Ζητάμε απο τους ενδιαφερόμενους εάν το επιθυμούν να υποβάλλουν προτάσεις για διαδικασίες crowdsourcing σε θεματικούς τομείς της Δημόσιας Διοίκησης τους οποίους αυτοί θεωρούν χρήσιμους. Οι προτάσεις αυτές θα αξιολογηθούν για μελλοντικές δράσεις.
Μπορείτε να υποβάλλετε καλές πρακτικές που έχετε εντοπίσει οι ίδιοι (από το εξωτερικό ή από τη δική σας εμπειρία) καθώς και να υποβάλλετε απόψεις καινοτόμες οι οποίες θεωρείτε οτι θα βοηθήσουν τις παραπάνω διαδικασίες.
Κύριοι
θα πρέπει πάνω από όλα να ξέρετε ότι
α ) Σε αυτήν την χώρα που ζούμε η επίσημη γλώσσα είναι τα ελληνικά.
Β ) εάν δεν το έχετε καταλάβει εξηγήστε τουλάχιστον τι σημαίνει CROWDSOURCING
Σε ότι αφορά τη διεξαγωγή διαγωνισμών για την προμήθεια υλικών των νοσοκομείων: Το σύστημα που επικρατεί σήμερα το μόνο που καταφέρνει είναι να σημειώνονται καθηστερήσεις που ευνοούν τις μικροπρομήθειες υλικών. Αυτό βέβαια έχει πολλαπλάσιο κόστος για τα νοσηλευτικά ιδρύματα και αυξημένα κέρδη για τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Οι διαγωνισμοί διεξάγονται από προσωπικό που είναι αναρμόδιο λόγω ειδικότητας για τον έλεγχο της νομιμότητας των δικαιολογητικών συμμετοχής των εταιρειών αλλά και των οικονομικών τους προσφορών. Το προσωπικό αυτό θα έπρεπε να ελέγχει και να αξιολογεί μόνο τα δείγματα των υλικών. Θα ήταν ευχής έργο να υπήρχε στο υπουργείο Υγείας ένα μητρώο αξιόπιστων και νομίμων καθ’ όλα τα δικαιολογητικά εταιρειών και από αυτές να γίνονται οι προσφορές για τα υλικά που προμηθεύονται τα νοσοκομεία. Αυτό θα συντελούσε στην εξοικονόμηση χρόνου, πόρων και εργατοωρών. Θα διευκόλυνε το έργο των επιτροπών τα μέλη των οποίων τοποθετούνται από τις διοικήσεις(τις περισσότερες φορές παρά τη θέλησή τους) χωρίς προηγουμένως να κρίνονται τα προσόντα και οι γνώσεις τους πάνω στο θέμα για το οποίο καλούνται να γνωμοδοτήσουν.Αυτό εκτός άλλων έχει σαν συνέπεια να γίνεται προμήθεια υλικών που είναι ακατάλληλα προς χρήση για τον σκοπό που έχουν ζητηθεί.Αποτέλεσμα κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και οποία πρωτοτυπία για τα Ελληνικά δεδομένα:τεράστια κέρδη για τις φαρμακευτικές εταιρείες.
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΕΠ ΔΗΛ.ΚΕΠ ΦΠΑ,ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΚΛΠ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΑΣΤΙΟ ΟΠΩΣ Ν.ΜΑΚΡΗΣ ,ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΚΛΠ.ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ.ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΝΑ ΠΙΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΕΜΠΕΙΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟ ΟΧΙ ΑΠΟ ΑΠΡΟΘΥΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟΛΗΠΤΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ.ΔΙΚΑΙΟΙ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΙ.ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΠΟΥΛΟΥΚΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ.ΑΥΤΟ ΘΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΟΧΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ 2 ΩΡΕΣ ΝΑΡΘΕΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ.ΔΕΙΞΤΕ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΜΕ ΑΠΛΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ.ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΑΛΛΑΓΕΣ.
Οι ραγδαίες εξελίξεις στο χώρο της χειρουργικής(κυρίως σε ότι αφορά τον τομέα των μεταμοσχεύσεων και της ρομποτικής χειρουργικής)κάνουν επιτακτική την ανάγκη για ριζικές αλλάγες στο οργανωτικό πλαίσιο λειτουργείας των χειρουργείων των δημοσίων νοσοκομείων.Για να γίνει αυτό απαιτείται συστηματική προσπάθεια τα αποτελέσματα της οποίας έχουν άμεση επίδραση στην ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών υγείας.Είναι αναγκαία η τήρηση επικαιροποιημένων κανονισμών χειρουργείου, προτύπων και πρωτοκόλλων ενεργειών υψηλών προδιαγραφών σύμφωνα με τα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα περιεγχειρητικής νοσηλευτικής πρακτικής που έχουν δοκιμαστεί και εφαρμόζονται στα προηγμένα κράτη ανά τον κόσμο.Αυτό θα συντελέσει στην προστασία της υγείας ασθενών και προσωπικού από μολύνσεις και λοιμώξεις.Σήμερα αντιθέτως αυτό που ισχύει σε κάθε νοσηλευτικό ίδρυμα είναι οι κανονισμοί να διακρίνονται για το διαφορετικό περιεχόμενό τους ακόμα και σε βασικά θέματα,όπως ο καθορισμός διαδικασιών και πολιτικών, οι μέθοδοι καταγραφής υλικών κ.α. Αυτό συντελεί στο να μην υπάρχει κοινός τόπος πάνω στον οποίο να στηριχθούν οι προσπάθειες για μείωση του κόστους αγοράς υλικών και ο εξορθολογισμός των δαπανών και μικροπρομηθειών που στον τομέα των χειρουργείων είναι οι υψηλότερες όλων εντός του νοσοκομείου.Οι πολιτικές ηγεσίες λόγω άγνοιας αλλά και προς αποφυγή συγκρούσεων με παγιωμένα συμφέροντα απέφυγαν να θίξουν το πρόβλημα. Το ίδιο και οι διοικήσεις των νοσηλευτικών ιδρυμάτων.Όμως σε αυτή την περίοδο οικονομικής και θεσμικής κρίσης η επίσημη πολιτεία πρέπει να κάνει βαθιές τομές και στον τομέα της Υγείας ώστε να εξυγιάνει το σύστημα και να εξασφαλίσει τη βιοσιμότητά του.Στην Ελληνική πραγματικότητα αξιοσημείωτο είναι το γεγονός έλλειψης μεθοδολογίας στην κατασκευή κανονισμών χειρουργείου, ύπαρξη ατιμωρησίας αυτών που δεν συμμορφώνονται με τους κανονισμούς και σύγκρουση των κανονισμών με προσωπικά συμφέροντα.Θα ήθελα λοιπόν να προτείνω ένα σύγχρονο πρότυπο κανονισμού λειτουργείας χειρουργείων το οποίο θα έδινε λύση στο σύνολο σχεδόν των προβλημάτων που υπάρχουν στο χώρο των χειρουργείων των δημοσίων νοσοκομείων.
Θα ήμουν πρόθυμος να εργαστώ εθελοντικά σε κάθε ζήτημα, που αφορά τον τομέα που εργάζομαι, πολλά χρόνια και είναι ο τομέας Υγείας. Πιστεύω πως οι προτάσεις για συγχωνεύσεις στα Νοσοκομεία είναι μεν προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα της πρωτοβάθμιας παροχής υπηρεσιών και τηνως εκ τούτου την αποσυμφόρηση των τριτοβάθμιων νοηλευτικών μονάδων. Το πρόβλημα λύνεται πολύ απλά και ανέξοδα αν μετατραπούν όλα τα πολυιατρεία του Ι.Κ.Α. καθως και τα μικρά νοσοκομεία, σε Κέντρα υγείας αστικού τύπου με μονάδες ημερήσιας νοσηλείας και εργαστηριακή υποδομή που ήδη υπάρχει. Το πλεονάζον προσωπικό θα μεταφερθεί σε θέσεις που είναι κενές ανάλογα με την επιθυμία του(τρείς επιλογές). Ιατρικό και Νοσηλευτικό δυναμικό υπάρχει αλλά είναι άνισα κατανεμημένο. Είμαι στη διάθεσή σας.
Δεν γνωρίζω το ακριβές νούμερο δημοσίων υπαλλήλων σε κάθε δημόσιο φορέα για να μπορέσω να προτείνω λύσεις όπως η απόλυση των υπεράριθμων. Σαν πολίτης η αίσθησή μου είναι ότι κανένας δημόσιος υπάλληλος που κατέχει μια θέση δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα. Το πρόβλημα δεν είναιτόσο αριθμητικό λοιπόν όσο ποιοτικό και κατά συνέπεια αντιπαραγωγικό. Ενα απλό παράδειγμα: Η συγκομιδή των σκουπιδιών γιατί πρέπει να πραγματοποιείται από δημοτικούς υπαλλήλους. Εάν ήμουν στην θέση σας, θα επιδοτούσα τους συγκεκριμένους υπαλλήλους μ’ένα αυτοκίνητο και θα τους παρότρυναν να δημιουργήσουν την δική τους ιδιωτική επιχείριση. καλύτερες τιμές, ποιοτικότερη δουλειά λόγω ανταγωνισμού. Οι υπάλληλοι της εφορίας θα μπορούσαν μετά από επιλογή των άφθαρτων να δημιουργήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις δουλεύοντας με ποσοστά ανάλογα με τα έσοδα που κάνουν. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρχει ανεργία, θα αυξηθεί η ιδιωτική οικονομία, η ανταγωνιστικότητα. Το μυστικό είναι η αποκέντρωση και η αποκρατικοποίηση των περισσότερων υπηρεσιών. Τι θα πει «σύστημα εφεδρείας?» Να πληρώνουμε κόσμο που κάθεται και συγχρόνως δουλεύει στην μαύρη αγορά? Νομίζω ότι κοροιδευόμαστε. Τελευταίο και σηματικότερο πρέπει να ακουλουθηθούν προγράμματα εκπαίδευσης των πολιτών για αλλαγή νοοτροπίας΄. Γύρω από την έννοια του σωστού πολίτη (κοινωνικά εργασιακά πολιτικά). Μόνο έτσι θα δει η Ελλάδα μας άσπρη μέρα και όποιος τα εφαρμόσει θα γίνει ήρωας.
