Άρθρο 99
Μετακίνηση υπαλλήλων των Διευθύνσεων Ιθαγένειας εντός της Περιφέρειας Αττικής – Αντικατάσταση παρ. 12 άρθρου 248 ν. 4555/2018
Η παρ. 12 του άρθρου 248 του ν. 4555/2018 (Α’ 133), περί της μεταφοράς Διευθύνσεων και Τμημάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων σε συνιστώμενες περιφερειακές υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, αντικαθίσταται ως εξής:
«12. Η μετάθεση και κάθε είδους μετακίνηση των υπαλλήλων της Κεντρικής Διεύθυνσης Ιθαγένειας σε οργανικές μονάδες των Περιφερειακών Διευθύνσεων Ιθαγένειας του Υπουργείου Εσωτερικών, καθώς και των υπαλλήλων των Περιφερειακών Διευθύνσεων Ιθαγένειας προς την Κεντρική Διεύθυνση Ιθαγένειας ή άλλη Περιφερειακή Διεύθυνση Ιθαγένειας του Υπουργείου Εσωτερικών διενεργείται για τις ανάγκες της υπηρεσίας και μόνο κατόπιν υποβολής αίτησης από τον ενδιαφερόμενο υπάλληλο. Κατ’ εξαίρεση, η μετακίνηση υπαλλήλου σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, εντός της Περιφέρειας Αττικής, μπορεί να διενεργείται βάσει των υπηρεσιακών αναγκών, χωρίς την υποβολή αίτησης. Οι πάσης φύσης πρόσθετες αμοιβές ή μισθολογικές διαφορές των μετακινούμενων υπαλλήλων διατηρούνται.».
Άρθρο 100
Παράταση προθεσμίας έκδοσης απόφασης καθιέρωσης υπερωριακής εργασίας ή απασχόλησης του ανθρώπινου δυναμικού των αποκεντρωμένων διοικήσεων από τον Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Τροποποίηση έκτου εδαφίου περ. 1 παρ. Α άρθρου 20 ν. 4354/2015
- Στο έκτο εδάφιο της περ. 1 της παρ. Α του άρθρου 20 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176), περί αποζημίωσης για εργασία καθ’ υπέρβαση του υποχρεωτικού ωραρίου του προσωπικού των υπηρεσιών υποστήριξης και εποπτείας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) α΄ και β΄ βαθμού και των Διευθύνσεων Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (Δ.Α.Μ.) των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) η ημερομηνία «31η.12.2024» αντικαθίσταται από την ημερομηνία «31η.12.2026», β) οι λέξεις «το οικονομικό έτος 2024» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τα οικονομικά έτη 2025 και 2026» και το έκτο εδάφιο διαμορφώνεται ως εξής:
«Ειδικά για το προσωπικό των υπηρεσιών υποστήριξης και εποπτείας των Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού και των Διευθύνσεων Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (ΔΑΜ) των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, έως την 31η.12.2026 η απόφαση καθιέρωσης υπερωριακής εργασίας ή απασχόλησης κατά τις εξαιρέσιμες μέρες, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, εκδίδεται από τον Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με ειδική αιτιολογία, από την οποία προκύπτει η αναγκαιότητα αυτή, προς αντιμετώπιση αυξημένων υπηρεσιακών αναγκών κατά τα οικονομικά έτη 2025 και 2026.».
- Στο δεύτερο εδάφιο της υποπερ. δ) της περ. 2 της παρ. Γ του άρθρου 20 του ν. 4354/2015, περί αποζημίωσης για εργασία καθ` υπέρβαση του υποχρεωτικού ωραρίου και για εργασία προς συμπλήρωση του υποχρεωτικού ωραρίου, η ημερομηνία «30.6.2025» αντικαθίσταται από την ημερομηνία «31.12.2026» και η υποπερ. δ) της περ. 2 της παρ. Γ` διαμορφώνεται ως εξής:
«δ) Για το προσωπικό που υπηρετεί στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, συνολικά για κάθε υπάλληλο, το μέγιστο όριο υπερωριακής εργασίας, νυχτερινής υπερωριακής εργασίας και εργασίας τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, ορίζεται ως ακολούθως:
δα) Υπερωριακή εργασία (μέχρι 22ης ώρας) 120 ώρες ανά εξάμηνο.
δβ) Νυχτερινή υπερωριακή εργασία (από 22ης ώρας μέχρι 6ης πρωινής) 96 ώρες ανά εξάμηνο και
δγ) Εργασία τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες (από 6ης πρωινής μέχρι 22ης ώρας) 96 ώρες ανά εξάμηνο. Η διάταξη της παρούσας ισχύει έως 31.12.2026.»
Άρθρο 101
Σύμφωνη γνώμη Ο.Τ.Α. για τη συμμετοχή προσωπικού στο Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας – Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 4 ν. 4440/2016
Στην παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 4440/2016 (Α’ 224), περί προϋποθέσεων συμμετοχής στο Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο, αα) η λέξη «συμπεριλαμβάνονται» αντικαθίσταται από τη λέξη «περιλαμβάνονται», αβ) πριν από τις λέξεις «είναι αποσπασμένοι» προστίθενται οι λέξεις «οι οποίοι», β) το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται, γ) το τέταρτο εδάφιο διαγράφεται και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«4. Για τη διενέργεια μετάταξης ή απόσπασης το ποσοστό κάλυψης των θέσεων στον φορέα προέλευσης του κλάδου στον οποίο ανήκει ο υπάλληλος, κατά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων για τη διαδικασία επιλογής καθώς και κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης, πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό τουλάχιστον εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) επί του συνόλου των οργανικών θέσεων του εν λόγω κλάδου, στο οποίο ποσοστό δεν περιλαμβάνονται υπάλληλοι, οι οποίοι απουσιάζουν με μακροχρόνια άδεια, όπως ιδίως, άνευ αποδοχών, υπηρεσιακής εκπαίδευσης ή οι οποίοι είναι αποσπασμένοι σε άλλον φορέα. Επίσης, πρέπει ο αιτών υπάλληλος να μην είναι ο μοναδικός που υπηρετεί στον οικείο κλάδο τόσο κατά τη λήξη προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων όσο και κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης απόσπασης ή μετάταξης. Ειδικά για την απόσπαση ή μετάταξη υπαλλήλου από Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού, συμπεριλαμβανομένων των νομικών προσώπων αυτών, απαιτείται επιπλέον η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου για τον διορισμό οργάνου του φορέα προέλευσης.
Ειδικά για υπηρεσίες που εδρεύουν εν όλω ή εν μέρει σε νησιωτικές περιοχές ή ορεινές ή παραμεθόριες περιοχές, καθώς και για τις υπηρεσίες που έχουν αποκεντρωμένες ή περιφερειακές υπηρεσίες σε άλλη περιφερειακή ενότητα από την έδρα της Κεντρικής Υπηρεσίας, η κάλυψη του προβλεπόμενου ποσοστού υπολογίζεται βάσει του πρώτου εδαφίου και επιπλέον βάσει της οικείας απόφασης κατανομής θέσεων, εφόσον υπάρχει, ή της τοποθέτησης των υπαλλήλων στην έδρα της υπηρεσίας, όπου υπηρετεί ο υπάλληλος, ο οποίος μετέχει στην κινητικότητα, για την κατηγορία και κλάδο του οποίου πραγματοποιείται ο υπολογισμός. Για τον υπολογισμό του ποσοστού κάλυψης εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης απόσπασης ή μετάταξης, σε περίπτωση που συγκρίνονται περισσότεροι υπάλληλοι του ίδιου κλάδου, οι οποίοι έχουν επιλεγεί προς μετακίνηση στο πλαίσιο του ίδιου κύκλου κινητικότητας, εφόσον δεν πληρούται η προϋπόθεση αυτή για το σύνολο των συγκρινόμενων υπαλλήλων, προτάσσονται προς βεβαίωση της συνδρομής της προϋπόθεσης αυτής οι υπάλληλοι εκείνοι που έχουν διανύσει εν τοις πράγμασι τον περισσότερο χρόνο υπηρεσίας στην υπηρεσία προέλευσης και, σε περίπτωση που έχουν διανύσει τον ίδιο χρόνο υπηρεσίας, η σχετική βεβαίωση συνδρομής της προϋπόθεσης αυτής χορηγείται μόνο για όσους υπαλλήλους κατόπιν εκτίμησης των υπηρεσιακών αναγκών, μπορούν να μετακινηθούν κατόπιν αιτιολογημένης απόφασης του αρμόδιου προς διορισμού οργάνου του φορέα προέλευσης.».
Άρθρο 102
Συγκρότηση Κεντρικής Επιτροπής Κινητικότητας – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 5 ν. 4440/2016
Στην παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4440/2016 (Α’ 224), περί της Κεντρικής Επιτροπής Κινητικότητας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) η περ. α) αντικαθίσταται, β) η περ. β) καταργείται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Η Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας είναι επταμελής και αποτελείται από τους εξής: α) δύο (2) μέλη του Α.Σ.Ε.Π. που υποδεικνύονται από τον Πρόεδρο του Α.Σ.Ε.Π. με τους αναπληρωτές τους, εκ των οποίων το ένα (1) μέλος ορίζεται από τον Πρόεδρο του Α.Σ.Ε.Π. ως Πρόεδρος, β) [Καταργείται], γ) έναν (1) νομικό σύμβουλο του ΝΣΚ που ορίζεται από τον Πρόεδρο του ΝΣΚ με τον αναπληρωτή του, δ) τον αρμόδιο για θέματα ανθρωπίνου δυναμικού δημόσιου τομέα Γενικό Γραμματέα με αναπληρωτή του έναν (1) Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης του οικείου Υπουργείου, ε) τον αρμόδιο για θέματα προϋπολογισμού Γενικό Γραμματέα, με αναπληρωτή του έναν (1) Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης του οικείου Υπουργείου, στ) τον Προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Ανθρωπίνου Δυναμικού Δημόσιου Τομέα του Υπουργείου Εσωτερικών, με αναπληρωτή του τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Διαχείρισης Ανθρωπίνου Δυναμικού, ζ) τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Προσωπικού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών, με αναπληρωτή του έναν (1) Προϊστάμενο της οικείας Διεύθυνσης. Στην Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας συμμετέχουν ως παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ένας (1) εκπρόσωπος της Α.Δ.Ε.ΔΥ. και ένας (1) εκπρόσωπος της Κ.Ε.Δ.Ε., εκτός των περιπτώσεων μετατάξεων της παρ. 4, όπου συμμετέχουν ως παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ένας (1) εκπρόσωπος της Α.Δ.Ε.ΔΥ.. Αν η Επιτροπή συνεδριάζει για την εξέταση των αιτημάτων της παρ. 5 του άρθρου 7 για λόγους υγείας, δύναται να παρίσταται στη συνεδρίαση, κατόπιν πρόσκλησης του Προέδρου της Επιτροπής, για παροχή εξειδικευμένης γνώσης ιατρός που ανήκει οργανικά στο Υπουργείο Εσωτερικών, χωρίς δικαίωμα ψήφου.».
