- Το Δ.Σ., κατόπιν εισήγησης του Διοικητή της Υ.Π.Α., συντάσσει και κοινοποιεί στους ενδιαφερόμενους πίνακα με τις οργανικές θέσεις ανά παραχωρημένο αερολιμένα που μεταφέρονται σε άλλους αερολιμένες διαχείρισης της Υ.Π.Α. ή σε οποιαδήποτε οργανική μονάδα της Υ.Π.Α.
- Οι υπάλληλοι των οποίων οι οργανικές θέσεις πρόκειται να μεταφερθούν σε άλλους αερολιμένες από εκείνον που υπηρετούν ή σε οποιαδήποτε οργανική μονάδα της Κεντρικής Υπηρεσίας, εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση του πίνακα της παρ. 1, επιλέγουν με αίτησή τους:
α) τη μετάθεση σε άλλη κενή οργανική θέση της Υ.Π.Α., του ίδιου κλάδου, βάσει του πίνακα της παρ. 1,
β) τη μετάταξη σε άλλο κλάδο, εντός του ίδιου παραχωρημένου αερολιμένα, αν υπάρχουν υπηρεσιακές ανάγκες, κενή οργανική θέση και ο αιτών πληροί τις αντίστοιχες απαιτήσεις και διαθέτει τα αντίστοιχα προσόντα,
γ) τη μετάταξη σε άλλο φορέα του δημόσιου τομέα, όπως αυτός ορίζεται στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143). Για την εφαρμογή της παρούσας περίπτωσης, η μετάταξη διενεργείται με κοινή απόφαση των αρμοδίων οργάνων των Υπουργείων Υποδομών και Μεταφορών, Εσωτερικών και του εποπτεύοντος την οικεία υπηρεσία, φορέα ή νομικό πρόσωπο Υπουργείου.
Με την επιφύλαξη της περ. γ), μετά από την πάροδο των τριάντα (30) ημερών, οι εν λόγω υπάλληλοι τοποθετούνται με απόφαση του Δ.Σ., κατόπιν εισήγησης του Διοικητή της Υ.Π.Α., στις οργανικές θέσεις του πίνακα της παρ. 1.
- Έως την ολοκλήρωση της διαδικασίας του παρόντος, οι υπάλληλοι της παρ. 2 παραμένουν στις αρχικές τους θέσεις.
Με το παρόν άρθρο θεσμοθετείται η τιμωρία (πολιτική;) «δίωξη» υπαλλήλων, και η τύχη τους αφήνεται στη κρίση του εκάστοτε διορισμένου διοικητή.
Δεν είναι δυνατόν υπάλληλοι με δεκαετίες προσφοράς να είναι έρμαια στις διαθέσεις κάποιου «περαστικού», που θέλει να κάνει το χατίρι ιδιωτικών συμφερόντων, και να μη λαμβάνεται υπ’ όψιν το γεγονός ότι δεν μπορεί κάποιος να μετατίθεται δυσμενώς, αφήνοντας πίσω παιδιά, οικογένεια, υπερήλικες γονείς, κτλ.
Δεν πρέπει ένα διορισμένο άτομο να αποφασίζει κατά το δοκούν για την μετακίνηση υπαλλήλων χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους, χωρίς αντικειμενικά κριτήρια (οικογενειακή κατάσταση, εντοπιότητα, κατάσταση υγείας, κτλ.) και χωρίς από πριν να έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για την κάλυψη των αναγκών στα μη παραχωρηθέντα αεροδρόμια, τα οποία επίσης θα πουληθούν όπου να ‘ναι, μαζί με τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας.
Το εν λόγω άρθρο καταπατά κάθε έννοια δικαίου και μας επιστρέφει στο μακρινό παρελθόν. Πρέπει να αποσυρθεί.
Το σχόλιο της FRAPORT GREECE σε αυτό το άρθρο: «Να προστεθεί χρονικός ορίζοντας για την ολοκλήρωση των μεταθέσεων από τους παραχωρημένους αερολιμένες» δείχνει ξεκάθαρα τόσο το ηθικό ποιόν της εν λόγω εταιρίας όσο και τον ποιον εξυπηρετεί το ξεδόντιασμα της ΥΠΑ, έτσι ώστε να λειτουργούν και να εκμεταλλεύονται εμπορικά τα αεροδρόμια ανεξέλεγκτα και χωρίς καμία κρατική επίβλεψη, με όσους κίνδυνους για το επιβατικό κοινό αυτό συνεπάγεται.
