Επιτρέπεται, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α., η απόσπαση ή η μετακίνηση υπαλλήλων της Υ.Π.Α. σε οργανικές μονάδες αυτής και ιδίως σε περιφερειακά αεροδρόμια για την κάλυψη εποχιακών, έκτακτων ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών. Ειδικότερα, η μετακίνηση δύναται να καλύπτει χρονικό διάστημα μέχρι έξι (6) μηνών χωρίς γνωμοδότηση Υπηρεσιακού Συμβουλίου, με δυνατότητα παράτασης για επιπλέον τρεις (3) μήνες λόγω υπηρεσιακών αναγκών, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α.
Για όλως εξαιρετικούς λόγους που ανάγονται στη λειτουργία των οργανικών μονάδων της Υ.Π.Α., και ιδίως των οργανικών μονάδων των περιφερειακών αεροδρομίων, για την κάλυψη έκτακτων υπηρεσιακών αναγκών και για χρονικό διάστημα έως δύο (2) ετών επιτρέπεται, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α., που φέρει εμπεριστατωμένη αιτιολογία, μετακίνηση υπαλλήλων σε άλλη υπηρεσία της Υ.Π.Α., μη εφαρμοζόμενης της παρ. 4 του άρθρου 66 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (ν. 3528/2007, Α’ 26), περί μετακινήσεων. Η μετακίνηση της παρούσας προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώση του υπαλλήλου και του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου.
Οι μεταθέσεις των υπαλλήλων διενεργούνται βάσει του άρθρου 67 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ, περί μεταθέσεων.
Στην παρ. 1 πρέπει να προστεθεί, μετά την φράση «Επιτρέπεται, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α.,» η φράση «κατόπιν αίτησης του υπαλλήλου όπου θα δηλώνεται το χρονικό διάστημα που επιθυμεί», ώστε να προστατεύονται τα δικαιώματα των υπαλλήλων.
Η όποια μετακίνηση υπαλλήλου, θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του. Επίσης, καλό θα ήταν οι προσλήψεις να κατευθυνονται αρχικά προς την περιφέρεια για κάποια χρόνια και μετά προς τις μονάδες του κέντρου.
Για την κάθε μορφή κινητικότητας (απόσπαση, μετάθεση, μετακίνηση) πρέπει να υπάρχει ως απαραίτητη προϋπόθεση η αίτηση του υπαλλήλου. Τα δικαιώματα και η προσωπική ζωή του κάθε υπαλλήλου πρέπει να προστατεύονται.
Στην παρ. 1: θα πρέπει να προστεθεί «κατόπιν αίτησης του υπαλλήλου όπου θα
δηλώνεται το χρονικό διάστημα που επιθυμεί».
Πρέπει να προστατεύονται τα δικαιώματα των υπαλλήλων.
Παρ. 1. Με απόφαση Διοικητή να επιτρέπεται ,άπαξ, ως διμηνη αποσπαση, μετακινηση κλπ. Για διάστημα εως 6μηνών, με απόφαση του Υπηρεσιακου Συμβουλίου. Ολα αυτά μόνο στην περίπτωση που αποδεδειγμένα (κατοπιν εγγραφης πρόσκλησης) δεν υπάρχει εθελοντής για να καλυψει την υπηρεσιακη ανάγκη.
8 Οκτωβρίου 2025, 17:16 |
Ένας πολίτης που αγαπά την Ελλάδα
Η διάταξη που προβλέπει ότι με απόφαδη του Διοικητή της ΥΠΑ ένας υπάλληλος θα αποσπάται για 6 συν 3, άρα συνολικά για 9 μήνες είναι κεκαλυμμένη αναγκαστική μετάθεση. Πρόκειται για ανάλγητη ρύθμιση που δεν λαμβάνει υπόψη ότι οι υπάλληλοι έχουν και προσωπική ζωή και δεν μπορεί να ανατρέπεται ριζικά χωρίς τη συναίνεσή τους. Όλες οι μετακινήσεις πρέπει να προυποθέτουν τη σύμφωνη γνώμη των υπαλλήλων.
Στο άρθρο 17. Δομή – Οργανικές μονάδες Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας,
παρατηρείται η ύπαρξη / δημιουργία υπερβολικού αριθμού Τμημάτων στην ΚΥ και εν γένει στην Αττική, με παράλληλη συμπίεση και αποδιάρθρωση της περιφέρειας, περιφέρεια στην οποία συντελείτε και το κύριο έργο της Υπηρεσίας (μαζί φυσικά με το ΚΕΠΑΘ / ΚΕΠΜΑΚ)
Επί παραδείγματι, τα Τμήματα των παραγράφων 17.2.αε,
17.3.βδ, (θα μπορούσε να λειτουργήσει κάλλιστα με Διακριτά Γραφεία και όχι Τμήματα)
17.4.γδ (Τμήμα Διαχείρισης Άγριας Πανίδας !!!, για ποιο λόγο και γιατί Τμήμα !!!),
17.4.γε (αυτή η υπηρεσία φυσικά και πρέπει να υπάρχει, αλλά υπό μορφή διακριτού Γραφείου σε κάθε Αερολιμένα και όχι ως Τμήμα κάπου μακριά από τις πραγματικές συνθήκες),
και πολλές άλλες περιπτώσεις όπου παρατηρείτε η δημιουργία Τμημάτων που ουσιαστικά δέν υπάρχει λόγος να υπάρχουν σε μια υπηρεσία όπως η ΥΠΑ με τους σκοπούς που εξυπηρετεί (ενώ παράλληλα υποβαθμίζονται υπηρεσιακές, παραγωγικές μονάδες κυρίως στην Περιφέρεια οι οποίες αντιθέτως θα έπρεπε να αναβαθμιστούν, ιδιαίτερα από την στιγμή που υιοθετούμε την φιλοσοφία των Μητροπολιτικών Αεροδρομίων και των Clusters)
Στην Γενική Διεύθυνση Υπηρεσιών Επικοινωνιών, Πλοήγησης και Επιτήρησης (Communications, Navigation and Surveillance – CNS) και Συστημάτων Αεροναυτιλίας
Από την στιγμή που η Υπηρεσία δημιουργεί Clusters και Ομαδοποιεί Αερολιμένες θα έπρεπε, για να αποδώσει μια τέτοια φιλοσοφία, αντιστοίχως να μετατρέψει τα Μητροπολιτικά Τμήματα σε Διευθύνσεις και να δημιουργήσει επιμέρους Τμήματα και Διακριτά Γραφεία.
Η ΥΠΑ είναι Πάροχος Αεροναυτιλίας και η Αεροναυτιλία παρέχετε σε όλους τους Αερολιμένες της χώρας (παραχωρημένους και μή) και από το ΚΕΠΑΘ / ΚΕΠΜΑΚ.
Αυτές οι Μονάδες θα έπρεπε να ισχυροποιηθούν να έχουν ανώτερους Προϊσταμένους και καλά ανεπτυγμένη δομή. (και να μην οδηγούμαστε σε μια υδροκέφαλη Αττικοκεντρική Κεντρική Υπηρεσία που εν τέλει θα παράγει Γραφειοκρατία, απομονωμένη από τις πραγματικές συνθήκες εργασίας, τις πραγματικές ανάγκες και προβλήματα για την παροχή του έργου της ΥΠΑ)
Εφόσον η Υπηρεσία δεν προχωρήσει σε μια δομή όπως αναφέρεται ανωτέρω, θα πρέπει σε κάθε μητροπολιτικό Αερολιμένα, σε κάθε Τμήμα Υπηρεσιών Επικοινωνιών, Πλοήγησης και Επιτήρησης (CNS), να συσταθούν τουλάχιστον 4 επιμέρους διακριτά Γραφεία.
Ιδιαίτερα στο [17.3.βγ.vi.] Τμήμα Υπηρεσιών Επικοινωνιών, Πλοήγησης και Επιτήρησης (CNS) Μακεδονίας, που περιλαμβάνει τους αερολιμένες Θεσσαλονίκης, Καστοριάς και Κοζάνης (με έδρα τη Θεσσαλονίκη), θα πρέπει να συσταθούν τουλάχιστον 4 επιμέρους Διακριτά Γραφεία, στην βάση ανάπτυξης των αντίστοιχων Τμημάτων στην αντίστοιχη υπηρεσία του ΔΑΑ (η οποία αποτελεί Διεύθυνση και όχι Τμήμα) [17.3.ββ].
Παρατηρώντας τις εργασιακές θέσεις που περιγράφονται στις παραγράφους
19.4
19.6
19.7
19.8
19.10
(και σε συνάρτηση με την σύσταση διαφόρων νέων άμεσα ή μη συνδεδεμένων με το πραγματικό έργο της ΥΠΑ, Διευθύνσεων, Τμημάτων, Γραφείων και θέσεων)
βγαίνει το συμπέρασμα , ότι στον νέο Οργανισμό της ΥΠΑ χωράει πολύς «κόσμος’.
Κατά συνέπεια, θα ήταν παραγωγικό, νόμιμο, ηθικό και χωρίς αρνητικές επιπτώσεις να μη θιχθεί καμία απολύτως οργανική θέση υπάρχοντος υπαλλήλου της ΥΠΑ (τουλάχιστον γεωγραφικά) όπου και να βρίσκεται αυτή.