Η συγκεκριμένη διαδικασία ,εφόσον αυτή υλοποιηθεί και στο βαθμό που υλοποιηθεί,κατά την αποψή μου είναι η πλέον δημοκρατική και ανατρεπτική των πολλών γνωστών σύγχρονων πολιτικών ρευμάτων και κρίνεται λίαν επιτακτική.Πέραν αυτού θα πρέπει να είναι πρώτιστο σημείο ερευνών με μεγάλο βάρος ενδιαφέροντος που θα πρέπει να δωθεί ώστε να υλοποιήθει άμεσσα και σίγουρα.Απαιτείται μεγάλο βάθος χρόνου για την ολοκλήρωσή του και την θέσπιση της ώς πολιτικό σύστημα ,πέραν αυτού το πιο θετικό σημείο αυτής της διαδικασίας είναι οτι παράγει θετικό αποτέλεσμα από την πρώτη μέρα εφαρμόγης.Ευχαριστώ.
ΥΓ.Η συγκεκριμένη διαδικασία δεν είναι μια απλή διαδικασία αλλά πολιτικό σύστημα με σοβαρή υπόσταση.
Η μέθοδος που προτείνω να εφαρμοστεί για την επίλυση των συγκεκριμένων θεμάτων (και όχι μόνο) είναι η Six Sigma. H Six Sigma είναι μια μέθοδος-τεχνική-φιλοσοφία που εστιάζει στην βελτίωση των διαδικασιών και στην ελαχιστοποίηση των σφαλμάτων-αποκλίσεων που παρατηρούνται σε κάθε είδους διαδικασία δίνοντας μεγάλη έμφαση στο τελικό αποτέλεσμα. Σε κάθε διαδικασία υπάρχουν οι εισροές, η επεξεργασία και οι εκροές-το τελικό προϊόν ή υπηρεσία. Η μέθοδος με τα διάφορα εργαλεία που χρησιμοποιεί εντοπίζει τους πιο κρίσιμους παράγοντες που εισέρχονται στην διαδικασία και είναι αυτοί που επηρεάζουν σε μεγαλύτερο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα. Επομένως με την εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου έχουμε άμεσα και μετρήσιμα αποτελέσματα. Η μέθοδος έχει εφαρμοστεί με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό από μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και από κρατικούς οργανισμούς και αυτό που ονομάζουμε γενικότερα ευρύτερο δημόσιο τομέα. Κάτι αντίστοιχο όμως δυστυχώς δεν έχει γίνει στην Ελλάδα τουλάχιστον σε μεγάλη κλίμακα. Τα πεδία στα οποία θα μπορούσε να εφαρμοστεί η Six Sigma και να φέρει εκπληκτικά αποτελέσματα και μάλιστα σε πολύ μικρό διάστημα, είναι ο χώρος της υγείας αλλά και η οργάνωση-αναδιοργάνωση του τρόπου λειτουργίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Εφόσον υπάρξει ενδιαφέρον για την εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου, υπάρχει ολοκληρωμένη πρόταση για τον τρόπο εφαρμογής της για την επίλυση διαφόρων θεμάτων-προβλημάτων.
Με εκτίμηση,
Αλεξόπουλος Διονύσιος
Οικονομολόγος-Σύμβουλος Επιχειρήσεων
50100, Κοζάνη
Τα πράγματα είναι απλά.
Για να διορθώσετε τα κακώς κείμενα, 4 πράγματα πρέπει να γίνονται:
1- Οι υπεύθυνοι να είναι άξιοι και όχι κομματικά διορισμένοι
2- Να αναλαμβάνουν την ευθύνη που τους αναλογεί και να δίνουν κατευθύνσεις στους υφισταμένους τους
3- Να ελέγχουν καθημερινά τους υφισταμένους τους και να έχουν τη δικαιοδοσία να επιβάλλουν κυρώσεις σε όποιον δεν εργάζεται αρκετά ή εργάζεται για τον εαυτό του και όχι για την υπηρεσία του.
4- Να μην παρεμβαίνουν βουλευτές και κομματάρχες στο έργο της κάθε υπηρεσίας για βολέμματα και εξυπηρετήσεις.
Για το crowdsourcing απαιτούνται εντελώς συγκεκριμένες ολιγομελείς ομάδες τεχνοκρατών ανά είδος επιχείρησης. Μόνο αυτές θα ασχολούνται με το συγκεκριμένο πρόβλημα και θα θέτουν και αναπτύσσουν την πρόταση στην πολιτική ηγεσία που θα λαμβάνει την τελική απόφαση και σε κανέναν άλλον. Για την δημιουργία των ομάδων θα πρέπει να δημιουργηθεί στο γραφείο του κ. Αντιπροέδρου αρχείο με αναλυτικά, υπεύθυνα βιογραφικά σημειώματα εθελοντών τεχνοκρατών, με έμφαση στις σπουδές και μετεκπαίδευσή τους και ειδικά στην επαγγελματική τους ενασχόληση και πόσα χρόνια σε ποιες ιδιωτικές ή και δημόσιες επιχειρήσεις, την συγγραφική τους τυχόν δραστηριότητα, τις τυχόν και που παρουσιάσεις τους. Τα βιογραφικά σημειώματα εγκρίνονται ή απορρίπτονται από ανάλογων γνώσεων, σπουδών και δραστηριοτήτων ατόμων της απόλυτης εμπιστοσύνης του κ. Αντιπροέδρου. Η έγκριση ή απόρριψη με κανένα τρόπο δεν θα γίνει με κομματικά κριτήρια. Κάθε συγκεκριμένο θέμα- πρόβλημα, ο κ. Αντιπρόεδρος και τα πιο πάνω έμπιστα άτομα το αναθέτουν σε επιλεγμένη συγκεκριμένη ομάδα από το αρχείο τεχνοκρατών με γνώση των δραστηριοτήτων που το αφορούν ή ανάλογων. Τους παρέχεται γραπτά το δικαίωμα εισόδου στην όποια επιχείρηση και ελέγχου οιοδήποτε στοιχείου της. Καμιά τοποθέτηση του πορίσματος σε ..ψηφοφορία με ναι και όχι για να αποφευχθεί η ανάμειξη άσχετων ατόμων
Καλημέρα. Ακόμα και αυτή η προσπάθεια που είναι σοβαρή, γίνεται με αστείο τρόπο. Ποιοι είναι οι οργανισμοί προς συγχώνευση? Με ποιες πληροφορίες θα δοθούν οι προτάσεις ? Πως θα γνωρίζουν οι συμμετέχοντες στη διαβούλευση τι να προτείνουν. Αν αναμένονται σοβαρές προτάσεις, σχέδια, εμπνεύσεις ή ιδέες, δε θα πρέπει να υπάρχει ένα σαφές πλαίσιο πληροφόρησης τουλάχιστο? Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί προ της έναρξης της «διαβούλευσης» δεν έχει σκεφθεί κανένας να δημοσιεύσει το πλαίσιο και το περίγραμμα αυτής ??? Ευχαριστώ και ελπίζω να βελτιωθεί η διαδικασία ώστε να έχει τα στοιχεία σοβαρότητας για να υποβληθούν και σοβαρές προτάσεις.
Συμφωνώ με τον Κυριάκο πως πρέπει να γίνει αξιολόγηση των παρεχομενων υπηρεσιών των υπαλλήλων ενός φορέα πριν αποφασισθεί η κατάργηση ή συγχώνευσή του. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις την αξιολόγηση αυτή δεν μπορεί να την κάνει ο διευθυντής του φορέα, όπως αναφέρεται στο σχόλιο. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε και οι ίδιοι οι διευθυντές των εποπτευομένων φορέων, που οι εκάστοτε υπουργοί έχουν τοποθετήσει σε καίριες θέσεις, να αξιολογούνται ουσιαστικά, σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να κάνουν πλήρη αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού και των οικονομικών πόρων, και να μη λειτουργούν εν λευκώ σε μια χώρα που βυθίζεται…
Πράγματι το πλήθος (crowd) μπορεί να αποτελέσει πηγή (source) έμπνευσης και γέννησης λύσεων. Τέλος πάντων. Το πρόβλημα είναι ότι μιλάμε για συγχωνεύσεις, περικοπές, απολύσεις κ.ο.κ. που θα λύσουν τα προβλήματα της Οικονομίας. Την ίδια στιγμή το δημόσιο νοικιάζει με υψηλότατα ενοίκια κτίρια, πολλές φορές ακατάλληλα, για αστυνομία, πυροσβεστική, σχολεία, εφορίες και τι άλλο που δεν μπορώ να φανταστώ. Χρήματα που σε μερικά χρόνια θα είχαν αποσβεστεί. Επιπλέον σε μία χώρα με τόση ηλιοφάνεια δεν είναι δυνατό τα δημόσια κτίρια να μη λειτουργούν έστω και εν μέρει με τον ήλιο. Αυτό είναι οικονομία;
Εχοντας διαβασει προσεκτικα ολα τα σχολια , μπορω να πω οτι οσον αφορα τις καθαρα τεχνικου περιεχομενου παρατηρησεις συμφωνω σχεδον απολυτως . Ομως δεν μπορω παρα να ειμαι αντιδιαμετρικα αντιθετος σε ακραιες και / η’ ελαφρολαικιστικου επιπεδου διατυπωσεις με εκφορα γραπτου λογου που θυμιζει ειτε επιπεδο καφενε ειτε «θυμοσοφια» ανωνυμων η’ πισω απο παρατσουκλια ( nicknames ) κρυπτομενων σχολιαστων της επικαιροτητας στην Αρθρογραφια των Ιστοτοπων μεγαλης κυκλοφοριας εγκριτων εφημεριδων οπως ( εντελως ενδεικτικα ) Ελευθεροτυπια & Πρωτο Θεμα .Οσον αφορα την ορθη στα Ελληνικα διατυπωση του Αγγλoσαξωνικου ορου croudsourcing , νομιζω οτι πρεπει μαλλον να αναζητηθει μεταξυ Λαοδυναμικου και Δημοδυναμικου , αφου κατ’ουσιαν αφορα παλαια Αγγλοσαξωνικης εμπνευσεως πρακτικη με καθολικη προσφυγη στις δυναμεις της κοινωνιας για αντληση ιδεων ως προς την αντιμετωπιση μεγαλων προβληματων και ειδικοτερα σε συνθηκες πολεμου. Στον προσωπικο υπερσυνδεσμο ( URL ) του υποφαινομενου mediafire.com/LIKOSENERGY–CLIMATE ,εχουν ηδη αναρτηθει σταδιακα απο τα μεσα του Σεπτεμβρη 2009 , 480 ΜΒ συμπιεσμενα μεσω BITZIPPER με συγκεκριμενες προτασεις οσον αφορα την Βελτιστη Ενεργειακη Πολιτικη & Ενεργειακο Σχεδιασμο ,τις ΑΠΕ ,την Απελευθερωση της Αγορας Η.Ε , τη ΔΕΗ τη ΔΕΠΑ & ΔΕΣΦΑ , τη διαφανεια στις προμηθειες του Δημοσιου , τα τιμολογια ενεργειας ,την αμεση δραστικη περιστολη της φαρμακευτικης δαπανης για τα ασφαλιστικα ταμεια και τους καταναλωτες , την βελτιστη λειτουργια των νοσοκομειων κ.α
Καλησπέρα σας.