Δυστυχώς με βάση τα προβλεπόμενα στο εν λόγω Ν/Σ το υπουργείο δείχνει αλληλέγγυο στην απανθρωπιά, και όχι στο δημόσιο συμφέρον.
Ερώτημα: Ποιος ελέγχει την εφαρμογή της αεροπορικής και όχι μόνο νομοθεσίας στα παραχωρηθέντα αεροδρόμια σήμερα; Ουδείς!
Πρόταση: Άμεση σύσταση κλιμακίων ΑΠΑ στα παραχωρηθέντα αεροδρόμια για επιτόπιο έλεγχο εφαρμογής νόμων, και κανόνων αεροπορικής ασφαλείας.
Η πλέον ανάλγητη και αντικοινωνική διάταξη του νομοσχεδίου είναι αυτοί. Άνθρωποι που έχουν χτίσει όλη τους τη ζωή γύρω από την εργασιακή τους θέση, τόσο ως προς τον τόπο εργασίας τους όσο και ως προς τα εισοδήματά τους, καλούνται να τα τινάξουν όλα στον αέρα και ή να μετακομίσουν σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη ή να πάνε σε υπηρεσίες με άλλα εισοδήματα που δεν θα ανταποκρίνονονται στις ανάγκες τους. Γιατί οι άνθρωπο κάνουν έναν προγραμματισμό με βάση τη δουλειά τους: αγοράζουν σπίτια, παίρνουν δάνεια χωρίς να φαντάζονται ότι το ίδιο το κράτος θα τους δώσει μια κλωτσιά μια ωραία μέρα επειδή το ίδιο το κράτος έπεσε έξω στα οικονομικά του και χρειάστηκε να ιδιωτικοποιήσει τα αεροδρόμια. Ντροπή. Οπου χρειάζεται προσωπικό, να προσληφθεί, να μην προσλαμβάνονται μόνο ΕΕΚ. Ολοι οι ενεργοί υπάλληλοι να μείνουν στις θέσεις τους.
Μεταφορά προσωπικού, παρά την θέληση του σε άλλες Μονάδες δεν πρέπει να γίνετε.
Στην ίδια βάση θα μπορούσαμε να ζητήσουμε και την μεταφορά της Διοίκησης και πολλών Διευθύνσεων στην Περιφέρεια! όπου μάλιστα οι «μεταφερόμενοι» θα είχαν πλέον πραγματική επαφή με το έργο, τα προβλήματα και τις συνθήκες των θεμάτων που διαχειρίζονται εξ αποστάσεως και χωρίς ¨τριβή», από την Αθήνα.
Υπάρχει έργο για τον καθένα ακριβώς εκεί που ήδη υπηρετεί αρκεί η Υπηρεσία να το θελήσει.
Είτε απλά αφήνοντας το Προσωπικό να εργασθεί όπως θα έπρεπε ασχέτως εάν η επιτέλεση του έργου του έρχεται σε αντίθεση με Ιδιωτικά συμφέροντα (αλλά προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και της χώρας),
είτε δίνοντας νέα σύγχρονα καθήκοντα,
είτε βάζοντας το προσωπικό να δουλεύει εξ αποστάσεως,
είτε δημιουργώντας γεωγραφικό redundacy (άκρως απαραίτητο για την υφή του έργου μας βάσει και όλων των σύγχρονων κανόνων ασφάλειας, μεταφέροντας έργο από την υδροκέφαλα ανεπτυγμένη και μή ορθώς λειτουργούσα Κεντρική Υπηρεσία και την Αττική προς την Περιφέρεια. (Αποκεντρισμός! βασική (θεωρητικά τουλάχιστον) αρχή του Κράτους μας.)
Απόπειρα Μετακίνησης προσωπικού μακριά από την «εστία» του μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει.
(Προσωπικού που περίπου το 50% θα βγεί στην σύνταξη τα επόμενα 5 χρόνια). Αυτό που χρειάζεται είναι στενευμένες, εξασφαλισμένης παραμονής στην μονάδα διορισμού , νέες προσλήψεις.
