Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 123 ΠΚ οι λέξεις «πάσχει από» αντικαθίστανται από τη λέξη «έχει», πριν από τις λέξεις «οργανική νόσο» διαγράφεται η λέξη «από» και το άρθρο 123 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 123
1. Αν η κατάσταση του ανηλίκου απαιτεί ιδιαίτερη μεταχείριση, ιδίως αν αυτός έχει ψυχική ασθένεια ή οργανική νόσο ή βρίσκεται σε κατάσταση που του δημιουργεί σοβαρή σωματική δυσλειτουργία ή του έχει γίνει έξη η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, οινοπνευματωδών ποτών ή ναρκωτικών ουσιών και δεν μπορεί να την αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις ή εμφανίζει ουσιώδη καθυστέρηση στην πνευματική και ηθική του ανάπτυξη, το δικαστήριο διατάσσει: α) την ανάθεση της υπεύθυνης επιμέλειας του ανηλίκου στους γονείς, στους επιτρόπους του ή σε ανάδοχη οικογένεια, β) την ανάθεση της επιμέλειας του ανηλίκου σε προστατευτικές εταιρείες ή σε επιμελητές ανηλίκων, γ) την παρακολούθηση συμβουλευτικού θεραπευτικού προγράμματος από τον ανήλικο ή δ) την παραπομπή του ανηλίκου σε θεραπευτικό ή άλλο κατάλληλο κατάστημα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να επιβληθούν τα μέτρα που προβλέπονται στα στοιχεία α` ή β` σε συνδυασμό με το μέτρο που προβλέπεται στο στοιχείο γ.
2. Τα θεραπευτικά μέτρα διατάσσονται ύστερα από προηγούμενη διάγνωση και γνωμοδότηση από εξειδικευμένη ομάδα ιατρών, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, οι οποίοι κατά περίπτωση υπάγονται σε Μονάδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή σε ιατρικά κέντρα υγείας ή κρατικά νοσηλευτικά ιδρύματα.».
1) Αντί του όρου «με …», πιο δόκιμη η χρήση του όρου «που αντιμετωπίζει …», καθώς ο όρος «με» διαιωνίζει τη διάκριση, αφού διακρίνει τους ανθρώπους σε «ανθρώπους με …» και «ανθρώπους χωρίς …», υπονοώντας ότι το αντιστάθμισμα των ανθρώπων «με …» είναι οι άνθρωποι «χωρίς …», διάκριση που αντίκειται στην αξία του ανθρώπου. Επιπλέον ο όρος «με» παραπέμπει και άρα προσδίδει στη συνείδηση του κόσμου, κάποια ιδιότητα ή κάποιο χαρακτηριστικό. Ο όρος «που αντιμετωπίζει» περιγράφοντας την κατάσταση και όχι το πρόσωπο δεν προσδίδει ιδιότητα ή χαρακτηριστικό και καθιστά σαφή την πραγματικότητα χωρίς να εμπνέει οίκτο ή λύπη, τουναντίον μάλιστα εμπνέει ασφάλεια και δύναμη, συναισθήματα ιδιαιτέρως σημαντικά για τους ανθρώπους που καλούνται να αντιμετωπίσουν μια νόσο.
2)Αντί του ρήματος «έχει», πιο δόκιμη η χρήση του ρήματος «αντιμετωπίζει», καθώς το ρήμα «έχει» διαιωνίζει τη διάκριση διαχωρίζοντας τους ανθρώπους σε έχοντες και μη έχοντες νόσο, παραπέμποντας και άρα προσδίδοντας στη συνείδηση του κόσμου, κάποια ιδιότητα ή κάποιο χαρακτηριστικό. Ο όρος «αντιμετωπίζει» περιγράφοντας την κατάσταση και όχι το πρόσωπο δεν προσδίδει ιδιότητα ή χαρακτηριστικό και καθιστά σαφή την πραγματικότητα χωρίς να εμπνέει οίκτο ή λύπη, τουναντίον μάλιστα εμπνέει ασφάλεια και δύναμη, συναισθήματα ιδιαιτέρως σημαντικά για τους ανθρώπους που καλούνται να αντιμετωπίσουν μια νόσο.
Η δόκιμη πρόταση είναι: «ανήλικα άτομα με ψυχική βλάβη ή χρόνια ασθένεια»
Η δόκιμη πρόταση είναι: «Μέτρα θεραπείας για άτομα με ψυχική βλάβη ή χρόνια ασθένεια»
Bravo