Οταν θέλουμε να συγχωνεύσουμε κάτι με κάτι άλλο πρέπει να ξέρουμε και τα δύο κάτι. Για ποιό λόγο πραγματοποιήθηκε η σύσταση τους, τό ανθρώπινο δυναμικό του κάθε φορέα κ.λ.π. Η αξιολόγηση δεν μπορεί να γίνει απο κάποιον/ους που δεν γνωρίζει/ουν τον λόγο ύπαρξης του φορέα ή αποσπασματικά γνωρίζει/ουν ορισμένα στοιχεία. Η αξιολόγηση μπορεί να πραγματοποιηθεί με πραγματικά στοιχεία που τα έχει στη διάθεση του ή μπορεί να τα έχει το Υπουργείο και να τα παρουσιάζει απαραίτητα στο κοινωνικό σύνολο.
Ο πολίτης έχει τη δυνατότητα να εκφράσει τη γνώμη του για την αποδοτικότητα και την ανάγκη όχι μόνο της ύπαρξης του οποιοδήποτε φορέα, αλλά και της υποστήριξης του να υπάρχει, όταν γνωρίζει τα πάντα γιαυτόν τον φορέα: όπως τον λόγο σύστασης του, το ανθρώπινο δυναμικό, το επίπεδο γνώσεων και την παραγωγικότητα των υπαλλήλων, την προσφορά υπηρεσιών στον πολίτη κ.λ.π .
Επομένως ,στην αξιολόγηση αλλά και στις προτάσεις απο μέρους του πολίτη, τα πραγματικά στοιχεία -εκ μέρους του κάθε Υπουργείου-του υπό συζήτηση φορέα και η προσφορά αυτού στο κοινωνικό σύνολο, είναι ένας τρόπος που μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα.
Με εκτίμηση
Η πρότασή μου θα είναι τηλεγραφική και επι του πρακτέου απλούστατη.ότι έχει σχέση με την επιχειρηματικότητα όλες αυτές οι ΔΕΚΟ να πάνε στον ιδιωτικό τομέα.το δημόσιο δεν είχε ποτέ σχέση με ποιότητα προιόντων.με αύξηση παραγωγής,με θεωρία υποκίνησης προσωπικού,με…με..οτιδήποτε που αποδίδει όπως ΜΊΑ υγειής επιχείρηση.πολλές φορές θα έλεγα υπήρξε και εχθρός τέτοιων επιχειρήσεων.
Όσον αφορά σε καθαρώς δημόσια αγαθά θα ππρέπει να κάνει πράξη έστω κι αυτή την ύστατη στιγμή την απλόυστευση των διαδικασιών στη δημόσια διοίκηση.
ΠΩΣ?
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΘΥΡΙΔΑ ΜΕ ΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ-ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ.
ΜΕ ΠΟΙΟΎΣ?
ME ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ-ΘΑ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΑ ΚΟΜΑΝΤΟΣ.
ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΌΛΟΙΠΟΙ?
ΟΠΩΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ.ΑΝ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ.ΟΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ.
Γ Ι Α Τ Ο Κ Α Λ Ο Ο Λ Ω Ν.
Ζητήστε κάθε Δ.υπάλληλος 15-20 λεπτά πριν την λήξη του ωραρίου να περιγράφει διεξοδικά (σε database) ολες τις εργασίες που εκτέλεσε η άλλα πλήρη ποσοστικά χαρακτηριστικά, πχ με πόσους πολίτες συνομίλησε (και ποιούς?) για πόση ώρα και γιατί, ολες τις δραστηριότητες της ημέρας και πιθανόν και δυσκολίες δυσχέριες, και παρατηρήσεις σχόλια, πιθανές επιθυμίες που δεν εισακούονται από τον προιστάμενο …κτλ
Πόσο φορτωμένο είναι το πρόγραμμα του καθενός θα φανεί από το καθημερινό ημερολόγιο ….κάθε μέρα νέα ψέματα δεν μπορεί να γράψει και αν το κάνει τότε θα γίνει αντιληπτός , σίγουρα κάποιοι άλλοι που τραβούνε το ζόρι…
βρίσκω τη μέθοδο ιδιαίτερα ανοικτή. θα έπρεπε να υπάρχει συγκεκριμένη μελέτη του προβλήματος ή των συγκεκριμένων ρίσκων που προτείνεται να εξετασθούν.
μέσα σε αυτή την ανοικτή λοιπόν διαδικασία, εγώ θα πρότεινα σαν θέμα την εξέταση του πως μπορούμε να βοηθήσουμε την εφαρμογή των νόμων. με σοκάρει ιδιαίτερα πχ ότι ο νομος που απαγορεύει το κάπνισμα σε εστιατόρια κλπ καταπατειται καταφανώς, γιατί εάν αυτό το απλό δεν μπορούμε να επιβάλουμε, τότε πως μπορούμε να εξετάσουμε άλλες αλλαγές η επεμβάσεις στη κοινωνία πχ την σωστή και δίκαιη φορολογία. το ίδιο για παρανομίες που καθημερινά βλέπουμε και δεν κάνουμε τίποτε γιατί τίποτε δεν βγαίνει, πως μπορώ πχ απλά να δηλώσω ότι κάποιος δεν μου δίνει απόδειξη η ότι δίνει τιμές χωρίς ΦΠΑ σε τελικό καταναλωτή. Εννοω να γινεται με τρόπο όσο απλό σαν να στέλνεις ένα μήνυμα αλλά που επίσης να βλέπεις ότι κάτι γίνεται, ότι κάτι κουνιέται, ίσως απλά μέσω κοινωνικής πίεσης
Προτάσεις για μελλοντικές διαδικασίες crowdsourcing:
1) «Επαφή πολιτών με δημόσιες υπηρεσίες / εξυπηρέτηση πολιτών σε δημόσιες υπηρεσίες / δείκτες αποδοτικότητας δημοσίων υπηρεσιών –> γενική εφαρμογή ηλεκτρονικής διακυβέρνησης». Χωρίς περαιτέρω σχόλια.
2) «E-procurement σε προμήθειες του δημοσίου». Νομίζω πως έχει ξεκινήσει κάποια προσπάθεια. Τα αποτελέσματα πιστεύω ότι θα είναι εντυπωσιακά όσον αφορά διαφάνεια και κόστος.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Αν κατάλαβα καλά η διαφορά της απλής διαβούλευσης από το Crowdsourcing είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση ζητάτε την ενεργότερη συμμετοχή ακόμη και φυσική παρουσία των συμμετεχόντων.
Παραείναι προχωρημένο για μια κομματική Ελλάδα.
Επίσης, στο crowdsourcing σημασία δεν έχει ποιός είσαι αλλά αν αυτό που προτείνεις έχει αξία πράγμα που στη χώρα μας είναι ανήκουστο ακόμη και σαν ιδέα.
Όλοι οι αυτοδίδακτοι ζωγράφοι δεν θα είχαν καμιά ελπίδα σε crowdsourcing ζωγραφικής.
Ακόμη, η ομάδα που θα οργανωθεί θα πρέπει να ανέχεται και τις «κοτσάνες» καθώς τα πιο δυνατά μυαλά σκέφτονται ακατάπαυστα σχεδόν άρρωστα με αποτέλεσμα το προϊόν της σκέψης τους να μην είναι πάντα ανεκτό από τους πολλούς.
Συνηγορώ με Καραμπέτση, Καραβίτη σχετικά με ανάγκη επιλογής (/δημιουγίας) ελληνικού ορου.
Επι του διαδικαστικού νομίζω ότι είναι άκρως ατυχής η επιλογή Αγγλικού όρου. Εάν πραγματικά επιθυμείται η συμμετοχή του ευρύτερου δυνατού (Ελληνικού) κοινού η επίσημη γλώσσα της χώρας θα πρέπει να αποτελεί απαραβίαστο. Θα έδειχνε και τον ελλάχιστο απαιτούμενο σεβασμό πρός τις ευαισθησίες των ιθαγενών Ελλήνων.
Ευπρόσδεκτο καί το πλήρες κείμενο στην Αγγλική για χρήση των ομογενών μας και οποιονδήποτε αγγλόφωνων συμβούλων, όμως επικουρικά και όχι κατ’αποκλειστικότητα.
Η Ελληνική γλώσσα, στην εποχή της οικονομίας της γνώσης, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ενδιάμεσο όχημα μετατροπής της γνώσης από μία Γλώσσα προς όλες τις άλλες καί αντίστροφα (τουλάχιστον τίς κύριες αγγλικά γαλλικά, ισπανικά, κινεζικά, ιαπωνικά, ρωσσικά, ινδικά, κλπ). Μιά τέτοια βιομηχανία θα είχε ώς παραπροϊόν την ανέξοδη μετάφραση στα ελληνικά όλης της τρέχουσας γνώσης.
Υπάρχουν πολλές λέξεις στην ελληνική που μπορούν να δηλώσουν το ζητούμενο, αναλόγως της πολιτικής χροιάς που θα ήθελε να δοθεί.
Eπί του πρακτέου,οπωσδήποτε κάθε υπουργός να ζητήσει εγγράφως από τους Δ/ντές όλων των τμημάτων και εποπτευόμενων φορέων (αλλά μόνο από τον Δ/ντή) το εξής:μία λίστα από τα αντικείμενα εργασίας κάθε υπαλλήλου του αναλυτικά και αφού τα μελετήσει να προτείνει υπεύθυνα πόσοι υπάλληλοι χρειάζονται για την λειτουργία της υπηρεσίας του.Μπορεί εναλλακτικά με το πέρας της ημέρας να ζητήσει γραπτώς από κάθε υπάλληλο το τι έπραξε στη διάρκειά της.Αφού τα συγκεντρώσει ο κάθε Δ/ντής ίσως διαπιστώσει το τι συμβαίνει στο κάθε μέρα, ποιοι παράγουν έργο ή υπηρεσίες προς τους πολίτες και ποιοι όχι..