Άρθρο 103
Αποσπάσεις και μετατάξεις για λόγους υγείας μεταξύ υπηρεσιών Ο.Τ.Α. – Ανανέωση αποσπάσεων για λόγους υγείας – Τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 7 ν. 4440/2016 – Μεταβατική διάταξη
- Στην παρ. 5 του άρθρου 7 του ν. 4440/2016 (Α΄ 224), περί της διαδικασίας αξιολόγησης υποψηφίων από την υπηρεσία υποδοχής και έκδοσης απόφασης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο όγδοο εδάφιο οι λέξεις «ανταποδοτικού χαρακτήρα», όπου αναφέρονται, διαγράφονται, β) προστίθενται νέα ένατο, δέκατο και ενδέκατο εδάφιο, γ) στο δωδέκατο εδάφιο, γα) πριν από τη λέξη «απόφαση» προστίθεται η λέξη «κοινή», γβ) μετά από τη λέξη «υποδοχή» προστίθενται οι λέξεις «και προέλευσης», γγ) προστίθενται οι λέξεις «λαμβανομένων υπόψη και των υπηρεσιακών αναγκών της υπηρεσίας προέλευσης του υπαλλήλου», και η παρ. 5, μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, διαμορφώνεται ως εξής:
«5. Η πράξη απόσπασης ή μετάταξης υπαλλήλου για αποδεδειγμένα ιδιαίτερους σοβαρούς λόγους υγείας του ιδίου, συζύγου ή συμβιούντος ή προσώπου με α’ βαθμό συγγένειας προς τον αιτούντα ή προσώπου του οποίου ο αιτών μετά τον διορισμό ή την πρόσληψή του, διορίζεται δικαστικός συμπαραστάτης και του ανατίθεται δικαστικώς και η επιμέλεια, εφόσον η καθημερινή φροντίδα του προσώπου αυτού δεν παρέχεται από αρμόδια ιδρύματα και φορείς κοινωνικής προστασίας, εκδίδεται από το αρμόδιο για διορισμό όργανο της υπηρεσίας υποδοχής, μετά από σύμφωνη γνώμη της Κεντρικής Επιτροπής Κινητικότητας. Για την απόδειξη των λόγων υγείας απαιτούνται έγγραφα από δημόσια αρχή. Σε περίπτωση που οι λόγοι υγείας αφορούν σε γονέα, απαιτείται βεβαίωση από το αρμόδιο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) που να πιστοποιεί ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω. Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση πρέπει να είναι ειδικώς αιτιολογημένη και να προκύπτει αιτιώδης σύνδεσμος της αναγκαιότητας για απόσπαση ή μετάταξη και των λόγων υγείας. Ειδικά κατά την εξέταση του αιτήματος δόκιμου υπαλλήλου λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψη από την Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας αν οι λόγοι υγείας, των οποίων γίνεται επίκληση, είναι επιγενόμενοι του διορισμού του ή προϋπήρχαν ή έχουν ληφθεί υπόψη για τον διορισμό του υπαλλήλου. Αν οι επικαλούμενοι λόγοι υγείας προϋπήρχαν του διορισμού του υπαλλήλου ή έχουν ληφθεί υπόψη για τον διορισμό του, η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Στην περίπτωση υπαλλήλων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, εφόσον δεν υφίσταται κενή θέση προσωπικού Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, ο υπάλληλος δύναται να μεταταχθεί/μεταφερθεί σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, με παράλληλη δέσμευση κενής οργανικής θέσης μόνιμου προσωπικού, για όσο χρόνο υφίσταται η προσωποπαγής θέση. Το προσωπικό, που ανήκει οργανικά σε υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. α’ βαθμού δύναται να αιτηθεί απόσπαση ή μετάταξη για λόγους υγείας μόνο σε υπηρεσίες άλλων Ο.Τ.Α. α’ βαθμού. Αν το προσωπικό του όγδοου εδαφίου ανήκει οργανικά σε ανταποδοτικές υπηρεσίες Ο.Τ.Α. α’ βαθμού, η απόσπαση ή μετάταξη επιτρέπεται μόνο σε ανταποδοτικές υπηρεσίες άλλου Ο.Τ.Α. α’ βαθμού. Το προσωπικό, που ανήκει οργανικά σε υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. β’ βαθμού δύναται να αιτηθεί απόσπαση ή μετάταξη για λόγους υγείας μόνο σε υπηρεσίες άλλων Ο.Τ.Α. α’ ή β’ βαθμού. Απόσπαση ή μετάταξη προσωπικού Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού για λόγους υγείας σε υπηρεσίες εκτός Ο.Τ.Α. επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση που δεν υφίστανται υπηρεσιακές ανάγκες ή δεν υπάρχει κενή θέση στον Ο.Τ.Α. υποδοχής. Αποσπάσεις, οι οποίες διενεργούνται για λόγους υγείας ανανεώνονται με κοινή απόφαση των αρμόδιων για διορισμό οργάνων του φορέα υποδοχής και του φορέα προέλευσης για μια ή και περισσότερες φορές και για όσο χρόνο εξακολουθούν να υφίστανται οι λόγοι υγείας, για τους οποίους έγιναν, οι οποίοι αποδεικνύονται, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρούσα παράγραφο, λαμβανομένων υπόψη και των υπηρεσιακών αναγκών της υπηρεσίας προέλευσης του υπαλλήλου.».
- Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 7 του ν. 4440/2016, όπως τροποποιείται με την παρ. 1 του παρόντος, εφαρμόζεται και για τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος αιτήσεις για ανανέωση απόσπασης για λόγους υγείας.
Άρθρο 104
Ειδικές ρυθμίσεις κινητικότητας στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου – Προσθήκη άρθρου 8Α στον ν. 4440/2016 – Μεταβατική διάταξη – Προσαύξηση της κανονικής άδειας των υπαλλήλων που υπηρετούν στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου, πλην του Δήμου Αλεξανδρούπολης
- Στον ν. 4440/2016 (Α’ 224) προστίθεται άρθρο 8Α ως εξής:
«Άρθρο 8Α
Ειδικές ρυθμίσεις κινητικότητας στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου
- Το παρόν εφαρμόζονται σε όλες τις υπηρεσίες που εδρεύουν στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου, εφεξής φορείς, με εξαίρεση τις υπηρεσίες που εδρεύουν στον δήμο Αλεξανδρούπολης.
- Για τους φορείς της παρ. 1 το ποσοστό κάλυψης που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 4 πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό ενενήντα τοις εκατό (90%) τουλάχιστον.
- Για τους υπαλλήλους που αποσπώνται βάσει των κύκλων κινητικότητας ή βάσει των διατάξεων της παρ. 5 στους φορείς της παρ. 1 η διάρκεια της απόσπασης ορίζεται σε τρία (3) έτη με δυνατότητα ανανέωσης έως τρία (3) έτη ακόμα.
- Εφόσον ο υπάλληλος παραμείνει με απόσπαση για τρία (3) έτη σε φορέα υποδοχής της παρ. 1 έχει δικαίωμα μετάταξης σε κενή οργανική θέση της ίδιας ή, εφόσον δεν υπάρχει κενή θέση, άλλης υπηρεσίας των φορέων της παρ. 1, με μόνη αίτηση που υποβάλλεται στον φορέα υποδοχής ανεξαρτήτως των κύκλων κινητικότητας. Με την αίτησή του ο υπάλληλος δεσμεύεται να υπηρετήσει στον φορέα μετάταξης για έξι (6) έτη. Η μετάταξη ολοκληρώνεται με κοινή απόφαση των αρμόδιων οργάνων των φορέων προέλευσης και υποδοχής. Κάθε πράξη που συνιστά απόσπαση, μετάταξη, μετάθεση, μετακίνηση ή διάθεση προ της παρέλευσης της εξαετίας απαγορεύεται. Η απόσπαση παρατείνεται μέχρι την ολοκλήρωση της μετάταξης.
- Οι φορείς της παρ. 1 δύνανται, οποτεδήποτε υπάρχει ανάγκη κάλυψης αναγκών με απόσπαση ή πλήρωσης κενών θέσεων με μετάταξη, να υποβάλλουν αίτημα στην Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας για έκτακτο κύκλο κινητικότητας πέραν των πάγιων κύκλων κινητικότητας. Οι υπάλληλοι που μετατάσσονται στο πλαίσιο του έκτακτου κύκλου υποχρεούνται να υπηρετήσουν στην υπηρεσία, όπου μετατάσσονται για έξι (6) έτη. Κάθε πράξη που συνιστά απόσπαση, μετάταξη, μετάθεση, μετακίνηση ή διάθεση προ της παρέλευσης της εξαετίας απαγορεύεται. Ως προς τη διάρκεια της απόσπασης εφαρμόζεται η παρ. 3. Η διαδικασία του έκτακτου κύκλου ολοκληρώνεται εντός τριών (3) μηνών από τη δημοσιοποίηση των θέσεων και αναγκών κατόπιν έγκρισής τους από την Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας. Δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στον έκτακτο κύκλο οι υπάλληλοι που ανήκουν οργανικά σε φορείς της παρ. 1.
- Για όσα θέματα δεν ρυθμίζονται ειδικώς στο παρόν, εφαρμόζονται τα άρθρα 1 έως 7.
- Υπάλληλοι που αποσπώνται ή μετατάσσονται με τις διατάξεις του παρόντος στους φορείς της παρ. 1 δικαιούνται αποκλειστικά για όσο χρονικό διάστημα υπηρετούν στους φορείς αυτού προσαύξηση της δικαιούμενης κανονικής άδειας κατά έξι (6) εργάσιμες ημέρες κατ΄ έτος. Η χρήση των επιπλέον εργασίμων ημερών κανονικής άδειας μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά την εξάντληση της αρχικώς δικαιούμενης κανονικής άδειας. Η άδεια χορηγείται υποχρεωτικά εντός του έτους που αφορά και μεταφέρεται στο επόμενο έτος αποκλειστικά εφόσον λόγω υπηρεσιακών αναγκών η άδεια δεν χορηγήθηκε ή ανακλήθηκε εν όλω ή εν μέρει και εφόσον ο υπάλληλος συνεχίζει να υπηρετεί σε φορέα της παρ. 1.
- Για τους υπαλλήλους που μετατάσσονται σε υπηρεσίες της παρ. 1 σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, μετά την παρέλευση του ημίσεος του χρόνου υποχρεωτικής παραμονής, ο απαιτούμενος χρόνος για τη βαθμολογική προαγωγή μειώνεται κατά τρία (3) έτη. Αντίστοιχα, για τους υπαλλήλους που αποσπώνται και παραμένουν για τρία (3) τουλάχιστον έτη συνεχώς, ο απαιτούμενος χρόνος για τη βαθμολογική προαγωγή τους μειώνεται κατά δύο (2) έτη. Εφόσον ο υπάλληλος είναι ήδη στον καταληκτικό βαθμό, ο χρόνος των τριών (3) ή δύο (2) ετών, αντίστοιχα, προστίθεται ως πλεονάζων χρόνος στον καταληκτικό αυτό βαθμό. Ο μέγιστος χρόνος απόσπασης ή μετάταξης που δύναται να συνυπολογιστεί για τη βαθμολογική προώθηση του υπαλλήλου στη διάρκεια της συνολικής υπηρεσίας του είναι έξι (6) έτη, στον οποίο συνυπολογίζονται και τα προβλεπόμενα έτη απόσπασης ή μετάταξης του τελευταίου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 8.».
- Η παρ. 1 εφαρμόζεται και σε όσους υπαλλήλους είναι αποσπασμένοι ή έχουν μεταταχθεί και υπηρετούν στους φορείς της παρ. 1 του άρθρου 8Α κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, εφόσον με αίτησή τους, που υποβάλλεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, δηλώσουν ότι αποδέχονται την υπαγωγή τους στις διατάξεις του άρθρου 8Α του ν. 4440/2016.
Άρθρο 105
Μετάταξη αποσπασμένων υπαλλήλων στους φορείς όπου υπηρετούν
- Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, το οποίο, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, υπηρετεί με απόσπαση σε οποιοδήποτε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), εξαιρουμένων των ιδιαίτερων γραφείων των μελών της Κυβέρνησης, των Υφυπουργών, των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και της Προεδρίας της Κυβέρνησης, δύναται να μεταταχθεί, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, στον φορέα υποδοχής όπου υπηρετεί, κατόπιν αίτησής του, η οποία υποβάλλεται εντός εξήντα (60) ημερών από την έναρξη ισχύος του παρόντος. Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται και για το μόνιμο προσωπικό που υπηρετεί με απόσπαση στους ανωτέρω φορείς, εξαιρουμένων των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου. Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, καθώς και περί διατήρησης τυχόν προσωπικής διαφοράς, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος. Η μετάταξη διενεργείται με απόφαση του αρμοδίου προς διορισμό οργάνου του φορέα υποδοχής, περίληψη της οποίας δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, σε κενές οργανικές θέσεις για τις οποίες έχουν τα τυπικά προσόντα ή σε προσωποπαγείς θέσεις που συστήνονται για τον σκοπό αυτό με την απόφαση της μετάταξης, με παράλληλη δέσμευση ισάριθμων οργανικών θέσεων. Οι μετατάξεις της παρούσας ολοκληρώνονται το αργότερο εντός τριών (3) μηνών από την υποβολή της σχετικής αίτησης ή, κατ’ ελάχιστον, οφείλουν, εντός της ανωτέρω προθεσμίας, να έχουν λάβει Κωδικό Αριθμό Δημοσιεύματος από το Εθνικό Τυπογραφείο. Σε περίπτωση λήξης των σχετικών αποσπάσεων μετά την υποβολή αίτησης μετάταξης, αυτές παρατείνονται αυτοδίκαια μέχρι την ολοκλήρωση αυτής ή την άπρακτη πάροδο του τριμήνου. Οι προσωποπαγείς θέσεις που συστήνονται σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο καταργούνται κατά την με οποιονδήποτε τρόπο αποχώρηση του υπαλλήλου.