Σε κάθε περίπτωση κανένας υπάλληλος δεν θα πρέπει να υποχρεώνετε σε Απόσπαση / Μετακίνηση / Μετάθεση / … , ούτε να υπόκειται σε «εκβιαστικές» πιέσεις προς αποδοχής μιας τέτοιας συνθήκης χωρίς την αυτόβουλη θέληση του.
Αυτές οι πρακτικές, συγκεκριμένα στην ΥΠΑ, με την συγκεκριμένη κατανομή του Προσωπικού, την ηλικιακή και οικογενειακή του κατάσταση, την εξειδίκευση του έργου, την φυσική, πνευματική και ψυχική ηρεμία που θα πρέπει να έχει το προσωπικό ώστε να αποφευχθούνε τυχόν τραγικά λάθη, κ.α., δεν πρόκειται να έχουν θετικά αποτελέσματα και να προσφέρουν λύση στα όποια προβλήματα προσωπικού υπάρχουν στις Περιφερειακές Μονάδες της Υπηρεσίας.
Επιπλέον του αναποτελεσματικού, της αναφερόμενης πρακτικής, είναι και ανήθικο, ο οποιοσδήποτε εκ του ασφαλούς και της βολής να ξεριζώνει και να καταστρέφει κάποιον υπάλληλο και την οικογένεια του για να εξυπηρετήσει ουσιαστικά μόνο, στατιστικά και ανώφελες πολιτικές.
Η Υπηρεσία πρέπει να φροντίζει να υπάρχει επαρκές (με redundancy) Προσωπικό σε κάθε Μονάδα όσο απομακρυσμένη ή μη πολυάσχολη μπορεί και να είναι αυτή η Μονάδα.
Όχι με δαπανηρές Αποσπάσεις ή Μετακινήσεις, ούτε με εκβιαστικές μεθόδους.
Απλά με νέες στοχευμένες προσλήψεις , είτε νέες, είτε με μετατάξεις από άλλους φορείς του Δημοσίου, εξασφαλίζοντας παράλληλα την μακροπρόθεσμη παραμονή του νέο-προσληφθέντος υπαλλήλου στην συγκεκριμένη θέση.
(η αρθρόα δημιουργία νέων οργανικών θέσεων στην Κ.Υ. της ΥΠΑ, δείχνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στην πρόσληψη του απαραίτητου και για την Περιφέρεια προσωπικού)
Η ΥΠΑ υπάρχει για να παρέχει Υπηρεσίες απανταχού της χώρας και κυρίως ΑΣΦΑΛΕΙΑ προς όλους τους εμπλεκόμενους, επιβάτες και εργαζόμενους.
Το έργο που παρέχει η ΥΠΑ είναι υπεράνω κόστους, μεμψιμοιρίας και «παραγωγικών στόχων κερδοσκοπικών επιχειρήσεων».
Στόχος της ΥΠΑ θα πρέπει να είναι η καλύτερη εξυπηρέτηση / διεκπεραίωση του πραγματικού έργου της. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει όλοι, από τον Υπουργό, την Διοίκηση, τους Προϊσταμένους μέχρι και τον «τελευταίο» υπάλληλο της Υπηρεσίας να συνεργάζονται αγαστά, να υπάρχει συνεννόηση και κατανόηση και από κάτω προς τα άνω και από τα άνω προς τα κάτω.
Η ΥΠΑ από την ίδρυση της αλλά και ως προς το απώτερο μέλλον (εάν δεν υπονομευθεί) ήταν , είναι και θα είναι μια win-win case για το Ελληνικό κράτος από κάθε άποψη.
Ας μην καταστραφεί ή τεχνηέντως απαξιωθεί ώστε να καρπωθεί τα έσοδα της κάποιος τρίτος και όχι το Ελληνικό κράτος (βάζοντας εν κινδύνο την ασφάλεια ανθρώπων και υποδομών, την κοινωνική προσφορά και την απανταχού εξυπηρέτηση του κοινού)
Επιπλέον η ΥΠΑ έχει και το Eurocontrol το οποίο της δίνει την δυνατότητα όχι μόνο να μην επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά να προσφέρει στον τόπο Ασφαλείς σύγχρονες Υπηρεσίες, ανάπτυξη και «εισαγόμενο πλούτο».
Να προστεθεί χρονικός ορίζοντας για την ολοκλήρωση των μεταθέσεων από τους παραχωρημένους αερολιμένες.