Πρόταση για το Υπουργείο Οικονομικών και κυρίως τις εφορίες.: Αυτή την εποχή υπάρχει συνωστισμός τις εφορίες με την προσκόμιση νέων μειωμένων μισθωτηρίων και λοιπών πιστοποιητικών. Σε συνδυασμό με την μη αναπλήρωση των συνταξιοδοτημένων υπαλλήλων ο συνωστισμός είναι μεγαλύτερος. Για μία έξωση ενός ενοικιαστή χρειάζεται πιστοποιητικό από την εφορία ότι έχει δηλωθεί στη δήλωση εισοδήματος τα δύο τελευταία χρόνια. Στην περίπτωσή μου, επειδή είμαστε πέντε συνιδιοκτήτες σε τρεις εφορίες καταλαβαίνεται πόσες εργατοώρες σπαταλήθηκαν για την έκδοση αυτών των πιστοποιητικών. Η διαδικασία θυμίζω είναι αίτηση, φωτοτυπίες αντιγράφων δηλώσεων, πρωτόκολλο, αναμονή ένα δεκαήμερο για την παραλαβή τους. Για τον πολίτη χρειάζονται δύο τουλάχιστον μέρες σε τρεις ουρές για να το πάρει μετά δέκα ημέρες. Για τους υπαλλήλους της εφορίας ασχολήθηκαν τρεις υπάλληλοι για αρκετή ώρα, έλεγχο, διατύπωση και υπογραφή του προϊσταμένου. Την εποχή της οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα οι διαδικασίες αυτές θα έπρεπε να ήταν πολύ πιο σύντομες ώστε οι υπάλληλοι της εφορίας να έχουν χρόνο να ασχοληθούν με ουσιαστικά καθήκοντα που θα αποφέρουν χρήματα στο κράτος. Πρόταση: Μία υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη θα έλυνε όλο το πρόβλημα. Πρέπει να γίνουν οι αλλαγές γρήγορα ώστε να είναι και σύννομες και βέβαια αποτελεσματικές. Αφού δεν είναι όλα τα στοιχεία των φορολογουμένων ηλεκτρονικά διαχειρίσιμα κάτι άλλο πρέπει να γίνει ταχύτερο και ασφαλές. Γενικά συμφωνώ με γρήγορες διαδικασίες και αποτελεσματικές.
Πριν αναφέρω την πρόταση μου θέλω να πω πως για να πούμε με ασφάλεια και με ευστοχία ποιους δημόσιους φορείς μπορούμε να κάνουμε crawdsourcing θα πρέπει να έχουμε στοιχεία πχ Πόσοι απασχολούνται , τι προσφέρουν , τι θέλουμε , τι δεν θέλουμε. Όλα αυτά δεν τα έχουμε αν μας τα δίνατε ίσως και να μπορούσαμε να βοηθήσουμε καλύτερα. Για παράδειγμα εγώ δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη το τι προσφέρουν οι Συνοριοφύλακες όταν δεν είναι καν στα σύνορα αλλά στην πόλη τους, δεν είναι αστυνόμοι και τους βλέπω απλά να πίνουν καφέδες στα διόδια ή στα χωρία τους…
Η πρόταση μου για μελλοντική χρήση είναι πιο κάτω :
Σήμερα το δημόσιο διαθέτει μηχανογράφηση σχεδόν σε όλους τους τομείς. Σιγά σιγά κάθε τομέας δικτυώνετε με άλλους τομείς για να γίνεται πιο γρήγορη η απαίτηση του πολίτη. Όμως το κόστος της συντήρησης της μηχανοργάνωσης καθώς και του δικτύου είναι τεράστιο. Λέγοντας κόστος δεν εννοώ μόνο την αγορά προγραμμάτων από ιδιωτικές εταιρείες . Αναφέρομε καθαρά στο κόστος της συντήρησης του δικτύου , το κόστος της συντήρησης των Βάσεων Δεδομένων κτλ. Μέχρι τώρα ο κάθε φορέας προσλαμβάνει έναν πτυχιούχο Πληροφορικής ΑΕΙ / ΤΕΙ και στόχος τους είναι να συντηρεί για τα του φορέα του τις Βάσεις Δεδομένων , το Δίκτυο , τους υπολογιστές κτλ. Αυτός ο άνθρωπος στους 12 μήνες πιστεύω πως μόνο οι 6 και πολλούς βάζω είναι ο κύριος όγκος δουλείας . Άρα εδώ μπορούμε να εφαρμόσουμε με ασφάλεια το crowdsourcing σκεφτείτε μια ομάδα ατόμων το πολύ 5 έως 10 με μεγάλη εξειδίκευση στις Βάσεις Δεδομένων , στα Δίκτυα και στην Ασφάλεια Δικτύων να αναλάβει συνολικά πανελλαδικά όλη την συντήρηση on – demand δηλαδή όχι 12 μήνες το χρόνο αλλά όταν και μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Το κόστος θα πέσει δραματικά ο κάθε υπάλληλος τώρα πληρώνετε με 14 μισθούς την στιγμή που μόνο 6 τον χρειαζόμαστε.
3. Κάθε πολίτης που θέλει να προσληφθεί στο δημόσιο, θα πρέπει να έχει δώσει εξετάσεις στον ΑΣΕΠ. Οι εξετάσεις αυτές θα γίνονται ετήσια ασχέτως του αν υπάρχουν ανοικτές θέσεις ή όχι. Η βαθμολογία του θα είναι ένας αριθμός από το 0 ως το 1000. Κάθε δημόσια εταιρεία, υπηρεσία ή υπουργείο που ενδιαφέρεται να προσλάβει προσωπικό θα ορίζει ελάχιστη και μέγιστη επιθυμητή βαθμολογία και θα προσλαμβάνει τους καλύτερους μέσα σε αυτό το εύρος μέχρι τη συμπλήρωση των απαιτούμενων θέσεων. Κάθε πολίτης θα μπορεί να δώσει εξετάσεις όσες φορές θέλει. Ιδιωτικές εταιρείες που θα θέλουν να χρησιμοποιήσουν τον μηχανισμό αυτό, θα μπορούν κατόπιν αμοιβής. Ο ΑΣΕΠ θα εξακολουθήσει να πραγματοποιεί έκτακτους διαγωνισμούς για λογαριασμό ιδιωτικών εταιριών κατόπιν αμοιβής.
4. Η ηλεκτρονική ταυτότητα κάθε δημόσιου υπάλληλου θα χρησιμοποιείται και ως κάρτα προσέλευσης – εργασίας. Έτσι θα ελαχιστοποιηθούν τα προβλήματα που παρουσιάζονται σε κάποιους οργανισμούς όπου ο ένας υπάλληλος «χτυπάει» την κάρτα άλλου.
Έχει αποδειχτεί από τη μέχρι στιγμής εμπειρία ότι οι πιο αποδοτικές λύσεις όσο αφορά στη διοίκηση επιχειρήσεων, βασίζονται σε μοντέλα just in time με πελατοκεντρική αντίληψη και διοίκηση με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Σε αυτό το μήκος κύματος προτείνω
1. Την εσωτερική αναδιοργάνωση των δημόσιων εταιρειών και οργανισμών με τη δημιουργία υπηρεσιών ανά ειδικότητα εργαζομένων και όχι ανά αντικείμενο εργασίας, όπου η κάθε υπηρεσία θα παρέχει έργο σε όποια υπηρεσία-πελάτη το ζητήσει.
2. Τη δημιουργία δημόσιων εξειδικευμένων εταιρειών που θα παρέχουν έργο κατόπιν εθνικών διαγωνισμών στις δημόσιες υπηρεσίες για το οποίο θα αμείβονται και θα αντικαταστήσουν υπηρεσίες κοινές σε πολλά υπουργεία, εταιρείες ή δημόσιες υπηρεσίες. Έτσι η βιωσιμότητα τους θα εξαρτάται στην ανταγωνιστικότητα και υποχρεωτικά θα διοικούνται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αν δε θέλουν να οδηγηθούν στη χρεοκοπία. Επίσης θα πρέπει να απαγορεύεται σε μέλη Δ.Σ. εταιρειών που θα έχουν χρεοκοπήσει να προσληφθούν ξανά σε οποιαδήποτε διοικητική θέση του δημοσίου.
Όλοι οι τομείς της δημόσιας διοίκησης έχουν ένα λόγο για crowdsourcing. Αν πχ προχωρούσε η ηλεκτρονική υπογραφή των εγγράφων, υπολογίστε τα έξοδα που θα γλύτωνε το δημόσιο από τους τόνους χαρτιών που ανταλάσσουν οι υπηρεσίες μεταξύ τους καθημερινά. Ή πχ γιατί υπάρχουν οδηγοί επιβατηγών αυτοκινήτων στο δημόσιο (10 μόνο στον ΟΤΑ μου); Ποιος άνθρωπος το 2011 δεν μπορεί να πάρει ένα αυτοκίνητο και να πάει να κάνει τη δουλειά του;
Αν και αρχίζω να χάνω την πίστη μου στη «δημόσια διαβούλευση » με βάση το ΥΠΕΚΑ . Πιστεύω ότι πρέπει πρώτα να μετακινηθεί μεγάλη μάζα δημοσίων υπαλλήλων από όλους τούς τομείς στην επαρχία. Για ενίσχυση της αγοράς και να έχουν δικαίωμα για οποιαδήποτε κτηνοτροφική και γεωργική απασχόληση ταυτόχρονα.Το να εγκλωβίζουμε τον κόσμο στα αστικά κέντρα και να ερημώνουμε τα χωριά μας το κάναμε και τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους είτε θέλουμε να το καταλάβουμε είτε όχι, γίνανε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι που τώρα θέλουμε να τους φάμε!
Το τεραστιο τερας της γραφειοκρατιας κοιταει απο μια γωνια και γελαει με τις απελπιδες προσπαθειες πολλων να σωσουν το καραβι.Απο την στιγμη που ολοι αναγνωριζουμε πως υπαρχει προβλημα τοτε οι διαδικασιες δεν πρεπει να υποκεινται σε τροπους συμμετοχικους πως θα λυθει το προβλημα αλλα να καλουνται ειδικοι επι του θεματος,νεα μυαλα και ισχυρες προσωπικοτητες,να αναλαβουν να εξυγιανουν το θεμα και να το κανουν.Αρα απευθειας αναθεση της μελετης ενος φορεα σε καποιους επιστημονες με οραματικα μυαλα και αφου εξετασουν το θεμα να υποβαλλουν τουλαχιστον 3 προτασεις προς δημοσιευση στο διαδικτυο και να ψηφιστουν ηλεκτρονικα.