- Το προσωπικό που μετατάσσεται σύμφωνα με την παρ. 1 δεσμεύεται να υπηρετήσει στον φορέα όπου μετατάσσεται, επί μία τουλάχιστον πενταετία από τη μετάταξη.
- Οι μετατάξεις που διενεργούνται σύμφωνα με την παρ. 1 λαμβάνονται υπόψη κατά τη διαμόρφωση του ετήσιου προγραμματισμού προσλήψεων για το έτος 2026, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 4622/2019 (Α’ 133), περί ετήσιου προγραμματισμού ανθρώπινου δυναμικού του δημόσιου τομέα.
Άρθρο 106
Ρύθμιση θεμάτων επιτυχόντων Προκήρυξης 1Κ/2024 Α.Σ.Ε.Π.
- Οι επιτυχόντες των οριστικών πινάκων της υπό στοιχεία 1Κ/2024 (Α.Σ.Ε.Π. 8) προκήρυξης του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.) διορίζονται κατά παρέκκλιση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 12 του ν. 5003/2022 (Α’ 230), περί εισαγωγικής εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης α’ βαθμού, για τους οποίους έχουν προκηρυχθεί οι θέσεις, με πράξη του αρμόδιου για τον διορισμό οργάνου, η οποία εκδίδεται εντός προθεσμίας είκοσι (20) εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης των οριστικών πινάκων της υπό στοιχεία 1Κ/2024 προκήρυξης του Α.Σ.Ε.Π. Στη συνέχεια, το προσωπικό αυτό καλείται για ορκωμοσία. Ειδικά για τους επιτυχόντες των οριστικών πινάκων που υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις ή στα σώματα ασφαλείας, το προεδρικό διάταγμα αποστρατείας εκδίδεται εντός προθεσμίας τεσσάρων (4) μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης των οριστικών πινάκων.
- Οι διορισθέντες σύμφωνα με την παρ. 1 δόκιμοι δημοτικοί αστυνομικοί πραγματοποιούν την εισαγωγική εκπαίδευση της παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 5003/2022 εντός της διετούς δοκιμαστικής υπηρεσίας τους και δεν μονιμοποιούνται, εάν δεν την ολοκληρώσουν επιτυχώς.
- Μέχρι την επιτυχή ολοκλήρωση της εισαγωγικής εκπαίδευσης, αν στον οικείο δήμο δεν υφίσταται στελεχωμένη Δημοτική Αστυνομία, οι διορισθέντες σύμφωνα με την παρ. 1 δόκιμοι δημοτικοί αστυνομικοί ασκούν τις αρμοδιότητες των περ. α), γ), δ), στ), ζ), ιβ) της παρ. 1, των περ. α) και β) της παρ. 2 και των περ. α) και δ) της παρ. 3 του άρθρου 3 του ν. 5003/2022, ενώ στους δήμους όπου υφίσταται στελεχωμένη Δημοτική Αστυνομία, ασκούν τις αρμοδιότητες του άρθρου 4 του ν. 5003/2022. Ο προϊστάμενος ορίζει τους εκπαιδευτές, οι οποίοι επιτηρούν τους διορισθέντες.
- Διορισθείς δόκιμος δημοτικός αστυνομικός βάσει της προκήρυξης υπό στοιχεία 1Κ/2024 Α.Σ.Ε.Π. που δεν ολοκληρώνει επιτυχώς το πρόγραμμα εισαγωγικής εκπαίδευσης απολύεται, με απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται εντός δύο (2) μηνών από την έκδοση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων της παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 5003/2022 ή από την απόρριψη της ένστασης κατά της απόφασης αποβολής της παρ. 3 του ίδιου άρθρου. Κατά της απόφασης του υπηρεσιακού συμβουλίου για την απόλυση δόκιμου δημοτικού αστυνομικού, επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
- Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι παρ. 3 έως 9 του άρθρου 12 του ν. 5003/2022.
- Οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος ορίζονται στην κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Προστασίας του Πολίτη της παρ. 4 του άρθρου 34 του ν. 5003/2022.
Άρθρο 107
Μεταβολή του ορίου ηλικίας προσωπικού ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των Ο.Τ.Α. α’ βαθμού ως προς την αυτοδίκαιη απόλυση
- Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, το άρθρο 197 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ν. 3584/2007, Α’ 143), περί απόλυσης λόγω ορίου ηλικίας, ως προς το προσωπικό ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α’ βαθμού καταργείται και εφαρμόζεται αναλόγως το άρθρο 49 του π.δ. 410/1988 (Α’ 191), περί απόλυσης λόγω ορίου ηλικίας.
- Προσωπικό, που έχει απολυθεί αυτοδικαίως δυνάμει του άρθρου 197 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, το οποίο στις 31.12.2024 συμπλήρωνε το εξηκοστό πέμπτο (65ο) έτος της ηλικίας του, αλλά δεν είχε συμπληρώσει σαράντα (40) έτη υπηρεσίας, μπορεί να επανέλθει στην ενεργό υπηρεσία, κατόπιν αίτησής του, εφαρμοζομένης περαιτέρω της παρ. 1.
ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΛΟΓΩ ΣΥΝΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΣΤΗΝ 4κ/2020 κατόπιν αίτησης Υπαγωγής. Οι οικογένειες των ενστόλων εκπέμπουν SOS.
Δεν έχει νόημα να ζητείται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης για την μετάταξη των αποσπασμένων υπαλλήλων αορίστου χρόνου. Κρίνεται επιτακτική η ανάγκη για άμεση αποδέσμευσή τους από τον φορέα προέλευσης για την μετάταξή τους, καθώς θα πρέπει πρωταρχικά να λαμβάνεται υπόψη και η επιθυμία του ίδιου του υπαλλήλου για την θέση που επιλέγει να μεταταγεί και σύμφωνα και με τις οικογενειακές του ανάγκες και ειδικά όταν συντρέχει και λόγος συνυπηρέτησης σε ζευγάρια.
Σχετικά με το άρθρο 105 είναι διάταξη που πραγματικά θα βοηθήσει όλο το δημόσιο τομέα. Το άρθρο 1 αναφέρει ΄΄Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, το οποίο, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, υπηρετεί με απόσπαση΄΄ Θα μπορούσε να περιλαμβάνει και το προσωπικό του οποίου έχει εγκριθεί η απόσπαση και να έχουμε τη φράση ΄΄το προσωπικό το οποίο υπηρετεί με απόσπαση ή του οποίου έχει εγκριθεί η απόσπαση΄΄. Αυτό θα βοηθήσει ώστε, η έναρξη ισχύος του Νόμου να περιλαμβάνει όσους έχουν ήδη εγκεκριμένη απόσπαση από Ιούλιο και θα ξεκινήσουν με ανάληψη υπηρεσίας από 01/08, με αποτέλεσμα να έχουν την δυνατότητα να κάνουν χρήση της διάταξης του άρθρου 105.
Όπως είναι γνωστό, σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει έγκριση απόσπασης και αυτή υλοποιείται με την ανάληψη υπηρεσίας μετά από κάποιο χρονικό διάστημα χωρίς την ευθύνη για την καθυστέρηση, του αποσπασμένου υπαλλήλου καθώς υπάρχουν διαδικαστικοί – διεκπεραιωτικοί λόγοι όπως π.χ. μία άδεια του υπαλλήλου που είναι αρμόδιος να διαχειρίζεται αυτές τις υποθέσεις στο Διοικητικό Τμήμα του φορέα προέλευσης.
Επίσης, όπως έχει αναφερθεί και από άλλους στα σχόλια, πολλές φορές γίνεται η επιλογή από τις Διευθύνσεις προσωπικού να ξεκινά η ανάληψη της υπηρεσίας του υπαλλήλου στο φορέα υποδοχής από την 1ή του επόμενου μήνα από την έγκριση της απόσπασης ώστε να μην χρειάζεται να γίνει η διαδικασία υπολογισμού και επιστροφής χρημάτων καθώς ο μισθός προκαταβάλλεται από το φορέα προέλευσης.
Είναι σημαντικό, ο νέος Νόμος να λάβει ΦΕΚ με ημερομηνία Αυγούστου και η έναρξη ισχύος να αρχίζει από τότε, ώστε οι υπάλληλοι που έχουν ήδη εγκεκριμένη απόσπαση από Ιούλιο και θα ξεκινήσουν με ανάληψη υπηρεσίας από 01/08, να έχουν την δυνατότητα να κάνουν χρήση της διάταξης για τις μετατάξεις του άρθρου 105.
Σχετικά με τη σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης, αυτή πρέπει να αφαιρεθεί καθώς στην εφαρμογή της διαδικασίας για σύμφωνη γνώμη, τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ανυπέρβλητα.
Η υποστελέχωση του δημόσιου τομέα δεν δίνει την δυνατότητα στον φορέα προέλευσης, όσο και αν θέλει να είναι «βοηθητικός» στον υπάλληλο, να υπερθεματίσει για την μετάταξη, καθώς την ίδια στιγμή έχει κάνει μια σειρά άλλων ενεργειών για να στελεχωθεί.
Οι νομικοί από τους οποίους θα ζητηθεί να συνδράμουν σε μία σύμφωνη γνώμη μετάταξης, θα επισημάνουν την αντίθεση μεταξύ των δύο ενεργειών και το πιθανότερο είναι πως δεν θα γνωμοδοτήσουν υπέρ της μετάταξης.
Ο υπάλληλος για την σύμφωνη γνώμη θα πρέπει να καταφύγει στους «ενδιάμεσους», ξεκινώντας μια αμφίβολης ολοκλήρωσης πορεία επαφών, η οποία μπορεί και να οδηγήσει σε εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Πέραν των ανωτέρω, υπάρχουν περιπτώσεις αποσπάσεων που αφορούσαν σε κατόχους θέσεων ευθύνης και για τους οποίους ήταν προαπαιτούμενη η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης, βάσει του δ/υπαλληλικού κώδικα. Αυτές οι περιπτώσεις πρέπει να εξαιρεθούν οπωσδήποτε, καθώς στην πραγματικότητα δεν αλλάζει κάτι. Η σύμφωνη γνώμη έχει δοθεί (για απόσπαση), ο υπάλληλος υπηρετεί σε άλλο φορέα, τα έως τότε καθήκοντά του ασκούνται από άλλον συνάδελφο.Επομένως υπάρχει μια νέα κανονικότητα για την οποία έχει δοθεί προηγουμένως η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης. Οποιαδήποτε περαιτέρω απαίτηση του νέου Νόμου είναι χωρίς ουσία.