Θα πρέπει να υπάρχει επαρκής τοπική οικονομική αυτοτέλεια της κάθε μονάδας, ιδιαίτερα των Αερολιμένων, ώστε να καλύπτονται άμεσα τα όποια καθημερινά τακτικά και έκτακτα έξοδα, π.χ. αναλωσίμων, μικρό -ανταλλακτικών, κ.α., ώστε να επιτυγχάνεται η σωστή, αδιάλειπτη λειτουργία και παροχή, των υπηρεσιών της ΥΠΑ, χωρίς κωλυσιεργίες και αχρείαστες διαδικασίες.
Φορείς όπως το Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή (Λ.Σ-ΕΛ.ΑΚΤ), ως αρμόδιοι φορείς παροχής υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης, ο Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (Ε.Ο.Δ.Α.Σ.Α.Α.Μ.) και λοιποί φορείς, Δεν έχουν δικαίωμα μερίσματος επί των ποσών που αποδίδονται από το Eurocontrol στην ΥΠΑ. Τα χρήματα από το Eurocontrol έρχονται από τις Υπηρεσίες Αεροναυτιλίας (ATS, CNS, AIS, MET) για τις Υπηρεσίες Αεροναυτιλίας (ATS, CNS, AIS, MET και μάλιστα με συγκεκριμένες ποσοστώσεις) και αφορούν επενδύσεις συστημάτων Αεροναυτιλίας και αμοιβές του Προσωπικού ΑΕΡΟΝΑΥΤΙΛΙΑΣ.
Δεν αφορούν ούτε Αεροπορικό έργο, ούτε επιχειρήσεις διάσωσης.
Επιτέλους θα πρέπει η ΥΠΑ να εκμεταλλευτεί αυτό το «Δώρο» (να μην μένει αδιάθετο) και να προβεί σε επενδύσεις υπερσύγχρονου εξοπλισμού, ο οποίος θα εξασφαλίσει, μεγαλύτερη ασφάλεια, μεγαλύτερη διεκπεραίωτική ικανότητα αεροπορικής κίνησης και εισροή ακόμα μεγαλύτερων εισερχόμενων ποσών για την χώρα, και να υπάρχει ένας θετικός ατέρμονος κύκλος (αυτό)-χρηματοδότησης που δεν θα επιβαρύνει και τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά θα προσφέρει στο κράτος ανάπτυξη και σοβαρά άμεσα και έμμεσα έσοδα !
Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 29, θα πρέπει να διορθωθεί το
… «Η μετακίνηση της παρούσας προϋποθέτει τη σύμφωνη … γνώση … του υπαλλήλου και του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου.»
και να γίνει,
… «Η μετακίνηση της παρούσας προϋποθέτει τη σύμφωνη ΓΜΩΜΗ του υπαλλήλου και του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου.»
Σε κάθε περίπτωση κανένας υπάλληλος δεν θα πρέπει να υποχρεώνετε σε Απόσπαση / Μετακίνηση / Μετάθεση / … , ούτε να υπόκειται σε «εκβιαστικές» πιέσεις προς αποδοχής μιας τέτοιας συνθήκης χωρίς την αυτόβουλη θέληση του.
Η Υπηρεσία πρέπει να φροντίζει να υπάρχει επαρκές (με redundancy) Προσωπικό σε κάθε Μονάδα όσο απομακρυσμένη ή μη πολυάσχολη μπορεί και να είναι αυτή η Μονάδα.
Όχι με δαπανηρές Αποσπάσεις ή Μετακινήσεις, ούτε με εκβιαστικές μεθόδους.
Απλά με νέες στοχευμένες προσλήψεις , είτε νέες, είτε με μετατάξεις από άλλους φορείς του Δημοσίου, εξασφαλίζοντας παράλληλα την μακροπρόθεσμη παραμονή του νέο-προσληφθέντος υπαλλήλου στην συγκεκριμένη θέση.
(η αρθρόα δημιουργία νέων οργανικών θέσεων στην Κ.Υ. της ΥΠΑ, δείχνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στην πρόσληψη του απαραίτητου και για την Περιφέρεια προσωπικού)
Η ΥΠΑ υπάρχει για να παρέχει Υπηρεσίας απανταχού της χώρας και κυρίως ΑΣΦΑΛΕΙΑ προς όλους τους εμπλεκόμενους, επιβάτες και εργαζόμενους.
Το έργο που παρέχει η ΥΠΑ είναι υπεράνω κόστους, μεμψιμοιρίας και «παραγωγικών στόχων κερδοσκοπικών επιχειρήσεων». Επιπλέον η ΥΠΑ έχει και το Eurocontrol το οποίο της δίνει την δυνατότητα όχι μόνο να μην επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά να προσφέρει στον τόπο Ασφαλείς σύγχρονες Υπηρεσίες, ανάπτυξη και «εισαγόμενο πλούτο».
Διαχρονικη παθογενεια . Να σταματησουν οι μεταθεσεις απο τα νησια στις μεγαλες μοναδες στα 2-3 χρονια ! Υποχρεωτικα μονιμο προσωπικο 8 ετη παρουσιας στη μοναδα που διοριζονται.
Απο εκει και περα οταν χρειαζεται , αποκλειστικα εθελοντικες αποσπασεις/μετακινησεις.Εαν δεν υπαρχουν εθελοντες , τοτε με τη σειρα του ο καθενας
Η διάταξη που προβλέπει τη μετακίνηση υπαλλήλων «κατόπιν αίτησης του υπαλλήλου όπου θα δηλώνεται το χρονικό διάστημα που επιθυμεί» κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς ενισχύει τη διαφάνεια και τον σεβασμό στα δικαιώματα του προσωπικού. Ωστόσο, απαιτείται ρητή πρόβλεψη ώστε καμία μετακίνηση να μην επιβάλλεται μονομερώς χωρίς τη συναίνεση του υπαλλήλου, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων έκτακτης ανάγκης, που θα πρέπει να ορίζονται με σαφήνεια.
Η ΥΠΑ οφείλει να προστατεύει τα δικαιώματα των υπαλλήλων της, διασφαλίζοντας παράλληλα την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών της. Η εσωτερική κινητικότητα πρέπει να εφαρμόζεται με αντικειμενικά, διαφανή και αξιοκρατικά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψη τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες κάθε υπαλλήλου.
Τα αναφερόμενα χρονικά διαστήματα αποσπάσεων ή μετακινήσεων υπαλλήλων μόνο με απόφαση Διοικητή ΥΠΑ είναι επιεικώς υπερβολικά.
Για κάλυψη έκτακτης ανάγκης είναι επιβεβλημένη η δυνατότητα άμεσης μετακίνησης υπαλλήλου. Θεωρώ όμως ότι εντός του λογικού διαστήματος των 2 μηνών μπορεί να συνεδριάσει το Υπηρεσιακό Συμβούλιο και να γνωμοδοτήσει επί αυτής.
3 Οκτωβρίου 2025, 11:05 |
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΥΠΑ
Η διάταξη δεν απαιτεί σύμφωνη γνώμη του υπαλλήλου ούτε για την 9μηνη ούτε για τη 2ετή απόσπαση. Δηλαδή:
• Επιτρέπει μονομερή μετακίνηση για διάστημα σχεδόν 3 ετών (2+1), χωρίς έλεγχο σκοπιμότητας ή ένδικη προστασία.
• Αγνοεί προσωπικά, οικογενειακά ή κοινωνικά κριτήρια, ειδικά όταν η απόσπαση αφορά γεωγραφικά απομακρυσμένο τόπο.
Η διατύπωση του άρθρου 29, όπως υφίσταται, επιτρέπει ενδεχόμενη κατάχρηση εξουσίας από τον Διοικητή μέσω στοχοποίησης υπαλλήλων μέσω επαναλαμβανόμενων αποσπάσεων, χωρίς αρχή ίσης μεταχείρισης και χωρίς μηχανισμό εναλλαγής (rotation).
Αυτό αντιβαίνει:
• Στην αρχή της ίσης μεταχείρισης (άρθρο 4 Συντάγματος),
• Στην αρχή της χρηστής διοίκησης και της διοικητικής ουδετερότητας,
• Και στις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007), που απαιτούν αντικειμενικά κριτήρια και δικαιολογημένο λόγο για μεταβολή καθηκόντων.
Πρόταση για άρθρο 29
«Καμία απόσπαση υπαλλήλου χωρίς συναίνεση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δύο (2) συνεχόμενους μήνες.
Μετά την πάροδο του διαστήματος αυτού, η ίδια ανάγκη καλύπτεται με απόσπαση άλλου υπαλλήλου, βάσει διαφανούς και προσβάσιμου πίνακα κυλιόμενης σειράς (rotation), ώστε να διασφαλίζεται η ίση κατανομή υπηρεσιακών μετακινήσεων.
Η συνέχιση της απόσπασης πέραν των δύο (2) μηνών στον ίδιο υπάλληλο επιτρέπεται μόνο με τη ρητή, έγγραφη συναίνεσή του».
