Άρθρο 23 Εναλλακτική απόδειξη παραλαβής και αποδεικτικά στοιχεία για την έξοδο – Τροποποίηση άρθρου 116 του ν. 2960/2001 (άρθρο 28 της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/262)

 

Στο άρθρο 116 του ν. 2960/2001 (Α΄265): α) ο τίτλος αντικαθίσταται, β) στην παρ. 1 προστίθεται η αναφορά στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 11 του άρθρου 114, γ) η παρ. 2 αντικαθίσταται, δ) προστίθεται παρ. 4, ε) επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και το άρθρο 116 διαμορφώνεται ως εξής:

« Άρθρο 116
Εναλλακτική απόδειξη παραλαβής και αποδεικτικά στοιχεία για την έξοδο
1. Με την επιφύλαξη των παρ. 5 και 6 του άρθρου 115, η αναφορά παραλαβής, που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο της παρ. 10 του άρθρου 114, ή η αναφορά εξαγωγής που προβλέπεται στο πρώτο και το δεύτερο εδάφιο της παρ. 11 του άρθρου 114, πιστοποιούν ότι μια διακίνηση προϊόντων υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης έχει λήξει, σύμφωνα με την παρ 5 του άρθρου 112.
2. Κατά παρέκκλιση από την παρ. 1, εάν δεν υπάρχει αναφορά παραλαβής ή αναφορά εξαγωγής για λόγους άλλους από εκείνους που αναφέρονται στις παρ. 5 και 6 του άρθρου 115, μπορεί να προσκομιστεί εναλλακτική απόδειξη για τη λήξη της διακίνησης υποκειμένων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων τα οποία τελούν υπό καθεστώς αναστολής, σύμφωνα με τις παρ. 3 και 4. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στα στοιχεία i, ii και iv της περ. α της παρ. 1 του άρθρου 112, στην περ. β της παρ. 1 του άρθρου 112 και στην παρ. 2 του άρθρου 112, δύναται να προσκομισθεί εναλλακτική απόδειξη για τη λήξη της διακίνησης με θεώρηση των αρμόδιων αρχών του κράτους μέλους προορισμού, με βάση κατάλληλα αποδεικτικά στοιχεία ότι τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα έχουν φθάσει στον προορισμό τους.
Κατάλληλο αποδεικτικό στοιχείο αποτελεί το εφεδρικό έγγραφο που αναφέρεται στην περ. α της παρ. 1 του άρθρου 115.
Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στα στοιχεία iii και v της περ. α της παρ. 1 του άρθρου 112, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα, στις περιστάσεις που καθορίζονται στην παρ. 2, έχουν εξέλθει από το έδαφος της Ένωσης, οι τελωνειακές αρχές:
α) κάνουν δεκτή, ως αποδεικτικό στοιχείο για το ότι τα προϊόντα έχουν εξέλθει από το έδαφος της Ένωσης, θεώρηση των αρχών του κράτους μέλους της Ε.Ε. στο οποίο βρίσκεται το τελωνείο εξόδου, η οποία πιστοποιεί ότι τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα έχουν εξέλθει από το έδαφος της Ένωσης ή έχουν υπαχθεί στο καθεστώς εξωτερικής διαμετακόμισης, σύμφωνα με την υποπερ. v της περ. α της παρ. 1 του άρθρου 112,
β) μπορούν να λάβουν υπόψη κάθε συνδυασμό των ακόλουθων αποδεικτικών στοιχείων:
βα) δελτίο παράδοσης,
ββ) έγγραφο υπογεγραμμένο ή επικυρωμένο από τον οικονομικό φορέα που έχει πραγματοποιήσει τη μεταφορά των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ε.Ε., το οποίο πιστοποιεί την έξοδο των προϊόντων,
βγ) έγγραφο στο οποίο η τελωνειακή αρχή κράτους μέλους της Ε.Ε. ή τρίτης χώρας πιστοποιεί την παράδοση σύμφωνα με τους κανόνες και τις διαδικασίες που εφαρμόζονται για αυτήν την πιστοποίηση στο εν λόγω κράτος μέλος ή χώρα,
βδ) καταχωρίσεις που τηρούνται από τους οικονομικούς φορείς σχετικά με προϊόντα τα οποία προμηθεύουν σε πλοία, αεροσκάφη ή υπεράκτιες εγκαταστάσεις,
βε) άλλα αποδεικτικά στοιχεία αποδεκτά από τις αρχές του κράτους μέλους αποστολής.

Αν οι τελωνειακές αρχές αποδεχθούν τα κατάλληλα αποδεικτικά στοιχεία, προβαίνουν σε λήξη της διακίνησης μέσω του μηχανοργανωμένου συστήματος.
3. Οι αρμόδιες αρχές της χώρας παρέχουν αμοιβαία συνδρομή στις αρμόδιες αρχές των λοιπών κρατών-μελών, ανταλλάσσουν πληροφορίες με αυτές και συνεργάζονται με την Επιτροπή, ώστε να διασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή των ρυθμίσεων που διέπουν τη διακίνηση των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, καθώς και η είσπραξη των εν λόγω φόρων, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΕ) 389/2012 του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2004 «για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα των ειδικών φόρων κατανάλωσης» (L 121).
4. Με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δύνανται να καθορίζεται κάθε σχετικό θέμα για την εφαρμογή των παρ. 2 και 3.»