Αρχική Επικαιροποίηση ορολογίας...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΩΔΙΚΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Άρθρο 16 Συνεννόηση με κωφούς ομιλούντες ή μη, ή πρόσωπα με σοβαρή αναπηρία λόγου – Τροποποίηση άρθρου 137 ΚΔΔ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΩΔΙΚΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Άρθρο 16 Συνεννόηση με κωφούς ομιλούντες ή μη, ή πρόσωπα με σοβαρή αναπηρία λόγου – Τροποποίηση άρθρου 137 ΚΔΔ

Στο άρθρο 137 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας [ν. 2717/1999, (Α’ 97)] επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο, η λέξη «κωφαλάλους» αντικαθίσταται από τις λέξεις «μη ομιλούντες κωφούς», β) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2 οι λέξεις «κουφοί, άλαλοι ή κωφάλαλοι» αντικαθίστανται από τις λέξεις «κωφοί ομιλούντες ή μη, ή πρόσωπα με σοβαρή αναπηρία λόγου» και το άρθρο 137 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 137
Συνεννόηση με αλλόγλωσσους, μη ομιλούντες κωφούς κ.τ.λ.
1. Αν διάδικος, μάρτυρας ή πραγματογνώμονας αγνοεί την ελληνική γλώσσα, προσλαμβάνεται διερμηνέας, ο οποίος ορκίζεται ενώπιον του δικαστηρίου ότι θα αποδώσει ακριβώς όσα θα διαμειφθούν. Οι λόγοι του αποκλεισμού και της απαλλαγής των μαρτύρων ισχύουν και για το διερμηνέα.
2. Αν τα πρόσωπα της παρ. 1 είναι κωφοί ομιλούντες ή μη, ή πρόσωπα με σοβαρή αναπηρία λόγου η συνεννόηση μαζί τους γίνεται εγγράφως. Τις απαντήσεις τους υπογράφει ο δικαστής που προεδρεύει κατά τη συνεδρίαση και περιλαμβάνονται, μαζί με τις αντίστοιχες ερωτήσεις, στο πρακτικό της συζήτησης. Αν τα πρόσωπα αυτά δεν είναι ικανά να απαντήσουν εγγράφως, προσλαμβάνεται κατάλληλος διερμηνέας, σύμφωνα με την παρ. 1.».

Σχόλια
  • 6 Φεβρουαρίου 2023, 12:31 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.)

    Ι. Το άρθρο 16 να τροποποιηθεί/συμπληρωθεί ως ακολούθως:

    «Άρθρο 16: Συνεννόηση με κωφούς, βαρήκοους, ή πρόσωπα με σοβαρή αναπηρία λόγου – Τροποποίηση άρθρου 137 ΚΔΔ Στο άρθρο 137 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας [ν. 2717/1999, (Α’ 97)] επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο, η λέξη «κωφαλάλους» αντικαθίσταται από τις λέξεις «κωφούς», β) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2 οι λέξεις «κουφοί, άλαλοι ή κωφάλαλοι» αντικαθίστανται από τις λέξεις «κωφοί, βαρήκοοι, ή πρόσωπα με σοβαρή αναπηρία λόγου» και το άρθρο 137 διαμορφώνεται ως εξής: «Άρθρο 137. Συνεννόηση με αλλόγλωσσους, κωφούς, βαρήκοους, κ.τ.λ. 1. Αν διάδικος, μάρτυρας ή πραγματογνώμονας αγνοεί την ελληνική γλώσσα, προσλαμβάνεται διερμηνέας, ο οποίος ορκίζεται ενώπιον του δικαστηρίου ότι θα αποδώσει ακριβώς όσα θα διαμειφθούν. Οι λόγοι του αποκλεισμού και της απαλλαγής των μαρτύρων ισχύουν και για το διερμηνέα. 2. Αν τα πρόσωπα της παρ. 1 είναι κωφοί, βαρήκοοι, ή πρόσωπα με σοβαρή αναπηρία λόγου η συνεννόηση μαζί τους γίνεται εγγράφως. Τις απαντήσεις τους υπογράφει ο δικαστής που προεδρεύει κατά τη συνεδρίαση και περιλαμβάνονται, μαζί με τις αντίστοιχες ερωτήσεις, στο πρακτικό της συζήτησης. Αν τα πρόσωπα αυτά δεν είναι ικανά να απαντήσουν εγγράφως, προσλαμβάνεται κατάλληλος διερμηνέας, σύμφωνα με την παρ. 1.».

    Αιτιολόγηση: Δεδομένου ότι οι μόνοι όροι που αποδέχεται η κοινότητα των κωφών, η Σύμβαση των ΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, και ο ν. 4488/2017 (βλ. παρ. 2 άρθρου 65) είναι αυτές του «κωφού» και του «βαρήκοου», στο εν λόγω άρθρο προτείνεται να αντικατασταθεί ο όρος «κωφάλαλος» από τον όρο «κωφός» και ο όρος «κουφός» από τον όρο «βαρήκοος» αντίστοιχα και όχι από τους όρους «κωφούς ομιλούντες ή μη».

  • 4 Φεβρουαρίου 2023, 13:21 | ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΠΑΓΩΝΑ

    1. Ορθότερος ο όρος «αδυναμία ακοής». Ο όρος «κωφός» λειτουργεί ήδη σαν ταμπέλα στη συνείδηση του κόσμου.
    2.Αντί του όρου «με σοβαρή», πιο δόκιμη η χρήση του όρου «που αντιμετωπίζει σοβαρή», καθώς ο όρος «με» διαιωνίζει τη διάκριση, αφού διακρίνει τους ανθρώπους σε «ανθρώπους με αναπηρία και δη σοβαρή» και «ανθρώπους χωρίς αναπηρία», υπονοώντας ότι το αντιστάθμισμα των ανθρώπων «με αναπηρία» είναι οι άνθρωποι «χωρίς αναπηρία», διάκριση που αντίκειται στην αξία του ανθρώπου. Επιπλέον, ο όρος «με» παραπέμπει και άρα προσδίδει στη συνείδηση του κόσμου κάποια ιδιότητα ή κάποιο χαρακτηριστικό. Ο όρος «που αντιμετωπίζει» περιγράφοντας την κατάσταση και όχι το πρόσωπο δεν προσδίδει ιδιότητα ή χαρακτηριστικό και καθιστά σαφή την πραγματικότητα χωρίς να εμπνέει οίκτο ή λύπη, τουναντίον μάλιστα, εμπνέει ασφάλεια και δύναμη, συναισθήματα ιδιαιτέρως σημαντικά για τους ανθρώπους που καλούνται να αντιμετωπίσουν μια αναπηρία.

Σχόλια