Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί:
α) «Αερολιμένας»: Η οριοθετημένη περιοχή, σε ξηρά ή σε ύδατα, σε σταθερή, υπεράκτια ή πλωτή δομή, συμπεριλαμβανομένων τυχόν κτιρίων, εγκαταστάσεων και εξοπλισμού, που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί στο σύνολό της ή σε τμήμα της για την άφιξη, την αναχώρηση και τις κινήσεις επιφανείας αεροσκαφών.
β) «Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Α.Ε.Π.Ο.)»: Η διοικητική πράξη που εκδίδεται από τις αρμόδιες αρχές και καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορούν να υλοποιηθούν έργα και δραστηριότητες που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
γ) «Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (Α.Π.Α)»: Η ανεξάρτητη διοικητική αρχή που έχει συσταθεί με τον ν. 4757/2020 (Α’ 240).
δ) «Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (International Civil Aviation Organization, I.C.A.O.)»: Ο οργανισμός που ρυθμίζει τις διεθνείς αερομεταφορές, που ιδρύθηκε το 1947 με τη Σύμβαση του Σικάγο του 1944 κατά τη συνδιάσκεψη για τη διεθνή πολιτική αεροπορία, κυρώθηκε με τον ν. 211/1947 (Α’ 35) και είναι τμήμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
ε) «Εθνική βάση κόστους»: το κόστος των επιλέξιμων δαπανών υπηρεσιών και διευκολύνσεων της αεροναυτιλίας κατά τη διαδρομή ή την τερματική περιοχή, όπως δαπάνες προσωπικού, δαπάνες λειτουργίας που δεν σχετίζονται με τις δαπάνες προσωπικού, δαπάνες απόσβεσης, κόστος κεφαλαίου και έκτακτες δαπάνες.
στ) «Εκτελεστικός Υπόλογος (Accountable Manager) Αεροναυτιλίας»: το πρόσωπο που έχει την εξουσία να εξασφαλίζει ότι όλες οι δραστηριότητες μπορούν να χρηματοδοτηθούν και να διεξαχθούν σύμφωνα με τις ισχύουσες απαιτήσεις της E.A.S.A., του EUROCONTROL, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Α.Π.Α., και ευθύνεται για τη θέσπιση και διατήρηση ενός αποτελεσματικού συστήματος διαχείρισης του παρόχου υπηρεσιών αεροναυτιλίας.
ζ) «Εκτελεστικός Υπόλογος (Accountable Manager) Αερολιμένων»: το πρόσωπο που διαθέτει επαρκή εξουσία και πόρους για την εφαρμογή και τη συνεχή διατήρηση του Συστήματος Διαχείρισης Ασφάλειας (Safety Management System, SMS), και τη διασφάλιση ότι οι δραστηριότητες των αεροδρομίων διαχείρισης της Υ.Π.Α. συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του E.A.S.A, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Α.Π.Α.
η) «Έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας»: η οργάνωση και διαχείριση της κίνησης των αεροσκαφών στον εναέριο χώρο, με σκοπό την ασφαλή και αποτελεσματική διεξαγωγή των πτήσεων.
θ) «Εναέριος διάδρομος»: η προκαθορισμένη διαδρομή που χρησιμοποιούν τα αεροσκάφη για να πετούν από ένα σημείο σε άλλο, με σκοπό την ασφαλή και οργανωμένη κίνηση στον εναέριο χώρο.
ι) «Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (EUROCONTROL)»: ο πανευρωπαϊκός πολιτικοστρατιωτικός οργανισμός, που εργάζεται για την επίτευξη ασφαλούς και απρόσκοπτης διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας σε όλη την Ευρώπη.
ια) «Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (European Union Aviation Safety Agency, E.A.S.A.)»: ο οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ιδρύθηκε με σκοπό την διατήρηση και τη βελτίωση της ασφάλειας των πτήσεων.
ιβ) «Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Πολιτικής Αεροπορίας (European Civil Aviation Conference, E.C.A.C.)»: ο διακυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε από τον I.C.A.O. και το Συμβούλιο της Ευρώπης για να προωθεί τη συνεχή ανάπτυξη ενός ασφαλούς, αποτελεσματικού και βιώσιμου ευρωπαϊκού συστήματος αερομεταφορών.
ιγ) «Ζώνη Ελέγχου (Control Traffic Region, C.T.R.)»: ο καθορισμένος όγκος ελεγχόμενου εναέριου χώρου που εκτείνεται από την επιφάνεια της γης έως ένα συγκεκριμένο ανώτατο όριο ύψους, και συνήθως δημιουργείται γύρω από ένα αεροδρόμιο για την προστασία της άφιξης και της αναχώρησης της εναέριας κυκλοφορίας και είναι κρίσιμος για τη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας κοντά σε αεροδρόμια, εξασφαλίζοντας ασφαλείς και αποτελεσματικές λειτουργίες, ιδίως κατά την απογείωση και την προσγείωση.