Η εν λόγω ρύθμιση είναι νομικά και ηθικά απαράδεκτη αφού έρχεται σε αντίθεση με το ισχύον νομικό πλαίσιο περί κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, και συγκεκριμένα με τις διατάξεις του ν. 4440/2016, ο οποίος καθιερώνει ενιαίο και δεσμευτικό σύστημα μετακίνησης προσωπικού στον δημόσιο τομέα.
Ο νόμος 4440/2016 προβλέπει σαφώς ότι η μετακίνηση υπαλλήλων από μία υπηρεσία σε άλλη (είτε με μετάταξη είτε με απόσπαση) διενεργείται αποκλειστικά κατόπιν αίτησης του υπαλλήλου και μέσω της πλατφόρμας του Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού (apografi.gov.gr).
Η προτεινόμενη ρύθμιση παρακάμπτει πλήρως τη διαδικασία του νόμου, εισάγοντας μη προβλεπόμενη μορφή αναγκαστικής τοποθέτησης, χωρίς υποβολή αίτησης και εκτός του θεσμοθετημένου συστήματος κινητικότητας.
Παράλληλα δεν συνοδεύεται από καμία τεκμηρίωση υπηρεσιακών αναγκών ή κοινωνικά κριτήρια και ο σκοπός της είναι μάλλον η τιμωρία υπαλλήλων που δεν φταίνε σε τίποτα, και που ΔΕΝ επέλεξαν να υπηρετούν στην Αθήνα αλλά σε περιφερειακά αεροδρόμια, τα οποία κράτησαν όρθια επί δεκαετίες.
Προτείνεται η πλήρης απόσυρση ή η αναδιατύπωση της διάταξης, ειδάλλως καταστρέφονται υπάλληλοι και οι οικογένειές τους, οι οποίοι υπάλληλοι δεν είναι απλά νούμερα και αριθμοί αλλά ανθρώπινες οντότητες.
Είναι ντροπή ένας υπουργός με λίγους μόνο μήνες θητείας στο εν λόγω υπουργείο να κρίνει και να διαλύει σπίτια και οικογένειες ανθρώπων που υπηρέτησαν την ΥΠΑ και το υπουργείο όταν αυτός ήταν ακόμη στο δημοτικό!
Με το άρθρο 30 εισάγεται μια διοικητική διαδικασία πέρα και έξω από τις ισχύουσες νομοθετικές προβλέψεις περί κινητικότητας στον Δημόσιο Τομέα (Ν. 4440/2016). Με το εν λόγω άρθρο επιχειρείται η δημιουργία κλίματος αβεβαιότητας και εκφοβισμού των υπαλλήλων με απώτερο στόχο την αποψίλωση του προσωπικού. Η στοχοποίηση των εργαζομένων στα παραχωρημένα αεροδρόμια αντίκειται στις έννοιες της χρηστής διοίκησης και της διοικητικής ασφάλειας και καταπατά τις διατάξεις Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα περί μεταθέσεων, αποσπάσεων και εν γένει κινητικότητας.
Με το άρθρο 30 εισάγεται μια διοικητική διαδικασία πέρα και έξω από τις ισχύουσες νομοθετικές προβλέψεις περί κινητικότητας στον Δημόσιο Τομέα (Ν. 4440/2016). Με το εν λόγω άρθρο επιχειρείται η δημιουργία κλίματος αβεβαιότητας και εκφοβισμού των υπαλλήλων με απώτερο στόχο την αποψίλωση του προσωπικού. Η στοχοποίηση των εργαζομένων στα παραχωρημένα αεροδρόμια αντίκειται στις έννοιες της χρηστής διοίκησης και της διοικητικής ασφάλειας και καταπατά τις διατάξεις Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα περί μεταθέσεων, αποσπάσεων και εν γένει κινητικότητας.
Με το άρθρο 30 εισάγεται μια διοικητική διαδικασία πέρα και έξω από τις ισχύουσες νομοθετικές προβλέψεις περί κινητικότητας στον Δημόσιο Τομέα (Ν. 4440/2016). Με το εν λόγω άρθρο επιχειρείται η δημιουργία κλίματος αβεβαιότητας και εκφοβισμού των υπαλλήλων με απώτερο στόχο την αποψίλωση του προσωπικού. Η στοχοποίηση των εργαζομένων στα παραχωρημένα αεροδρόμια αντίκειται στις έννοιες της χρηστής διοίκησης και της διοικητικής ασφάλειας και καταπατά τις διατάξεις Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα περί μεταθέσεων, αποσπάσεων και εν γένει κινητικότητας.Το άρθρο 30 πρέπει να αποσυρθεί εξολοκλήρου.