Οσον αφορά το άρθρο 103 και το σκεπτικό της τροποποίησης της παρ. 5 του άρθρου 7. Δεν νομίζω ότι οι αποσπάσεις για λόγους υγείας, καθώς και οι ανανεώσεις αυτών ευθύνονται για τις υποστελεχωμενες υπηρεσίες. Υπάρχουν πολλές μετακινήσεις,αποσπάσεις, μετατάξεις με άλλα κριτήρια και πολλοί άλλοι λόγοι, που θα έπρεπε να απασχολήσουν πρώτα. Παρολα αυτά, όλοι έχουν δικαίωμα στην καλυτερευση των συνθηκών της καθημερινότητάς τους, της υγειάς τους, της ζωής τους και κατ’ επέκταση του κοινωνικού συνόλου. Υπάρχει όμως και μια μερίδα ατόμων που εξαιρούνται από τους παγιους κύκλους κινητικότητας και μετά από αυτό το νομοσχέδιο και από το δικαίωμα ανανέωσης της απόσπασής τους, καθώς κανένας φορέας προέλευσης δεν πρόκειται να συμφωνήσει. Συνεπως, απαράδεκτη η προσθήκη και επιπόλαιο το σκεπτικό, καθώς ακυρώνει ολοκληρο το άρθρο.
3. ΑΡΘΡΟ 107
Παρακαλώ όπως θεσμοθετήσετε την δωρεάν αναγνώριση της Στρατιωτικής θητείας κατά εξάσκηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των Πολιτών .
Δεν είναι δίκαιο ο Υπηρετών την Πατρίδα να επωμίζεται το κόστος εξαγοράς του χρόνου της Στρατιωτικής του θητείας.
Αντίθετα πρέπει να υπάρχει επιβράβευση.
…
Άρθρο 107
Ενώ για τους ΙΔΑΧ και μόνιμους υπαλλήλους του πρ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ έχει επιλυθεί το θέμα και έχει εκδοθεί η αρ. Φ.80020/120436/Σ.720/13-012-2022 συναφής Εγκύκλιος (βάσει του Ν 3801/2009 του άρθρου 20), για τους λοιπούς μόνιμους υπαλλήλους του ευρύτερου Δημόσιου Φορέα, εξακολουθεί να ισχύει η παρ.2β του άρθρου 1 του Ν 4554/2018. Χωρίς έτσι να μπορεί να «αξιοποιηθεί» (με συνέχιση της εργασίας και όχι με καταβολή ποσού έναντι σύνταξης) ο μεγάλος χρόνος που απαιτείται για την καταβολή πλήρους σύνταξης από το ΓΛΚ, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και άλλα ασφαλιστικά Ταμεία.
-Όμως σύμφωνα με τους Ν.4024/2011 και Ν.3440/2016 θεσπίζεται ενιαίος τρόπος αντιμετώπισης για όλους τους Υπαλλήλους μόνιμους και ΙΔΑΧ και ιδιαίτερα μετά την υπαγωγή όλων των ασφαλισμένων στον Ενιαίο Φορέα Ασφάλισης ΕΦΚΑ.
– Παρακαλώ για την τροποποίηση του άρθρου 1 παρ 2β του Ν.4554/2018, ώστε ότι ισχύει για τους ΙΔΑΧ και μόνιμους πρ. ΙΚΑ –ΕΤΑΜ να ισχύει και στους μόνιμους υπαλλήλους του ευρύτερου Δημόσιου τομέα (ΓΛΚ-ΕΦΚΑ) και να μην απαιτείται η προηγούμενη λύση της υπαλληλικής τους σχέσης, για την έναρξη της διαδικασίας για καταβολή της πλήρους σύνταξης (όλων των δικαιούμενων Ταμείων) .
…
Η προτεινόμενη διάταξη έχει την εξής αντίφαση. Ανοίγει την πόρτα της μεταταξης για τους αποσπασμένους και ταυτόχρονα την κλείνει εν μέρει για τους φορείς για τους οποίους απαιτείται σύμφωνη γνώμη. Η σύμφωνη γνώμη είναι δεσμευτική για τον φορέα. Άρα, αν είναι αρνητική δεν μπορεί να γίνει μεταταξη. Επίσης πρέπει ρητά να διευκρινιστει αν η διάταξη αφορά και τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβαθμιας εκπαίδευσης γιατί έχει αρχίσει μια σπεκουλα πως επειδή λέει για μόνιμους υπαλλήλους δεν τους αφορα λες και οι εκπαιδευτικοι δεν είναι μόνιμοι υπαλληλοι με σχέση δημοσιου δικαιου, λες και ειναι κατι άλλο, εξωτικό…
ΑΡΘΡΟ 101
Το άρθρο 101 ουσιαστικά καταστρατηγεί το πνεύμα της κινητικότητας και σταματάει την συμμετοχή των εργαζόμενων σε αυτήν. Αν και ο σκοπός είναι ο περιορισμός της υποστελέχωσης και της διασφάλισης της καλής λειτουργίας θα υπάρξουν τα εξής προβλήματα:
Η απαιτούμενη σύμφωνη γνώμη θα προκαλέσει δυσφορία σε υπαλλήλους που μεταξύ άλλων θα οδηγήσει και σε μειωμένη απόδοση. Ιδίως όταν θα υπάρχει μεροληπτική κρίση από το αρμόδιο όργανο, με κάποιους υπαλλήλους ίδιας κατηγορίας/ειδικότητας/υπηρεσίας να έχουν αρνητική γνώμη και άλλους σύμφωνη. Το πρόβλημα της άνισης μεταχείρισης υπαλλήλων είναι υπαρκτό.
Οι υπάλληλοι θα αποφεύγουν/διστάζουν να μετατάσσονται σε ΟΤΑ καθώς η απαιτούμενη σύμφωνη γνώμη θα λειτουργεί αποτρεπτικά.
Οι υπάλληλοι δεν θα έχουν την ευκαιρία να αξιοποιηθούν σε θέσεις της επιλογής τους που θα είναι πιο παραγωγικοί.
Πολύ πιθανόν νεοδιορισθέντες να παραιτηθούν ή υποψήφιοι για διορισμό να μην δεχτούν τον διορισμό τους.
Τι μπορεί να γίνει για τον περιορισμό της υποστελέχωσης?
Αύξηση των ποσοστών στο 70%
Αύξηση του χρόνου παραμονής μετά από προηγούμενη μετάταξη/απόσπαση από 2 χρόνια στα 3.
Αύξηση του χρόνου παραμονής μετά από διορισμό στα 5 χρόνια.
Αύξηση του χρόνου παραμονής μετά από μετάταξη σε ανώτερο κλάδο στα 3 χρόνια.
Εισαγωγή υποχρεωτικής παραμονής ίσης χρονικής διάρκειας με την άδεια μακράς διαρκείας όπως άνευ αποδοχών, εκπαιδευτικής άδειας, τοκετού κτλ
Αποκλεισμός στη Κινητικότητα των υπαλλήλων ΙΔΑΧ από την διεκδίκηση θέσεων μονίμων. Μόνο με αυτό θα λυθεί ένα μεγάλο πρόβλημα φυγής στους ΟΤΑ, που μην γελιόμαστε πολλοί ΙΔΑΧ σε αυτούς τους ΟΤΑ προκύψαν…
Εισαγωγή επιπλέον παροχών ως κίνητρο για την μετάταξη/απόσπαση σε μικρούς Δήμους.
Ενίσχυση της αμοιβαίας μετάταξης ώστε οι υπάλληλοι να ανανεώνονται χωρίς να μένουν κενά.
Εισαγωγή ξεχωριστών έκτακτων κύκλων κινητικότητα ΟΤΑ.
++
Η πρόβλεψη περί σύμφωνης γνώμης του φορέα προέλευσης είναι κατά τη γνώμη μου προβλήματική και πρέπει να αφαιρεθεί για πολλούς λόγους: Καταρχάς, υπονομεύει τη διαφάνεια της όλης διαδικασίας καθώς δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για ανάδυση σχέσεων «δούνται -λαβείν» και άσκησης πολιτικών πιέσεων στους φορείς προέλευσης. Δεδομένου βεβαίως ότι δεν έχουν όλοι οι εργαζόμενοι «τα μέσα» να πιέσουν, καταστρατηγείται η ισότητα ευκαιριών προς όλους. Επιπλέον, οι θέσεις του φορέα προέλευσης παραμένουν οργανικά καλυμμένες , και συνεπώς δεν μπορούν να διατεθούν για νέο διορισμό, ενω είναι ταυτόχρονα λειτουργικά κενές αφού οι ανήκοντες σε αυτές υπάλληλοι παρέχουν επι σειρά ετών υπηρεσίες στον φορέα απόσπασης. Παράλληλα, υπάλληλοι που έχουν υπηρετήσει μακριά από τον τόπο συμφερόντων τους για μεγάλα διαστήματα, προτού αποσπαστούν , δεν μπορούν να μετακινηθούν μόνιμα στους φορείς απόσπασης ώστε να προσφέρουν υπηρεσίες στις οποίες έχουν αποκτήσει μακρόχρονη πολλές φορές εμπειρία, τη στιγμή που σε αυτούς τους φορείς δίνονται στη συνέχεια θέσεις για νέους διορισμούς σε υπαλλήλους με πιθανόν μικρότερη σχετική εμπειρία ( και συχνά με άλλο τόπο συμφερόντων).
Στην περίπτωση π.χ της Θεσσαλίας που έχει πληγεί πολύ έντονα από τις φυσικές καταστροφές των τελευταίων ετών θεωρώ πως είναι πολύ κρίσιμο να στελεχωθούν οι υπηρεσίες με έμπειρο προσωπικό , που ήδη υπηρετεί σε αυτές. Οπότε τουλάχιστον για αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει να απαιτείται η σύμφων γνώμη του φορέα προέλευσης.
Σχετικά με το υπό διαβούλευση Άρθρο 106 του παρόντος αποδεικνύεται περίτρανα η «Μακιαβελική» βούληση (Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα) να δείξει δηλαδή το Υπουργείο Εσωτερικών οτι ολοκλήρωσε την προκήρυξη 1Κ/2024, και συνεπώς, προκειμένου να επισπεύσει τις διαδικασίες, προτιμά να προσλάβει ανεκπαίδευτους τους αυριανούς προανακριτικούς υπαλλήλους της Δημοτικής Αστυνομίας, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που αναδεικνύονται. Σε σωστό δρόμο είναι βέβαια η απόφαση να εκπαιδευτούν από τους ίδιους τους Δημοτικούς Αστυνομικούς οι νεοπροσληφθέντες, καθώς θα ασκήσουν το ίδιο αντικείμενο, αλλά αυτό θα έπρεπε να γίνει κατόπιν οργάνωσης από μητρώο πιστοποιημένων εκπαιδευτών Πανελλαδικά, πχ από κάποιον που έχει βγάλει καθηγητική σχολή και έχει Παιδαγωγική και Διδακτική Επάρκεια, βάσει των μαθημάτων που έχει παρακολουθήσει αλλά και της εξειδίκευσης που έχει λάβει (Προϋποθέτει δημιουργία μητρώου εκπαιδευτών Δημοτικής Αστυνομίας από τους ίδιους τους Δημοτικούς Αστυνομικούς). Κατά τα άλλα το Υπουργείο Εσωτερικών δεν κοιτάει να βελτιώσει την Πανελλαδική εφεύρεση- πρωτοτυπία της Δημοτικής Αστυνομίας, βάσει της οποίας ΔΕΝ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ οι υπάλληλοί της στις ανώτερες κατηγορίες εάν δεν υπάρχει κενή θέση, εφεύρεση για την οποία στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα όταν δεν υπάρχει κενή θέση η μετάταξη πραγματοποιείται με μεταφορά της θέσης καθώς δεν «χηρεύει» καμία θέση στην υπηρεσία. Το Υπουργείο εμμένει στο να μην αναγνωρίζει και να μην επιβραβεύει τις σπουδές που κάποιος Δημοτικός Αστυνομικός πραγματοποιεί, πόσο μάλλον σε Ελληνικά Πανεπιστήμια, και προτιμά να τον κρατά απόφοιτο λυκείου!
ΔΕ Δημοτικός Αστυνομικός με βαθμό Γ, Μεταπτυχιακό στη Δημόσια Διοίκηση, Υποψήφιος διδάκτωρ
Προτείνεται η προσθήκη εξαίρεσης από την απαίτηση «σύμφωνης γνώμης του φορέα προέλευσης» για υπαλλήλους που έχουν αποσπαστεί λόγω συνυπηρέτησης με ένστολο σύζυγο/συμβιούντα (ν. 2946/2001, άρθρο 21) και έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον 3 έτη στον φορέα υποδοχής.