ιδ) «Ζώνη Κυκλοφορίας Αεροδρομίου (Aerodrome Traffic Zone, Α.Τ.Ζ.)»: ο καθορισμένος όγκος εναέριου χώρου γύρω από ένα αεροδρόμιο, που προορίζεται για την προστασία των αεροσκαφών κατά τη διάρκεια κρίσιμων φάσεων της πτήσης, όπως η απογείωση και η προσγείωση. Η Ζώνη Κυκλοφορίας Αεροδρομίου είναι συνήθως κυλινδρική και ενεργοποιείται όταν το αεροδρόμιο βρίσκεται σε χρήση.
ιε) «Μερικός διαχειριστής»: ο υπάλληλος που έχει οριστεί για να εκτελεί συγκεκριμένα καθήκοντα διαχείρισης εντός ενός συγκεκριμένου τμήματος ή τομέα ευθύνης, αλλά δεν έχει την πλήρη εξουσία και ευθύνη ενός γενικού διαχειριστή.
ιστ) «Πάροχος υπηρεσιών αεροναυτιλίας»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας και υπηρεσίες αεροναυτιλίας.
ιζ) «Περιοχή ελιγμών τερματικού σταθμού (Terminal Maneuvering Area, T.M.A.)»: ο καθορισμένος όγκος ελεγχόμενου εναέριου χώρου που περιβάλλει ένα μεγάλο αεροδρόμιο, ο οποίος έχει σχεδιαστεί για τη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας κατά τις φάσεις προσέγγισης και αναχώρησης της πτήσης, διευκολύνοντας την ασφαλή και αποτελεσματική ροή των αεροσκαφών κοντά στο αεροδρόμιο.
ιη) «Πολιτική αεροπορία»: το σύνολο των ειδών πτήσεων και των πτητικών μέσων που επιχειρούνται για ειρηνικούς σκοπούς, καθώς και το σύνολο των υποδομών που τα υποστηρίζουν.
ιθ) «Φορέας λειτουργίας αεροδρομίου»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που λειτουργεί ή προτίθεται να αναλάβει τη λειτουργία ενός ή περισσοτέρων αεροδρομίων και έχει την ευθύνη ανάπτυξης, λειτουργίας και συντήρησης του αερολιμένα.
κ) «Τέλη χρήσης αερολιμένα»: τα τέλη, τα οποία εισπράττονται από τον φορέα διαχείρισης του αερολιμένα και καταβάλλονται από τους χρήστες του αερολιμένα για τη χρήση των διευκολύνσεων και των υπηρεσιών, οι οποίες παρέχονται αποκλειστικά από τον φορέα διαχείρισης του αερολιμένα και αφορούν στην προσγείωση, την απογείωση, τον φωτισμό, τη στάθμευση αεροσκαφών και τη διακίνηση επιβατών και φορτίου.
κα) «Τέλη διαδρομής»: τα τέλη που επιβάλλονται για τη χρήση του εναέριου χώρου κατά τη διάρκεια της πτήσης.
κβ) «Τέλη τερματικής περιοχής»: τα τέλη που επιβάλλονται για τη χρήση των υπηρεσιών προσέγγισης και απογείωσης σε αεροδρόμια.
κγ) «Τέλη εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης αερολιμένων»: τα τέλη που επιβάλλονται σε κάθε αναχωρούντα επιβάτη αεροπορικών πτήσεων, με σκοπό να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση έργων που βελτιώνουν τις υποδομές και τις υπηρεσίες των αεροδρομίων, όπως η αναβάθμιση των κτιρίων, των διαδρόμων προσγείωσης και απογείωσης, καθώς και των συστημάτων ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας.
κδ) «Τέλος επιβατών (passenger fee)»: το τέλος που επιβάλλεται σε κάθε αναχωρούντα επιβάτη και καλύπτει τις υπηρεσίες που παρέχονται στους επιβάτες εντός του αεροδρομίου, όπως η χρήση των εγκαταστάσεων, η συντήρηση του αεροδρομίου και άλλες σχετικές λειτουργίες.
κε) «Τέλος ασφαλείας (security fee)»: το τέλος που επιβάλλεται για την κάλυψη του κόστους των μέτρων ασφαλείας που έχουν σχεδιαστεί για την προστασία των επιβατών και των αεροσκαφών από πιθανές απειλές.
κστ) «Εθνική τιμή μονάδας χρέωσης (national unit rate)»: η τιμή της μονάδας εξυπηρέτησης αεροσκαφών κατά τη διαδρομή ή στην τερματική περιοχή.