Η παρ. 1 δίνει την δυνατότητα απόσπασης – μετακίνησης υπαλλήλου στον Διοικητή μέχρι διάρκειας 6 + 3 μηνών λόγω (υπηρεσιακών αναγκών) πέραν ότι αυτό από μόνο του το χρονικό διάστημα είναι υπερβολίκα μεγάλο θα έχει και ως αποτέλεσμα να εξουθενώνει τον μετακινούμενο υπάλληλο και όχι απλώς να δώσει λύσει στην υπηρεσιακή ανάγκη αλλά να δημιουργήσει πρόβλημα ανασφάλειας στο σύνολο του προσωπικού μιας και σε όλους θα επικρέμεται η πιθανή μετακίνησή των επι 9μηνο για τις (έκτακετς η αλλές υπηρεσιακές ανάγκες).
θα ήθελα λοιπόν η παράγραφος αυτή όπως επανεξεταστεί ως πρός την δίαρκεια της αλλά κυρίως να θεσπιστούν κριτήρια βάσει των οποίων θα γίνονται οι απαιτόυμενες μετακινήσεις του προσωπικού.
Άρθρο 30 περί της κινητικότητας του προσωπικού των παραχωρημένων αερολιμένων:
Στην παρ.2, στις δυνατότητες επιλογής των υπαλλήλων των παραχωρημένων θεωρούμε ότι πρέπει να προστεθεί νέα περίπτωση με στοιχείο δ. Η νέα περίπτωση δ΄ θα ορίζει τα εξής: «γ) την πραγματοποίηση μετακινήσεων υποχρεωτικά ανά έτος για τουλάχιστον έξι μήνες για κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών, κατόπιν σχετικής απόφασης του αρμόδιου οργάνου. Οι οργανικές θέσεις των υπαλλήλων, οι οποίοι επιλέγουν με αίτησή τους την πραγματοποίηση υποχρεωτικών μετακινήσεων κατά την παρούσα διάταξη, δεν μεταφέρονται σε άλλους αερολιμένες από εκείνον που υπηρετούν».
Άρθρο 29 περί της εσωτερικής κινητικότητας της ΥΠΑ:
Θεωρούμε απαραίτητη τη διαγραφή των παραγράφων 2 και 3, η δεύτερη διότι με τις διατάξεις της γίνεται καταστρατήγηση των διατάξεων της μετάθεσης του Υπαλληλικού Κώδικα, αφού το διάστημα της μετακίνησης δύο ετών είναι πολύ μεγάλο, ώστε να δικαιολογήσει έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες, και η τρίτη διότι είναι περιττή, αφού ούτως ή άλλως ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 67 του ΥΚ για το ΝΠΔΔ.
Η παρ. 1 δίνει τη δυνατότητα στο Διοικητή να μετακινεί υπαλλήλους για την κάλυψη αναγκών, χωρίς να τηρούνται κάποια κριτήρια. Δεν υπάρχει προστασία του υπαλλήλου από καταχρηστικές ή αυθαίρετες μετακινήσεις, ειδικά όταν αυτές γίνονται χωρίς τη γνωμοδότηση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου.
Προτείνεται να τροποποιηθεί η συγκεκριμένη παράγραφος και να αναφέρει ότι οι επιλογές για μετακινήσεις θα γίνονται αφού τηρείται λίστα κατάταξης μετακινουμένων από τη Διεύθυνση Προσωπικού, ώστε να υπάρχει διαφάνεια και να μην αναγκάζονται να μετακινούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι.
Οι μεταθέσεις των υπαλλήλων βάσει του άρθρου 67 του Κώδικά προϋποθέτει την έκδοση πινάκων μορίων που όμως για να εφαρμοστούν όπως συμβαίνει πχ στους εκπαιδευτικούς θα πρέπει να γίνονται νέες προσλήψεις κάθε χρόνο ώστε να υπάρχει ανανέωση του προσωπικού.
Υπάρχει ασυμφωνία και σύγκρουση μεταξύ δύο νόμων. Αυτά που ορίζονται στο συγκεκριμένο άρθρο, έρχονται σε άμεση αντίφαση με τον Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (ν. 3528/2007, Α’ 26) άρθρο 66 και 67. Το άρθρο καταργεί προστατευτικές διατάξεις για τον δημόσιο υπάλληλο, καταργεί αντικειμενικά κριτήρια επιλογής προσωπικού, δεν απαιτείται πλέων η σύμφωνη γνώμη του μετακινούμενου και οδηγεί σε εργασιακή αβεβαιότητα για τον υπάλληλο.
Για τις εκτός έδρας μετακινήσεις και ιδιαίτερα για τις μετακινήσεις σε περιφερειακά αεροδρόμια των νησιών, ο νομοθέτης έχει μεριμνήσει και ορίζει να πραγματοποιούνται με την διαδικασία της μετάθεσης και όχι της μετακίνησης. Το άρθρο καταργεί και αυτόν τον σαφή διαχωρισμό και πλέων οι μετακινήσεις θεωρούνται ίδιες, ανεξαρτήτου απόστασης, εξισώνοντας εκτός έδρας και μετακινήσεις στα νησιά! Τέλος θέτει το σύνολο ανεξαιρέτως των υπαλλήλων σε διαρκή ετοιμότητα προς μετακίνησή ανά την επικράτεια, καταργώντας εμμέσως την έδρα εργασίας όπου υπηρετούν!
Η παρ. 4 του άρθρου 66 προβλέπει ότι η μετακίνηση υπαλλήλων χωρίς αίτησή τους μπορεί να γίνει μόνο για σοβαρούς υπηρεσιακούς λόγους, με αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου οργάνου, ύστερα από γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου.
Είναι δηλαδή προστατευτική διάταξη για τον υπάλληλο, γιατί διασφαλίζει ότι η μετακίνηση:
Δεν είναι αυθαίρετη,
Έχει αιτιολόγηση,
Τελεί υπό έλεγχο υπηρεσιακού συμβουλίου.
Το άρθρο 103 Σ. ορίζει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι:
Απολαμβάνουν μονιμότητας,
Δεν μπορούν να μετακινούνται αυθαίρετα, ειδικά εκτός νομού ή οργανικής μονάδας, χωρίς αιτιολογία και χωρίς υπηρεσιακό συμβούλιο.
Η παράλειψη της γνώμης του υπηρεσιακού συμβουλίου και η τοποθέτηση με μονομερή απόφαση ΔΣ, χωρίς κανένα δικαίωμα ένστασης ή αξιολόγησης υπηρεσιακών λόγων, συγκρούεται με την κατοχυρωμένη προστασία της θέσης του υπαλλήλου.
Η μετακίνηση χωρίς αιτιολογία, χωρίς αξιολόγηση υπηρεσιακών δεδομένων, και χωρίς συμμετοχή του υπαλλήλου, παραβιάζει την αναλογικότητα.
Τα υπηρεσιακά συμβούλια προβλέπονται για την προστασία των συμφερόντων του υπαλλήλου. Η ολοκληρωτική παράκαμψή τους, χωρίς έκτακτη αιτία (π.χ. φυσικές καταστροφές, διάλυση φορέα), δεν είναι συνταγματικά ανεκτή.
Νομικά ζητήματα και αντίθεση με το Σύνταγμα
1. Παράβαση του άρθρου 103 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος – Προστασία μονιμότητας
Το Σύνταγμα κατοχυρώνει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και προβλέπει ότι οι κρίσεις, τοποθετήσεις και μετακινήσεις τους πρέπει να γίνονται με αντικειμενικά κριτήρια, υπό τον έλεγχο υπηρεσιακών συμβουλίων.
Η σχεδιαζόμενη ρύθμιση:
Αγνοεί πλήρως τη γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου, κατά παράβαση του άρθρου 103 παρ. 4,
Επιτρέπει μονομερή τοποθέτηση χωρίς καμία αιτιολόγηση σχετική με τον υπάλληλο ή την υπηρεσία,
Θίγει την οργανική θέση του υπαλλήλου χωρίς διαδικαστικές εγγυήσεις.
Αυτό παραβιάζει ευθέως την αρχή της προστασίας της οργανικής θέσης και τη μονιμότητα του δημοσίου υπαλλήλου, όπως έχει κρίνει κατ’ επανάληψη η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (π.χ. ΣτΕ 1917/2014, 527/2018 κ.ά.).
2. Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας – Άρθρο 25 παρ. 1 Συντάγματος
Η αρχή της αναλογικότητας επιβάλλει οι περιορισμοί σε δικαιώματα να είναι:
Αναγκαίοι,
Κατάλληλοι για τον σκοπό που επιδιώκεται,
Ηπιότεροι δυνατοί.
Η σχεδιαζόμενη διάταξη:
Δεν προβλέπει ούτε προσωρινό στάδιο, ούτε αξιολόγηση της προσωπικής ή οικογενειακής κατάστασης του υπαλλήλου,
Δεν επιτρέπει ένσταση ή ακρόαση,
Δεν προβλέπει κριτήρια επιλογής θέσης σε περίπτωση πολλών υπαλλήλων.
Είναι λοιπόν δυσανάλογος περιορισμός της υπηρεσιακής και προσωπικής κατάστασης των υπαλλήλων και μπορεί να θεωρηθεί αντισυνταγματικός.