Η μεταφορά οργανικής θέσης και η υποχρεωτική τοποθέτηση χωρίς αίτηση δεν προβλέπεται ούτε από τον Υπαλληλικό Κώδικα (ν. 3528/2007) ούτε από ειδική διάταξη που να τροποποιεί το άρθρο 5 του ν. 4440/2016.
Το Σύνταγμα προστατεύει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και τη σταθερότητα της υπηρεσιακής τους σχέσης.
Η υποχρεωτική μεταφορά χωρίς αίτηση ή έστω τεκμηριωμένη υπηρεσιακή ανάγκη παραβιάζει την αρχή της διοικητικής ασφάλειας και τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του υπαλλήλου στη διατήρηση της οργανικής του θέσης.
Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ευάλωτες κοινωνικά κατηγορίες υπαλλήλων (γονείς ανηλίκων, ΑμεΑ, μονογονείς, ηλικία, κ.λπ.), ούτε πρόβλεψη για εντοπιότητα, γεγονός που αντίκειται στην αρχή της ισότητας και αναλογικότητας και προσβάλλει τις προστατευτικές διατάξεις του άρθρου 21
Η ρύθμιση είναι αντισυνταγματική, καθώς παραβιάζει το υποχρεωτικό σύστημα κινητικότητας του ν. 4440/2016,προβλέπει υποχρεωτική μετακίνηση χωρίς αίτηση του υπαλλήλου, δεν συνοδεύεται από καμία τεκμηρίωση υπηρεσιακών αναγκών ή κοινωνικά κριτήρια.
Τέλος χαρακτηρίζεται από πλήρη αγνωμοσύνη του κράτους και της ΥΠΑ απέναντι σε υπαλλήλους που την υπηρέτησαν με ευσυνειδησία με χίλιες δυσκολίες επί πολλά χρόνια, και τώρα πετάγονται σαν στιμένες λεμονόκουπες.
Η υποχρεωτική μετάθεση ενός υπαλλήλου ουσιαστικά είμαι μια σκληρή μορφή τιμωρίας του, πόσο δε μάλλον σε υπαλλήλους που δεν έχουν διαπράξει καμιά πειθαρχικά ελεγχόμενη πράξη.
Προτείνεται η πλήρης απόσυρση ή η αναδιατύπωση της διάταξης, ώστε κάθε μεταβολή οργανικής θέσης και τοποθέτηση να γίνεται αποκλειστικά μέσω του μηχανισμού κινητικότητας, σύμφωνα με τον νόμο 4440/2016 και τις συνταγματικές επιταγές, λαμβάνοντας υπ όψιν την κάθε περίπτωση υπαλλήλου.
Με το άρθρο 30 εισάγεται μια διοικητική διαδικασία πέρα και έξω από τις ισχύουσες νομοθετικές προβλέψεις περί κινητικότητας στον Δημόσιο Τομέα (Ν. 4440/2016). Με το εν λόγω άρθρο επιχειρείται η δημιουργία κλίματος αβεβαιότητας και εκφοβισμού των υπαλλήλων με απώτερο στόχο την αποψίλωση του προσωπικού. Η στοχοποίηση των εργαζομένων στα παραχωρημένα αεροδρόμια αντίκειται στις έννοιες της χρηστής διοίκησης και της διοικητικής ασφάλειας και καταπατά τις διατάξεις Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα περί μεταθέσεων, αποσπάσεων και εν γένει κινητικότητας.
Το άρθρο 30 πρέπει να αποσυρθεί εξολοκλήρου.
Το άρθρο 30 εισάγει μονομερή και αυθαίρετη διοικητική διαδικασία αποψίλωσης προσωπικού από τους παραχωρημένους αερολιμένες, η οποία:
• Καταργεί οργανικές θέσεις με διοικητική πράξη (πίνακα), χωρίς υπηρεσιακή αξιολόγηση ή προηγούμενη ακρόαση των υπαλλήλων.
