνου εντός του οποίου παρασχέθηκε η ασφαλιστέα εργασία ή υπηρεσία, ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίο οι απαιτήσεις αυτές βεβαιώθηκαν.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ 1833 2021 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ:
«συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου »
«δεδομένης και της αυξανόμενης ταχύτητας και πολυπλοκότητας των σύγχρονων βιοτικών σχέσεων και συναλλαγών, που αξιώνουν, κατ’ αρχήν, ταχεία εκκαθάριση των εκάστοτε τρεχουσών υποχρεώσεων των διοικουμένων.»
«της διαρκώς μεταβαλλόμενης ασφαλιστικής νομοθεσίας»
«ο χρόνος της παραγραφής απαιτείται να είναι ο αναγκαίος, ώστε, αφενός, να διασφαλίζεται το δικαίωμα άμυνας αυτών έναντι δυσχερειών απόδειξης περιστατικών αναγόμενων στο απώτερο παρελθόν, αφετέρου δε να μην οδηγούνται οι οφειλέτες σε οικονομική εξουθένωση λόγω της υποχρέωσης ταυτόχρονης καταβολής συσσωρευμένων οφειλών περισσότερων ετών, με περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην απασχόληση και την εθνική οικονομία γενικότερα. Τα ανωτέρω δε ισχύουν, λαμβανομένου επιπλέον υπ’ όψιν ότι η μη καταβολή ή πλημμελής καταβολή ασφαλιστικών εισφορών δεν συνδέεται αναγκαίως με πρόθεση αποφυγής τους, αλλά δύναται να οφείλεται σε δυσχέρειες κατά την ερμηνεία της ασφαλιστικής νομοθεσίας, αποτέλεσμα των συνεχών τροποποιήσεων και του κατακερματισμού των επί μέρους ρυθμίσεών της. Αντιθέτως, απαιτείται να εξασφαλίζεται η έγκαιρη και σε σχετικώς σύντομο χρόνο γνώση των υποχρεώσεών τους, ώστε να μην αιφνιδιάζονται, αλλά να δύνανται να προγραμματίζουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα προς όφελος και της εθνικής οικονομίας. Η διαμόρφωση δε της προθεσμίας παραγραφής υπό τους ανωτέρω όρους, που αποτελούν και εκδήλωση της ειρηνευτικής λειτουργίας του δικαίου, συμβάλλει στην καλλιέργεια της αναγκαίας σε ένα κράτος δικαίου σχέσης εμπιστοσύνης των διοικούμενων προς τη Διοίκηση.»
«Περαιτέρω, η ανωτέρω διάταξη αντίκειται στην αρχή της ασφάλειας δικαίου, κατά το μέρος που η εικοσαετής παραγραφή, που θεσπίσθηκε, μάλιστα, σε χρόνο κατά τον οποίο οι υπόχρεοι είχαν ήδη υποστεί διάφορες οικονομικές επιβαρύνσεις για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, ισχύει αναδρομικώς»
«η αρχή ότι η μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων για την καταβολή εισφορών του εργοδότη έναντι του ασφαλιστικού φορέα δεν δύναται, κατ’ αρχήν, να αποβεί εις βάρος του ασφαλισμένου.»
https://steapofasi18332021.wordpress.com/
Όπως αναφέρθηκε πλήρης τεκμηρίωση
ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΡΉΓΟΡΑ.
ΚΑΙ ΑΡΓΗΣΕ.
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΈΛΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΣΠΊΤΙ ΤΟΥ.
ΑΜΑ ΠΙΑ ΤΕΜΠΈΛΗΔΕΣ
Ως εργαζόμενη, θεωρώ ότι το σχέδιο νόμου δίνει μεν κάποια θετικά (ευκολότερη άδεια, προστασία από απόλυση όταν αρνούμαι υπερωρία, αφορολόγητα επιδόματα).
Θα ήθελα όμως να επικεντρωθώ στο θέμα της υπερωρίας καθώς το να υπάρχει η δυνατότητα να δουλεύουμε 10ωρα με διευθέτηση και επιπλέον υπερωρίες που φτάνουν τις 13 ώρες ημερησίως, έστω και «με συμφωνία», δεν είναι πραγματικά ελεύθερη επιλογή. Στην αγορά εργασίας, ειδικά σε μικρές επιχειρήσεις ή σε κλάδους με μεγάλη ανεργία, ο εργαζόμενος σπάνια έχει το περιθώριο να πει «όχι».
Η υπερεργασία αυτού του μεγέθους θέτει σε κίνδυνο την υγεία μας, μειώνει τον χρόνο με την οικογένεια και την ποιότητα ζωής, και μακροπρόθεσμα δεν αυξάνει την παραγωγικότητα, αλλά την εξάντληση.