3. Κατάργηση εγγυήσεων χωρίς σοβαρό λόγο
Η παράγραφος 4 του άρθρου 66 του ν. 3528/2007 έχει θεσπιστεί ως εγγύηση αντικειμενικότητας και προστασίας του υπαλλήλου έναντι αυθαίρετης μετακίνησης.
Η ρητή κατάργηση της με τη φράση «μη εφαρμοζόμενης της παρ. 4»:
Δεν τεκμηριώνεται επαρκώς,
Δεν συνδέεται με έκτακτες ανάγκες, π.χ. λύση/διάλυση υπηρεσίας ή έκτακτη κατάσταση,
Καταργεί μια θεμελιώδη εγγύηση χωρίς αναλογική ή προσωρινή βάση.
Τέτοια κατάργηση εγγυήσεων με γενικό τρόπο, χωρίς αξιολόγηση περιστάσεων, κρίνεται καταχρηστική και ενδέχεται να κριθεί αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Στην παράγραφο 1, Επιτρέπεται, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α., η απόσπαση ή η μετακίνηση υπαλλήλων της Υ.Π.Α. σε οργανικές μονάδες αυτής και ιδίως σε περιφερειακά αεροδρόμια για την κάλυψη εποχιακών, έκτακτων ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών. Ειδικότερα, η μετακίνηση δύναται να καλύπτει χρονικό διάστημα μέχρι έξι (6) μηνών χωρίς γνωμοδότηση Υπηρεσιακού Συμβουλίου, με δυνατότητα παράτασης για επιπλέον τρεις (3) μήνες λόγω υπηρεσιακών αναγκών, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α. (Χωρίς την σύμφωνη γνώμη του υπαλλήλου).
Δεν λαμβάνεται υπόψη ότι αεροδρόμια είναι διάσπαρτα από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα (Αλεξανδρούπολη μέχρι Καστελόριζο). Πώς μπορείτε να πείτε σε έναν υπάλληλο που έχει διορισθεί για παράδειγμα για να υπηρετεί στο αεροδρόμιο της Ρόδου να πάει σε αυτό της Αστυπάλαιας ή της Κάσου για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα ακριτικά μας νησιά χωρίς την σύμφωνη γνώμη του;
Καταστρατηγείται ο υπαλληλικός κώδικας Ν.3568/2007, άρθρο 66 παρ.3 και παρ.4 που αναφέρουν:
«3. Στις λοιπές περιπτώσεις το οικείο όργανο υποχρεούται να λάβει υπόψη του κριτήρια όπως ο τόπος κατοικίας του υπαλλήλου, η κατάσταση υγείας του, η οικογενειακή του κατάσταση και η συνυπηρέτηση συζύγου.»
και
«4. Η μετακίνηση εκτός νομού ή σε νησί γίνεται με τη διαδικασία της μετάθεσης. Εξαιρούνται τα νησιά που έχουν οδική σύνδεση με χερσαία τμήματα της χώρας.»
Επίσης συγκεκριμένη παράγραφος αντίκειται στο σύνταγμα περί προστασίας της οικογένειας:
Το άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος αφορά την προστασία της οικογένειας, του γάμου, της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας, ορίζοντας ότι αυτά τελούν υπό την προστασία του Κράτους. Το Κράτος οφείλει να μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών για τη δημιουργία οικογένειας και για την προστασία της, ενώ αναφέρεται και στην προστασία των ατόμων με αναπηρίες.
Αν θέλετε την κάλυψη εποχιακών, (οι έκτακτες ανάγκες είναι κάτι το διαφορετικό, θα πρέπει όμως να αιτιολογούνται επαρκώς και όχι απλά να τις βαπτίζουμε έκτακτες) ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών για χρονική περίοδο έως έξι (6) μηνών συν τρεις (3) μήνες, τότε να προβείτε στην πρόσληψη μονίμων υπαλλήλων ειδικά για τα ανεπάνδρωτα νησιά σημαντικών ειδικοτήτων όπως ΗΜΑΕΚ, που είναι κρίσιμη ειδικότητα για την ασφάλεια της αεροναυτιλίας και θα πρέπει να είναι στα απομακρυσμένα αεροδρόμια για να μην γίνει το συμβάν και όχι εκ τον υστέρων.
Με την στελέχωση των νησιών με μόνιμο προσωπικό η Υπηρεσία και τελικά το ελληνικό δημόσιο θα εξοικονομούσε χρήματα και ανθρώπινους πόρους, αφού δεν θα αναγκαζόταν να πληρώνει για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός έδρας αποζημιώσεις και δεν θα άφηνε ακάλυπτες της έδρες των υπαλλήλων που είναι ήδη υποστελεχωμένες.
Για τους παραπάνω λόγους σας παρακαλώ να τροποποιήσετε το εν λόγο σχέδιο νόμου και να μην δίνετε την εξουσία στον εκάστοτε Διοικητή της ΥΠΑ, να αποφασίζει κατά το δοκούν για την μετακίνηση των υπαλλήλων χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους, χωρίς αντικειμενικά κριτήρια (οικογενειακή κατάσταση κ.λ.π.) και χωρίς πριν να έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για την κάλυψη των κενών και καταστάσεων που δεν είναι έκτακτες ειδικά στα νησιά.
Στην παράγραφο 1, επιτρέπεται στο Διοικητή να αποφασίζει για την μετάθεση ή την απόσπαση υπαλλήλου για την κάλυψη εποχιακών, εκτάκτων ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών για χρονική περίοδο έως έξι (6) μηνών συν τρεις (3) μήνες, χωρίς την γνωμοδότηση του υπηρεσιακού συμβουλίου, ούτε την σύμφωνη γνώμη του υπαλλήλου.
Δεν λαμβάνεται υπόψη ότι αεροδρόμια είναι διάσπαρτα από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα (Αλεξανδρούπολη μέχρι Καστελόριζο). Πώς μπορείτε να πείτε σε έναν υπάλληλο που έχει διορισθεί για παράδειγμα για να υπηρετεί στο αεροδρόμιο της Ρόδου να πάει σε αυτό της Αστυπάλαιας ή της Κάσου για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα ακριτικά μας νησιά χωρίς την σύμφωνη γνώμη του;
Καταστρατηγείται ο υπαλληλικός κώδικας Ν.3568/2007, άρθρο 66 παρ.3 και παρ.4 που αναφέρουν:
«3. Στις λοιπές περιπτώσεις το οικείο όργανο υποχρεούται να λάβει υπόψη του κριτήρια όπως ο τόπος κατοικίας του υπαλλήλου, η κατάσταση υγείας του, η οικογενειακή του κατάσταση και η συνυπηρέτηση συζύγου.»
και «4. Η μετακίνηση εκτός νομού ή σε νησί γίνεται με τη διαδικασία της μετάθεσης. Εξαιρούνται τα νησιά που έχουν οδική σύνδεση με χερσαία τμήματα της χώρας.»
Επίσης συγκεκριμένη παράγραφος αντίκειται στο σύνταγμα περί προστασίας της οικογένειας:
Το άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος αφορά την προστασία της οικογένειας, του γάμου, της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας, ορίζοντας ότι αυτά τελούν υπό την προστασία του Κράτους. Το Κράτος οφείλει να μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών για τη δημιουργία οικογένειας και για την προστασία της, ενώ αναφέρεται και στην προστασία των ατόμων με αναπηρίες.
Αν θέλετε την κάλυψη εποχιακών, (οι έκτακτες ανάγκες είναι κάτι το διαφορετικό, θα πρέπει όμως να αιτιολογούνται επαρκώς και όχι απλά να τις βαπτίζουμε έκτακτες) ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών για χρονική περίοδο έως έξι (6) μηνών συν τρεις (3) μήνες, τότε να προβείτε στην πρόσληψη μονίμων υπαλλήλων ειδικά για τα ανεπάνδρωτα νησιά σημαντικών ειδικοτήτων όπως ΗΜΑΕΚ, που είναι κρίσιμη ειδικότητα για την ασφάλεια της αεροναυτιλίας και θα πρέπει να είναι στα απομακρυσμένα αεροδρόμια για να μην γίνει το συμβάν και όχι εκ τον υστέρων.
Με την στελέχωση των νησιών με μόνιμο προσωπικό η Υπηρεσία και τελικά το ελληνικό δημόσιο θα εξοικονομούσε χρήματα και ανθρώπινους πόρους, αφού δεν θα αναγκαζόταν να πληρώνει για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός έδρας αποζημιώσεις και δεν θα άφηνε ακάλυπτες της έδρες των υπαλλήλων που είναι ήδη υποστελεχωμένες.
Για τους παραπάνω λόγους σας παρακαλώ να τροποποιήσετε το εν λόγο σχέδιο νόμου και να μην δίνετε την εξουσία στον εκάστοτε Διοικητή της ΥΠΑ, να αποφασίζει κατά το δοκούν για την μετακίνηση των υπαλλήλων χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους, χωρίς αντικειμενικά κριτήρια (οικογενειακή κατάσταση κ.λ.π.) και χωρίς πριν να έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για την κάλυψη των κενών και καταστάσεων που δεν είναι έκτακτες ειδικά στα νησιά.