Η διατήρηση της σύμφωνης γνώμης λειτουργεί αποτρεπτικά και άδικα για οικογένειες που υπηρετούν ήδη σε συνθήκες πλήρους ενσωμάτωσης στον φορέα υποδοχής.
Λαμβάνοντας υπόψη:
• την παρ. 6 του Άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας», συνταγματικές επιταγές και απαιτήσεις της εθνικής μας νομοθεσίας, όπως :
• τον ν.4488/2017, ο οποίος αναφέρει στο άρθρο 68 «Νομοπαραγωγική διαδικασία, ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων και παραγωγή επίσημων στατιστικών για τα ΑμεΑ» τα εξής: «1. Κατά το στάδιο της νομοπαραγωγικής διαδικασίας τα αρμόδια όργανα συνεκτιμούν τα δικαιώματα των ΑμεΑ, όπως αυτά περιγράφονται στη Σύμβαση και κατά τη διάρκεια της κατάρτισης σχεδίων νόμου, συνεργάζονται με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 70 και τελούν σε διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ […]»
• τον ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), με τον οποίο η χώρα μας κύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλο που τη συνοδεύει, γεγονός που συνεπάγεται την εφαρμογή της σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο,
η Ε.Σ.Α.μεΑ. θα ήθελε να θέσει υπόψη σας τα εξής:
Η επιβολή επιπρόσθετων προϋποθέσεων για την απόσπαση δημοσίων υπαλλήλων για λόγους υγείας, οι οποίες δεν σχετίζονται με την απόδειξη σοβαρού λόγου υγείας, αλλά με υπηρεσιακές ανάγκες του εκάστοτε φορέα, συνιστά σοβαρό και αυθαίρετο περιορισμό του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην υγεία. Ειδικότερα, η άρνηση απόσπασης ή η μη παράταση αυτής, λόγω διοικητικών κριτηρίων και ανεξαρτήτως της ιατρικής τεκμηρίωσης, ουσιαστικά αναιρεί την ίδια τη φύση και τον σκοπό του μέτρου, που είναι η προστασία της υγείας του υπαλλήλου ή των οικείων του.
Τέτοιες ρυθμίσεις ελλοχεύουν κινδύνους για ανισότητα μεταχείρισης, δημιουργία πελατειακών σχέσεων και καταστρατήγηση της αρχής της νομιμότητας και της ίσης μεταχείρισης, καθώς απουσιάζουν σαφή, αντικειμενικά και ελεγκτέα κριτήρια.
Επιπλέον, η θέσπιση διαδικασίας έγκρισης της παράτασης της απόσπασης με κοινή απόφαση των αρμόδιων οργάνων του φορέα προέλευσης και υποδοχής, ενέχει τον κίνδυνο αποσύνδεσης του υπαλλήλου από το υγειονομικό και υποστηρικτικό του περιβάλλον. Αυτό έχει ιδιαίτερα δυσμενείς συνέπειες για άτομα με χρόνιες παθήσεις, αναπηρίες ή ογκολογικά νοσήματα, για τα οποία η σταθερότητα της φροντίδας αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για τη διατήρηση της υγείας και της ζωής τους. Το δικαίωμα στην υγεία πρέπει να προστατεύεται με βάση αντικειμενικά και αποκλειστικά ιατρικά κριτήρια, ανεπηρέαστα από διοικητικές σκοπιμότητες.
Ως εκ τούτου προτείνουμε την τροποποίηση των εξής άρθρων:
Άρθρο 101 Σύμφωνη γνώμη Ο.Τ.Α. για τη συμμετοχή προσωπικού στο Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας – Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 4 ν. 4440/2016
Κατάργηση του εξής εδαφίου της παρ. 4: «Ειδικά για την απόσπαση ή μετάταξη υπαλλήλου από Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού, συμπεριλαμβανομένων των νομικών προσώπων αυτών, απαιτείται επιπλέον η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου για τον διορισμό οργάνου του φορέα προέλευσης».
Άρθρο 103 Αποσπάσεις και μετατάξεις για λόγους υγείας μεταξύ υπηρεσιών Ο.Τ.Α. – Ανανέωση αποσπάσεων για λόγους υγείας – Τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 7 ν. 4440/2016 – Μεταβατική διάταξη
Κατάργηση του τέταρτου εδαφίου της παρ. 1: «Ειδικά κατά την εξέταση του αιτήματος δόκιμου υπαλλήλου λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψη από την Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας αν οι λόγοι υγείας, των οποίων γίνεται επίκληση, είναι επιγενόμενοι του διορισμού του ή προϋπήρχαν ή έχουν ληφθεί υπόψη για τον διορισμό του υπαλλήλου. Αν οι επικαλούμενοι λόγοι υγείας προϋπήρχαν του διορισμού του υπαλλήλου ή έχουν ληφθεί υπόψη για τον διορισμό του, η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη».
Κατάργηση της τελευταίας φράσης της παρ. 1: «λαμβανομένων υπόψη και των υπηρεσιακών αναγκών της υπηρεσίας προέλευσης του υπαλλήλου».
Άρθρο 105 Μετάταξη αποσπασμένων υπαλλήλων στους φορείς όπου υπηρετούν
Κατάργηση του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 :«Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, …».
Σχετικά με το άρθρο 105 «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος», Θα πρέπει να αφαιρεθεί η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης:
Κανένας φορέας προέλευσης δεν θα δώσει τη σύμφωνη γνώμη, παρά μόνο σε περιπτώσεις «γνωστών» και «ημετέρων», γεγονός που οδηγεί σε άνιση αντιμετώπιση μεταξύ υπαλλήλων που εργάζονται με απόσπαση και εξακολουθούν να εργάζονται σε κλίμα αβεβαιότητας. Επίσης, κρατάνε δεσμευμένη θέση στον φορέα προέλευσης για αρκετά χρόνια και για το λόγο αυτό, ο φορέας προέλευσης δεν έχει τη δυνατότητα να προγραμματίσει νέες προσλήψεις.
Άρθρο 105:
Το άρθρο θα έπρεπε ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ να προβλέπει τη σχετική δυνατότητα ΕΚΤΟΣ από το αποσπασμένο προσωπικό που υπηρετεί με απόσπαση σε οποιοδήποτε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΕΝΟΥΣ, των ιδιαίτερων γραφείων ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, των μελών της Κυβέρνησης, των Υφυπουργών, των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και της Προεδρίας της Κυβέρνησης, ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΤΑΧΘΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΟΝ ΦΟΡΕΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΕΚΛΙΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ.
Άρθρο 105 «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος»:
Κανένας φορέας δεν θα δώσει σύμφωνη γνώμη. Εάν δεν αφαιρεθεί ο ανωτέρω περιορισμός, θα συνεχιστεί η ομηρία και άνιση αντιμετώπιση υπαλλήλων που εργάζονται με απόσπαση πολλά έτη, οι οποίοι ενώ έχουν λάβει εκπαίδευση και εξειδίκευση σε νέα αντικείμενα,δε θα επιστρέψουν στον φορέα προέλευσης και εξακολουθούν να εργάζονται σε κλίμα αβεβαιότητας. Παράλληλα κρατάνε δεσμευμένη θέση στον φορέα προέλευσης για αρκετά χρόνια και με τον τρόπο αυτό, ο φορέας προέλευσης δεν έχει τη δυνατότητα να προγραμματίσει νέες προσλήψεις, οι οποίες ειδικά και με το νέο σύστημα προσλήψεων του ΑΣΕΠ, θα είναι ταχύτατες έναντι παλαιότερων χρόνων. Με αυτό τον τρόπο θα έχει προσωπικό και μάλιστα πιο άμεσα για να καλύψει τις ανάγκες του από την απελευθέρωση δεσμευμένων θέσεων.
Άρθρο 105: Μετάταξη αποσπασμένων υπαλλήλων στους φορείς όπου υπηρετούν
Η εν λόγω διάταξη βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση, έτσι ώστε να λυθούν χρόνιες παθογένειες σύμφωνα με τις οποίες αποσπασμένοι υπάλληλοι καλύπτουν οργανικές θέσεις σε δημόσιους Φορείς, ενώ έχουν αποσπαστεί και ασκούν τα καθήκοντά τους σε άλλους Φορείς. Η διάταξη αυτή θα προχωρήσει σε εξορθολογισμό και ορθότερο προγραμματισμό προσλήψεων στους δημόσιους Φορείς που περιλαμβάνει. Ωστόσο, θα πρέπει:
α) να απαλειφθεί οπωσδήποτε από το άρθρο αυτό η σύμφωνη γνώμη του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης διότι εντέλει καθιστά «κενό γράμμα» την πρόβλεψη περί μετάταξης,
β) να απαλειφθεί από το άρθρο αυτό η υποχρεωτική παραμονή επί τουλάχιστον μία πενταετία μετά την μετάταξη διότι εισάγει μία δυσμενή και άνιση αντιμετώπιση σε σύγκριση για παράδειγμα με έναν υπάλληλο που μετατάσσεται με τους πάγιους κύκλους κινητικότητας,
γ) να αποκλειστεί οποιαδήποτε πρόβλεψη περί ελάχιστου διαστήματος που θα πρέπει να έχει αποσπαστεί κάποιος/α υπάλληλος στον φορέα υποδοχής για να γίνει χρήση της διάταξης αυτής διότι σε οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση εισάγεται άνιση μεταχείριση μεταξύ αποσπασμένων υπαλλήλων.
Το άρθρο 105 είναι σωστό ως προς την άιτηση μετάταξης υπαλλήλων που είναι σε απόσπαση , επιτέλους να μεταταχθούν στις θέσεις που κατέχουν χρόνια και να μπορέσει ο φορέας προέλευσης να επαναπροκυρήξει την θέση ,ώστε να καλυφθουν τα υπηρεσιακά κενά.
Σίγουρα πρέπει να αφαιρεθεί η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης.
Στο άρθρο 101 και 103 πρέπει να αφαιρεθεί επίσης η συμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης.
Αν παραμέινει στο άρθρο 101 τότε ουσιαστικά καταργείτε η κινητικότητα που είναι δικαίωμα του εργαζόμενου στους ΟΤΑ όπως και σε όλα τα άλλα υπουργεία.Εγείρει νομικά θέματα.
Το άρθρο 103 για θέματα υγείας δεν πρέπει επίσης να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης,είναι σοβαρό ζήτημα που πρέπει να σεβαστούμε τους ανθρώπους που έχουν θέματα υγείας, να διευκολυνθούν και όχι να βάζουμε εμπόδια στην μετακίνηση τους.
Επίσης ας βοηθήσει το υπουργείο και τις οικογένειες που έχουν δυο παιδιά ,
οικογένειες που διατηρούν δύο τρία και τέσσερα σπίτια όταν σπουδάζουν τα παιδιά.
Ας προστατέψουμε τις οικογένειες που έχουν διαλυθεί και δεν μπορουν να ανταπεξέρθουν οικονομικά,
δεν γίνεται να προστατεύονται μόνο οι ένστολοι και οι πολύτεκνοι.
Ας ψηφίσει επιτέλους το υπουργείο ουσιαστικές αλλαγές που θα βοηθήσουν υπηρεσίες και προσωπικό.
Οι αλλαγή στο άρθρο 101 , 103 και 105 για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης πρέπει να καταργηθεί ,ξέρουμε ολοι καλά οτι συμφωνη γνώμη θα πάρου λίγοι , μόνο αυτοι που έχουν ‘»υψηλές» γνωριμίες.
Είναι δυνατόν να ζητείτε ακόμη και για θέματα υγείας.Πρέπει η μετακινήσεις για θέματα υγειας να εξετάζονται άμμεσα , υπάρχει ανάγκη για τους ανθρώπους να επιστρέψουν γρήγορα κοντα στους ανθρώπους που τους χρειάζονται και όχι να κωλυσιεργεί το αίτημα μήνες.
Επιτέλους πρέπει να προβλεφθεί προστασία και για οικογένειες με δύο παιδιά, ειδική μοριοδότηση όταν υπάρχουν φοιτητές που σπουδάζουν σε διαφορετικές πόλεις.