Να ελεχθουν όλα τα νπιδ με κοινό σκοπό στάδια,γήπεδα ,θέατρα κ.λ.π Εάν το προσωπικό τους καλύπτει θέσεις άμεσης ανάγκης ,φυλακές ,καθαριστες ,συντηρητές , ειδικότητες που είναι απαραίτητες για την σωστή λειτουργία ,να μειωθούν οι διοικητικές θέσεις μόνον ,δημιουργώντας 1 διοικητικό συμβούλιο για όλα .σωστή κατανομή του προσωπικού με προταιρεοτητα την ορθή λειτουργία υπέρ του πολίτη . Ενιαίο μισθολόγιο και προμηθευτές και παροχους.κέρδος μέσα σε 30 ημέρες.Να προτιμήθουν αμισθα μέλη με φορολογικές απαλαγγες σαν μπόνους .όλα σε 1 και on line
Είναι μια εξαιρετική ιδέα. Δεν μπορούμε όμως να έχουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση με πλήρη στοιχεία πάντοτε, όμως μπορούμε να κάνουμε επί μέρους επισημάνσεις. Παράδειγμα: επειδή εργάζομαι σε εντατική μονάδα μερικές φορές λόγω γραφειοκρατίας βρισκόμαστε οριακοί στην κάλυψη των αναγκών των ασθενών με αναλώσιμα για συνεχή αιμοδιαδιήθηση. Πιστεύω για κάποιες περιπτώσεις σαν αυτή θα πρέπει να επαναδιαπραγματευτούν οι τιμές των αναλωσίμων και να μπορούμε να παραγγέλνουμε απ΄ευθείας με απλές διαδικασίες. Δεν είναι υλικά που θα χρησιμοποιηθούν χωρίς να είναι απαραίτητα. Το ίδιο μπορεί να γίνει σε πολλά. Έτσι θα μειωθεί και ο φόρτος εργασίας του προσωπικού σε γραφειοκρατικά τερτίπια και θα ασχοληθεί με την ουσία του θέματος (νοσηλεία ασθενών). Επίσης δεν θα θέλαμε να διωκόμαστε όταν κάνουμε επισημάνσεις για τα κακώς κείμενα.
Γιώργος Κοφινάς
Διευθυντής Καρδιολογίας
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας
Ιπποκράτειο ΓΝΑ
Ως ελληνική μετάφραση του όρου προτείνω : Εθελοντική συμμετοχή πολιτών στην εκτέλεση κάποιου έργου ή στη συλλογή πληροφορίας.
Υποστηρίζω αυτή την πρωτοβουλία γενικώς, επειδή όμως έχω ασχοληθεί με το θέμα λίγο πιο συστηματικά στο πλαίσιο της εργασίας μου, προτείνω πριν εφαρμοσθεί ευρέως να θεσμοθετηθεί ο τρόπος εφαρμογής του crowdsourcing στη χώρα μας διότι απαιτεί υψηλό επίπεδο δημοκρατίας και διαφάνειας το οποίο σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να το θεωρούμε δεδομένο. Πρέπει και να το διασφαλίσουμε.Επισημαίνω ότι πρέπει επίσης να διασφαλιστεί ο «εθελοντικός» χαρακτήρας.
Για όσους ενδιαφέρονται υπάρχει μια πρόταση χρήσης του crowdsourcing, μαζί διατυπώσεις για τις επιφυλάξεις ως προς τον τρόπο εφαρμογής του από τις διάφορες κυβερνήσεις, δημοσιευμένη σε επιστημονική έκδοση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τοπογράφων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ραγδαίας αστικοποίησης και την καλή διακυβέρνηση των μεγα-πόλεων:
http://www.fig.net/pub/figpub/pub48/figpub48.htm
Καλό θα είναι να δούμε το θέμα θετικά αλλά με προσοχή στην εφαρμογή του.
Το crowdsourcing έχει ευρύτατες εφαρμογές κυρίως στη διαχείριση φυσικών καταστροφών, το οποίο είναι τελείως διαφορετικό πράγμα. Εχει επίσης να δείξει κάποιες θετκές πρωτοβουλίες στις αναπτυγμένες δημοκρατίες και οικονομίες (κυρίως στον ιδιωτικό τομέα) αλλά δεν επιχειρεί να αντικαταστήσει την δημόσια διοίκηση. Επιπλέον οι χώρες με αναπτυγμένες δημοκρατίες δεν παρουσιάζουν έντονα προβλήματα διαφάνειας, διαφθοράς, γραφειοκρατείας και αναποτελεσματικότητας στη δημόσια διοίκηση και έτσι η πειραματική μέχρι τώρα εφαρμογή του έχει θετικό και συμπληρωματικό χαρακτήρα.
Αντίθετα είναι οι προβληματικές γενικά χώρες που παρουσιάζουν προβλήματα διοίκησης. Η διαδικασία του crowdsourcing, ως εργαλείο, έχει δυνατότητα να συνεισφέρει θετικά σε μια δημόσια διοίκηση όπως η δική μας, η οποία εκ των πραγμάτων δεν είναι αποτελεσματική, ταυτόχρονα όμως ακριβώς επειδή επιχειρείται η εφαρμογή του σε μια γενικότερα προβληματική κατάσταση χρειάζεται να διασφαλιστεί νομικά η διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα και στάδια και να προηγηθεί η δοκιμαστική- πειραματική εφαρμογή του.
Ηλεκτρονικα η ανανεωση καρτας ανεργιας και χωρις παρουσια στον Ο.Α.Ε.Δ.
Ηλεκτρονικα χωρις παρουσια στον Ο.Α.Ε.Δ. μεσω διαδικτυου να γινονται πολλες διαδικασιες με ανεργους
Ακομη μεσω ιντερντετ να δινονται πιστοπιοιτητικα αιτησεις παραπονα στους δημους και περιφερειες…
Αστυνομευση της λωριδας εκτακτης αναγκης στις εθνικες οδους,η οποια δεν εφαρμοζεται και η οποια θα αποφερει εσοδα μεσω των προστιμων.
Νομιμιποιηση των διαφορων επαιτων σε φαναρια κλπ με την υποχρεωση να πληρωνουν ενα ποσο στο ικα.
ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ:
1.ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΑΠΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ,ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ/ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ Ή ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΔΕΝ ΩΦΕΛΟΥΝ ΚΑΘΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑΥΤΙΣΤΕΙ ΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ -ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΖΗΜΙΟΓΟΝΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΩΜΗ ΟΛΟΙ.
ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΕ ΠΟΙΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΔΗΛΑΔΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Ή ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ.
ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΘΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΩ ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ,ΕΥΘΥΝΟΦΟΒΟ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΟ.
2. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ Ή ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΕΠΤΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΘΕ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ.
3.ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΟΝΟ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΣΕ ΒΑΡΙΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ ΜΕΡΟΛΗΨΙΑ ΤΟΥΣ Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ.
4.ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΗΜΕΡΩΝ ΕΩΣ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ.
Μήπως γνωρίζετε πόσο κοστίζουν οι εκλογικές αναμετρήσεις;
Εφόσον στη Χώρα μας συνηθίζουμε να προσφεύγουμε στις κάλπες σχεδόν ..κάθε χρόνο (Βουλευτικές – πάντα πρόωρες.., Ευρωεκλογές, Τοπικές), ας τα πάρουμε με τη σειρά (χωρίς προτεραιότητα):
1) Εκλογικό χαρτί (ψηφοδέλτια, εγκύκλιοι, βιβλία και πολλά άλλα)…ένα δάσος εξαφανίζεται, μαζί με το οικονομικό του κόστος και μάλιστα χωρίς καμία μέριμνα για την ανακύκλωσή του.
2) Γραφειοκρατική απασχόληση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων (και βέβαια χωρίς ουσιώδη αποτελέσματα).
3) Χορός Κρατικών εκατομμυρίων για εκλογικές δαπάνες κομμάτων (επιχορηγήσεις).
4) Κλείσιμο σχολείων – απώλεια πολύτιμων ωρών διδασκαλίας.
5) Υπολειτουργία όλου του δημόσιου τομέα σε βάρος κυρίως των πολιτών.
6) Χορός Κρατικών εκατομμυρίων για επιχορηγήσεις Φορέων, αποζημιώσεις προσωπικού, «ειδικών συμβούλων», δικαστικών αντιπροσώπων, «ημετέρων» και πολλά άλλα, όπως η «μόδα» των «επίσημων exit polls» με δαπάνη του Δημοσίου (βλέπε κινητά στους δικαστικούς αντιπροσώπους), υπέρ μιας συγκεκριμένης εταιρίας…
7) Χορός εκατομμυρίων για προβολή της …ανάγκης άσκησης του εκλογικού δικαιώματος των πολιτών…! Σκανδαλώδεις απευθείας αναθέσεις σε βάρος του Δημοσίου.
8) Ατελείωτα χιλιόμετρα μετακινούμενων εκλογέων (ετεροδημότες ή μετανάστες) με τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος (συμβαίνουν και ατυχήματα …ορισμένα δε είναι θανατηφόρα).
9) Ιδιότυπη «δουλεία» εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, ως μελών εφορευτικών επιτροπών, χωρίς καμία αποζημίωση.
10) Εξαντλητική έως απάνθρωπη απασχόληση των δικαστικών αντιπροσώπων και από πλευράς χρόνου (τουλάχιστον 15 συνεχείς ώρες) και από πλευράς μέσων και διαδικασιών, λόγω της άκρως αναχρονιστικής και γραφειοκρατικής μορφής τους. Περιμένει κανείς από αυτούς να μην κάνουν λάθη στην έκδοση των εκλογικών αποτελεσμάτων;;
11) Τριτοκοσμική διαδικασία έκδοσης και κατακύρωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων, καθώς και ανακήρυξης υποψηφίων.
12) Αυθαιρεσία κατά την επίλυση ζητημάτων ερμηνείας και ορθής εφαρμογής της πολυδαίδαλης νομοθεσίας, εφόσον έχει παρατηρηθεί ακόμη και τροποποίηση άρθρων απλά και μόνο με εγκυκλίους κάποιου Γενικού Γραμματέα Υπουργείου…
.
.
.
Η λίστα θα μπορούσε να συνεχιστεί επί μακρόν, αλλά δεν έχω καμία πρόθεση να κουράσω. Όμως τα δισεκατομμύρια των εξόδων αυτών, θα μπορούσαν ακόμη και να λύσουν το πρόβλημα της πτώχευσης.
Ποια είναι η λύση, ιδιαίτερα σε ένα Κράτος που ουσιαστικά έχει πτωχεύσει;
Τα δύο «μεγάλα» κόμματα της Βουλής προτίμησαν για τις εσωκομματικές τους διαδικασίες τις ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ εκλογές… Μήπως με τον τρόπο αυτό απέφυγαν σπατάλες και κόπο; Φυσικά ναι!