• Επιβάλλει υποχρεωτική επιλογή ανάμεσα σε τέσσερις δυσμενείς εναλλακτικές εντός 30 ημερών, μεταξύ των οποίων αναγκαστική μετάθεση, αναγκαστική μετάταξη, ή ακόμα και πρόωρη συνταξιοδότηση.
• Στοχοποιεί το προσωπικό των παραχωρημένων αερολιμένων, δημιουργώντας υπαλλήλους δεύτερης κατηγορίας.
• Υπονομεύει τη στελέχωση των υπηρεσιών που το ίδιο το νομοσχέδιο προβλέπει (άρθρο 17 παρ. 4) για τα παραχωρημένα αεροδρόμια.
• Αντίκειται σε βασικές αρχές του διοικητικού δικαίου: αρχή της αναλογικότητας, της ίσης μεταχείρισης, της προστασίας θέσης εργασίας και του υπηρεσιακού σταθερού πλαισίου και μάλιστα για υπαλλήλους που διορίστηκαν στους παραχωρημένους αερολιμένες μέσω ΑΣΕΠ.
• Δεν προβλέπεται δικαίωμα ένστασης ή προσφυγής των υπαλλήλων κατά του πίνακα.
• Η μεταφορά – κατάργηση οργανικών θέσεων δεν μπορεί να αποφασίζεται μονομερώς από Δ.Σ. κατόπιν εισήγησης, χωρίς να εφαρμοστούν τα άρθρα 33 και 66 του ν. 3528/2007 (Υπαλληλικός Κώδικας).
• Το νομοσχέδιο αντιφάσκει με τον εαυτό του: αφενός δημιουργεί αυτοτελή γραφεία στους παραχωρημένους αερολιμένες, αφετέρου καταργεί τις θέσεις προσωπικού που τα στελεχώνουν.
Πρόταση για άρθρο 30
Πλήρης απόσυρση του άρθρου 30 ως ασύμβατου με το διοικητικό δίκαιο και τις αρχές ισότητας και συνέχειας της διοικητικής οργάνωσης. Οποιαδήποτε αναδιάρθρωση προσωπικού πρέπει να γίνεται με διαφανή, αξιοκρατικά, αντικειμενικά και εθελοντικά κριτήρια, όχι με εξαναγκασμό σε αποχώρηση ή πρόωρη συνταξιοδότηση. Η διοικητική βία δεν μπορεί να είναι εργαλείο αναδιοργάνωσης. Το άρθρο 30 είναι δυσμενές, αδιαφανές και επιζήμιο για το ανθρώπινο δυναμικό της Υ.Π.Α. στους παραχωρημένους αερολιμένες. Προβλέπει κατάργηση οργανικών θέσεων και αναγκαστική μετακίνηση υπαλλήλων χωρίς τη γνώμη των εργαζομένων και χωρίς καμία προηγούμενη υπηρεσιακή αξιολόγηση. Ακυρώνει στην πράξη κάθε πρόβλεψη για τη λειτουργία αυτοτελών γραφείων στους παραχωρημένους αερολιμένες (άρθρο 17). Δημιουργεί περιβάλλον αβεβαιότητας και εργασιακής απειλής, με πιθανή στόχευση συγκεκριμένων προσώπων.
Η εν λόγω ρύθμιση έρχεται σε αντίθεση με το ισχύον νομικό πλαίσιο περί κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, και συγκεκριμένα με τις διατάξεις του ν. 4440/2016, ο οποίος καθιερώνει ενιαίο και δεσμευτικό σύστημα μετακίνησης προσωπικού στον δημόσιο τομέα.
Παράκαμψη του ν. 4440/2016 (Κινητικότητα στο Δημόσιο):
Ο νόμος 4440/2016 προβλέπει σαφώς ότι η μετακίνηση υπαλλήλων από μία υπηρεσία σε άλλη (είτε με μετάταξη είτε με απόσπαση) διενεργείται αποκλειστικά κατόπιν αίτησης του υπαλλήλου και μέσω της πλατφόρμας του Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού (apografi.gov.gr).
Η προτεινόμενη ρύθμιση παρακάμπτει πλήρως τη διαδικασία του νόμου, εισάγοντας μη προβλεπόμενη μορφή αναγκαστικής τοποθέτησης, χωρίς υποβολή αίτησης και εκτός του θεσμοθετημένου συστήματος κινητικότητας.