Μοριοδότηση και όταν υπάρχει συζυγος ελευθερος επαγγελματίας που δεν μπορεί να μετακινηθεί απο την πόλη που έχει την έδρα του.
Δεν μπορεί να ευνούνται μόνο οι ένστολοι , οι υπόλοιπες οικογένειες με τον μισθό του δημοσίου μπορουν να συντηρούν δύο και τρία σπίτια.
Να λύσει το υπουργείο θέματα που ταλαιπωρούν χρόνια ανθρώπους και όχι να δημιουργεί νέα.
Προστασία στην οικογένεια και στους ανθρώπους με θέματα υγείας.
Θα ήθελα να σχολιάσω ότι η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης αντίκειται στις ίσες ευκαιρίες των εργαζομένων για μετάταξη, αφου δεν θα δοθει η ιδια ευκαιρια σε ολους και συγκρούεται με την έννοια της κατά παρέκκλισης διάταξης των ισχυουσών διατάξεων αυτής. Κανένας σχεδον φορέας δεν πρόκειται να δώσει σύμφωνη γνώμη διότι κατά κάποιον τρόπο συναινεί στο ότι δεν χρειάζεται υπαλλήλους. Σκοπός είναι οι υπάλληλοι να ενσωματωθούν στις υπηρεσίες που ήδη υπηρετούν και χρειαζονται και οι κενές θέσεις να καλυφθούν με προσωπικό που δύναται να τις υπηρετήσει.
Άρθρο 103:
Οι υπηρεσιακές ανάγκες του φορέα προέλευσης σε περιπτώσεις σοβαρών λόγων υγείας, θεωρώ ότι απλά μπορεί να χαρακτηριστεί ως υπερβολική απαίτηση.
Στο άρθρο 105 να αφαιρεθεί το εξής: «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου…»
Άρθρο 105:
Όταν υπάρχουν σοβαροί λόγοι υγείας, η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης δεν είναι λογικό να είναι υποχρεωτική. Οι εργαζόμενοι ασθενής πρέπει σε κάθε περίπτωση να διευκολύνονται με κάθε δυνατό τρόπο.
Από το Άρθρο 105 του Νόμου, δε θα έπρεπε να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη γιατί κανείς από τους φορείς προέλευσης δε θέλει να διώχνει προσωπικό. Ειδικά στην περίπτωση της Θεσσαλίας μετά την καταστροφή του Daniel οι ανάγκες είναι αυξημένες τόσο σε επίπεδο αποκατάστασης υποδομών αλλά και τη δημιουργία νέων για την αντιμετώπιση ανάλογων φαινομένων μελλοντικά.
Η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης δεν εξυπηρετεί σε κάτι τη στιγμή που οι μεταταγμένοι θα καλύψουν κενές οργανικές θέσεις ή προσωποπαγείς θέσεις που δεσμεύουν οργανικές , θέσεις δλδ που έτσι κ αλλιώς θα απαιτούσαν νέους διορισμούς για να καλυφθούν. Κάλλιστα θα μπορούσαν οι νέοι διορισμοί να γίνουν στις θέσεις που θα αφήσουν κενές οι μεταταγμένοι ώστε και να εξασφαλιστεί διαφάνεια στη διαδικασία (μη εξάρτηση από πρόσωπα) και να μεταταχθούν υπάλληλοι με περισσότερη προϋπηρεσία/εμπειρία στους φορείς που ήδη υπηρετούν.
Ειδικά για την περίπτωση της Θεσσαλίας , λόγω των καταστροφικών πλημμυρών των τελευταίων ετών , είναι πολύ κρίσιμη η στελέχωση των υπηρεσιών με έμπειρο προσωπικό. Συνεπώς, τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση πρέπει να υπάρξει άρση της προϋπόθεσης για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης (όπως εξάλλου ισχύει και για μετατάξεις σε άλλα υπουργεία π.χ υπουργείο Δικαιοσύνης)
Από το Άρθρο 105 του Νόμου, θα πρέπει οπωσδήποτε να αφαιρεθεί το «Σύμφωνη Γνώμη», γιατί όπως όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε «αυτή» δε δίνεται ποτέ από τους φορείς…
Στο άρθρο 105, να διευκρινιστεί εάν η εξαίρεση των ιδιαίτερων γραφείων των μελών της Κυβέρνησης, των Υφυπουργών, των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και της Προεδρίας της Κυβέρνησης, αφορά και στο προσωπικό που υπηρετεί με απόσπαση στα γραφεία αιρετών ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού.
Για το άρθρο 105 να διευκρινιστεί εάν η εξαίρεση των ιδιαίτερων γραφείων των μελών της Κυβέρνησης, των Υφυπουργών, των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και της Προεδρίας της Κυβέρνησης, αφορά και το προσωπικό που υπηρετεί με απόσπαση σε γραφεία αιρετών των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού.
ο γεγονός ότι, ακόμη και σε περιπτώσεις μετάταξης κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, εξακολουθεί να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης, προκαλεί προβληματισμό, ιδιαίτερα σε σχέση με τη φιλοσοφία και τον σκοπό των «κατά παρέκκλιση» ρυθμίσεων.
Η απαίτηση για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης φαίνεται να αναιρεί τον χαρακτήρα της «παρέκκλισης». Αν ο σκοπός είναι η επιτάχυνση και διευκόλυνση των μετατάξεων, η διατήρηση αυτής της προϋπόθεσης μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά και ως εργαλείο καθυστέρησης ή άρνησης, ακόμη και όταν ο υπάλληλος έχει ήδη ενταχθεί λειτουργικά στον νέο φορέα μέσω απόσπασης, και εγείρει ερωτήματα για το κατά πόσο η παρέκκλιση είναι ουσιαστική ή απλώς τυπική.
Ειδικά όταν υπάρχουν λόγοι υγείας η σύμφωνη γνώμη δεν θα έπρεπε να απαιτείται. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει σε αυτή τη περίπτωση να διευκολύνονται με κάθε τρόπο.
Αναφορικά με το άρθρο 105, στο οποίο αναφέρεται ότι ακόμη και σε περιπτώσεις μετάταξης κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, εξακολουθεί να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης, προκαλεί προβληματισμό σε σχέση με τη φιλοσοφία και τον σκοπό των «κατά παρέκκλιση» ρυθμίσεων. Η απαίτηση για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης φαίνεται να αναιρεί τον χαρακτήρα της «παρέκκλισης». Αν ο σκοπός είναι η επιτάχυνση και διευκόλυνση των μετατάξεων, η διατήρηση αυτής της προϋπόθεσης μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά, ιδιαιτέρως ως εργαλείο καθυστέρησης ή άρνησης, ακόμη και όταν ο υπάλληλος έχει ήδη ενταχθεί λειτουργικά στον νέο φορέα μέσω απόσπασης. Εγείρονται ερωτήματα κατά πόσο η παρέκκλιση είναι ουσιαστική ή απλώς τυπική.
Σχετικά με το άρθρο 105, Θα πρέπει ρητώς να αφαιρεθεί η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης για τους παρακάτω συγκεκριμένους και σημαντικούς/τεκμηριωμένους λόγους:
1) Ελάχιστοι έως κανένας φορέας προέλευσης δεν θα δώσει τη σύμφωνη γνώμη, παρά μόνο σε περιπτώσεις «γνωστών» και «ημετέρων», γεγονός που οδηγεί σε άνιση μεταχείριση μεταξύ αιτούντων και σε έναν αγώνα ανεύρεσης του κατάλληλου «προσώπου» το οποίο θα «μεριμνήσει» για να επιτευχθεί η Μετάταξη.
2) Ο αποσπασμένος υπάλληλος υπηρετεί αλλού και κρατάει δεσμευμένη θέση στον φορέα προέλευσης για αρκετά χρόνια.
3) Ο αποσπασμένος υπάλληλος δεν γυρίζει άμεσα στην υπηρεσία του (διότι υπηρετεί σε αποσπασμένη θέση για κάποια χρόνια, λίγα έως πολλά) γεγονός που σημαίνει ότι δεν συνεισφέρει και ούτε θα συνεισφέρει σε πιθανές άμεσες ανάγκες του φορέα προέλευσης ενώ παράλληλα αποδεσμεύεται η θέση και ο φορέας προέλευσης έχει το χρόνο να προγραμματίσει νέες προσλήψεις άμεσα, οι οποίες ειδικά και με το νέο σύστημα προσλήψεων του ΑΣΕΠ, θα είναι ταχύτατες έναντι παλαιότερων χρόνων. Με αυτό τον τρόπο θα έχει προσωπικό και μάλιστα πιο άμεσα για να καλύψει τις ανάγκες του από την απελευθέρωση δεσμευμένων θέσεων.
4) Προστατεύεται ο ιερός θεσμός της οικογένειας (δεν αποτελούν οικογένεια μόνο όσοι έχουν 3 παιδιά και πάνω αλλά και αυτοί που έχουν 2 ή 1) – ελαφρύνονται οικονομικά οικογένειες αποσπασμένων που διατηρούν δύο ή παραπάνω σπίτια – καταπολεμάται η υπογεννητικότητα και προστατεύεται το ύψιστο αγαθό, αυτό της υγείας.
Το κράτος οφείλει να μεριμνήσει για όλα τα παραπάνω ζητήματα, διότι ως «τρίτος» ανάμεσα σε «φαινομενικά» δύο πλευρές, οφείλει να προστατεύσει τις οικογένειες και ανθρώπους με προβλήματα υγείας αλλά και οικονομικά προβλήματα, από πιθανές υπέρμετρες φιλοδοξίες – κατάλοιπα του παρελθόντος – εμμονές – αγκυλώσεις – αυθαίρετη βούληση κ.α Δημάρχων – Περιφερειαρχών κλπ οι οποίοι θέλοντας να πράξουν το καλύτερο για τις υπηρεσίες τους, χωρίς να σκεφτούν πράττουν το χειρότερο για μια οικογένεια ή για ανθρώπους με προβλήματα υγείας.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, άμεση απόσυρση της έγκρισης του φορέα προέλευσης και στο τέλος των μετατάξεων, άμεσες προσλήψεις στους φορείς που οι αποσπασμένοι που έφυγαν είναι περισσότεροι από αυτούς που ήρθαν, με αποτέλεσμα την άμεση κάλυψη των αναγκών τους.
Μοριοδότηση ΑΣΕΠ σε κατοίκους ανά Περιφερειακή Ενότητα και υποχρέωση παραμονής για κάποια χρόνια , έτσι ώστε αυτοί που θα συμμετάσχουν σε προκηρύξεις του ΑΣΕΠ, να έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν σε ένα ευρύ φάσμα και αριθμό θέσεων (σε αντίθεση με τις λίγες θέσεις μικρών η παραμεθόριων δήμων που μοριοδοτούνται) οι οποίοι τουλάχιστον θα ξέρουν ότι θα είναι κοντά στις οικογένειές τους και όχι ό ένας στο ένα άκρο της Ελλάδας και ο άλλος στο άλλο…
Για τα άρθρα 103 και 105, η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης για απόσπαση/μετάταξη για λόγους υγείας πρέπει να ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ διότι:
-προσθέτει πολύ μεγάλο βάρος στις οικογένειες που έχουν προβλήματα υγείας
-προσθέτει σοβαρότατες ευθύνες στις υπηρεσίες προέλευσης
-ΚΑΤΑΡΓΕΙ το ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ και
-ΚΑΤΑΠΑΤΑ τις ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ, πού είναι η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ; μόνο για τους μετανάστες υπάρχει;
Στο άρθρο 103, για ανανέωση των αποσπάσεων για λόγους υγείας, η πρόταση»λαμβανομένων υπόψη και των υπηρεσιακών αναγκών της υπηρεσίας προέλευσης του υπαλλήλου» που προστίθεται στο τέλος είναι πονηρή και θα κάνει ζημιά.