Γιατί λοιπόν να μην συμβεί το ίδιο και για την πάσης φύσεως εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα;
Α) Μήπως δεν υπάρχει η τεχνολογική υποδομή και το κατάλληλο λογισμικό;
Όχι βέβαια! Είναι όλα διαθέσιμα και μάλιστα μπορεί να αναπτυχθεί ένα πολύ εξελιγμένο λογισμικό (γενικότερα, εκλογικό σύστημα), από συνεργασία των τμημάτων Πληροφορικής όλων των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Εξάλλου, υπάρχουν Χώρες που το εφαρμόζουν ήδη (Αυστραλία, Εσθονία,… όχι ΗΠΑ διότι εκεί το σύστημα είναι μικτό).
-‘Ένα απλό περίγραμμα της όλης διαδικασίας είναι το εξής: Σε κάθε Δημόσια Υπηρεσία, ακόμη και σε κάθε Προξενείο ή Πρεσβεία του εξωτερικού (άρα δικαίωμα ψήφου σε όλους τους Έλληνες ανά την Υφήλιο!), θα τοποθετηθούν σε Η/Υ πολύ μεγάλες οθόνες αφής (touch screens), ώστε να αποτελούν τη διεπαφή του εκλογέα με το σύστημα, μέσα σε ένα δωμάτιο = παραβάν. Το σύστημα θα διασυνδέεται ηλεκτρονικά με βάσεις δεδομένων στο αρμόδιο Υπουργείο, όπου θα επιτηρείται και από διακομματικές επιτροπές. Ο εκλογέας θα επιλέγει μυστικά πρώτα συνδυασμό (διαθέσιμο με εικόνες, σήματα και φωτογραφίες), μετά υποψηφίους και στο τέλος θα επιβεβαιώνει τη συνολική του επιλογή. Η ταυτοποίηση του εκλογέα θα γίνεται με τα στοιχεία της ταυτότητάς του (ή και με ειδική κάρτα) και όταν ψηφίζει θα δεσμεύεται ώστε να μην μπορεί να ψηφίσει πουθενά αλλού. Άρα τέρμα οι διπλοεγγεγραμμένοι και διπλοψηφίσαντες. Πολύ σημαντικό είναι ότι θα μπορεί να ψηφίζει σε οποιοδήποτε κυριολεκτικά εκλογικό τμήμα επιθυμεί, εφόσον η ταυτότητά του θα συσχετίζεται με την εκλογική του περιφέρεια και το σύστημα θα του εμφανίζει τους αντίστοιχους υποψηφίους. Άρα, τέλος οι ετεροδημότες και τέρμα οι άσκοπες μετακινήσεις με κόστος και τέρμα οι κομματικές παραβιάσεις της μυστικότητας, διότι δεν θα μπορεί να συγκρίνει στατιστικά και να διασταυρώνει στοιχεία ψηφισάντων με τα αποτελέσματα. Οι επιλογές του εκλογέα δεν θα περιλαμβάνουν ακυρότητα (εφόσον το σύστημα θα τον καθοδηγεί). Συνεπώς τέλος τα άκυρα! …εκτός κι αν εισαχθούν ως επιπλέον επιλογή. Όμως αυτά τα άκυρα θα είναι πραγματικά και συνειδητά! (κι όχι επειδή κάποιος ηλικιωμένος εκλογέας τα μπέρδεψε..). Σε κάθε εκλογικό τμήμα δεν θα απαιτούνται παρά μόνο δύο άτομα (τέρμα η άδικη ταλαιπωρία των μελών εφορευτικών επιτροπών), εφόσον δεν θα έχουν να καταγράψουν ή να συντάξουν οτιδήποτε (ούτε κάλπες, ούτε ψηφοδέλτια, ούτε φάκελοι, ούτε διαλογή… σχεδόν τίποτε!). Μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας, θα εκδίδονται αυτόματα και τα τελικά επικυρωμένα αποτελέσματα! Οπότε τέλος και στα «exit polls»… τέλος και στις γραφειοκρατικές διαδικασίες, σφάλματα, Δικαστικές προσφυγές κλπ. Το σύστημα θα μεριμνά για τον πλήρη αποκλεισμό ταυτοποίησης ψήφου – εκλογέα, αλλά θα διατηρεί όλα τα δεδομένα για διακομματικό ή άλλο έλεγχο. Κάθε συνδυασμός θα λαμβάνει ένα αντίγραφο της βάσης δεδομένων…. Το θέμα δεν εξαντλείται εδώ φυσικά, αλλά η ουσία είναι ότι είναι απολύτως εφαρμόσιμο, σχεδόν αδάπανο και εφικτό να μεταβούμε την εποχή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Β) Μήπως δεν εξασφαλίζεται η μυστικότητα της ψήφου;
Αφενός, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι εξασφαλίζεται η μυστικότητα με το ισχύον σύστημα. Όλοι γνωρίζουμε τα σημαδεμένα και σταυρωμένα ψηφοδέλτια, τα πολλά και ασύλληπτα «κόλπα» των κομματαρχών για την ταυτοποίηση των ψήφων, αλλά και τη χρήση των σύγχρονων μέσων (και της στατιστικής επιστήμης) ανά εκλογικό τμήμα προς το σκοπό αυτό. Σημειωτέον ότι οποιοσδήποτε δικαστικός αντιπρόσωπος επιθυμεί να μάθει τι ψήφισε κάποιος συγκεκριμένος εκλογέας, μπορεί να το κάνει πανεύκολα!
Το ζήτημα της μυστικότητας των ηλεκτρονικών εκλογών είναι ήδη λυμένο και μάλιστα σε τόσο υψηλό βαθμό που να αναγνωρίζεται από όλους. Υπάρχουν και αλγόριθμοι και κωδικοποίηση και κρυπτογράφηση. Εξάλλου, σε ηλεκτρονική μορφή και άμεσα (από hackers) προσβάσιμα στο διαδίκτυο παραμένουν και διακινούνται πολύ σημαντικότερα μυστικά, ενώ πολύ συχνά μαθαίνουμε για διαρροή τους.
Γ) Μα πως μπορεί να ψηφίσει ηλεκτρονικά μια γριούλα που δεν ξέρει από αυτά τα πράγματα;
Γιατί πριν μπορούσε; Μήπως ο αριθμός των άκυρων ψηφοδελτίων είναι ήδη υπερβολικός, εξαιτίας τέτοιων σφαλμάτων; Απλά θα βοηθηθεί από τους εκπροσώπους της Πολιτείας, όπως και πριν. Όμως η μυστικότητα της ψήφου παραβιάζεται σε αυτή την περίπτωση.
Ε, τότε… γιατί δεν εφαρμόζεται επιτέλους και στην Ελλάδα;;
Απλά διότι οι Κυβερνήσεις δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να αρνηθούν τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών και κυρίως ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ (=άμεση Δημοκρατία), με το πρόσχημα του οικονομικού κόστους και της κοινωνικής αναταραχής που προκαλούν συνήθως αυτά…
Επιπλέον, οι πολιτικοί δεν θα μπορούσαν εύκολα να προσαρμοστούν και να «παρακολουθήσουν» με το νέο σύστημα ποιος ψήφισε τι ή αν πήραν τις ψήφους που ανέμεναν στο τάδε ή δείνα εκλογικό τμήμα, αφού ο κάθε εκλογέας θα μπορεί να ψηφίσει σε οποιοδήποτε εκλογικό τμήμα επιθυμεί και άρα δεν θα υπάρχει αντιστοιχία με προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις…
Μπήκα στον κόπο και έγραψα τα παραπάνω, με την ελπίδα ότι οι Πολιτικοί της Χώρας μας, προτίθενται άμεσα να αλλάξουν ριζικά και συνεπώς να γίνουν πράξη τα εδώ προτεινόμενα, για το καλό όλων μας.
Ευχαριστώ
Αναφορικά με το (πολύ εύστοχο)σχόλιο του κυρίου Καραπέτση: Όχι απλώς θα πρέπει να είναι γνωστή η ομάδα/φορέας η οποία θα αξιολογήσει τις προτάσεις αλλά θα πρέπει να είναι γνωστή εκ των προτέρων και, το κυριώτερο, θα πρέπει να είναι γνωστά εκ των προτέρων και τα κριτήρια αξιολόγησης τα οποία θα πρέπει και να συνοδεύουν την αρχική διατύπωση του θέματος καθώς και όλες οι διαδικασίες που θα ακολουθηθούν. Αυτό δημιουργεί μια επί της αρχής δέσμευση για την αναγκαστική υιοθέτηση της πρότασης που λύνει το πρόβλημα πιο αποτελεσματικά. Αν τα κριτήρια είναι άγνωστα/αποφασίζονται εκ των υστέρων (ή στην πορεία), δικαιούμεθα να υποθέσουμε ότι απλώς υιοθετείται κάποια λύση πολιτικώς συμφέρουσα/ανώδυνη, ακυρώνοντας την όλη διαδικασία και αποτελώντας σπατάλη χρόνου για τους συμμετέχοντες.
Καλή προσπάθεια αλλά νομίζω οτι πρέπει να δημιουργηθούν θεματικές ομάδες και μετά από το λεγόμενο crowdsourcing να επιλέγονται οι πιο καινοτόμες ιδέες. Εξάλλου για να ζητάς από τους πολίτες να παράγουν ιδέες ή να μεταφέρουν την εμπειρία τους και την εξειδίκευσή τους μέσω της παραπάνω διαδικασίας θα πρέπει να διασφαλιστεί η πατρότητα των σκέψεων και ιδεών. Δεν είδα αναφορά πουθενά ενός πλαισίου διασφάλισης. Μια ματιά στους όρους συμμετοχής και θα καταλάβει κανείς οτι η υποβολή πρότασης δεν είναι απλή μεταφορά εμπειρίας ούτε συμμετοχή σε focus groups. Απαιτεί προετοιμασία και έρευνα. Κατά την γνώμη μου πάντα θα πρέπει πρώτα να αποφασιστεί τι χρειάζεται- θέλουμε να γίνει (χάραξη πολιτικής) και μετά στο στάδιο σχεδιασμού (του πώς θα γίνει) να προσκληθούν οσοι ενδιαφέρονται να καταθέσουν τις εξειδικευμένες προτάσεις τους και από αυτές να επιλεχθούν οι καινοτόμες, οι βελτιστές αλλά και οι περισσότερο εφικτές και αειφόρες. Αλλιώς υπάρχει κίνδυνος σοβαρές προτάσεις να καταλήξουν στα αζήτητα και ο κόπος να πάει χαμένος. Δεν νομίζω οτι ο πολίτης πρέπει να έχει το βάρος της χάραξης πολιτικής.