η εσωτερική κινητικότητα μέχρι σήμερα καλύπτεται με οικειοθελείς αποσπάσεις. η υποχρεωτική μετάθεση έχει αυστηρότερους όρους που τελικά την καθιστά μη αποτελεσματική. η πρόταση μου είναι για υποχρεωτικές αποσπάσεις (για να μην πέφτει το βαρος πάντα στους ίδιους υπαλλήλους) για την κάλυψη επιτακτικών αναγκών της υπηρεσίας κατά την 6μηνη θερινή περίοδο.
1) Πρέπει να προστατεύονται τα
δικαιώματα των υπαλλήλων.
Στην παρ. 1 πρέπει να προστεθεί, μετά την φράση «Επιτρέπεται, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α.,» η φράση «κατόπιν αίτησης του υπαλλήλου όπου θα δηλώνεται το χρονικό διάστημα που επιθυμεί», ώστε να προστατεύονται τα δικαιώματα των υπαλλήλων.
Θα έπρεπε να προστατεύονται τα δικαιώματα των υπαλλήλων.
Η όποια μετακίνηση υπαλλήλου, θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του. Επίσης, καλό θα ήταν οι προσλήψεις να κατευθυνονται αρχικά προς την περιφέρεια για κάποια χρόνια και μετά προς τις μονάδες του κέντρου.
Για την κάθε μορφή κινητικότητας (απόσπαση, μετάθεση, μετακίνηση) πρέπει να υπάρχει ως απαραίτητη προϋπόθεση η αίτηση του υπαλλήλου. Τα δικαιώματα και η προσωπική ζωή του κάθε υπαλλήλου πρέπει να προστατεύονται.
Στην παρ. 1: θα πρέπει να προστεθεί «κατόπιν αίτησης του υπαλλήλου όπου θα
δηλώνεται το χρονικό διάστημα που επιθυμεί».
Πρέπει να προστατεύονται τα δικαιώματα των υπαλλήλων.
Παρ. 1. Με απόφαση Διοικητή να επιτρέπεται ,άπαξ, ως διμηνη αποσπαση, μετακινηση κλπ. Για διάστημα εως 6μηνών, με απόφαση του Υπηρεσιακου Συμβουλίου. Ολα αυτά μόνο στην περίπτωση που αποδεδειγμένα (κατοπιν εγγραφης πρόσκλησης) δεν υπάρχει εθελοντής για να καλυψει την υπηρεσιακη ανάγκη.
Η διάταξη που προβλέπει ότι με απόφαδη του Διοικητή της ΥΠΑ ένας υπάλληλος θα αποσπάται για 6 συν 3, άρα συνολικά για 9 μήνες είναι κεκαλυμμένη αναγκαστική μετάθεση. Πρόκειται για ανάλγητη ρύθμιση που δεν λαμβάνει υπόψη ότι οι υπάλληλοι έχουν και προσωπική ζωή και δεν μπορεί να ανατρέπεται ριζικά χωρίς τη συναίνεσή τους. Όλες οι μετακινήσεις πρέπει να προυποθέτουν τη σύμφωνη γνώμη των υπαλλήλων.
Στο άρθρο 17. Δομή – Οργανικές μονάδες Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας,
παρατηρείται η ύπαρξη / δημιουργία υπερβολικού αριθμού Τμημάτων στην ΚΥ και εν γένει στην Αττική, με παράλληλη συμπίεση και αποδιάρθρωση της περιφέρειας, περιφέρεια στην οποία συντελείτε και το κύριο έργο της Υπηρεσίας (μαζί φυσικά με το ΚΕΠΑΘ / ΚΕΠΜΑΚ)
Επί παραδείγματι, τα Τμήματα των παραγράφων 17.2.αε,
17.3.βδ, (θα μπορούσε να λειτουργήσει κάλλιστα με Διακριτά Γραφεία και όχι Τμήματα)
17.4.γδ (Τμήμα Διαχείρισης Άγριας Πανίδας !!!, για ποιο λόγο και γιατί Τμήμα !!!),
17.4.γε (αυτή η υπηρεσία φυσικά και πρέπει να υπάρχει, αλλά υπό μορφή διακριτού Γραφείου σε κάθε Αερολιμένα και όχι ως Τμήμα κάπου μακριά από τις πραγματικές συνθήκες),
και πολλές άλλες περιπτώσεις όπου παρατηρείτε η δημιουργία Τμημάτων που ουσιαστικά δέν υπάρχει λόγος να υπάρχουν σε μια υπηρεσία όπως η ΥΠΑ με τους σκοπούς που εξυπηρετεί (ενώ παράλληλα υποβαθμίζονται υπηρεσιακές, παραγωγικές μονάδες κυρίως στην Περιφέρεια οι οποίες αντιθέτως θα έπρεπε να αναβαθμιστούν, ιδιαίτερα από την στιγμή που υιοθετούμε την φιλοσοφία των Μητροπολιτικών Αεροδρομίων και των Clusters)
Στην Γενική Διεύθυνση Υπηρεσιών Επικοινωνιών, Πλοήγησης και Επιτήρησης (Communications, Navigation and Surveillance – CNS) και Συστημάτων Αεροναυτιλίας
Από την στιγμή που η Υπηρεσία δημιουργεί Clusters και Ομαδοποιεί Αερολιμένες θα έπρεπε, για να αποδώσει μια τέτοια φιλοσοφία, αντιστοίχως να μετατρέψει τα Μητροπολιτικά Τμήματα σε Διευθύνσεις και να δημιουργήσει επιμέρους Τμήματα και Διακριτά Γραφεία.
Η ΥΠΑ είναι Πάροχος Αεροναυτιλίας και η Αεροναυτιλία παρέχετε σε όλους τους Αερολιμένες της χώρας (παραχωρημένους και μή) και από το ΚΕΠΑΘ / ΚΕΠΜΑΚ.
Αυτές οι Μονάδες θα έπρεπε να ισχυροποιηθούν να έχουν ανώτερους Προϊσταμένους και καλά ανεπτυγμένη δομή. (και να μην οδηγούμαστε σε μια υδροκέφαλη Αττικοκεντρική Κεντρική Υπηρεσία που εν τέλει θα παράγει Γραφειοκρατία, απομονωμένη από τις πραγματικές συνθήκες εργασίας, τις πραγματικές ανάγκες και προβλήματα για την παροχή του έργου της ΥΠΑ)
Εφόσον η Υπηρεσία δεν προχωρήσει σε μια δομή όπως αναφέρεται ανωτέρω, θα πρέπει σε κάθε μητροπολιτικό Αερολιμένα, σε κάθε Τμήμα Υπηρεσιών Επικοινωνιών, Πλοήγησης και Επιτήρησης (CNS), να συσταθούν τουλάχιστον 4 επιμέρους διακριτά Γραφεία.
Ιδιαίτερα στο [17.3.βγ.vi.] Τμήμα Υπηρεσιών Επικοινωνιών, Πλοήγησης και Επιτήρησης (CNS) Μακεδονίας, που περιλαμβάνει τους αερολιμένες Θεσσαλονίκης, Καστοριάς και Κοζάνης (με έδρα τη Θεσσαλονίκη), θα πρέπει να συσταθούν τουλάχιστον 4 επιμέρους Διακριτά Γραφεία, στην βάση ανάπτυξης των αντίστοιχων Τμημάτων στην αντίστοιχη υπηρεσία του ΔΑΑ (η οποία αποτελεί Διεύθυνση και όχι Τμήμα) [17.3.ββ].
Παρατηρώντας τις εργασιακές θέσεις που περιγράφονται στις παραγράφους
19.4
19.6
19.7
19.8
19.10
(και σε συνάρτηση με την σύσταση διαφόρων νέων άμεσα ή μη συνδεδεμένων με το πραγματικό έργο της ΥΠΑ, Διευθύνσεων, Τμημάτων, Γραφείων και θέσεων)
βγαίνει το συμπέρασμα , ότι στον νέο Οργανισμό της ΥΠΑ χωράει πολύς «κόσμος’.
Κατά συνέπεια, θα ήταν παραγωγικό, νόμιμο, ηθικό και χωρίς αρνητικές επιπτώσεις να μη θιχθεί καμία απολύτως οργανική θέση υπάρχοντος υπαλλήλου της ΥΠΑ (τουλάχιστον γεωγραφικά) όπου και να βρίσκεται αυτή.
Θα πρέπει να υπάρχει επαρκής τοπική οικονομική αυτοτέλεια της κάθε μονάδας, ιδιαίτερα των Αερολιμένων, ώστε να καλύπτονται άμεσα τα όποια καθημερινά τακτικά και έκτακτα έξοδα, π.χ. αναλωσίμων, μικρό -ανταλλακτικών, κ.α., ώστε να επιτυγχάνεται η σωστή, αδιάλειπτη λειτουργία και παροχή, των υπηρεσιών της ΥΠΑ, χωρίς κωλυσιεργίες και αχρείαστες διαδικασίες.