Αν έχει κάποιος έχει πρόβλημα υγείας θα αναγκαστεί να διακινδυνεύσει την υγεία του για να επιστρέψει στον φορέα προέλευσης που θα έχει πιθανότατα πρόβλημα υποστελέχωσης? Για αυτό ακριβώς υπάρχουν οι αποσπάσεις «για λόγους υγείας» για να προκρίνεται «η υγεία».
Απαράδεκτη προσθήκη.
Το άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος το οποίο διακηρύσσει ως κοινωνικό το δικαίωμα στην υγεία ορίζει ότι «το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και λαμβάνει ειδικά μέτρα προστασίας», ενώ σύμφωνα με την παρ. 6 του ιδίου άρθρου «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας». Ομοίως, το άρθρο 5 παρ. 5 του Συντάγματος αναγνωρίζει ως ατομικό δικαίωμα ότι «Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας». Περαιτέρω, σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Προοίμιο Καταστατικού του 1946), η υγεία δεν μπορεί να περιορίζεται στην απουσία ασθένειας ή αναπηρίας, αλλά ορίζεται με πιο ευρύ τρόπο «ως η κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας/ευημερίας». Επίσης, η Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, ορίζει ότι τα κράτη θα πρέπει να λάβουν υπόψη την προστασία και την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες, σε όλες τις πολιτικές και τα προγράμματά τους, Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι η συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος στην υγεία έχει γίνει συχνά η αιτία για επιβολή περιορισμών στην άσκηση άλλων συνταγματικών δικαιωμάτων, σύμφωνα με αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, καταδεικνύοντας τον θεμελιώδη χαρακτήρα του δικαιώματος αυτού.
Για τις παρατάσεις απόσπασης για αποδεδειγμένα ιδιαίτερους σοβαρούς λόγους υγείας υπάρχουν ήδη τα απαιτούμενα εχέγγυα για την πραγματοποίησή τους: α) οι αποσπάσεις αυτές έχουν ήδη εγκριθεί από την Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας, β) για την απόδειξη των λόγων υγείας απαιτούνται έγγραφα από δημόσια αρχή, γ) σε περίπτωση που οι λόγοι υγείας αφορούν σε γονέα, απαιτείται βεβαίωση από το αρμόδιο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) που να πιστοποιεί ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω και δ) η ανανέωση απόσπασης πραγματοποιείται σε ετήσια βάση εφόσον εξακολουθούν και υφίστανται οι λόγοι υγείας και προσκομίζονται τα απαιτούμενα έγγραφα από δημόσια αρχή.
Η πρόβλεψη επιπλέον προϋποθέσεων που δεν συνδέονται με την απόδειξη του ιδιαίτερα σοβαρού λόγου υγείας, αλλά με τις υπηρεσιακές ανάγκες του κάθε Φορέα, συνιστά σοβαρό και αυθαίρετο περιορισμό του δικαιώματος στην υγεία κάθε δημοσίου υπαλλήλου. Εντέλει, μη σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης, με διοικητικά και όχι ιατρικά κριτήρια, μπορεί να αναιρέσει τον βασικό λόγο αναγκαιότητας της απόσπασης.
Το δικαίωμα στην υγεία αποτελεί θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα και δεν δύναται να περιορίζεται σε καμία περίπτωση λόγω υπηρεσιακών αναγκών ή άλλων κριτηρίων που θεσπίζονται ad hoc, ενώ είναι δυνατό να οδηγήσει σε αντιμετώπιση όμοιων περιπτώσεων με ανόμοιο τρόπο και σε πελατειακές σχέσεις, καθώς δεν προβλέπονται αντικειμενικά κριτήρια για την ορθή εφαρμογή του. Περαιτέρω, η παράταση απόσπασης με κοινή απόφαση των αρμόδιων για διορισμό οργάνων του φορέα υποδοχής και του φορέα προέλευσης, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε απομάκρυνση χρονίως πασχόντων, καρκινοπαθών, ΑμεΑ κλπ από την δομή υγείας στην οποία παρακολουθούνται και το οικείο υποστηρικτικό περιβάλλον.
Δεν είναι δυνατό να γίνεται προσπάθεια να προκριθούν οι υπηρεσιακές ανάγκες, οι οποίες μάλιστα θα κρίνονται χωρίς σαφή προκαθορισμένα κριτήρια, σε βάρος του δικαιώματος στην υγεία, στην υγειονομική περίθαλψη και στην αξιοπρεπή διαβίωση των συναδέλφων και συναδελφισσών. Τα ΑμεΑ και γενικά οι δημόσιοι υπάλληλοι που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας θα πρέπει να έχουν την στήριξη της Πολιτείας, η οποία οφείλει να τους εξασφαλίσει μία αξιοπρεπή διαβίωση, έτσι ώστε να ασκούν απρόσκοπτα τα καθήκοντά τους.
Συνεπώς, απαιτείται η πλήρης απαλοιφή της τελευταίας πρότασης στο αρ. 103 του εν λόγω νομοσχεδίου: «Αποσπάσεις, οι οποίες διενεργούνται για λόγους υγείας ανανεώνονται με κοινή απόφαση των αρμόδιων για διορισμό οργάνων του φορέα υποδοχής και του φορέα προέλευσης για μια ή και περισσότερες φορές και για όσο χρόνο εξακολουθούν να υφίστανται οι λόγοι υγείας, για τους οποίους έγιναν, οι οποίοι αποδεικνύονται, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρούσα παράγραφο, λαμβανομένων υπόψη και των υπηρεσιακών αναγκών της υπηρεσίας προέλευσης του υπαλλήλου». Η ανανέωση αποσπάσεων για λόγους υγείας θα πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία της παρ. 5 του άρθρου 7 του ν. 4440/2016.
Θα πρέπει να απαλειφθεί οπωσδήποτε από το άρθρο 105 του νομοσχεδίου διότι η σύμφωνη γνώμη του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης διότι εντέλει καθιστά «κενό γράμμα» την πρόβλεψη περί μετάταξης ΑμεΑ.
Έχει ήδη πραγματοποιηθεί ενημέρωση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία | Ε.Σ.Α.μεΑ. για το εν λόγω νομοσχέδιο.
Αρθρο 105.
Το να δίνεται η δυνατότητα μετάταξης αποσπασμένων κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης αλλά να απαιτείται σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης δεν βγάζει κανένα νόημα. Η γνώμη των φορέων προέλευσης είναι σχεδόν πάντα αρνητική.
Πρέπει να αφαιρεθεί η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης ή να δοθεί η δυνατότητα σε άτομα που έχουν ιατρικά προβλήματα(οι ίδιοι ή τέκνα) να μην απαιτείται η σύμφωνη γνώμη.
Άρθρο 105 «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος»
Εάν δεν αφαιρεθεί ο ανωτέρω περιορισμός, θα συνεχιστεί η ομηρία και άνιση αντιμετώπιση υπαλλήλων που εργάζονται με απόσπαση 8-9-10 χρόνια, οι οποίοι ενώ δε θα επιστρέψουν στον φορέα προέλευσης και έχουν λάβει εκπαίδευση και εξειδίκευση σε νέα αντικείμενα κλπ εξακολουθούν να εργάζονται σε κλίμα αβεβαιότητας. Κανένας φορέας δεν θα δώσει σύμφωνη γνώμη.
To Άρθρο 105 είναι προβληματικό γιατί αποκλείει Υπαλλήλους που κατέθεσαν Αίτημα για Απόσπαση και επειδή είναι χρονοβόρα διαδικασία να μην έχουν αποσπαστεί. Να συμπεριληφθουν και οι Υπόλοιποι που έθεσαν Αίτημα αποστάσεως.Να διαγραφεί το σημείο που αναφέρει την σύμφωνη γνώμη του Φορέα προέλευσης, γιατί οι Φορείς δεν θα αφήσουν τον Υπάλληλο να φύγει.
Το Άρθρο 105 είναι πολύ καλό αλλά γιατί να αφορά μόνο τους αποσπασμένος Υπαλλήλους? Η όλη διαδικασία είναι χρονοβόρα. Αιτήθηκα απόσπαση και ακόμα εκκρεμεί…άρα θα αποκλειστω από αυτό το Άρθρο. Να συμπερηληφθούν και αυτοι που κάνανε αίτηση Και να καταργηθεί το σημείο η πρόβλεψη για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης γιατί σίγουρα δεν θα προχωρήσει η διαδικασία.
Στα άρθρα 101 , 103 και 105 απαίτηση για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης, καταργεί στην πράξη τον θεσμό της κινητικότητας στο Δημόσιο.
Ο ρόλος της κινητικότητας είναι να μπορεί ο εργαζόμενος να βοηθηθεί ο υπάλληλος για μετακίνηση κοντά στην κατοικία του και σε υπηρεσίες που υπάρχουν κενά, δυνατότητα γεωγραφικής και επαγγελματικής μετακίνησης
.Η συντριπτική πλειοψηφία των φορέων προέλευσης αρνούνται να δώσουν τη σύμφωνη γνώμη τους, ανεξαρτήτως των πραγματικών υπηρεσιακών αναγκών ή της ύπαρξης εγκεκριμένης θέσης στον φορέα υποδοχής .Ο εργαζόμενος καθίστατε όμηρος και εξαρτάται απο την αρμόδια τοπική αυτοδιοίκηση .
Που οδηγεί αυτό το εχει σκεφτεί το υπουργείο να ειναι ο εργαζόμενος ¨»επαίτης «του κάθε δημάρχου και του βουλευτή .
Επιτέλους ας γίνει μια αλλαγή σοβαρή ώστε να βοηθήσει εργαζόμενους και υπηρεσίες.
Βοηθήστε τους εργαζομενους να είναι μαζι με την οικογένεια τους.
Προστασία και σε οικογένεια με δύο παιδιά ,υπάρχουν οικογένειες με δυο παιδια που σπουδάζουν και αναγκάζονται να διατηρούν τρία και τέσσερα σπίτια.
Ας ψηφιστεί στον νόμο προστασία και για αυτές τις οικογένεις.
Όταν λέει με την σύμφωνη γνώμη του φορέα; Ποιος φορέας θα αφήσει τον υπάλληλο να φύγει; Δουλευομαστε;
Και ειδικά για λόγους υγείας που υφίστανται στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η δικλείδα
Διαβάζοντας το παρόν νομοσχέδιο κρίνω απαραίτητο να αφαιρεθεί η σύμφωνη γνώμη του φορέα προελευσης απο τα αρθρα υπ αριθμ 101 , 103 και 105 . Δεν τίθεται θέμα υποβάθμισης και υποστελέχωσης υπηρεσιών από τη στιγμή που υπάρχει η προϋπόθεση του ελάχιστου ποσοστού 65% πλήρωσης του κλάδου που ανήκει ο υπάλληλος που θέλει να μετακινηθεί. Υπάρχουν οικογένειες με σοβαρά προβλήματα υγείας οι οποίες ζουν χωριστά λόγω των αρνητικών γνωμοδοτήσεων των φορέων προέλευσης παρόλο που πληρούνται τα ελάχιστα ποσοστά στους κλάδους.
Περιορισμένος κύκλος εφαρμογής
Η διάταξη δεν καλύπτει όλους τους φορείς του δημόσιου τομέα σύμφωνα με την περίπτωση α’ της παρ. 1 του άρθρου 14 Ν. 4270/2014 (“Δημόσιος Τομέας = Γενική Κυβέρνηση + ΔΕΚΟ + ΝΠΙΔ”). Περιορίζεται μόνο στη Γενική Κυβέρνηση (περίπτωση β) — αυτό, παρά το γεγονός ότι η καθολική εφαρμογή θα εξασφάλιζε ενιαία αντιμετώπιση και αξιοποίηση δυναμικού.
Η διάκριση αυτή, αν και εντοπίζεται δύσκολα από μη εξειδικευμένους αναγνώστες, δημιουργεί ουσιαστικά προβλήματα στην εφαρμογή πολιτικών ανθρώπινου δυναμικού
Φωτογραφική ρύθμιση
Η στοχευμένη εφαρμογή στις αποκλειστικά εκείνες τις περιπτώσεις όπου υπήρχε ήδη απόσπαση ενισχύει την αίσθηση “φωτογραφικής” ρύθμισης—καθώς εξυπηρετεί μόνο συγκεκριμένες ομάδες υπαλλήλων, αγνοώντας ευρύτερο προσωπικό του δημοσίου που επίσης υπηρετεί με απόσπαση.