Οσες φορές ασχολήθηκα με κάποιο Κρατικό/Κυβερνητικό πρόβλημα, διεπίστωσα οτι υπάρχει πληθώρα Νόμων, Διαταγμάτων και Κανονισμών που – υποτίθεται – οτι πρέπει να το επιλύει !
– Είναι τέτοια η πληθώρα των υπαρχόντων Νόμων κλπ, και φαίνονται και αντιφατικοί μεταξύ τους, που ΔΕΝ βγαίνει άκρη !
– Πολλοί έχουν επισημάνει την ανάγκη απλοποίησης, αλλά , είναι αντιληπτόν οτι μια τέτοια χρονοβόρος διεργασία θα ήταν μιά ακόμη δικαιολογία για να μην γίνει ΤΙΠΟΤΑ.
– Εάν δεν γίνει ΤΙΠΟΤΑ, δεν θα γίνουν και λάθη !!!!!!!!
– Η αποφυγή λαθών είναι ο σκοπός κάθε Πολιτικού ή Δ.Υ……..
– Θα πρότεινα στην οιαδήποτε Κυβέρνησι να «κάνει», έστω και λάθη, διότι γι΄αυτό εξελέγη……..
(Χειρότερα απο ‘εως τώρα δεν γίνεται….)
Καλές προσπάθειες, εύχομαι.
Δεν γνωρίζω που όσα γράψω παρακάτω έχουν σχέση με αυτό που ζητάτε.
Ψηφίζεται ένας νόμος στην βουλή και αυτός παραπέμπει σε δέκα προηγούμενους
νομούς και τροποποιήσεις άρθρων προηγούμενων νόμων. Αποτέλεσμα ο δημόσιος
υπάλληλος να πρέπει να ανατρέξει σε όλους αυτούς τους νόμους για να
εφαρμόσει αυτόν τον νόμο. Σπάταλη χρόνου μηδέν απόδοση. Για τον ιδιώτη,
λαβύρινθος. Η λύσης νομίζω είναι απλή. πχ Έγινε η τροποποίηση του νόμου
περί ανωνύμων εταιρειών. Κάποιος καλός κ. ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ κάθισε και σε ένα
σύγγραμμα κωδικοποίησε όλους τους νόμους. Όμως το σύγγραμμα του κ. Λιονταρή
δεν είναι επίσημο και συνεπώς ίσως να μη γίνεται αποδεκτό από όλους.
Εάν όμως αυτό γίνει από το ίδιο το κράτος τότε θα είχε ισχύ και δεν θα υπήρχε
καμία αμφισβήτηση. Το κέρδος, άπειρες ώρες που πάνε χαμένες και από
τον υπάλληλο και τον ιδιώτη.
Προσωπικά πιστεύω ότι δύο κύριες ομάδες ατόμων μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην διαδικασία.
Από την μία είναι τα άτομα που λόγω εμπειρίας και κατάρτισης μπορούν να έχουν εσωτερική πληροφόρηση για το αντικείμενο και να προτείνουν ιδέες για την καλύτερη λειτουργία του αντικειμένου. Η εμπειρία τους και γνώση του αντικειμένου μπορεί να προσδώσει εσωτερική γνώση στην επιδιωκόμενη λειτουργία και πιθανόν να προσδιορίσει λύσεις μεγάλης αξίας. Σε αυτήν την κατηγορία θα πρέπει να γίνεται κάποιος έλεγχος στο τρόπο με τον οποίο το άτομο έχει σχέση με το αντικείμενο και με την οπτική γωνία από την οποία το αντιμετωπίζει. Τα άτομα θα πρέπει να έχουν την ελευθερία να τοποθετηθούν πάνω στο αντικείμενο χωρίς να έχουν προβλήματα αρνητικής αντιμετώπισης (ίσως επιδιωκόμενη ανωνυμία) και προστασία από πιθανή αρνητική αντιμετώπιση στο πρόσωπό τους. Θα πρέπει να έχουν ελευθερία ως το προσδιορισμό του προβλήματος και ελευθερία λόγου ως προς την διατύπωση του. Αυτό θα συμβάλει στην διατύπωση του προβλήματος από την δική τους οπτική γωνία που θα πρέπει να προσδιορίζετε με ανώνυμα στοιχεία που όμως θα είναι προσδιοριστικά ως αφορά αυτή την οπτική γωνία αντιμετώπισης του προβλήματος. Τα άτομα που θα συλλέξουν αυτές τις πληροφορίες θα πρέπει να είναι τεχνοκράτες σχετικά με το αντικείμενο και ίσως άμεσα εμπλεκόμενοι με αυτό.
Η δεύτερη κατηγορία ατόμων δεν έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο ούτε έχουν εμπειρία σχετικά με αυτό. Σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία brain storming μπορεί να προσδιορίσει πιθανόν οπτικές γωνίες που να μην είναι άμεσα αντιληπτές από τους άμεσα εμπλεκόμενους. Η πιθανή αξία αυτής της διαδικασίας είναι πιθανόν χαμηλής αξίας μιας και η διαδικασία αυτή στις περισσότερες των περιπτώσεων θα προσδιορίσει μεγάλο αριθμό μη ουσιαστικών ιδεών. Από την μία η διαδικασία εμπλοκής ενός μέρος του συνόλου στη διαδικασία μπορεί να προσδιορίσει πιθανόν προβλήματα και εντυπώσεις του προβλήματος σε μερίδα του κοινωνικού συνόλου. Από την άλλη μπορεί κάποια ιδέα να προσδιορίσει μια οπτική που να είναι σημαντική αλλά να διαφεύγει από τους τεχνοκράτες. Και πάλι πρέπει να υπάρχει ανώνυμη διαμόρφωση της κοινωνικής ομάδας – χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το αντικείμενο γνώσης του ατόμου – ατόμων που προσδιορίζουν το πρόβλημα. Και θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία στην διατύπωση του προβλήματος, ίσως ακόμα και πλήρη ελευθερία διατύπωσης του προβλήματος όπως το brain storming. Δηλαδή την διατύπωση ιδεών σε απόλυτη ελευθερία που να βασίζεται σε λέξεις- ιδέες κλειδιά σχετικά με το πρόβλημα. Π.χ. Ποιο θα πρέπει να είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μιας συγχώνευσης φορέων του δημοσίου., Είσαστε ικανοποιημένοι, με ποιο τρόπο θα μπορούν να βελτιωθούν, ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε με την συναλλαγή σας με τον συγκεκριμένο φορέα ? Πως βλέπετε – αντιμετωπίζετε τον συγκεκριμένο τομέα, τον τρόπο συναλλαγής σας με τον συγκεκριμένο φορέα. Τα άτομα που θα συλλέξουν αυτές τις πληροφορίες θα πρέπει να είναι τεχνοκράτες σχετικά με το αντικείμενο μα ίσως όχι άμεσα εμπλεκόμενοι με αυτό.
Προσωπικά πιστεύω ότι δύο κύριες ομάδες ατόμων μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην διαδικασία.
Από την μία είναι τα άτομα που λόγω εμπειρίας και κατάρτισης μπορούν να έχουν εσωτερική πληροφόρηση για το αντικείμενο και να προτείνουν ιδέες για την καλύτερη λειτουργία του αντικειμένου. Η εμπειρία τους και γνώση του αντικειμένου μπορεί να προσδώσει εσωτερική γνώση στην επιδιωκόμενη λειτουργία και πιθανόν να προσδιορίσει λύσεις μεγάλης αξίας. Σε αυτήν την κατηγορία θα πρέπει να γίνεται κάποιος έλεγχος στο τρόπο με τον οποίο το άτομο έχει σχέση με το αντικείμενο και με την οπτική γωνία από την οποία το αντιμετωπίζει. Τα άτομα θα πρέπει να έχουν την ελευθερία να τοποθετηθούν πάνω στο αντικείμενο χωρίς να έχουν προβλήματα αρνητικής αντιμετώπισης (ίσως επιδιωκόμενη ανωνυμία) και προστασία από πιθανή αρνητική αντιμετώπιση στο πρόσωπό τους. Θα πρέπει να έχουν ελευθερία ως το προσδιορισμό του προβλήματος και ελευθερία λόγου ως προς την διατύπωση του. Αυτό θα συμβάλει στην διατύπωση του προβλήματος από την δική τους οπτική γωνία που θα πρέπει να προσδιορίζετε με ανώνυμα στοιχεία που όμως θα είναι προσδιοριστικά ως αφορά αυτή την οπτική γωνία αντιμετώπισης του προβλήματος.
Η δεύτερη κατηγορία ατόμων δεν έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο ούτε έχουν εμπειρία σχετικά με αυτό. Σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία brain storming μπορεί να προσδιορίσει πιθανόν οπτικές γωνίες που να μην είναι άμεσα αντιληπτές από τους άμεσα εμπλεκόμενους. Η πιθανή αξία αυτής της διαδικασίας είναι πιθανόν χαμηλής αξίας μιας και η διαδικασία αυτή στις περισσότερες των περιπτώσεων θα προσδιορίσει μεγάλο αριθμό μη ουσιαστικών ιδεών. Από την μία η διαδικασία εμπλοκής ενός μέρος του συνόλου στη διαδικασία μπορεί να προσδιορίσει πιθανόν προβλήματα και εντυπώσεις του προβλήματος σε μερίδα του κοινωνικού συνόλου. Από την άλλη μπορεί κάποια ιδέα να προσδιορίσει μια οπτική που να είναι σημαντική αλλά να διαφεύγει από τους τεχνοκράτες. Και πάλι πρέπει να υπάρχει ανώνυμη διαμόρφωση της κοινωνικής ομάδας – χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το αντικείμενο γνώσης του ατόμου – ατόμων που προσδιορίζουν το πρόβλημα. Και θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία στην διατύπωση του προβλήματος, ίσως ακόμα και πλήρη ελευθερία διατύπωσης του προβλήματος όπως το brain storming. Δηλαδή την διατύπωση ιδεών σε απόλυτη ελευθερία που να βασίζεται σε λέξεις- ιδέες κλειδιά σχετικά με το πρόβλημα. Π.χ. Ποιο θα πρέπει να είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μιας συγχώνευσης φορέων του δημοσίου., Είσαστε ικανοποιημένοι, με ποιο τρόπο θα μπορούν να βελτιωθούν, ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε με την συναλλαγή σας με τον συγκεκριμένο φορέα ? Πως βλέπετε – αντιμετωπίζετε τον συγκεκριμένο τομέα, τον τρόπο συναλλαγής σας με τον συγκεκριμένο φορέα.