Φορείς όπως το Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή (Λ.Σ-ΕΛ.ΑΚΤ), ως αρμόδιοι φορείς παροχής υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης, ο Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (Ε.Ο.Δ.Α.Σ.Α.Α.Μ.) και λοιποί φορείς, Δεν έχουν δικαίωμα μερίσματος επί των ποσών που αποδίδονται από το Eurocontrol στην ΥΠΑ. Τα χρήματα από το Eurocontrol έρχονται από τις Υπηρεσίες Αεροναυτιλίας (ATS, CNS, AIS, MET) για τις Υπηρεσίες Αεροναυτιλίας (ATS, CNS, AIS, MET και μάλιστα με συγκεκριμένες ποσοστώσεις) και αφορούν επενδύσεις συστημάτων Αεροναυτιλίας και αμοιβές του Προσωπικού ΑΕΡΟΝΑΥΤΙΛΙΑΣ.
Δεν αφορούν ούτε Αεροπορικό έργο, ούτε επιχειρήσεις διάσωσης.
Επιτέλους θα πρέπει η ΥΠΑ να εκμεταλλευτεί αυτό το «Δώρο» (να μην μένει αδιάθετο) και να προβεί σε επενδύσεις υπερσύγχρονου εξοπλισμού, ο οποίος θα εξασφαλίσει, μεγαλύτερη ασφάλεια, μεγαλύτερη διεκπεραίωτική ικανότητα αεροπορικής κίνησης και εισροή ακόμα μεγαλύτερων εισερχόμενων ποσών για την χώρα, και να υπάρχει ένας θετικός ατέρμονος κύκλος (αυτό)-χρηματοδότησης που δεν θα επιβαρύνει και τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά θα προσφέρει στο κράτος ανάπτυξη και σοβαρά άμεσα και έμμεσα έσοδα !
Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 29, θα πρέπει να διορθωθεί το
… «Η μετακίνηση της παρούσας προϋποθέτει τη σύμφωνη … γνώση … του υπαλλήλου και του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου.»
και να γίνει,
… «Η μετακίνηση της παρούσας προϋποθέτει τη σύμφωνη ΓΜΩΜΗ του υπαλλήλου και του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου.»
Σε κάθε περίπτωση κανένας υπάλληλος δεν θα πρέπει να υποχρεώνετε σε Απόσπαση / Μετακίνηση / Μετάθεση / … , ούτε να υπόκειται σε «εκβιαστικές» πιέσεις προς αποδοχής μιας τέτοιας συνθήκης χωρίς την αυτόβουλη θέληση του.
Η Υπηρεσία πρέπει να φροντίζει να υπάρχει επαρκές (με redundancy) Προσωπικό σε κάθε Μονάδα όσο απομακρυσμένη ή μη πολυάσχολη μπορεί και να είναι αυτή η Μονάδα.
Όχι με δαπανηρές Αποσπάσεις ή Μετακινήσεις, ούτε με εκβιαστικές μεθόδους.
Απλά με νέες στοχευμένες προσλήψεις , είτε νέες, είτε με μετατάξεις από άλλους φορείς του Δημοσίου, εξασφαλίζοντας παράλληλα την μακροπρόθεσμη παραμονή του νέο-προσληφθέντος υπαλλήλου στην συγκεκριμένη θέση.
(η αρθρόα δημιουργία νέων οργανικών θέσεων στην Κ.Υ. της ΥΠΑ, δείχνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στην πρόσληψη του απαραίτητου και για την Περιφέρεια προσωπικού)
Η ΥΠΑ υπάρχει για να παρέχει Υπηρεσίας απανταχού της χώρας και κυρίως ΑΣΦΑΛΕΙΑ προς όλους τους εμπλεκόμενους, επιβάτες και εργαζόμενους.
Το έργο που παρέχει η ΥΠΑ είναι υπεράνω κόστους, μεμψιμοιρίας και «παραγωγικών στόχων κερδοσκοπικών επιχειρήσεων». Επιπλέον η ΥΠΑ έχει και το Eurocontrol το οποίο της δίνει την δυνατότητα όχι μόνο να μην επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά να προσφέρει στον τόπο Ασφαλείς σύγχρονες Υπηρεσίες, ανάπτυξη και «εισαγόμενο πλούτο».
Πρέπει να προστατεύονται τα δικαιώματα των υπαλλήλων. Καμία μετακίνηση, απόσπαση ή μετάθεση χωρίς τη συναίνεση του υπαλλήλου.
Διαχρονικη παθογενεια . Να σταματησουν οι μεταθεσεις απο τα νησια στις μεγαλες μοναδες στα 2-3 χρονια ! Υποχρεωτικα μονιμο προσωπικο 8 ετη παρουσιας στη μοναδα που διοριζονται.
Απο εκει και περα οταν χρειαζεται , αποκλειστικα εθελοντικες αποσπασεις/μετακινησεις.Εαν δεν υπαρχουν εθελοντες , τοτε με τη σειρα του ο καθενας
Η διάταξη που προβλέπει τη μετακίνηση υπαλλήλων «κατόπιν αίτησης του υπαλλήλου όπου θα δηλώνεται το χρονικό διάστημα που επιθυμεί» κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς ενισχύει τη διαφάνεια και τον σεβασμό στα δικαιώματα του προσωπικού. Ωστόσο, απαιτείται ρητή πρόβλεψη ώστε καμία μετακίνηση να μην επιβάλλεται μονομερώς χωρίς τη συναίνεση του υπαλλήλου, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων έκτακτης ανάγκης, που θα πρέπει να ορίζονται με σαφήνεια.
Η ΥΠΑ οφείλει να προστατεύει τα δικαιώματα των υπαλλήλων της, διασφαλίζοντας παράλληλα την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών της. Η εσωτερική κινητικότητα πρέπει να εφαρμόζεται με αντικειμενικά, διαφανή και αξιοκρατικά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψη τις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες κάθε υπαλλήλου.
Τα αναφερόμενα χρονικά διαστήματα αποσπάσεων ή μετακινήσεων υπαλλήλων μόνο με απόφαση Διοικητή ΥΠΑ είναι επιεικώς υπερβολικά.
Για κάλυψη έκτακτης ανάγκης είναι επιβεβλημένη η δυνατότητα άμεσης μετακίνησης υπαλλήλου. Θεωρώ όμως ότι εντός του λογικού διαστήματος των 2 μηνών μπορεί να συνεδριάσει το Υπηρεσιακό Συμβούλιο και να γνωμοδοτήσει επί αυτής.
Η διάταξη δεν απαιτεί σύμφωνη γνώμη του υπαλλήλου ούτε για την 9μηνη ούτε για τη 2ετή απόσπαση. Δηλαδή:
• Επιτρέπει μονομερή μετακίνηση για διάστημα σχεδόν 3 ετών (2+1), χωρίς έλεγχο σκοπιμότητας ή ένδικη προστασία.
• Αγνοεί προσωπικά, οικογενειακά ή κοινωνικά κριτήρια, ειδικά όταν η απόσπαση αφορά γεωγραφικά απομακρυσμένο τόπο.
Η διατύπωση του άρθρου 29, όπως υφίσταται, επιτρέπει ενδεχόμενη κατάχρηση εξουσίας από τον Διοικητή μέσω στοχοποίησης υπαλλήλων μέσω επαναλαμβανόμενων αποσπάσεων, χωρίς αρχή ίσης μεταχείρισης και χωρίς μηχανισμό εναλλαγής (rotation).
Αυτό αντιβαίνει:
• Στην αρχή της ίσης μεταχείρισης (άρθρο 4 Συντάγματος),
• Στην αρχή της χρηστής διοίκησης και της διοικητικής ουδετερότητας,
• Και στις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007), που απαιτούν αντικειμενικά κριτήρια και δικαιολογημένο λόγο για μεταβολή καθηκόντων.
Πρόταση για άρθρο 29
«Καμία απόσπαση υπαλλήλου χωρίς συναίνεση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δύο (2) συνεχόμενους μήνες.
Μετά την πάροδο του διαστήματος αυτού, η ίδια ανάγκη καλύπτεται με απόσπαση άλλου υπαλλήλου, βάσει διαφανούς και προσβάσιμου πίνακα κυλιόμενης σειράς (rotation), ώστε να διασφαλίζεται η ίση κατανομή υπηρεσιακών μετακινήσεων.
Η συνέχιση της απόσπασης πέραν των δύο (2) μηνών στον ίδιο υπάλληλο επιτρέπεται μόνο με τη ρητή, έγγραφη συναίνεσή του».
Η παρ. 1 δίνει την δυνατότητα απόσπασης – μετακίνησης υπαλλήλου στον Διοικητή μέχρι διάρκειας 6 + 3 μηνών λόγω (υπηρεσιακών αναγκών) πέραν ότι αυτό από μόνο του το χρονικό διάστημα είναι υπερβολίκα μεγάλο θα έχει και ως αποτέλεσμα να εξουθενώνει τον μετακινούμενο υπάλληλο και όχι απλώς να δώσει λύσει στην υπηρεσιακή ανάγκη αλλά να δημιουργήσει πρόβλημα ανασφάλειας στο σύνολο του προσωπικού μιας και σε όλους θα επικρέμεται η πιθανή μετακίνησή των επι 9μηνο για τις (έκτακετς η αλλές υπηρεσιακές ανάγκες).
θα ήθελα λοιπόν η παράγραφος αυτή όπως επανεξεταστεί ως πρός την δίαρκεια της αλλά κυρίως να θεσπιστούν κριτήρια βάσει των οποίων θα γίνονται οι απαιτόυμενες μετακινήσεις του προσωπικού.