Ζητώ να μπει ξεκάθαρο και απόλυτο όριο 8 ωρών ημερησίως με δυνατότητα υπερωρίας μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και όχι ως μόνιμη πρακτική. Επίσης, να υπάρχει πραγματικός έλεγχος από την Επιθεώρηση Εργασίας ώστε οι όποιες ρυθμίσεις να μην μένουν στα χαρτιά.
Εν κατακλείδι το νομοσχέδιο μιλάει πολύ για «ευελιξία» και «προσαρμογή», αλλά δεν υπάρχει σαφής αναφορά σε όρια για ξεκούραση, ψυχική υγεία, οικογενειακή ζωή. Επίσης η ΕΕ προωθεί το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» (να μην σε ενοχλεί η δουλειά εκτός ωραρίου), αλλά αυτό λείπει εδώ.
Εκφράζω την απογοήτευσή μου για τις εργασιακές συνθήκες που υπάρχουν και σχεδιάζονται να υπάρξουν στην χώρα μου.
Στο άρθρο 202 προβλέπεται: Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της επιπλέον αυτής εργασίας.
1. Ο εργαζόμενος δεν είναι που εξαρχής υποτίθεται ότι ζητάει την επιπλέον εργασία εξ ου και «κατεβαίνει» ο νόμος? Το ορθό λοιπόν δεν είναι να απαντήσει ο εργοδότης αν δέχεται ή όχι να εργαστεί ο υπάλληλος υπερωριακά?
Προσπερνώντας το οξύμωρο αυτό, σημειώνω:
2. Θα πρέπει να οριστεί έγγραφη ηλεκτρονική αίτηση για υπερωρία και έγγραφη άρνηση/αποδοχή.
3. Για τα υφιστάμενα προβλήματα υπασφάλισης: Πως θα διασφαλιστεί ότι ο εργοδότης θα δηλώνει πλέον τις πραγματικές ώρες εργασίας του εργαζόμενου? Εργαζόμενος 4ώρος που κάνει συνέχεια επιπλέον πχ 6 ώρες έχει προβλεφθεί αυτόματα να επικαιροποιείται η κατηγορία του σε πλήρους απασχόλησης πχ 8+2ωρη επιπλέον εργασία, ώστε να διασφαλίζονται τα δικαιώματά του?
4. Θα πρέπει για να μην μένουν ασάφειες να απαλειφθεί η πρόταση «αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέσει και η άρνησή του δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη». Ειδάλλως θα πρέπει να οριστεί τι σημαίνει αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέση και τι σημαίνει αντίθετη με την καλή πίστη.
5. Από την θέσπιση του 13ωρου σε διαφορετικούς εργοδότες από το 2023 έως σήμερα ποια ήταν τα στατιστικά? Πόσοι και ποιοι κλάδοι έκαναν χρήση? Πόσοι έλεγχοι έγιναν από την Επιθεώρηση Εργασίας?
Τέλος, όταν σχεδιάζεται ένας νόμος θα έπρεπε ο νομοθέτης να αναρωτηθεί: εγώ ο ίδιος μπορώ να εργαστώ 13ώρες? Θέλω να εργαστώ 13 ώρες? Αν ήμουν εργοδότης θα ντρεπόμουν ή όχι να ζητήσω από τον εργαζόμενο να εργαστεί 13 ώρες? Ως υπουργός χαίρομαι που στη χώρα μου οι εργαζόμενοι έχουν τόση οικονομική ανάγκη που θα δεχτούν να εξουθενωθούν? Ποια η διαφορά τελικά εργαζόμενου και μηχανήματος? Πόσες μέρες θεωρώ ότι θα αντέξει ένας άνθρωπος να εργάζεται πχ από τις 7πμ έως τις 8μμ ? Τι υγειονομική πρόβλεψη έχω κάνει για να υποστηρίξω εξουθενωμένους εργαζόμενους? Αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί πρόοδο για την κοινωνία ή οπισθοδρόμηση?
ΕΙΜΑΙ ΛΟΓΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 20 ΧΡΟΝΙΑ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΠΡΙΝ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΙΧΕ ΓΡΑΦΤΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΙΣΧΥΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ. ΔΗΛΑΔΗ ΤΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ 7 ΩΡΕΣ, ΤΗΝ ΑΛΛΗ 6 ΩΡΕΣ ,ΤΗΝ ΑΛΛΗ 10 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΟΛΟ ΩΡΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ 40 ΩΡΕΣ. ΑΥΤΟ ΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