Κάθε μεταβολή στην υπηρεσιακή κατάσταση δημοσίου υπαλλήλου πρέπει να ερείδεται σε γενική και ειδική νομοθετική πρόβλεψη και να τηρεί τις καθορισμένες προϋποθέσεις. Η μεταφορά οργανικής θέσης και η υποχρεωτική τοποθέτηση χωρίς αίτηση δεν προβλέπεται ούτε από τον Υπαλληλικό Κώδικα (ν. 3528/2007) ούτε από ειδική διάταξη που να τροποποιεί το άρθρο 5 του ν. 4440/2016.
Συνταγματικές αντιρρήσεις – Άρθρο 103 Συντ.:
Το Σύνταγμα προστατεύει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και τη σταθερότητα της υπηρεσιακής τους σχέσης. Η υποχρεωτική μεταφορά χωρίς αίτηση ή έστω τεκμηριωμένη υπηρεσιακή ανάγκη παραβιάζει την αρχή της διοικητικής ασφάλειας και τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του υπαλλήλου στη διατήρηση της οργανικής του θέσης.
Έλλειψη πρόβλεψης για εξαιρέσεις ή κοινωνικά κριτήρια:
Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ευάλωτες κοινωνικά κατηγορίες υπαλλήλων (γονείς ανηλίκων, ΑμεΑ, μονογονείς κ.λπ.), γεγονός που αντίκειται στην αρχή της ισότητας και αναλογικότητας και προσβάλλει τις προστατευτικές διατάξεις του άρθρου 21 Συντ.
Συμπέρασμα – Πρόταση:
Η ρύθμιση κρίνεται νομικά εσφαλμένη και αντισυνταγματική, καθώς:
Παραβιάζει το υποχρεωτικό σύστημα κινητικότητας του ν. 4440/2016,
Προβλέπει υποχρεωτική μετακίνηση χωρίς αίτηση του υπαλλήλου,
Δεν συνοδεύεται από καμία τεκμηρίωση υπηρεσιακών αναγκών ή κοινωνικά κριτήρια.
Προτείνεται η πλήρης απόσυρση ή η αναδιατύπωση της διάταξης, ώστε κάθε μεταβολή οργανικής θέσης και τοποθέτηση να γίνεται αποκλειστικά μέσω του μηχανισμού κινητικότητας, σύμφωνα με τον νόμο 4440/2016 και τις συνταγματικές επιταγές
Οι αερολιμενικοί του αεροδρομίου Μακεδονία είναι επιφορτισμένοι με τα καθήκοντα της ΟΦΕ(από 00.00-Ο8.00 καθημερινά).Για τη στελέχωση της ΟΦΕ χρειάζονται δύο άτομα στη βάρδια…οι υπηρετούντες υπάλληλοι μόλις και καλύπτουν τις αντίστοιχες βάρδιες. Το καλοκαίρι κλήθηκαν να καλύψουν βάρδιες υπαλλήλων που αποσπάστηκαν σε άλλα αεροδρόμια…το έκαναν υπερβάλλοντας εαυτό (εργαζόμενοι περισσότερες βάρδιες, στερούμενοι αδειών) χωρίς να ενοχλήσουν τη Διοίκηση αντιλαμβανόμενοι τις ανάγκες της Υπηρεσίας ως προτεραιότητά τους. Είναι λυπηρό υπάλληλοι με χρόνια προσφοράς και επιφορτισμένοι με αντικείμενα, πέραν των συμβατικών τους καθηκόντων της βάρδιας, όπως εκπαιδεύσεις security, πιστοποίηση αεροδρομίων, σύνταξη emergency plan, αεροναυτικές μελέτες κ.α να νιώθουν ότι απειλούνται με μετατάξεις και μεταθέσεις.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΙΚΟΥΣ, ΟΔΗΓΟΥΣ, ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ & ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΜΕΝΟΥΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΕΣ
• Προσωποπαγείς θέσεις μονίμων και ΙΔΑΧ υπαλλήλων μετατρέπονται σε οργανικές θέσεις των αντίστοιχων κλάδων και ειδικοτήτων (άρθρο 32 παρ. 5).