Άρθρο 30 περί της κινητικότητας του προσωπικού των παραχωρημένων αερολιμένων:
Στην παρ.2, στις δυνατότητες επιλογής των υπαλλήλων των παραχωρημένων θεωρούμε ότι πρέπει να προστεθεί νέα περίπτωση με στοιχείο δ. Η νέα περίπτωση δ΄ θα ορίζει τα εξής: «γ) την πραγματοποίηση μετακινήσεων υποχρεωτικά ανά έτος για τουλάχιστον έξι μήνες για κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών, κατόπιν σχετικής απόφασης του αρμόδιου οργάνου. Οι οργανικές θέσεις των υπαλλήλων, οι οποίοι επιλέγουν με αίτησή τους την πραγματοποίηση υποχρεωτικών μετακινήσεων κατά την παρούσα διάταξη, δεν μεταφέρονται σε άλλους αερολιμένες από εκείνον που υπηρετούν».
Άρθρο 29 περί της εσωτερικής κινητικότητας της ΥΠΑ:
Θεωρούμε απαραίτητη τη διαγραφή των παραγράφων 2 και 3, η δεύτερη διότι με τις διατάξεις της γίνεται καταστρατήγηση των διατάξεων της μετάθεσης του Υπαλληλικού Κώδικα, αφού το διάστημα της μετακίνησης δύο ετών είναι πολύ μεγάλο, ώστε να δικαιολογήσει έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες, και η τρίτη διότι είναι περιττή, αφού ούτως ή άλλως ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 67 του ΥΚ για το ΝΠΔΔ.
Η παρ. 1 δίνει τη δυνατότητα στο Διοικητή να μετακινεί υπαλλήλους για την κάλυψη αναγκών, χωρίς να τηρούνται κάποια κριτήρια. Δεν υπάρχει προστασία του υπαλλήλου από καταχρηστικές ή αυθαίρετες μετακινήσεις, ειδικά όταν αυτές γίνονται χωρίς τη γνωμοδότηση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου.
Προτείνεται να τροποποιηθεί η συγκεκριμένη παράγραφος και να αναφέρει ότι οι επιλογές για μετακινήσεις θα γίνονται αφού τηρείται λίστα κατάταξης μετακινουμένων από τη Διεύθυνση Προσωπικού, ώστε να υπάρχει διαφάνεια και να μην αναγκάζονται να μετακινούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι.
Το αναφερόμενο στην παράγραφο 2 διετές διάστημα μετακίνησης είναι πολύ μεγάλο ώστε να δικαιολογήσει έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες.
Οι μεταθέσεις των υπαλλήλων βάσει του άρθρου 67 του Κώδικά προϋποθέτει την έκδοση πινάκων μορίων που όμως για να εφαρμοστούν όπως συμβαίνει πχ στους εκπαιδευτικούς θα πρέπει να γίνονται νέες προσλήψεις κάθε χρόνο ώστε να υπάρχει ανανέωση του προσωπικού.
Υπάρχει ασυμφωνία και σύγκρουση μεταξύ δύο νόμων. Αυτά που ορίζονται στο συγκεκριμένο άρθρο, έρχονται σε άμεση αντίφαση με τον Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (ν. 3528/2007, Α’ 26) άρθρο 66 και 67. Το άρθρο καταργεί προστατευτικές διατάξεις για τον δημόσιο υπάλληλο, καταργεί αντικειμενικά κριτήρια επιλογής προσωπικού, δεν απαιτείται πλέων η σύμφωνη γνώμη του μετακινούμενου και οδηγεί σε εργασιακή αβεβαιότητα για τον υπάλληλο.
Για τις εκτός έδρας μετακινήσεις και ιδιαίτερα για τις μετακινήσεις σε περιφερειακά αεροδρόμια των νησιών, ο νομοθέτης έχει μεριμνήσει και ορίζει να πραγματοποιούνται με την διαδικασία της μετάθεσης και όχι της μετακίνησης. Το άρθρο καταργεί και αυτόν τον σαφή διαχωρισμό και πλέων οι μετακινήσεις θεωρούνται ίδιες, ανεξαρτήτου απόστασης, εξισώνοντας εκτός έδρας και μετακινήσεις στα νησιά! Τέλος θέτει το σύνολο ανεξαιρέτως των υπαλλήλων σε διαρκή ετοιμότητα προς μετακίνησή ανά την επικράτεια, καταργώντας εμμέσως την έδρα εργασίας όπου υπηρετούν!
Η παρ. 4 του άρθρου 66 προβλέπει ότι η μετακίνηση υπαλλήλων χωρίς αίτησή τους μπορεί να γίνει μόνο για σοβαρούς υπηρεσιακούς λόγους, με αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου οργάνου, ύστερα από γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου.
Είναι δηλαδή προστατευτική διάταξη για τον υπάλληλο, γιατί διασφαλίζει ότι η μετακίνηση:
Δεν είναι αυθαίρετη,
Έχει αιτιολόγηση,
Τελεί υπό έλεγχο υπηρεσιακού συμβουλίου.
Το άρθρο 103 Σ. ορίζει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι:
Απολαμβάνουν μονιμότητας,
Δεν μπορούν να μετακινούνται αυθαίρετα, ειδικά εκτός νομού ή οργανικής μονάδας, χωρίς αιτιολογία και χωρίς υπηρεσιακό συμβούλιο.
Η παράλειψη της γνώμης του υπηρεσιακού συμβουλίου και η τοποθέτηση με μονομερή απόφαση ΔΣ, χωρίς κανένα δικαίωμα ένστασης ή αξιολόγησης υπηρεσιακών λόγων, συγκρούεται με την κατοχυρωμένη προστασία της θέσης του υπαλλήλου.
Η μετακίνηση χωρίς αιτιολογία, χωρίς αξιολόγηση υπηρεσιακών δεδομένων, και χωρίς συμμετοχή του υπαλλήλου, παραβιάζει την αναλογικότητα.
Τα υπηρεσιακά συμβούλια προβλέπονται για την προστασία των συμφερόντων του υπαλλήλου. Η ολοκληρωτική παράκαμψή τους, χωρίς έκτακτη αιτία (π.χ. φυσικές καταστροφές, διάλυση φορέα), δεν είναι συνταγματικά ανεκτή.
Νομικά ζητήματα και αντίθεση με το Σύνταγμα
1. Παράβαση του άρθρου 103 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος – Προστασία μονιμότητας
Το Σύνταγμα κατοχυρώνει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και προβλέπει ότι οι κρίσεις, τοποθετήσεις και μετακινήσεις τους πρέπει να γίνονται με αντικειμενικά κριτήρια, υπό τον έλεγχο υπηρεσιακών συμβουλίων.
Η σχεδιαζόμενη ρύθμιση:
Αγνοεί πλήρως τη γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου, κατά παράβαση του άρθρου 103 παρ. 4,
Επιτρέπει μονομερή τοποθέτηση χωρίς καμία αιτιολόγηση σχετική με τον υπάλληλο ή την υπηρεσία,
Θίγει την οργανική θέση του υπαλλήλου χωρίς διαδικαστικές εγγυήσεις.
Αυτό παραβιάζει ευθέως την αρχή της προστασίας της οργανικής θέσης και τη μονιμότητα του δημοσίου υπαλλήλου, όπως έχει κρίνει κατ’ επανάληψη η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (π.χ. ΣτΕ 1917/2014, 527/2018 κ.ά.).
2. Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας – Άρθρο 25 παρ. 1 Συντάγματος
Η αρχή της αναλογικότητας επιβάλλει οι περιορισμοί σε δικαιώματα να είναι:
Αναγκαίοι,
Κατάλληλοι για τον σκοπό που επιδιώκεται,
Ηπιότεροι δυνατοί.
Η σχεδιαζόμενη διάταξη:
Δεν προβλέπει ούτε προσωρινό στάδιο, ούτε αξιολόγηση της προσωπικής ή οικογενειακής κατάστασης του υπαλλήλου,
Δεν επιτρέπει ένσταση ή ακρόαση,
Δεν προβλέπει κριτήρια επιλογής θέσης σε περίπτωση πολλών υπαλλήλων.
Είναι λοιπόν δυσανάλογος περιορισμός της υπηρεσιακής και προσωπικής κατάστασης των υπαλλήλων και μπορεί να θεωρηθεί αντισυνταγματικός.
3. Κατάργηση εγγυήσεων χωρίς σοβαρό λόγο
Η παράγραφος 4 του άρθρου 66 του ν. 3528/2007 έχει θεσπιστεί ως εγγύηση αντικειμενικότητας και προστασίας του υπαλλήλου έναντι αυθαίρετης μετακίνησης.
Η ρητή κατάργηση της με τη φράση «μη εφαρμοζόμενης της παρ. 4»:
Δεν τεκμηριώνεται επαρκώς,
Δεν συνδέεται με έκτακτες ανάγκες, π.χ. λύση/διάλυση υπηρεσίας ή έκτακτη κατάσταση,
Καταργεί μια θεμελιώδη εγγύηση χωρίς αναλογική ή προσωρινή βάση.