Συμφωνώ με τονκ. Καραπέτση, ότι πρέπει να καθιερωθεί Ελληνικός όρος.
Κατά τα άλλα, καλή είναι η συμμετοχικότητα, αλλά και η αγνόηση των ειδικών δεν βοηθάει. Για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, π.χ., που με αφορά ως αρχιτέκτονα: μια πρόταση που είχαμε μελετήσει για την περιοχή του Μεταξουργείου ακόμα και ως σπουδαστική εργασία,αν εφαρμοζόταν θα αναβάθμιζε σαφώς την περιοχή αυτή. Η πρόταση περιελάμβανε γενναίες πεζοδρομήσεις, χωρίς να εμποδίζεται και η κυκλοφορία των οχημάτων, ορισμό ζωνών χαμηλού ύψους, αλλά και αναπλάσεις οικοδομικών τετραγώνων, αποκαταστάσεις οικιών με κίνητρα κ.λπ. Αυτά ακόμα και στην μικροκλίμακα ενός δρόμου ή οικοδομικού τετραγώνου, όπου τυχαία έχουν γίνει, έχουν αποτέλεσμα. Στην πόλη δεν έχει γίνει καμμία ουσιαστική πολεοδομική παρέμβαση. Συνεργαστείτε λοιπόν με το ΕΜΠ, και ζητηήστε στο μάθημα της πολεοδομίας να μελετηθούν κάποιες περιοχές πιλοτικά, αλλά μία από τις προτάσεις να ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ. Συνολικά, όπως μελετήθηκε, και όχι με εξωραϊστική διάθεση τύπου «φύτευση παρτεριών» ή «τοποθέτηση φωτιστικών».
Είναι απαράδεκτο ένας φορέας του ελληνικού κράτους να απευθύνεται στους Έλληνες πολίτες με έναν αγγλικό όρο, τόσο τυπικά – λόγω επίσημης γλώσσας – όσο και ουσιαστικά: γιατί θα πρέπει να καταφύγουμε σε ξενόγλωσσους όρους, τη στιγμή που η γλώσσα μας διαθέτει ένα πολύ πλούσιο λεξιλόγιο. Με απλό τρόπο μπορείτε να διακηρύξετε τη δημόσια συλλογή ιδεών, τη συμμετοχικότητα, κ.ο.κ.
Εθελοντική χρήση αντιπροσώπων από το λαό.
Για την ανεξαρτησία των εξουσιών να γίνει εθελοντική χρήση αντιπροσώπων από το λαό. Και πως θα γίνει αυτό;
Όσον αφορά την επιλογή, σωστό είναι να χρησιμοποιηθεί η προσφιλής μέθοδος της άμεσης δημοκρατίας, δηλαδή η μικτή διαδικασία εκλογής (μυστική ψηφοφορία και κλήρος).
Θα πρέπει να είναι εθελοντικού χαρακτήρα με χρόνο υπηρεσίας το μικρότερο –κατά το δυνατόν- χρονικό διάστημα, χωρίς δυνατότητα επανάληψης εκλογής.
Θα αντιπροσωπεύουν την κάθε κοινωνική ομάδα και μόνο αυτή, με διαφορετικούς αντιπροσώπους για την κάθε εξουσία.
Θα πρέπει να είναι ένα άμισθο λειτούργημα, εκτός βέβαια όπου απαιτούνται κάποια λειτουργικά έξοδά, ώστε, να δηλώνουν ενδιαφέρον οι πραγματικά σκεπτόμενοι και ανιδιοτελείς πολίτες, που νοιάζονται με ανθρωπιστικά κριτήρια για το κοινωνικό σύνολο.
Ο ρόλος τους θεωρείται απαραίτητος και πολυποίκιλος, με αρμοδιότητες επικοινωνίας, ενημέρωσης και ελέγχου μεταξύ της κοινωνίας και της αντίστοιχης εξουσίας. Με αυτόν τον τρόπο, θα ενημερώνονται οι εξουσίες για τα προβλήματα της κοινωνίας, αλλά και ο λαός για οποιαδήποτε απόφαση ή νέο νόμο που επηρεάζει την κοινωνία.
Απαιτείται ακόμα να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας, ώστε, να μη χρησιμοποιείται η θέση αυτή ως εφαλτήριο για ιδιοτελείς ατομικές υποθέσεις και πιθανής προσωπικής ανέλιξης. Έτσι θα καθίσταται ένας άμεσος τρόπος επικοινωνίας όλων των κοινωνικών ομάδων με όλες τις εξουσίες, και άρα η δημοκρατία θα αναβαθμίζεται ποιοτικά και καθημερινά.
Καλή πρωτοβουλία.
Για τα Νοσοκομεία:
Να γίνουν συγχωνεύσεις κλινικών με ένα διευθυντή. Π.χ. Αν υπάρχουν 3 παθολογικές κλινικές σε ένα Νοσοκομείο να συγχωνευθούν σε 1 με ένα διευθυντή. Δεν χρειάζεται να πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι 3 μισθούς διευθυντών απλά για να ικανοποιήσουν κάποιοι τις φιλοδοξίες τους.
ΙΔΕΑ ΓΙΑ crowdsourcing
Περιθαλψη ανεργων.Π.χ. καποιος νεος που δεν εργαζεται και δεν εχει ασφαλεια να μπορει να εχει βιβλιαριο ασθενειας, να παει στον ιδιωτη γιατρο που επιθυμει.Πως θα γινει αυτο;Να δημιουργηθει ενα ταμειο για αυτη την κατηγορια των ανεργων-ανασφαλιστων.Να εχω το δικαιωμα να παω το γραφτω σε αυτο το ταμειο και φυσικα να πληρωνω συμμετοχη.Να υπαρχουν διαβαθμισεις.Ποσα λεφτα μπορω να δωσω; Λιγα; Θα εχω μια βασικη περιθαλψη. Πολλα; Θα εχω μια αυξημενη περιθαλψη.Παντα πληρωνοντας τη συμμετοχη μου στο ταμειο! Να ξερω ομως οτι θα ‘χω βιβλιαριο ασθενειας στα χερια μου.Μπορει καποιος να μη δουλευει αλλα να χει καποια εισοδηματα και να θελει να πληρωσει ενα κρατικο ταμειο.Γιατι να παει να πληρωσει μια ιδιωτικη ασφαλεια; Να δημιουργηθει κρατικο ασφαλιστικο ταμειο , να μενουν τα χρηματα στο κρατος!Ας δημιουργηθει κατηγορια ασφαλισμενων που το βιβλιαριο τους θα εχει επανω ενα κωδικο που θα παραπεμπει σε κατηγορια ανεργου.Δεν ξερω πως θα ονομαστει αυτο το ταμειο.Πιστευω ομως οτι πολλοι νεοι ανθρωποι, ανεργοι, θα δειξουν ενδιαφερον να πανε να γραφτουνε σε αυτο το ταμειο για να παρουν ενα βιβλιαριο ασθενειας στα χερια τους, να νιωθουν οτι δεν ειναι τελειως ξεκρεμαστοι. Κυριως γυναικες.Επαναλαμβανω παντα με οικονομικη συμμετοχη του εκαστοτε ασφαλισμενου.Σας ευχαριστω.Κατερινα
Για να είναι αποτελεσματική και αυτή η ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία πρέπει να λυθεί το ζήτημα που έχει επισημανθεί (πχ και στο Φόρουμ Ψηφιακή Ελλάδα 2020): Πως γίνεται η επεξεργασία των σχολίων, ιδεών κτλ μιας διαβούλευσης. Το θέμα δεν είναι διαδικαστικό ή τεχνικό. Είναι κατά βάση πολιτικό.
Με δεδομένη την αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας η διαδικασία του crowdsourcing (μήπως μπορούμε να βρούμε έναν ελληνικό όρο καθότι το crowd δεν πάει και πολύ? πχ συμμετοχικότητα) για να πετύχει πρέπει να:
1. Είναι γνωστή στους συμμετέχοντες η ομάδα – ονομαστικά – ο φορέας, ή όποιοι πρόκειται να «αποφασίσουν» ποιες είναι οι καλύτερες προτάσεις. Ακόμη και η σύνθεση αυτών που θα αποφασίσουν να μπει σε διαβούλευση για άλλες προτάσεις
2. Αποφασισθούν ποια θα είναι τα κριτήρια της λήψης αποφάσεων, μέσα πάλι από διαβούλευση.
3. Να αποφασισθεί η διαδικασία αξιολόγησης των προτάσεων με βάση την εκπλήρωση των κριτηρίων ώστε να γίνει η σωστότερη επιλογή.π.χ. και με ηλεκτρονικές ψηφοφορίες.
Για να δούμε..
ομολογώ ότι αυτή η ιδέα του croudsourcing, μπορεί εργαλαιακά να λύσει πολλά, πχ όταν έχεις ένα νοσοκομείο και θες να κάνεις απευθείας ανάθεση σε ορθοπαιδικά .. . είδη. Αυτοί που θα δημιουργήσουν προβλήματα πάσης φύσεως και εναντίον της μείωσης των τιμών δεν είναι οι εταιρείες όπως αφελώς θα νόμιζε κανείς, αλλά εκπρόσωποι εταιρειών συγγενείς βουλευτών καθώς και ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι που δήθεν ξέρουν τους νόμους και προστατεύουν τάχατες τις διοικήσεις. Άρα με έναν τέτοιο θεσμό θα δημιουργούσα από 2 εως ν ομάδες πολιτών ή υπαλλήλων, να κάνουν την ανάθεση, ενώ υπό την εποπτεία ανώτερου δικαστικού λειτουργού θα έκανα ομάδα με τους εμπειρογνώμονες και μετά θα σύγκρινα τα πρακτικά αποτελέσματα των ομάδων: πολιτών, υπαλλήλων, εταιριών κλπ. Αν λειτουργεί το δικαστικό σύστημα θα αποτρέπεται κάποια από τις ομάδες να δημιουργεί τραστ διαφθοράς.Το πρόβλημα είναι και το ξέρετε όλοι ότι το σύστημα θα πάει να δημιουργήσει τεχνητά αυτές τις ομάδες επικαλούμενο διάφορα προσόντα και αέρα κοπανιστό, αυτό το έχουν περιγράψει και ο πρωθυπουργός και διάφοροι υπουργοί και έχει να κάνει με τον σκληρό πυρήνα του ελληνικού δημοσίου, παρακράτος στην ουσία, γόρδιος δεσμός…