• Οργανικές θέσεις στους παραχωρημένους αερολιμένες μεταφέρονται σε άλλους αερολιμένες διαχείρισης ΥΠΑ ή σε οποιαδήποτε οργανική μονάδα της ΥΠΑ (άρθρο 30 παρ. 1).
• Πώς όμως θα υλοποιηθεί αυτό; Δεν προβλέπεται ελάχιστος αριθμός υπαλλήλων ανά κλάδο/ειδικότητα που θα στελεχώσουν τα διακριτά γραφεία διοικητικής – οικονομικής υποστήριξης και τεχνικής συντήρησης (άρθρο 17 περ. 3/αγ/xvi) στους παραχωρημένους αερολιμένες. Με ποια κριτήρια θα γίνει η μεταφορά οργανικών θέσεων (προϋπηρεσία υπαλλήλων, οικογενειακά, γεωγραφικά);
• Σε κάθε περίπτωση πάντως, υπάρχει ανησυχία για μονίμους και ΙΔΑΧ υπαλλήλους, οι οποίοι σήμερα υπηρετούν στους παραχωρημένους αερολιμένες και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ΥΠΑ εδώ και χρόνια (πολύ πριν από την παραχώρηση των αερολιμένων στη Fraport Greece). Ποια είναι η ανταμοιβή τους; Θα αναγκαστούν λοιπόν (άρθρο 30 παρ. 2), για τα τελευταία χρόνια του επαγγελματικού τους βίου,
– είτε να μετατεθούν σε οργανικές μονάδες της ΥΠΑ σε άλλη γεωγραφική περιοχή από αυτή στην οποία έχουν προγραμματίσει και προσαρμόσει την οικογενειακή τους ζωή,
– είτε να εγκαταλείψουν την Υπηρεσία μας, επιλέγοντας τη μετάταξη σε άλλο φορέα του Δημοσίου πλησιέστερα στον τόπο διαμονής τους.
Στήνονται δεκάδες τμήματα επί παντός επιστητού στην Αθήνα για να βολευτούν όλοι, ποιος θα τα στελεχώσει άραγε; Μόνο τμηματάρχες θα υπάρχουν; Την ίδια ώρα που φτύνετε κατάμουτρα υπαλλήλους (π.χ. τους ΠΕ1 στα παραχωρημένα αεροδρόμια) με πάνω από 35 χρόνια υπηρεσία, πάνω από 60-65 ετών, με δεκάδες εκπαιδεύσεις ο καθένας τους, τι θα γίνουν αυτοί; Στα γεράματα μετάθεση; Και οι οικογένειές τους; Οι υποχρεώσεις τους;Αυτό είναι το ευχαριστώ της Υπηρεσίας σε όσους πρόσφεραν τις ζωές τους υπηρετώντας την ΥΠΑ;Την ίδια ώρα που δεν γίνεται κανένας κρατικός έλεγχος στα παραχωρηθέντα και όχι μόνο. Αυτό είναι το ευχαριστώ της υπηρεσίας στους παλαίμαχους που την κρατούσαν όρθια;
Είναι απαράδεκτο να γίνεται η Αλεξανδρούπολη Διεύθυνση και το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Θεσσαλονίκης τμήμα, όταν το πρώτο είχε επί δεκαετίες 5-10 πτήσεις την ημέρα και η Θεσσαλονίκη εκατοντάδες. Υπάρχουν υπάλληλοι ΠΕ1 στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ που το κρατούσαν όρθιο ανέκαθεν, και τώρα τους στέλνετε στον Καιάδα;
Στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ υπηρετούν αερολιμενικοί ΠΕ1 με πτυχία, μεταπτυχιακά, εκπαιδεύσεις κτλ που επί δεκαετίες λειτουργούσαν το αεροδρόμιο με ασφάλεια επιβλέποντας και εφαρμόζοντας την αεροπορική νομοθεσία. Σήμερα, οι μισοί άνω των 60 ετών, ελέγχουν τις εισπράξεις τελών, κάνουν ΟΦΕ, εκπαιδεύσεις σεκιουριτάδων, αποσπώνται σε μη παραχωρημένα αεροδρόμια,κτλ. Είναι ντροπή για την ΥΠΑ που τόσες δεκαετίες βασίζονταν πάνω τους για τα πάντα να τους θεωρούν τώρα περιττούς και να θέλουν να τους στείλουν σε άλλες υπήρεσίες ή να τους μεταθέσουν.