Τέτοια κατάργηση εγγυήσεων με γενικό τρόπο, χωρίς αξιολόγηση περιστάσεων, κρίνεται καταχρηστική και ενδέχεται να κριθεί αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Άρθρο 29 Εσωτερική κινητικότητα υπαλλήλων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας για εξυπηρέτηση υπηρεσιακών αναγκών
Στην παράγραφο 1, Επιτρέπεται, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α., η απόσπαση ή η μετακίνηση υπαλλήλων της Υ.Π.Α. σε οργανικές μονάδες αυτής και ιδίως σε περιφερειακά αεροδρόμια για την κάλυψη εποχιακών, έκτακτων ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών. Ειδικότερα, η μετακίνηση δύναται να καλύπτει χρονικό διάστημα μέχρι έξι (6) μηνών χωρίς γνωμοδότηση Υπηρεσιακού Συμβουλίου, με δυνατότητα παράτασης για επιπλέον τρεις (3) μήνες λόγω υπηρεσιακών αναγκών, με απόφαση του Διοικητή της Υ.Π.Α. (Χωρίς την σύμφωνη γνώμη του υπαλλήλου).
Δεν λαμβάνεται υπόψη ότι αεροδρόμια είναι διάσπαρτα από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα (Αλεξανδρούπολη μέχρι Καστελόριζο). Πώς μπορείτε να πείτε σε έναν υπάλληλο που έχει διορισθεί για παράδειγμα για να υπηρετεί στο αεροδρόμιο της Ρόδου να πάει σε αυτό της Αστυπάλαιας ή της Κάσου για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα ακριτικά μας νησιά χωρίς την σύμφωνη γνώμη του;
Καταστρατηγείται ο υπαλληλικός κώδικας Ν.3568/2007, άρθρο 66 παρ.3 και παρ.4 που αναφέρουν:
«3. Στις λοιπές περιπτώσεις το οικείο όργανο υποχρεούται να λάβει υπόψη του κριτήρια όπως ο τόπος κατοικίας του υπαλλήλου, η κατάσταση υγείας του, η οικογενειακή του κατάσταση και η συνυπηρέτηση συζύγου.»
και
«4. Η μετακίνηση εκτός νομού ή σε νησί γίνεται με τη διαδικασία της μετάθεσης. Εξαιρούνται τα νησιά που έχουν οδική σύνδεση με χερσαία τμήματα της χώρας.»
Επίσης συγκεκριμένη παράγραφος αντίκειται στο σύνταγμα περί προστασίας της οικογένειας:
Το άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος αφορά την προστασία της οικογένειας, του γάμου, της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας, ορίζοντας ότι αυτά τελούν υπό την προστασία του Κράτους. Το Κράτος οφείλει να μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών για τη δημιουργία οικογένειας και για την προστασία της, ενώ αναφέρεται και στην προστασία των ατόμων με αναπηρίες.
Αν θέλετε την κάλυψη εποχιακών, (οι έκτακτες ανάγκες είναι κάτι το διαφορετικό, θα πρέπει όμως να αιτιολογούνται επαρκώς και όχι απλά να τις βαπτίζουμε έκτακτες) ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών για χρονική περίοδο έως έξι (6) μηνών συν τρεις (3) μήνες, τότε να προβείτε στην πρόσληψη μονίμων υπαλλήλων ειδικά για τα ανεπάνδρωτα νησιά σημαντικών ειδικοτήτων όπως ΗΜΑΕΚ, που είναι κρίσιμη ειδικότητα για την ασφάλεια της αεροναυτιλίας και θα πρέπει να είναι στα απομακρυσμένα αεροδρόμια για να μην γίνει το συμβάν και όχι εκ τον υστέρων.
Με την στελέχωση των νησιών με μόνιμο προσωπικό η Υπηρεσία και τελικά το ελληνικό δημόσιο θα εξοικονομούσε χρήματα και ανθρώπινους πόρους, αφού δεν θα αναγκαζόταν να πληρώνει για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός έδρας αποζημιώσεις και δεν θα άφηνε ακάλυπτες της έδρες των υπαλλήλων που είναι ήδη υποστελεχωμένες.
Για τους παραπάνω λόγους σας παρακαλώ να τροποποιήσετε το εν λόγο σχέδιο νόμου και να μην δίνετε την εξουσία στον εκάστοτε Διοικητή της ΥΠΑ, να αποφασίζει κατά το δοκούν για την μετακίνηση των υπαλλήλων χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους, χωρίς αντικειμενικά κριτήρια (οικογενειακή κατάσταση κ.λ.π.) και χωρίς πριν να έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για την κάλυψη των κενών και καταστάσεων που δεν είναι έκτακτες ειδικά στα νησιά.
Στην παράγραφο 1, επιτρέπεται στο Διοικητή να αποφασίζει για την μετάθεση ή την απόσπαση υπαλλήλου για την κάλυψη εποχιακών, εκτάκτων ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών για χρονική περίοδο έως έξι (6) μηνών συν τρεις (3) μήνες, χωρίς την γνωμοδότηση του υπηρεσιακού συμβουλίου, ούτε την σύμφωνη γνώμη του υπαλλήλου.
Δεν λαμβάνεται υπόψη ότι αεροδρόμια είναι διάσπαρτα από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα (Αλεξανδρούπολη μέχρι Καστελόριζο). Πώς μπορείτε να πείτε σε έναν υπάλληλο που έχει διορισθεί για παράδειγμα για να υπηρετεί στο αεροδρόμιο της Ρόδου να πάει σε αυτό της Αστυπάλαιας ή της Κάσου για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα ακριτικά μας νησιά χωρίς την σύμφωνη γνώμη του;
Καταστρατηγείται ο υπαλληλικός κώδικας Ν.3568/2007, άρθρο 66 παρ.3 και παρ.4 που αναφέρουν:
«3. Στις λοιπές περιπτώσεις το οικείο όργανο υποχρεούται να λάβει υπόψη του κριτήρια όπως ο τόπος κατοικίας του υπαλλήλου, η κατάσταση υγείας του, η οικογενειακή του κατάσταση και η συνυπηρέτηση συζύγου.»
και «4. Η μετακίνηση εκτός νομού ή σε νησί γίνεται με τη διαδικασία της μετάθεσης. Εξαιρούνται τα νησιά που έχουν οδική σύνδεση με χερσαία τμήματα της χώρας.»
Επίσης συγκεκριμένη παράγραφος αντίκειται στο σύνταγμα περί προστασίας της οικογένειας:
Το άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος αφορά την προστασία της οικογένειας, του γάμου, της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας, ορίζοντας ότι αυτά τελούν υπό την προστασία του Κράτους. Το Κράτος οφείλει να μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών για τη δημιουργία οικογένειας και για την προστασία της, ενώ αναφέρεται και στην προστασία των ατόμων με αναπηρίες.
Αν θέλετε την κάλυψη εποχιακών, (οι έκτακτες ανάγκες είναι κάτι το διαφορετικό, θα πρέπει όμως να αιτιολογούνται επαρκώς και όχι απλά να τις βαπτίζουμε έκτακτες) ή άλλων υπηρεσιακών αναγκών για χρονική περίοδο έως έξι (6) μηνών συν τρεις (3) μήνες, τότε να προβείτε στην πρόσληψη μονίμων υπαλλήλων ειδικά για τα ανεπάνδρωτα νησιά σημαντικών ειδικοτήτων όπως ΗΜΑΕΚ, που είναι κρίσιμη ειδικότητα για την ασφάλεια της αεροναυτιλίας και θα πρέπει να είναι στα απομακρυσμένα αεροδρόμια για να μην γίνει το συμβάν και όχι εκ τον υστέρων.
Με την στελέχωση των νησιών με μόνιμο προσωπικό η Υπηρεσία και τελικά το ελληνικό δημόσιο θα εξοικονομούσε χρήματα και ανθρώπινους πόρους, αφού δεν θα αναγκαζόταν να πληρώνει για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός έδρας αποζημιώσεις και δεν θα άφηνε ακάλυπτες της έδρες των υπαλλήλων που είναι ήδη υποστελεχωμένες.
Για τους παραπάνω λόγους σας παρακαλώ να τροποποιήσετε το εν λόγο σχέδιο νόμου και να μην δίνετε την εξουσία στον εκάστοτε Διοικητή της ΥΠΑ, να αποφασίζει κατά το δοκούν για την μετακίνηση των υπαλλήλων χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους, χωρίς αντικειμενικά κριτήρια (οικογενειακή κατάσταση κ.λ.π.) και χωρίς πριν να έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για την κάλυψη των κενών και καταστάσεων που δεν είναι έκτακτες ειδικά στα νησιά.
η εσωτερική κινητικότητα μέχρι σήμερα καλύπτεται με οικειοθελείς αποσπάσεις. η υποχρεωτική μετάθεση έχει αυστηρότερους όρους που τελικά την καθιστά μη αποτελεσματική. η πρόταση μου είναι για υποχρεωτικές αποσπάσεις (για να μην πέφτει το βαρος πάντα στους ίδιους υπαλλήλους) για την κάλυψη επιτακτικών αναγκών της υπηρεσίας κατά την 6μηνη θερινή περίοδο.