Το άρθρο 7 του ν. 5006/2022 (Α’ 239), περί της επιλογής αναδόχου, της προδικαστικής προστασίας, της κατάρτισης και εκτέλεσης της σύμβασης κοινωνικής αντιπαροχής, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 7
Επιλογή αναδόχου, προδικαστική προστασία, κατάρτιση και εκτέλεση της σύμβασης κοινωνικής αντιπαροχής
- Στα διαγωνιστικά τεύχη για την επιλογή του αναδόχου σύμβασης κοινωνικής αντιπαροχής περιγράφονται, τουλάχιστον, τα εξής:
α) το ακίνητο, με μνεία στα υφιστάμενα κτίσματα που ευρίσκονται εντός αυτού, καθώς και τα χαρακτηριστικά του κτιρίου που πρόκειται να ανεγερθεί επ’ αυτού ή να ανακαινιστεί ή να επισκευαστεί, το οποίο με τον περιβάλλοντα χώρο του, οφείλει να πληροί τις προϋποθέσεις πρόσβασης ατόμων με αναπηρία,
β) οι επιτρεπόμενες χρήσεις και οι ενδεχόμενες αλλαγές χρήσης,
γ) τα κριτήρια συμμετοχής και επιλογής του αναδόχου,
δ) οι βασικοί όροι των συμβάσεων μίσθωσης μεταξύ του αναδόχου και των δικαιούχων μισθωτών κοινωνικής κατοικίας, συμπεριλαμβανομένου του ανώτατου ύψους του μισθώματος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση της παρ. 3Α του άρθρου 45, για τις κατοικίες που εκμισθώνονται υποχρεωτικά προς δικαιούχους μισθωτές του άρθρου 5Α, στην περίπτωση που ως αντάλλαγμα προβλέπεται η εν όλω ή εν μέρει εκμετάλλευση των υπό διαχείριση κοινωνικών κατοικιών,
ε) οι όροι και οι γενικές και ειδικές υποχρεώσεις του αναδόχου ως προς τη συντήρηση, επιμέλεια και διαχείριση των ανεγερθεισών ή ανακαινισθεισών οριζοντίων ή καθέτων, κατά περίπτωση, ιδιοκτησιών,
στ) το μέγιστο ποσοστό των οριζοντίων ή καθέτων, κατά περίπτωση, ιδιοκτησιών και συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί της κυριότητας του ακινήτου που δύναται να μεταβιβαστεί στον ανάδοχο ως εργολαβικό αντάλλαγμα, σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 3 του άρθρου 5.
- Στα κριτήρια επιλογής του αναδόχου σύμβασης κοινωνικής αντιπαροχής δύνανται να περιλαμβάνονται:
α) το ελάχιστο ποσοστό των οριζοντίων ή κάθετων, κατά περίπτωση, ιδιοκτησιών και συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί της κυριότητας του ακινήτου που δύναται να μεταβιβαστεί στον ανάδοχο ως εργολαβικό αντάλλαγμα, σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 3 του άρθρου 5,
β) ο ελάχιστος χρόνος διάρκειας της περιόδου διαχείρισης σύμφωνα με την περ. β) της παρ. 3 του άρθρου 5,
γ) ο αριθμός των κατοικιών που θα διατεθούν προς δικαιούχους μισθωτές του άρθρου 5Α,
δ) το ύψος του μισθώματος για τις κατοικίες που θα εκμισθωθούν προς δικαιούχους,
ε) η αρχιτεκτονική αρτιότητα της πρότασης του αναδόχου.».
Διεθνής Βέλτιστη Πρακτική:
Η Βιέννη αποτελεί το επιτυχημένο παράδειγμα στεγαστικής πολιτικής στην Ευρώπη, με 60% των κατοίκων να διαμένει σε κοινωνική/δημοτική κατοικία (Vienna City Administration, 2023). Το σύστημα αυτοχρηματοδοτείται μέσω ειδικού φόρου 0.5% επί της μισθοδοσίας εργοδοτών (Austrian Housing Policy Report 2022), ενώ παράλληλα η Ολλανδία με τα Housing Associations εξασφαλίζει πρόσβαση σε κοινωνική κατοικία στο 75% των νοικοκυριών κάτω του μέσου εισοδήματος μέσω cross-subsidization χωρίς κρατική επιδότηση (OECD Housing Policy Review 2021).
Άρθρο 6, παρ. 2 – Προσθήκη εδαφίου:
«Σε δήμους με πληθυσμό άνω των 50.000 κατοίκων και σε περιοχές υψηλής
στεγαστικής πίεσης, το ελάχιστο ποσοστό κοινωνικής κατοικίας αυξάνεται
στο 40% των νέων κατασκευών, προκειμένου να επιτευχθεί ευθυγράμμιση
με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές όπως καταγράφονται από την EU
Urban Agenda Housing Partnership.»