Η ορθή διόρθωση θα ήταν:
Επέκταση της διάταξης ώστε να συμπεριλάβει όλους τους φορείς του Δημοσίου (όπως ορίζονται στην περίπτωση α’ της παρ. 1 του άρθρου 14 Ν. 4270/2014).
Αποκατάσταση της ενιαίας και διαφανούς προσέγγισης στη διαχείριση προσωπικού με απόσπαση..
Παρακαλώ για τη διόρθωση των άρθρων που αφορούν λόγους υγείας. Δεν είναι καν αποσπασμένος δεν είναι καν με θέματα υγείας. Όμως βρε παιδιά, κρίμα πραγματικά! Να έχει ίδια αντιμετώπιση ο αποσπασμένος εκλεγμένος με τον φουκαρά τον ασθενή. Και να έχει ο εκλεγμένος μεγαλύτερο δόντι και να παίρνει το πράσινο φως να φύγει οριστικά ενώ ο ασθενής να μένει πίσω. Γιατί προσπαθώ να μπω στη θέση τους: έχουν τα γεμάτα τους νομίζουμε πως έχουν τη δύναμη να τρέχουν και για αυτά; Ειλικρινά απορώ πώς δεν το έχετε κάνει υπόψιν σας στο ΥΠΕΣ αυτό. Και όπως προείπα δεν έχω ούτε όφελος ούτε χασούρα. Αλλά αλήθεια δεν είναι κοινωνικό κράτος αυτό. Μετατάξετε τους ανθρώπους και αφήστε τους στην ησυχία τους. Έχω συναδέλφους και με θέματα υγεία και χωρίς. Πολεμάμε με το θηρίο. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Αλλαγή προς όφελος τους και μόνο. Οι υπόλοιποι θα τον βρούμε το δρόμο μας και να δοξάζουμε που δουλεύουμε. Αυτοί για να δουλεύουν σημαίνει πως δεν γίνεται να σταματήσουν. Τροφή για σκέψη και ελπίδα πως ζούμε σε κράτος δικαίου και πρόνοιας.
σε ότι αφορά τους ΛΟΓΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ είναι ΟΟΟΟΛΟ ΛΑΘΟΣ!
Τα άρθρα που αφορούν τους λόγους υγείας μπορούν να γίνουν 2 σε 1.
Μετάταξη των αποσπασμένων για λόγους υγείας και ΜΟΝΟ.
Ούτε σύμφωνη γνώμη ούτε τίποτα.
ΚΥΡΙΩΣ αυτών που έχουν πρώτη φορά απόσπαση. Οι πιο αδικημένοι!!!
Ψάξτε να βρείτε αν οι παππούδες που κούραραν οι εργαζόμενοι ακόμα ζουν ή παίρνουν ανανεώσεις ξεκούδουνες με μια απλή συνεννόηση με τον φορέα υποδοχής.
Έχουμε τα θέματά μας (που αφορούν τα παιδιά μας τον/την σύζυγό μας ή τον εαυτό μας) θα έχουμε και τα παρακάλια στα πολιτικά γραφεία. προσωπικά αν μου πει όχι ο φορέας θα κάνω μήνυση. Πάνω από την υγεία….τι????
ΑΡΘΡΟ 101
Τώρα που διάβασα και την αιτιολογική απορώ ποιος τα σκέφτεται αυτά. Έτσι θα περιοριστεί το φαινόμενο της υποστελέχωση? Αφού στη κινητικότητα πάντα υπήρχαν προϋποθεσεις για την αποφυγή της υποστελέχωσης όπως απαιτούμενο ποσοστό ανά κλάδο/ειδικότητα, μοναδικότητα κλάδου/ειδικότητας, εξαιρέσεις από κύκλους κινητικότητας, αυξήσεις ποσοστών κ.α. Η αιτιολογική θα έπρεπε να είναι πως μας έχουν κουράσει με την γκρίνια τους οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες και όσους διορισμούς και αν κάνουμε, όσο να ανεβάσουμε τα ποσοστά μετάταξης αυτοί συνεχίζουν το ίδιο βιολί, οπότε τους δίνουμε και αυτό μήπως μας αφήσουν ήσυχους.Δεν μπορείτε να καταλάβετε πως είναι ένα βαρέλι χωρίς πάτο? Το πρόβλημα στους ΟΤΑ ήταν και είναι η κακοδιαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Αυτό που θέλουν είναι να μην τους φεύγουν συγκεκριμένα πρόσωπα ώστε να συνεχίσουν οι ευνοούμενοι της εκάστοτε αρχής να παρασιτούν. Θα μπορούσατε να βάλετε απρόσωπες προϋποθέσεις, όπως ποσοστά, χρόνοι παραμονής κ.α. Ειδικά στις Περιφέρειες τι πρόβλημα υποστελέχωσης έχουν, θα τρελαθούμε τελείως? Ζητήσατε ποτέ στοιχειά για πόσοι φύγαν με κινητικότητα και πόσοι ήρθαν με την κινητικότητα? Ζητήσατε ποτέ στοιχεία για το που υπηρετούν οι υπάλληλοι που διορίζονται ή μετατάσσονται και γιατί μετακινούνται τόσο σύντομα σε άλλες θέσεις? Ζητήσατε ποτέ στοιχεία οι κενές θέσεις που έχουν πως προκύψαν και συγκεκριμένα αν δεν προϋπήρχαν αλλά δημιουργήθηκαν έπειτα από τροποποιήσεις οργανισμών? Απλά καταργήστε την κινητικότητα να τελειώνουμε.
Αναφορικά με το άρθρο 105, επιτέλους θα δοθεί μια λύση στο τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει με τους εγκλωβισμένους υπαλλήλους που έχουν αποσπαστεί. Έτσι, αφενός θα διασφαλιστεί η συνέχιση της εύρυθμης λειτουργίας
των καλυπτόμενων από τους υπαλλήλους αυτούς φορέων και αφετέρου θα επιλυθούν και τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στους φορείς προέλευσης των υπαλλήλων όπου οι θέσεις των αποσπασμένων, παρόλο που είναι κενές, εμφανίζονται ως καλυμμένες. Ωστόσο, αν ο αποσπασμένος υπάλληλος παρέχει τις υπηρεσίες του για συνεχόμενο χρονικό διάστημα (πχ πέντε χρόνια), θεωρώ πως ΔΕΝ χρειάζεται να υπάρχει σύμφωνη γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου του φορέα προέλευσης. Ίσως να απαιτείται αν και εφόσον είναι μικρό το χρονικό διάστημα. Αλλά σε τί εξυπηρετεί η συγκεκριμένη γνώμη αν ο υπάλληλος απουσιάζει για μεγάλο χρονικό διάστημα; Τουναντίον, θα δυσκολέψει την όλη διαδικασία καθώς τα υπηρεσιακά ΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ έχουν συγκροτηθεί, θα επιβαρυνθούν για θέματα που στην κυριολεξία δεν είναι ουσίας, υπό την έννοια οτι οι αποσπασμένοι υπάλληλοι που υπηρετούν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε διαφορετική θέση από αυτή του φορέα διορισμού τους, για σοβαρούς λόγους, θεωρούνται «χαμένοι» σπό τον φορέα προέλευσης. Παρακαλώ να ληφθεί σοβαρά υπόψη σας.
Σχετικά με το άρθρο 105:η φράση ΄΄το προσωπικό το οποίο κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, υπηρετεί με απόσπαση΄΄ μπορεί να αλλάξει και να αναφέρεται στο προσωπικό του οποίου έχει ΄΄εγκριθεί η απόσπαση΄΄.
Πολλές φορές η ανάληψη υπηρεσίας καθυστερεί για διαδικαστικούς λόγους και με ευθύνη των Διευθύνσεων προσωπικού του φορέα προέλευσης και χωρίς ευθύνη του υπαλλήλου.
Για παράδειγμα πολλές φορές η ανάληψη υπηρεσίας γίνεται την 1η του επόμενου μήνα της έγκρισης απόσπασης για να μην υπάρχει η ανάγκη επιστροφής χρημάτων από τον φορέα προέλευσης και οι ανάλογες διαδικασίες καθώς ο μισθός προκαταβάλλεται.
Με αυτή την αλλαγή της διάταξης ώστε να αφορά το προσωπικό του οποίου έχει εγκριθεί η απόσπαση δεν θα υπάρχει η αδικία κάποιος να έχει έγκριση απόσπασης και για λόγους που δεν φέρει την ευθύνη να μην μπορεί να κάνει χρήση της εφάπαξ διάταξης του Νόμου.
Άρθρο 105:
α) Η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης καθιστά την εφαρμογή του άρθρου αδύνατη στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Θα πρέπει αυτή η απαίτηση να αφαιρεθεί. Θα εξυπηρετηθούν κατά κανόνα άτομα μέσω πολιτικών εξυπηρετήσεων.
β) Να μην αποκλειστούν τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) από την δυνατότητα για μετάταξη.
γ) Με την μετάταξη των υπαλλήλων οι οποίοι επί σειρά ετών υπηρετούν αποσπασμένοι σε άλλες υπηρεσίες, αποκαθίστανται στρεβλώσεις ετών καθώς θα ελευθερωθούν πολλές θέσεις που τώρα εμφανίζονται κατειλημμένες (στην ουσία όμως είναι κενές λόγω των αποσπάσεων) και θα μπορέσει να γίνει προγραμματισμός προσλήψεων για τις κενές οργανικές θέσεις που θα προκύψουν.
Η πρωτοβουλία του άρθρου 105 κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, χρειάζεται όμως προσοχή σε δύο σημεία διότι κινδυνεύει να καταστεί ανεφάρμοστο/αναποτελεσματικό αλλά και με σοβαρές ενδείξεις μη συνολικής (επιλεκτικής) αντιμετώπισης του ζητήματος των αποσπασμένων υπαλληλιών(στην πλειονότητα τους επι μακρον). Συγκεκριμένα:
1) Πρέπει οπωσδήποτε να καταργηθεί η πρόβλεψη για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης, διότι όλοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι στην συντριπτική τους πλειονότητα οι φορείς προέλευσης δεν θα την παράσχουν, γεγονός που σημαίνει ότι η διαδικασία δεν θα μπορεί να προχωρήσει.
2) Το άρθρο προβλέπει τη σχετική δυνατότητα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για το αποσπασμένο προσωπικό που υπηρετεί με απόσπαση σε οποιοδήποτε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), εξαιρουμένων των ιδιαίτερων γραφείων των μελών της Κυβέρνησης, των Υφυπουργών, των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και της Προεδρίας της Κυβέρνησης(όπου προβλέπεται άλλη διαδικασία μετάταξης των αποσπασμένων).
Δεν συμπεριλαμβάνονται στη σχετική δυνατότητα και οι φορείς της Κεντρικής Διοίκησης / Κράτους, της περίπτωσης στ’ παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), δηλαδή της περίπτωσης στ’ του ίδιου άρθρου, εξαιρουμένης της Προερίας της Κυβέρνησης, για την οποία προβλέπεται και είναι σε ισχύ άλλη διαδικασία μετατάξεων του αποσπασμένου της προσωπικού.
Μια επαναπροσέγγιση/επαναδιατύπωση του άρθρου στα δύο παραπάνω ζητήματα, θα το καταστήσει με βεβαιότητα πιο δίκαιο και αποτελεσματικό στην πράξη μιας και θα υπερκεράσει τη δαμόκλειο σπάθη της σύμφωνης γνώμης του φορέα προέλευσης αλλά θα συμπεριλάβει και σχεδόν το σύνολο των αποσπασμένων στις προβλέψεις του, δίδοντας τέλος τόσο στην ιδιότυπη ομηρία τους, όσο και μόνιμες πλέον λύσεις έμπειρου(στις αναφερόμενες θέσεις) προσωπικού στους φορείς υποδοχής.