Αρχική Ακούσια ψυχιατρική περίθαλψηΆρθρο 20 – Καταργούμενες διατάξεις

Άρθρο 20 – Καταργούμενες διατάξεις

Τα άρθρα 95-101 του ν. 2071/1992 και το άρθρο 16 του ν. 2716/1999 (Α΄ 96) καταργούνται.

Σχόλια
  • 22 Μαΐου 2019, 13:39 | ΑΘΗΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ – ΕΤΑΙΡΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ «Π. ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ»

    Είναι σημαντικό η ακούσια ψυχιατρική θεραπεία να παρέχεται από Μονάδες Ψυχικής Υγείας που ελέγχονται και εποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας. Να είναι Μονάδες που συμμετέχουν σε ένα δίκτυο υπηρεσιών που να μπορούν να παρέχουν ολοκληρωμένη κοινοτική φροντίδα και υπό καθεστώς πλήρους διαφάνειας.

  • 22 Μαΐου 2019, 12:00 | ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    Αναφορικά με το άρθρο 20, διαπιστώνουμε ότι εξακολουθεί να είναι σε ισχύ το άρθρο 94 του Νόμου 2071/1992 (εκούσια νοσηλεία) για το οποίο η κλινική πρακτική της επείγουσας ψυχιατρικής έχει αναδείξει την ανάγκη τροποποίησής του και θεωρούμε επιβεβλημένη τη θέση πρόβλεψης περί ακούσιας ψυχιατρικής περίθαλψης, στις περιπτώσεις εκείνες που οι ασθενείς έχουν προσέλθει για εκούσια εξέταση ή νοσηλεύονται εκούσια, ενώ πληρούν τα οριζόμενα από το νόμο κριτήρια και προϋποθέσεις της ακούσιας περίθαλψης.

  • 20 Μαΐου 2019, 12:50 | Γεώργιος Κακαβούλιας

    Τελικά εξαιρούνται οι ιδιωτικές κλινικές απ΄ τις ακούσιες νοσηλείες?? Αν ναι, τότε μάλλον είναι πολλαπλό λάθος όχι μόνο γιατί διαχωρίζει τις κλινικές χωρίς να μνημονεύονται κριτήρια, αλλά και γιατί καταστρατηγεί τα ίδια τα δικαιώματα του ασθενή που επιθυμεί να υπηρετήσει διασφαλίζοντάς τα (βλέπε «προγενέστερες επιθυμίες» αρ.17,παρ2).
    Εξάλλου η αναγκαία συνεχής εποπτεία και συνεργασία του φορέα προστασίας των δικαιωμάτων γιατί δεν μπορεί να προστατεύσει αυτά τα ίδια δικαιώματα στις ιδιωτικές κλινικές??
    Διαφωνώ με την κατάργηση του αρ.16 του ν.2716/1999.Υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες και πρέπει να αναζητηθούν και να μνημονευθούν.

  • 19 Μαΐου 2019, 19:49 | Χάρης Βαρουχάκης

    Με το άρθρο αυτό υποτίθεται ότι αποκλείεται δια παντός το δικαίωμα του Ιδιωτικού Τομέα ( θεωρούμενου ως κερδοσκοπικού) να μετέχει στις διαδικασίες της ακούσιας ψυχιατρικής περίθαλψης , δικαίωμα που του παρείχαν τα καταργούμενα άρθρα του Νόμου 20171/1992 και του Νόμου 2716/ 1999 . Παρατείνεται όμως , όπως δεν θα έπρεπε ,και μάλιστα συνεχώς επεκτείνεται το δικαίωμα αυτό στις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ( Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα), που έδρασαν από το 1999, που χρηματοδοτήθηκαν όμως αφειδώς και συνεχίζουν να χρηματοδοτούνται από τη Κυβέρνηση, που επιλέχτηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες , που συνεχίζουν να προσλαμβάνουν προσωπικό με δικά τους κριτήρια, που επί χρόνια λειτουργούσαν χωρίς άδεια, που κάποιες από αυτές επέκτειναν τη δραστηριότητά τους και σε θέματα δικαστικής συμπαράστασης και που ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας πολλών εξ αυτών αμφισβητήθηκε από πολλούς , ακόμη και από επίσημα χείλη με προσφυγή μάλιστα στη Δικαιοσύνη.
    Ο Νομοθέτης λοιπόν οφείλει να αποφασίσει : Και εάν μεν προκρίνει ότι η ακούσια ψυχιατρική θεραπεία πρέπει να παρέχεται μόνο σε δημόσιες Μονάδες Ψυχικής Υγείας ,οφείλει να αναλάβει αμέσως την ευθύνη της λειτουργίας και όλων αυτών που λειτουργούν τώρα από τις Μ.Κ.Ο. Εάν όμως προκρίνει και την εμπλοκή του Ιδιωτικού Τομέα θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι η ακούσια θεραπεία στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας του ιδιωτικού Τομέα παρέχεται με τις ίδιες ιατρικές και δικαστικές εγγυήσεις και τις ίδιες διαδικασίες που προβλέπει ο Νόμος για το Δημόσιο Τομέα.

Σχόλια